سورۀ حج
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحمت کنندۀ رحمتگر
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ ﴿١﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ ۚ إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ ﴿١﴾
ای مردم
حدود پروردگارتان را رعایت کنید قطعاً زلزلۀ ساعت چیز بزرگی است﴿١﴾
يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَىٰ وَمَا هُم بِسُكَارَىٰ وَلَـٰكِنَّ عَذَابَ اللَّـهِ شَدِيدٌ ﴿٢﴾
روزی که آن را ببینند هر زن شیرده ای کودک شیر خوارش را رها میکند و هر آبستنی وضع حمل میکند و مردم را میبینی که مست هستند در حالیکه مست نیستند و لکن عذاب خدا شدید است﴿٢﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ ﴿٣﴾
و از مردم کسی است که در خدا بدون دانشی مجادله میکند و هر شیطان سرکشی را پیروی میکند﴿٣﴾
كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ ﴿٤﴾
بر او نوشته شد که هر کس او را (شیطان را) به سرپرستی خود بر گزیند گمراهش میکند و بسوی عذاب سوزان هدایتش میکند﴿۴﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ ۚ وَنُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ۖ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا ۚ وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ ﴿٥﴾
ای مردم اگر شما از بر انگیخته شدن در شک هستید ما شما را از خاک خلق کردیم سپس از خون سپس از گوشت نرم شده و غیر نرم شده (استخوان) تا برای شما بیان کنیم و آنچه را که میخواهیم در رحمها شکل میدهیم تا سر رسیدی معین سپس شما را بصورت طفلی بیرون می آوریم سپس تا به نیرومندی تان برسید و از شما کسیست که میرانده می شود و از شما کسی است که بسوی عمر پست تر باز گردانده می شود تا اینکه نداند بعد از دانستن (آنچه که در دوران جوانی میدانست) چیزی را و زمین را خشک و مرده می بینی و وقتی بر آن آب را نازل میکنیم به حرکت در می آید و پرورده میشود و از هر نوع گیاه خرم و زیبایی میرویاند﴿٥﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَأَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴿٦﴾
به دلیل آنکه خدا او حق است و البته او مرده ها را زنده میکند و البته او بر هر چیزی تواناست﴿۶﴾
وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّـهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ ﴿٧﴾
و حتمآ ساعت خواهد آمد شکی در آن نیست و البته خدا کسانی را که در قبر ها هستند بر می نگیزد﴿۷﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ ﴿٨﴾
و از مردم کسانی هستند که در باره ی خدا مجادله می کنند بدون دانش و نه هدایتی و نه کتابی روشنگر ﴿۸﴾
ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿٩﴾
با بی اعتناعی و نخوتش (تلاش می کند) تا از راه خدا گمراه سازد برای او در دنیا خواریست و در قیامت عذاب آتش را به او می چشانیم﴿۹﴾
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَأَنَّ اللَّـهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿١٠﴾
به دلیل آنچه که برای خودت پیش فرستادی و البته خدا نسبت به بنده هایش ستمگر نیست ﴿۱۰﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّـهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ﴿١١﴾
و از مردم کسی است که خدا را بر تحریفی پرستش میکند و اگر به او خیری برسد به ان مطمئن می شود و اگر به او فتنه ای برسد روی خد را دگر گون میکند زیان دیده در دنیا و آخرت است و آن همان زیان روشن است﴿۱۱﴾
يَدْعُو مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَمَا لَا يَنفَعُهُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ ﴿١٢﴾
غیر از خدا چیزی را می خواند که نه ضرری برایش دارد و نه سودی آن همان گمراهی دور است ﴿۱۲﴾
يَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِيرُ ﴿١٣﴾
او کسی را می خواند که ضررش از سودش نزدیکتر است قطعآ بد مولایی و حتمآ بد طرف معاشرتی انتخاب کرده ﴿۱۳﴾
إِنَّ اللَّـهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ ﴿١٤﴾
حتمآ خدا کسانی را که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند داخل میگرداند به باغهایی که از پایین آنها رودهایی روان است به یقین خدا آنچه را میخواهد انجام می دهد ﴿۱۴﴾
مَن كَانَ يَظُنُّ أَن لَّن يَنصُرَهُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ ﴿١٥﴾
کسی که گمان می کند که خدا هرگز در دنیا و آخرت کمکمش نمیکند پس باید وسیله ای (راهی) را بسوی آسمان بکشد سپس باید آن را قطع کند و باید ببیند آیا نقشه اش آنچه را که او را خشمگین ساخته از بین میبرد؟ ﴿۱۵﴾
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّـهَ يَهْدِي مَن يُرِيدُ ﴿١٦﴾
و به آنگونه آن را بصورت آیاتی روشنگر نازل کردیم و البته خدا هرکس را که بخواهد هدایتش میکند ﴿۱۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّـهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿١٧﴾
البته کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند و صابئان و نصارا و مجوس و کسانی که مشرک شدند خدا در روز قیامت میان آنها را جدا میکند قطعآ خدا به همه چیز آگاه است ﴿۱۷﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَن يُهِنِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ ﴿١٨﴾
آیا نمی بینی آنچه در آسمانها و زمین است و خورشید و ماه و ستاره ها و کوهها و درخت و جنبنده ها و بسیاری از مردم برای خدا سجده میکنند ؟ و بسیاری از آنها که بر آنها عذاب تحقق یافت و آنکس که خداوند او را خوار کند پس کسی او را گرامی نخواهد داشت قطعآ خدا آنچه را بخواهد انجام میدهد ﴿۱۸﴾
هَـٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ ﴿١٩﴾
این دو گروه دو دشمن هستند که به خاطر پروردگار با یکدیگر دشمنی میکنند اما کسانی که کافر شدند برای آنها لباسی از آتش بریده شده و از بالای سرشان آبی جوشان ریخته شود ﴿۱۹﴾
يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ ﴿٢٠﴾
بوسیله ی آن (آب جوشان) آنچه در درون آنهاست و پوستهایشان گداخته میشود ﴿۲۰﴾
وَلَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ﴿٢١﴾
و برای آنها بر گزیده هایی از آهن است﴿۲۱﴾
كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ﴿٢٢﴾
هرگاه بخواهند که از اندوه از آن بیرون روند در آن بازگردانده شوند و بچشید عذاب آتش را﴿۲۲﴾
إِنَّ اللَّـهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ ﴿٢٣﴾
البته خدا کسانی را که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند داخل میکند در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست در آن (باغها) با دستبند هایی از طلا ومروارید آرایش می شوند و لباس آنها در آن (باغها) از ابریشم است﴿۲۳﴾
وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَىٰ صِرَاطِ الْحَمِيدِ ﴿٢٤﴾
و بسوی پاکیزه ای از سخن هدایت شوند و بسوی راهی ستوده هدایت شوند﴿۲۴﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ۚ وَمَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُّذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٥﴾
قطعاً کسانی که کافر شدند و از راه خدا و از مسجد الحرام باز داشتند همان مکانی که در آن برای مردم برابر کردیم کسی که در آن ساکن است و صحرا نشین را (انسانها دارای هر مقامی که باشند در مسجد الحرام یکسان هستند)و هر کس بخواهد در آن با ستمگری انحراف ایجاد کند از عذاب دردناک به او می چشانیم﴿۲۵﴾
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ﴿٢٦﴾
و وقتی که مکان خانه را برای ابراهیم آماده کردیم که با من چیزی را شریک نکن و خانه ام را پاکیزه ساز برای طواف کننده ها و بپا دارنده ها و رکوع کننده ها و سجده ها ﴿۲۶﴾
وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ﴿٢٧﴾
و در (میان) مردم حج را اعلان کن که بیایند تو را با پای پیاده و سواره بیایند از هر راه دوری﴿۲۷﴾
لِّيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۖ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ ﴿٢٨﴾
و برای انکه بر منافع خودشان گواه باشند و در روزهایی معلوم نام خدا را یاد کنند برای آنچه که روزیشان داد از حیوانات چهارپا پس از آن بخورید و به فقیر و بینوا هم بخورانید﴿۲۸﴾
ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ ﴿٢٩﴾
سپس باید آلودگی هایشان را رها کنند و باید به نذر هایشان وفا کنند و باید خانه ی کهن را طواف کنند﴿۲۹﴾
ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّـهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ ۗ وَأُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ ۖ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ﴿٣٠﴾
آنگونه است و هر کس حریم های خدا را بزرگ شمارد (و حریمهای خدا را رعایت کند و در محدوده ی آنچه حرام شده وارد نشود) پس آن برایش بهتر است و حیوانات بر شما حلال شد غیر از آنچه که بر شما خوانده شد پس از بتها دوری کنید و از سخن ناروا پرهیز کنید (شریک کردن هر کس با خدا سخنی نارواست) ﴿۳۰﴾
حُنَفَاءَ لِلَّـهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ ﴿٣١﴾
یکتا پرستانی مخصوص برای خداوند باشید و نه مشرکانی نسبت به او و هر کس کسی را با خدا شریک گرداند تو گویی که از آسمان افتاده و پرنده ها او را میقاپند یا باد او را در مکان دوری می اندازد ﴿۳۱﴾
ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ﴿٣٢﴾
آنگونه است و هرکس شعا ئر (علامتهای) خدا را بزرک شمارد پس آن از تقوای قلبهاست﴿۳۲﴾
لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ﴿٣٣﴾
برای شما در آن منافعی است تا سر رسیدی معین سپس جایگاه آن بسوی خانه ی کهن است ﴿۳۳﴾
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِّيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ ﴿٣٤﴾
و برای هر امتی راه و روشی قرار دادیم تا بدان طریق متذکر نام خدا شوند بر آنچه از حیوانات چهارپا به آنها روزی دادیم و خدای شما خدای یکتاست پس برای او فرو تنی کنید و به متواضعان بشارت ده ﴿۳۴﴾
الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣٥﴾
کسانی که وقتی خدا را یاد میکنند قلبهایشان میلرزد و بر آنچه مصیبت میبینند صبور هستند و بپا دارنده گان نمازند و از آنچه به آنها روزی دادیم انفاق می کنند﴿۳۵﴾
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّـهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۳۶﴾ و چاق و فربه (حیوانات) را برای شما از شعائر (علامتهای) خدا قرار دادیم و در حالیکه شما پاهای آنها را (برای قربانی کردن) مرتب کرده اید نام خدا را بر انها ببرید و وقتی که به پهلویش می افتد از آن بخورید و به فقیر و بینوا بخورانید بدانگونه آن (حیوانات) را مطیع شما کردیم شاید شما شکر گذاری (تشکر) کنید ﴿۳۶﴾
لَن يَنَالَ اللَّـهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَـٰكِن يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنكُمْ ۚكَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّـهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ﴿٣٧﴾
هرگز گوشت و خون آن به خدا نمیرسد و لکن رعایت کردن حدود خدا از جانب شما به او میرسد بدانسان آن (حیوانات) را مطیع شما کردیم (برای شما به حرکت در آوردیم) تا خدا را بزرگ شمرید برای آنچه شما را هدایت کرد و به نیکوکاران بشارت بده ﴿۳۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ ﴿٣٨﴾
قطعآ خدا از کسانی که ایمان آورده اند دفاع میکند البته خدا هیچ خیانتکار ناسپاسی را دوست ندارد﴿۳۸﴾
أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ﴿٣٩﴾
اجازه ی پیکار داده شد به کسانی که مبارزه میکنند به دلیل ستمی که به آنها شده و خدا بر یاری آنها تواناست ﴿۳۹﴾
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِم بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّـهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّـهِ كَثِيرًا ۗ وَلَيَنصُرَنَّ اللَّـهُ مَن يَنصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿٤٠﴾
کسانی که از خانه و سرزمینشان بناحق بیرون رانده شدند و (جرمی نداشتند) غیر از آنکه می گفتند : پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضی از مردم را توسط بعضی دیگر دفع نمیکرد قطعآ صومعه ها و معابد و نمازها و مساجد که نام خدا در آنها بسیار برده میشود ویران میشد و البته خدا هرکس را که یاریش کند یاری میکند و البته خدا نیرومند و قدرتمند است﴿۴۰﴾
الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ ۗ وَلِلَّـهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ ﴿٤١﴾
کسانی که اگر در زمین به آنها اقتدار دهیم نماز را بپا میدارند و زکات را میدهند و به نیکی فرمان میدهند و از بدی باز میدارند و عاقبت کارها مخصوص خداست ﴿۴۱﴾
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ ﴿٤٢﴾
و اگر تو را تکذیب کردند البته قبل از آنها قوم نوح و عاد و ثمود هم (پیامبران را) تکذیب کردند ﴿۴۲﴾
وَقَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَقَوْمُ لُوطٍ﴿٤٣﴾
و قوم ابراهیم و قوم لوط هم (تکذیب کردند) ﴿۴۳﴾
وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ ۖ وَكُذِّبَ مُوسَىٰ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖفَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ﴿٤٤﴾
و اصحاب مدین و موسی نیز تکذیب شد و به کافران مهلت دادم سپس گرفتمشان پس کیفر من چگونه بود ﴿۴۴﴾
فَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِيدٍ﴿٤٥﴾
و چه بسا از شهر هایی که ما آن را هلاک کردیم و در حالیکه (مردم) آن ستمگر بود و آن (شهر ها) از بنیان در هم فرو ریخته و چاه های آبی که معطل مانده و کاخ های محکم که پا بر جا مانده ﴿۴۵﴾
أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۖ فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَـٰكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ﴿٤٦﴾
آیا در زمین سیر نمیکنند که برای آنها قلبهایی باشد که بوسیله ی آن تعقل کنند و یا گوشهایی که با آن بشنوند و البته طبق آن (قوانین) دیده ها نیست که نمی بیند و لکن قلبها کور می شود همان قلبی که در سینه هاست ﴿۴۶﴾
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن يُخْلِفَ اللَّـهُ وَعْدَهُ ۚ وَإِنَّ يَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ ﴿٤٧﴾
و از تو عذاب را با عجله طلب میکنندو خدا هرگز خلاف وعده اش عمل نمی کند و البته روز در نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه شما میشمارید ﴿۴۷﴾
وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ ﴿٤٨﴾
و چه بسا از شهر هایی که به آنها مهلت دادم در حالیکه ستمگر بود سپس آن را گرفتم و بازگشت بسوی من است ﴿۴۸﴾
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٤٩﴾
بگو ای مردم بدانید که من هشدار دهنده ی آشکاری برای شما هستم ﴿۴۹﴾
فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٥٠﴾
و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند برای آنها آمرزش و روزی باکرامت است ﴿۵۰﴾
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿٥١﴾
و کسانی که میکوشند آیات ما را عاجز نشان دهند آنها کسانی هستند که یاران جهنم هستند ﴿۵۱﴾
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّـهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّـهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٥٢﴾
و قبل از تو از رسول و نه پیامبری نفرستادیم غیر از آنکه وقتی آرزویی می کرد شیطان در آرزوهایش القاء میکرد و خدا آنچه را شیطان القاء کرده بود از بین می برد سپس خدا حکم میکند آیاتش را و خدا دانا و حکم کننده است {
لِّيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ﴿٥٣﴾
تا آنچه را شیطان القاء کرده بود را فتنه ای قرار دهد برای کسانی که در قلبهایشان مرض است و قلبهایشان سخت شده و البته ستمگران در تشتت یا پراکندگی دوری هستند ﴿۵۳﴾
وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٤﴾
و کسانی که به آنها دانش داده شد قطعآ میدانند که آن حقیقتی از جانب پروردگارت است و به ان ایمان می آورند و قلبهایشان به آن گرم میشود و البته خدا کسانی را که ایمان آوردند را به راه راست هدایت میکند ﴿ ۵۴﴾
وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾
و کسانی که کافر شدند همیشه از آن در شک هستند تا وقتی که ساعت ناگهانی بسراغشان بیاید عذاب روزی خاموش ﴿۵۵﴾
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّـهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٥٦﴾
دارندگی آن روز فقط مخصوص خداست میان آنها حکم می کند و کسانی که ایمان آوردند و به شایسته ها عمل کردند در باغهای پر از نعمت هستند ﴿۵۶﴾
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿٥٧﴾
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند برای آنها عذاب خوار کننده است ﴿۵۷﴾
وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّـهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ﴿٥٨﴾
و کسانی که در راه خدا هجرت کردند سپس کشته شدند و یا مردند حتماً خدا به آنها روزی نیکو روزی میدهد و البته خدا بهترین روزی دهنده هاست ﴿۵۸﴾
لَيُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ ﴿٥٩﴾
تا آنها را وارد کند از مکان ورودی که از آن راضی باشند و البته خدا دانشمندی بردبار است ﴿۵۹﴾
ذَٰلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنصُرَنَّهُ اللَّـهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ ﴿٦٠﴾
آنست و هر کس باید به اندازه ی ستمی که به او شده مجازات کند سپس اگر (دوباره) بر او ستم شود قطعاً خدا او را یاری می کند البته خدا آمرزندۀ مهربان است ﴿۶۰﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَأَنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ﴿٦١﴾
بدلیل آنکه خدا شب را در روز فرو می برد وو روز را در شب فرو میبرد و قطعاً خدا شنوای بیناست ﴿۶۱﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ﴿٦٢﴾
بدلیل آنکه خدا فقط او حقیقت است و آنچه را که غیر از او میخوانید (خواه انسان باشد یا غیر انسان) همگی باطل است و قطعاً خدا برتر و بزرگتر است ﴿۶۲﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ﴿٦٣﴾
آیا ندیدی که خدا از آسمان آبی نازل کرد و صبح هنگام زمین سبز شده بود ؟ البته خدا مهربانی آگاه است ﴿۶۳﴾
لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٦٤﴾
برای اوست آنچه در آسمان و آنچه در زمین است و البته خدا فقط او بی نیاز ستوده است ﴿۶۴﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿٦٥﴾
آیا ندیدی که خدا برای شما آنچه در زمین است را به حرکت در آورد ؟ و کشتی را که در دریا جاریست به فرمان او؟ (طبق قوانین خدا که در هستی قرار داده حرکت میکند) و آسمان را نگهداری می کند از اینکه بر زمین هموار شود کند مگر با اجازه ی او البته خدا نسبت به مردم آمرزنده ای مهربان است ﴿۶۵﴾
وَهُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۗ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ ﴿٦٦﴾
و او کسی است که شما را زنده کرد سپس شما را می میراند سپس شما را زنده می کند قطعاً انسان انکار کننده است ﴿۶۶﴾
لِّكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ ۖ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ ۚ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ إِنَّكَ لَعَلَىٰ هُدًى مُّسْتَقِيمٍ﴿٦٧﴾
يَوْمَ تَرَوْنَهَا تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَتَضَعُ كُلُّ ذَاتِ حَمْلٍ حَمْلَهَا وَتَرَى النَّاسَ سُكَارَىٰ وَمَا هُم بِسُكَارَىٰ وَلَـٰكِنَّ عَذَابَ اللَّـهِ شَدِيدٌ ﴿٢﴾
روزی که آن را ببینند هر زن شیرده ای کودک شیر خوارش را رها میکند و هر آبستنی وضع حمل میکند و مردم را میبینی که مست هستند در حالیکه مست نیستند و لکن عذاب خدا شدید است﴿٢﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَيَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَانٍ مَّرِيدٍ ﴿٣﴾
و از مردم کسی است که در خدا بدون دانشی مجادله میکند و هر شیطان سرکشی را پیروی میکند﴿٣﴾
كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَن تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ وَيَهْدِيهِ إِلَىٰ عَذَابِ السَّعِيرِ ﴿٤﴾
بر او نوشته شد که هر کس او را (شیطان را) به سرپرستی خود بر گزیند گمراهش میکند و بسوی عذاب سوزان هدایتش میکند﴿۴﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي رَيْبٍ مِّنَ الْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ مِن مُّضْغَةٍ مُّخَلَّقَةٍ وَغَيْرِ مُخَلَّقَةٍ لِّنُبَيِّنَ لَكُمْ ۚ وَنُقِرُّ فِي الْأَرْحَامِ مَا نَشَاءُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ نُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ۖ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ وَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْلَا يَعْلَمَ مِن بَعْدِ عِلْمٍ شَيْئًا ۚ وَتَرَى الْأَرْضَ هَامِدَةً فَإِذَا أَنزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ وَأَنبَتَتْ مِن كُلِّ زَوْجٍ بَهِيجٍ ﴿٥﴾
ای مردم اگر شما از بر انگیخته شدن در شک هستید ما شما را از خاک خلق کردیم سپس از خون سپس از گوشت نرم شده و غیر نرم شده (استخوان) تا برای شما بیان کنیم و آنچه را که میخواهیم در رحمها شکل میدهیم تا سر رسیدی معین سپس شما را بصورت طفلی بیرون می آوریم سپس تا به نیرومندی تان برسید و از شما کسیست که میرانده می شود و از شما کسی است که بسوی عمر پست تر باز گردانده می شود تا اینکه نداند بعد از دانستن (آنچه که در دوران جوانی میدانست) چیزی را و زمین را خشک و مرده می بینی و وقتی بر آن آب را نازل میکنیم به حرکت در می آید و پرورده میشود و از هر نوع گیاه خرم و زیبایی میرویاند﴿٥﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَأَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴿٦﴾
به دلیل آنکه خدا او حق است و البته او مرده ها را زنده میکند و البته او بر هر چیزی تواناست﴿۶﴾
وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّـهَ يَبْعَثُ مَن فِي الْقُبُورِ ﴿٧﴾
و حتمآ ساعت خواهد آمد شکی در آن نیست و البته خدا کسانی را که در قبر ها هستند بر می نگیزد﴿۷﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يُجَادِلُ فِي اللَّـهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُّنِيرٍ ﴿٨﴾
و از مردم کسانی هستند که در باره ی خدا مجادله می کنند بدون دانش و نه هدایتی و نه کتابی روشنگر ﴿۸﴾
ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿٩﴾
با بی اعتناعی و نخوتش (تلاش می کند) تا از راه خدا گمراه سازد برای او در دنیا خواریست و در قیامت عذاب آتش را به او می چشانیم﴿۹﴾
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَأَنَّ اللَّـهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿١٠﴾
به دلیل آنچه که برای خودت پیش فرستادی و البته خدا نسبت به بنده هایش ستمگر نیست ﴿۱۰﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّـهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ﴿١١﴾
و از مردم کسی است که خدا را بر تحریفی پرستش میکند و اگر به او خیری برسد به ان مطمئن می شود و اگر به او فتنه ای برسد روی خد را دگر گون میکند زیان دیده در دنیا و آخرت است و آن همان زیان روشن است﴿۱۱﴾
يَدْعُو مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَمَا لَا يَنفَعُهُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ ﴿١٢﴾
غیر از خدا چیزی را می خواند که نه ضرری برایش دارد و نه سودی آن همان گمراهی دور است ﴿۱۲﴾
يَدْعُو لَمَن ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِن نَّفْعِهِ ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِيرُ ﴿١٣﴾
او کسی را می خواند که ضررش از سودش نزدیکتر است قطعآ بد مولایی و حتمآ بد طرف معاشرتی انتخاب کرده ﴿۱۳﴾
إِنَّ اللَّـهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ ﴿١٤﴾
حتمآ خدا کسانی را که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند داخل میگرداند به باغهایی که از پایین آنها رودهایی روان است به یقین خدا آنچه را میخواهد انجام می دهد ﴿۱۴﴾
مَن كَانَ يَظُنُّ أَن لَّن يَنصُرَهُ اللَّـهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ ﴿١٥﴾
کسی که گمان می کند که خدا هرگز در دنیا و آخرت کمکمش نمیکند پس باید وسیله ای (راهی) را بسوی آسمان بکشد سپس باید آن را قطع کند و باید ببیند آیا نقشه اش آنچه را که او را خشمگین ساخته از بین میبرد؟ ﴿۱۵﴾
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ وَأَنَّ اللَّـهَ يَهْدِي مَن يُرِيدُ ﴿١٦﴾
و به آنگونه آن را بصورت آیاتی روشنگر نازل کردیم و البته خدا هرکس را که بخواهد هدایتش میکند ﴿۱۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّـهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ ﴿١٧﴾
البته کسانی که ایمان آوردند و کسانی که یهودی شدند و صابئان و نصارا و مجوس و کسانی که مشرک شدند خدا در روز قیامت میان آنها را جدا میکند قطعآ خدا به همه چیز آگاه است ﴿۱۷﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِّنَ النَّاسِ ۖ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ ۗ وَمَن يُهِنِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن مُّكْرِمٍ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ۩ ﴿١٨﴾
آیا نمی بینی آنچه در آسمانها و زمین است و خورشید و ماه و ستاره ها و کوهها و درخت و جنبنده ها و بسیاری از مردم برای خدا سجده میکنند ؟ و بسیاری از آنها که بر آنها عذاب تحقق یافت و آنکس که خداوند او را خوار کند پس کسی او را گرامی نخواهد داشت قطعآ خدا آنچه را بخواهد انجام میدهد ﴿۱۸﴾
هَـٰذَانِ خَصْمَانِ اخْتَصَمُوا فِي رَبِّهِمْ ۖ فَالَّذِينَ كَفَرُوا قُطِّعَتْ لَهُمْ ثِيَابٌ مِّن نَّارٍ يُصَبُّ مِن فَوْقِ رُءُوسِهِمُ الْحَمِيمُ ﴿١٩﴾
این دو گروه دو دشمن هستند که به خاطر پروردگار با یکدیگر دشمنی میکنند اما کسانی که کافر شدند برای آنها لباسی از آتش بریده شده و از بالای سرشان آبی جوشان ریخته شود ﴿۱۹﴾
يُصْهَرُ بِهِ مَا فِي بُطُونِهِمْ وَالْجُلُودُ ﴿٢٠﴾
بوسیله ی آن (آب جوشان) آنچه در درون آنهاست و پوستهایشان گداخته میشود ﴿۲۰﴾
وَلَهُم مَّقَامِعُ مِنْ حَدِيدٍ﴿٢١﴾
و برای آنها بر گزیده هایی از آهن است﴿۲۱﴾
كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا مِنْ غَمٍّ أُعِيدُوا فِيهَا وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ﴿٢٢﴾
هرگاه بخواهند که از اندوه از آن بیرون روند در آن بازگردانده شوند و بچشید عذاب آتش را﴿۲۲﴾
إِنَّ اللَّـهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ ﴿٢٣﴾
البته خدا کسانی را که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند داخل میکند در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست در آن (باغها) با دستبند هایی از طلا ومروارید آرایش می شوند و لباس آنها در آن (باغها) از ابریشم است﴿۲۳﴾
وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَىٰ صِرَاطِ الْحَمِيدِ ﴿٢٤﴾
و بسوی پاکیزه ای از سخن هدایت شوند و بسوی راهی ستوده هدایت شوند﴿۲۴﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ وَالْمَسْجِدِ الْحَرَامِ الَّذِي جَعَلْنَاهُ لِلنَّاسِ سَوَاءً الْعَاكِفُ فِيهِ وَالْبَادِ ۚ وَمَن يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحَادٍ بِظُلْمٍ نُّذِقْهُ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٥﴾
قطعاً کسانی که کافر شدند و از راه خدا و از مسجد الحرام باز داشتند همان مکانی که در آن برای مردم برابر کردیم کسی که در آن ساکن است و صحرا نشین را (انسانها دارای هر مقامی که باشند در مسجد الحرام یکسان هستند)و هر کس بخواهد در آن با ستمگری انحراف ایجاد کند از عذاب دردناک به او می چشانیم﴿۲۵﴾
وَإِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ أَن لَّا تُشْرِكْ بِي شَيْئًا وَطَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَالْقَائِمِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ﴿٢٦﴾
و وقتی که مکان خانه را برای ابراهیم آماده کردیم که با من چیزی را شریک نکن و خانه ام را پاکیزه ساز برای طواف کننده ها و بپا دارنده ها و رکوع کننده ها و سجده ها ﴿۲۶﴾
وَأَذِّن فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ رِجَالًا وَعَلَىٰ كُلِّ ضَامِرٍ يَأْتِينَ مِن كُلِّ فَجٍّ عَمِيقٍ﴿٢٧﴾
و در (میان) مردم حج را اعلان کن که بیایند تو را با پای پیاده و سواره بیایند از هر راه دوری﴿۲۷﴾
لِّيَشْهَدُوا مَنَافِعَ لَهُمْ وَيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ فِي أَيَّامٍ مَّعْلُومَاتٍ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۖ فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْبَائِسَ الْفَقِيرَ ﴿٢٨﴾
و برای انکه بر منافع خودشان گواه باشند و در روزهایی معلوم نام خدا را یاد کنند برای آنچه که روزیشان داد از حیوانات چهارپا پس از آن بخورید و به فقیر و بینوا هم بخورانید﴿۲۸﴾
ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ وَلْيَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ الْعَتِيقِ ﴿٢٩﴾
سپس باید آلودگی هایشان را رها کنند و باید به نذر هایشان وفا کنند و باید خانه ی کهن را طواف کنند﴿۲۹﴾
ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ حُرُمَاتِ اللَّـهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَّهُ عِندَ رَبِّهِ ۗ وَأُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعَامُ إِلَّا مَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ ۖ فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثَانِ وَاجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ﴿٣٠﴾
آنگونه است و هر کس حریم های خدا را بزرگ شمارد (و حریمهای خدا را رعایت کند و در محدوده ی آنچه حرام شده وارد نشود) پس آن برایش بهتر است و حیوانات بر شما حلال شد غیر از آنچه که بر شما خوانده شد پس از بتها دوری کنید و از سخن ناروا پرهیز کنید (شریک کردن هر کس با خدا سخنی نارواست) ﴿۳۰﴾
حُنَفَاءَ لِلَّـهِ غَيْرَ مُشْرِكِينَ بِهِ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَكَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِهِ الرِّيحُ فِي مَكَانٍ سَحِيقٍ ﴿٣١﴾
یکتا پرستانی مخصوص برای خداوند باشید و نه مشرکانی نسبت به او و هر کس کسی را با خدا شریک گرداند تو گویی که از آسمان افتاده و پرنده ها او را میقاپند یا باد او را در مکان دوری می اندازد ﴿۳۱﴾
ذَٰلِكَ وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّـهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَى الْقُلُوبِ﴿٣٢﴾
آنگونه است و هرکس شعا ئر (علامتهای) خدا را بزرک شمارد پس آن از تقوای قلبهاست﴿۳۲﴾
لَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَيْتِ الْعَتِيقِ﴿٣٣﴾
برای شما در آن منافعی است تا سر رسیدی معین سپس جایگاه آن بسوی خانه ی کهن است ﴿۳۳﴾
وَلِكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا لِّيَذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ عَلَىٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَبَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ ﴿٣٤﴾
و برای هر امتی راه و روشی قرار دادیم تا بدان طریق متذکر نام خدا شوند بر آنچه از حیوانات چهارپا به آنها روزی دادیم و خدای شما خدای یکتاست پس برای او فرو تنی کنید و به متواضعان بشارت ده ﴿۳۴﴾
الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَىٰ مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣٥﴾
کسانی که وقتی خدا را یاد میکنند قلبهایشان میلرزد و بر آنچه مصیبت میبینند صبور هستند و بپا دارنده گان نمازند و از آنچه به آنها روزی دادیم انفاق می کنند﴿۳۵﴾
وَالْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَكُم مِّن شَعَائِرِ اللَّـهِ لَكُمْ فِيهَا خَيْرٌ ۖ فَاذْكُرُوا اسْمَ اللَّـهِ عَلَيْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَكُلُوا مِنْهَا وَأَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَالْمُعْتَرَّ ۚ كَذَٰلِكَ سَخَّرْنَاهَا لَكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿۳۶﴾ و چاق و فربه (حیوانات) را برای شما از شعائر (علامتهای) خدا قرار دادیم و در حالیکه شما پاهای آنها را (برای قربانی کردن) مرتب کرده اید نام خدا را بر انها ببرید و وقتی که به پهلویش می افتد از آن بخورید و به فقیر و بینوا بخورانید بدانگونه آن (حیوانات) را مطیع شما کردیم شاید شما شکر گذاری (تشکر) کنید ﴿۳۶﴾
لَن يَنَالَ اللَّـهَ لُحُومُهَا وَلَا دِمَاؤُهَا وَلَـٰكِن يَنَالُهُ التَّقْوَىٰ مِنكُمْ ۚكَذَٰلِكَ سَخَّرَهَا لَكُمْ لِتُكَبِّرُوا اللَّـهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ ۗ وَبَشِّرِ الْمُحْسِنِينَ﴿٣٧﴾
هرگز گوشت و خون آن به خدا نمیرسد و لکن رعایت کردن حدود خدا از جانب شما به او میرسد بدانسان آن (حیوانات) را مطیع شما کردیم (برای شما به حرکت در آوردیم) تا خدا را بزرگ شمرید برای آنچه شما را هدایت کرد و به نیکوکاران بشارت بده ﴿۳۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ يُدَافِعُ عَنِ الَّذِينَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ كُلَّ خَوَّانٍ كَفُورٍ ﴿٣٨﴾
قطعآ خدا از کسانی که ایمان آورده اند دفاع میکند البته خدا هیچ خیانتکار ناسپاسی را دوست ندارد﴿۳۸﴾
أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ﴿٣٩﴾
اجازه ی پیکار داده شد به کسانی که مبارزه میکنند به دلیل ستمی که به آنها شده و خدا بر یاری آنها تواناست ﴿۳۹﴾
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِم بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّـهُ ۗ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّـهِ النَّاسَ بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لَّهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّـهِ كَثِيرًا ۗ وَلَيَنصُرَنَّ اللَّـهُ مَن يَنصُرُهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿٤٠﴾
کسانی که از خانه و سرزمینشان بناحق بیرون رانده شدند و (جرمی نداشتند) غیر از آنکه می گفتند : پروردگار ما خداست و اگر خدا بعضی از مردم را توسط بعضی دیگر دفع نمیکرد قطعآ صومعه ها و معابد و نمازها و مساجد که نام خدا در آنها بسیار برده میشود ویران میشد و البته خدا هرکس را که یاریش کند یاری میکند و البته خدا نیرومند و قدرتمند است﴿۴۰﴾
الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ ۗ وَلِلَّـهِ عَاقِبَةُ الْأُمُورِ ﴿٤١﴾
کسانی که اگر در زمین به آنها اقتدار دهیم نماز را بپا میدارند و زکات را میدهند و به نیکی فرمان میدهند و از بدی باز میدارند و عاقبت کارها مخصوص خداست ﴿۴۱﴾
وَإِن يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَثَمُودُ ﴿٤٢﴾
و اگر تو را تکذیب کردند البته قبل از آنها قوم نوح و عاد و ثمود هم (پیامبران را) تکذیب کردند ﴿۴۲﴾
وَقَوْمُ إِبْرَاهِيمَ وَقَوْمُ لُوطٍ﴿٤٣﴾
و قوم ابراهیم و قوم لوط هم (تکذیب کردند) ﴿۴۳﴾
وَأَصْحَابُ مَدْيَنَ ۖ وَكُذِّبَ مُوسَىٰ فَأَمْلَيْتُ لِلْكَافِرِينَ ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖفَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ﴿٤٤﴾
و اصحاب مدین و موسی نیز تکذیب شد و به کافران مهلت دادم سپس گرفتمشان پس کیفر من چگونه بود ﴿۴۴﴾
فَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَهْلَكْنَاهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ فَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا وَبِئْرٍ مُّعَطَّلَةٍ وَقَصْرٍ مَّشِيدٍ﴿٤٥﴾
و چه بسا از شهر هایی که ما آن را هلاک کردیم و در حالیکه (مردم) آن ستمگر بود و آن (شهر ها) از بنیان در هم فرو ریخته و چاه های آبی که معطل مانده و کاخ های محکم که پا بر جا مانده ﴿۴۵﴾
أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَتَكُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ يَعْقِلُونَ بِهَا أَوْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۖ فَإِنَّهَا لَا تَعْمَى الْأَبْصَارُ وَلَـٰكِن تَعْمَى الْقُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ﴿٤٦﴾
آیا در زمین سیر نمیکنند که برای آنها قلبهایی باشد که بوسیله ی آن تعقل کنند و یا گوشهایی که با آن بشنوند و البته طبق آن (قوانین) دیده ها نیست که نمی بیند و لکن قلبها کور می شود همان قلبی که در سینه هاست ﴿۴۶﴾
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَن يُخْلِفَ اللَّـهُ وَعْدَهُ ۚ وَإِنَّ يَوْمًا عِندَ رَبِّكَ كَأَلْفِ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ ﴿٤٧﴾
و از تو عذاب را با عجله طلب میکنندو خدا هرگز خلاف وعده اش عمل نمی کند و البته روز در نزد پروردگارت مانند هزار سال است از آنچه شما میشمارید ﴿۴۷﴾
وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ أَمْلَيْتُ لَهَا وَهِيَ ظَالِمَةٌ ثُمَّ أَخَذْتُهَا وَإِلَيَّ الْمَصِيرُ ﴿٤٨﴾
و چه بسا از شهر هایی که به آنها مهلت دادم در حالیکه ستمگر بود سپس آن را گرفتم و بازگشت بسوی من است ﴿۴۸﴾
قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا أَنَا لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٤٩﴾
بگو ای مردم بدانید که من هشدار دهنده ی آشکاری برای شما هستم ﴿۴۹﴾
فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٥٠﴾
و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند برای آنها آمرزش و روزی باکرامت است ﴿۵۰﴾
وَالَّذِينَ سَعَوْا فِي آيَاتِنَا مُعَاجِزِينَ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿٥١﴾
و کسانی که میکوشند آیات ما را عاجز نشان دهند آنها کسانی هستند که یاران جهنم هستند ﴿۵۱﴾
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ مِن رَّسُولٍ وَلَا نَبِيٍّ إِلَّا إِذَا تَمَنَّىٰ أَلْقَى الشَّيْطَانُ فِي أُمْنِيَّتِهِ فَيَنسَخُ اللَّـهُ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ ثُمَّ يُحْكِمُ اللَّـهُ آيَاتِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٥٢﴾
و قبل از تو از رسول و نه پیامبری نفرستادیم غیر از آنکه وقتی آرزویی می کرد شیطان در آرزوهایش القاء میکرد و خدا آنچه را شیطان القاء کرده بود از بین می برد سپس خدا حکم میکند آیاتش را و خدا دانا و حکم کننده است {
در بارۀ القائات شیطان که بعضی آن را به اشتباه القاء در کلام وحی گرفته اند باید بگویم که هرگز شیطان چنین قدرتی ندارد که در کلام وحی چیزی را به پیامبران القاء کند اما همانگونه که از متن آیه پیداست شیطان در آرزوهای نفسانی و شخصی آنها القاء میکرد و انها را غرق در آرزو ها و خواهش های نفسانی میکرد زیرا پیامبران از جنس بشر هستند و شیطان برای فریب آنها تلاش میکرد آیات قرآن به ما نشان میدهد که هیچ پیامبری معصوم نیست و تمام آنها اشتباهاتی داشته اند که خدا انها را بیان میکند اما خدا در قرآن میگوید : إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ [الحجر : ۹]
البته ما ذکر (قرآن) را نازل کردیم و قطعاْ ما از آن محافظت می کنی﴿۹﴾
البته ما ذکر (قرآن) را نازل کردیم و قطعاْ ما از آن محافظت می کنی﴿۹﴾
برای بررسی بیشتر عدم معصومیت انبیاء به لینک مراجعه کنید
http://quranmoslems.blogspot.nl/2010/01/blog-post_26.html}لِّيَجْعَلَ مَا يُلْقِي الشَّيْطَانُ فِتْنَةً لِّلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَفِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ﴿٥٣﴾
تا آنچه را شیطان القاء کرده بود را فتنه ای قرار دهد برای کسانی که در قلبهایشان مرض است و قلبهایشان سخت شده و البته ستمگران در تشتت یا پراکندگی دوری هستند ﴿۵۳﴾
وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَيُؤْمِنُوا بِهِ فَتُخْبِتَ لَهُ قُلُوبُهُمْ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهَادِ الَّذِينَ آمَنُوا إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٤﴾
و کسانی که به آنها دانش داده شد قطعآ میدانند که آن حقیقتی از جانب پروردگارت است و به ان ایمان می آورند و قلبهایشان به آن گرم میشود و البته خدا کسانی را که ایمان آوردند را به راه راست هدایت میکند ﴿ ۵۴﴾
وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾
و کسانی که کافر شدند همیشه از آن در شک هستند تا وقتی که ساعت ناگهانی بسراغشان بیاید عذاب روزی خاموش ﴿۵۵﴾
الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّـهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ ۚ فَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٥٦﴾
دارندگی آن روز فقط مخصوص خداست میان آنها حکم می کند و کسانی که ایمان آوردند و به شایسته ها عمل کردند در باغهای پر از نعمت هستند ﴿۵۶﴾
وَالَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا فَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ مُّهِينٌ ﴿٥٧﴾
و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند برای آنها عذاب خوار کننده است ﴿۵۷﴾
وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ثُمَّ قُتِلُوا أَوْ مَاتُوا لَيَرْزُقَنَّهُمُ اللَّـهُ رِزْقًا حَسَنًا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ﴿٥٨﴾
و کسانی که در راه خدا هجرت کردند سپس کشته شدند و یا مردند حتماً خدا به آنها روزی نیکو روزی میدهد و البته خدا بهترین روزی دهنده هاست ﴿۵۸﴾
لَيُدْخِلَنَّهُم مُّدْخَلًا يَرْضَوْنَهُ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَعَلِيمٌ حَلِيمٌ ﴿٥٩﴾
تا آنها را وارد کند از مکان ورودی که از آن راضی باشند و البته خدا دانشمندی بردبار است ﴿۵۹﴾
ذَٰلِكَ وَمَنْ عَاقَبَ بِمِثْلِ مَا عُوقِبَ بِهِ ثُمَّ بُغِيَ عَلَيْهِ لَيَنصُرَنَّهُ اللَّـهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ ﴿٦٠﴾
آنست و هر کس باید به اندازه ی ستمی که به او شده مجازات کند سپس اگر (دوباره) بر او ستم شود قطعاً خدا او را یاری می کند البته خدا آمرزندۀ مهربان است ﴿۶۰﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَأَنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ﴿٦١﴾
بدلیل آنکه خدا شب را در روز فرو می برد وو روز را در شب فرو میبرد و قطعاً خدا شنوای بیناست ﴿۶۱﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ هُوَ الْبَاطِلُ وَأَنَّ اللَّـهَ هُوَ الْعَلِيُّ الْكَبِيرُ﴿٦٢﴾
بدلیل آنکه خدا فقط او حقیقت است و آنچه را که غیر از او میخوانید (خواه انسان باشد یا غیر انسان) همگی باطل است و قطعاً خدا برتر و بزرگتر است ﴿۶۲﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَتُصْبِحُ الْأَرْضُ مُخْضَرَّةً ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَطِيفٌ خَبِيرٌ﴿٦٣﴾
آیا ندیدی که خدا از آسمان آبی نازل کرد و صبح هنگام زمین سبز شده بود ؟ البته خدا مهربانی آگاه است ﴿۶۳﴾
لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَهُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٦٤﴾
برای اوست آنچه در آسمان و آنچه در زمین است و البته خدا فقط او بی نیاز ستوده است ﴿۶۴﴾
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ سَخَّرَ لَكُم مَّا فِي الْأَرْضِ وَالْفُلْكَ تَجْرِي فِي الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ وَيُمْسِكُ السَّمَاءَ أَن تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿٦٥﴾
آیا ندیدی که خدا برای شما آنچه در زمین است را به حرکت در آورد ؟ و کشتی را که در دریا جاریست به فرمان او؟ (طبق قوانین خدا که در هستی قرار داده حرکت میکند) و آسمان را نگهداری می کند از اینکه بر زمین هموار شود کند مگر با اجازه ی او البته خدا نسبت به مردم آمرزنده ای مهربان است ﴿۶۵﴾
وَهُوَ الَّذِي أَحْيَاكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۗ إِنَّ الْإِنسَانَ لَكَفُورٌ ﴿٦٦﴾
و او کسی است که شما را زنده کرد سپس شما را می میراند سپس شما را زنده می کند قطعاً انسان انکار کننده است ﴿۶۶﴾
لِّكُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَكًا هُمْ نَاسِكُوهُ ۖ فَلَا يُنَازِعُنَّكَ فِي الْأَمْرِ ۚ وَادْعُ إِلَىٰ رَبِّكَ ۖ إِنَّكَ لَعَلَىٰ هُدًى مُّسْتَقِيمٍ﴿٦٧﴾
برای هر امتی راه و روش عبادتی قرار دادیم
که بر همان طریق عبادت میکنند و نباید با تو در دستورات به دشمنی برخیزند و بسوی پروردگارت دعوت کن که تو بر هدایتی مستقیم هستی ﴿۶۷﴾
وَإِن جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿٦٨﴾
و اگر با تو در کارها مجادله میکنند به آنها بگو البته خدا آنچه انجام میدهید را میداند ﴿۶۸﴾
اللَّـهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ﴿٦٩﴾
خداست که در روز قیامت میان شما حکم میکند در بارۀ آن چیزهایی که در آن اختلاف می کردید ﴿۶۹﴾
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ إِنَّ ذَٰلِكَ فِي كِتَابٍ ۚإِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرٌ ﴿٧٠﴾
آیا نمیدانی که خدا آنچه را در آسمانها و زمین است را میداند ؟ البته آن در کتابی است و البته آن بر خدا آسان است ﴿۷۰﴾
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَيْسَ لَهُم بِهِ عِلْمٌ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِن نَّصِيرٍ﴿٧١﴾
و غیر از خدا چیزی (و یا کسانی) را می پرستند که خدا بر آن هیچ تسلطی نازل نکرده و آنچه را که نسبت به آنها دانشی ندارند و برای ستمگران یاوری نیست ﴿۷۱﴾
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنكَرَ ۖ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۗقُلْ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَٰلِكُمُ ۗ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّـهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖوَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٧٢﴾
و وقتی که برای آنها آیات ما بروشنی خوانده میشود در چهره های کسانی که کافر هستند انکار را تشخیص میدهی نزدیک بود نسبت به کسانی که آیات ما را برای آنها تلاوت میکنند حمله ور شوند بگو آیا بد تر از آن را به شما خبر دهم ؟ آتش . که خدا به کسانی که کافر شدند وعده اش را داد و چه بد بازگشتگاهی است﴿۷۲﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ ۖ وَإِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ۚ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ ﴿٧٣﴾
ای مردم برای شما مثلی بیان شد پس به آن گوش کنید قطعاً کسانی که غیر از خدا آنها را می خوانید هرگز نمی توانند مگسی را خلق کنند و اگر چه برای آن (خلق مگس) اجتماع کنند و اگر مگس چیزی را از آنها برباید نمی توانند آن را از چنگ او بیرون بیاورند ضعیف هستند هم خواهنده و هم خواسته شده﴿۷۳﴾
مَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿٧٤﴾
و قدر خدا را در حق اندازه او نگه نداشتند البته خدا نیرومندی قدرتمند است ﴿۷۴﴾
اللَّـهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ ﴿٧٥﴾
خدا از ملائکه و از مردم رسولانی برمی گزیند حتماً خدا شنوای بیناست ﴿۷۵﴾
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۗ وَإِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿٧٦﴾
میداند آنچه را در حضور آنهاست و آنچه را در آینده ی آنهاست و کارها بسوی خدا بر می گردد ﴿۷۶﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ۩ ﴿٧٧﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید رکوع گذارید و سجده کنید و پروردگارتان را پرستش کنید و کار خیر انجام دهید شاید شما رستگار شوید ﴿۷۷﴾
وَجَاهِدُوا فِي اللَّـهِ حَقَّ جِهَادِهِ ۚ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ ۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ۚ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَـٰذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ ۚ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّـهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ ۖ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ﴿٧٨﴾
و در راه خدا تلاش کنید که سزاوار تلاش کردن او باشد او که شما را انتخاب کرد ودر دین برای شما سختی قرار نداد آیین پدرتان ابراهیم او شما را از قبل مسلمان نامید و در این (قرآن) البته رسول برای شما شاهد باشد و شما شاهدانی برای مردم باشید پس نمازرا بپا دارید و زکات بدهید و به خدا پناه برید فقط او مولای شماست و چه خوب مولایی و چه یاور نیکویی است ﴿۷۸﴾
وَإِن جَادَلُوكَ فَقُلِ اللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿٦٨﴾
و اگر با تو در کارها مجادله میکنند به آنها بگو البته خدا آنچه انجام میدهید را میداند ﴿۶۸﴾
اللَّـهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ﴿٦٩﴾
خداست که در روز قیامت میان شما حکم میکند در بارۀ آن چیزهایی که در آن اختلاف می کردید ﴿۶۹﴾
أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ ۗ إِنَّ ذَٰلِكَ فِي كِتَابٍ ۚإِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرٌ ﴿٧٠﴾
آیا نمیدانی که خدا آنچه را در آسمانها و زمین است را میداند ؟ البته آن در کتابی است و البته آن بر خدا آسان است ﴿۷۰﴾
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَانًا وَمَا لَيْسَ لَهُم بِهِ عِلْمٌ ۗ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِن نَّصِيرٍ﴿٧١﴾
و غیر از خدا چیزی (و یا کسانی) را می پرستند که خدا بر آن هیچ تسلطی نازل نکرده و آنچه را که نسبت به آنها دانشی ندارند و برای ستمگران یاوری نیست ﴿۷۱﴾
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ تَعْرِفُ فِي وُجُوهِ الَّذِينَ كَفَرُوا الْمُنكَرَ ۖ يَكَادُونَ يَسْطُونَ بِالَّذِينَ يَتْلُونَ عَلَيْهِمْ آيَاتِنَا ۗقُلْ أَفَأُنَبِّئُكُم بِشَرٍّ مِّن ذَٰلِكُمُ ۗ النَّارُ وَعَدَهَا اللَّـهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۖوَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٧٢﴾
و وقتی که برای آنها آیات ما بروشنی خوانده میشود در چهره های کسانی که کافر هستند انکار را تشخیص میدهی نزدیک بود نسبت به کسانی که آیات ما را برای آنها تلاوت میکنند حمله ور شوند بگو آیا بد تر از آن را به شما خبر دهم ؟ آتش . که خدا به کسانی که کافر شدند وعده اش را داد و چه بد بازگشتگاهی است﴿۷۲﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ ضُرِبَ مَثَلٌ فَاسْتَمِعُوا لَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَن يَخْلُقُوا ذُبَابًا وَلَوِ اجْتَمَعُوا لَهُ ۖ وَإِن يَسْلُبْهُمُ الذُّبَابُ شَيْئًا لَّا يَسْتَنقِذُوهُ مِنْهُ ۚ ضَعُفَ الطَّالِبُ وَالْمَطْلُوبُ ﴿٧٣﴾
ای مردم برای شما مثلی بیان شد پس به آن گوش کنید قطعاً کسانی که غیر از خدا آنها را می خوانید هرگز نمی توانند مگسی را خلق کنند و اگر چه برای آن (خلق مگس) اجتماع کنند و اگر مگس چیزی را از آنها برباید نمی توانند آن را از چنگ او بیرون بیاورند ضعیف هستند هم خواهنده و هم خواسته شده﴿۷۳﴾
مَا قَدَرُوا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ ﴿٧٤﴾
و قدر خدا را در حق اندازه او نگه نداشتند البته خدا نیرومندی قدرتمند است ﴿۷۴﴾
اللَّـهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ ﴿٧٥﴾
خدا از ملائکه و از مردم رسولانی برمی گزیند حتماً خدا شنوای بیناست ﴿۷۵﴾
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۗ وَإِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿٧٦﴾
میداند آنچه را در حضور آنهاست و آنچه را در آینده ی آنهاست و کارها بسوی خدا بر می گردد ﴿۷۶﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا ارْكَعُوا وَاسْجُدُوا وَاعْبُدُوا رَبَّكُمْ وَافْعَلُوا الْخَيْرَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ۩ ﴿٧٧﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید رکوع گذارید و سجده کنید و پروردگارتان را پرستش کنید و کار خیر انجام دهید شاید شما رستگار شوید ﴿۷۷﴾
وَجَاهِدُوا فِي اللَّـهِ حَقَّ جِهَادِهِ ۚ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ ۚ مِّلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ ۚ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِن قَبْلُ وَفِي هَـٰذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ ۚ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّـهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ ۖ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ﴿٧٨﴾
و در راه خدا تلاش کنید که سزاوار تلاش کردن او باشد او که شما را انتخاب کرد ودر دین برای شما سختی قرار نداد آیین پدرتان ابراهیم او شما را از قبل مسلمان نامید و در این (قرآن) البته رسول برای شما شاهد باشد و شما شاهدانی برای مردم باشید پس نمازرا بپا دارید و زکات بدهید و به خدا پناه برید فقط او مولای شماست و چه خوب مولایی و چه یاور نیکویی است ﴿۷۸﴾
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر