سورة الملك
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١﴾
تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١﴾
با برکت
است کسی که ملکوت بدست اوست و او بر هر چیزی تواناست ﴿۱﴾
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ﴿٢﴾
کسی که مرگ را و زندگی را خلق کرد برای اینکه به شما نشان دهد عمل کدامیک از شما بهتر است و او عزتمند آمرزنده است ﴿۲﴾
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَـٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ ﴿٣﴾
کسی که آسمانها ی هفت گانه را طبقه طبقه خلق کرد و در آفرینش خدای رحمتگر اختلافی نمی بینید پس دیده را بچرخان آیا شکستی میبینی ؟ ﴿۳﴾
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿٤﴾
سپس دوباره هم چشم بگردان دیده ات بسوی تو خسته و ناتوان برمی گردد در حالیکه آن ضعیف است ﴿۴﴾
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖوَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿٥﴾
و البته ما آسمان دنیا را بوسیلۀ درخشنده هایی تزیین کردیم و آن را بارانی از شهاب سنگ (برای دور کردن) شیاطین قرار دادیم و برای آنها عذابی سوزان آماده کردیم ﴿۵﴾
وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾
و برای کسانی که پروردگارشان را انکار کردند عذاب جهنم (را آماده کردیم) و سر انجام بدی است ﴿۶﴾
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾
وقتی که در آن افکنده می شوند برای آن فریادی می شنوند و در حالیکه آن می جوشد ﴿۷﴾
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾
نزدیک بود که از خشم تکه تکه شوند هر گاه گروهی در آن افکنده می شود انبار داران آن (جهنم) از آنها می پرسند آیا هشدار دهنده ای برای شما نیامد ؟ ﴿۸﴾
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾
گفتند : بله البته هشدار دهنده ای بسوی ما آمد و تکذیب کردیم و گفتیم خدا هیچ چیز نازل نکرده و شما (رسولان) نیستید مگر در گمراهی بزرگ ﴿۹﴾
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾
و گفتند اگر ما میشنیدیم یا عقلمان را بکار میبستیم ما در گروه آتش شعله ور نبودیم ﴿۱۰﴾
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾
و بر گناهانشان اعتراف کردند و رحمت خدا از گروه آتش دور باد ﴿۱۱﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿١٢﴾
البته کسانی که در نهان از پروردگارشان می ترسند برای آنها آمرزشی و پاداشی بزرگ است ﴿۱۲﴾
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٣﴾
و حرفهای خود را چه به سرّ بگویید و یا آن را آشکار کنید البته او (خدا) به ماهیت سینه ها داناست ﴿۱۳﴾
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٤﴾
آیا کسی که خلق کرد نمی داند ؟ و د رحالیکه او بسیار لطف کنندۀ آگاه است ﴿۱۴﴾
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿١٥﴾
او کسی است که زمین را برای شما هموار کرد پس در مسیر های آن راه بروید و از روزی آن بخورید و بسوی او بر انگیخته می شوید ﴿۱۵﴾
أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿١٦﴾
آیا از آنکس که در آسمان است ایمن شدید که شما را به زمین فرو برد ؟ و آنگاه آن (زمین) بلرزد ؟ ﴿۱۶﴾
أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿١٧﴾
آیا از کسی که در آسمان است ایمن شدید که بر شما طوفان شن بفرستد ؟ پس بزودی میدانید هشدار من چگونه بود ﴿۱۷﴾
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿١٨﴾
و البته کسانی که قبل از آنها بودند تکذیب کردند پس کیفر سخت من چگونه بود ؟ ﴿۱۸﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَـٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿١٩﴾
آیا به پرنده های بالای سرشان نگاه نمی کنند که صف کشیده اند و جمع می شوند ؟ کسی غیر از خدای رحمت کننده آنها را (در آسمان) نگه نمی دارد البته که او به هر چیز بیناست ﴿۱۹﴾
أَمَّنْ هَـٰذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَـٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿٢٠﴾
آیا چه کسیست این کس که سپاهی برای شماست غیر از خدای رحم کننده که بتواند شما را یاری کند ؟ کافران غیر از درفریب بسر نمی برند ﴿۲۰﴾
أَمَّنْ هَـٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿٢١﴾
آیا کیست آنکس که به شما روزی دهد اگر (خدا) روزی خود را نگه دارد ولی درستمگری و نفرت لجاجت میکنند ﴿۲۱﴾
أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٢٢﴾
آیا چه کسی سر افکنده بر رویش می رود هدایت یافته تر است یا کسی که استوار براه راست میرود ﴿۲۲﴾
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٢٣﴾
بگو او کسی است که شما را پدید آورد و برای شما شنوایی و بینایی و عقل (مرکز ادراک) قرار داد ؟ آنچه تشکر میکنید بسیار اندک است ﴿۲۳﴾
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾
بگو او کسی است که شما را در زمین پراکنده ساخت و بسوی او گرد آورده می شوید ﴿۲۴﴾
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾
و می گویند این وعده چه هنگام است اگر شما راست می گویید ؟ ﴿۲۵﴾
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾
بگو غیر از این نیست که علم ان نزد خداست و غیر از این نیست که من هشدار دهنده ای روشنگر هستم ﴿۲۶﴾
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَـٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ﴿٢٧﴾
و وقتی که آن رانزدیک (خود) ببینند روی کسانی که انکار کردند نکوهش می شود و گفته شود این همان چیزی است که شما به (اصرار) آن را درخواست می کردید (اشاره به سخن کافران است که از رسولان میخواستند اگر راست می گویند عذاب خدا را بر آنها نازل کنند) ﴿۲۷﴾
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّـهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٨﴾
بگو آیا دیده اید اگر خدا من و کسانی را که با من هستند هلاک کند یا بر ما رحم کند پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می دهد ؟ ﴿۲۸﴾
قُلْ هُوَ الرَّحْمَـٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٩﴾
بگو او (خدای) رحم کننده است که ما به او ایمان آوردیم و بر او توکل کردیم و بزودی میدانید چه کسی در گمراهی آشکار است ﴿۲۹﴾
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ﴿٣٠﴾
بگو آیا دیده اید اگر صبح کنید در حالیکه آب شما (در زمین) فرو رود چه کسی آب جاری را برای شما می آورد ؟ ﴿۳۰﴾
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ﴿٢﴾
کسی که مرگ را و زندگی را خلق کرد برای اینکه به شما نشان دهد عمل کدامیک از شما بهتر است و او عزتمند آمرزنده است ﴿۲﴾
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَـٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ ﴿٣﴾
کسی که آسمانها ی هفت گانه را طبقه طبقه خلق کرد و در آفرینش خدای رحمتگر اختلافی نمی بینید پس دیده را بچرخان آیا شکستی میبینی ؟ ﴿۳﴾
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿٤﴾
سپس دوباره هم چشم بگردان دیده ات بسوی تو خسته و ناتوان برمی گردد در حالیکه آن ضعیف است ﴿۴﴾
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖوَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿٥﴾
و البته ما آسمان دنیا را بوسیلۀ درخشنده هایی تزیین کردیم و آن را بارانی از شهاب سنگ (برای دور کردن) شیاطین قرار دادیم و برای آنها عذابی سوزان آماده کردیم ﴿۵﴾
وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٦﴾
و برای کسانی که پروردگارشان را انکار کردند عذاب جهنم (را آماده کردیم) و سر انجام بدی است ﴿۶﴾
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿٧﴾
وقتی که در آن افکنده می شوند برای آن فریادی می شنوند و در حالیکه آن می جوشد ﴿۷﴾
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿٨﴾
نزدیک بود که از خشم تکه تکه شوند هر گاه گروهی در آن افکنده می شود انبار داران آن (جهنم) از آنها می پرسند آیا هشدار دهنده ای برای شما نیامد ؟ ﴿۸﴾
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿٩﴾
گفتند : بله البته هشدار دهنده ای بسوی ما آمد و تکذیب کردیم و گفتیم خدا هیچ چیز نازل نکرده و شما (رسولان) نیستید مگر در گمراهی بزرگ ﴿۹﴾
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١٠﴾
و گفتند اگر ما میشنیدیم یا عقلمان را بکار میبستیم ما در گروه آتش شعله ور نبودیم ﴿۱۰﴾
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿١١﴾
و بر گناهانشان اعتراف کردند و رحمت خدا از گروه آتش دور باد ﴿۱۱﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿١٢﴾
البته کسانی که در نهان از پروردگارشان می ترسند برای آنها آمرزشی و پاداشی بزرگ است ﴿۱۲﴾
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿١٣﴾
و حرفهای خود را چه به سرّ بگویید و یا آن را آشکار کنید البته او (خدا) به ماهیت سینه ها داناست ﴿۱۳﴾
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿١٤﴾
آیا کسی که خلق کرد نمی داند ؟ و د رحالیکه او بسیار لطف کنندۀ آگاه است ﴿۱۴﴾
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿١٥﴾
او کسی است که زمین را برای شما هموار کرد پس در مسیر های آن راه بروید و از روزی آن بخورید و بسوی او بر انگیخته می شوید ﴿۱۵﴾
أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿١٦﴾
آیا از آنکس که در آسمان است ایمن شدید که شما را به زمین فرو برد ؟ و آنگاه آن (زمین) بلرزد ؟ ﴿۱۶﴾
أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿١٧﴾
آیا از کسی که در آسمان است ایمن شدید که بر شما طوفان شن بفرستد ؟ پس بزودی میدانید هشدار من چگونه بود ﴿۱۷﴾
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿١٨﴾
و البته کسانی که قبل از آنها بودند تکذیب کردند پس کیفر سخت من چگونه بود ؟ ﴿۱۸﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَـٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿١٩﴾
آیا به پرنده های بالای سرشان نگاه نمی کنند که صف کشیده اند و جمع می شوند ؟ کسی غیر از خدای رحمت کننده آنها را (در آسمان) نگه نمی دارد البته که او به هر چیز بیناست ﴿۱۹﴾
أَمَّنْ هَـٰذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَـٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿٢٠﴾
آیا چه کسیست این کس که سپاهی برای شماست غیر از خدای رحم کننده که بتواند شما را یاری کند ؟ کافران غیر از درفریب بسر نمی برند ﴿۲۰﴾
أَمَّنْ هَـٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿٢١﴾
آیا کیست آنکس که به شما روزی دهد اگر (خدا) روزی خود را نگه دارد ولی درستمگری و نفرت لجاجت میکنند ﴿۲۱﴾
أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٢٢﴾
آیا چه کسی سر افکنده بر رویش می رود هدایت یافته تر است یا کسی که استوار براه راست میرود ﴿۲۲﴾
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٢٣﴾
بگو او کسی است که شما را پدید آورد و برای شما شنوایی و بینایی و عقل (مرکز ادراک) قرار داد ؟ آنچه تشکر میکنید بسیار اندک است ﴿۲۳﴾
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾
بگو او کسی است که شما را در زمین پراکنده ساخت و بسوی او گرد آورده می شوید ﴿۲۴﴾
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾
و می گویند این وعده چه هنگام است اگر شما راست می گویید ؟ ﴿۲۵﴾
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾
بگو غیر از این نیست که علم ان نزد خداست و غیر از این نیست که من هشدار دهنده ای روشنگر هستم ﴿۲۶﴾
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَـٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ ﴿٢٧﴾
و وقتی که آن رانزدیک (خود) ببینند روی کسانی که انکار کردند نکوهش می شود و گفته شود این همان چیزی است که شما به (اصرار) آن را درخواست می کردید (اشاره به سخن کافران است که از رسولان میخواستند اگر راست می گویند عذاب خدا را بر آنها نازل کنند) ﴿۲۷﴾
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّـهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٢٨﴾
بگو آیا دیده اید اگر خدا من و کسانی را که با من هستند هلاک کند یا بر ما رحم کند پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می دهد ؟ ﴿۲۸﴾
قُلْ هُوَ الرَّحْمَـٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٢٩﴾
بگو او (خدای) رحم کننده است که ما به او ایمان آوردیم و بر او توکل کردیم و بزودی میدانید چه کسی در گمراهی آشکار است ﴿۲۹﴾
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ﴿٣٠﴾
بگو آیا دیده اید اگر صبح کنید در حالیکه آب شما (در زمین) فرو رود چه کسی آب جاری را برای شما می آورد ؟ ﴿۳۰﴾
۲۹/۴/۱۳۹۲ شنبه بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر