فتح
(گشایش . پیروزی)
سورة الفتح
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحمت گر رحمت گستر
إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا ﴿١﴾
البته که ما برای تو پیروزی روشنگرانه ای قرار دادیم﴿۱﴾
سورة الفتح
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحمت گر رحمت گستر
إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُّبِينًا ﴿١﴾
البته که ما برای تو پیروزی روشنگرانه ای قرار دادیم﴿۱﴾
لِّيَغْفِرَ لَكَ اللَّـهُ مَا تَقَدَّمَ مِن ذَنبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿٢﴾
تا خدا از گناهانت آنچه را که پیش فرستادی و آنچه را که بعدآ مرتکب خواهی شد برایت بیامرزدو نعمتش را بر تو تمام کند و تو را براه مستقیم هدایت کند ﴿۲﴾
وَيَنصُرَكَ اللَّـهُ نَصْرًا عَزِيزًا ﴿٣﴾
و خدا تو را با کمکی قدرتمندانه یاری میکند ﴿۳﴾
هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَّعَ إِيمَانِهِمْ ۗ وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٤﴾
او کسی است که آرامش را در قلبهای مومنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمان آنها اضافه کند و لشگر آسمانها و زمین برای خداست و خدا عالم و حکیم بوده است﴿۴﴾
لِّيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عِندَ اللَّـهِ فَوْزًا عَظِيمًا ﴿٥﴾
برای اینکه (حتمآ) زنان مومن و مردان مومن را در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست داخل گرداند در آن باغها اقامت می گزینند و گناهانشان را از آنها پاک می کند و آن در پیشگاه خدا همان رستگاری بزرگ است ﴿۵﴾
وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّـهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۖ وَغَضِبَ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿٦﴾
و (خدا) مردان منافق و زنهای منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب میکند کسانی که نسبت به خدا گمان بد را گمان میبرند (سوء ظن دارند) و خدا بر آنها غضب کرد و آنها را لعنت کرد (دور کرد) و برای آنها جهنم را آماده کرد و چه بد بازگشتگاهی است ﴿۶﴾
وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚوَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿٧﴾
و سپاهیان آسمانها و زمین مخصوص خداست و خدا نیرومند با حکمت است ﴿۷﴾
إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا﴿٨﴾
البته ما تو را بعنوان شاهد و بشارت دهنده و هشدار دهنده فرستادیم ﴿۸﴾
لِّتُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿٩﴾
تا به خدا و رسولش ایمان بیاورید و او را محترم شمارید و او را باوقار و متین بشمارید و او را شب و روز تسبیح کنید ﴿۹﴾
إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّـهَ يَدُ اللَّـهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ ۚ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّـهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١٠﴾
البته کسانی که با تو بیعت می کنند جز این نیست که آنها با خدا بیعت می کنند دست خداست که بالای دست آنهاست و هر کس پیمان شکنی کند غیر از این نیست که بر خودش پیمان شکنی کرده و هر کس به آنچه با خدا عهد بسته وفا کند پس بزودی (خدا) به او پاداشی بزرگ می دهد ﴿۱۰﴾
سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ لَكُم مِّنَ اللَّـهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا ۚ بَلْ كَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١١﴾
بزودی از عربهایی که در جنگ شرکت نکرده اند به تو خواهند گفت اهل ما و اموال ما ما را مشغول کرد پس برای ما آمرزش بخواه به زبانهایشان چیزی را می گویند که در قلبهای آنها نیست بگو پس چه کسی میتواند مالک چیزی از خدا برای شما باشد اگر (خدا ) برای شما ضرری بخواهد یا برای شما نفعی بخواهد ؟ بلکه خدا به آنچه عمل میکنید آگاه بوده است﴿۱۱﴾
بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَىٰ أَهْلِيهِمْ أَبَدًا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنتُمْ قَوْمًا بُورًا ﴿١٢﴾
ولی شما چنین گمان می کردید که رسول و مومنان هرگز دیگرتا ابد بسوی اهل خود باز نخواهند گشت و آن (مطلب) در قلبهای شما آراسته گشت و به گمان بد سوء ظن داشتید و شما قومی تباه شده بودید ﴿۱۲﴾
وَمَن لَّمْ يُؤْمِن بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا ﴿١٣﴾
و هر کس که به خدا و رسولش ایمان نیاورد البته که ما بر انکار کننده ها (کافران) آتشی سوزاننده آماده کردیم ﴿۱۳﴾
وَلِلَّـهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٤﴾
و ملکوت آسمانها و زمین مخصوص خداست برای هر کسی بخواهد می آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می کند و خدا آمرزنده و رحم گستر بوده است﴿۱۴﴾
سَيَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْكُمْ ۖ يُرِيدُونَ أَن يُبَدِّلُوا كَلَامَ اللَّـهِ ۚقُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَٰلِكُمْ قَالَ اللَّـهُ مِن قَبْلُ ۖ فَسَيَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا ۚ بَلْ كَانُوا لَا يَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٥﴾
بزودی کسانی که در جنگ شرکت نکرده اند وقتی که شما بسوی غنائم جنگی میروید که آنها را بگیرید می گویند : بگذارید که ما بدنبال شما بیا ییم آنها می خواهند که کلام خدا را تبدیل کنند بگو : شما هرگز بدنبال ما نمی آیید زیرا خدا از قبل آنگونه گفته است و بزودی آنها می گویند که شما نسبت به ما حسودس میکنید ولی آنها غیر از اندکی شایستگی فهمیدن ندارند ﴿۱۵﴾
قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ ۖ فَإِن تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّـهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖوَإِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُم مِّن قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٦﴾
به کسانی از اعراب که در جنگ شرکت نکردند بگو : بزودی دعوت می شوید که با قومی که دارای نیروی بسیار هستند پیکار کنید یا اینکه تسلیم شوند و اگر اطاعت کنید خدا پاداشی نیکو به شما می دهد و اگر رویگردان شوید همانگونه که از قبل رویگرداندید شما را به عذابی دردناک عذاب میکند ﴿۱۶﴾
لَّيْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ ۗ وَمَن يُطِعِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَمَن يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٧﴾
بر کور گناهی نیست و بر معلول گناهی نیست و بر مریض گناهی نیست (که در جنگ شرکت نکنند) و هر کس از خدا و رسولش اطاعت کند او را در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست داخل می گرداند و هر کس رویگردان شود او را به عذابی دردناک عذاب میکند ﴿۱۷﴾
لَّقَدْ رَضِيَ اللَّـهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا ﴿١٨﴾
البته که خدا از مومنین راضی شد وقتی که با تو زیر درخت بیعت کردند و آنچه در قلبهایشان بود را می دانست و آرامش را برای آنها نازل کرد و به آنها پیروزی نزدیک را پاداش داد ﴿۱۸﴾
وَمَغَانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهَا ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٩﴾
و غنیمتهای بسیاری که آن را می گیرید و خدا نیرومند با حکمت بوده است ﴿۱۹﴾
وَعَدَكُمُ اللَّـهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَـٰذِهِ وَكَفَّ أَيْدِيَ النَّاسِ عَنكُمْ وَلِتَكُونَ آيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿٢٠﴾
خدا به شما غنیمتهای بسیاری را وعده داد که آنها را میگیرید و برای شما در این (برای بدست آوردن غنیمتها) شتاب کرد و دستهای مردم را از آزار رساندن به شما باز داشت و برای آنکه آیه ای (نشانه ای) برای مومنان باشد و شما را به راه راست هدایت کند ﴿۲۰﴾
وَأُخْرَىٰ لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّـهُ بِهَا ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا ﴿٢١﴾
و دیگر آن (چیزی که) بر آن توانایی نداشتید البته که خدا آن را احاطه کرده است و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۲۱﴾
وَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿٢٢﴾
و اگر کسانی که انکار کردند با شما می جنگیدند البته برای گریختن عقب گرد می کردند سپس هیچ ولی و یاوری پیدا نمی کردند ﴿۲۲﴾
سُنَّةَ اللَّـهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ ۖوَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّـهِ تَبْدِيلًا ﴿٢٣﴾
قانون خداست همانی که از قبل در گذشته (نیز جاری بوده) و هرگز برای قانون خدا تبدیلی وجود ندارد ﴿۲۳﴾
وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا ﴿٢٤﴾
و او کسی است که دستهای آنها را از شما باز داشت و دستهای شما را نیز از آنها در درون مکه (بازداشت) بعد از آنکه شما را بر آنها پیروز گردانید و خدا به آنچه انجام میدهید بینا بوده است ﴿۲۴﴾
هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ ۚ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ لِّيُدْخِلَ اللَّـهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ ۚ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴿٢٥﴾
آنها همان کسانی هستند که انکار کردند و شما را از مسجد الحرام منع کردند (اجازه ی ورود به شما ندادند) و همینطور قربانی هایی که همراه شما بودند (اجازه ندادند که) به محلشان برسند و اگر مردانی از مومنان و زنهایی از مومنان نبودند که آنها را می شناختید (و ممکن بود ندانسته) آنها را در هم بپیچید و بخاطر آنها به نادانی گناهی بر شما برسد تا که خدا و در رحمتش داخل گرداند هر کس را که می خواهد اگر پراکنده بودند (کافران و مومنان از هم جدا بودند) البته کافران از آنها را عذاب میکردیم ﴿۲۵﴾
إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا﴿٢٦﴾
وقتی که کسانی که کافر شدند را در قلبهایشان تعصبی قرار داد تعصب جاهلیت و خدا آرامش را بر رسول و مومنان نازل کرد و آنها را به کلمه ی تقوا ملزم کرد و آنها نسبت به آن و اهلش محق تر بودند و خدا بر هر چیزی دانا بوده است ﴿۲۶﴾
لَّقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا﴿٢٧﴾
البته خدا رویای رسولش را محقق کرد که البته اگر خدا بخواهد در امنیت وارد مسجد الحرام میشوید تراشنده های سرهایتان و کوتاه کننده گان بدون اینکه بترسید و (خدا) میدانست آنچه را که شما نمی دانستید و غیر از آن آن فتح نزدیک را قرار داد ﴿۲۷﴾
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا ﴿٢٨﴾
او (خدا) کسی است که رسولش را با هدایت و دین حقیقت فرستاد تا بر تمام دین های (باطل) پیروز و مسلط گرداند و خدا برای شهادت دادن کافیست ﴿۲۸﴾
مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّـهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ۖتَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۗ وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا ﴿٢٩﴾
محمد رسول خداست و کسانی که با او هستند نسبت به کفار محکم و استوار هستند و میان خودشان رحم کننده هستند{ (اشداء با این معنی نیست که آنها فقط در مقابل کسانی که بروی آنها شمشیر میکشند استوار هستند بلکه اشداء یعنی باصلابت و نیرو سخن خدا را میگویند و از آن دفاع میکنند همانگونه که آیات دیگر قرآن نیز این را تایید میکند>>> ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ [النحل : 1۲۵] برای برسی بیشتر به لینک رجوع کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_2787.html ) } آنها را می بینی که رکوع و سجده می گذارند و بدنبال جستجوی نعمت یا رحمتی و خشنودی از خدا هستند علامت آنها در صورتهایشان از اثر سجده ها نمایان است آنگونه است مثل آنها در تورات و مثل آنها در انجیل که مانند زراعتی هستند که نهال خود را بیرون آورد و آن را تقویت میکند و آن را محکم میکند تا اینکه بر ساقه ی خودش تعادل پیدا میکند زارعان را به تعجب وا میدارد و حتمآ با وجود آنها (مومنان) کافرا ن خشمگین میشوند خدا به کسانی از آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند آمرزش و پاداش بزرگی را وعده داد ﴿۲۹﴾
تا خدا از گناهانت آنچه را که پیش فرستادی و آنچه را که بعدآ مرتکب خواهی شد برایت بیامرزدو نعمتش را بر تو تمام کند و تو را براه مستقیم هدایت کند ﴿۲﴾
وَيَنصُرَكَ اللَّـهُ نَصْرًا عَزِيزًا ﴿٣﴾
و خدا تو را با کمکی قدرتمندانه یاری میکند ﴿۳﴾
هُوَ الَّذِي أَنزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَّعَ إِيمَانِهِمْ ۗ وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٤﴾
او کسی است که آرامش را در قلبهای مومنان نازل کرد تا ایمانی بر ایمان آنها اضافه کند و لشگر آسمانها و زمین برای خداست و خدا عالم و حکیم بوده است﴿۴﴾
لِّيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عِندَ اللَّـهِ فَوْزًا عَظِيمًا ﴿٥﴾
برای اینکه (حتمآ) زنان مومن و مردان مومن را در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست داخل گرداند در آن باغها اقامت می گزینند و گناهانشان را از آنها پاک می کند و آن در پیشگاه خدا همان رستگاری بزرگ است ﴿۵﴾
وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّـهِ ظَنَّ السَّوْءِ ۚ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ ۖ وَغَضِبَ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿٦﴾
و (خدا) مردان منافق و زنهای منافق و مردان و زنان مشرک را عذاب میکند کسانی که نسبت به خدا گمان بد را گمان میبرند (سوء ظن دارند) و خدا بر آنها غضب کرد و آنها را لعنت کرد (دور کرد) و برای آنها جهنم را آماده کرد و چه بد بازگشتگاهی است ﴿۶﴾
وَلِلَّـهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚوَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿٧﴾
و سپاهیان آسمانها و زمین مخصوص خداست و خدا نیرومند با حکمت است ﴿۷﴾
إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا﴿٨﴾
البته ما تو را بعنوان شاهد و بشارت دهنده و هشدار دهنده فرستادیم ﴿۸﴾
لِّتُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿٩﴾
تا به خدا و رسولش ایمان بیاورید و او را محترم شمارید و او را باوقار و متین بشمارید و او را شب و روز تسبیح کنید ﴿۹﴾
إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّـهَ يَدُ اللَّـهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ ۚ فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّـهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١٠﴾
البته کسانی که با تو بیعت می کنند جز این نیست که آنها با خدا بیعت می کنند دست خداست که بالای دست آنهاست و هر کس پیمان شکنی کند غیر از این نیست که بر خودش پیمان شکنی کرده و هر کس به آنچه با خدا عهد بسته وفا کند پس بزودی (خدا) به او پاداشی بزرگ می دهد ﴿۱۰﴾
سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا ۚ يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِم مَّا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ ۚ قُلْ فَمَن يَمْلِكُ لَكُم مِّنَ اللَّـهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا ۚ بَلْ كَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١١﴾
بزودی از عربهایی که در جنگ شرکت نکرده اند به تو خواهند گفت اهل ما و اموال ما ما را مشغول کرد پس برای ما آمرزش بخواه به زبانهایشان چیزی را می گویند که در قلبهای آنها نیست بگو پس چه کسی میتواند مالک چیزی از خدا برای شما باشد اگر (خدا ) برای شما ضرری بخواهد یا برای شما نفعی بخواهد ؟ بلکه خدا به آنچه عمل میکنید آگاه بوده است﴿۱۱﴾
بَلْ ظَنَنتُمْ أَن لَّن يَنقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَىٰ أَهْلِيهِمْ أَبَدًا وَزُيِّنَ ذَٰلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَظَنَنتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنتُمْ قَوْمًا بُورًا ﴿١٢﴾
ولی شما چنین گمان می کردید که رسول و مومنان هرگز دیگرتا ابد بسوی اهل خود باز نخواهند گشت و آن (مطلب) در قلبهای شما آراسته گشت و به گمان بد سوء ظن داشتید و شما قومی تباه شده بودید ﴿۱۲﴾
وَمَن لَّمْ يُؤْمِن بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا ﴿١٣﴾
و هر کس که به خدا و رسولش ایمان نیاورد البته که ما بر انکار کننده ها (کافران) آتشی سوزاننده آماده کردیم ﴿۱۳﴾
وَلِلَّـهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ يَغْفِرُ لِمَن يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٤﴾
و ملکوت آسمانها و زمین مخصوص خداست برای هر کسی بخواهد می آمرزد و هر کس را بخواهد عذاب می کند و خدا آمرزنده و رحم گستر بوده است﴿۱۴﴾
سَيَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انطَلَقْتُمْ إِلَىٰ مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْكُمْ ۖ يُرِيدُونَ أَن يُبَدِّلُوا كَلَامَ اللَّـهِ ۚقُل لَّن تَتَّبِعُونَا كَذَٰلِكُمْ قَالَ اللَّـهُ مِن قَبْلُ ۖ فَسَيَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا ۚ بَلْ كَانُوا لَا يَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٥﴾
بزودی کسانی که در جنگ شرکت نکرده اند وقتی که شما بسوی غنائم جنگی میروید که آنها را بگیرید می گویند : بگذارید که ما بدنبال شما بیا ییم آنها می خواهند که کلام خدا را تبدیل کنند بگو : شما هرگز بدنبال ما نمی آیید زیرا خدا از قبل آنگونه گفته است و بزودی آنها می گویند که شما نسبت به ما حسودس میکنید ولی آنها غیر از اندکی شایستگی فهمیدن ندارند ﴿۱۵﴾
قُل لِّلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَىٰ قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ ۖ فَإِن تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّـهُ أَجْرًا حَسَنًا ۖوَإِن تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُم مِّن قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٦﴾
به کسانی از اعراب که در جنگ شرکت نکردند بگو : بزودی دعوت می شوید که با قومی که دارای نیروی بسیار هستند پیکار کنید یا اینکه تسلیم شوند و اگر اطاعت کنید خدا پاداشی نیکو به شما می دهد و اگر رویگردان شوید همانگونه که از قبل رویگرداندید شما را به عذابی دردناک عذاب میکند ﴿۱۶﴾
لَّيْسَ عَلَى الْأَعْمَىٰ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ ۗ وَمَن يُطِعِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَمَن يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٧﴾
بر کور گناهی نیست و بر معلول گناهی نیست و بر مریض گناهی نیست (که در جنگ شرکت نکنند) و هر کس از خدا و رسولش اطاعت کند او را در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست داخل می گرداند و هر کس رویگردان شود او را به عذابی دردناک عذاب میکند ﴿۱۷﴾
لَّقَدْ رَضِيَ اللَّـهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا ﴿١٨﴾
البته که خدا از مومنین راضی شد وقتی که با تو زیر درخت بیعت کردند و آنچه در قلبهایشان بود را می دانست و آرامش را برای آنها نازل کرد و به آنها پیروزی نزدیک را پاداش داد ﴿۱۸﴾
وَمَغَانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهَا ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٩﴾
و غنیمتهای بسیاری که آن را می گیرید و خدا نیرومند با حکمت بوده است ﴿۱۹﴾
وَعَدَكُمُ اللَّـهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَـٰذِهِ وَكَفَّ أَيْدِيَ النَّاسِ عَنكُمْ وَلِتَكُونَ آيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿٢٠﴾
خدا به شما غنیمتهای بسیاری را وعده داد که آنها را میگیرید و برای شما در این (برای بدست آوردن غنیمتها) شتاب کرد و دستهای مردم را از آزار رساندن به شما باز داشت و برای آنکه آیه ای (نشانه ای) برای مومنان باشد و شما را به راه راست هدایت کند ﴿۲۰﴾
وَأُخْرَىٰ لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّـهُ بِهَا ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا ﴿٢١﴾
و دیگر آن (چیزی که) بر آن توانایی نداشتید البته که خدا آن را احاطه کرده است و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۲۱﴾
وَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿٢٢﴾
و اگر کسانی که انکار کردند با شما می جنگیدند البته برای گریختن عقب گرد می کردند سپس هیچ ولی و یاوری پیدا نمی کردند ﴿۲۲﴾
سُنَّةَ اللَّـهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلُ ۖوَلَن تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّـهِ تَبْدِيلًا ﴿٢٣﴾
قانون خداست همانی که از قبل در گذشته (نیز جاری بوده) و هرگز برای قانون خدا تبدیلی وجود ندارد ﴿۲۳﴾
وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُم بِبَطْنِ مَكَّةَ مِن بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا ﴿٢٤﴾
و او کسی است که دستهای آنها را از شما باز داشت و دستهای شما را نیز از آنها در درون مکه (بازداشت) بعد از آنکه شما را بر آنها پیروز گردانید و خدا به آنچه انجام میدهید بینا بوده است ﴿۲۴﴾
هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَن يَبْلُغَ مَحِلَّهُ ۚ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُّؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُّؤْمِنَاتٌ لَّمْ تَعْلَمُوهُمْ أَن تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُم مِّنْهُم مَّعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖ لِّيُدْخِلَ اللَّـهُ فِي رَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ ۚ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴿٢٥﴾
آنها همان کسانی هستند که انکار کردند و شما را از مسجد الحرام منع کردند (اجازه ی ورود به شما ندادند) و همینطور قربانی هایی که همراه شما بودند (اجازه ندادند که) به محلشان برسند و اگر مردانی از مومنان و زنهایی از مومنان نبودند که آنها را می شناختید (و ممکن بود ندانسته) آنها را در هم بپیچید و بخاطر آنها به نادانی گناهی بر شما برسد تا که خدا و در رحمتش داخل گرداند هر کس را که می خواهد اگر پراکنده بودند (کافران و مومنان از هم جدا بودند) البته کافران از آنها را عذاب میکردیم ﴿۲۵﴾
إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنزَلَ اللَّـهُ سَكِينَتَهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَىٰ وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا﴿٢٦﴾
وقتی که کسانی که کافر شدند را در قلبهایشان تعصبی قرار داد تعصب جاهلیت و خدا آرامش را بر رسول و مومنان نازل کرد و آنها را به کلمه ی تقوا ملزم کرد و آنها نسبت به آن و اهلش محق تر بودند و خدا بر هر چیزی دانا بوده است ﴿۲۶﴾
لَّقَدْ صَدَقَ اللَّـهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ ۖ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاءَ اللَّـهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ ۖ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِن دُونِ ذَٰلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا﴿٢٧﴾
البته خدا رویای رسولش را محقق کرد که البته اگر خدا بخواهد در امنیت وارد مسجد الحرام میشوید تراشنده های سرهایتان و کوتاه کننده گان بدون اینکه بترسید و (خدا) میدانست آنچه را که شما نمی دانستید و غیر از آن آن فتح نزدیک را قرار داد ﴿۲۷﴾
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَىٰ وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا ﴿٢٨﴾
او (خدا) کسی است که رسولش را با هدایت و دین حقیقت فرستاد تا بر تمام دین های (باطل) پیروز و مسلط گرداند و خدا برای شهادت دادن کافیست ﴿۲۸﴾
مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّـهِ ۚ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ ۖتَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا ۖ سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ۚ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ ۚ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ ۗ وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا ﴿٢٩﴾
محمد رسول خداست و کسانی که با او هستند نسبت به کفار محکم و استوار هستند و میان خودشان رحم کننده هستند{ (اشداء با این معنی نیست که آنها فقط در مقابل کسانی که بروی آنها شمشیر میکشند استوار هستند بلکه اشداء یعنی باصلابت و نیرو سخن خدا را میگویند و از آن دفاع میکنند همانگونه که آیات دیگر قرآن نیز این را تایید میکند>>> ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ [النحل : 1۲۵] برای برسی بیشتر به لینک رجوع کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_2787.html ) } آنها را می بینی که رکوع و سجده می گذارند و بدنبال جستجوی نعمت یا رحمتی و خشنودی از خدا هستند علامت آنها در صورتهایشان از اثر سجده ها نمایان است آنگونه است مثل آنها در تورات و مثل آنها در انجیل که مانند زراعتی هستند که نهال خود را بیرون آورد و آن را تقویت میکند و آن را محکم میکند تا اینکه بر ساقه ی خودش تعادل پیدا میکند زارعان را به تعجب وا میدارد و حتمآ با وجود آنها (مومنان) کافرا ن خشمگین میشوند خدا به کسانی از آنها که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند آمرزش و پاداش بزرگی را وعده داد ﴿۲۹﴾
یدالله
فوق ایدیهم ۲۵/۳ /۱۳۹۲ بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر