سورة الزمر
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای بخشندۀ بخشش گستر
تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ ﴿١﴾بنام خدای بخشندۀ بخشش گستر
فرو
فرستادن کتاب از جانب خدای نیرومند با حکمت ﴿۱﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّـهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ﴿٢﴾
به یقین ما کتاب را به حقیقت بسوی تو نازل کردیم پس خدا را پرستش کنید خالص کننده های دین برای او باشید ﴿۲﴾
أَلَا لِلَّـهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّـهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّـهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴿٣﴾
آگاه باشید دین خالص مخصوص خداست و کسانی که غیر از او (خدا) اولیایی برای خود گرفتند (میگویند) ما آنها را نمی پرستیم مگر آنکه ما را در جایگاهی بسوی خدا نزدیک کنند البته خدا میان آنها حکم میکند در مورد آنچه آنها در آن اختلاف دارند و قطعاٌ خدا کسی را که او دروغ گوی ناسپاس است را هدایت نمی کند ﴿۳﴾
لَّوْ أَرَادَ اللَّـهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّـهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ﴿٤﴾
اگر خدا بخواهد فرزندی برای خود بگیرد حتماٌ از آنچه خلق می کند هر آنچه را بخواهد بر می گزیند او منزه (از فرزند گرفتن) است او خدای یگانه و نیرومند است ﴿۴﴾
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ ﴿٥﴾
آسمانها و زمین را به حق خلق کرد شب را بر روز می پیچاند و روز را بر شب می پیچد و خورشید و ماه را به حرکت در آورد هر کدام تا به سر آمدی معین جاری (رونده) هستند آگاه باشید که او نیرومند آمرزنده است ﴿۵﴾
خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۚ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِّن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ﴿٦﴾
شما را از یک نفس (مونث) تنها آفرید سپس از آن (نفس مونث) جفتش (همسرش) را آفرید و برای شما از حیوانات هشت جفت نازل کرد شما را در شکمهای مادرانتان خلق میکند خلقتی بعد از خلق در تاریکی های سه گانه آن خدا پروردگار شماست ملکوت (ملکیت) برای اوست هیچ خدایی غیر از او نیست پس به کجا رانده میشوید ؟ ﴿۶﴾
إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ ۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٧﴾
اگر انکار کنید البته خدا بی نیاز از شماست و کفر را برای بنده هایش نمی پسندد و اگر تشکر کنید آن را برای شما می پسندد و کسی بار گناه دیگری را بدوش نمی گیرد سپس بسوی پروردگارتان باز می گردید {( کسانی که تصور میکنند که از فلان کس تقلید میکنند پس عملی که انجام میدهند گناه و ثوابش را برای فرد فتوا دهنده یا مرجع تقلید منتسب میکنند و میگویند فلانی گفته و من بر مبنای فتوای او این کار راانجام میدهم گناه و ثوابش بگردن خود اوست و یا کسی که میگوید تو این کار را انجام بده گناهش گردن من اینها حرفها و وعده های شیطان است و قرآن در آیات متعددی میگوید کسی نمیتواند بار گناه دیگری را بر عهده بگیرد ) }﴿۷﴾
وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّـهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ ۚ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا ۖ إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ﴿٨﴾
و وقتی که به انسان ضرری برسد پروردگارش را صدا می کند آنچه را از قبل بسوی او صدا میکرد و برای خدا شریکانی قرار دادند تا از راه او(خدا مردم را) گمراه کنند ( تمام بتهایی که قران از آنها نام میبرد انسان هستند رجوع شود به لینک >>>>>>>>> http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html ) بگو اندکی با کفرت بهره مند شو البته تو از یاران آتش هستی ﴿۸﴾
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٩﴾
آیا چه کسی در گاه های شب (در حالت) سجده کنان و ایستاده اطاعت میکند و امید به رحمت پروردگارش دارد ؟ بگو : آیا کسانی که میدانند با کسانی که نمی دانند برابر هستند غیر از این نیست که خردمندان متذکر می شوند ﴿۹﴾
قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَـٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّـهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿١٠﴾
بگو : ای بنده های من کسانی که ایمان آوردید حدود پروردگارتان را رعایت کنید برای کسانی که در این دنیا کار نیک انجام میدهند نیکی است و زمین خدا وسیع است غیر از این نیست که پاداش صابران بدون حساب به تمامی داده میشود ﴿۱۰﴾
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّـهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ﴿١١﴾
بگو جز این نیست که به من دستور داده شد که خدا را عبادت کنم و دین را فقط برای او (خدا) خالص کنم ﴿۱۱﴾
وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ ﴿١٢﴾
و به من دستور داده شد که قبل از هر چیز مسلمان باشم ﴿۱۲﴾
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٣﴾
بگو من از عذاب روزی بزرگ می ترسم از اینکه پروردگارم را عصیان کنم ﴿۱۳﴾
قُلِ اللَّـهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي ﴿١٤﴾
بگو من خدا را می پرستم دینم را برای او خالص گردانده ام ﴿۱۴﴾
فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ ۗ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ ﴿١٥﴾
پس هر آنچه را غیر از او می خواهید بپرستید بگو : البته زیان کننده ها کسانی هستند که به خودشان و خانواده هایشان در روز قیامت خسارت زدند آگاه باشید که آن همان زیان کردن آشکار است ﴿۱۵﴾
لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّـهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚيَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ﴿١٦﴾
برای آنها از بالای سرشان سایبانهایی از آتش است و از پایینشان نیز سایبانهایی آنگونه خدا بوسیلۀ آن بنده هایش را می ترساند ای بنده های من حدود من را رعایت کنید ﴿۱۶﴾
وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّـهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿١٧﴾
و کسانی که از طغیانگر دوری میکنند که او را بپرستند و بسوی خدا باز میگردند برای آنها بشارت باد و بر بنده های من بشارت بده ﴿۱۷﴾
الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٨﴾
کسانی که سخن را میشنوند و از نیکوترینش پیروی میکنند آنها هستند که خدا آنها را هدایت کرده و آنها همان خردمندان هستند ﴿۱۸﴾
أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ ﴿١٩﴾
آیا کسی که برای او کلمۀ عذاب تحقق یافته آیا تو می توانی کسی را که او در آتش است را نجات دهی ؟ ﴿۱۹﴾
لَـٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِيَّةٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَعْدَ اللَّـهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّـهُ الْمِيعَادَ ﴿٢٠﴾
لکن کسانی که حدود پروردگارشان را رعایت میکنند برای آنها غرفه هایی است که بر بالای آنها غرفه هایی بنا شده که از زیر آنها رودهایی جاریست وعدۀ خداست و خدا در وعده گاه خلاف نخواهد کرد ﴿۲۰﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿٢١﴾
آیا نمی بینی که خدا از آسمان آبی نازل کرد و آن را در چشمه هایی در زمین می برد ؟ سپس بوسیلۀ آن زراعتی که رنگهایش گوناگون است بیرون می آورد سپس آن را خشک میگرداند و تو آن (زراعت) را میبینی که زرد شده سپس آنرا شکسته شده قرار میدهد قطعاٌ در آن تذکری برای خردمندان هست ﴿۲۱﴾
أَفَمَن شَرَحَ اللَّـهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ فَوَيْلٌ لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّـهِ ۚ أُولَـٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٢﴾
آیا کیست که خدا سینه اش را برای اسلام گشوده است ؟ و او بر نوری از پروردگارش میباشد ؟ پس وای بر آنها که قلبهایشان از بیاد آوردن خدا سخت شده آنها در گمراهی آشکاری هستند ﴿۲۲﴾
اللَّـهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ﴿٢٣﴾
خدا بهترین حدیث (سخن) را نازل کرد کتابی که متشابه است از آن پوست کسانی که از پروردگارشان هراس دارند به لرزه می افتد و سخت میگردد سپس پوستها و قلبهایشان با یاد آوری خدا نرم میگردد آن هدایت خداست که هر کس بخواهد را بوسیلۀ آن هدایت میکند و هر کس که خدا او را گمراه کند پس برای او هدایت کننده ای نیست ﴿۲۳﴾
أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَقِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ ﴿٢٤﴾
آیا چه کسی از عذاب (سوزانندۀ ) روز قیامت بوسیلۀ صورت خود حریم خود را حفظ میکند ؟ (بس که عذاب سوزان است صورتش را سپر میکند تا نسوزد) و به ستمکاران گفته می شود بچشید آنچه را کسب کرده اید ﴿۲۴﴾
كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾
کسانی که فبل از آنها بودند تکذیب کردند و عذاب از جایی که درک نمی کردند بسراغشان آمد ﴿۲۵﴾
فَأَذَاقَهُمُ اللَّـهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾
و خدا خاری در زندگی دنیا را به آنها چشاند و عذاب آخرت بزرگتر است اگر آنها بدانند ﴿۲۶﴾
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ﴿٢٧﴾
و البته در این قرآن برای مردم از هر مثلی بیان گردیده شاید آنها متذکر شوند ﴿۲۷﴾
قُرْآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٢٨﴾
قرآنی عربی بدون داشتن انحرافی شاید آنها حدود را رعایت کنند ﴿۲۸﴾
ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٩﴾
خدا مثل مردی را برای شما بیان میکند که برای او شریکانی وجود دارد که همگی مخالف یکدیگرند و مردی (دیگر) که فقط با یک مرد مسالمت آمیز (زندگی میکند) آیا در مثل این دو مرد مساوی است ؟ ستایش کردن فقط مخصوص خداست ولی بیشتر آنها نمی دانند ﴿۲۹﴾
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ﴿٣٠﴾
حتماٌ تو میمیری و آنها نیز خواهند مرد ﴿۳۰﴾
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾
سپس شما حتماٌ در روز قیامت نزد پروردگارتان با یکدیگر دشمنی میکنید ﴿۳۱﴾
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّـهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ ۚأَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﴿٣٢﴾
و چه کسی ستمکار تر از کسیست که بر خدا نسبت دروغ میدهد وقتی که راستی برای او می آید آن را تکذیب میکند آیا در جهنم جایگاهی برای کافران نیست ؟ ﴿۳۲﴾
وَالَّذِي جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ ۙ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿٣٣﴾
و کسی که راستی برایش آمد و آن را تصدیق کرد آنها همان رعایت کننده ها هستند ﴿۳۳﴾
لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ۚذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ ﴿٣٤﴾
برای آنها هر چه بخواهند نزد پروردگارشان هست آن پاداش نیکو کاران است ﴿۳۴﴾
لِيُكَفِّرَ اللَّـهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٣٥﴾
برای اینکه خدا بدی های آنچه را عمل می کردند از آنها بزداید و به آنها پاداشی بهتر از آنچه عمل می کردند بدهد ﴿۳۵﴾
أَلَيْسَ اللَّـهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ ۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٦﴾
آیا خدا برای بنده اش کافی نیست ؟ و تو را بوسیلۀ کسانی که غیر از او (خدا) میترسانند و هر کس که خدا او را گمراه کند پس هدایت کننده ای برای او وجود ندارد ﴿۳۶﴾
وَمَن يَهْدِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ ۗأَلَيْسَ اللَّـهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ ﴿٣٧﴾
و هر کس را که خدا هدایت کند برای او گمراه کننده ای وجود ندارد آیا خدا برای انتقام نیرومند نیست ؟ ﴿۳۷﴾
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ ۚ قُلْ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّـهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ ۚ قُلْ حَسْبِيَ اللَّـهُ ۖ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ﴿٣٨﴾
و اگر ازآنها بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را خلق کرد قطعاٌ به تو می گویند خدا بگو آیا دیده اید آنچه را که غیر از خدا (برای حاجت خواستن) صدا می کنید اگر خدا برای من ضرری بخواهد آیا آنها می توانند ضرر او را بر طرف کنند یا اگر رحمتی را برای من بخواهد آیا آنها می توانند رحمت او را نگهدارند (که به من نرسد) بگو خدا برای من کافیست توکل کننده ها باید بر او توکل کنند ﴿۳۸﴾
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾
بگو ای قوم هر چه در توان دارید عمل کنید البته من هم عمل کننده هستم وبزودی خواهید دانست ﴿۳۹﴾
مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ﴿٤٠﴾
که عذاب خوار کننده بر چه کسی خواهد آمد و بر چه کسی حلال خواهد شد ﴿۴۰﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ ۖوَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿٤١﴾
البته که ما کتاب را بر تو به حقیقت برای مردم نازل کردیم و هر کس که هدایت شود برای خودش است و هر کس گمراه گردد غیر از این نیست که برآن (نفس خود) گمراه گشته و تو وکیل آنها نیستی ﴿۴۱﴾
اللَّـهُ يَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا ۖ فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٤٢﴾
خدا هنگام مرگ نفوس (جانها) را به تمامی میگیرد {(برخلاف تصورات غلطی که ما داریم خدا در قرآن بروشنی بیان میکند که هنگام مرگ روح نیست که از بدن ما خارج میشود و قرآن میگوید که نفس است که از ما گرفته میشود برای بررسی بیشتر روی لینک کلیک کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post.html }
و کسی که نمرده است در خواب نفسش (جانش) را می گیرد و (خدا) نفسی را که مرگ بر او گذشته است را نگه میدارد و آن دیگری (انسانی که خواب است و نفس او از او گرفته شده ولی هنوز زمان مرگش نرسیده) را می فرستد تا سر رسیدی معین (که زندگی کند) البته در آن نشانه هاییست برای قومی که تفکر میکنند ﴿۴۲﴾
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾
آیا غیر از خدا برای خود شفیعانی بر گرفتند بگو و اگرچه که (شفیعان شما) مالک چیزی نباشند و عاقل هم نباشند ؟ ﴿۴۳﴾
قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾
بگ و شفاعت همگی فقط مخصوص خداست ملکوت (مالکیت) آسمانها و زمین برای اوست سپس بسوی او باز گردانده میشوید ﴿۴۴﴾
وَإِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾
و وقتی که خدا به تنهایی یاد کرده شود قلبهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند نفرت پیدا میکند و وقتی که کسانی غیر از او (خدا) با او (خدا) خوانده شود (برای حاجت خواستن) ناگهان آنها (مشرکین) خشنود می گردند ﴿۴۵﴾
قُلِ اللَّـهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾
بگو ای خدای من آفرینندۀ آسمانها و زمین و دانای غیب و آشکار تو هستی که میان بنده هایت در بارۀ آنچه اختلاف میکردند حکم می کنی ﴿۴۶﴾
وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾
و اگرهمۀ آنچه در زمین است متعلق به ستمگران باشد و مانند آن هم با آن باشد و آن (دارایی) را فدیه دهند تا از عذاب بد روز قیامت نجات یابند از جانب خدا از جاییکه محاسبه نمیکنند عوض (کارهای بدشان) داده میشود ﴿۴۷﴾
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤٨﴾
و بدیهای انچه که کسب کرده اند به آنها عوض داده میشود و آنچه که آنها آن را استهزاء میکردند آنها را احاطه میکند ﴿۴۸﴾
فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾
وقتی که به انسان ضرری میرسد (برای دفع ضرر) ما را صدا میزند سپس وقتی از جانب ما نعمتی به او بخشیده شد می گوید : غیر از این نیست که بدلیل دانش آن به من داده شد (لیاقت داشتم) ولی آن فتنه ایست و لکن بیشتر آنها نمی دانند ﴿۴۹﴾
قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴿٥٠﴾
البته کسانی که قبل از آنها بودند نیز مانند همان (سخنان) را می گفتند . و اما آنچه را کسب کردند بدردشان نخورد ﴿۵۰﴾
فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَـٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٥١﴾
و بدی های آنچه کسب کردند به آنها رسید و کسانی از اینها که ستم کردند بزودی بدیهای آنچه کسب میکردند را به آنها میرسانیم و آنها عاجز کننده هایی نبودند (که بتوانند قوانین خدا را به عجز در آورند) ﴿۵۱﴾
أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾
آیا نمیدانند خدا روزی را برای هرکس که میخواهد گشایش میدهد و یا به اندازهای مشخص میدهد؟ البته در آن آیاتی است برای قومی که می دانند ﴿۵۲﴾
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾
بگو ای بنده های من کسانی که بر نفس خود اسراف کردید (از حدود خدا که برایتان خوانده شد تجاوز کرده اید) از رحمت خدا نا امید نباشید مطمئن باشید خدا همۀ گناهان را می آمرزد البته او آمرزندۀ مهربان است ﴿۵۳﴾
وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾
و بسوی پروردگارتان بازگردید و برای او اسلام بیاورید قبل از آنکه عذاب برای شما بیاید آنگاه یاری نمیشوید ﴿۵۴﴾
وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾
و نیکوترین چیزی که از جانب پروردگارتان بسوی شما نازل شد را پیروی کنید قبل از آنکه عذاب ناگهانی برای شما بیاید و در حالیکه شما نمی فهمید ﴿۵۵﴾
أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾
به یقین (در آن ساعت) شخص میگوید ای افسوس بر آنچه در کنار خدا تباه کردم و البته من از مسخره کننده ها بودم ﴿۵۶﴾
أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾
یا آنکه می گوید : اگر خدا من را هدایت می کرد حتمآ از کسانی میشدم که حدود را رعایت میکردند ﴿۵۷﴾
أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾
یا اینکه وقتی عذاب را می بیند می گوید : اگر بار دیگری (فرصتی برای بازگشت به دنیا) برای من بود پس من از نیکو کاران میشم ﴿۵۸﴾
بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴿٥٩﴾
بله البته آیات من برای تو آمد و تو آنها را تکذیب کردی و کبر ورزیدی (ادعای بزرگ بودن کردی) و از کافران بودی ﴿۵۹﴾
وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّـهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾
و روز قیامت میبینی کسانی را که بر خدا دروغ بستند صورتهایشان سیاه است آیا در جهنم جایگاهی برای متکبران نیست ؟﴿۶۰﴾
وَيُنَجِّي اللَّـهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾
و خدا کسانی که حدود را رعایت کردند را بوسیلۀ رها کردن آنها از جهنم نجات می دهد بطوری که به آنها بدی نمی رسد و اندوهگین هم نمی شوند ﴿۶۱﴾
اللَّـهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿٦٢﴾
خدا خالق هر چیز است و او بر هر چیز وکیل است ﴿۶۲﴾
لَّهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٣﴾
کلیدهای آسمانها و زمین برای اوست و کسانی که به آیات خدا کافر میشوند ( آیات را انکار میکنند) آنها همان زیان کننده ها هستند ﴿۶۳﴾
قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّـهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ﴿٦٤﴾
بگو آیا به من دستور می دهید که غیر از خدا را پرستش کنم ای جاهلان ؟ ﴿۶۴﴾
وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٦٥﴾
و البته بسوی تو و کسانی که قبل از تو بودند وحی شد اگر شرک بورزی عملت را تباه میکند و از زیان دیده ها خواهی بود ﴿۶۵﴾
بَلِ اللَّـهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٦﴾
بلکه خدا را عبادت کن و از شکر گذاران باش ﴿۶۶﴾
وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٧﴾
و خدا را به اندازهی منزلتش ارج ننهادند (گرامی نداشتند) به اندازۀ گرامی بودنش و در حالیکه تمامی زمین و آسمانها را جمعشان می کند در روز قیامت بوسیلۀ دستهای او پیچیده میشود منزه است او و برتر است از آنچه با او شریک میگردانید ﴿۶۷﴾
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّـهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنظُرُونَ ﴿٦٨﴾
و در صور دمیده شود و هر آنکس که در آسمانها و زمین هستند مدهوش مرگ شوند مگر آنکس را که خدا بخواهد سپس یک بار دیگر در آن دمیده شود درآن هنگام آنها ایستاده نظارت میکنند﴿۶۸﴾
وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾
و زمین بوسیلۀ نور پروردگارش روشن میشود و کتاب (برای اجرای عدالت) نهاده میشود و پیامبران و شاهدان آورده میشوند و میان آنها به حقیقت قضاوت میشود و به آنها ستم نمی شود ﴿۶۹﴾
وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾
و به هر نفسی آنچه را عمل کرده به تمامی داده می شود و او (خدا) به آنچه عمل میکنند دانا تر است ﴿۷۰﴾
وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَـٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٧١﴾
و کسانی که کافر شدند گروه گروه بسوی جهنم رانده میشوند (سوق داده میشوند) تا وقتی که به آن می آیند دربهایش گشوده می شود و انبار داران آن (جهنم ) به آنها می گویند: آیا رسولانی از جنس خودتان برایتان نیامد ؟ که بر شما آیات پروردگارتان را تلاوت می کردند ؟ و به شما از برخورد این روزتان هشدار ندادند ؟ گویند : بله و لکن کلمۀ عذاب بر کافران تحقق یافت ﴿۷۱﴾
قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٢﴾
کفته شود که به دربهای جهنم وارد شوید اقامت گزیننده هایی در آن باشید و چه بد است جایگاه متکبران (کسانی که ادعای بزرگ بودن میکنند) ﴿۷۲﴾
وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ ﴿٧٣﴾
و کسانی که حدود پروردگارشان را رعایت میکنند گروه گروه بسوی باغ (بهشت) رانده می شوند (سوق داده میشوند) تا وقتی که به آن در آیند و درهای آن گشوده شود و انبار دارهای آن به آنها می گویند : سلام برشما شاد باشید و داخل آن شوید اقامت گزیننده ها ﴿۷۳﴾
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖفَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٧٤﴾
کفتند: ستایش مخصوص خداییست که وعده اش را بر ما راست آورد و زمین را به ما ارث داد از باغ (بهشت) از هر کجای باغ که بخواهیم مسکن می گزینیم و چه خوبست پاداش عمل کننده ها ﴿۷۴﴾
وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖوَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٥﴾
و تو فرشته ها را می بینی از قدرت و نیروی عرش احاصه کننده هایی هستند به ستایش پروردگارشان تسبیح می کنند و میان آنها به حق قضاوت گشد و گفته شد ستایش فقط مخصوص پروردگار جهانیان است ﴿۷۵﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّـهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ﴿٢﴾
به یقین ما کتاب را به حقیقت بسوی تو نازل کردیم پس خدا را پرستش کنید خالص کننده های دین برای او باشید ﴿۲﴾
أَلَا لِلَّـهِ الدِّينُ الْخَالِصُ ۚ وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَا إِلَى اللَّـهِ زُلْفَىٰ إِنَّ اللَّـهَ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فِي مَا هُمْ فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ كَاذِبٌ كَفَّارٌ ﴿٣﴾
آگاه باشید دین خالص مخصوص خداست و کسانی که غیر از او (خدا) اولیایی برای خود گرفتند (میگویند) ما آنها را نمی پرستیم مگر آنکه ما را در جایگاهی بسوی خدا نزدیک کنند البته خدا میان آنها حکم میکند در مورد آنچه آنها در آن اختلاف دارند و قطعاٌ خدا کسی را که او دروغ گوی ناسپاس است را هدایت نمی کند ﴿۳﴾
لَّوْ أَرَادَ اللَّـهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَىٰ مِمَّا يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّـهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ﴿٤﴾
اگر خدا بخواهد فرزندی برای خود بگیرد حتماٌ از آنچه خلق می کند هر آنچه را بخواهد بر می گزیند او منزه (از فرزند گرفتن) است او خدای یگانه و نیرومند است ﴿۴﴾
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ يُكَوِّرُ اللَّيْلَ عَلَى النَّهَارِ وَيُكَوِّرُ النَّهَارَ عَلَى اللَّيْلِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ أَلَا هُوَ الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ ﴿٥﴾
آسمانها و زمین را به حق خلق کرد شب را بر روز می پیچاند و روز را بر شب می پیچد و خورشید و ماه را به حرکت در آورد هر کدام تا به سر آمدی معین جاری (رونده) هستند آگاه باشید که او نیرومند آمرزنده است ﴿۵﴾
خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ ثُمَّ جَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَأَنزَلَ لَكُم مِّنَ الْأَنْعَامِ ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۚ يَخْلُقُكُمْ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ خَلْقًا مِّن بَعْدِ خَلْقٍ فِي ظُلُمَاتٍ ثَلَاثٍ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ﴿٦﴾
شما را از یک نفس (مونث) تنها آفرید سپس از آن (نفس مونث) جفتش (همسرش) را آفرید و برای شما از حیوانات هشت جفت نازل کرد شما را در شکمهای مادرانتان خلق میکند خلقتی بعد از خلق در تاریکی های سه گانه آن خدا پروردگار شماست ملکوت (ملکیت) برای اوست هیچ خدایی غیر از او نیست پس به کجا رانده میشوید ؟ ﴿۶﴾
إِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ اللَّـهَ غَنِيٌّ عَنكُمْ ۖ وَلَا يَرْضَىٰ لِعِبَادِهِ الْكُفْرَ ۖ وَإِن تَشْكُرُوا يَرْضَهُ لَكُمْ ۗ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۗ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٧﴾
اگر انکار کنید البته خدا بی نیاز از شماست و کفر را برای بنده هایش نمی پسندد و اگر تشکر کنید آن را برای شما می پسندد و کسی بار گناه دیگری را بدوش نمی گیرد سپس بسوی پروردگارتان باز می گردید {( کسانی که تصور میکنند که از فلان کس تقلید میکنند پس عملی که انجام میدهند گناه و ثوابش را برای فرد فتوا دهنده یا مرجع تقلید منتسب میکنند و میگویند فلانی گفته و من بر مبنای فتوای او این کار راانجام میدهم گناه و ثوابش بگردن خود اوست و یا کسی که میگوید تو این کار را انجام بده گناهش گردن من اینها حرفها و وعده های شیطان است و قرآن در آیات متعددی میگوید کسی نمیتواند بار گناه دیگری را بر عهده بگیرد ) }﴿۷﴾
وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَا رَبَّهُ مُنِيبًا إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُ نِعْمَةً مِّنْهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدْعُو إِلَيْهِ مِن قَبْلُ وَجَعَلَ لِلَّـهِ أَندَادًا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِ ۚ قُلْ تَمَتَّعْ بِكُفْرِكَ قَلِيلًا ۖ إِنَّكَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ﴿٨﴾
و وقتی که به انسان ضرری برسد پروردگارش را صدا می کند آنچه را از قبل بسوی او صدا میکرد و برای خدا شریکانی قرار دادند تا از راه او(خدا مردم را) گمراه کنند ( تمام بتهایی که قران از آنها نام میبرد انسان هستند رجوع شود به لینک >>>>>>>>> http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html ) بگو اندکی با کفرت بهره مند شو البته تو از یاران آتش هستی ﴿۸﴾
أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّيْلِ سَاجِدًا وَقَائِمًا يَحْذَرُ الْآخِرَةَ وَيَرْجُو رَحْمَةَ رَبِّهِ ۗ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿٩﴾
آیا چه کسی در گاه های شب (در حالت) سجده کنان و ایستاده اطاعت میکند و امید به رحمت پروردگارش دارد ؟ بگو : آیا کسانی که میدانند با کسانی که نمی دانند برابر هستند غیر از این نیست که خردمندان متذکر می شوند ﴿۹﴾
قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَـٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۗ وَأَرْضُ اللَّـهِ وَاسِعَةٌ ۗ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿١٠﴾
بگو : ای بنده های من کسانی که ایمان آوردید حدود پروردگارتان را رعایت کنید برای کسانی که در این دنیا کار نیک انجام میدهند نیکی است و زمین خدا وسیع است غیر از این نیست که پاداش صابران بدون حساب به تمامی داده میشود ﴿۱۰﴾
قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّـهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّينَ ﴿١١﴾
بگو جز این نیست که به من دستور داده شد که خدا را عبادت کنم و دین را فقط برای او (خدا) خالص کنم ﴿۱۱﴾
وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ ﴿١٢﴾
و به من دستور داده شد که قبل از هر چیز مسلمان باشم ﴿۱۲﴾
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٣﴾
بگو من از عذاب روزی بزرگ می ترسم از اینکه پروردگارم را عصیان کنم ﴿۱۳﴾
قُلِ اللَّـهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي ﴿١٤﴾
بگو من خدا را می پرستم دینم را برای او خالص گردانده ام ﴿۱۴﴾
فَاعْبُدُوا مَا شِئْتُم مِّن دُونِهِ ۗ قُلْ إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ ﴿١٥﴾
پس هر آنچه را غیر از او می خواهید بپرستید بگو : البته زیان کننده ها کسانی هستند که به خودشان و خانواده هایشان در روز قیامت خسارت زدند آگاه باشید که آن همان زیان کردن آشکار است ﴿۱۵﴾
لَهُم مِّن فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِّنَ النَّارِ وَمِن تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ۚ ذَٰلِكَ يُخَوِّفُ اللَّـهُ بِهِ عِبَادَهُ ۚيَا عِبَادِ فَاتَّقُونِ ﴿١٦﴾
برای آنها از بالای سرشان سایبانهایی از آتش است و از پایینشان نیز سایبانهایی آنگونه خدا بوسیلۀ آن بنده هایش را می ترساند ای بنده های من حدود من را رعایت کنید ﴿۱۶﴾
وَالَّذِينَ اجْتَنَبُوا الطَّاغُوتَ أَن يَعْبُدُوهَا وَأَنَابُوا إِلَى اللَّـهِ لَهُمُ الْبُشْرَىٰ ۚ فَبَشِّرْ عِبَادِ ﴿١٧﴾
و کسانی که از طغیانگر دوری میکنند که او را بپرستند و بسوی خدا باز میگردند برای آنها بشارت باد و بر بنده های من بشارت بده ﴿۱۷﴾
الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَاهُمُ اللَّـهُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمْ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٨﴾
کسانی که سخن را میشنوند و از نیکوترینش پیروی میکنند آنها هستند که خدا آنها را هدایت کرده و آنها همان خردمندان هستند ﴿۱۸﴾
أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِي النَّارِ ﴿١٩﴾
آیا کسی که برای او کلمۀ عذاب تحقق یافته آیا تو می توانی کسی را که او در آتش است را نجات دهی ؟ ﴿۱۹﴾
لَـٰكِنِ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَهُمْ غُرَفٌ مِّن فَوْقِهَا غُرَفٌ مَّبْنِيَّةٌ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَعْدَ اللَّـهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّـهُ الْمِيعَادَ ﴿٢٠﴾
لکن کسانی که حدود پروردگارشان را رعایت میکنند برای آنها غرفه هایی است که بر بالای آنها غرفه هایی بنا شده که از زیر آنها رودهایی جاریست وعدۀ خداست و خدا در وعده گاه خلاف نخواهد کرد ﴿۲۰﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَلَكَهُ يَنَابِيعَ فِي الْأَرْضِ ثُمَّ يُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا مُّخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ثُمَّ يَهِيجُ فَتَرَاهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَجْعَلُهُ حُطَامًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿٢١﴾
آیا نمی بینی که خدا از آسمان آبی نازل کرد و آن را در چشمه هایی در زمین می برد ؟ سپس بوسیلۀ آن زراعتی که رنگهایش گوناگون است بیرون می آورد سپس آن را خشک میگرداند و تو آن (زراعت) را میبینی که زرد شده سپس آنرا شکسته شده قرار میدهد قطعاٌ در آن تذکری برای خردمندان هست ﴿۲۱﴾
أَفَمَن شَرَحَ اللَّـهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَىٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ فَوَيْلٌ لِّلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِكْرِ اللَّـهِ ۚ أُولَـٰئِكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٢﴾
آیا کیست که خدا سینه اش را برای اسلام گشوده است ؟ و او بر نوری از پروردگارش میباشد ؟ پس وای بر آنها که قلبهایشان از بیاد آوردن خدا سخت شده آنها در گمراهی آشکاری هستند ﴿۲۲﴾
اللَّـهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَقُلُوبُهُمْ إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ﴿٢٣﴾
خدا بهترین حدیث (سخن) را نازل کرد کتابی که متشابه است از آن پوست کسانی که از پروردگارشان هراس دارند به لرزه می افتد و سخت میگردد سپس پوستها و قلبهایشان با یاد آوری خدا نرم میگردد آن هدایت خداست که هر کس بخواهد را بوسیلۀ آن هدایت میکند و هر کس که خدا او را گمراه کند پس برای او هدایت کننده ای نیست ﴿۲۳﴾
أَفَمَن يَتَّقِي بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَقِيلَ لِلظَّالِمِينَ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ ﴿٢٤﴾
آیا چه کسی از عذاب (سوزانندۀ ) روز قیامت بوسیلۀ صورت خود حریم خود را حفظ میکند ؟ (بس که عذاب سوزان است صورتش را سپر میکند تا نسوزد) و به ستمکاران گفته می شود بچشید آنچه را کسب کرده اید ﴿۲۴﴾
كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٥﴾
کسانی که فبل از آنها بودند تکذیب کردند و عذاب از جایی که درک نمی کردند بسراغشان آمد ﴿۲۵﴾
فَأَذَاقَهُمُ اللَّـهُ الْخِزْيَ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٢٦﴾
و خدا خاری در زندگی دنیا را به آنها چشاند و عذاب آخرت بزرگتر است اگر آنها بدانند ﴿۲۶﴾
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ﴿٢٧﴾
و البته در این قرآن برای مردم از هر مثلی بیان گردیده شاید آنها متذکر شوند ﴿۲۷﴾
قُرْآنًا عَرَبِيًّا غَيْرَ ذِي عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٢٨﴾
قرآنی عربی بدون داشتن انحرافی شاید آنها حدود را رعایت کنند ﴿۲۸﴾
ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِيهِ شُرَكَاءُ مُتَشَاكِسُونَ وَرَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ يَسْتَوِيَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٩﴾
خدا مثل مردی را برای شما بیان میکند که برای او شریکانی وجود دارد که همگی مخالف یکدیگرند و مردی (دیگر) که فقط با یک مرد مسالمت آمیز (زندگی میکند) آیا در مثل این دو مرد مساوی است ؟ ستایش کردن فقط مخصوص خداست ولی بیشتر آنها نمی دانند ﴿۲۹﴾
إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُونَ ﴿٣٠﴾
حتماٌ تو میمیری و آنها نیز خواهند مرد ﴿۳۰﴾
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ ﴿٣١﴾
سپس شما حتماٌ در روز قیامت نزد پروردگارتان با یکدیگر دشمنی میکنید ﴿۳۱﴾
فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَبَ عَلَى اللَّـهِ وَكَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جَاءَهُ ۚأَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﴿٣٢﴾
و چه کسی ستمکار تر از کسیست که بر خدا نسبت دروغ میدهد وقتی که راستی برای او می آید آن را تکذیب میکند آیا در جهنم جایگاهی برای کافران نیست ؟ ﴿۳۲﴾
وَالَّذِي جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ ۙ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ ﴿٣٣﴾
و کسی که راستی برایش آمد و آن را تصدیق کرد آنها همان رعایت کننده ها هستند ﴿۳۳﴾
لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ۚذَٰلِكَ جَزَاءُ الْمُحْسِنِينَ ﴿٣٤﴾
برای آنها هر چه بخواهند نزد پروردگارشان هست آن پاداش نیکو کاران است ﴿۳۴﴾
لِيُكَفِّرَ اللَّـهُ عَنْهُمْ أَسْوَأَ الَّذِي عَمِلُوا وَيَجْزِيَهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٣٥﴾
برای اینکه خدا بدی های آنچه را عمل می کردند از آنها بزداید و به آنها پاداشی بهتر از آنچه عمل می کردند بدهد ﴿۳۵﴾
أَلَيْسَ اللَّـهُ بِكَافٍ عَبْدَهُ ۖ وَيُخَوِّفُونَكَ بِالَّذِينَ مِن دُونِهِ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٦﴾
آیا خدا برای بنده اش کافی نیست ؟ و تو را بوسیلۀ کسانی که غیر از او (خدا) میترسانند و هر کس که خدا او را گمراه کند پس هدایت کننده ای برای او وجود ندارد ﴿۳۶﴾
وَمَن يَهْدِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن مُّضِلٍّ ۗأَلَيْسَ اللَّـهُ بِعَزِيزٍ ذِي انتِقَامٍ ﴿٣٧﴾
و هر کس را که خدا هدایت کند برای او گمراه کننده ای وجود ندارد آیا خدا برای انتقام نیرومند نیست ؟ ﴿۳۷﴾
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ ۚ قُلْ أَفَرَأَيْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ إِنْ أَرَادَنِيَ اللَّـهُ بِضُرٍّ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّهِ أَوْ أَرَادَنِي بِرَحْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَحْمَتِهِ ۚ قُلْ حَسْبِيَ اللَّـهُ ۖ عَلَيْهِ يَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ﴿٣٨﴾
و اگر ازآنها بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را خلق کرد قطعاٌ به تو می گویند خدا بگو آیا دیده اید آنچه را که غیر از خدا (برای حاجت خواستن) صدا می کنید اگر خدا برای من ضرری بخواهد آیا آنها می توانند ضرر او را بر طرف کنند یا اگر رحمتی را برای من بخواهد آیا آنها می توانند رحمت او را نگهدارند (که به من نرسد) بگو خدا برای من کافیست توکل کننده ها باید بر او توکل کنند ﴿۳۸﴾
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾
بگو ای قوم هر چه در توان دارید عمل کنید البته من هم عمل کننده هستم وبزودی خواهید دانست ﴿۳۹﴾
مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يُخْزِيهِ وَيَحِلُّ عَلَيْهِ عَذَابٌ مُّقِيمٌ﴿٤٠﴾
که عذاب خوار کننده بر چه کسی خواهد آمد و بر چه کسی حلال خواهد شد ﴿۴۰﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ لِلنَّاسِ بِالْحَقِّ ۖ فَمَنِ اهْتَدَىٰ فَلِنَفْسِهِ ۖوَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿٤١﴾
البته که ما کتاب را بر تو به حقیقت برای مردم نازل کردیم و هر کس که هدایت شود برای خودش است و هر کس گمراه گردد غیر از این نیست که برآن (نفس خود) گمراه گشته و تو وکیل آنها نیستی ﴿۴۱﴾
اللَّـهُ يَتَوَفَّى الْأَنفُسَ حِينَ مَوْتِهَا وَالَّتِي لَمْ تَمُتْ فِي مَنَامِهَا ۖ فَيُمْسِكُ الَّتِي قَضَىٰ عَلَيْهَا الْمَوْتَ وَيُرْسِلُ الْأُخْرَىٰ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٤٢﴾
خدا هنگام مرگ نفوس (جانها) را به تمامی میگیرد {(برخلاف تصورات غلطی که ما داریم خدا در قرآن بروشنی بیان میکند که هنگام مرگ روح نیست که از بدن ما خارج میشود و قرآن میگوید که نفس است که از ما گرفته میشود برای بررسی بیشتر روی لینک کلیک کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post.html }
و کسی که نمرده است در خواب نفسش (جانش) را می گیرد و (خدا) نفسی را که مرگ بر او گذشته است را نگه میدارد و آن دیگری (انسانی که خواب است و نفس او از او گرفته شده ولی هنوز زمان مرگش نرسیده) را می فرستد تا سر رسیدی معین (که زندگی کند) البته در آن نشانه هاییست برای قومی که تفکر میکنند ﴿۴۲﴾
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ شُفَعَاءَ ۚ قُلْ أَوَلَوْ كَانُوا لَا يَمْلِكُونَ شَيْئًا وَلَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٣﴾
آیا غیر از خدا برای خود شفیعانی بر گرفتند بگو و اگرچه که (شفیعان شما) مالک چیزی نباشند و عاقل هم نباشند ؟ ﴿۴۳﴾
قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٤٤﴾
بگ و شفاعت همگی فقط مخصوص خداست ملکوت (مالکیت) آسمانها و زمین برای اوست سپس بسوی او باز گردانده میشوید ﴿۴۴﴾
وَإِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ ۖ وَإِذَا ذُكِرَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٥﴾
و وقتی که خدا به تنهایی یاد کرده شود قلبهای کسانی که به آخرت ایمان ندارند نفرت پیدا میکند و وقتی که کسانی غیر از او (خدا) با او (خدا) خوانده شود (برای حاجت خواستن) ناگهان آنها (مشرکین) خشنود می گردند ﴿۴۵﴾
قُلِ اللَّـهُمَّ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ عَالِمَ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ أَنتَ تَحْكُمُ بَيْنَ عِبَادِكَ فِي مَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٤٦﴾
بگو ای خدای من آفرینندۀ آسمانها و زمین و دانای غیب و آشکار تو هستی که میان بنده هایت در بارۀ آنچه اختلاف میکردند حکم می کنی ﴿۴۶﴾
وَلَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ مِن سُوءِ الْعَذَابِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ وَبَدَا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مَا لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ ﴿٤٧﴾
و اگرهمۀ آنچه در زمین است متعلق به ستمگران باشد و مانند آن هم با آن باشد و آن (دارایی) را فدیه دهند تا از عذاب بد روز قیامت نجات یابند از جانب خدا از جاییکه محاسبه نمیکنند عوض (کارهای بدشان) داده میشود ﴿۴۷﴾
وَبَدَا لَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٤٨﴾
و بدیهای انچه که کسب کرده اند به آنها عوض داده میشود و آنچه که آنها آن را استهزاء میکردند آنها را احاطه میکند ﴿۴۸﴾
فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَىٰ عِلْمٍ ۚ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٤٩﴾
وقتی که به انسان ضرری میرسد (برای دفع ضرر) ما را صدا میزند سپس وقتی از جانب ما نعمتی به او بخشیده شد می گوید : غیر از این نیست که بدلیل دانش آن به من داده شد (لیاقت داشتم) ولی آن فتنه ایست و لکن بیشتر آنها نمی دانند ﴿۴۹﴾
قَدْ قَالَهَا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴿٥٠﴾
البته کسانی که قبل از آنها بودند نیز مانند همان (سخنان) را می گفتند . و اما آنچه را کسب کردند بدردشان نخورد ﴿۵۰﴾
فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا ۚ وَالَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْ هَـٰؤُلَاءِ سَيُصِيبُهُمْ سَيِّئَاتُ مَا كَسَبُوا وَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٥١﴾
و بدی های آنچه کسب کردند به آنها رسید و کسانی از اینها که ستم کردند بزودی بدیهای آنچه کسب میکردند را به آنها میرسانیم و آنها عاجز کننده هایی نبودند (که بتوانند قوانین خدا را به عجز در آورند) ﴿۵۱﴾
أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٢﴾
آیا نمیدانند خدا روزی را برای هرکس که میخواهد گشایش میدهد و یا به اندازهای مشخص میدهد؟ البته در آن آیاتی است برای قومی که می دانند ﴿۵۲﴾
قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾
بگو ای بنده های من کسانی که بر نفس خود اسراف کردید (از حدود خدا که برایتان خوانده شد تجاوز کرده اید) از رحمت خدا نا امید نباشید مطمئن باشید خدا همۀ گناهان را می آمرزد البته او آمرزندۀ مهربان است ﴿۵۳﴾
وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾
و بسوی پروردگارتان بازگردید و برای او اسلام بیاورید قبل از آنکه عذاب برای شما بیاید آنگاه یاری نمیشوید ﴿۵۴﴾
وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾
و نیکوترین چیزی که از جانب پروردگارتان بسوی شما نازل شد را پیروی کنید قبل از آنکه عذاب ناگهانی برای شما بیاید و در حالیکه شما نمی فهمید ﴿۵۵﴾
أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَىٰ عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّـهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾
به یقین (در آن ساعت) شخص میگوید ای افسوس بر آنچه در کنار خدا تباه کردم و البته من از مسخره کننده ها بودم ﴿۵۶﴾
أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّـهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾
یا آنکه می گوید : اگر خدا من را هدایت می کرد حتمآ از کسانی میشدم که حدود را رعایت میکردند ﴿۵۷﴾
أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾
یا اینکه وقتی عذاب را می بیند می گوید : اگر بار دیگری (فرصتی برای بازگشت به دنیا) برای من بود پس من از نیکو کاران میشم ﴿۵۸﴾
بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ﴿٥٩﴾
بله البته آیات من برای تو آمد و تو آنها را تکذیب کردی و کبر ورزیدی (ادعای بزرگ بودن کردی) و از کافران بودی ﴿۵۹﴾
وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ تَرَى الَّذِينَ كَذَبُوا عَلَى اللَّـهِ وُجُوهُهُم مُّسْوَدَّةٌ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٦٠﴾
و روز قیامت میبینی کسانی را که بر خدا دروغ بستند صورتهایشان سیاه است آیا در جهنم جایگاهی برای متکبران نیست ؟﴿۶۰﴾
وَيُنَجِّي اللَّـهُ الَّذِينَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦١﴾
و خدا کسانی که حدود را رعایت کردند را بوسیلۀ رها کردن آنها از جهنم نجات می دهد بطوری که به آنها بدی نمی رسد و اندوهگین هم نمی شوند ﴿۶۱﴾
اللَّـهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿٦٢﴾
خدا خالق هر چیز است و او بر هر چیز وکیل است ﴿۶۲﴾
لَّهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٣﴾
کلیدهای آسمانها و زمین برای اوست و کسانی که به آیات خدا کافر میشوند ( آیات را انکار میکنند) آنها همان زیان کننده ها هستند ﴿۶۳﴾
قُلْ أَفَغَيْرَ اللَّـهِ تَأْمُرُونِّي أَعْبُدُ أَيُّهَا الْجَاهِلُونَ﴿٦٤﴾
بگو آیا به من دستور می دهید که غیر از خدا را پرستش کنم ای جاهلان ؟ ﴿۶۴﴾
وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٦٥﴾
و البته بسوی تو و کسانی که قبل از تو بودند وحی شد اگر شرک بورزی عملت را تباه میکند و از زیان دیده ها خواهی بود ﴿۶۵﴾
بَلِ اللَّـهَ فَاعْبُدْ وَكُن مِّنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٦﴾
بلکه خدا را عبادت کن و از شکر گذاران باش ﴿۶۶﴾
وَمَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ وَالْأَرْضُ جَمِيعًا قَبْضَتُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَالسَّمَاوَاتُ مَطْوِيَّاتٌ بِيَمِينِهِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٦٧﴾
و خدا را به اندازهی منزلتش ارج ننهادند (گرامی نداشتند) به اندازۀ گرامی بودنش و در حالیکه تمامی زمین و آسمانها را جمعشان می کند در روز قیامت بوسیلۀ دستهای او پیچیده میشود منزه است او و برتر است از آنچه با او شریک میگردانید ﴿۶۷﴾
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَن شَاءَ اللَّـهُ ۖ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَىٰ فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنظُرُونَ ﴿٦٨﴾
و در صور دمیده شود و هر آنکس که در آسمانها و زمین هستند مدهوش مرگ شوند مگر آنکس را که خدا بخواهد سپس یک بار دیگر در آن دمیده شود درآن هنگام آنها ایستاده نظارت میکنند﴿۶۸﴾
وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٩﴾
و زمین بوسیلۀ نور پروردگارش روشن میشود و کتاب (برای اجرای عدالت) نهاده میشود و پیامبران و شاهدان آورده میشوند و میان آنها به حقیقت قضاوت میشود و به آنها ستم نمی شود ﴿۶۹﴾
وَوُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٧٠﴾
و به هر نفسی آنچه را عمل کرده به تمامی داده می شود و او (خدا) به آنچه عمل میکنند دانا تر است ﴿۷۰﴾
وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا فُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَتْلُونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِ رَبِّكُمْ وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَلَـٰكِنْ حَقَّتْ كَلِمَةُ الْعَذَابِ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٧١﴾
و کسانی که کافر شدند گروه گروه بسوی جهنم رانده میشوند (سوق داده میشوند) تا وقتی که به آن می آیند دربهایش گشوده می شود و انبار داران آن (جهنم ) به آنها می گویند: آیا رسولانی از جنس خودتان برایتان نیامد ؟ که بر شما آیات پروردگارتان را تلاوت می کردند ؟ و به شما از برخورد این روزتان هشدار ندادند ؟ گویند : بله و لکن کلمۀ عذاب بر کافران تحقق یافت ﴿۷۱﴾
قِيلَ ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٢﴾
کفته شود که به دربهای جهنم وارد شوید اقامت گزیننده هایی در آن باشید و چه بد است جایگاه متکبران (کسانی که ادعای بزرگ بودن میکنند) ﴿۷۲﴾
وَسِيقَ الَّذِينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَرًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوهَا وَفُتِحَتْ أَبْوَابُهَا وَقَالَ لَهُمْ خَزَنَتُهَا سَلَامٌ عَلَيْكُمْ طِبْتُمْ فَادْخُلُوهَا خَالِدِينَ ﴿٧٣﴾
و کسانی که حدود پروردگارشان را رعایت میکنند گروه گروه بسوی باغ (بهشت) رانده می شوند (سوق داده میشوند) تا وقتی که به آن در آیند و درهای آن گشوده شود و انبار دارهای آن به آنها می گویند : سلام برشما شاد باشید و داخل آن شوید اقامت گزیننده ها ﴿۷۳﴾
وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ ۖفَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٧٤﴾
کفتند: ستایش مخصوص خداییست که وعده اش را بر ما راست آورد و زمین را به ما ارث داد از باغ (بهشت) از هر کجای باغ که بخواهیم مسکن می گزینیم و چه خوبست پاداش عمل کننده ها ﴿۷۴﴾
وَتَرَى الْمَلَائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ۖوَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْحَقِّ وَقِيلَ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧٥﴾
و تو فرشته ها را می بینی از قدرت و نیروی عرش احاصه کننده هایی هستند به ستایش پروردگارشان تسبیح می کنند و میان آنها به حق قضاوت گشد و گفته شد ستایش فقط مخصوص پروردگار جهانیان است ﴿۷۵﴾
الحمد
لله رب العالمین ۳/۲/۱۳۹۲ بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر