سورة التوبة
بَرَاءَةٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ إِلَى الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١﴾
کنار
کشیدن از خدا و رسولش بسوی کسانی از مشرکان که با آنها عهد بستید﴿١﴾
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّـهِ ۙ وَأَنَّ اللَّـهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ ﴿٢﴾
پس در زمین چهار ماه گردش کنید و بدانید که شما نمی توانید خدا را عاجز کنید و البته خدا خوار کنندۀ کافران است ﴿۲﴾
وَأَذَانٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّـهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚفَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّـهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣﴾
اعلانی از خدا و رسولش بسوی مردم است در روز حج اکبر که خدا و رسولش از مشرکین بیزار هستند و اگر توبه کنید برایتان بهتر است و اگر رو بگردانید بدانید که نمی توانید خدا را عاجز کنید و کسانی را که کافر شدند به عذابی دردناک بشارت بده﴿۳﴾
إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿٤﴾
مگر کسانی از مشرکان که با آنها عهد بسته اید و آنها چیزی را پیمان شکنی نکرده اند و نخواستند که بر علیه شما کسی را پشتیبانی کنند پس عهد آنها را تا آخر مدت عهدشان ادامه دهید . قطعاً خدا رعایت کننده ها را دوست دارد ﴿۴﴾
فَإِذَا انسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ ۚ فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥﴾
سپس وقتی که ماه های حرام بسر آمد با مشرکین پیمان شکن پیکار کنید هر کجا که با آنها روبرو شدید و آنها را محاصره کنید و دستگیرشان کنید و در همه جا در کمین آنها بنشینید. ولی اگر توبه کردند و نماز بپا داشتند و زکات دادند راهشان را خالی کنید (کاری به کارشان نداشته باشید) البته خدا آمرزندۀ بخشنده است﴿۵﴾
وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّىٰ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّـهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْلَمُونَ ﴿٦﴾
و اگر یکی از مشرکین به تو پناهنده شد به او پناه بده تا کلام خدا را بشنود سپس او را به جای امنی برسان آنها به آن دلیل (باشما میجنگند )که آنها قومی هستند که نمیدانند ﴿۶﴾
كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللَّـهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿٧﴾
چگونه مشرکین میتوانند عهدی پیش خدا و پیش رسولش داشته باشند مگر کسانی که با آنها در مسجد الحرام عهد بستید . پس تا زمانی که که بر عهد خود با شما پایدارند شما هم برای آنها در عهد خود پایداری کنید که خدا رعایت کننده ها را دوست دارد﴿۷﴾
كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَىٰ قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨﴾
چگونه است که اگر بر شما چیره شوند در مورد شما هیچ خویشاوندی و پیمانی را رعایت نمیکنند شما را با دهان هایشان راضی میکنند ولی دلهایشان سر باز میزنند و بیشتر آنها گناه کار هستند ﴿۸﴾
اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّـهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَن سَبِيلِهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٩﴾
آیات خدا را به قیمت کمی فروختند تا از راه او باز دارند واقعاً چه بد بود آنچه را انجام میدادند ﴿۹﴾
لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ ﴿١٠﴾
در مورد مومن رعایت خویشاوندی و نه عهدی را نمیکنند. و آنها همان تجاوز کاران هستند﴿۱۰﴾
فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ ۗ وَنُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿١١﴾
و اگر توبه کردند ونماز بپا داشتند و زکات دادند برادران شما در دین هستند و آیات را برای قومی که میدانند جدا می سازیم ﴿۱۱﴾
وَإِن نَّكَثُوا أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ﴿١٢﴾
و اگر عهد و پیمان خود را بعد از پیمان بستن شکستند و به شما در راه دین طعنه زدند .پس با ائمۀ کفر بجنگید . که آنها هیچ عهد و پیمانی را رعایت نمیکنند تا آنکه انها دست از جنگ بردارند ﴿۱۲﴾
أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّـهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٣﴾
چرا جنگ نمیکنید با قومی که عهد و پیمانهای خود را شکستند و برای اخراج رسول تلاش کردند و آنها اول بار با شما جنگ را شروع کردند آیا از انها میترسید ؟ پس خدا سزاوارتر است که از او بترسید اگر شما مومن هستید ﴿۱۳﴾
قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّـهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ ﴿١٤﴾
با انها بجنگید خدا با دستهای شما آنها را عذاب میکند و خوارشان میکند و شما را بر علیه آنها یاری میکند و سینۀ قوم مومنین را شفا میدهد ﴿۱۴﴾
وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّـهُ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٥﴾
و خشم را از قلبها یشان میبرد و خدا بر آنکس که میخواهد باز میگردد (هر کس که خودش میخواهد) و خدا دانای با حکمت است ﴿۱۵﴾
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّـهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّـهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٦﴾
آیا پیش خود محاسبه میکنید به حال خود رها میشوید و کسانی که از شما جهاد کردند را خدا نمیداند؟ و غیر از خدا و رسولش و غیر مومنین را بعنوان نزدیکان مورد اعتمادی برای خود نگرفتند و خدا به آنچه عمل میکنید داناست ﴿۱۶﴾
مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّـهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنفُسِهِم بِالْكُفْرِ ۚ أُولَـٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ ﴿١٧﴾
سزاوار مشرکان نیست که مساجد خدا را آباد کنند کسانی که بر کفر خودشان گواهی میدهند .آنها اعمالشان تباه شده و جایگاه آنها آتش است ﴿۱۷﴾
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّـهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَـٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿١٨﴾
جز این نیست که مساجد خدا را کسی که به خدا و روز آخرت ایمان آورده است آباد میکند و نماز را بپا میدارد و زکات را میدهد و از کسی غیر از خدا نمیترسد و امید است که آنها از هدایت شده ها باشند ﴿۱۸﴾
أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٩﴾
آیا آب دادن به حجاج و آباد کردن مسجد الحرام را قرارمیدهید مانند کسی که به خدا و روز آخر ایمان آورد ودر راه خدا تلاش کرد ؟ پیش خدا (این دو گروه) برابر نیستند و خدا قوم ستمگران را هدایت نمیکند ﴿۱۹﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّـهِ ۚ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾
کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند ودر راه خدا با مالها و جانهایشان تلاش کردند مراتب بزرگتری پیش خدا دارند و آنها نجات یافته ها هستند ﴿۲۰﴾
يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ﴿٢١﴾
پروردگارشان به آنها به رحمتی و رضایتی از او بشارت میدهد و باغ هایی که در آن نعمت های پایدار برای آنهاست ﴿۲۱﴾
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿٢٢﴾
اقامت کننده گان در آن برای همیشه البته خداوند پاداش بزرگ پیش اوست ﴿۲۲﴾
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٣﴾
ای کسانی که ایمان آوردید پدران و برادران خود را به سرپرستی نگیرید, اگر آنها کفر را از ایمان بیشتر دوست دارند و هر کس از شما آنها را به سرپرستی بگیرد پس آنها ستمگر هستند ﴿۲۳﴾
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّـهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿٢٤﴾
بگو اگر پدران شما و فرزندان شما و برادران و همسران شما و بستگان شما و مالهایی که جمع کرده اید و تجارتی که از کسادی آن میترسید و خانه هایی که از آن راضی هستید برای شما از خدا و رسولش و کوشش در راه او دوست داشتنی تر است .پس چشم انتظار باشید تا خدا فرمانش را بیاورد و خدا گناهکاران را هدایت نمیکند ﴿۲۴﴾
لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّـهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ ﴿٢٥﴾
البته خدا شما را در جنگهای بسیاری یاری کرد و روز حنین وقتی که افزایش جمعیت تان شما را به تعجب آورده بود و (تعداد نفرات شما) مشکلی را از شما حل نکرد و زمین با همۀ گستردگی برای شما تنگ شد. سپس فرار کنان برگشتید ﴿۲۵﴾
ثُمَّ أَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ ﴿٢٦﴾
سپس خدا آرامش خود را به رسولش و بر مومنین نازل کرد و سپاهی که آن را ندیدند نازل کرد و کسانی را که کفر ورزیدند عذاب کرد و آن پاداش انکار کننده هاست ﴿۲۶﴾
ثُمَّ يَتُوبُ اللَّـهُ مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿٢٧﴾
و بعد از آن خدا بازگشت برای هر کس که می خواست ( فرد خودش می خواهد) و خدا آمرزندۀ مهربان است ﴿۲۷﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاءَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٢٨﴾
ای کسانی که ایمان آوردید مشرکان پلید هستند و نباید بعد از این سال ایشان به مسجد الحرام نزدیک شوند و اگر از تنگدست شدن ترسیدید بزودی خدا شما را از نعمت خود بی نیاز میکند اگر بخواهد قطعاً خدا دانایی حکیم است ﴿۲۸﴾
قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿٢٩﴾
پیکار کنید با کسانی که به خدا و به روز آخر ایمان نمی آورند و حرام نمی شمارند آنچه را خدا و رسولش حرام کرده (مانند قتل نفس و تجاوز و جنگ در ماه های حرام )و با روش حق موافق نیستند از کسانی که به آنها کتاب داده شده تا وقتی با دستهای خود با ذلت (به جای زکات ) مالیات بدهند ﴿۲۹﴾
وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّـهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّـهِ ۖ ذَٰلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّـهُ ۚأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٣٠﴾
و یهود گفتند عزیر پسرخداست و نصارا گفتند مسیح پسر خداست . آن سخن آنها بر دهانهایشان شبیه سخن کسانی است که از قبل کافر شدند خدا آنها را بکشد چگونه حقیقت را تغییر میدهند ﴿۳۰﴾
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣١﴾
آنها عالمان دین و زاهدان منزوی شده از خلق و مسیح پسر مریم را بعنوان ارباب به جای خدا برگزیدند در حالیکه به آنها دستور داده نشدمگر آنکه خدای یگانه را پرستش کنند که خدایی غیر از او نیست او منزه و پاک است از آنچه با او شریک می کنند ﴿۳۱﴾
يُرِيدُونَ أَن يُطْفِئُوا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّـهُ إِلَّا أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿٣٢﴾
میخواهند که نور خدا را با دهانهایشان خاموش سازند ولی خدا با خواست آنها موافق نیست و میخواهد که نور خود را به آخر برساند و اگر چه کافران خوششان نیاید ﴿۳۲﴾
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿٣٣﴾
او کسیست که رسولانش را با هدایت و دین حقیقی فرستاد تا آن را بر همۀ دینهای ساختگی پیروز گرداند و اگر چه مشرکان خوششان نیاید ﴿۳۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۗ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٤﴾
ای کسانی که ایمان اوردید مطمئن باشید که بسیاری از عالمان دینی و زاهدان خلوت نشین و بریده از خلق اموال مردم را به باطل می خورند ( و با سوء استفاده از اعتماد مردم آنها را)از راه خدا بر می گردانند و کسانی که طلا و نقره را روی هم گذاشته جمع اوری میکنند و آن را در راه خدا خرج نمیکنند آنها را به عذابی دردناک بشارت بده ﴿۳۴﴾
يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ ﴿٣٥﴾
روزی که (فلزات گرانبهایشان) در آتش جهنم گداخته میشود و با آن پیشانیها و پهلوهایشان و پشت هایشان داغ گذاشته میشود اینست آنچه برای خود ثروت جمع میکردید پس بچشید آنچه را برای خود جمع کرده اید و روی هم گذاشته اید ﴿۳۵﴾
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّـهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّـهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ ۚ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ ۚ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٦﴾
البته تعداد ماه ها در پیشگاه خدا دوازده ماه است روزی که آفریده آسمانها و زمین را از آنها چهار ماه حرام است .آن روش پایدار است پس در آن بر خود ستم نکنید و با مشرکین بصورت دسته جمعی نبرد کنید همانگونه که با شما بطور دسته جمعی میجنگند و بدانید که خدا با رعایت کننده هاست﴿۳۶﴾
ماه های حرام کدامها هستند لینک زیر را کلیک کنید
http://quranmoslems.blogspot.co.uk/2010/01/blog-post_4149.html
إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّـهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّـهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴿٣٧﴾
جز این نیست که بی اعتنایی افزایش در کفر است که بوسیلۀ آن گمراه می شوند کسانی که کافر شدند در سالی آن را حلال میشمارند و سالی دیگر حرامش میکنند تا تعداد آنچه را که خدا حرام کرده زیر پا بگذارند و تا حلال کنند آنچه را خدا حرام کرده برای آنها بدی اعمالشان آراسته گردیده و خدا قوم کافران را هدایت نمی کند ﴿۳۷﴾
نسی چیست ؟ وبلاگ زیر را کلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_13.html
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ ۚ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ ﴿٣٨﴾
ای کسانی که ایمان آوردید چه میشود شما را وقتی که به شما گفته میشود در راه خدا عازم نبرد شوید در زمین سنگین میشوید آیا به جای آخرت به زندگی دنیا راضی هستید ؟ در حالیکه زندگی دنیا در آخرت بجز بهره ای اندک نیست﴿۳۸﴾
إِلَّا تَنفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئًا ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٣٩﴾
اگر عازم نبرد نشوید خدا شما را به عذابی دردناک عذاب میکند و شما را به قومی دیگر تبدیل میکند و هیچ ضرری به او نخواهید رساند و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۳۹﴾
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّـهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّـهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّـهِ هِيَ الْعُلْيَا ۗ وَاللَّـهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٤٠﴾
اگر او را کمک نکنید البته خدا کمکش کرده وقتی که کافران بیرونش کردند او دومین آن دو نفر بود وقتی که آندو در غار بودند وقتی که به همراه خود میگفت اندوهگین مباش به یقین خدا با ماست و خدا آرامش خود را بر او نازل کرد و او را یاری کرد باسپاهی که او نمی دیدش و کلام کافران را پست ترین قرار داد و کلام خدا آن برترین است و خدا نیرومند با حکمت است ﴿۴۰﴾
انفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٤١﴾
عازم نبرد شوید سبک بار و سنگین بار و با مالهایتان و جانهایتان تلاش کنید آن برایتان بهتر است اگر شما بدانید ﴿۴۱﴾
لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَّاتَّبَعُوكَ وَلَـٰكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ۚوَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٤٢﴾
اگر کالای با ارزشی در نزدیکی بود و سفری بی زحمت و نزدیک حتماً به دنبال تو می آمدند و لکن برای آنها مسافرت طولانی سخت و مشقت بار شد و به خدا سوگند میخورند ٫اگر میتوانستیم با شما بیرون می آمدیم خودشان را هلاک میکنند و خدا میداند که آنها دروغ می گویند ﴿۴۲﴾
عَفَا اللَّـهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ ﴿٤٣﴾
خدا تو را ببخشد چرا به آنها اجازه دادی قبل از آنکه برایت روشن شوند کسانی که راست میگفتند و کسانی که دروغ می گفتند را بشناسی﴿۴۳﴾
لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ ﴿٤٤﴾
از تو اجازه نمی گیرند کسانی که به خدا و روز آخر ایمان دارند که با مالها و جانهایشان جهاد کنند و خدا میشناسد رعایت کننده ها را ﴿۴۴﴾
إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ ﴿٤٥﴾
جز این نیست که از تو اجازه میخواهند کسانی که به خدا و روز آخر ایمان ندارند و قلبهایشان در شک است و آنها در شک و تردید هستند﴿۴۵﴾
وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَلَـٰكِن كَرِهَ اللَّـهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ ﴿٤٦﴾
و اگر میخواستند با شما بیرون بیایند حتمآ برای آن تدارکاتی را آماده میکردندو لکن خدا دوست نداشت که آنها با لشگر بروند پس سرگرمشان ساخت و گفته شد با بازنشسته ها زمین گیر شوید (در خانه هایتان بمانید)﴿۴۶﴾
لَوْ خَرَجُوا فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ﴿٤٧﴾
اگر با شما بیرون می آمدند سستی و فساد را در شما ترویج می دادند و روابط شما را تحقیر می کردند و شما را در تفرقه و فتنه می انداختند و در بین شما شنوده هایی برای آنها هستند و خدا به ستمگران آگاه است ﴿۴۷﴾
لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّىٰ جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّـهِ وَهُمْ كَارِهُونَ ﴿٤٨﴾
آنها قطعاً از قبل بدنبال فتنه بودند و کارها را برای تو تغییر میدادند تا اینکه حق آمد و فرمان خدا ظاهر شد در حالی که آنها خوششان نمی آمد﴿۴۸﴾
وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلَا تَفْتِنِّي ۚ أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ﴿٤٩﴾
و کسی از آنها هست که میگوید به من اجازه بده و من را در فتنه نینداز . آگاه باشید که در فتنه سقوط کرده اند و قطعاً جهنم کافران را در بر می گیرد ﴿۴۹﴾
إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ ۖ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّوا وَّهُمْ فَرِحُونَ ﴿٥٠﴾
اگر به تو نیکی برسد خو ششان می آید و اگر به تو مصیبتی برسد می گویند البته ما کار خود را از قبل نگه داشتیم ( خوب شد با شما نیامدیم)و مغرورانه برمیگردند ﴿۵۰﴾
قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّـهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ﴿٥١﴾
بگو هرگز چیزی به ما نمیرسد مگر آنچه را خدا برای ما نوشته است. او مولای ماست و بر خدا باید توکل کنند توکل کننده ها ﴿۵۱﴾
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ ۖ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّـهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا ۖ فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ ﴿٥٢﴾
بگو آیا برای ما چشم انتظار هستید بجز یکی از دو خوبی را ( پیروزی یا مرگ در راه خدا ) و ما چشم انتظاری داریم که خدا به شما از جانب خودش یا به دستان ما عذابی را برساند. پس چشم انتظار باشید که ما هم با شما چشم انتظار هستیم ﴿۵۲﴾
قُلْ أَنفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ ۖ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿٥٣﴾
بگو با میل و رغبت و یا به اجبار انفاق کنید هرگز از شما قبول نمیشود زیرا شما قومی خارج شده از حق هستید ﴿۵۳﴾
وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّـهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ ﴿٥٤﴾
و مانع نشد از اینکه خرج کردن هایشان قبول شود. مگر آنکه آنها به خدا و بر رسولش کافر شدند و بسوی نماز نمیآیند .مگر با کسالت و ناراحتی و خرج نمیکنند مگر با ناراحتی ﴿۵۴﴾
فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿٥٥﴾
و به تعجب نیاورد تو را اموالشان و اولادشان جز این نیست که خدا میخواهد با آنها در زندگی دنیا عذابشان کند و جانشان را بگیرد در حالیکه آنها کافر هستند ﴿۵۵﴾
وَيَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ ﴿٥٦﴾
وبه خدا قسم میخورند که از شما هستند در حالیکه از شما نیستند ولکن آنها قومی هستند که از شما میترسند ﴿۵۶﴾
لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَّوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ﴿٥٧﴾
اگر پناهگاهی پیدا کنند یا غارهایی یا مکانی برای داخل شدن البته که با سرکشی بسوی آن بر میگشتند ﴿۵۷﴾
وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِن لَّمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ ﴿٥٨﴾
از آنها کسی است که در بارۀ صدقات از او جستجو میکند و اگر به او داده شود از آن راضی میشود و اگر به آنها داده نشود ,در آن صورت خشمگین میشوند ﴿۵۸﴾
وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ سَيُؤْتِينَا اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّـهِ رَاغِبُونَ ﴿٥٩﴾
و ای کاش آنها به آنچه خدا و رسولش به آنها داد راضی می شدند و میگفتند خدا برای ما بس است بزودی خدا و رسولش به ما از فزونی خودش می دهد. البته ما علاقه مندان بسوی خدا هستیم﴿۵۹﴾
إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗوَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٦٠﴾
قطعاً بدانید که صدقات برای فقیران و بینوایان و کسانی است که انجامش میدهند و در راه آزاد کردن برده ها و قرض داران و در راه خدا و آواره هاست که از سوی خدا واجب شده و خدا دانای حکیم است ﴿۶۰﴾
وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّـهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٦١﴾
و از آنها کسانی هستند که پیامبر را اذیت میکنند و میگویند او گوش است (شاید منظورشان به گوش دادن پیامبرو باور به سخن وحی باشد)بگو گوش برای شما بهتر است ایمان به خدا دارد و ایمان به مومنان دارد و رحمتی است برای کسانیکه از شما ایمان آورده اند و کسانی که رسول خدا را اذیت میکنند برایشان عذابی دردناک است﴿۶۱﴾
يَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّـهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٦٢﴾
به خدا قسم میخورند که راضیتان میکنند و خدا و رسولش سزاوارتر هستند که آنها را راضی کنند اگر مومن هستند﴿۶۲﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ ﴿٦٣﴾
آیا نمی دانند هر کس که بخواهد خدا و رسولش را جدا کند . قطعاً برای او آتش جهنم است که در آن ساکن میشود و آن خواری عظیم است ﴿۶۳﴾
يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلِ اسْتَهْزِئُوا إِنَّ اللَّـهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ ﴿٦٤﴾
منافقان باید بر حذر باشند از اینکه سوره ای بر علیه آنها نازل شود که به آنها خبر دهد آنچه در قلبهایشان است . بگو مسخره کنید البته که خدا بیرون آورنده است آنچه را که از آن میترسید ﴿۶۴﴾
وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّـهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ ﴿٦٥﴾
واگر از انها بپرسی( چرا مسخره میکردید ؟ ) میگویند ما شوخی میکردیم و روایت میکردیم بگو آیا خدا و آیا تش را مسخره میکردید ؟ ﴿۶۵﴾
لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ﴿٦٦﴾
عذر و بهانه نیاورید البته شما بعد از ایمانتان کافر شدید اگر گروهی از شما را عفو کنیم طایفۀ دیگر را عذاب میکنیم برای آنکه آنها مجرم بودند ﴿۶۶﴾
الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ ۚ نَسُوا اللَّـهَ فَنَسِيَهُمْ ۗ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٦٧﴾
مردان و زنان منافق بعضی از آنها از بعضی دیگرند ( از یک جنس هستند )امر به منکر میکنند و از کارهای خوب منع میکنند و دستهای خود را میبندند . (که به کسی کمک نکنند ) آنها خدا را فراموش کردند و خودشان هم فراموششان شد قطعاً دو رویان همان نا فرما نان هستند ﴿۶۷﴾
وَعَدَ اللَّـهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ هِيَ حَسْبُهُمْ ۚوَلَعَنَهُمُ اللَّـهُ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ ﴿٦٨﴾
خدا به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده که جایگاه آنها آتش جهنم است و آن برایشان کافیست و خدا طردشان کرده و برای آنها عذابی پایدار است ﴿۶۸﴾
كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُم بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا ۚ أُولَـٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٩﴾
مثل کسانی که قبل از آنها بودند و بسیار نیرومند تر از آنها بودند و در داشتن اموال و اولاد بیشتر داشتند ٫ پس استفاده کنید ٫بهرۀ فراوان از امکاناتتان همانگونه که کسانی که قبل از شما بودند از امکاناتشان استفاده کردند و در باطل وارد شدید, همانگونه که آنها در باطل وارد شدند, کسانی که اعمالشان در دنیا وآخرت تباه شد, آنها هستند که ضرر کردند ﴿۶۹﴾
أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ ۚ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٧٠﴾
آیا اخبار کسانی که قبل از ایشان بودند به آنها نرسید قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اهل مدین و بازداشت شده ها یی که رسولانشان دلایل روشن را برایشان آوردند و خدا ستمگر بر آنها نبود و لکن خودشان بر خودشان ستم می کردند ﴿۷۰﴾
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّـهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴿٧١﴾
و مردان و زنان مومن بعضی شان پشتیبان بعضی دیگرند, فرمان میدهند به کارهای خوب و از کارهای بد منع میکنند. و نماز را بپا میدارند و زکات را میدهند و از خدا و رسولش اطاعت میکنند. بزودی خدا آنها را مورد رحمت قرار میدهد . البته خدا عزتمند حکیم است﴿۷۱﴾
وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾
خدا به مردان و زنان مومن وعده داد باغهایی را که از زیر آنها رودهایی جاریست جای گرفته در آن هستند . و مسکنهای پاکیزه در باغهایی که اقامتگاه است و رضایتی از خدا ی بزرگتر آن است, آن نجات یافتن بزرگ ﴿۷۲﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٧٣﴾
ای پیامبر بر علیه کفار و منافقین سخت تلاش کن و در مقابل آنها محکم و ثابت قدم مباش و جایگاه آنها دوزخ است و بد جایی برای برگشتن است ﴿۷۳﴾
يَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ يَنَالُوا ۚ وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ ۚ فَإِن يَتُوبُوا يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ ۖ وَإِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّـهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَمَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٧٤﴾
به خدا سوگند می خورند که چیزی نگفته اند . ولی در حقیقت بعد از اسلامشان کلمۀ کفر را گفته اند و کوشیدند برای آنچه به آن نرسیدند و نفرت نداشتند, مگر از چیزی که خدا و رسولش از فضل خود بی نیازشان کرد پس اگر توبه کنند برایشان بهتر است و اگر روی بگردانند خدا به عذابی دردناک در دنیا و آخرت عذابشان میکند و برای آنها در زمین هیچ ولیی و یاری کننده ای نیست ﴿۷۴﴾
وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللَّـهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٧٥﴾
از آنها کسی است که با خدا پیمان بسته است که اگر از نعمتش به ما بدهد قطعاً صدقه میدهیم و از صالحان میشویم ﴿۷۵﴾
فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٧٦﴾
اما وقتی به آنها از نعمتش داد به آن بخل کردند و روی برگرداندند و اعراض کردند ﴿۷۶﴾
فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللَّـهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ ﴿٧٧﴾
پس دو رویی در دلهایشان بدنبالشان افتاد تا روزی که ملاقاتش میکنند بدلیل اینکه در وعده ای که با خدا داشتند خلاف کردند و بدلیل آنچه دروغ میگفتند ﴿۷۷﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿٧٨﴾
آیا نفهمیدند که خدا میداند اسرارشان و نجواهایشان را و آنکه خدا دانندۀ غیب هاست ؟ ﴿۷۸﴾
الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ ۙ سَخِرَ اللَّـهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٧٩﴾
کسانی که داوطلبانی از مومنین را در صدقه دادن سرزنش میکنند و کسانی را که غیراز تلاش و کوشش خود (چیزی را برای صدقه دادن) پیدا نمیکنند و آنها را مسخره میکنند .خدا این افراد را مسخره میکند و برایشان عذابی دردناک است ﴿۷۹﴾
اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّـهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿۸۰﴾
چه برای آنها آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی فرقی نمیکند اگر برای آنها هفتاد بار هم آمرزش بخواهی هرگز خدا آنها را نمیبخشد . بدلیل آنکه آنها به خدا و رسولش کافر شدند و خدا نافرمان ها را هدایت نمیکند ﴿۸۰﴾
فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّـهِ وَكَرِهُوا أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَقَالُوا لَا تَنفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَّوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ ﴿٨١﴾
کسانی که مخالفت کردند به نشستن شان ( به جنگ نرفتن) برخلاف رسول خدا شاد شدند, و دوست نداشتند که در راه خدا با اموالشان و جانهایشان جهاد کنند . و گفتند در گرما عازم نبرد نشوید بگو آتش جهنم حرارت شدیدتری دارد اگر بفهمند ﴿۸۱﴾
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨٢﴾
و باید کمتر بخندند و بسیار گریه کنند . پاداشی است به آنچه کسب کردند ﴿۸۲﴾
فَإِن رَّجَعَكَ اللَّـهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَن تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖإِنَّكُمْ رَضِيتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ ﴿٨٣﴾
و اگر خدا تو را باز گرداند بسوی طایفه ای از آنها پس برای خروج از تو اجازه خواهند . و بگو هرگزبا من بیرون نخواهید آمد تا ابد. و هرگز در کنار من با دشمنان نخواهید جنگید, زیرا شما بار اول به نشستن راضی شده اید پس با مخالفان بنشینید﴿۸۳﴾
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨٤﴾
و تا ابد بر کسی از آنها اگر بمیرد توجه نکن و بر قبرش نایست . چرا که آنها خدا و رسولش را انکار کردند و مردند در حالیکه نافرمانی میکردند﴿۸۴﴾
وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿٨٥﴾
و تو را متعجب نکند اموال و اولاد آنها. جز این نیست که خدا میخواهد بوسیلۀ آن در دنیا عذابشان کند و جانهایشان را بگیرد در حالیکه کافر هستند ﴿۸۵﴾
وَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّـهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ ﴿٨٦﴾
و هر گاه سوره ای فرستاده شود که به خدا ایمان آورید و با رسولش جهاد کنید توانگران آنها از تو اجازه میخواهند و میگویند بگذار تا ما با نشسته ها باشیم ﴿۸۶﴾
رَضُوا بِأَن يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ ﴿٨٧﴾
راضی شدند که با مخالفان باشند. بر دلهایشان مهر زده شد. ولی آنها نمی فهمند ﴿۸۷﴾
لَـٰكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ وَأُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٨٨﴾
لکن رسول و کسانی که ایمان آوردند با مالهایشان و جانهایشان با او تلاش میکنند . و برای آنها خوبیهاست و آنها نجات یافته ها هستند ﴿۸۸﴾
أَعَدَّ اللَّـهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٨٩﴾
خدا برای آنها آماده کرده است باغهایی را از زیر آنها رودخانه هایی جاریست, در آن ساکن میشوند. آنست آن رستگاری بزرگ﴿۸۹﴾
وَجَاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٩٠﴾
و آمدند از اعراب کسانی که معذرت خواهی می کردند که به آنها اجازه داده شود (که برای پیکار بیایند) و کسانی که دروغ گفتند به خدا و رسولش (در خانه نشستند. بزودی به کسانی از آنها که کافر شدند عذابی دردناک میرسد ﴿۹۰﴾
لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَىٰ وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّـهِ وَرَسُولِهِ ۚ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٩١﴾
بر ضعیفان هیچ مشگلی نیست و نه بر مریض ها و نه بر کسانی که چیزی ندارند که آن را خرج کنند .وقتی صمیمانه با خدا و رسولش دوستی میکنند. بر نیکوکاران سرزنشی نیست و خدا آمرزنده و مهربان است ﴿۹۱﴾
وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوا وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنفِقُونَ ﴿٩٢﴾
و بر کسانی که پیش تو می آیند که (برای پیکار) سوارشان کنی .و به آنها گفتی که چیزی ندارم که شما را بر آن سوار کنم ( که با ما بیایید) و آنها بر میگردند . در حالی که چشمهایشان پر از اشک است و اندهگین هستند که چرا چیزی ندارند که خرج کنند ﴿۹۲﴾
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِيَاءُ ۚ رَضُوا بِأَن يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٩٣﴾
البته نکوهش شایستۀ کسانی هست که از تو اجازه می خواهند .در حالیکه پولدار هستند و نیازی ندارند و راضی شدند که با نشستگان (در خانه ها) باشند و خدا بر دلهایشان مهر زده است در حالیکه نمیدانند ﴿۹۳﴾
يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ ۚ قُل لَّا تَعْتَذِرُوا لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّـهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ ۚ وَسَيَرَى اللَّـهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٩٤﴾
از شما عذر خواهی میکنند وقتی بسوی آنها برگشتید . بگو عذر خواهی نکنید هرگز شما را باور نمیکنم. البته که خدا ما را از اخبار شما آگاه کرد. و بزودی خدا بشما نشان میدهد عمل شما و رسولش را سپس باز گردانیده میشوید بسوی دانای غیب و آشکار وشما را آگاه میکند به آنچه عمل میکردید﴿۹۴﴾
سَيَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ۖ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٩٥﴾
بزودی وقتی که بسویشان برگردید, برای شما به خدا قسم میخورند که از آنها در گذرید. پس از آنها اعراض کنید که آنها پلید هستند و جایگاه آنها جهنم است. پاداشی است به خاطر آنچه کسب کردند ﴿۹۵﴾
يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ ۖفَإِن تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يَرْضَىٰ عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿٩٦﴾
برای شما قسم میخورند تا از آنها راضی شوید و اگر شما از آنها راضی شوید البته خدا از قوم نافرمانها راضی نمیشود ﴿۹۶﴾
الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٩٧﴾
اعراب در کفر و نفاق شدیدترند . و سزاوارترند که حدود آنچه خدا بر پیامبرش نازل کرده است را ندانند و خدا دانای حکیم است ﴿۹۷﴾
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٩٨﴾
و از اعراب کسی است که آنچه را خرج کرده است را برای خود ضرر و زیانی محاسبه میکند . و برای شما سر گیجه و گرفتاری را چشم انتظار هستند گرفتاری و سرگیجۀ بد بر آنان است و خدا شنوای داناست ﴿۹۸﴾
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللَّـهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ ۚ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ ۚ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّـهُ فِي رَحْمَتِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٩٩﴾
واز اعراب کسانی هستند که ایمان به خدا و روز آخر دارد . و آنچه را در راه خدا خرج کرده را نزدیکی نزد خدا و درود هایی بر رسول در نظر میگیرد . آگاه باشید که آن برای آنها نزدیک است بزودی خدا آنها را در رحمتش داخل میگرداند البته خدا آمرزنده ای مهربان است ﴿۹۹﴾
وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٠٠﴾
و اولین پیش آهنگان از مهاجرین و انصار و کسانی که بدنبال آنها رفتند خدا از آنها خشنود است و آنها هم از او خشنود هستند. و برای آنها باغهایی آماده کرده که از زیر آنها رودهایی جاریست در آن برای همیشه ساکن میشوند آن همان رستکاری بزرگ است ﴿۱۰۰﴾
وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ ۖ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ ﴿١٠١﴾
و از کسانی از اعراب که در اطراف شما هستند دو رویانی. و از اهل مدینه که بر نفاق تکرار میکنند تو آنها را نمیشناسی ما می شناسیمشان . بزودی عذابشان میکنیم دو بار. سپس بسوی عذابی بزرگ برگردانده میشوند ﴿۱۰۱﴾
وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّـهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٠٢﴾
و دیگرانی که به گناهانشان اعتراف کردند عملی صالح را با گناهی بد آلوده کردند . امید است خدا توبۀ آنها را قبول کند که خدا آمرزندۀ مهربا ن است﴿۱۰۲﴾
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴿١٠٣﴾
از اموالشان صدقه ای بگیر که پاکیزه شان کنی و نفسشان را بوسیلۀ آن اصلاح کنی و برایشان رحمت بخواه البته که دعای تو برای آنها آرامش است وخدا شنوای دا ناست﴿۱۰۳﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّـهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿١٠٤﴾
آیا نمیدانند که خدا توبه را از بنده ها یش قبول میکند ؟ و صدقات را می گیرد ؟ و قطعاً خدا توبه پذیر مهربان است ﴿۱۰۴﴾
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّـهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٠٥﴾
و بگو عمل کنید بزودی خدا عمل شما و رسولش و مومنان را می بیند . وبزودی بسوی دانای غیب و آشکار بازگردانده می شوید و شما را به آنچه عمل میکردید آگاه می کند ﴿۱۰۵﴾
وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّـهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٠٦﴾
و دیگرانی که به فرمان خدا امیدوار هستند. یا عذابشان کند یا توبه شان را بپذیرد. و خدا دانای حکیم است ﴿۱۰۶﴾
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ ۚ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّـهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٠٧﴾
وکسانی که مسجدی برای کفر و نفاق میان مومنان بنا کردند و کمین گاهی برای هر کسی که از قبل با خدا و رسولش میجنگید. وقسم میخوردند که ما غیر از نیکی کردن را نمی خواهیم. وخدا شهادت میدهد که آنها دروغ می گویند﴿۱۰۷﴾
لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا ۚلَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ ۚ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا ۚ وَاللَّـهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ ﴿١٠٨﴾
هیچوقت در آن (مسجد) نایست البته مسجدی که از روزاول بر پایۀ تقوا تاسیس گردیده سزاوارتر است که در آن بایستی . در آن مردانی هستند که دوست دارند پاکیزه شوند وخدا کسانی را که پا کیزگی را می خواهند دوست دارد﴿۱۰۸﴾
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠٩﴾
آیا آنکس که پایه های خود را بررعایت کردن از حدود خدا وخشنودی او تاسیس کرده بهتر است ؟ یا کسی که پایه های خود را بر لبۀ رودخانه ای بنا کرده که آب زیر آن را خالی کرده وبا خود برده است ؟ وبا آن درآتش دوزخ سرنگون می شود وخدا قوم ستمگر را هدایت نمی کند ﴿۱۰۹﴾
لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١١٠﴾
پیوسته بنیانشان که بر مبنای شک بنا شده در قلبهایشان باقی می ماند .مگر آنکه قلبهایشان قطع گردد وخدا دانای حکیم است ﴿۱۱۰﴾
إِنَّ اللَّـهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚيُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّـهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١١﴾
البته خدا از مومنان جانهایشان ومالهایشان را در مقابل باغی در بهشت خریده است. در راه خدا نبرد می کنند. میکشند وکشته می شوند. وعده ایست به حقیقت برای اوست (خدا)در تورات و انجیل وقران وهر کس که به عهدش از خدا وفا کند .پس به خاطر معامله تان با خدا شادی کنید وآن همان رستگاری بزرگ است ﴿۱۱۱﴾
التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّـهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٢﴾
توبه کننده ها و عبادت کننده ها ,ستایش گران , جهانگردان , رکوع کننده ها , سجده کننده ها ,امرکننده ها به خوبی وبازدارنده ها ازبدی وحافظان حدود خدا وبه مومنان مژده بده ﴿۱۱۲﴾
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَن يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿١١٣﴾
برای پیامبروکسانی که ایمان آورده اند شایسته نیست که برای مشرکان طلب آمرزش کنند. واگرچه با آنها قوم و خویش باشند بعد ازآنکه روشن شود که آنها دوزخی هستند ﴿۱۱۳﴾
وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّـهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚإِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ ﴿١١٤﴾
وآمرزش خواستن ابراهیم برای پدرش نبود. مگر وعده ای که به او داد. و وقتی برایش روشن شد که اودشمن خداست از اوکناره گرفت. البته ابراهیم بسیار متاسف وبردبار بود ﴿۱۱۴﴾
وَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴿١١٥﴾
وشایستۀ خدانیست که گمراه سازد قومی را بعد ازهدایتشان تا اینکه برایشان روشن شود که چه چیزی را باید رعایت کنند خدا بر هر چیزی داناست ﴿۱۱۵﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿١١٦﴾
قطعاً خدا مالکیت آسمانها وزمین برای اوست .میمیراند وزنده میکند. وبرای شما غیر از خدا هیچ ولی ویاوری وجود ندارد﴿۱۱۶﴾
لَّقَد تَّابَ اللَّـهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٧﴾
البته خدا توبه را پذیرفت بر پیامبر ومهاجران وانصار کسانی که اورا در ساعتی سخت پیروی کردند , بعد ازآنکه نزدیک بود دلهای گروهی ازآنها بلغزد سپس از آنها توبه راقبول کرد. البته اوبر آنها بخشنده ومهربان است ﴿۱۱۷﴾
وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّـهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿١١٨﴾
و بر آن سه نفری که تخلف کردند تا وقتی که زمین با همۀ وسعت و پهناوری برایشان تنگ شد, وازدست خودشان به تنگ آمدند و پنداشتند که هیچ پناهگاهی ازخدا وجود ندارد مگر بسوی او سپس توبۀ آنها را پذیرفت تا توبه کنند . که البته خدا توبه پذیر مهربان است﴿۱۱۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ ﴿١١٩﴾
ای کسانی که ایمان آوردید حدود خدا را رعایت کنید و از راستگویان باشید ﴿۱۱۹﴾
مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّـهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿١٢٠﴾
برای اهل مدینه و کسانی که اطراف آن هستند از اعراب شایسته نیست که تخلف کنند از (فرمان) خدا و رسول تخلف کنند.و نه آنکه جان خود شان را بر جان او ترجیح دهند. آنها به این دلیل این کار را میکنند چرا که در راه خدا به آنها تشنگی ونه رنجی ونه گرسنگی به آنها نمی رسد, و در مکانی قدم نمی گذارند که کافران را خشمگین کند ,وضربه ای ازدشمن به آ نها نمیرسد مگرآنکه به خاطر آن برای آنها عمل صالحی نوشته می شود که البته خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمیکند ﴿۱۲۰﴾
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً وَلَا يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّـهُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢١﴾
وخرج نمی کنند هیچ خرجی را کوچک باشد یا بزرگ , وجریانی را قطع نمیکنند مگر آنکه برایشان نوشته می شود. تا خدا به آنها بهتر ازآنچه عمل می کنند پاداش بدهد ﴿۱۲۱﴾
وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿١٢٢﴾
وشایستۀ مومنان نیست که همگی فقط عازم نبرد شوند . چرا گروهی از هر طایفه ای از آنها عازم نمی شوند تا در دین دانش و آگاهی پیدا کنند . و هشدار وآگاهی دهند به قومشان وقتی که بسوی انها بر می گردند شاید بر حذر شوند﴿۱۲۲﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿١٢٣﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید, با کسانی از کافران که در میدان جنگ به شما نزدیکترهستند نبرد کنید . وباید قاطعیت را در شما بیابند و بدانید که خدا با پرهیزکاران است ﴿۱۲۳﴾
وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَـٰذِهِ إِيمَانًا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿١٢٤﴾
وهر وقت سوره ای نازل شود کسانی از آنها میگویند که این سوره به ایمان کدامیک از شما اضافه کرد ؟ اما کسانی که ایمان آوردند بر ایمان آنها اضافه شد وشادمان می شوند ﴿۱۲۴﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَىٰ رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ﴿١٢٥﴾
واما کسانی که در قلبهایشان مرض هست پلیدی بر پلیدی آنها اضافه شد و در حالیکه کا فر بودند مردند ﴿۱۲۵﴾
أَوَلَا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٢٦﴾
آیا نمیبینند که آنها هر سال یک یا دوبار به فتنه افکنده می شوند . ولی تذکر نمی پذیرند ﴿۱۲۶﴾
وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُوا ۚ صَرَفَ اللَّـهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ ﴿١٢٧﴾
وهروقت سوره ای نازل میشود بعضی از آنها به بعضی دیگر نگاه میکنند ومی پرسند ایا کسی شما را میبیند ؟ سپس منصرف میشوند خدا دلهای آنها را منصرف میکند بدلیل آنکه آنها قومی هستند که نمی فهمند ﴿۱۲۷﴾
لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿١٢٨﴾
مطمئناً بسوی شما رسولی از جانب خودتان آمد .رنج بردن شما برایش سخت است وبر هدایت شما حریص است ونسبت به مومنان مهربان وبخشنده است ﴿۱۲۸﴾
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖعَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿١٢٩﴾
پس اگر رویشان را برگرداندند بگو تنها خدا برای من کافیست غیر از او خدایی نیست بر او توکل کرده ام و او پروردگار عرش بزرگ است﴿۱۲۹﴾
الحمدلله چهار شنبه ۷/۱۲/۱۳۸۸ بندۀ خدا
فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّـهِ ۙ وَأَنَّ اللَّـهَ مُخْزِي الْكَافِرِينَ ﴿٢﴾
پس در زمین چهار ماه گردش کنید و بدانید که شما نمی توانید خدا را عاجز کنید و البته خدا خوار کنندۀ کافران است ﴿۲﴾
وَأَذَانٌ مِّنَ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ إِلَى النَّاسِ يَوْمَ الْحَجِّ الْأَكْبَرِ أَنَّ اللَّـهَ بَرِيءٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ۙ وَرَسُولُهُ ۚفَإِن تُبْتُمْ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ غَيْرُ مُعْجِزِي اللَّـهِ ۗ وَبَشِّرِ الَّذِينَ كَفَرُوا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣﴾
اعلانی از خدا و رسولش بسوی مردم است در روز حج اکبر که خدا و رسولش از مشرکین بیزار هستند و اگر توبه کنید برایتان بهتر است و اگر رو بگردانید بدانید که نمی توانید خدا را عاجز کنید و کسانی را که کافر شدند به عذابی دردناک بشارت بده﴿۳﴾
إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّم مِّنَ الْمُشْرِكِينَ ثُمَّ لَمْ يَنقُصُوكُمْ شَيْئًا وَلَمْ يُظَاهِرُوا عَلَيْكُمْ أَحَدًا فَأَتِمُّوا إِلَيْهِمْ عَهْدَهُمْ إِلَىٰ مُدَّتِهِمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿٤﴾
مگر کسانی از مشرکان که با آنها عهد بسته اید و آنها چیزی را پیمان شکنی نکرده اند و نخواستند که بر علیه شما کسی را پشتیبانی کنند پس عهد آنها را تا آخر مدت عهدشان ادامه دهید . قطعاً خدا رعایت کننده ها را دوست دارد ﴿۴﴾
فَإِذَا انسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ فَاقْتُلُوا الْمُشْرِكِينَ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ وَخُذُوهُمْ وَاحْصُرُوهُمْ وَاقْعُدُوا لَهُمْ كُلَّ مَرْصَدٍ ۚ فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَخَلُّوا سَبِيلَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥﴾
سپس وقتی که ماه های حرام بسر آمد با مشرکین پیمان شکن پیکار کنید هر کجا که با آنها روبرو شدید و آنها را محاصره کنید و دستگیرشان کنید و در همه جا در کمین آنها بنشینید. ولی اگر توبه کردند و نماز بپا داشتند و زکات دادند راهشان را خالی کنید (کاری به کارشان نداشته باشید) البته خدا آمرزندۀ بخشنده است﴿۵﴾
وَإِنْ أَحَدٌ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ اسْتَجَارَكَ فَأَجِرْهُ حَتَّىٰ يَسْمَعَ كَلَامَ اللَّـهِ ثُمَّ أَبْلِغْهُ مَأْمَنَهُ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْلَمُونَ ﴿٦﴾
و اگر یکی از مشرکین به تو پناهنده شد به او پناه بده تا کلام خدا را بشنود سپس او را به جای امنی برسان آنها به آن دلیل (باشما میجنگند )که آنها قومی هستند که نمیدانند ﴿۶﴾
كَيْفَ يَكُونُ لِلْمُشْرِكِينَ عَهْدٌ عِندَ اللَّـهِ وَعِندَ رَسُولِهِ إِلَّا الَّذِينَ عَاهَدتُّمْ عِندَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ ۖ فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿٧﴾
چگونه مشرکین میتوانند عهدی پیش خدا و پیش رسولش داشته باشند مگر کسانی که با آنها در مسجد الحرام عهد بستید . پس تا زمانی که که بر عهد خود با شما پایدارند شما هم برای آنها در عهد خود پایداری کنید که خدا رعایت کننده ها را دوست دارد﴿۷﴾
كَيْفَ وَإِن يَظْهَرُوا عَلَيْكُمْ لَا يَرْقُبُوا فِيكُمْ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ يُرْضُونَكُم بِأَفْوَاهِهِمْ وَتَأْبَىٰ قُلُوبُهُمْ وَأَكْثَرُهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨﴾
چگونه است که اگر بر شما چیره شوند در مورد شما هیچ خویشاوندی و پیمانی را رعایت نمیکنند شما را با دهان هایشان راضی میکنند ولی دلهایشان سر باز میزنند و بیشتر آنها گناه کار هستند ﴿۸﴾
اشْتَرَوْا بِآيَاتِ اللَّـهِ ثَمَنًا قَلِيلًا فَصَدُّوا عَن سَبِيلِهِ ۚ إِنَّهُمْ سَاءَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٩﴾
آیات خدا را به قیمت کمی فروختند تا از راه او باز دارند واقعاً چه بد بود آنچه را انجام میدادند ﴿۹﴾
لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً ۚ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ ﴿١٠﴾
در مورد مومن رعایت خویشاوندی و نه عهدی را نمیکنند. و آنها همان تجاوز کاران هستند﴿۱۰﴾
فَإِن تَابُوا وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ فَإِخْوَانُكُمْ فِي الدِّينِ ۗ وَنُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿١١﴾
و اگر توبه کردند ونماز بپا داشتند و زکات دادند برادران شما در دین هستند و آیات را برای قومی که میدانند جدا می سازیم ﴿۱۱﴾
وَإِن نَّكَثُوا أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِي دِينِكُمْ فَقَاتِلُوا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ ۙ إِنَّهُمْ لَا أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ﴿١٢﴾
و اگر عهد و پیمان خود را بعد از پیمان بستن شکستند و به شما در راه دین طعنه زدند .پس با ائمۀ کفر بجنگید . که آنها هیچ عهد و پیمانی را رعایت نمیکنند تا آنکه انها دست از جنگ بردارند ﴿۱۲﴾
أَلَا تُقَاتِلُونَ قَوْمًا نَّكَثُوا أَيْمَانَهُمْ وَهَمُّوا بِإِخْرَاجِ الرَّسُولِ وَهُم بَدَءُوكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ۚ أَتَخْشَوْنَهُمْ ۚ فَاللَّـهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَوْهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ ﴿١٣﴾
چرا جنگ نمیکنید با قومی که عهد و پیمانهای خود را شکستند و برای اخراج رسول تلاش کردند و آنها اول بار با شما جنگ را شروع کردند آیا از انها میترسید ؟ پس خدا سزاوارتر است که از او بترسید اگر شما مومن هستید ﴿۱۳﴾
قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّـهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُّؤْمِنِينَ ﴿١٤﴾
با انها بجنگید خدا با دستهای شما آنها را عذاب میکند و خوارشان میکند و شما را بر علیه آنها یاری میکند و سینۀ قوم مومنین را شفا میدهد ﴿۱۴﴾
وَيُذْهِبْ غَيْظَ قُلُوبِهِمْ ۗ وَيَتُوبُ اللَّـهُ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٥﴾
و خشم را از قلبها یشان میبرد و خدا بر آنکس که میخواهد باز میگردد (هر کس که خودش میخواهد) و خدا دانای با حکمت است ﴿۱۵﴾
أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّـهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَا رَسُولِهِ وَلَا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً ۚ وَاللَّـهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٦﴾
آیا پیش خود محاسبه میکنید به حال خود رها میشوید و کسانی که از شما جهاد کردند را خدا نمیداند؟ و غیر از خدا و رسولش و غیر مومنین را بعنوان نزدیکان مورد اعتمادی برای خود نگرفتند و خدا به آنچه عمل میکنید داناست ﴿۱۶﴾
مَا كَانَ لِلْمُشْرِكِينَ أَن يَعْمُرُوا مَسَاجِدَ اللَّـهِ شَاهِدِينَ عَلَىٰ أَنفُسِهِم بِالْكُفْرِ ۚ أُولَـٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ وَفِي النَّارِ هُمْ خَالِدُونَ ﴿١٧﴾
سزاوار مشرکان نیست که مساجد خدا را آباد کنند کسانی که بر کفر خودشان گواهی میدهند .آنها اعمالشان تباه شده و جایگاه آنها آتش است ﴿۱۷﴾
إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّـهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّـهَ ۖ فَعَسَىٰ أُولَـٰئِكَ أَن يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿١٨﴾
جز این نیست که مساجد خدا را کسی که به خدا و روز آخرت ایمان آورده است آباد میکند و نماز را بپا میدارد و زکات را میدهد و از کسی غیر از خدا نمیترسد و امید است که آنها از هدایت شده ها باشند ﴿۱۸﴾
أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَجَاهَدَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٩﴾
آیا آب دادن به حجاج و آباد کردن مسجد الحرام را قرارمیدهید مانند کسی که به خدا و روز آخر ایمان آورد ودر راه خدا تلاش کرد ؟ پیش خدا (این دو گروه) برابر نیستند و خدا قوم ستمگران را هدایت نمیکند ﴿۱۹﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِندَ اللَّـهِ ۚ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾
کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند ودر راه خدا با مالها و جانهایشان تلاش کردند مراتب بزرگتری پیش خدا دارند و آنها نجات یافته ها هستند ﴿۲۰﴾
يُبَشِّرُهُمْ رَبُّهُم بِرَحْمَةٍ مِّنْهُ وَرِضْوَانٍ وَجَنَّاتٍ لَّهُمْ فِيهَا نَعِيمٌ مُّقِيمٌ﴿٢١﴾
پروردگارشان به آنها به رحمتی و رضایتی از او بشارت میدهد و باغ هایی که در آن نعمت های پایدار برای آنهاست ﴿۲۱﴾
خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿٢٢﴾
اقامت کننده گان در آن برای همیشه البته خداوند پاداش بزرگ پیش اوست ﴿۲۲﴾
أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا آبَاءَكُمْ وَإِخْوَانَكُمْ أَوْلِيَاءَ إِنِ اسْتَحَبُّوا الْكُفْرَ عَلَى الْإِيمَانِ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُم مِّنكُمْ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٢٣﴾
ای کسانی که ایمان آوردید پدران و برادران خود را به سرپرستی نگیرید, اگر آنها کفر را از ایمان بیشتر دوست دارند و هر کس از شما آنها را به سرپرستی بگیرد پس آنها ستمگر هستند ﴿۲۳﴾
قُلْ إِن كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُم مِّنَ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّـهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿٢٤﴾
بگو اگر پدران شما و فرزندان شما و برادران و همسران شما و بستگان شما و مالهایی که جمع کرده اید و تجارتی که از کسادی آن میترسید و خانه هایی که از آن راضی هستید برای شما از خدا و رسولش و کوشش در راه او دوست داشتنی تر است .پس چشم انتظار باشید تا خدا فرمانش را بیاورد و خدا گناهکاران را هدایت نمیکند ﴿۲۴﴾
لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّـهُ فِي مَوَاطِنَ كَثِيرَةٍ ۙ وَيَوْمَ حُنَيْنٍ ۙ إِذْ أَعْجَبَتْكُمْ كَثْرَتُكُمْ فَلَمْ تُغْنِ عَنكُمْ شَيْئًا وَضَاقَتْ عَلَيْكُمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ ثُمَّ وَلَّيْتُم مُّدْبِرِينَ ﴿٢٥﴾
البته خدا شما را در جنگهای بسیاری یاری کرد و روز حنین وقتی که افزایش جمعیت تان شما را به تعجب آورده بود و (تعداد نفرات شما) مشکلی را از شما حل نکرد و زمین با همۀ گستردگی برای شما تنگ شد. سپس فرار کنان برگشتید ﴿۲۵﴾
ثُمَّ أَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَنزَلَ جُنُودًا لَّمْ تَرَوْهَا وَعَذَّبَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الْكَافِرِينَ ﴿٢٦﴾
سپس خدا آرامش خود را به رسولش و بر مومنین نازل کرد و سپاهی که آن را ندیدند نازل کرد و کسانی را که کفر ورزیدند عذاب کرد و آن پاداش انکار کننده هاست ﴿۲۶﴾
ثُمَّ يَتُوبُ اللَّـهُ مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿٢٧﴾
و بعد از آن خدا بازگشت برای هر کس که می خواست ( فرد خودش می خواهد) و خدا آمرزندۀ مهربان است ﴿۲۷﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلَا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَـٰذَا ۚ وَإِنْ خِفْتُمْ عَيْلَةً فَسَوْفَ يُغْنِيكُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاءَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٢٨﴾
ای کسانی که ایمان آوردید مشرکان پلید هستند و نباید بعد از این سال ایشان به مسجد الحرام نزدیک شوند و اگر از تنگدست شدن ترسیدید بزودی خدا شما را از نعمت خود بی نیاز میکند اگر بخواهد قطعاً خدا دانایی حکیم است ﴿۲۸﴾
قَاتِلُوا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ حَتَّىٰ يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَن يَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ ﴿٢٩﴾
پیکار کنید با کسانی که به خدا و به روز آخر ایمان نمی آورند و حرام نمی شمارند آنچه را خدا و رسولش حرام کرده (مانند قتل نفس و تجاوز و جنگ در ماه های حرام )و با روش حق موافق نیستند از کسانی که به آنها کتاب داده شده تا وقتی با دستهای خود با ذلت (به جای زکات ) مالیات بدهند ﴿۲۹﴾
وَقَالَتِ الْيَهُودُ عُزَيْرٌ ابْنُ اللَّـهِ وَقَالَتِ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللَّـهِ ۖ ذَٰلِكَ قَوْلُهُم بِأَفْوَاهِهِمْ ۖ يُضَاهِئُونَ قَوْلَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَبْلُ ۚ قَاتَلَهُمُ اللَّـهُ ۚأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٣٠﴾
و یهود گفتند عزیر پسرخداست و نصارا گفتند مسیح پسر خداست . آن سخن آنها بر دهانهایشان شبیه سخن کسانی است که از قبل کافر شدند خدا آنها را بکشد چگونه حقیقت را تغییر میدهند ﴿۳۰﴾
اتَّخَذُوا أَحْبَارَهُمْ وَرُهْبَانَهُمْ أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّـهِ وَالْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا إِلَـٰهًا وَاحِدًا ۖ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ سُبْحَانَهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣١﴾
آنها عالمان دین و زاهدان منزوی شده از خلق و مسیح پسر مریم را بعنوان ارباب به جای خدا برگزیدند در حالیکه به آنها دستور داده نشدمگر آنکه خدای یگانه را پرستش کنند که خدایی غیر از او نیست او منزه و پاک است از آنچه با او شریک می کنند ﴿۳۱﴾
يُرِيدُونَ أَن يُطْفِئُوا نُورَ اللَّـهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَيَأْبَى اللَّـهُ إِلَّا أَن يُتِمَّ نُورَهُ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿٣٢﴾
میخواهند که نور خدا را با دهانهایشان خاموش سازند ولی خدا با خواست آنها موافق نیست و میخواهد که نور خود را به آخر برساند و اگر چه کافران خوششان نیاید ﴿۳۲﴾
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿٣٣﴾
او کسیست که رسولانش را با هدایت و دین حقیقی فرستاد تا آن را بر همۀ دینهای ساختگی پیروز گرداند و اگر چه مشرکان خوششان نیاید ﴿۳۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْأَحْبَارِ وَالرُّهْبَانِ لَيَأْكُلُونَ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۗ وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٤﴾
ای کسانی که ایمان اوردید مطمئن باشید که بسیاری از عالمان دینی و زاهدان خلوت نشین و بریده از خلق اموال مردم را به باطل می خورند ( و با سوء استفاده از اعتماد مردم آنها را)از راه خدا بر می گردانند و کسانی که طلا و نقره را روی هم گذاشته جمع اوری میکنند و آن را در راه خدا خرج نمیکنند آنها را به عذابی دردناک بشارت بده ﴿۳۴﴾
يَوْمَ يُحْمَىٰ عَلَيْهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمْ وَجُنُوبُهُمْ وَظُهُورُهُمْ ۖ هَـٰذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنفُسِكُمْ فَذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَكْنِزُونَ ﴿٣٥﴾
روزی که (فلزات گرانبهایشان) در آتش جهنم گداخته میشود و با آن پیشانیها و پهلوهایشان و پشت هایشان داغ گذاشته میشود اینست آنچه برای خود ثروت جمع میکردید پس بچشید آنچه را برای خود جمع کرده اید و روی هم گذاشته اید ﴿۳۵﴾
إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللَّـهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّـهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ ۚ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنفُسَكُمْ ۚ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٦﴾
البته تعداد ماه ها در پیشگاه خدا دوازده ماه است روزی که آفریده آسمانها و زمین را از آنها چهار ماه حرام است .آن روش پایدار است پس در آن بر خود ستم نکنید و با مشرکین بصورت دسته جمعی نبرد کنید همانگونه که با شما بطور دسته جمعی میجنگند و بدانید که خدا با رعایت کننده هاست﴿۳۶﴾
ماه های حرام کدامها هستند لینک زیر را کلیک کنید
http://quranmoslems.blogspot.co.uk/2010/01/blog-post_4149.html
إِنَّمَا النَّسِيءُ زِيَادَةٌ فِي الْكُفْرِ ۖ يُضَلُّ بِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُحِلُّونَهُ عَامًا وَيُحَرِّمُونَهُ عَامًا لِّيُوَاطِئُوا عِدَّةَ مَا حَرَّمَ اللَّـهُ فَيُحِلُّوا مَا حَرَّمَ اللَّـهُ ۚ زُيِّنَ لَهُمْ سُوءُ أَعْمَالِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ﴿٣٧﴾
جز این نیست که بی اعتنایی افزایش در کفر است که بوسیلۀ آن گمراه می شوند کسانی که کافر شدند در سالی آن را حلال میشمارند و سالی دیگر حرامش میکنند تا تعداد آنچه را که خدا حرام کرده زیر پا بگذارند و تا حلال کنند آنچه را خدا حرام کرده برای آنها بدی اعمالشان آراسته گردیده و خدا قوم کافران را هدایت نمی کند ﴿۳۷﴾
نسی چیست ؟ وبلاگ زیر را کلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_13.html
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَا لَكُمْ إِذَا قِيلَ لَكُمُ انفِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَى الْأَرْضِ ۚ أَرَضِيتُم بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا مِنَ الْآخِرَةِ ۚ فَمَا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا قَلِيلٌ ﴿٣٨﴾
ای کسانی که ایمان آوردید چه میشود شما را وقتی که به شما گفته میشود در راه خدا عازم نبرد شوید در زمین سنگین میشوید آیا به جای آخرت به زندگی دنیا راضی هستید ؟ در حالیکه زندگی دنیا در آخرت بجز بهره ای اندک نیست﴿۳۸﴾
إِلَّا تَنفِرُوا يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَيَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ وَلَا تَضُرُّوهُ شَيْئًا ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٣٩﴾
اگر عازم نبرد نشوید خدا شما را به عذابی دردناک عذاب میکند و شما را به قومی دیگر تبدیل میکند و هیچ ضرری به او نخواهید رساند و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۳۹﴾
إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّـهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ إِذْ يَقُولُ لِصَاحِبِهِ لَا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّـهَ مَعَنَا ۖ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَيْهِ وَأَيَّدَهُ بِجُنُودٍ لَّمْ تَرَوْهَا وَجَعَلَ كَلِمَةَ الَّذِينَ كَفَرُوا السُّفْلَىٰ ۗ وَكَلِمَةُ اللَّـهِ هِيَ الْعُلْيَا ۗ وَاللَّـهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٤٠﴾
اگر او را کمک نکنید البته خدا کمکش کرده وقتی که کافران بیرونش کردند او دومین آن دو نفر بود وقتی که آندو در غار بودند وقتی که به همراه خود میگفت اندوهگین مباش به یقین خدا با ماست و خدا آرامش خود را بر او نازل کرد و او را یاری کرد باسپاهی که او نمی دیدش و کلام کافران را پست ترین قرار داد و کلام خدا آن برترین است و خدا نیرومند با حکمت است ﴿۴۰﴾
انفِرُوا خِفَافًا وَثِقَالًا وَجَاهِدُوا بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٤١﴾
عازم نبرد شوید سبک بار و سنگین بار و با مالهایتان و جانهایتان تلاش کنید آن برایتان بهتر است اگر شما بدانید ﴿۴۱﴾
لَوْ كَانَ عَرَضًا قَرِيبًا وَسَفَرًا قَاصِدًا لَّاتَّبَعُوكَ وَلَـٰكِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ الشُّقَّةُ ۚوَسَيَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ لَوِ اسْتَطَعْنَا لَخَرَجْنَا مَعَكُمْ يُهْلِكُونَ أَنفُسَهُمْ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٤٢﴾
اگر کالای با ارزشی در نزدیکی بود و سفری بی زحمت و نزدیک حتماً به دنبال تو می آمدند و لکن برای آنها مسافرت طولانی سخت و مشقت بار شد و به خدا سوگند میخورند ٫اگر میتوانستیم با شما بیرون می آمدیم خودشان را هلاک میکنند و خدا میداند که آنها دروغ می گویند ﴿۴۲﴾
عَفَا اللَّـهُ عَنكَ لِمَ أَذِنتَ لَهُمْ حَتَّىٰ يَتَبَيَّنَ لَكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَتَعْلَمَ الْكَاذِبِينَ ﴿٤٣﴾
خدا تو را ببخشد چرا به آنها اجازه دادی قبل از آنکه برایت روشن شوند کسانی که راست میگفتند و کسانی که دروغ می گفتند را بشناسی﴿۴۳﴾
لَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ ﴿٤٤﴾
از تو اجازه نمی گیرند کسانی که به خدا و روز آخر ایمان دارند که با مالها و جانهایشان جهاد کنند و خدا میشناسد رعایت کننده ها را ﴿۴۴﴾
إِنَّمَا يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَارْتَابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ ﴿٤٥﴾
جز این نیست که از تو اجازه میخواهند کسانی که به خدا و روز آخر ایمان ندارند و قلبهایشان در شک است و آنها در شک و تردید هستند﴿۴۵﴾
وَلَوْ أَرَادُوا الْخُرُوجَ لَأَعَدُّوا لَهُ عُدَّةً وَلَـٰكِن كَرِهَ اللَّـهُ انبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ ﴿٤٦﴾
و اگر میخواستند با شما بیرون بیایند حتمآ برای آن تدارکاتی را آماده میکردندو لکن خدا دوست نداشت که آنها با لشگر بروند پس سرگرمشان ساخت و گفته شد با بازنشسته ها زمین گیر شوید (در خانه هایتان بمانید)﴿۴۶﴾
لَوْ خَرَجُوا فِيكُم مَّا زَادُوكُمْ إِلَّا خَبَالًا وَلَأَوْضَعُوا خِلَالَكُمْ يَبْغُونَكُمُ الْفِتْنَةَ وَفِيكُمْ سَمَّاعُونَ لَهُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ﴿٤٧﴾
اگر با شما بیرون می آمدند سستی و فساد را در شما ترویج می دادند و روابط شما را تحقیر می کردند و شما را در تفرقه و فتنه می انداختند و در بین شما شنوده هایی برای آنها هستند و خدا به ستمگران آگاه است ﴿۴۷﴾
لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّىٰ جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّـهِ وَهُمْ كَارِهُونَ ﴿٤٨﴾
آنها قطعاً از قبل بدنبال فتنه بودند و کارها را برای تو تغییر میدادند تا اینکه حق آمد و فرمان خدا ظاهر شد در حالی که آنها خوششان نمی آمد﴿۴۸﴾
وَمِنْهُم مَّن يَقُولُ ائْذَن لِّي وَلَا تَفْتِنِّي ۚ أَلَا فِي الْفِتْنَةِ سَقَطُوا ۗ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ﴿٤٩﴾
و کسی از آنها هست که میگوید به من اجازه بده و من را در فتنه نینداز . آگاه باشید که در فتنه سقوط کرده اند و قطعاً جهنم کافران را در بر می گیرد ﴿۴۹﴾
إِن تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ ۖ وَإِن تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنَا أَمْرَنَا مِن قَبْلُ وَيَتَوَلَّوا وَّهُمْ فَرِحُونَ ﴿٥٠﴾
اگر به تو نیکی برسد خو ششان می آید و اگر به تو مصیبتی برسد می گویند البته ما کار خود را از قبل نگه داشتیم ( خوب شد با شما نیامدیم)و مغرورانه برمیگردند ﴿۵۰﴾
قُل لَّن يُصِيبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّـهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا ۚ وَعَلَى اللَّـهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ﴿٥١﴾
بگو هرگز چیزی به ما نمیرسد مگر آنچه را خدا برای ما نوشته است. او مولای ماست و بر خدا باید توکل کنند توکل کننده ها ﴿۵۱﴾
قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ ۖ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَن يُصِيبَكُمُ اللَّـهُ بِعَذَابٍ مِّنْ عِندِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا ۖ فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُم مُّتَرَبِّصُونَ ﴿٥٢﴾
بگو آیا برای ما چشم انتظار هستید بجز یکی از دو خوبی را ( پیروزی یا مرگ در راه خدا ) و ما چشم انتظاری داریم که خدا به شما از جانب خودش یا به دستان ما عذابی را برساند. پس چشم انتظار باشید که ما هم با شما چشم انتظار هستیم ﴿۵۲﴾
قُلْ أَنفِقُوا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا لَّن يُتَقَبَّلَ مِنكُمْ ۖ إِنَّكُمْ كُنتُمْ قَوْمًا فَاسِقِينَ ﴿٥٣﴾
بگو با میل و رغبت و یا به اجبار انفاق کنید هرگز از شما قبول نمیشود زیرا شما قومی خارج شده از حق هستید ﴿۵۳﴾
وَمَا مَنَعَهُمْ أَن تُقْبَلَ مِنْهُمْ نَفَقَاتُهُمْ إِلَّا أَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّـهِ وَبِرَسُولِهِ وَلَا يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلَّا وَهُمْ كُسَالَىٰ وَلَا يُنفِقُونَ إِلَّا وَهُمْ كَارِهُونَ ﴿٥٤﴾
و مانع نشد از اینکه خرج کردن هایشان قبول شود. مگر آنکه آنها به خدا و بر رسولش کافر شدند و بسوی نماز نمیآیند .مگر با کسالت و ناراحتی و خرج نمیکنند مگر با ناراحتی ﴿۵۴﴾
فَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَلَا أَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ لِيُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿٥٥﴾
و به تعجب نیاورد تو را اموالشان و اولادشان جز این نیست که خدا میخواهد با آنها در زندگی دنیا عذابشان کند و جانشان را بگیرد در حالیکه آنها کافر هستند ﴿۵۵﴾
وَيَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ إِنَّهُمْ لَمِنكُمْ وَمَا هُم مِّنكُمْ وَلَـٰكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ ﴿٥٦﴾
وبه خدا قسم میخورند که از شما هستند در حالیکه از شما نیستند ولکن آنها قومی هستند که از شما میترسند ﴿۵۶﴾
لَوْ يَجِدُونَ مَلْجَأً أَوْ مَغَارَاتٍ أَوْ مُدَّخَلًا لَّوَلَّوْا إِلَيْهِ وَهُمْ يَجْمَحُونَ﴿٥٧﴾
اگر پناهگاهی پیدا کنند یا غارهایی یا مکانی برای داخل شدن البته که با سرکشی بسوی آن بر میگشتند ﴿۵۷﴾
وَمِنْهُم مَّن يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقَاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْهَا رَضُوا وَإِن لَّمْ يُعْطَوْا مِنْهَا إِذَا هُمْ يَسْخَطُونَ ﴿٥٨﴾
از آنها کسی است که در بارۀ صدقات از او جستجو میکند و اگر به او داده شود از آن راضی میشود و اگر به آنها داده نشود ,در آن صورت خشمگین میشوند ﴿۵۸﴾
وَلَوْ أَنَّهُمْ رَضُوا مَا آتَاهُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّـهُ سَيُؤْتِينَا اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ وَرَسُولُهُ إِنَّا إِلَى اللَّـهِ رَاغِبُونَ ﴿٥٩﴾
و ای کاش آنها به آنچه خدا و رسولش به آنها داد راضی می شدند و میگفتند خدا برای ما بس است بزودی خدا و رسولش به ما از فزونی خودش می دهد. البته ما علاقه مندان بسوی خدا هستیم﴿۵۹﴾
إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاءِ وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَابْنِ السَّبِيلِ ۖ فَرِيضَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗوَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٦٠﴾
قطعاً بدانید که صدقات برای فقیران و بینوایان و کسانی است که انجامش میدهند و در راه آزاد کردن برده ها و قرض داران و در راه خدا و آواره هاست که از سوی خدا واجب شده و خدا دانای حکیم است ﴿۶۰﴾
وَمِنْهُمُ الَّذِينَ يُؤْذُونَ النَّبِيَّ وَيَقُولُونَ هُوَ أُذُنٌ ۚ قُلْ أُذُنُ خَيْرٍ لَّكُمْ يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنِينَ وَرَحْمَةٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ ۚ وَالَّذِينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللَّـهِ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٦١﴾
و از آنها کسانی هستند که پیامبر را اذیت میکنند و میگویند او گوش است (شاید منظورشان به گوش دادن پیامبرو باور به سخن وحی باشد)بگو گوش برای شما بهتر است ایمان به خدا دارد و ایمان به مومنان دارد و رحمتی است برای کسانیکه از شما ایمان آورده اند و کسانی که رسول خدا را اذیت میکنند برایشان عذابی دردناک است﴿۶۱﴾
يَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ لَكُمْ لِيُرْضُوكُمْ وَاللَّـهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٦٢﴾
به خدا قسم میخورند که راضیتان میکنند و خدا و رسولش سزاوارتر هستند که آنها را راضی کنند اگر مومن هستند﴿۶۲﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّهُ مَن يُحَادِدِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْخِزْيُ الْعَظِيمُ ﴿٦٣﴾
آیا نمی دانند هر کس که بخواهد خدا و رسولش را جدا کند . قطعاً برای او آتش جهنم است که در آن ساکن میشود و آن خواری عظیم است ﴿۶۳﴾
يَحْذَرُ الْمُنَافِقُونَ أَن تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُم بِمَا فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلِ اسْتَهْزِئُوا إِنَّ اللَّـهَ مُخْرِجٌ مَّا تَحْذَرُونَ ﴿٦٤﴾
منافقان باید بر حذر باشند از اینکه سوره ای بر علیه آنها نازل شود که به آنها خبر دهد آنچه در قلبهایشان است . بگو مسخره کنید البته که خدا بیرون آورنده است آنچه را که از آن میترسید ﴿۶۴﴾
وَلَئِن سَأَلْتَهُمْ لَيَقُولُنَّ إِنَّمَا كُنَّا نَخُوضُ وَنَلْعَبُ ۚ قُلْ أَبِاللَّـهِ وَآيَاتِهِ وَرَسُولِهِ كُنتُمْ تَسْتَهْزِئُونَ ﴿٦٥﴾
واگر از انها بپرسی( چرا مسخره میکردید ؟ ) میگویند ما شوخی میکردیم و روایت میکردیم بگو آیا خدا و آیا تش را مسخره میکردید ؟ ﴿۶۵﴾
لَا تَعْتَذِرُوا قَدْ كَفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ ۚ إِن نَّعْفُ عَن طَائِفَةٍ مِّنكُمْ نُعَذِّبْ طَائِفَةً بِأَنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ﴿٦٦﴾
عذر و بهانه نیاورید البته شما بعد از ایمانتان کافر شدید اگر گروهی از شما را عفو کنیم طایفۀ دیگر را عذاب میکنیم برای آنکه آنها مجرم بودند ﴿۶۶﴾
الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ ۚ نَسُوا اللَّـهَ فَنَسِيَهُمْ ۗ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿٦٧﴾
مردان و زنان منافق بعضی از آنها از بعضی دیگرند ( از یک جنس هستند )امر به منکر میکنند و از کارهای خوب منع میکنند و دستهای خود را میبندند . (که به کسی کمک نکنند ) آنها خدا را فراموش کردند و خودشان هم فراموششان شد قطعاً دو رویان همان نا فرما نان هستند ﴿۶۷﴾
وَعَدَ اللَّـهُ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْكُفَّارَ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ هِيَ حَسْبُهُمْ ۚوَلَعَنَهُمُ اللَّـهُ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيمٌ ﴿٦٨﴾
خدا به مردان و زنان منافق و کافران وعده داده که جایگاه آنها آتش جهنم است و آن برایشان کافیست و خدا طردشان کرده و برای آنها عذابی پایدار است ﴿۶۸﴾
كَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ كَانُوا أَشَدَّ مِنكُمْ قُوَّةً وَأَكْثَرَ أَمْوَالًا وَأَوْلَادًا فَاسْتَمْتَعُوا بِخَلَاقِهِمْ فَاسْتَمْتَعْتُم بِخَلَاقِكُمْ كَمَا اسْتَمْتَعَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُم بِخَلَاقِهِمْ وَخُضْتُمْ كَالَّذِي خَاضُوا ۚ أُولَـٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٦٩﴾
مثل کسانی که قبل از آنها بودند و بسیار نیرومند تر از آنها بودند و در داشتن اموال و اولاد بیشتر داشتند ٫ پس استفاده کنید ٫بهرۀ فراوان از امکاناتتان همانگونه که کسانی که قبل از شما بودند از امکاناتشان استفاده کردند و در باطل وارد شدید, همانگونه که آنها در باطل وارد شدند, کسانی که اعمالشان در دنیا وآخرت تباه شد, آنها هستند که ضرر کردند ﴿۶۹﴾
أَلَمْ يَأْتِهِمْ نَبَأُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَقَوْمِ إِبْرَاهِيمَ وَأَصْحَابِ مَدْيَنَ وَالْمُؤْتَفِكَاتِ ۚ أَتَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٧٠﴾
آیا اخبار کسانی که قبل از ایشان بودند به آنها نرسید قوم نوح و عاد و ثمود و قوم ابراهیم و اهل مدین و بازداشت شده ها یی که رسولانشان دلایل روشن را برایشان آوردند و خدا ستمگر بر آنها نبود و لکن خودشان بر خودشان ستم می کردند ﴿۷۰﴾
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّـهُ ۗ إِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴿٧١﴾
و مردان و زنان مومن بعضی شان پشتیبان بعضی دیگرند, فرمان میدهند به کارهای خوب و از کارهای بد منع میکنند. و نماز را بپا میدارند و زکات را میدهند و از خدا و رسولش اطاعت میکنند. بزودی خدا آنها را مورد رحمت قرار میدهد . البته خدا عزتمند حکیم است﴿۷۱﴾
وَعَدَ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ۚ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٧٢﴾
خدا به مردان و زنان مومن وعده داد باغهایی را که از زیر آنها رودهایی جاریست جای گرفته در آن هستند . و مسکنهای پاکیزه در باغهایی که اقامتگاه است و رضایتی از خدا ی بزرگتر آن است, آن نجات یافتن بزرگ ﴿۷۲﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ جَاهِدِ الْكُفَّارَ وَالْمُنَافِقِينَ وَاغْلُظْ عَلَيْهِمْ ۚ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿٧٣﴾
ای پیامبر بر علیه کفار و منافقین سخت تلاش کن و در مقابل آنها محکم و ثابت قدم مباش و جایگاه آنها دوزخ است و بد جایی برای برگشتن است ﴿۷۳﴾
يَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ مَا قَالُوا وَلَقَدْ قَالُوا كَلِمَةَ الْكُفْرِ وَكَفَرُوا بَعْدَ إِسْلَامِهِمْ وَهَمُّوا بِمَا لَمْ يَنَالُوا ۚ وَمَا نَقَمُوا إِلَّا أَنْ أَغْنَاهُمُ اللَّـهُ وَرَسُولُهُ مِن فَضْلِهِ ۚ فَإِن يَتُوبُوا يَكُ خَيْرًا لَّهُمْ ۖ وَإِن يَتَوَلَّوْا يُعَذِّبْهُمُ اللَّـهُ عَذَابًا أَلِيمًا فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَمَا لَهُمْ فِي الْأَرْضِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٧٤﴾
به خدا سوگند می خورند که چیزی نگفته اند . ولی در حقیقت بعد از اسلامشان کلمۀ کفر را گفته اند و کوشیدند برای آنچه به آن نرسیدند و نفرت نداشتند, مگر از چیزی که خدا و رسولش از فضل خود بی نیازشان کرد پس اگر توبه کنند برایشان بهتر است و اگر روی بگردانند خدا به عذابی دردناک در دنیا و آخرت عذابشان میکند و برای آنها در زمین هیچ ولیی و یاری کننده ای نیست ﴿۷۴﴾
وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللَّـهَ لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ لَنَصَّدَّقَنَّ وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٧٥﴾
از آنها کسی است که با خدا پیمان بسته است که اگر از نعمتش به ما بدهد قطعاً صدقه میدهیم و از صالحان میشویم ﴿۷۵﴾
فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُوا بِهِ وَتَوَلَّوا وَّهُم مُّعْرِضُونَ ﴿٧٦﴾
اما وقتی به آنها از نعمتش داد به آن بخل کردند و روی برگرداندند و اعراض کردند ﴿۷۶﴾
فَأَعْقَبَهُمْ نِفَاقًا فِي قُلُوبِهِمْ إِلَىٰ يَوْمِ يَلْقَوْنَهُ بِمَا أَخْلَفُوا اللَّـهَ مَا وَعَدُوهُ وَبِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ ﴿٧٧﴾
پس دو رویی در دلهایشان بدنبالشان افتاد تا روزی که ملاقاتش میکنند بدلیل اینکه در وعده ای که با خدا داشتند خلاف کردند و بدلیل آنچه دروغ میگفتند ﴿۷۷﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ سِرَّهُمْ وَنَجْوَاهُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ ﴿٧٨﴾
آیا نفهمیدند که خدا میداند اسرارشان و نجواهایشان را و آنکه خدا دانندۀ غیب هاست ؟ ﴿۷۸﴾
الَّذِينَ يَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعِينَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فِي الصَّدَقَاتِ وَالَّذِينَ لَا يَجِدُونَ إِلَّا جُهْدَهُمْ فَيَسْخَرُونَ مِنْهُمْ ۙ سَخِرَ اللَّـهُ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ﴿٧٩﴾
کسانی که داوطلبانی از مومنین را در صدقه دادن سرزنش میکنند و کسانی را که غیراز تلاش و کوشش خود (چیزی را برای صدقه دادن) پیدا نمیکنند و آنها را مسخره میکنند .خدا این افراد را مسخره میکند و برایشان عذابی دردناک است ﴿۷۹﴾
اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لَا تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللَّـهُ لَهُمْ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿۸۰﴾
چه برای آنها آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی فرقی نمیکند اگر برای آنها هفتاد بار هم آمرزش بخواهی هرگز خدا آنها را نمیبخشد . بدلیل آنکه آنها به خدا و رسولش کافر شدند و خدا نافرمان ها را هدایت نمیکند ﴿۸۰﴾
فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ خِلَافَ رَسُولِ اللَّـهِ وَكَرِهُوا أَن يُجَاهِدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَقَالُوا لَا تَنفِرُوا فِي الْحَرِّ ۗ قُلْ نَارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا ۚ لَّوْ كَانُوا يَفْقَهُونَ ﴿٨١﴾
کسانی که مخالفت کردند به نشستن شان ( به جنگ نرفتن) برخلاف رسول خدا شاد شدند, و دوست نداشتند که در راه خدا با اموالشان و جانهایشان جهاد کنند . و گفتند در گرما عازم نبرد نشوید بگو آتش جهنم حرارت شدیدتری دارد اگر بفهمند ﴿۸۱﴾
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨٢﴾
و باید کمتر بخندند و بسیار گریه کنند . پاداشی است به آنچه کسب کردند ﴿۸۲﴾
فَإِن رَّجَعَكَ اللَّـهُ إِلَىٰ طَائِفَةٍ مِّنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُل لَّن تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَدًا وَلَن تُقَاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا ۖإِنَّكُمْ رَضِيتُم بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخَالِفِينَ ﴿٨٣﴾
و اگر خدا تو را باز گرداند بسوی طایفه ای از آنها پس برای خروج از تو اجازه خواهند . و بگو هرگزبا من بیرون نخواهید آمد تا ابد. و هرگز در کنار من با دشمنان نخواهید جنگید, زیرا شما بار اول به نشستن راضی شده اید پس با مخالفان بنشینید﴿۸۳﴾
وَلَا تُصَلِّ عَلَىٰ أَحَدٍ مِّنْهُم مَّاتَ أَبَدًا وَلَا تَقُمْ عَلَىٰ قَبْرِهِ ۖ إِنَّهُمْ كَفَرُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَمَاتُوا وَهُمْ فَاسِقُونَ ﴿٨٤﴾
و تا ابد بر کسی از آنها اگر بمیرد توجه نکن و بر قبرش نایست . چرا که آنها خدا و رسولش را انکار کردند و مردند در حالیکه نافرمانی میکردند﴿۸۴﴾
وَلَا تُعْجِبْكَ أَمْوَالُهُمْ وَأَوْلَادُهُمْ ۚ إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُعَذِّبَهُم بِهَا فِي الدُّنْيَا وَتَزْهَقَ أَنفُسُهُمْ وَهُمْ كَافِرُونَ ﴿٨٥﴾
و تو را متعجب نکند اموال و اولاد آنها. جز این نیست که خدا میخواهد بوسیلۀ آن در دنیا عذابشان کند و جانهایشان را بگیرد در حالیکه کافر هستند ﴿۸۵﴾
وَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّـهِ وَجَاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُو الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَقَالُوا ذَرْنَا نَكُن مَّعَ الْقَاعِدِينَ ﴿٨٦﴾
و هر گاه سوره ای فرستاده شود که به خدا ایمان آورید و با رسولش جهاد کنید توانگران آنها از تو اجازه میخواهند و میگویند بگذار تا ما با نشسته ها باشیم ﴿۸۶﴾
رَضُوا بِأَن يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطُبِعَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَفْقَهُونَ ﴿٨٧﴾
راضی شدند که با مخالفان باشند. بر دلهایشان مهر زده شد. ولی آنها نمی فهمند ﴿۸۷﴾
لَـٰكِنِ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ جَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ وَأُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْخَيْرَاتُ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٨٨﴾
لکن رسول و کسانی که ایمان آوردند با مالهایشان و جانهایشان با او تلاش میکنند . و برای آنها خوبیهاست و آنها نجات یافته ها هستند ﴿۸۸﴾
أَعَدَّ اللَّـهُ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٨٩﴾
خدا برای آنها آماده کرده است باغهایی را از زیر آنها رودخانه هایی جاریست, در آن ساکن میشوند. آنست آن رستگاری بزرگ﴿۸۹﴾
وَجَاءَ الْمُعَذِّرُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ لِيُؤْذَنَ لَهُمْ وَقَعَدَ الَّذِينَ كَذَبُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ سَيُصِيبُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٩٠﴾
و آمدند از اعراب کسانی که معذرت خواهی می کردند که به آنها اجازه داده شود (که برای پیکار بیایند) و کسانی که دروغ گفتند به خدا و رسولش (در خانه نشستند. بزودی به کسانی از آنها که کافر شدند عذابی دردناک میرسد ﴿۹۰﴾
لَّيْسَ عَلَى الضُّعَفَاءِ وَلَا عَلَى الْمَرْضَىٰ وَلَا عَلَى الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ مَا يُنفِقُونَ حَرَجٌ إِذَا نَصَحُوا لِلَّـهِ وَرَسُولِهِ ۚ مَا عَلَى الْمُحْسِنِينَ مِن سَبِيلٍ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٩١﴾
بر ضعیفان هیچ مشگلی نیست و نه بر مریض ها و نه بر کسانی که چیزی ندارند که آن را خرج کنند .وقتی صمیمانه با خدا و رسولش دوستی میکنند. بر نیکوکاران سرزنشی نیست و خدا آمرزنده و مهربان است ﴿۹۱﴾
وَلَا عَلَى الَّذِينَ إِذَا مَا أَتَوْكَ لِتَحْمِلَهُمْ قُلْتَ لَا أَجِدُ مَا أَحْمِلُكُمْ عَلَيْهِ تَوَلَّوا وَّأَعْيُنُهُمْ تَفِيضُ مِنَ الدَّمْعِ حَزَنًا أَلَّا يَجِدُوا مَا يُنفِقُونَ ﴿٩٢﴾
و بر کسانی که پیش تو می آیند که (برای پیکار) سوارشان کنی .و به آنها گفتی که چیزی ندارم که شما را بر آن سوار کنم ( که با ما بیایید) و آنها بر میگردند . در حالی که چشمهایشان پر از اشک است و اندهگین هستند که چرا چیزی ندارند که خرج کنند ﴿۹۲﴾
إِنَّمَا السَّبِيلُ عَلَى الَّذِينَ يَسْتَأْذِنُونَكَ وَهُمْ أَغْنِيَاءُ ۚ رَضُوا بِأَن يَكُونُوا مَعَ الْخَوَالِفِ وَطَبَعَ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٩٣﴾
البته نکوهش شایستۀ کسانی هست که از تو اجازه می خواهند .در حالیکه پولدار هستند و نیازی ندارند و راضی شدند که با نشستگان (در خانه ها) باشند و خدا بر دلهایشان مهر زده است در حالیکه نمیدانند ﴿۹۳﴾
يَعْتَذِرُونَ إِلَيْكُمْ إِذَا رَجَعْتُمْ إِلَيْهِمْ ۚ قُل لَّا تَعْتَذِرُوا لَن نُّؤْمِنَ لَكُمْ قَدْ نَبَّأَنَا اللَّـهُ مِنْ أَخْبَارِكُمْ ۚ وَسَيَرَى اللَّـهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٩٤﴾
از شما عذر خواهی میکنند وقتی بسوی آنها برگشتید . بگو عذر خواهی نکنید هرگز شما را باور نمیکنم. البته که خدا ما را از اخبار شما آگاه کرد. و بزودی خدا بشما نشان میدهد عمل شما و رسولش را سپس باز گردانیده میشوید بسوی دانای غیب و آشکار وشما را آگاه میکند به آنچه عمل میکردید﴿۹۴﴾
سَيَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ لَكُمْ إِذَا انقَلَبْتُمْ إِلَيْهِمْ لِتُعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ ۖ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ۖ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٩٥﴾
بزودی وقتی که بسویشان برگردید, برای شما به خدا قسم میخورند که از آنها در گذرید. پس از آنها اعراض کنید که آنها پلید هستند و جایگاه آنها جهنم است. پاداشی است به خاطر آنچه کسب کردند ﴿۹۵﴾
يَحْلِفُونَ لَكُمْ لِتَرْضَوْا عَنْهُمْ ۖفَإِن تَرْضَوْا عَنْهُمْ فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يَرْضَىٰ عَنِ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ ﴿٩٦﴾
برای شما قسم میخورند تا از آنها راضی شوید و اگر شما از آنها راضی شوید البته خدا از قوم نافرمانها راضی نمیشود ﴿۹۶﴾
الْأَعْرَابُ أَشَدُّ كُفْرًا وَنِفَاقًا وَأَجْدَرُ أَلَّا يَعْلَمُوا حُدُودَ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٩٧﴾
اعراب در کفر و نفاق شدیدترند . و سزاوارترند که حدود آنچه خدا بر پیامبرش نازل کرده است را ندانند و خدا دانای حکیم است ﴿۹۷﴾
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ مَغْرَمًا وَيَتَرَبَّصُ بِكُمُ الدَّوَائِرَ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٩٨﴾
و از اعراب کسی است که آنچه را خرج کرده است را برای خود ضرر و زیانی محاسبه میکند . و برای شما سر گیجه و گرفتاری را چشم انتظار هستند گرفتاری و سرگیجۀ بد بر آنان است و خدا شنوای داناست ﴿۹۸﴾
وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَيَتَّخِذُ مَا يُنفِقُ قُرُبَاتٍ عِندَ اللَّـهِ وَصَلَوَاتِ الرَّسُولِ ۚ أَلَا إِنَّهَا قُرْبَةٌ لَّهُمْ ۚ سَيُدْخِلُهُمُ اللَّـهُ فِي رَحْمَتِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٩٩﴾
واز اعراب کسانی هستند که ایمان به خدا و روز آخر دارد . و آنچه را در راه خدا خرج کرده را نزدیکی نزد خدا و درود هایی بر رسول در نظر میگیرد . آگاه باشید که آن برای آنها نزدیک است بزودی خدا آنها را در رحمتش داخل میگرداند البته خدا آمرزنده ای مهربان است ﴿۹۹﴾
وَالسَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّـهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٠٠﴾
و اولین پیش آهنگان از مهاجرین و انصار و کسانی که بدنبال آنها رفتند خدا از آنها خشنود است و آنها هم از او خشنود هستند. و برای آنها باغهایی آماده کرده که از زیر آنها رودهایی جاریست در آن برای همیشه ساکن میشوند آن همان رستکاری بزرگ است ﴿۱۰۰﴾
وَمِمَّنْ حَوْلَكُم مِّنَ الْأَعْرَابِ مُنَافِقُونَ ۖ وَمِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ ۖ مَرَدُوا عَلَى النِّفَاقِ لَا تَعْلَمُهُمْ ۖ نَحْنُ نَعْلَمُهُمْ ۚ سَنُعَذِّبُهُم مَّرَّتَيْنِ ثُمَّ يُرَدُّونَ إِلَىٰ عَذَابٍ عَظِيمٍ ﴿١٠١﴾
و از کسانی از اعراب که در اطراف شما هستند دو رویانی. و از اهل مدینه که بر نفاق تکرار میکنند تو آنها را نمیشناسی ما می شناسیمشان . بزودی عذابشان میکنیم دو بار. سپس بسوی عذابی بزرگ برگردانده میشوند ﴿۱۰۱﴾
وَآخَرُونَ اعْتَرَفُوا بِذُنُوبِهِمْ خَلَطُوا عَمَلًا صَالِحًا وَآخَرَ سَيِّئًا عَسَى اللَّـهُ أَن يَتُوبَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٠٢﴾
و دیگرانی که به گناهانشان اعتراف کردند عملی صالح را با گناهی بد آلوده کردند . امید است خدا توبۀ آنها را قبول کند که خدا آمرزندۀ مهربا ن است﴿۱۰۲﴾
خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَكِّيهِم بِهَا وَصَلِّ عَلَيْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَّهُمْ ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴿١٠٣﴾
از اموالشان صدقه ای بگیر که پاکیزه شان کنی و نفسشان را بوسیلۀ آن اصلاح کنی و برایشان رحمت بخواه البته که دعای تو برای آنها آرامش است وخدا شنوای دا ناست﴿۱۰۳﴾
أَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ هُوَ يَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَيَأْخُذُ الصَّدَقَاتِ وَأَنَّ اللَّـهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿١٠٤﴾
آیا نمیدانند که خدا توبه را از بنده ها یش قبول میکند ؟ و صدقات را می گیرد ؟ و قطعاً خدا توبه پذیر مهربان است ﴿۱۰۴﴾
وَقُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى اللَّـهُ عَمَلَكُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ ۖ وَسَتُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٠٥﴾
و بگو عمل کنید بزودی خدا عمل شما و رسولش و مومنان را می بیند . وبزودی بسوی دانای غیب و آشکار بازگردانده می شوید و شما را به آنچه عمل میکردید آگاه می کند ﴿۱۰۵﴾
وَآخَرُونَ مُرْجَوْنَ لِأَمْرِ اللَّـهِ إِمَّا يُعَذِّبُهُمْ وَإِمَّا يَتُوبُ عَلَيْهِمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٠٦﴾
و دیگرانی که به فرمان خدا امیدوار هستند. یا عذابشان کند یا توبه شان را بپذیرد. و خدا دانای حکیم است ﴿۱۰۶﴾
وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ ۚ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ ۖ وَاللَّـهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٠٧﴾
وکسانی که مسجدی برای کفر و نفاق میان مومنان بنا کردند و کمین گاهی برای هر کسی که از قبل با خدا و رسولش میجنگید. وقسم میخوردند که ما غیر از نیکی کردن را نمی خواهیم. وخدا شهادت میدهد که آنها دروغ می گویند﴿۱۰۷﴾
لَا تَقُمْ فِيهِ أَبَدًا ۚلَّمَسْجِدٌ أُسِّسَ عَلَى التَّقْوَىٰ مِنْ أَوَّلِ يَوْمٍ أَحَقُّ أَن تَقُومَ فِيهِ ۚ فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَن يَتَطَهَّرُوا ۚ وَاللَّـهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ ﴿١٠٨﴾
هیچوقت در آن (مسجد) نایست البته مسجدی که از روزاول بر پایۀ تقوا تاسیس گردیده سزاوارتر است که در آن بایستی . در آن مردانی هستند که دوست دارند پاکیزه شوند وخدا کسانی را که پا کیزگی را می خواهند دوست دارد﴿۱۰۸﴾
أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَم مَّنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ ۗ وَاللَّـهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠٩﴾
آیا آنکس که پایه های خود را بررعایت کردن از حدود خدا وخشنودی او تاسیس کرده بهتر است ؟ یا کسی که پایه های خود را بر لبۀ رودخانه ای بنا کرده که آب زیر آن را خالی کرده وبا خود برده است ؟ وبا آن درآتش دوزخ سرنگون می شود وخدا قوم ستمگر را هدایت نمی کند ﴿۱۰۹﴾
لَا يَزَالُ بُنْيَانُهُمُ الَّذِي بَنَوْا رِيبَةً فِي قُلُوبِهِمْ إِلَّا أَن تَقَطَّعَ قُلُوبُهُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١١٠﴾
پیوسته بنیانشان که بر مبنای شک بنا شده در قلبهایشان باقی می ماند .مگر آنکه قلبهایشان قطع گردد وخدا دانای حکیم است ﴿۱۱۰﴾
إِنَّ اللَّـهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚيُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّـهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١١١﴾
البته خدا از مومنان جانهایشان ومالهایشان را در مقابل باغی در بهشت خریده است. در راه خدا نبرد می کنند. میکشند وکشته می شوند. وعده ایست به حقیقت برای اوست (خدا)در تورات و انجیل وقران وهر کس که به عهدش از خدا وفا کند .پس به خاطر معامله تان با خدا شادی کنید وآن همان رستگاری بزرگ است ﴿۱۱۱﴾
التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدُونَ الْآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللَّـهِ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٢﴾
توبه کننده ها و عبادت کننده ها ,ستایش گران , جهانگردان , رکوع کننده ها , سجده کننده ها ,امرکننده ها به خوبی وبازدارنده ها ازبدی وحافظان حدود خدا وبه مومنان مژده بده ﴿۱۱۲﴾
مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُوا أَن يَسْتَغْفِرُوا لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُوا أُولِي قُرْبَىٰ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ ﴿١١٣﴾
برای پیامبروکسانی که ایمان آورده اند شایسته نیست که برای مشرکان طلب آمرزش کنند. واگرچه با آنها قوم و خویش باشند بعد ازآنکه روشن شود که آنها دوزخی هستند ﴿۱۱۳﴾
وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّـهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ ۚإِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ ﴿١١٤﴾
وآمرزش خواستن ابراهیم برای پدرش نبود. مگر وعده ای که به او داد. و وقتی برایش روشن شد که اودشمن خداست از اوکناره گرفت. البته ابراهیم بسیار متاسف وبردبار بود ﴿۱۱۴﴾
وَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيُضِلَّ قَوْمًا بَعْدَ إِذْ هَدَاهُمْ حَتَّىٰ يُبَيِّنَ لَهُم مَّا يَتَّقُونَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ﴿١١٥﴾
وشایستۀ خدانیست که گمراه سازد قومی را بعد ازهدایتشان تا اینکه برایشان روشن شود که چه چیزی را باید رعایت کنند خدا بر هر چیزی داناست ﴿۱۱۵﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۚ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿١١٦﴾
قطعاً خدا مالکیت آسمانها وزمین برای اوست .میمیراند وزنده میکند. وبرای شما غیر از خدا هیچ ولی ویاوری وجود ندارد﴿۱۱۶﴾
لَّقَد تَّابَ اللَّـهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٧﴾
البته خدا توبه را پذیرفت بر پیامبر ومهاجران وانصار کسانی که اورا در ساعتی سخت پیروی کردند , بعد ازآنکه نزدیک بود دلهای گروهی ازآنها بلغزد سپس از آنها توبه راقبول کرد. البته اوبر آنها بخشنده ومهربان است ﴿۱۱۷﴾
وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّـهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿١١٨﴾
و بر آن سه نفری که تخلف کردند تا وقتی که زمین با همۀ وسعت و پهناوری برایشان تنگ شد, وازدست خودشان به تنگ آمدند و پنداشتند که هیچ پناهگاهی ازخدا وجود ندارد مگر بسوی او سپس توبۀ آنها را پذیرفت تا توبه کنند . که البته خدا توبه پذیر مهربان است﴿۱۱۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ ﴿١١٩﴾
ای کسانی که ایمان آوردید حدود خدا را رعایت کنید و از راستگویان باشید ﴿۱۱۹﴾
مَا كَانَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَمَنْ حَوْلَهُم مِّنَ الْأَعْرَابِ أَن يَتَخَلَّفُوا عَن رَّسُولِ اللَّـهِ وَلَا يَرْغَبُوا بِأَنفُسِهِمْ عَن نَّفْسِهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ لَا يُصِيبُهُمْ ظَمَأٌ وَلَا نَصَبٌ وَلَا مَخْمَصَةٌ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَلَا يَطَئُونَ مَوْطِئًا يَغِيظُ الْكُفَّارَ وَلَا يَنَالُونَ مِنْ عَدُوٍّ نَّيْلًا إِلَّا كُتِبَ لَهُم بِهِ عَمَلٌ صَالِحٌ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿١٢٠﴾
برای اهل مدینه و کسانی که اطراف آن هستند از اعراب شایسته نیست که تخلف کنند از (فرمان) خدا و رسول تخلف کنند.و نه آنکه جان خود شان را بر جان او ترجیح دهند. آنها به این دلیل این کار را میکنند چرا که در راه خدا به آنها تشنگی ونه رنجی ونه گرسنگی به آنها نمی رسد, و در مکانی قدم نمی گذارند که کافران را خشمگین کند ,وضربه ای ازدشمن به آ نها نمیرسد مگرآنکه به خاطر آن برای آنها عمل صالحی نوشته می شود که البته خدا پاداش نیکوکاران را ضایع نمیکند ﴿۱۲۰﴾
وَلَا يُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِيرَةً وَلَا كَبِيرَةً وَلَا يَقْطَعُونَ وَادِيًا إِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِيَجْزِيَهُمُ اللَّـهُ أَحْسَنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢١﴾
وخرج نمی کنند هیچ خرجی را کوچک باشد یا بزرگ , وجریانی را قطع نمیکنند مگر آنکه برایشان نوشته می شود. تا خدا به آنها بهتر ازآنچه عمل می کنند پاداش بدهد ﴿۱۲۱﴾
وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنفِرُوا كَافَّةً ۚ فَلَوْلَا نَفَرَ مِن كُلِّ فِرْقَةٍ مِّنْهُمْ طَائِفَةٌ لِّيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿١٢٢﴾
وشایستۀ مومنان نیست که همگی فقط عازم نبرد شوند . چرا گروهی از هر طایفه ای از آنها عازم نمی شوند تا در دین دانش و آگاهی پیدا کنند . و هشدار وآگاهی دهند به قومشان وقتی که بسوی انها بر می گردند شاید بر حذر شوند﴿۱۲۲﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قَاتِلُوا الَّذِينَ يَلُونَكُم مِّنَ الْكُفَّارِ وَلْيَجِدُوا فِيكُمْ غِلْظَةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ ﴿١٢٣﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید, با کسانی از کافران که در میدان جنگ به شما نزدیکترهستند نبرد کنید . وباید قاطعیت را در شما بیابند و بدانید که خدا با پرهیزکاران است ﴿۱۲۳﴾
وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمْ زَادَتْهُ هَـٰذِهِ إِيمَانًا ۚ فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَهُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿١٢٤﴾
وهر وقت سوره ای نازل شود کسانی از آنها میگویند که این سوره به ایمان کدامیک از شما اضافه کرد ؟ اما کسانی که ایمان آوردند بر ایمان آنها اضافه شد وشادمان می شوند ﴿۱۲۴﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ فَزَادَتْهُمْ رِجْسًا إِلَىٰ رِجْسِهِمْ وَمَاتُوا وَهُمْ كَافِرُونَ﴿١٢٥﴾
واما کسانی که در قلبهایشان مرض هست پلیدی بر پلیدی آنها اضافه شد و در حالیکه کا فر بودند مردند ﴿۱۲۵﴾
أَوَلَا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٢٦﴾
آیا نمیبینند که آنها هر سال یک یا دوبار به فتنه افکنده می شوند . ولی تذکر نمی پذیرند ﴿۱۲۶﴾
وَإِذَا مَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ نَّظَرَ بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ هَلْ يَرَاكُم مِّنْ أَحَدٍ ثُمَّ انصَرَفُوا ۚ صَرَفَ اللَّـهُ قُلُوبَهُم بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ ﴿١٢٧﴾
وهروقت سوره ای نازل میشود بعضی از آنها به بعضی دیگر نگاه میکنند ومی پرسند ایا کسی شما را میبیند ؟ سپس منصرف میشوند خدا دلهای آنها را منصرف میکند بدلیل آنکه آنها قومی هستند که نمی فهمند ﴿۱۲۷﴾
لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿١٢٨﴾
مطمئناً بسوی شما رسولی از جانب خودتان آمد .رنج بردن شما برایش سخت است وبر هدایت شما حریص است ونسبت به مومنان مهربان وبخشنده است ﴿۱۲۸﴾
فَإِن تَوَلَّوْا فَقُلْ حَسْبِيَ اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖعَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ ۖ وَهُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿١٢٩﴾
پس اگر رویشان را برگرداندند بگو تنها خدا برای من کافیست غیر از او خدایی نیست بر او توکل کرده ام و او پروردگار عرش بزرگ است﴿۱۲۹﴾
الحمدلله چهار شنبه ۷/۱۲/۱۳۸۸ بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر