سورة الشورى
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
حم ﴿١﴾
حم ﴿١﴾
حم ﴿۱﴾
عسق ﴿٢﴾
عسق ﴿۲ ﴾
كَذَٰلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ اللَّـهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٣﴾
بدانگونه خدای نیرومند با حکمت بسوی تو وحی کرد و بسوی کسانی که قبل از تو بودند (نیز وحی کرد) ﴿۳﴾
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٤﴾
برای اوست آنچه در آسمانها و زمین است و او برتر بزرگتر است ﴿۴﴾
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ ۚوَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥﴾
نزدیک بود که آسمان از بالای سر آنها بشکافد و ملائکه به ستایش پروردگارشان تسبیح می گویند و برای کسانی که در زمین هستند طلب آمرزش میکنند آگاه باشید که البته خدا او آمرزنده ی رحم گستر است ﴿۵﴾
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّـهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿٦﴾
و کسانی که غیر از او (خدا) را بعنوان سرپرست خود بر گرفتند خدا بر آنها نگهبان است و تو وکیل آنها نیستی ﴿۶﴾
وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ ﴿٧﴾
و به آنگونه قرآنی عربی بسوی تو وحی کردیم تا شهر های بزرگ ( پایتخت ها)و کسانی که در اطراف آن هستند را هشدار دهی و روز جمع شدن که شکی در آن نیست را هشدار دهی کروهی در باغ (بهشت) و گروهی دیگر در آتش بر افروخته هستند ﴿۷﴾
وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٨﴾
و اگر خدا می خواست حتمآ آنها را امتی واحد قرار میداد ولکن هرکس میخواهد را در رحمتش داخل می گرداند و برای ستمگران هیچ ولی و یاوری برای آنها نیست ﴿۸﴾
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۖ فَاللَّـهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٩﴾
آیا غیر از او بدنبال اولیاء دیگری برای خود بر می گزینند در حالیکه خداوند او ولی حقیقی شماست و او مرده ها را زنده میکند و او بر هر چیزی تواناست ﴿۹﴾
وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِن شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ ﴿١٠﴾
و آنچه که در چیزی اختلاف پیدا میکنید پس حکم آن با خداست آن خدای شماست که پروردگار من است بر او توکل میکنم و بسوی او باز میگردم ﴿۱۰﴾
فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ ۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿١١﴾
آفرینندۀ آسمانها و زمین است برای شما از جنس خودتان زوج هایی قرار داد و از حیوانات زوج هایی شما ها را در آن زوجیت تکثیر میکند هیچ چیزی مانند او (خدا) نیست و او شنوای بیناست ﴿۱۱﴾
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٢﴾
کلید های آسمانها و زمین برای اوست روزی را گشایش میدهد برای هر کس که بخواهد و اندازه قرار میدهد (برای هر کس که بخواهد) و اندازه قرار میدهد البته که او بر هر چیزی داناست ﴿۱۲﴾
شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّـهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ ﴿١٣﴾
از دین برای شما شریعت نهاد آنچه را که نوح را به آن توصیه کرده بود و آنچه را که بسویت وحی کرد و آنچه را که ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه کرد به آنکه دین را برپا دارید و در آن تفرقه نکنید بر مشرکین آنچه را که آنها را بسوی آن می خوانید بزرگ و ناگوار است خدا هر کس را بخواهد بسوی او انتخاب میکند و بسوی او (خدا) هدایت می کند هر کس که او (از گناه ) بسوی او (خدا) باز گردد ﴿۱۳﴾
وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚوَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ ﴿١٤﴾
وبه ستمگری میان خود تفرقه نکردند مگر بعد از آنکه دانش برایشان آمد و اگر نبود کلمه ای که از پروردگارت تا سررسیدی معین از قبل سبقت گرفت حتمآ میان آنها قضاوت میشد و کسانی که بعد از آنها کتاب را به ارث داده شدند البته بطور در شکی از آن شک دارند ﴿۱۴﴾
فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ مِن كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّـهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖاللَّـهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿١٥﴾
پس برای آن (قرآن) دعوت کن و همانگونه که بر تو دستور داده شد استقامت کن و از هواهای آنها پیروی نکن و بگو به آنچه خدا از کتاب نازل کرد ایمان آوردم و به من دستور داده شد که میان شما عدالت را اجرا کنم و خدا پروردگار ما و پروردگار شماست خصومتی میان ما و شما نیست خدا میان ما را جمع می کند و بسوی اوست بازگشتن گاه (محل بازگشت) ﴿۱۵﴾
وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّـهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ﴿١٦﴾
و کسانی که در (باره ی) خدا دلیل تراشی میکنند بعد از آنکه برای او جواب داده شد دلیل آنها در نزد پروردگارشان باطل است و بر آنها خشم (خدا) است و برای آنها عذاب سخت است ﴿۱۶﴾
اللَّـهُ الَّذِي أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ﴿١٧﴾
خدا کسی است که کتاب و میزان را به حقیقت فرستاد و تو چه میدانی شاید ساعت (قیامت) نزدیک است ﴿۱۷﴾
يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ ﴿١٨﴾
آن (ساعت قیامت) را با عجله طلب میکنند کسانی که به آن (قیامت ) ایمان ندارند و کسانی که ایمان دارند از آن (ساعت قیامت) هراس دارند و میدانند که آن حقیقت است آگاه باشید که قطعآ کسانی که از قیامت در شک و تردید هستند حتمآ در گمراهی دوری بسر میبرند ﴿۱۸﴾
اللَّـهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ ﴿١٩﴾
خدا به بنده هایش لطف دارد و به هر کس بخواهد روزی میدهد و او قدرتمند نیرومند است ﴿۱۹﴾
مَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖوَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ﴿٢٠﴾
هر کس که کشتزار آخرت را می خواهد برای او در کشتزارش افزایش میدهیم و هر کس که زندگی دنیا را می خواهد از آن به او میدهیم و برای او در آخرت بهره ای نیست ﴿۲۰﴾
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّـهُ ۚوَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٢١﴾
یا برای آنها شریکانی هست که دین را برای آنها چیز هایی را که خدا به آنها اجازه نداده شریعت میکنند ؟ و اگر کلمه ی جدا کننده و شرح دهنده نبود حتمآ میان آنها قضاوت میشد و البته برای ستمگران عذابی دردناک است ﴿۲۱﴾
تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ ﴿٢٢﴾
و ستمگران را میبینی که از آنچه که کسب کرده اند هراسان هستند و آن (اعمال آنها) برایشان واقع می شود و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در گلستانهای باغ (بهشت) هستند در پیشگاه پروردگارشان هر چه بخواهند هست آن همان مرحمت بزرگ است ﴿۲۲﴾
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّـهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ﴿٢٣﴾
آن همانی است که خدا به بنده هایش بشارت بشارت میدهد کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در گلستانهای باغ (بهشت) هستند بگو من بابت آن (دعوتم به اسلام و رسالتم) اجر و مزدی از شما نمی خواهم مگر دوستی در نزدیکان و هر کس که به نیکویی نزدیک شود برای او در آن (نیکی) البته خدا آمرزنده ی قدر دان است ﴿۲۳﴾
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا ۖ فَإِن يَشَإِ اللَّـهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ ۗ وَيَمْحُ اللَّـهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٢٤﴾
یا می گویید : (پیامبر) بر خدا دروغی را به افتراء بسته و اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مینهد و خدا باطل را محو میکند و حقیقت را بوسیله ی کلماتش تحقق میبخشد البته او به سرشت سینه ها داناست ﴿۲۴﴾
وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ﴿٢٥﴾
و او کسی است که توبه را از بنده هایش قبول میکند و گناهان را عفو میکند (می بخشد) و آنچه را انجام میدهید میداند ﴿۲۵﴾
وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۚ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ﴿٢٦﴾
و به کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند جواب میدهد و از رحمتش (لطفش به آنها اضافه میکند و برای کافران عذابی سخت وجود دارد ﴿۲۶﴾
وَلَوْ بَسَطَ اللَّـهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَـٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ ﴿٢٧﴾
و اگر خدا روزی را برای بنده هایش گسترش میداد حتماْ در زمین تجاوز می کردند و لکن (روزی را) به اندازه ای که میخواهد نازل میکند البته او نسبت به بنده هایش آگاه و بیناست ﴿۲۷﴾
وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٢٨﴾
و او کسی است که باران را بعد از نا امیدی آنها نازل میکند و رحمتش را منتشر میکند و او ولی (سرپرست) و ستوده است ﴿۲۸ ﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ﴿٢٩﴾
و از آیات او آنست که آسمانها و زمین را خلق کرد و آنچه از جنبنده هایی که در آن دو (زمین و آسمان) پراکنده ساخت و او بر جمع کردن آنها وقتی که بخواهد تواناست ﴿۲۹﴾
وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ ﴿٣٠﴾
و آنچه از مصیبت به شما برسد بخاطر آن چیزی است که دستهای شما کسب کرده است و بسیاری (از گناهان شما را میبخشد ﴿۳۰﴾
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٣١﴾
و شما در زمین عاجز عاجز کننده نیستید و برای شما غیر از خدا ولی و یاوری نیست﴿۳۱﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿٣٢﴾
و از آیات او رونده هایی در دریا بمانند کوه ها هستند ﴿۳۲﴾
إِن يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ﴿٣٣﴾
اگر بخواهد باد را ساکن میگرداند تا بر سطح آن (دریا) بصورت ثابت ماندگار گردد و البته در آن نشانه هایی برای هر صبر کننده ی شکر گذاری است ﴿۳۳﴾
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَن كَثِيرٍ ﴿٣٤﴾
یا آنها را بدلیل آنچه کسب کردند نابودشان میسازد و از بسیاری در می گذرد ﴿۳۴﴾
وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ ﴿٣٥﴾
و کسانی که در آیات ما مجادله می کنند میدانند که برای آنها گریز گاهی نیست ﴿۳۵﴾
فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَمَا عِندَ اللَّـهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٣٦﴾
و آنچه از چیزی به شما داده شد کالای زندگی دنیاست و آنچه نزد خداست بهتر و باقی تر است برای کسانی که ایمان آوردند و بر پروردگارشان توکل میکنند ﴿۳۶﴾
وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ ﴿٣٧﴾
و كساني كه ازبزرگترين گناهان حرام و فحشا اجتناب و دوري ميكنند و وقتي بر چيزي خشمگين ميشوند آنها را مي بخشند﴿٣۷﴾
وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣٨﴾
و کسانی که به (دستورات) پروردگارشان جواب دادند و نماز بر پا داشتند و کارشان مشورت کردن میان یکدیگر است و آز آنچه به آنها روزی دادیم خرج میکنند ﴿٣٨﴾
وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ ﴿٣٩﴾
و کسانی که وقتی به آنها ستم یا تجاوز میشود آنها یاری و کمک می طلبند ﴿۳۹﴾
وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَا ۖفَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴿٤٠﴾
و کیفر و پاداش بدی مانند همان بدی است و آنکس که ببخشد و اصلاح کند پس پاداش او بر عهده ی خداست البته که او (خدا) ستمگران را دوست ندارد ﴿۴۰﴾
وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَـٰئِكَ مَا عَلَيْهِم مِّن سَبِيلٍ ﴿٤١﴾
و هر کس بعد از ستمی که بر او شده طلب یاری کند بر علیه آنها هیچ نکوهشی نیست ﴿۴۱ ﴾
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٤٢﴾
کسانی باید سرزنش شوند که بر مردم ستم میکنند و در زمین بنا حق تجاوز میکنند آنها هستند که برای آنها عذابی دردناک است ﴿۴۲﴾
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿٤٣﴾
و البته آنکس که صبر کرد و بخشید البته آن از مصمم بودن کارهاست ﴿۴۳﴾
وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِيٍّ مِّن بَعْدِهِ ۗوَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ﴿٤٤﴾
و هر کس را که خدا گمراه کند پس برای او بعد از او (خدا) ولیی (سرپرستی ) و جود ندارد و تو ستمگران را می بینی وقتی که عذاب را می بینند می گویند : آیا راهی بسوی بازگشت (به دنیا) وجود دارد ؟ ﴿۴۴﴾
وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِيٍّ ۗ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُّقِيمٍ ﴿٤٥﴾
و انها را می بینی که بر آن (عذاب) عرضه می شوند در حالی که از ذلت فروتن شده اند و بصورت مخفیانه و بادقت نگاه می کنند و کسانی که ایمان آوردند گفتند : البته زیان کننده ها همان کسانی که بر خود شان و خانواده شان در روز قیامت ضرر زدند گفتند : آگاه باشید که ستمگران در عذاب اقامت دارند ﴿۴۵﴾
وَمَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِيَاءَ يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ ۗ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن سَبِيلٍ ﴿٤٦﴾
و برای آنها اولیایی (دوستانی) غیر از خدا نیست که کمکشان کند و هر کس را که خدا گمراهش کن د پس برای او راهی وجود ندارد ﴿۴۶﴾
اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ۚ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِيرٍ﴿٤٧﴾
قبل از آنکه روزی بیاید که برای آن از خدا باز گشتنی نیست پروردگارتان را اجابت کنید (به دستورات پروردگارتان جواب دهید) در آن روز برای شما پناه گاهی وجود ندارد و برای شما تغییر کردنی نیست ( شرایط آن روز تغییر نمی کند) ﴿۴۷﴾
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ ﴿٤٨﴾
و اگر اعراض کردند پس تو را بعنوان نگهبان بر آنها نفرستادیم و ظیفه ای غیر از ابلاغ بر عهده ی تو نیست و وقتی که ما از جانب خود رحمتی را به انسان می چشانیم برای (رسیدن) آن رحمت خوشحال میشود و اگر به انها بدی برسد به خاطر آنچه که دست های آنها تقدیم کرده (انجام داده) و البته انسان انکار کننده است ﴿۴۸﴾
لِّلَّـهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَن يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشَاءُ الذُّكُورَ ﴿٤٩﴾
مالکیت (ملکوت) آسمانها و زمین مخصوص خداست آنچه را بخواهد خلق می کند به هر کس بخواهد از دختران می بخشد و به هر کس بخواهد از پسران می بخشد ﴿۴۹﴾
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَن يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾
یا برای آنها پسرها و دختر ها را با هم تزویج می کند (دوقلوها)و هر کس را می خوهد نازا قرار میدهد البته او دانای تواناست ﴿۵۰﴾ رعل
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾
و شایسته ی بشری نیست که خدا با او سخن بگوید مگر بصورت وحی یا از ماورای حجابی یا رسولی میفرستد که با اجازه ی او وحی می کند آنچه را که می خواهد البته او برتر و بالاتری با حکمت است ﴿۵۱﴾
سه طریقی که خدا با بشر سخن می گوید کلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_2060.html
وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا ۚ مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَـٰكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا ۚوَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٢﴾
وآنگونه روحی از دستور ما را بسویت وحی کردیم و تو نمی دانستی که کتاب چیست و نمیدانستی که ایمان چیست و لکن آن را بعنوان نوری قرار دادیم که توسط آن هدایت می کنیم هر کس از بنده هایمان را که بخواهیم و البته تو بسوی راه استوار هدایت می کنی ﴿۵۲﴾
صِرَاطِ اللَّـهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِلَى اللَّـهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ ﴿٥٣﴾
راه خدایی که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است برای اوست آگاه باشید که سر انجام تمام کارها بسوی خداست ﴿۵۳﴾
عسق ﴿٢﴾
عسق ﴿۲ ﴾
كَذَٰلِكَ يُوحِي إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكَ اللَّـهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٣﴾
بدانگونه خدای نیرومند با حکمت بسوی تو وحی کرد و بسوی کسانی که قبل از تو بودند (نیز وحی کرد) ﴿۳﴾
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٤﴾
برای اوست آنچه در آسمانها و زمین است و او برتر بزرگتر است ﴿۴﴾
تَكَادُ السَّمَاوَاتُ يَتَفَطَّرْنَ مِن فَوْقِهِنَّ ۚوَالْمَلَائِكَةُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِمَن فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥﴾
نزدیک بود که آسمان از بالای سر آنها بشکافد و ملائکه به ستایش پروردگارشان تسبیح می گویند و برای کسانی که در زمین هستند طلب آمرزش میکنند آگاه باشید که البته خدا او آمرزنده ی رحم گستر است ﴿۵﴾
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ اللَّـهُ حَفِيظٌ عَلَيْهِمْ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿٦﴾
و کسانی که غیر از او (خدا) را بعنوان سرپرست خود بر گرفتند خدا بر آنها نگهبان است و تو وکیل آنها نیستی ﴿۶﴾
وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِّتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا وَتُنذِرَ يَوْمَ الْجَمْعِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ فَرِيقٌ فِي الْجَنَّةِ وَفَرِيقٌ فِي السَّعِيرِ ﴿٧﴾
و به آنگونه قرآنی عربی بسوی تو وحی کردیم تا شهر های بزرگ ( پایتخت ها)و کسانی که در اطراف آن هستند را هشدار دهی و روز جمع شدن که شکی در آن نیست را هشدار دهی کروهی در باغ (بهشت) و گروهی دیگر در آتش بر افروخته هستند ﴿۷﴾
وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمُونَ مَا لَهُم مِّن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٨﴾
و اگر خدا می خواست حتمآ آنها را امتی واحد قرار میداد ولکن هرکس میخواهد را در رحمتش داخل می گرداند و برای ستمگران هیچ ولی و یاوری برای آنها نیست ﴿۸﴾
أَمِ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ ۖ فَاللَّـهُ هُوَ الْوَلِيُّ وَهُوَ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٩﴾
آیا غیر از او بدنبال اولیاء دیگری برای خود بر می گزینند در حالیکه خداوند او ولی حقیقی شماست و او مرده ها را زنده میکند و او بر هر چیزی تواناست ﴿۹﴾
وَمَا اخْتَلَفْتُمْ فِيهِ مِن شَيْءٍ فَحُكْمُهُ إِلَى اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبِّي عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ ﴿١٠﴾
و آنچه که در چیزی اختلاف پیدا میکنید پس حکم آن با خداست آن خدای شماست که پروردگار من است بر او توکل میکنم و بسوی او باز میگردم ﴿۱۰﴾
فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَمِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ يَذْرَؤُكُمْ فِيهِ ۚ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ ۖ وَهُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿١١﴾
آفرینندۀ آسمانها و زمین است برای شما از جنس خودتان زوج هایی قرار داد و از حیوانات زوج هایی شما ها را در آن زوجیت تکثیر میکند هیچ چیزی مانند او (خدا) نیست و او شنوای بیناست ﴿۱۱﴾
لَهُ مَقَالِيدُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٢﴾
کلید های آسمانها و زمین برای اوست روزی را گشایش میدهد برای هر کس که بخواهد و اندازه قرار میدهد (برای هر کس که بخواهد) و اندازه قرار میدهد البته که او بر هر چیزی داناست ﴿۱۲﴾
شَرَعَ لَكُم مِّنَ الدِّينِ مَا وَصَّىٰ بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ وَعِيسَىٰ ۖ أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ ۚ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ ۚ اللَّـهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَن يُنِيبُ ﴿١٣﴾
از دین برای شما شریعت نهاد آنچه را که نوح را به آن توصیه کرده بود و آنچه را که بسویت وحی کرد و آنچه را که ابراهیم و موسی و عیسی را به آن توصیه کرد به آنکه دین را برپا دارید و در آن تفرقه نکنید بر مشرکین آنچه را که آنها را بسوی آن می خوانید بزرگ و ناگوار است خدا هر کس را بخواهد بسوی او انتخاب میکند و بسوی او (خدا) هدایت می کند هر کس که او (از گناه ) بسوی او (خدا) باز گردد ﴿۱۳﴾
وَمَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْيًا بَيْنَهُمْ ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى لَّقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚوَإِنَّ الَّذِينَ أُورِثُوا الْكِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ مُرِيبٍ ﴿١٤﴾
وبه ستمگری میان خود تفرقه نکردند مگر بعد از آنکه دانش برایشان آمد و اگر نبود کلمه ای که از پروردگارت تا سررسیدی معین از قبل سبقت گرفت حتمآ میان آنها قضاوت میشد و کسانی که بعد از آنها کتاب را به ارث داده شدند البته بطور در شکی از آن شک دارند ﴿۱۴﴾
فَلِذَٰلِكَ فَادْعُ ۖ وَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَقُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّـهُ مِن كِتَابٍ ۖ وَأُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَيْنَكُمُ ۖ اللَّـهُ رَبُّنَا وَرَبُّكُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَلَكُمْ أَعْمَالُكُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ ۖاللَّـهُ يَجْمَعُ بَيْنَنَا ۖ وَإِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿١٥﴾
پس برای آن (قرآن) دعوت کن و همانگونه که بر تو دستور داده شد استقامت کن و از هواهای آنها پیروی نکن و بگو به آنچه خدا از کتاب نازل کرد ایمان آوردم و به من دستور داده شد که میان شما عدالت را اجرا کنم و خدا پروردگار ما و پروردگار شماست خصومتی میان ما و شما نیست خدا میان ما را جمع می کند و بسوی اوست بازگشتن گاه (محل بازگشت) ﴿۱۵﴾
وَالَّذِينَ يُحَاجُّونَ فِي اللَّـهِ مِن بَعْدِ مَا اسْتُجِيبَ لَهُ حُجَّتُهُمْ دَاحِضَةٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ﴿١٦﴾
و کسانی که در (باره ی) خدا دلیل تراشی میکنند بعد از آنکه برای او جواب داده شد دلیل آنها در نزد پروردگارشان باطل است و بر آنها خشم (خدا) است و برای آنها عذاب سخت است ﴿۱۶﴾
اللَّـهُ الَّذِي أَنزَلَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ وَالْمِيزَانَ ۗ وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّ السَّاعَةَ قَرِيبٌ﴿١٧﴾
خدا کسی است که کتاب و میزان را به حقیقت فرستاد و تو چه میدانی شاید ساعت (قیامت) نزدیک است ﴿۱۷﴾
يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ ۗ أَلَا إِنَّ الَّذِينَ يُمَارُونَ فِي السَّاعَةِ لَفِي ضَلَالٍ بَعِيدٍ ﴿١٨﴾
آن (ساعت قیامت) را با عجله طلب میکنند کسانی که به آن (قیامت ) ایمان ندارند و کسانی که ایمان دارند از آن (ساعت قیامت) هراس دارند و میدانند که آن حقیقت است آگاه باشید که قطعآ کسانی که از قیامت در شک و تردید هستند حتمآ در گمراهی دوری بسر میبرند ﴿۱۸﴾
اللَّـهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ ﴿١٩﴾
خدا به بنده هایش لطف دارد و به هر کس بخواهد روزی میدهد و او قدرتمند نیرومند است ﴿۱۹﴾
مَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الْآخِرَةِ نَزِدْ لَهُ فِي حَرْثِهِ ۖوَمَن كَانَ يُرِيدُ حَرْثَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِن نَّصِيبٍ﴿٢٠﴾
هر کس که کشتزار آخرت را می خواهد برای او در کشتزارش افزایش میدهیم و هر کس که زندگی دنیا را می خواهد از آن به او میدهیم و برای او در آخرت بهره ای نیست ﴿۲۰﴾
أَمْ لَهُمْ شُرَكَاءُ شَرَعُوا لَهُم مِّنَ الدِّينِ مَا لَمْ يَأْذَن بِهِ اللَّـهُ ۚوَلَوْلَا كَلِمَةُ الْفَصْلِ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۗ وَإِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٢١﴾
یا برای آنها شریکانی هست که دین را برای آنها چیز هایی را که خدا به آنها اجازه نداده شریعت میکنند ؟ و اگر کلمه ی جدا کننده و شرح دهنده نبود حتمآ میان آنها قضاوت میشد و البته برای ستمگران عذابی دردناک است ﴿۲۱﴾
تَرَى الظَّالِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا كَسَبُوا وَهُوَ وَاقِعٌ بِهِمْ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فِي رَوْضَاتِ الْجَنَّاتِ ۖ لَهُم مَّا يَشَاءُونَ عِندَ رَبِّهِمْ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ ﴿٢٢﴾
و ستمگران را میبینی که از آنچه که کسب کرده اند هراسان هستند و آن (اعمال آنها) برایشان واقع می شود و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در گلستانهای باغ (بهشت) هستند در پیشگاه پروردگارشان هر چه بخواهند هست آن همان مرحمت بزرگ است ﴿۲۲﴾
ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّـهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَن يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَّزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ﴿٢٣﴾
آن همانی است که خدا به بنده هایش بشارت بشارت میدهد کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند در گلستانهای باغ (بهشت) هستند بگو من بابت آن (دعوتم به اسلام و رسالتم) اجر و مزدی از شما نمی خواهم مگر دوستی در نزدیکان و هر کس که به نیکویی نزدیک شود برای او در آن (نیکی) البته خدا آمرزنده ی قدر دان است ﴿۲۳﴾
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا ۖ فَإِن يَشَإِ اللَّـهُ يَخْتِمْ عَلَىٰ قَلْبِكَ ۗ وَيَمْحُ اللَّـهُ الْبَاطِلَ وَيُحِقُّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿٢٤﴾
یا می گویید : (پیامبر) بر خدا دروغی را به افتراء بسته و اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر مینهد و خدا باطل را محو میکند و حقیقت را بوسیله ی کلماتش تحقق میبخشد البته او به سرشت سینه ها داناست ﴿۲۴﴾
وَهُوَ الَّذِي يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَعْفُو عَنِ السَّيِّئَاتِ وَيَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ﴿٢٥﴾
و او کسی است که توبه را از بنده هایش قبول میکند و گناهان را عفو میکند (می بخشد) و آنچه را انجام میدهید میداند ﴿۲۵﴾
وَيَسْتَجِيبُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۚ وَالْكَافِرُونَ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ﴿٢٦﴾
و به کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند جواب میدهد و از رحمتش (لطفش به آنها اضافه میکند و برای کافران عذابی سخت وجود دارد ﴿۲۶﴾
وَلَوْ بَسَطَ اللَّـهُ الرِّزْقَ لِعِبَادِهِ لَبَغَوْا فِي الْأَرْضِ وَلَـٰكِن يُنَزِّلُ بِقَدَرٍ مَّا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ بِعِبَادِهِ خَبِيرٌ بَصِيرٌ ﴿٢٧﴾
و اگر خدا روزی را برای بنده هایش گسترش میداد حتماْ در زمین تجاوز می کردند و لکن (روزی را) به اندازه ای که میخواهد نازل میکند البته او نسبت به بنده هایش آگاه و بیناست ﴿۲۷﴾
وَهُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ الْغَيْثَ مِن بَعْدِ مَا قَنَطُوا وَيَنشُرُ رَحْمَتَهُ ۚ وَهُوَ الْوَلِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٢٨﴾
و او کسی است که باران را بعد از نا امیدی آنها نازل میکند و رحمتش را منتشر میکند و او ولی (سرپرست) و ستوده است ﴿۲۸ ﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ جَمْعِهِمْ إِذَا يَشَاءُ قَدِيرٌ﴿٢٩﴾
و از آیات او آنست که آسمانها و زمین را خلق کرد و آنچه از جنبنده هایی که در آن دو (زمین و آسمان) پراکنده ساخت و او بر جمع کردن آنها وقتی که بخواهد تواناست ﴿۲۹﴾
وَمَا أَصَابَكُم مِّن مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَيَعْفُو عَن كَثِيرٍ ﴿٣٠﴾
و آنچه از مصیبت به شما برسد بخاطر آن چیزی است که دستهای شما کسب کرده است و بسیاری (از گناهان شما را میبخشد ﴿۳۰﴾
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ ۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٣١﴾
و شما در زمین عاجز عاجز کننده نیستید و برای شما غیر از خدا ولی و یاوری نیست﴿۳۱﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ الْجَوَارِ فِي الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ ﴿٣٢﴾
و از آیات او رونده هایی در دریا بمانند کوه ها هستند ﴿۳۲﴾
إِن يَشَأْ يُسْكِنِ الرِّيحَ فَيَظْلَلْنَ رَوَاكِدَ عَلَىٰ ظَهْرِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ﴿٣٣﴾
اگر بخواهد باد را ساکن میگرداند تا بر سطح آن (دریا) بصورت ثابت ماندگار گردد و البته در آن نشانه هایی برای هر صبر کننده ی شکر گذاری است ﴿۳۳﴾
أَوْ يُوبِقْهُنَّ بِمَا كَسَبُوا وَيَعْفُ عَن كَثِيرٍ ﴿٣٤﴾
یا آنها را بدلیل آنچه کسب کردند نابودشان میسازد و از بسیاری در می گذرد ﴿۳۴﴾
وَيَعْلَمَ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِنَا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ ﴿٣٥﴾
و کسانی که در آیات ما مجادله می کنند میدانند که برای آنها گریز گاهی نیست ﴿۳۵﴾
فَمَا أُوتِيتُم مِّن شَيْءٍ فَمَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَمَا عِندَ اللَّـهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٣٦﴾
و آنچه از چیزی به شما داده شد کالای زندگی دنیاست و آنچه نزد خداست بهتر و باقی تر است برای کسانی که ایمان آوردند و بر پروردگارشان توکل میکنند ﴿۳۶﴾
وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ ﴿٣٧﴾
و كساني كه ازبزرگترين گناهان حرام و فحشا اجتناب و دوري ميكنند و وقتي بر چيزي خشمگين ميشوند آنها را مي بخشند﴿٣۷﴾
وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَىٰ بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣٨﴾
و کسانی که به (دستورات) پروردگارشان جواب دادند و نماز بر پا داشتند و کارشان مشورت کردن میان یکدیگر است و آز آنچه به آنها روزی دادیم خرج میکنند ﴿٣٨﴾
وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنتَصِرُونَ ﴿٣٩﴾
و کسانی که وقتی به آنها ستم یا تجاوز میشود آنها یاری و کمک می طلبند ﴿۳۹﴾
وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِّثْلُهَا ۖفَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ ﴿٤٠﴾
و کیفر و پاداش بدی مانند همان بدی است و آنکس که ببخشد و اصلاح کند پس پاداش او بر عهده ی خداست البته که او (خدا) ستمگران را دوست ندارد ﴿۴۰﴾
وَلَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولَـٰئِكَ مَا عَلَيْهِم مِّن سَبِيلٍ ﴿٤١﴾
و هر کس بعد از ستمی که بر او شده طلب یاری کند بر علیه آنها هیچ نکوهشی نیست ﴿۴۱ ﴾
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَظْلِمُونَ النَّاسَ وَيَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۚأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٤٢﴾
کسانی باید سرزنش شوند که بر مردم ستم میکنند و در زمین بنا حق تجاوز میکنند آنها هستند که برای آنها عذابی دردناک است ﴿۴۲﴾
وَلَمَن صَبَرَ وَغَفَرَ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ ﴿٤٣﴾
و البته آنکس که صبر کرد و بخشید البته آن از مصمم بودن کارهاست ﴿۴۳﴾
وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن وَلِيٍّ مِّن بَعْدِهِ ۗوَتَرَى الظَّالِمِينَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ يَقُولُونَ هَلْ إِلَىٰ مَرَدٍّ مِّن سَبِيلٍ﴿٤٤﴾
و هر کس را که خدا گمراه کند پس برای او بعد از او (خدا) ولیی (سرپرستی ) و جود ندارد و تو ستمگران را می بینی وقتی که عذاب را می بینند می گویند : آیا راهی بسوی بازگشت (به دنیا) وجود دارد ؟ ﴿۴۴﴾
وَتَرَاهُمْ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا خَاشِعِينَ مِنَ الذُّلِّ يَنظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِيٍّ ۗ وَقَالَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ الْخَاسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ وَأَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ أَلَا إِنَّ الظَّالِمِينَ فِي عَذَابٍ مُّقِيمٍ ﴿٤٥﴾
و انها را می بینی که بر آن (عذاب) عرضه می شوند در حالی که از ذلت فروتن شده اند و بصورت مخفیانه و بادقت نگاه می کنند و کسانی که ایمان آوردند گفتند : البته زیان کننده ها همان کسانی که بر خود شان و خانواده شان در روز قیامت ضرر زدند گفتند : آگاه باشید که ستمگران در عذاب اقامت دارند ﴿۴۵﴾
وَمَا كَانَ لَهُم مِّنْ أَوْلِيَاءَ يَنصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ ۗ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِن سَبِيلٍ ﴿٤٦﴾
و برای آنها اولیایی (دوستانی) غیر از خدا نیست که کمکشان کند و هر کس را که خدا گمراهش کن د پس برای او راهی وجود ندارد ﴿۴۶﴾
اسْتَجِيبُوا لِرَبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ۚ مَا لَكُم مِّن مَّلْجَإٍ يَوْمَئِذٍ وَمَا لَكُم مِّن نَّكِيرٍ﴿٤٧﴾
قبل از آنکه روزی بیاید که برای آن از خدا باز گشتنی نیست پروردگارتان را اجابت کنید (به دستورات پروردگارتان جواب دهید) در آن روز برای شما پناه گاهی وجود ندارد و برای شما تغییر کردنی نیست ( شرایط آن روز تغییر نمی کند) ﴿۴۷﴾
فَإِنْ أَعْرَضُوا فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ إِنْ عَلَيْكَ إِلَّا الْبَلَاغُ ۗ وَإِنَّا إِذَا أَذَقْنَا الْإِنسَانَ مِنَّا رَحْمَةً فَرِحَ بِهَا ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ فَإِنَّ الْإِنسَانَ كَفُورٌ ﴿٤٨﴾
و اگر اعراض کردند پس تو را بعنوان نگهبان بر آنها نفرستادیم و ظیفه ای غیر از ابلاغ بر عهده ی تو نیست و وقتی که ما از جانب خود رحمتی را به انسان می چشانیم برای (رسیدن) آن رحمت خوشحال میشود و اگر به انها بدی برسد به خاطر آنچه که دست های آنها تقدیم کرده (انجام داده) و البته انسان انکار کننده است ﴿۴۸﴾
لِّلَّـهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۚ يَهَبُ لِمَن يَشَاءُ إِنَاثًا وَيَهَبُ لِمَن يَشَاءُ الذُّكُورَ ﴿٤٩﴾
مالکیت (ملکوت) آسمانها و زمین مخصوص خداست آنچه را بخواهد خلق می کند به هر کس بخواهد از دختران می بخشد و به هر کس بخواهد از پسران می بخشد ﴿۴۹﴾
أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرَانًا وَإِنَاثًا ۖ وَيَجْعَلُ مَن يَشَاءُ عَقِيمًا ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾
یا برای آنها پسرها و دختر ها را با هم تزویج می کند (دوقلوها)و هر کس را می خوهد نازا قرار میدهد البته او دانای تواناست ﴿۵۰﴾ رعل
وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُكَلِّمَهُ اللَّـهُ إِلَّا وَحْيًا أَوْ مِن وَرَاءِ حِجَابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولًا فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ ﴿٥١﴾
و شایسته ی بشری نیست که خدا با او سخن بگوید مگر بصورت وحی یا از ماورای حجابی یا رسولی میفرستد که با اجازه ی او وحی می کند آنچه را که می خواهد البته او برتر و بالاتری با حکمت است ﴿۵۱﴾
سه طریقی که خدا با بشر سخن می گوید کلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_2060.html
وَكَذَٰلِكَ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ رُوحًا مِّنْ أَمْرِنَا ۚ مَا كُنتَ تَدْرِي مَا الْكِتَابُ وَلَا الْإِيمَانُ وَلَـٰكِن جَعَلْنَاهُ نُورًا نَّهْدِي بِهِ مَن نَّشَاءُ مِنْ عِبَادِنَا ۚوَإِنَّكَ لَتَهْدِي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٥٢﴾
وآنگونه روحی از دستور ما را بسویت وحی کردیم و تو نمی دانستی که کتاب چیست و نمیدانستی که ایمان چیست و لکن آن را بعنوان نوری قرار دادیم که توسط آن هدایت می کنیم هر کس از بنده هایمان را که بخواهیم و البته تو بسوی راه استوار هدایت می کنی ﴿۵۲﴾
صِرَاطِ اللَّـهِ الَّذِي لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ أَلَا إِلَى اللَّـهِ تَصِيرُ الْأُمُورُ ﴿٥٣﴾
راه خدایی که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است برای اوست آگاه باشید که سر انجام تمام کارها بسوی خداست ﴿۵۳﴾
الحمدلله
الذی له ما فی السموات و ما فی الارض
۲۵/۲/ ۱۳۹۲ بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر