سورة المعارج
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾
سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ ﴿١﴾
پرسش
کننده ای از عذاب واقع شدنی سوال کرد ﴿۱﴾
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾
برای کافران دفاع کننده ای از آن (عذاب) وجود ندارد﴿۲﴾
مِّنَ اللَّـهِ ذِي الْمَعَارِجِ ﴿٣﴾
از خدای صاحب نردبانها (پله ها) ﴿۳﴾
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤﴾
ملائکه و روح بسوی اوبالا میروند در روزی که مقدار ان پنجاه هزال سال است ﴿۴﴾
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿٥﴾
پس صبر کن صبری زیبا ﴿۵﴾
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ﴿٦﴾
البته آنها آن (عذاب) را دور می بینند ﴿۶﴾
وَنَرَاهُ قَرِيبًا ﴿٧﴾
و ما آن را نزدیک می بینیم ﴿۷﴾
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ﴿٨﴾
روزی که آسمان مانند روغن گداخته شود ﴿۸﴾
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿٩﴾
و کوه ها مانند پشم زده شده گردند (که به پرواز در می آیند) ﴿۹﴾
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا﴿١٠﴾
و هیچ دوستی از حال دوستش نمی پرسد ﴿۱۰﴾
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾
در حالیکه آنها (دوستان) را می بینند (همه یکدیگر را می بینند) مجرم دوست دارد ای کاش از عذاب خودش در آن روز فرزندش را به جای خودش عوض دهد﴿۱۱﴾
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾
و همسرش را و برادرش را (که بجای او عذاب شوند) ﴿۱۲﴾
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿١٣﴾
و خویشاوندی که او را پناه داده بود ﴿۱۳﴾
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾
و هر کس که در زمین است همگی (را بجای خودش جلوی عذاب دهد) سپس نجات پیدا کند ﴿۱۴﴾
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾
این چنین نیست البته آتشی شعله ور است ﴿۱۵﴾
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾
که میکند و کباب میکند ﴿۱۶﴾
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾
کسی را که پشت کرده و رو برتافته (میگریزد) را صدا میکند ﴿۱۷﴾
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ﴿١٨﴾
و (آن آتش) جمع کرد و حفظ کرد ﴿۱۸﴾
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾
البته انسان حریص (یا بیقرار) آفریده شده﴿۱۹﴾
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾
وقتی که به او شری برسد ناله و فزع میکند﴿۲۰﴾
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾
و وقتی به او خیری برسد (دیگران را از رسیدن به خیر) منع میکند ﴿۲۱﴾
إِلَّا الْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾
غیر از نماز گذاران ﴿۲۲﴾
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿٢٣﴾
کسانی که آنها همیشه بر نمازند (بر شعار هایی که در نماز میدهند همیشه پایدارند) ﴿۲۳﴾
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ﴿٢٤﴾
و کسانی که در اموالشان حقوقی معلوم ومشخص وجود دارد ﴿۲۴﴾
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾
برای درخواست کننده و محروم ﴿۲۵﴾
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٢٦﴾
و کسانی که روز کیفر را تصدیق میکنند ﴿۲۶﴾
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾
و کسانی که از عذاب پروردگارشان هراسان هستند ﴿۲۷﴾
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ﴿٢٨﴾
البته عذاب پروردگار تو نا امن است ﴿۲۸﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٢٩﴾
و کسانی که آنها حریمشان (روابط یا تمایلات جنسی شان) را کنترل و حفاظت میکنند ﴿۲۹﴾
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾
مگر بر همسران قانونی خویش یا زنهایی که با آنها پیمان دارند در این صورت آنها سرزنش نمی شوند ﴿۳۰﴾
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٣١﴾
و هر کس غیر از این (راه حل دیگری را) جستجو کند آنها متجاوز (از حدود خدا) هستند ﴿۳۱﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٣٢﴾
و کسانی که آنها امانتها و عهد هایشان را رعایت می کنند ﴿۳۲﴾
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ﴿٣٣﴾
و کسانی که به شهادتهای (برحق) خود پایداری می کنند ﴿۳۳﴾
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾
و کسانی که بر نماز هایشان محافظت میکنند ﴿۳۴﴾
أُولَـٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ ﴿٣٥﴾
آنها هستند که در باغها مورد گرامت قرار می گیرند ﴿۳۵﴾
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ﴿٣٦﴾
پس کسانی را که کافر شدند چه می شود ؟ که از مقابل تو شتابان میروند ﴿۳۶﴾
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾
از راست و چپ گروه هایی ﴿۳۷﴾
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ﴿٣٨﴾
آیا هرفردی از آنها طمع دارد که در بهشت نعمتها داخل شود ؟ ﴿۳۸﴾
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ﴿٣٩﴾
چنین نیست و ما آنها را از آنچه می دانند خلق کردیم ﴿۳۹﴾
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ﴿٤٠﴾
پس به پروردگار مشرقها و مغربها سوگند یاد نمی کنم که ما توانا هستیم﴿۴۰﴾
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾
بر آنکه بهتر از آنها را (بجای آنها) تبدیل کنیم و ما سبقت گیرنده نیستیم (که کاری را زودتر از موعد مقرر انجام دهیم) ﴿۴۱﴾
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾
پس آنها را واگذار در بی خبری فرو روند و بازی کنند تا روزی که وعده داده میشوند را ملاقات کنند ﴿۴۲﴾
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾
روزی که از قبر هایشان بسرعت بیرون می آیند مانند اینکه آنها (تیرهایی هستند) که بسوی هدف میدوند ﴿۴۳﴾
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
دیدگان آنها بر زمین است و خواری و زبونی آنها را فرا گرفته آن روزی است که وعده داده می شدند﴿۴۴﴾
لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ ﴿٢﴾
برای کافران دفاع کننده ای از آن (عذاب) وجود ندارد﴿۲﴾
مِّنَ اللَّـهِ ذِي الْمَعَارِجِ ﴿٣﴾
از خدای صاحب نردبانها (پله ها) ﴿۳﴾
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤﴾
ملائکه و روح بسوی اوبالا میروند در روزی که مقدار ان پنجاه هزال سال است ﴿۴﴾
فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿٥﴾
پس صبر کن صبری زیبا ﴿۵﴾
إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا ﴿٦﴾
البته آنها آن (عذاب) را دور می بینند ﴿۶﴾
وَنَرَاهُ قَرِيبًا ﴿٧﴾
و ما آن را نزدیک می بینیم ﴿۷﴾
يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ ﴿٨﴾
روزی که آسمان مانند روغن گداخته شود ﴿۸﴾
وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ ﴿٩﴾
و کوه ها مانند پشم زده شده گردند (که به پرواز در می آیند) ﴿۹﴾
وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا﴿١٠﴾
و هیچ دوستی از حال دوستش نمی پرسد ﴿۱۰﴾
يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ ﴿١١﴾
در حالیکه آنها (دوستان) را می بینند (همه یکدیگر را می بینند) مجرم دوست دارد ای کاش از عذاب خودش در آن روز فرزندش را به جای خودش عوض دهد﴿۱۱﴾
وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ ﴿١٢﴾
و همسرش را و برادرش را (که بجای او عذاب شوند) ﴿۱۲﴾
وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ ﴿١٣﴾
و خویشاوندی که او را پناه داده بود ﴿۱۳﴾
وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤﴾
و هر کس که در زمین است همگی (را بجای خودش جلوی عذاب دهد) سپس نجات پیدا کند ﴿۱۴﴾
كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ ﴿١٥﴾
این چنین نیست البته آتشی شعله ور است ﴿۱۵﴾
نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ ﴿١٦﴾
که میکند و کباب میکند ﴿۱۶﴾
تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ ﴿١٧﴾
کسی را که پشت کرده و رو برتافته (میگریزد) را صدا میکند ﴿۱۷﴾
وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ ﴿١٨﴾
و (آن آتش) جمع کرد و حفظ کرد ﴿۱۸﴾
إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ﴿١٩﴾
البته انسان حریص (یا بیقرار) آفریده شده﴿۱۹﴾
إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾
وقتی که به او شری برسد ناله و فزع میکند﴿۲۰﴾
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾
و وقتی به او خیری برسد (دیگران را از رسیدن به خیر) منع میکند ﴿۲۱﴾
إِلَّا الْمُصَلِّينَ ﴿٢٢﴾
غیر از نماز گذاران ﴿۲۲﴾
الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ ﴿٢٣﴾
کسانی که آنها همیشه بر نمازند (بر شعار هایی که در نماز میدهند همیشه پایدارند) ﴿۲۳﴾
وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ ﴿٢٤﴾
و کسانی که در اموالشان حقوقی معلوم ومشخص وجود دارد ﴿۲۴﴾
لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿٢٥﴾
برای درخواست کننده و محروم ﴿۲۵﴾
وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ ﴿٢٦﴾
و کسانی که روز کیفر را تصدیق میکنند ﴿۲۶﴾
وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٢٧﴾
و کسانی که از عذاب پروردگارشان هراسان هستند ﴿۲۷﴾
إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ ﴿٢٨﴾
البته عذاب پروردگار تو نا امن است ﴿۲۸﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ ﴿٢٩﴾
و کسانی که آنها حریمشان (روابط یا تمایلات جنسی شان) را کنترل و حفاظت میکنند ﴿۲۹﴾
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ ﴿٣٠﴾
مگر بر همسران قانونی خویش یا زنهایی که با آنها پیمان دارند در این صورت آنها سرزنش نمی شوند ﴿۳۰﴾
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٣١﴾
و هر کس غیر از این (راه حل دیگری را) جستجو کند آنها متجاوز (از حدود خدا) هستند ﴿۳۱﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ ﴿٣٢﴾
و کسانی که آنها امانتها و عهد هایشان را رعایت می کنند ﴿۳۲﴾
وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ﴿٣٣﴾
و کسانی که به شهادتهای (برحق) خود پایداری می کنند ﴿۳۳﴾
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿٣٤﴾
و کسانی که بر نماز هایشان محافظت میکنند ﴿۳۴﴾
أُولَـٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ ﴿٣٥﴾
آنها هستند که در باغها مورد گرامت قرار می گیرند ﴿۳۵﴾
فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ﴿٣٦﴾
پس کسانی را که کافر شدند چه می شود ؟ که از مقابل تو شتابان میروند ﴿۳۶﴾
عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ ﴿٣٧﴾
از راست و چپ گروه هایی ﴿۳۷﴾
أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ ﴿٣٨﴾
آیا هرفردی از آنها طمع دارد که در بهشت نعمتها داخل شود ؟ ﴿۳۸﴾
كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ﴿٣٩﴾
چنین نیست و ما آنها را از آنچه می دانند خلق کردیم ﴿۳۹﴾
فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ ﴿٤٠﴾
پس به پروردگار مشرقها و مغربها سوگند یاد نمی کنم که ما توانا هستیم﴿۴۰﴾
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٤١﴾
بر آنکه بهتر از آنها را (بجای آنها) تبدیل کنیم و ما سبقت گیرنده نیستیم (که کاری را زودتر از موعد مقرر انجام دهیم) ﴿۴۱﴾
فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ﴿٤٢﴾
پس آنها را واگذار در بی خبری فرو روند و بازی کنند تا روزی که وعده داده میشوند را ملاقات کنند ﴿۴۲﴾
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ ﴿٤٣﴾
روزی که از قبر هایشان بسرعت بیرون می آیند مانند اینکه آنها (تیرهایی هستند) که بسوی هدف میدوند ﴿۴۳﴾
خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ ﴿٤٤﴾
دیدگان آنها بر زمین است و خواری و زبونی آنها را فرا گرفته آن روزی است که وعده داده می شدند﴿۴۴﴾
سبحان
الله ۱/۵/۱۳۹۲ سه شنبه بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر