۳۷ - صافات (به صف شده ها)

                                    سورة الصافات 
                              بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحمت کنندۀ رحمتگر 
وَالصَّافَّاتِ صَفًّا ﴿١﴾

و به صف قرار گرفته های به صف شده﴿۱﴾
{1 صافات از ریشۀ صف به معنی منظم کردن به ردیف چیدن است صافات هم یعنی به صف شده ها به ردیف منظم شده ها اما اگراز آیۀ ۱۴۹ سورۀ صافات به بعد را با تفکر و تعقل دنبال کنیم سوالی طرح میشود که از مشرکان بپرس آیا برای پروردگارت فرزندان دختر و برای آنها فرزندان پسر هست ؟ این باور مشرکین بود که ملایکه دختران خدا هستند و در آیه ۱۵۱ میگوید آیا مگر ما اصلآ ملائکه را مونث (زن) آفریدیم ؟ و آنها شاهد این قضیه بودند؟ یعنی این باور غلط مشرکین را که فرشته ها زن هستند را هم به نقد می کشد که ملایکه لزومآ زن نیستند  و کلیدی ترین نکته در آیه ۱۵۱ صافات است که دو بار ضمیر(( هم ))در آیه تکرار شده و بسیار مهم است أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ [الصافات : ۱۵۱] که ضمیر (( هم ))  اولی به ملایکه بر میگردد و (( هم )) بعدی در کلمۀ  إِفْكِهِمْ به دروغ پردازی و خیال بافی های مشرکین است و لیقولون یعنی ملایکه چنین می گویند بنا بر این اگر بخواهیم به جای ضمایر از اسم استفاده نماییم ترجمه ی آیه چنین است >> أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ [الصافات : ۱۵۱] آگاه باشید ملایکه میگویند از دروغ پردازی های مشرکین ۱۵۱ که (میگویند) خدا فرزند دار شد و البته انها دروغ گو هستند ۱۵۲ از این آیه به بعد این سخنان ملایکه است که میپرسند ایا خدا زنها را بر مردها بر گزیده است؟ و می خواهند به نوعی تفکر خرافی و بدون منطق مشرکین را به جالش بکشندو چیزی که میتواند بسیار مفید باشد آیه ۱۵۸ است

وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَباً وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ [الصافات : ۱۵۸] و بین او (خدا) و بین جنیان نسبت خویشاوندی قرار دادند و این در حالیست که جنیان میدانند احضار شده هستند زیرا ابلیس از ملایکه بود و خدا میگوید که از جن بود طی سوالی این موضوع هم در شماره های بعد به بحث و بررسی گذاشته میشود واین دلایل و براهین از زبان ملایکه در ایات بعد نیز جاری است تا در آیه ۱۶۴میگویند :

وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ [الصافات : ۱۶۴] و هیچکس از ما نیست مگر انکه برایش جایگاهی معلوم است (یعنی ما دختران خدا نیستیم)

وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ [الصافات : ۱۶۵] و ما همان به صف شده ها هستیم

وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ [الصافات : ۱۶۶] و البته ما همان تسبیح کننده ها هستیم

اگر بعد از خواندن این مطلب به همین نتیجه گیری من رسیدید به این آیات هم نگاهی بیدازید و خودتان نتیجه گیری کنید

أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ [النور : ۴۱]

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ [الملك : ۱۹]}
فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا ﴿٢﴾
و به بازدارنده های بازداشتنی ﴿۲﴾ 

فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا ﴿٣﴾
و به تلاوت کننده های ذکر (قرآن) ﴿۳﴾ 
إِنَّ إِلَـٰهَكُمْ لَوَاحِدٌ ﴿٤﴾
قطعاً خدای شما یکیست ﴿۴﴾ 
رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ ﴿٥﴾
 پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آن دو است و پروردگار مشرقها ﴿۵﴾ 
إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ ﴿٦﴾ 
آنکه ما آسمان دنیا را با زینت ستاره ها تزیین کردیم ﴿۶﴾ 
وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ ﴿٧﴾
و حفاظت کردن از هر شیطان متمردی ﴿۷﴾ 
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ ﴿٨﴾
چنانکه نمیتوانند بسوی گروه برترچیزی بشنوند و از هر سویی پرتاب میشوند (هدف شهاب قرار میگیرند) ﴿۸﴾ 
دُحُورًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ ﴿٩﴾
رانده شده هایی و برای آنها عذابی ادامه دار است ﴿۹﴾ 
إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ ﴿١٠﴾
 مگر آنکس که (شنیدن را) برباید ربودنی و او را شهابی سوراخ کننده تعقیب میکند ﴿۱۰﴾ 
فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا ۚ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ ﴿١١﴾
 و از آنها نظرشان را بپرس آیا خلقت آنها سخت تر است یا کسانی که ما خلق کردیم ( موجودات دیگر) ما آنها را از گل چسبنده خلق کردیم ﴿۱۱﴾ 
بَلْ عَجِبْتَ وَيَسْخَرُونَ ﴿١٢﴾
 بلکه تو تعجب کردی و آنها مسخره میکنند ﴿۱۲﴾ 
وَإِذَا ذُكِّرُوا لَا يَذْكُرُونَ ﴿١٣﴾
 و وقتی به آنها تذکر داده میشود متذکر نمی شوند ﴿۱۳﴾ 
وَإِذَا رَأَوْا آيَةً يَسْتَسْخِرُونَ ﴿١٤﴾
و وقتی که آیه ای را می بینند مسخره میکنند ﴿۱۴﴾ 
وَقَالُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿١٥﴾
 و گفتند این غیر از جادویی آشکار نیست ﴿۱۵﴾ 
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿١٦﴾
 آیا وقتی که ما مردیم و به خاک و استخوان تبدیل شدیم آیا ما در آن هنگام بر انگیخته میشویم ؟ ﴿۱۶﴾ 
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ﴿١٧﴾
 آیا و پدران پیشین ما ؟ (آنها هم بر انگیخته می شوند؟)﴿۱۷﴾ 
قُلْ نَعَمْ وَأَنتُمْ دَاخِرُونَ ﴿١٨﴾
بگو بله و شما سر افکنده هستید ﴿۱۸﴾ 
فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ فَإِذَا هُمْ يَنظُرُونَ ﴿١٩﴾
و جز این نیست که آن راندنی به یک باره است و در آن هنگام آنها نظارت میکنند *2 (برخی تصور میکنند که در قیامت حساب افراد طول میکشد و تا نوبت به ما برسد زمان زیادی میگذرد آیات قرآن خلاف این را میگوید یکی از آیات همین است که راندن بسوی محشر یکباره است و خدا سریع الحساب است و در چشم بهم زدنی حساب انسان به دستش داده میشود و خوش بحال کسانی که حسابشان به دست راست آنها داده میشود) ﴿۱۹﴾ 
وَقَالُوا يَا وَيْلَنَا هَـٰذَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿٢٠﴾
و گفتند ای وای بر ما این روز کیفر دادن است﴿۲۰﴾ 
هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢١﴾
 این روز جدایی است همانی که شما آن را تکذیب میکنید ﴿۲۱﴾ 
 احْشُرُوا الَّذِينَ ظَلَمُوا وَأَزْوَاجَهُمْ وَمَا كَانُوا يَعْبُدُونَ ﴿٢٢﴾
 کسانی که ستم کردند و همسرانشان و آنچه را که می پرستیدند جمع کرده شدند ﴿۲۲﴾  
مِن دُونِ اللَّـهِ فَاهْدُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطِ الْجَحِيمِ ﴿٢٣﴾
غیر از خدا همه را بسوی راه دوزخ هدایتشان کنید ﴿۲۳﴾ 
وَقِفُوهُمْ ۖ إِنَّهُم مَّسْئُولُونَ﴿٢٤﴾
و آنها را متوقف کنید البته آنها مورد سئوال هستند (مسئولند) ﴿۲۴﴾ 
مَا لَكُمْ لَا تَنَاصَرُونَ ﴿٢٥﴾
شما را چه می شود که همدیگر را یاری نمی کنید ؟﴿۲۵﴾ 
بَلْ هُمُ الْيَوْمَ مُسْتَسْلِمُونَ ﴿٢٦﴾
بلکه آنها امروز تسلیم شده اند ﴿۲۶﴾ 
وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٢٧﴾
و بعضی از آنها پیش بعضی دیگر آمدند در حالیکه سوال میکردند ﴿۲۷﴾ 
قَالُوا إِنَّكُمْ كُنتُمْ تَأْتُونَنَا عَنِ الْيَمِينِ ﴿٢٨﴾
 گفتند شما ها بودید که از راست به سمت ما می آمدید ﴿۲۸﴾ 
قَالُوا بَل لَّمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٢٩﴾
گفتند ولی شما مومن نبودید ﴿۲۹﴾ 
وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ ۖ بَلْ كُنتُمْ قَوْمًا طَاغِينَ ﴿٣٠﴾
و ما بر شما تسلطی نداشتیم و شما قومی طغیانگر بودید﴿۳۰﴾ 
فَحَقَّ عَلَيْنَا قَوْلُ رَبِّنَا ۖ إِنَّا لَذَائِقُونَ ﴿٣١﴾
و بر ما سخن محقق شد که ما چشندۀ (عذاب) هستیم ﴿۳۱﴾
فَأَغْوَيْنَاكُمْ إِنَّا كُنَّا غَاوِينَ﴿٣٢﴾
وشما را گمراه کردیم همانطوری که خود مان گمراه شدیم ﴿۳۲﴾
فَإِنَّهُمْ يَوْمَئِذٍ فِي الْعَذَابِ مُشْتَرِكُونَ ﴿٣٣﴾
و آنها در آن روز در عذاب مشترک هستند ﴿۳۳﴾
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ﴿٣٤﴾
 البته ما آنگونه با مجرمین رفتار می کنیم ﴿۳۴﴾
إِنَّهُمْ كَانُوا إِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا اللَّـهُ يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٣٥﴾
البته وقتی به آنها گفته میشود که خدایی غیر از خدای واحد نیست ادعای بزرگ بودن می کنند ﴿۳۵﴾
وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُو آلِهَتِنَا لِشَاعِرٍ مَّجْنُونٍ ﴿٣٦﴾
و می گویند : آیا ما باید بخاطر شاعری دیوانه (به محمد رسول الله می گفتند) خدایان خود را رها کنیم ﴿۳۶﴾
بَلْ جَاءَ بِالْحَقِّ وَصَدَّقَ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣٧﴾
بلکه (محمد رسول الله) حقیقت را برای آنها آورد و فرستاده ها را هم تصدیق کرد﴿۳۷﴾
 إِنَّكُمْ لَذَائِقُو الْعَذَابِ الْأَلِيمِ ﴿٣٨﴾
 البته شما عذاب دردناک را حتمآ می چشید ﴿۳۸﴾
وَمَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٩﴾
و به شما کیفر داده نمی شود مگر آنچه را عمل می کردید ﴿۳۹﴾
إِلَّا عِبَادَ اللَّـهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾
غیر از بنده های خالص شدۀ خداوند ﴿۴۰﴾
أُولَـٰئِكَ لَهُمْ رِزْقٌ مَّعْلُومٌ ﴿٤١﴾
 آنها هستند که برایشان روزی معین است ﴿۴۱﴾
فَوَاكِهُ ۖوَهُم مُّكْرَمُونَ ﴿٤٢﴾
 میوه هایی وآنها با کرامت هستند ﴿۴۲﴾
فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٤٣﴾
در باغهای پر نعمت ﴿۴۳﴾
عَلَىٰ سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ﴿٤٤﴾
 بر تختهایی روبروی یکدیگر هستند ﴿۴۴﴾
يُطَافُ عَلَيْهِم بِكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿٤٥﴾
بردور آنها بوسیلۀ کاسه ای از آب جاری گردش میکنند ﴿۴۵﴾
بَيْضَاءَ لَذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ ﴿٤٦﴾
 که سفید روشن است برای نوشنده ها لذت بخش است ﴿۴۶﴾
لَا فِيهَا غَوْلٌ وَلَا هُمْ عَنْهَا يُنزَفُونَ ﴿٤٧﴾
 نه در آن مستی وجود دارد نه آنها از( نوشیدن) آن آب عقلشان را از دست می دهند ﴿۴۷﴾
وَعِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ عِينٌ ﴿٤٨﴾
 و در پیش آنها کوتاه کننده هایی هستند که سخن نوین علمی پدید می آورند﴿۴۸﴾
كَأَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَّكْنُونٌ﴿٤٩﴾
 گویا آنها روشنایی منزلت یافته هستند ﴿۴۹﴾
فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ﴿٥٠﴾
بعضی از آنها روبروی بعضی دیگر آمدند در حالیکه از یکدیگر سوال میکنند ﴿۵۰﴾
 قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ ﴿٥١﴾
گوینده ای از آنها گفت : برای من همدم همنشینی بود ﴿۵۱﴾
يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ ﴿٥٢﴾
 که می گفت : تو از راست گویان هستی ﴿۵۲﴾
أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿٥٣﴾
آیا وقتی که ما مردیم و به خاک و استخوان تبدیل شدیم آیا در آن هنگام ما کیفر داده میشویم ؟ ﴿۵۳﴾
قَالَ هَلْ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ ﴿٥٤﴾
گفت : آیا (شما از دوست من) مطلع هستید ؟ ﴿۵۴﴾
فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِي سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿٥٥﴾
و اطلاع پیدا کرد و او را در وسط دوزخ دید ﴿۵۵﴾
قَالَ تَاللَّـهِ إِن كِدتَّ لَتُرْدِينِ ﴿٥٦﴾
 (دوست هم نشینش) به او گفت : سوگند به خدا که نزدیک بود من را هم هلاک کنی ﴿۵۶﴾
وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ الْمُحْضَرِينَ ﴿٥٧﴾
و اگر نعمت پروردگارم نبود من هم از احضار شده ها بودم ﴿۵۷﴾
أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿٥٨﴾
آیا ما یک باردیگر نخواهیم مرد ؟ ﴿۵۸﴾
إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿٥٩﴾
غیر از مرگ نخستین ما و ما عذاب نمی شویم﴿۵۹﴾
إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٦٠﴾
 البته این همان رستگاری بزرگ است ﴿۶۰﴾
لِمِثْلِ هَـٰذَا فَلْيَعْمَلِ الْعَامِلُونَ ﴿٦١﴾
عمل کنندها بمانند این باید عمل کنند ﴿۶۱﴾
أَذَٰلِكَ خَيْرٌ نُّزُلًا أَمْ شَجَرَةُ الزَّقُّومِ ﴿٦٢﴾
آیا آن پیشکش بهتر است یا درخت زقوم ﴿۶۲﴾
 إِنَّا جَعَلْنَاهَا فِتْنَةً لِّلظَّالِمِينَ ﴿٦٣﴾
البته ما آن را فتنه ای برای ستمگران قرار دادیم ﴿۶۳﴾
إِنَّهَا شَجَرَةٌ تَخْرُجُ فِي أَصْلِ الْجَحِيمِ ﴿٦٤﴾
 البته آن (درخت زقوم) در اصل دوزخ بیرون می آید ﴿۶۴﴾
طَلْعُهَا كَأَنَّهُ رُءُوسُ الشَّيَاطِينِ ﴿٦٥﴾
شکوفه اش مانند سرهای شیاطین است ﴿۶۵﴾
فَإِنَّهُمْ لَآكِلُونَ مِنْهَا فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٦٦﴾
 و آنها از آن (درخت) می خورند و شکم هایشان از آن (درخت) پر می شود ﴿۶۶﴾
ثُمَّ إِنَّ لَهُمْ عَلَيْهَا لَشَوْبًا مِّنْ حَمِيمٍ ﴿٦٧﴾
 سپس برای آنها بعد از خوردن ان مخلوطی از آب گرم است ﴿۶۷﴾
ثُمَّ إِنَّ مَرْجِعَهُمْ لَإِلَى الْجَحِيمِ ﴿٦٨﴾
سپس حتمآ بازگشت آنها بسوی دوزخ است ﴿۶۸﴾
إِنَّهُمْ أَلْفَوْا آبَاءَهُمْ ضَالِّينَ ﴿٦٩﴾
البته (وقتی) که آنها پدرانشان را در گمراهی یافتند ﴿۶۹﴾
فَهُمْ عَلَىٰ آثَارِهِمْ يُهْرَعُونَ ﴿٧٠﴾
و آنها بدنبال احادیث و روایتهای آنها (پدرانشان سر آسیمه شتابان رفتند ﴿۷۰﴾
 وَلَقَدْ ضَلَّ قَبْلَهُمْ أَكْثَرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٧١﴾ 
و قطعآ قبل از آنها بیشتر پیشینیان هم گمراه شدند ﴿۷۱﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ ﴿٧٢﴾
و البته در میان آنها هشدار دهنده ها را فرستادیم  ﴿۷۲﴾
فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ ﴿٧٣﴾
 پس بنگر که عاقبت هشدار دهنده ها چگونه بود ؟ ﴿۷۳﴾
إِلَّا عِبَادَ اللَّـهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿٧٤﴾
 مگر بنده های خالص شدۀ خداوند ﴿۷۴﴾
وَلَقَدْ نَادَانَا نُوحٌ فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ ﴿٧٥﴾
 و البته نوح ما را صدا کرد و جواب دهنده ها چه خوب بودند ﴿۷۵﴾
وَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ﴿٧٦﴾
و او را و اهلش (خانواده اش) را از اندوه بزرگ نجات دادیم ﴿۷۶﴾
وَجَعَلْنَا ذُرِّيَّتَهُ هُمُ الْبَاقِينَ ﴿٧٧﴾ 
و فرزندان او را از باقیمانده ها (کسانی که از طوفان نجات پیدا کرده بودند) قرار دادیم ﴿۷۷﴾
 وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ﴿٧٨﴾
و او را در دیگران (بعنوان الگویی) باقی گذاشتیم ﴿۷۸﴾
سَلَامٌ عَلَىٰ نُوحٍ فِي الْعَالَمِينَ ﴿٧٩﴾
 سلام بر نوح در میان جهان ها ﴿۷۹﴾
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴿٨٠﴾
البته ما بدانگونه  به نیکو کاران پاداش میدهیم ﴿۸۰﴾
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿٨١﴾
 به یقین او از بنده های با ایمان ما بود ﴿۸۱﴾
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ ﴿٨٢﴾
سپس دیگران را (که با او مخالفت میکردند) غرق کردیم ﴿۸۲﴾
وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِ لَإِبْرَاهِيمَ ﴿٨٣﴾ 
و البته ابراهیم هم از گروه او (نوح) بود﴿۸۳﴾
 إِذْ جَاءَ رَبَّهُ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿٨٤﴾
وقتی که با قلبی سالم بسوی پروردگارش آمد ﴿۸۴﴾
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَاذَا تَعْبُدُونَ ﴿٨٥﴾
وقتی که (ابراهیم) به پدرش و قومش گفت : چه چیز را پرستش میکنید ﴿۸۵﴾
أَئِفْكًا آلِهَةً دُونَ اللَّـهِ تُرِيدُونَ ﴿٨٦﴾
آیا خدایان دروغین را غیر از خدای واحد می خواهید﴿۸۶﴾
فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٨٧﴾
 و گمان و پندار شما در باره ی پروردگار جهان ها چیست؟ ﴿۸۷﴾
فَنَظَرَ نَظْرَةً فِي النُّجُومِ ﴿٨٨﴾
و نگاه کرد نگاهی در آسمان ﴿۸۸﴾
 فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٌ ﴿٨٩﴾
و گفت من بیمار هستم ﴿۸۹﴾
فَتَوَلَّوْا عَنْهُ مُدْبِرِينَ ﴿٩٠﴾
 و قومش از او رو گردان شدند (ودنبال کار خود رفتند) پشت کننده ها ﴿۹۰﴾
فَرَاغَ إِلَىٰ آلِهَتِهِمْ فَقَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٩١﴾ 
و بسوی خدایان آنها گریز زد و (به آن خدایان دروغین) گفت : چرا غذا نمی خورید﴿۹۱﴾ 
مَا لَكُمْ لَا تَنطِقُونَ﴿٩٢﴾
چه بر سرتان آمده چرا حرف نمی زنید ؟ ﴿۹۲﴾
فَرَاغَ عَلَيْهِمْ ضَرْبًا بِالْيَمِينِ ﴿٩٣﴾
 و بسمت آنها کج شد و بر آنها با دست راست ضربه ای زد ﴿۹۳﴾
 فَأَقْبَلُوا إِلَيْهِ يَزِفُّونَ﴿٩٤﴾
و (قومش) در حالیکه شتابان بودند بسوی او به مقابلش آمدند ﴿۹۴﴾
قَالَ أَتَعْبُدُونَ مَا تَنْحِتُونَ ﴿٩٥﴾ 
 (ابراهیم) گفت : آیا آنچه را خودتان تراشیده اید عبادت میکنید ؟ ﴿۹۵﴾
وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ وَمَا تَعْمَلُونَ ﴿٩٦﴾
و خدا شما را خلق کرد و آنچه را عمل می کنید (را نیزخلق کرد) ﴿۹۶﴾
قَالُوا ابْنُوا لَهُ بُنْيَانًا فَأَلْقُوهُ فِي الْجَحِيمِ ﴿٩٧﴾
گفتند بنایی برایش بنا کنید و او را در آتش (جحیم) بیفکنید ﴿۹۷﴾
فَأَرَادُوا بِهِ كَيْدًا فَجَعَلْنَاهُمُ الْأَسْفَلِينَ ﴿٩٨﴾
و برای او نقشه ای طرح کردند و آنها را در نهایت پستی و فرومایگی قرار دادیم ﴿۹۸﴾
وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهْدِينِ ﴿٩٩﴾
 و (ابراهیم) گفت : من در حال رفتن بسوی پروردگارم هستم بزودی من را هدایت میکند ﴿۹۹﴾
رَبِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١٠٠﴾
 پروردگارمن به من از شایسته ها ببخش ﴿۱۰۰﴾
فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ ﴿١٠١﴾
و او را به پسری بردبار بشارت دادیم ﴿۱۰۱﴾
فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَىٰ فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَىٰ ۚ قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ ۖسَتَجِدُنِي إِن شَاءَ اللَّـهُ مِنَ الصَّابِرِينَ ﴿١٠٢﴾
و وقتی که به بلوغ رسید با او راه می رفت گفت : ای فرزندم من در خواب دیدم که من تو را ذبح می کنم (سرت را میبرم) پس نظر بده چه چیزی را می بینی (من را از نظرت آگاه کن) گفت : ای پدر من آنچه را که به انجام آن امر می شوی انجام بده بزودی اگر خدا بخواهد من را از صابران خواهی یافت ﴿۱۰۲﴾
فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ ﴿١٠٣﴾
 و وقتی که هر دو تا تسلیم شدند و او را به پیشانی بر زمین زد ( که او را ذبح کند) ﴿۱۰۳﴾
وَنَادَيْنَاهُ أَن يَا إِبْرَاهِيمُ ﴿١٠٤﴾
و او را صدا کردیم که ای ابراهیم ﴿۱۰۴﴾
قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا ۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٠٥﴾
 البته که رویا را تصدیق کردی البته که ما آنگونه به نیکوکاران پاداش میدهیم ﴿۱۰۵﴾
 إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ الْبَلَاءُ الْمُبِينُ ﴿١٠٦﴾
 البته این همان بلاء و ابتلاء روشنگر است ﴿۱۰۶﴾
وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ ﴿١٠٧﴾
و به قربانی بزرگی او (ابراهیم) را عوض دادیم ﴿۱۰۷﴾
 وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ﴿١٠٨﴾
 و او را در دیگران (بعنوان الگویی) باقی گذاشتیم  ﴿۱۰۸﴾
 سَلَامٌ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ ﴿١٠٩﴾
 سلام بر ابراهیم ﴿۱۰۹﴾
كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١١٠﴾
آنگونه به نیکو کاران پاداش میدهیم ﴿۱۱۰﴾
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١١﴾
البته او از بنده های با ایمان ما بود ﴿۱۱۱﴾
وَبَشَّرْنَاهُ بِإِسْحَاقَ نَبِيًّا مِّنَ الصَّالِحِينَ ﴿١١٢﴾
 و او را به اسحاق بشارت دادیم پیامبری از شایسته ها ﴿۱۱۲﴾
وَبَارَكْنَا عَلَيْهِ وَعَلَىٰ إِسْحَاقَ ۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحْسِنٌ وَظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ مُبِينٌ ﴿١١٣﴾
و بر او و خاندان اسحاق برکت دادیم و نیکو کارانی از فرزندان آن دو و کسی که بصورت آشکاری بر خودش ستم می کرد ﴿۱۱۳﴾
 وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ﴿١١٤﴾
و البته بر موسی و هارون منت نهادیم ﴿۱۱۴﴾
وَنَجَّيْنَاهُمَا وَقَوْمَهُمَا مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ ﴿١١٥﴾
و آن دو را به همراه قومشان از اندوهی بزرگ نجات دادیم ﴿۱۱۵﴾
وَنَصَرْنَاهُمْ فَكَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ ﴿١١٦﴾ 
و آنها را کمک کردیم و آنها از کمک کننده ها بودند ﴿۱۱۶﴾
وَآتَيْنَاهُمَا الْكِتَابَ الْمُسْتَبِينَ ﴿١١٧﴾ 
و به آن دو (موسی و هارون) کتاب بیان کننده دادیم﴿۱۱۷﴾
وَهَدَيْنَاهُمَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ﴿١١٨﴾
و ان دو را در راه راست هدایت کردیم ﴿۱۱۸﴾
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِمَا فِي الْآخِرِينَ ﴿١١٩﴾
و آن دو (موسی و هارون)  را در دیگران (بعنوان الگویی) باقی گذاشتیم ﴿۱۱۹﴾
سَلَامٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَارُونَ ﴿١٢٠﴾ 
 سلام بر موسی و هارون ﴿۱۲۰﴾
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٢١﴾
 البته ما نیکوکاران را آنگونه پاداش میدهیم ﴿۱۲۱﴾
إِنَّهُمَا مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٢٢﴾
البته آن دو نفر (موسی و هارون) از بنده های مومن ما بودند﴿۱۲۲﴾
وَإِنَّ إِلْيَاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٢٣﴾
 و البته الیاس از رسولان بود﴿۱۲۳﴾
 إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ أَلَا تَتَّقُونَ ﴿١٢٤﴾ 
 وقتی که به قومش گفت : چرا حدود خدا را رعایت نمی کنید ﴿۱۲۴﴾
أَتَدْعُونَ بَعْلًا وَتَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخَالِقِينَ ﴿١٢٥﴾
آیا بعل را (برای حاجت خواستن) صدا می کنید و بهترین خلق کننده ها ( خدا ) را رها می کنید  ﴿۱۲۵﴾
 اللَّـهَ رَبَّكُمْ وَرَبَّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٢٦﴾
 خدا پروردگار شما و پروردگار پیشین شماست﴿۱۲۶﴾
فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٢٧﴾
و او را تکذیب کردند و آنها جزو احضار شده ها هستند ﴿۱۲۷﴾
 إِلَّا عِبَادَ اللَّـهِ الْمُخْلَصِينَ﴿١٢٨﴾
مگر بنده های خالص خدا که خالص شده (برای خدا) هستند ﴿۱۲۸﴾
وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ ﴿١٢٩﴾ 
 و او را در دیگران (بعنوان الگویی) باقی گذاشتیم﴿۱۲۹﴾
 سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ ﴿١٣٠﴾
  سلام بر ال یاسین﴿۱۳۰﴾
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿١٣١﴾ 
البته ما آنگونه به نیکو کاران پاداش میدهیم ﴿۱۳۱﴾
إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٣٢﴾
البته او از بنده های مومن ما بود﴿۱۳۲﴾
وَإِنَّ لُوطًا لَّمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿١٣٣﴾ 
 و البته لوط از فرستاده ها بود ﴿۱۳۳﴾
 إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ ﴿١٣٤﴾
 وقتی که او و خانواده اش همگی را نجات دادیم ﴿۱۳۴﴾
 إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ ﴿١٣٥﴾
غیر از پیر زنی که از باز مانده ها بود﴿۱۳۵﴾
 ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ ﴿١٣٦﴾ 
سپس دیگران را واژگون کردیم﴿۱۳۶﴾
 وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِم مُّصْبِحِينَ﴿١٣٧﴾ 
 و البته شما هنگامی که صبح میکنید بر آنها (قوم لوط که هلاک شده اند) می گذرید ﴿۱۳۷﴾
 وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿١٣٨﴾ 
و هنگام شب نیز (بر ویرانه های آنها میگذرید و آنها را می بینید که هلاک شده اند )آیا عقلتان را بکار نمی گیرید ﴿۱۳۸﴾
وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ﴿١٣٩﴾
و البته یونس هم از فرستاده ها بود ﴿۱۳۹﴾
 إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ ﴿١٤٠﴾
 وقتی که بسوی کشتی پر از (جمعیت)  فرار میکرد ﴿۱۴۰﴾
فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ ﴿١٤١﴾ 
 و گرما زده شد و از کسانی بود که پایشان لرزید ﴿۱۴۱﴾
 فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿١٤٢﴾ 
 و ماهی او را یک لقمه کرد (قورت داد) و در حالی که او ملامت شده بود ﴿۱۴۲﴾
 فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ ﴿١٤٣﴾
و اگر نبود آنکه او از تسبیح گویان (برای خدا) بود﴿۱۴۳﴾
 لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ﴿١٤٤﴾ 
 حتمآ در شکم ماهی می ماند (می مرد) تا روزی که آنها بر انگیخته می شوند ﴿۱۴۴﴾
  فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ ﴿١٤٥﴾
 و او را به فضایی باز افکندیم در حالیکه بیمار بود﴿۱۴۵﴾
وَأَنبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِّن يَقْطِينٍ ﴿١٤٦﴾
و بر او از درخت کدو رویاندیم ﴿۱۴۶﴾
وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ ﴿١٤٧﴾
 و او را بسوی یکصد هزار نفر یا اضافه تر فرستادیم ﴿۱۴۷﴾
 فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ ﴿١٤٨﴾
و ایمان آوردند و آنها را تا زمانی بهره مند ساختیم ﴿۱۴۸﴾
فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ ﴿١٤٩﴾
 و از آنها نظر بخواه آیا برای پروردگارت دختران و برای آنها پسرانی هست ؟ ﴿۱۴۹﴾
 أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ ﴿١٥٠﴾
یا ملایکه را زنهایی خلق کردیم و آنها شاهد بودند ؟ ﴿۱۵۰﴾
 أَلَا إِنَّهُم مِّنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ ﴿١٥١﴾ 
 آگاه باشید که آنها از دروغهایشان است که می گویند : ﴿۱۵۱﴾
وَلَدَ اللَّـهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٥٢﴾
خدا فرزند گرفت و البته آنها حتمآ دروغ می گویند ﴿۱۵۲﴾
 أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ ﴿١٥٣﴾
 آیا (خدا) دختران را نسبت به پسران برگزید ؟  ﴿۱۵۳﴾
مَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿١٥٤﴾ 
 شما را چه می شود ؟ چگونه حکم میکنید ؟ ﴿۱۵۴﴾
أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٥﴾ 
 آیا متذکر نمی شوید ؟ ﴿۱۵۵﴾
 أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِينٌ ﴿١٥٦﴾
 یا اینکه برای خود تسلط روشنگرانه ای دارید ؟ ﴿۱۵۶﴾
فَأْتُوا بِكِتَابِكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ﴿١٥٧﴾
 پس کتابتان را بیاورید اگر شما راست می گویید ﴿۱۵۷﴾
وَجَعَلُوا بَيْنَهُ وَبَيْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ ﴿١٥٨﴾
 و بین او  (خدا) و بین جنیان نسبت خویشاوندی قرار دادند و در حالیکه جنیان میدانند که آنها احضار شده هستند  ﴿۱۵۸﴾
 سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٥٩﴾
خدا از آنچه وصف میکنند منزه است ﴿۱۵۹﴾
 إِلَّا عِبَادَ اللَّـهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٠﴾ 
 (آنها چیزی نسیتند) غیر از بنده های خالص شدۀ خدا ﴿۱۶۰﴾
فَإِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ ﴿١٦١﴾
و شما و آنچه می پرستید ﴿۱۶۱﴾
مَا أَنتُمْ عَلَيْهِ بِفَاتِنِينَ ﴿١٦٢﴾
شما نمی توانید او را (بنده ی خالص خدا را) به فتنه اندازید﴿۱۶۲﴾
 إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِيمِ ﴿١٦٣﴾
مگر کسی را که او چشندۀ دوزخ است (او را می توانید مفتون و گمراه سازید)﴿۱۶۳﴾
وَمَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ ﴿١٦٤﴾ 
و هیچکس از ما (ملائکه که برخی از جنیان هم جزو ملایکه هستند) نیست مگر انکه برایش جایگاهی معلوم است ﴿۱۶۴﴾
وَإِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ ﴿١٦٥﴾ 
و البته ما همان صف زده ها هستیم ﴿۱۶۵﴾
وَإِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ ﴿١٦٦﴾ 
و البته ما همان تسبیح کننده ها هستیم ﴿۱۶۶﴾
 وَإِن كَانُوا لَيَقُولُونَ ﴿١٦٧﴾
و آنکه آنها می گویند که ﴿۱۶۷﴾
لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿١٦٨﴾
اگر ذکری از پیشینیان پیش ما بود ﴿۱۶۸﴾
لَكُنَّا عِبَادَ اللَّـهِ الْمُخْلَصِينَ ﴿١٦٩﴾
 حتمآ از بنده های خالص شده برای خدا بودیم﴿۱۶۹﴾
فَكَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿١٧٠﴾ 
 و به آن کفر ورزیدند و بزودی خواهند دانست ﴿۱۷۰﴾
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِينَ ﴿١٧١﴾
 و البته کلمۀ ما برای بنده هایمان که فرستاده شدند (رسولان) سبقت گرفته که ﴿۱۷۱﴾
إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ ﴿١٧٢﴾
البته آنها (رسولان) نسبت بر آنها (کافران) یاری شده هستند ﴿۱۷۲﴾
وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ ﴿١٧٣﴾ 
و حتمآ سپاه ما بر آنها (کافران) یاری شده هستند ﴿۱۷۳﴾
 فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٤﴾
 و از آنها تا زمانی معین کناره گیری کن ﴿۱۷۴﴾
وَأَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٥﴾
 و آنها را بینا ساز و بزودی بینش پیدا خواهند کرد ﴿۱۷۵﴾
 أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾
 آیا به عذاب ما شتاب می کنند ؟ ﴿۱۷۶﴾
فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾
 پس وقتی که نابودی آنها نازل شود و چه بد است صبح کردن کسانی که به آنها هشدار داده شده بود ﴿۱۷۷﴾
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ﴿١٧٨﴾ 
 و از آنها تا زمانی کناره گیری کن ﴿۱۷۸﴾
 وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾ 
و بینا ساز و بزودی آنها بینش پیدا خواهند کرد﴿۱۷۹﴾
 سُبْحَانَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿١٨٠﴾ 
 پروردگارت منزه است پروردگاری نیرومند تر از آنچه وصف می کنند ﴿۱۸۰﴾
 وَسَلَامٌ عَلَى الْمُرْسَلِينَ ﴿١٨١﴾
 و سلام بر فرستاده ها (رسولان) ﴿۱۸۱﴾
وَالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٨٢﴾
و ستایش فقط مخصوص خدا پروردگار جهان هاست

و الحمدلله رب العالمین    ۲۵/۱/۱۳۹۲    بندۀ خدا