سورة الطلاق
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ رَبَّكُمْ ۖ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِن بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّـهِ ۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّـهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّـهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِكَ أَمْرًا ﴿١﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَطَلِّقُوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَأَحْصُوا الْعِدَّةَ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ رَبَّكُمْ ۖ لَا تُخْرِجُوهُنَّ مِن بُيُوتِهِنَّ وَلَا يَخْرُجْنَ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚ وَتِلْكَ حُدُودُ اللَّـهِ ۚ وَمَن يَتَعَدَّ حُدُودَ اللَّـهِ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ ۚ لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّـهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِكَ أَمْرًا ﴿١﴾
ای
پیامبر وقتی که زنها را طلاق می دهید باید تا زمان عدّۀ آنها آنها را طلاق دهید[ ( این مدت در قرآن سوره بقره آیه ۲۲۸ به آن اشاره گردیده و مدت آن سه بار پریود
شدن ماهانۀ خانم هاست و درمورد زنانی که حیض نمیشوند این مدت سه ماه تا چهار ماه و ده روز متغییر میتواند باشد بستگی به وضعیت زنان دارد که در آیۀ۴ این سوره به آن می
رسیم در این مدت زن مطلقه در خانۀ شوهرش بماند و تمام هزینه های زندگیش بعهدۀ
شوهرش می باشد و چنانچه در این مدت آمیزشی صورت بگیرد به آن رجوع می گویند و طلاق
باطل می شود )] و عدّه را حساب کنید و حدود خدا پروردگارتان را رعایت کنید (ودر مدت
عدّه) آن زنان را از خانه هایشان بیرون نکنید و آن زنان هم بیرون نروند مگر آنکه
مرتکب فحشایی آشکار شده باشند آن حدود خداست و هر کس از حدود خدا تجاوز کند پس در
حق خودش ستم کرده تو چه میدانی شاید خدا بعد از این (مدت زمان عدّه) کار جدیدی
ایجاد کند (یعنی ممکن است در این زمان عدّه زن و شوهر از طلاق منصرف شوند و رجوع
کنند چنانچه همین حکم خدا یعنی عدّۀ زنها هنگام طلاق اجرا شود و زن در خانهَ ی
شوهر بماند آمار طلاق بیش از هشتاد در صد پایین می آید زیرا احتمال رجوع در این
مدت بسیار زیاد است) ﴿۱﴾
فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّـهِ ۚذَٰلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّـهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا ﴿٢﴾
وقتی که آن زنها به سر رسید عدّ ۀ خود رسیدند پس یا آنها را به عرف و نیکی نگهدارید یا از آنها به عرف و نیکی جدا شوید و باید دو نفر از خودتان که عدالت دارند شاهد باشند و شهادت را برای خدا اقامه کنند آنست آنچه که خدا شما را به آن نصیحت میکند هر کسی را که به خدا و روز آخرت ایمان دارند و هر کس حدود خدا را رعایت کند برایش راه خروجی قرار میدهد ﴿۲﴾
وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّـهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا ﴿٣﴾
و به او از جایی که تصورش را نمی کند روزی میدهد و هر کس بر خدا توکل کند پس او برایش کافیست البته که خدا دستورش را ابلاغ میکند (میرساند) قطعاً خدا برای هر چیزی اندازه ای قرار داده ﴿۳﴾
وَاللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ ۚ وَأُولَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّـهَ يَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا ﴿٤﴾
و زنانی که از حیض مایوس هستند (یائسه هستند دیگرعادت ماهانه نمیشوند) از زنان شما اگر شک دارید پس عدّۀ آنها سه ماه است و زنهایی که اصلآ عادت ماهانه نمی شوند (نیز عدّ ۀ آنها سه ماه است) و آن زنهایی که حامله هستند سر رسید آنها تا زمانیست که بچه هایشان را بدنیا آورند و هرکس حدود خدا را رعایت کند برای او از کارش آسا نی قرار میدهد ﴿۴﴾
ذَٰلِكَ أَمْرُ اللَّـهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّـهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا ﴿٥﴾
آن دستور خداست که آن را بسوی شما میفرستد و هر کس که حدود خدا را رعایت کند گناهانش را از او می برد و پاداش او را بزرگ می گرداند ﴿۵﴾
أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِن كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُم بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِن تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ ﴿٦﴾
آن زنان را سکونت دهید از هر کجا که خود سکونت دارید از دارایی خود و به آنها ضرر نرسانید تا عرصه را بر آنها تنگ گردانید و اگر آنها حامله هستند پس برآنها خرج کنید تا زمانیکه فرزند خود را بدنیا بیاورند و اگر برای شما (به فرزندان شما) شیر دادند پس مزدهایشان را به آنها بدهید و میان خودتان بخوبی نظر خواهی و مشورت کنید و اگر ناچار شدید و به توافق نرسیدید پس بزودی دیگری به او شیر میدهد ﴿۶﴾
لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ ۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّـهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّـهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّـهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا﴿٧﴾
کسی که امکانات دارد باید از امکانات خود خرج کند و کسی که تنگدست است روزیش برای او اندازه شده باید از آنچه خدا به او داده خرج کند خدا به هیچ کس تکلیف نمی کند مگر به اندازۀ آنچه به او داده بزودی خدا بعد از سختی آسانی قرار می دهد ﴿۷﴾
وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا ﴿٨﴾
و چه بسا از شهر هایی که از دستورات پروردگارش و رسولانش سر پیچی کرد و ما آن (شهر) را به حسابی شدید محاسبه کردیم و او را عذاب کردیم عذابی سخت ناگوار﴿۸﴾
فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا ﴿٩﴾
و سر انجام کارش را چشید و عاقبت کار آن (شهرها) زیان و خسارت بود ﴿۹﴾
أَعَدَّ اللَّـهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖفَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا ﴿١٠﴾
خدا برای آنها عذابی سخت آماده کرد پس حدود خدا را رعایت کنید ای صاحبان خرد کسانی که ایمان آوردند البته خدا برای شما ذکر (قرآن) را نازل کرد ﴿۱۰﴾
رَّسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّـهِ مُبَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّـهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّـهُ لَهُ رِزْقًا ﴿١١﴾
رسولی که آیات خدا را بروشنی برای شما تلاوت می کند برای آنکه کسانی که ایمان آوردند را از تاریکیها بسوی نور بیرون بیاورد و کسی که به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد برای همیشه او را در باغهایی که از زیر آن رودهایی جاری است داخل میکند حتماً خدا برای او روزی را نیکو کرده ﴿۱۱﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّـهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا ﴿١٢﴾
خدا کسی است که آسمانها ی هفت گانه را خلق کرد و از زمین مانند آن ها (خلق کرد) دستور را بین آنها (آسمانها و زمین) نازل میکند تا بدانند که خدا بر هر چیزی تواناست و آنکه قطعاً خدا بر هر چیزی بوسیلۀ دانش احاطه دارد ﴿۱۲﴾
فَإِذَا بَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ فَارِقُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَأَشْهِدُوا ذَوَيْ عَدْلٍ مِّنكُمْ وَأَقِيمُوا الشَّهَادَةَ لِلَّـهِ ۚذَٰلِكُمْ يُوعَظُ بِهِ مَن كَانَ يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّـهَ يَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا ﴿٢﴾
وقتی که آن زنها به سر رسید عدّ ۀ خود رسیدند پس یا آنها را به عرف و نیکی نگهدارید یا از آنها به عرف و نیکی جدا شوید و باید دو نفر از خودتان که عدالت دارند شاهد باشند و شهادت را برای خدا اقامه کنند آنست آنچه که خدا شما را به آن نصیحت میکند هر کسی را که به خدا و روز آخرت ایمان دارند و هر کس حدود خدا را رعایت کند برایش راه خروجی قرار میدهد ﴿۲﴾
وَيَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ ۚ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَهُوَ حَسْبُهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بَالِغُ أَمْرِهِ ۚ قَدْ جَعَلَ اللَّـهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا ﴿٣﴾
و به او از جایی که تصورش را نمی کند روزی میدهد و هر کس بر خدا توکل کند پس او برایش کافیست البته که خدا دستورش را ابلاغ میکند (میرساند) قطعاً خدا برای هر چیزی اندازه ای قرار داده ﴿۳﴾
وَاللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِن نِّسَائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلَاثَةُ أَشْهُرٍ وَاللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ ۚ وَأُولَاتُ الْأَحْمَالِ أَجَلُهُنَّ أَن يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّـهَ يَجْعَل لَّهُ مِنْ أَمْرِهِ يُسْرًا ﴿٤﴾
و زنانی که از حیض مایوس هستند (یائسه هستند دیگرعادت ماهانه نمیشوند) از زنان شما اگر شک دارید پس عدّۀ آنها سه ماه است و زنهایی که اصلآ عادت ماهانه نمی شوند (نیز عدّ ۀ آنها سه ماه است) و آن زنهایی که حامله هستند سر رسید آنها تا زمانیست که بچه هایشان را بدنیا آورند و هرکس حدود خدا را رعایت کند برای او از کارش آسا نی قرار میدهد ﴿۴﴾
ذَٰلِكَ أَمْرُ اللَّـهِ أَنزَلَهُ إِلَيْكُمْ ۚ وَمَن يَتَّقِ اللَّـهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئَاتِهِ وَيُعْظِمْ لَهُ أَجْرًا ﴿٥﴾
آن دستور خداست که آن را بسوی شما میفرستد و هر کس که حدود خدا را رعایت کند گناهانش را از او می برد و پاداش او را بزرگ می گرداند ﴿۵﴾
أَسْكِنُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ سَكَنتُم مِّن وُجْدِكُمْ وَلَا تُضَارُّوهُنَّ لِتُضَيِّقُوا عَلَيْهِنَّ ۚ وَإِن كُنَّ أُولَاتِ حَمْلٍ فَأَنفِقُوا عَلَيْهِنَّ حَتَّىٰ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَّ ۚ فَإِنْ أَرْضَعْنَ لَكُمْ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۖ وَأْتَمِرُوا بَيْنَكُم بِمَعْرُوفٍ ۖ وَإِن تَعَاسَرْتُمْ فَسَتُرْضِعُ لَهُ أُخْرَىٰ ﴿٦﴾
آن زنان را سکونت دهید از هر کجا که خود سکونت دارید از دارایی خود و به آنها ضرر نرسانید تا عرصه را بر آنها تنگ گردانید و اگر آنها حامله هستند پس برآنها خرج کنید تا زمانیکه فرزند خود را بدنیا بیاورند و اگر برای شما (به فرزندان شما) شیر دادند پس مزدهایشان را به آنها بدهید و میان خودتان بخوبی نظر خواهی و مشورت کنید و اگر ناچار شدید و به توافق نرسیدید پس بزودی دیگری به او شیر میدهد ﴿۶﴾
لِيُنفِقْ ذُو سَعَةٍ مِّن سَعَتِهِ ۖ وَمَن قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنفِقْ مِمَّا آتَاهُ اللَّـهُ ۚ لَا يُكَلِّفُ اللَّـهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّـهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا﴿٧﴾
کسی که امکانات دارد باید از امکانات خود خرج کند و کسی که تنگدست است روزیش برای او اندازه شده باید از آنچه خدا به او داده خرج کند خدا به هیچ کس تکلیف نمی کند مگر به اندازۀ آنچه به او داده بزودی خدا بعد از سختی آسانی قرار می دهد ﴿۷﴾
وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ عَتَتْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهَا وَرُسُلِهِ فَحَاسَبْنَاهَا حِسَابًا شَدِيدًا وَعَذَّبْنَاهَا عَذَابًا نُّكْرًا ﴿٨﴾
و چه بسا از شهر هایی که از دستورات پروردگارش و رسولانش سر پیچی کرد و ما آن (شهر) را به حسابی شدید محاسبه کردیم و او را عذاب کردیم عذابی سخت ناگوار﴿۸﴾
فَذَاقَتْ وَبَالَ أَمْرِهَا وَكَانَ عَاقِبَةُ أَمْرِهَا خُسْرًا ﴿٩﴾
و سر انجام کارش را چشید و عاقبت کار آن (شهرها) زیان و خسارت بود ﴿۹﴾
أَعَدَّ اللَّـهُ لَهُمْ عَذَابًا شَدِيدًا ۖفَاتَّقُوا اللَّـهَ يَا أُولِي الْأَلْبَابِ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ قَدْ أَنزَلَ اللَّـهُ إِلَيْكُمْ ذِكْرًا ﴿١٠﴾
خدا برای آنها عذابی سخت آماده کرد پس حدود خدا را رعایت کنید ای صاحبان خرد کسانی که ایمان آوردند البته خدا برای شما ذکر (قرآن) را نازل کرد ﴿۱۰﴾
رَّسُولًا يَتْلُو عَلَيْكُمْ آيَاتِ اللَّـهِ مُبَيِّنَاتٍ لِّيُخْرِجَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۚ وَمَن يُؤْمِن بِاللَّـهِ وَيَعْمَلْ صَالِحًا يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ قَدْ أَحْسَنَ اللَّـهُ لَهُ رِزْقًا ﴿١١﴾
رسولی که آیات خدا را بروشنی برای شما تلاوت می کند برای آنکه کسانی که ایمان آوردند را از تاریکیها بسوی نور بیرون بیاورد و کسی که به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد برای همیشه او را در باغهایی که از زیر آن رودهایی جاری است داخل میکند حتماً خدا برای او روزی را نیکو کرده ﴿۱۱﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ لِتَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَأَنَّ اللَّـهَ قَدْ أَحَاطَ بِكُلِّ شَيْءٍ عِلْمًا ﴿١٢﴾
خدا کسی است که آسمانها ی هفت گانه را خلق کرد و از زمین مانند آن ها (خلق کرد) دستور را بین آنها (آسمانها و زمین) نازل میکند تا بدانند که خدا بر هر چیزی تواناست و آنکه قطعاً خدا بر هر چیزی بوسیلۀ دانش احاطه دارد ﴿۱۲﴾
و ان
الله قد احاط بکل شیء علماً ۲۴/۴/۱۳۹۲ دوشنبه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر