سورة المؤمنون
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحمت کنندۀ رحمت گر
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١﴾
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١﴾
البته
مومنان رستگار شدند ﴿١﴾
الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿٢﴾
همان کسانی که در نمازشان فروتنند ﴿۲﴾
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ﴿٣﴾
و کسانی که از سخن و کار بیهوده و ناشایست دوری میکنند ﴿٣﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ﴿٤﴾
و کسانی که آنها زکات را انجام میدهند﴿۴﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ﴿٥﴾
و کسانی که آنها حریمشان (روابط یا تمایلات جنسی شان) را کنترل میکنند (که فعل حرام نکنند) ﴿۵﴾
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ﴿٦﴾
مگر بر همسرانشان و یا با هم پیمانانشان و در این صورت سرزنشی برای آنها نیست﴿۶﴾
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٧﴾
و هرکس به غیر از این دنبال راه دیگری باشد آنها متجاوز (از حریم و حدود خدا) هستند﴿٧﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴿٨﴾
و کسانی که بر امانتها و عهد هایشان رعایت کننده هستند﴿۸﴾
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ﴿٩﴾
و کسانی که بر نمازهایشان محافظت میکنند ﴿۹﴾
أُولَـٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿١٠﴾
آنها کسانی هستند که وارث اند ﴿۱۰﴾
الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١١﴾
کسانی که بهشت را به ارث می برند و در آن جایگزین میشوند ﴿۱۱﴾
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ﴿١٢﴾
و البته ما انسان را از چکیده ای از گل خلق کردیم ﴿۱۲﴾
ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ ﴿١٣﴾
سپس بصورت نطفه ای در مکانی آرام قرارش دادیم ﴿۱۳﴾
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّـهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ﴿١٤﴾
سپس نطفه را بصورت خونی گردشی خلق کردیم و خون در گردش را بصورت گوشت خلق کردیم و گوشت را بصورت استخوان خلق کردیم و استخوانها را با گوشت پوشاندیم سپس آن را خلقتی دیگر پدید آوردیم و مبارک باد بر خدا بهترین آفریننده ها﴿۱۴﴾
ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ﴿١٥﴾
سپس شما بعد از آن می میرید ﴿۱۵﴾
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ﴿١٦﴾
سپس شما در روز قیامت بر انگیخته میشوید ﴿۱۶﴾
وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ﴿١٧﴾
و البته بر فراز شما هفت مسیر را خلق کردیم و ما از خلق غافل نبوده ایم ﴿۱۷﴾
وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿١٨﴾
و از آسمان آب را به اندازه نازل کردیم و آن را در زمین ساکن کردیم و قطعاً ما بر بردن آن توانا هستیم ﴿۱۸﴾
فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿١٩﴾
و بوسیلۀ آن (آب) برای شما باغهایی از خرما ها و انگور ها پدید آوردیم در آن برای شما میوه های بسیاری است و از آن می خورید ﴿۱۹﴾
وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاءَ تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ ﴿٢٠﴾
و درختی که از طور سینا بیرون می آید روغن و خورش را برای خورنده ها می رویاند ﴿۲۰﴾
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٢١﴾
و به یقین برای شما در حیوانات پندیست شما از شکم های آنها (شیر) مینوشید و برای شما در آن منافع بسیاری است و از آن می خورید ﴿۲۱﴾
وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾
و بر آن و بر کشتی سوار میشوید ﴿۲۲﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّـهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾
و به یقین نوح را بسوی قومش فرستادیم و گفت ای قوم خدا را پرستش کنید که خدایی غیر از او برای شما وجود ندارد آیا حذر نمی کنید ؟ ﴿۲۳﴾
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَـٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَـٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ﴿٢٤﴾
و کامروایان (اشراف) کسانی که از قوم او کافر بودند گفتند : این (نوح) غیر از بشری مانند خود شما نیست که میخواهد بر شما فزونی جوید و اگر خدا می خواست (بر شما پیامبری برگزیند) ملائکه را برای شما نازل میکرد ما چیزی در بارۀ این از پدران پیشین خود نشنیده ایم ﴿۲۴﴾
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٢٥﴾
او غیر از مردی که دیوانه شده چیز دیگری نیست پس باید تا زمانی معین چشم از او بر ندارید تا به او صدمه بزنید ﴿۲۵﴾
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾
(نوح) گفت پروردگارا من را در برابر تکذیب آنها یاری کن ﴿۲۶﴾
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾
و به او وحی کردیم که بوسیلۀ چشمهای ما و وحی ما کشتی را بساز سپس وقتی دستور ما بیاید و تنور شروع به جوشش کند پس در آن ببر از هر دو جفتی دو تایی و خانوادۀ خود را مگر آنکسی کاز میان آنها سخن برایش پیشی گرفته و در بارۀ کسانی که ستم کردند با من سخن نگو که البته آنها غرق شونده هستند ﴿۲۷﴾
فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٢٨﴾
و وقتی که برابر شدی تو وآنکسانی که با تو در کشتی هستند پس بگو ستایش مخصوص خداییست که ما را از قوم ستمگر نجات داد ﴿۲۸﴾
وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ ﴿٢٩﴾
و بگو ای پروردگار من من را در منزلی مبارک فرود اور و تو بهترین فرود اورنده ها هستی ﴿۲۹﴾
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ﴿٣٠﴾
البته در آن نشانه هاییس و ما مبتلا کننده هستیم ﴿۳۰﴾
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ﴿٣١﴾
سپس (بعد از دوران نوح) قرنی دیگر را پدید آوردیم ﴿۳۱﴾
فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ﴿٣٢﴾
و در میان آنها رسولی از خودشان فرستادیم که خدا را پرستش کنید برای شما خدایی غیر از او وجود ندارد آیا حدود خدا را رعایت نمیکنید ؟ ﴿۳۲﴾
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَـٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿٣٣﴾
و ثروتمندان کسانی که از قومش کافر شدند و برخورد در آخرت را تکذیب کردند و ما به آنها در زندگی دنیا امکانات بسیار داده بودیم گفتند : این (پیامبر غیر از بشری مثل خودتان نیست از آنچه شما میخورید او هم می خورد و از انچه مینوشید او هم مینوشد ﴿۳۳﴾
وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ ﴿٣٤﴾
و اگر شما از بشری مانند خودتان اطاعت کنید در آن صورت شما زیان میکنید ﴿۳۴﴾
أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ ﴿٣٥﴾
آیا به شما وعده میدهد که وقتی شما مردید و تبدیل به خاک و استخوان شدید در ان هنگام شما (زنده شده از خاک) خارج می شوید ؟ ﴿۳۵﴾
هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿٣٦﴾
یقین داشته باشید که آنچه را وعده داده می شوید هیچوقت اتفاق نخواهد افتاد ﴿۳۶﴾
إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٣٧﴾
غیر از زندگی دنیا هیچ چیزی نیست که میمیریم و زندگی میکنیم و ما دیگر بر انگیخته نمی شویم ﴿۳۷﴾
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ ﴿٣٨﴾
او (پیامبر) غیر از مردی که سخنان دروغ را به خدا افترا می بندد چیزدیگری نیست و ما به او ایمان نداریم ﴿۳۸﴾
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٣٩﴾
( رسول) گفت: خدا یا من را در مقابل تکذیب کننده ها یاری کن ﴿۳۹﴾
قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ ﴿٤٠﴾
(خدا) گفت : پس از مدت اندکی صبح میکنند در حالیکه پشیمان هستند ﴿۴۰﴾
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٤١﴾
و خروش عذاب به حقیقت آنها را فرا گرفت و آنها را گرد و غباری قرار دادیم دور باد برای قوم ستمگر ﴿۴۱﴾
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ ﴿٤٢﴾
سپس بعد از آنها قرنهایی دیگر پدید آوردیم ﴿۴۲﴾
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿٤٣﴾
از هیچ امتی اجلش سبقت نمی گیرد و نه به تاخیر می افتد ﴿۴۳﴾
ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾
سپس رسولانمان را پی در پی فرستادیم و هر امتی که رسولی برایشان آمد تکذیبش کردند و بعضی از آنها را بدنبال بعضی دیگر پیرو گرداندیم و آنها را بصورت داستانهایی قرار دادیم پس دور باد برای قومی که ایمان نمی آورند ﴿۴۴﴾
ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٤٥﴾
سپس موسی و برادرش هارون را با آیات مان و تسلطی روشنگر فرستادیم ﴿۴۵﴾
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ ﴿٤٦﴾
بسوی فرعون و اطرافیانش و تکبر ورزیدند و آنها قومی برتری طلب بودند ﴿۴۶﴾
فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ ﴿٤٧﴾
و گفتند آیا به دو نفر بشر که مانند ما هستند ایمان بیاوریم ؟ و در حالیکه قوم آن دو نفر برای ما عبادت میکنند ﴿۴٧﴾
فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ﴿٤٨﴾
و آن دو را تکذیب کردند و از هلاک شده ها بودند ﴿۴۸﴾
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾
و البته به موسی کتاب دادیم شاید آنها هدایت شوند ﴿۴۹﴾
وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ ﴿٥٠﴾
و پسر مریم و مادرش را آیه ای قرار دادیم و ان دو را بسوی سرزمینی بلند که دارای آرامش و آبهای روان بود جای دادیم ﴿۵۰﴾
يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ ﴿٥١﴾
ای رسول از پاکیزه ها بخورید و به شایسته ها عمل کنید البته من به آنچه میکنید دانا هستم ﴿۵۱﴾
وَإِنَّ هَـٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ﴿٥٢﴾
و البته این امت شماست امتی واحد و من پروردگارتان هستم پس حدود من را رعایت کنید ﴿۵۲﴾
فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴿٥٣﴾
و دستوراتشان را (که از جانب خدا برایشان آمده بود) در میان خود بصورت کتابهایی قطعه قطعه کردند هر گروهی به آنچه در پیش آنهاست مغرور هستند ﴿۵۳﴾
فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٥٤﴾
و تا هنگامی آنها را در گرداب جهالتشان رها کن ﴿۵۴﴾
أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ ﴿٥٥﴾
آیا آنها چنین محاسبه میکنند که ما آنها را بوسیله ی مال و فرزندان کمکشان می کنیم ؟ ﴿۵۵﴾
نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾
و برای آنها در کار خیر برایشان شتاب می کنیم ؟ بلکه آنها قومی هستند که شعور ندارند ﴿۵۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾
قطعآ کسانی که از ترس خدایشان حذر میکنند ﴿۵٧﴾
وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾
و کسانی که به آیات پروردگارشان باور مند هستند ﴿۵۸﴾
وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ ﴿٥٩﴾
و کسانی که با پروردگارشان کسی را شریک نمی کنند ﴿۵۹﴾
وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ﴿٦٠﴾
و کسانی که میدهند آنچه را باید بدهند و قلبهایشان از اینکه بسوی پروردگارشان بر می گردند درهراس است ﴿۶۰﴾
أُولَـٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿٦١﴾
آنها کسانی هستند که در خیرات سرعت می گیرند و آنها برای آن کار خیر سبقت گیرنده هستند ﴿۶۱﴾
وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٢﴾
به هیچ نفسی تکلیف نمی کنیم مگر به اندازه ی توانا ییش و نزد ما کتابیست که به حقیقت سخن می گوید و به آنها ستم نمی شود ﴿۶۲﴾
بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَـٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿٦٣﴾
لکه قلبهایشان از این مطلب در گرداب بی خبری است و برای آنها اعمالی غیر از این است که انها بر آن عمل کننده هستند ﴿۶۳﴾
حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ ﴿٦٤﴾
تا زمانی که اشراف آنها را به عذاب بگیریم در آن هنگام آنها پناه جویان هستند ﴿۶۴﴾
لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ ﴿٦٥﴾
امروز شما اظهار پناهندگی نکنید زیرا شما امروز از جانب ما یاری نمی شوید ﴿۶۵﴾
قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ ﴿٦٦﴾
مطمئنآ آیات من بر شما خوانده میشد و شما بر عقبه ی خود رو بر می گرداندید ﴿۶۶﴾
مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ﴿٦٧﴾
استکبار کننده هایی نسبت به آن (آیات) دوری کننده هایی شب نشین ﴿۶۷﴾
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ﴿٦٨﴾
آیا در سخن (خدا) ژرف اندیشی نمی کنند یا برای آنها چیزی آمد که بر پدران پیشین آنها نیامده بود ﴿۶۸﴾
أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ ﴿٦٩﴾
یا اینکه رسولانشان را نشناختند و یا آنها بر او (رسول) منکر هستند ﴿۶۹﴾
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ ﴿٧٠﴾
یا میگویند که او دیوانه است بلکه برایشان حقیقت را آورد و بیشترشان از حقیقت ناراحت میشوند ﴿٧۰﴾
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ ﴿٧١﴾
و اگر حقیقت از هواهای نفسانی آنها پیروی می کرد آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست به فساد کشیده می شد بلکه به آنها تذکرشان را دادیم ولی آنها از تذکرشان اعراض میکنند ﴿٧۱﴾
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿٧٢﴾
آیا تو از آنها خرج می خواستی و خرجی پروردگارت بهتر است و او بهترین روزی دهنده هاست ﴿٧۲﴾
وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٧٣﴾
و البته تو آنها را به راه مستقیم دعوت میکنی ﴿٧۳﴾
وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ ﴿٧٤﴾
و حتمآ کسانی که ایمان نمی آورند از راه منحرف شونده هستند ﴿٧۴﴾
وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾
و اگر به انها رحم کنیم و آنچه را به آنها ضرر رسانده بر طرف سازیم در سرکشی خود سرسختی می کنند در حالیکه سرگردانند ﴿٧۵﴾
وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾
و البته آنها را به عذاب گرفتیمشان و برای پروردگارشان تضرع کننده نبودند ﴿٧۶﴾
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾
تا وقتی که برای انها درهایی را که دارای عذابی سخت بود برای آنهاگشودیم در آن هنگام آنها نومید هستند ﴿٧۷﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾
او کسی است که برای شما شنوایی وبینایی و قدرت تفکر را پدید آورد آنچه شکر میکنید بسیار کم است ﴿٧۸﴾
وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾
و او کسی است که شما را در زمین پدید آورد و بسوی او محشور میشوید ﴿٧۹﴾
وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾
و او کسی است که زنده میکند و می میراند و اختلاف شب و روز برای اوست آیا به عقل رجوع نمی کنید ؟ ﴿۸۰﴾
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ ﴿٨١﴾
بلکه همان چیزهایی را گفتند که پیشینیان میگفتند ﴿۸۱﴾
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾
گفتند : آیا وقتی که ما مردیم و به خاک و استخوان تبدیل شدیم آیا ما بر انگیخته می شویم ؟ ﴿۸۲﴾
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَـٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَـٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨٣﴾
البته ما و پدرانمان از قبل به همین حرفها وعده داده شده ایم اینها غیر از افسانه های قدیمی چیز دیگری نیست ﴿۸۳﴾
قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾
بگو زمین و آنکس که در انست برای کیست ؟ اگر شما میدانید؟ ﴿۸۴﴾
سَيَقُولُونَ لِلَّـهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٨٥﴾
بزودی میگویند برای خداست بگو آیا متذکر نمی شوید ﴿۸۵﴾
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿٨٦﴾
بگو پروردگار آسمانهای هفت گانه و پروردگار عرش عظیم کیست؟ ﴿۸۶﴾
سَيَقُولُونَ لِلَّـهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾
بزودی به تو میگویند خدا بگو آیا حذر نمیکنید؟ ﴿۸۷﴾
قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾
بگو : مالکیت های همه چیز بدست کیست ؟ کسی که پناه میدهد و کسی نمیتواند به او پناه دهد اگر شما میدانید ؟ ﴿۸۸﴾
سَيَقُولُونَ لِلَّـهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾
بزودی میگویند برای خداست بگو پس به کجا جادو شده اید ؟﴿۸۹﴾
بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٩٠﴾
بلکه برای آنها حقیقت را آوردیم و لی آنها تکذیب می کنند ﴿۹۰﴾
مَا اتَّخَذَ اللَّـهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَـٰهٍ ۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَـٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٩١﴾
خدا برای خود فرزندی نگرفت و خدایی با او نیست اگر بود در آن هنگام هر خدایی آنچه را خلق کرده بود با خود میبرد و بعضی از آن (خدایان) بر دیگری برتری جویی می کرد خدا منزه است از آنچه وصف می کنند ﴿۹۱﴾
عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٩٢﴾
دانای غیب و آشکار است و از آنچه با او شریک میگردانند برتر است ﴿۹۲﴾
قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴿٩٣﴾
بگو : پروردگار من اگر به من نشان بدهی آنچه را وعده داده میشوند ﴿۹۳﴾
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٩٤﴾
بگو : پروردگار من من را در قوم ستمگران قرار نده ﴿۹۴﴾
وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾
و البته ما بر آنکه به تو نشان بدهیم آنچه را که به آنها وعده میدهیم توانا هستیم ﴿۹۵﴾
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ ﴿٩٦﴾
بدی را با آنچه خوبتر است دفع کن ما آنچه را وصف میکنند میدانیم ﴿۹۶﴾
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ﴿٩٧﴾
بگو پروردگار من از وسوسه های شیطان به تو پناه میبرم ﴿۹۷﴾
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ ﴿٩٨﴾
و به تو پناه می برم پروردگارم که انها (شیاطین) بر من حاضر شوند ﴿۹۸﴾
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ﴿٩٩﴾
تا زمانیکه مرگ یکی از آنها فرا رسد گوید : خدایا من را (به دنیا) برگردان ﴿۹۹﴾
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚكَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ﴿١٠٠﴾
امید است که عمل شایسته انجام دهم در آنچه ترک نموده ام . اینگونه نیست که میپندارید . آن کلمه ایست که او گوینده ی آن است و از پشت سر آنها برزخیست تا روزی که بر انگیخته میشوند﴿۱۰۰﴾
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ﴿١٠١﴾
و وقتی که در صور دمیده شود در آن روز میان آنها هیچ نسبتی باقی نمی ماند و (از احوال یکدیگر) نمی پرسند ﴿۱۰۱﴾
فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾
و هر کس میزانهایش سنگین تر باشد آنها همان رستگاران هستند ﴿۱۰۲﴾
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَـٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾
و هر کس میزانهایش سبک باشد آنها همان کسانی هستند که به نفس خود ضرر زده اند در جهنم مقیم میشوند ﴿۱۰۳﴾
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾
آتش صورتهایشان را میسوزاند و آنها در آن فشار میکشند (کالح = یعنی کسیکه لبهایش باز و دندانهایش پیداست ﴿۱۰۴﴾
أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾
آیا آیات من بر شما تلاوت نمی شد ؟ و شما آنها را تکذیب نمی کردید ؟ (دروغ نمیشمردید؟) ﴿۱۰۵﴾
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾
گفتند : ای پروردگار ما بدبختی بر ما غلبه کرد و قومی گمراه بودیم ﴿۱۰۶﴾
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾
ای پروردگار ما ما را از آن خارج کن و اگر دوباره برگشتیم در آن هنگام ما ستمگر هستیم ﴿۱۰۷﴾
قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾
گفت : در آن دور شوید ای سگها و با من سخن نگویید (خسی :کلمه ایست که برای دور کردن سگ و یا گرگ بکار می رود) ﴿۱۰۸﴾
إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾
به یقین گروهی از بنده های من می گویند : ای پروردگار ما برای ما بیامرز و به ما رحم کن و تو بهترین رحم کننده ها هستی ﴿۱۰۹﴾
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾
و شما آنها را به مسخره گرفتید تا زمانی که تذکر من را فراموش کردید و شما از آنها خنده تان میگرفت ﴿۱۱۰﴾
إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾
البته من امروز بدلیل آنکه صبر کردند به آنها پاداش میدهم البته آنها همان رستگاران هستند ﴿۱۱۱﴾
قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾
(خدا به آنها) گفت : در زمین به تعداد سالها چقدر ماندید ؟ ﴿۱۱۲﴾
قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾
گفتند یک روز یا یک بخش از روز پس از بازگشت کننده ها سوال کن ﴿۱۱۳﴾
قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾
(خدا) گفت : شما غیر از (مدت) اندکی در در زمین نماندید اگر میتوانستید بدانید ﴿۱۱۴﴾
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾
آیا چنین حساب میکنید که ما شما را به عبث خلق کردهایم و شما بسوی ما باز نمیگردید ﴿۱۱۵﴾
فَتَعَالَى اللَّـهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾
و خدا دارنده ی حقیقی برتر است و خدایی غیر از او نیست او پروردگار عرش . بلند نظر است ﴿۱۱۶﴾
وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾
و هر کس با خدا خدای دیگری را بخواند که هیچ دلیلی برای آن ندارد جز این نیست که حسابش نزد پروردگارش می باشد یقین بدانید که کافران رستگار نمیشوند ﴿۱۱۷﴾
وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾
و بگو پروردگار من بیامرز و رحم کن و تو بهترین رحم کننده ها هستی ﴿۱۱۸﴾
الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ ﴿٢﴾
همان کسانی که در نمازشان فروتنند ﴿۲﴾
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ﴿٣﴾
و کسانی که از سخن و کار بیهوده و ناشایست دوری میکنند ﴿٣﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِلزَّكَاةِ فَاعِلُونَ﴿٤﴾
و کسانی که آنها زکات را انجام میدهند﴿۴﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ﴿٥﴾
و کسانی که آنها حریمشان (روابط یا تمایلات جنسی شان) را کنترل میکنند (که فعل حرام نکنند) ﴿۵﴾
إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ﴿٦﴾
مگر بر همسرانشان و یا با هم پیمانانشان و در این صورت سرزنشی برای آنها نیست﴿۶﴾
فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ ﴿٧﴾
و هرکس به غیر از این دنبال راه دیگری باشد آنها متجاوز (از حریم و حدود خدا) هستند﴿٧﴾
وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ﴿٨﴾
و کسانی که بر امانتها و عهد هایشان رعایت کننده هستند﴿۸﴾
وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ﴿٩﴾
و کسانی که بر نمازهایشان محافظت میکنند ﴿۹﴾
أُولَـٰئِكَ هُمُ الْوَارِثُونَ ﴿١٠﴾
آنها کسانی هستند که وارث اند ﴿۱۰﴾
الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿١١﴾
کسانی که بهشت را به ارث می برند و در آن جایگزین میشوند ﴿۱۱﴾
وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن سُلَالَةٍ مِّن طِينٍ﴿١٢﴾
و البته ما انسان را از چکیده ای از گل خلق کردیم ﴿۱۲﴾
ثُمَّ جَعَلْنَاهُ نُطْفَةً فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ ﴿١٣﴾
سپس بصورت نطفه ای در مکانی آرام قرارش دادیم ﴿۱۳﴾
ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظَامًا فَكَسَوْنَا الْعِظَامَ لَحْمًا ثُمَّ أَنشَأْنَاهُ خَلْقًا آخَرَ ۚ فَتَبَارَكَ اللَّـهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ﴿١٤﴾
سپس نطفه را بصورت خونی گردشی خلق کردیم و خون در گردش را بصورت گوشت خلق کردیم و گوشت را بصورت استخوان خلق کردیم و استخوانها را با گوشت پوشاندیم سپس آن را خلقتی دیگر پدید آوردیم و مبارک باد بر خدا بهترین آفریننده ها﴿۱۴﴾
ثُمَّ إِنَّكُم بَعْدَ ذَٰلِكَ لَمَيِّتُونَ﴿١٥﴾
سپس شما بعد از آن می میرید ﴿۱۵﴾
ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ تُبْعَثُونَ﴿١٦﴾
سپس شما در روز قیامت بر انگیخته میشوید ﴿۱۶﴾
وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ وَمَا كُنَّا عَنِ الْخَلْقِ غَافِلِينَ﴿١٧﴾
و البته بر فراز شما هفت مسیر را خلق کردیم و ما از خلق غافل نبوده ایم ﴿۱۷﴾
وَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ ۖ وَإِنَّا عَلَىٰ ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ ﴿١٨﴾
و از آسمان آب را به اندازه نازل کردیم و آن را در زمین ساکن کردیم و قطعاً ما بر بردن آن توانا هستیم ﴿۱۸﴾
فَأَنشَأْنَا لَكُم بِهِ جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ لَّكُمْ فِيهَا فَوَاكِهُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿١٩﴾
و بوسیلۀ آن (آب) برای شما باغهایی از خرما ها و انگور ها پدید آوردیم در آن برای شما میوه های بسیاری است و از آن می خورید ﴿۱۹﴾
وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِن طُورِ سَيْنَاءَ تَنبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِّلْآكِلِينَ ﴿٢٠﴾
و درختی که از طور سینا بیرون می آید روغن و خورش را برای خورنده ها می رویاند ﴿۲۰﴾
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهَا وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ كَثِيرَةٌ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٢١﴾
و به یقین برای شما در حیوانات پندیست شما از شکم های آنها (شیر) مینوشید و برای شما در آن منافع بسیاری است و از آن می خورید ﴿۲۱﴾
وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٢٢﴾
و بر آن و بر کشتی سوار میشوید ﴿۲۲﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّـهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٢٣﴾
و به یقین نوح را بسوی قومش فرستادیم و گفت ای قوم خدا را پرستش کنید که خدایی غیر از او برای شما وجود ندارد آیا حذر نمی کنید ؟ ﴿۲۳﴾
فَقَالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِن قَوْمِهِ مَا هَـٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يُرِيدُ أَن يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَأَنزَلَ مَلَائِكَةً مَّا سَمِعْنَا بِهَـٰذَا فِي آبَائِنَا الْأَوَّلِينَ﴿٢٤﴾
و کامروایان (اشراف) کسانی که از قوم او کافر بودند گفتند : این (نوح) غیر از بشری مانند خود شما نیست که میخواهد بر شما فزونی جوید و اگر خدا می خواست (بر شما پیامبری برگزیند) ملائکه را برای شما نازل میکرد ما چیزی در بارۀ این از پدران پیشین خود نشنیده ایم ﴿۲۴﴾
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٢٥﴾
او غیر از مردی که دیوانه شده چیز دیگری نیست پس باید تا زمانی معین چشم از او بر ندارید تا به او صدمه بزنید ﴿۲۵﴾
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٢٦﴾
(نوح) گفت پروردگارا من را در برابر تکذیب آنها یاری کن ﴿۲۶﴾
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ ﴿٢٧﴾
و به او وحی کردیم که بوسیلۀ چشمهای ما و وحی ما کشتی را بساز سپس وقتی دستور ما بیاید و تنور شروع به جوشش کند پس در آن ببر از هر دو جفتی دو تایی و خانوادۀ خود را مگر آنکسی کاز میان آنها سخن برایش پیشی گرفته و در بارۀ کسانی که ستم کردند با من سخن نگو که البته آنها غرق شونده هستند ﴿۲۷﴾
فَإِذَا اسْتَوَيْتَ أَنتَ وَمَن مَّعَكَ عَلَى الْفُلْكِ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي نَجَّانَا مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٢٨﴾
و وقتی که برابر شدی تو وآنکسانی که با تو در کشتی هستند پس بگو ستایش مخصوص خداییست که ما را از قوم ستمگر نجات داد ﴿۲۸﴾
وَقُل رَّبِّ أَنزِلْنِي مُنزَلًا مُّبَارَكًا وَأَنتَ خَيْرُ الْمُنزِلِينَ ﴿٢٩﴾
و بگو ای پروردگار من من را در منزلی مبارک فرود اور و تو بهترین فرود اورنده ها هستی ﴿۲۹﴾
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ وَإِن كُنَّا لَمُبْتَلِينَ﴿٣٠﴾
البته در آن نشانه هاییس و ما مبتلا کننده هستیم ﴿۳۰﴾
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ﴿٣١﴾
سپس (بعد از دوران نوح) قرنی دیگر را پدید آوردیم ﴿۳۱﴾
فَأَرْسَلْنَا فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَـٰهٍ غَيْرُهُ ۖ أَفَلَا تَتَّقُونَ﴿٣٢﴾
و در میان آنها رسولی از خودشان فرستادیم که خدا را پرستش کنید برای شما خدایی غیر از او وجود ندارد آیا حدود خدا را رعایت نمیکنید ؟ ﴿۳۲﴾
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِلِقَاءِ الْآخِرَةِ وَأَتْرَفْنَاهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا مَا هَـٰذَا إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَيَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ ﴿٣٣﴾
و ثروتمندان کسانی که از قومش کافر شدند و برخورد در آخرت را تکذیب کردند و ما به آنها در زندگی دنیا امکانات بسیار داده بودیم گفتند : این (پیامبر غیر از بشری مثل خودتان نیست از آنچه شما میخورید او هم می خورد و از انچه مینوشید او هم مینوشد ﴿۳۳﴾
وَلَئِنْ أَطَعْتُم بَشَرًا مِّثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذًا لَّخَاسِرُونَ ﴿٣٤﴾
و اگر شما از بشری مانند خودتان اطاعت کنید در آن صورت شما زیان میکنید ﴿۳۴﴾
أَيَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذَا مِتُّمْ وَكُنتُمْ تُرَابًا وَعِظَامًا أَنَّكُم مُّخْرَجُونَ ﴿٣٥﴾
آیا به شما وعده میدهد که وقتی شما مردید و تبدیل به خاک و استخوان شدید در ان هنگام شما (زنده شده از خاک) خارج می شوید ؟ ﴿۳۵﴾
هَيْهَاتَ هَيْهَاتَ لِمَا تُوعَدُونَ ﴿٣٦﴾
یقین داشته باشید که آنچه را وعده داده می شوید هیچوقت اتفاق نخواهد افتاد ﴿۳۶﴾
إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا نَمُوتُ وَنَحْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٣٧﴾
غیر از زندگی دنیا هیچ چیزی نیست که میمیریم و زندگی میکنیم و ما دیگر بر انگیخته نمی شویم ﴿۳۷﴾
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا وَمَا نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ ﴿٣٨﴾
او (پیامبر) غیر از مردی که سخنان دروغ را به خدا افترا می بندد چیزدیگری نیست و ما به او ایمان نداریم ﴿۳۸﴾
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي بِمَا كَذَّبُونِ ﴿٣٩﴾
( رسول) گفت: خدا یا من را در مقابل تکذیب کننده ها یاری کن ﴿۳۹﴾
قَالَ عَمَّا قَلِيلٍ لَّيُصْبِحُنَّ نَادِمِينَ ﴿٤٠﴾
(خدا) گفت : پس از مدت اندکی صبح میکنند در حالیکه پشیمان هستند ﴿۴۰﴾
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٤١﴾
و خروش عذاب به حقیقت آنها را فرا گرفت و آنها را گرد و غباری قرار دادیم دور باد برای قوم ستمگر ﴿۴۱﴾
ثُمَّ أَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قُرُونًا آخَرِينَ ﴿٤٢﴾
سپس بعد از آنها قرنهایی دیگر پدید آوردیم ﴿۴۲﴾
مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿٤٣﴾
از هیچ امتی اجلش سبقت نمی گیرد و نه به تاخیر می افتد ﴿۴۳﴾
ثُمَّ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا تَتْرَىٰ ۖ كُلَّ مَا جَاءَ أُمَّةً رَّسُولُهَا كَذَّبُوهُ ۚ فَأَتْبَعْنَا بَعْضَهُم بَعْضًا وَجَعَلْنَاهُمْ أَحَادِيثَ ۚ فَبُعْدًا لِّقَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿٤٤﴾
سپس رسولانمان را پی در پی فرستادیم و هر امتی که رسولی برایشان آمد تکذیبش کردند و بعضی از آنها را بدنبال بعضی دیگر پیرو گرداندیم و آنها را بصورت داستانهایی قرار دادیم پس دور باد برای قومی که ایمان نمی آورند ﴿۴۴﴾
ثُمَّ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ وَأَخَاهُ هَارُونَ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٤٥﴾
سپس موسی و برادرش هارون را با آیات مان و تسلطی روشنگر فرستادیم ﴿۴۵﴾
إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا عَالِينَ ﴿٤٦﴾
بسوی فرعون و اطرافیانش و تکبر ورزیدند و آنها قومی برتری طلب بودند ﴿۴۶﴾
فَقَالُوا أَنُؤْمِنُ لِبَشَرَيْنِ مِثْلِنَا وَقَوْمُهُمَا لَنَا عَابِدُونَ ﴿٤٧﴾
و گفتند آیا به دو نفر بشر که مانند ما هستند ایمان بیاوریم ؟ و در حالیکه قوم آن دو نفر برای ما عبادت میکنند ﴿۴٧﴾
فَكَذَّبُوهُمَا فَكَانُوا مِنَ الْمُهْلَكِينَ﴿٤٨﴾
و آن دو را تکذیب کردند و از هلاک شده ها بودند ﴿۴۸﴾
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٤٩﴾
و البته به موسی کتاب دادیم شاید آنها هدایت شوند ﴿۴۹﴾
وَجَعَلْنَا ابْنَ مَرْيَمَ وَأُمَّهُ آيَةً وَآوَيْنَاهُمَا إِلَىٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِينٍ ﴿٥٠﴾
و پسر مریم و مادرش را آیه ای قرار دادیم و ان دو را بسوی سرزمینی بلند که دارای آرامش و آبهای روان بود جای دادیم ﴿۵۰﴾
يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ ﴿٥١﴾
ای رسول از پاکیزه ها بخورید و به شایسته ها عمل کنید البته من به آنچه میکنید دانا هستم ﴿۵۱﴾
وَإِنَّ هَـٰذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ﴿٥٢﴾
و البته این امت شماست امتی واحد و من پروردگارتان هستم پس حدود من را رعایت کنید ﴿۵۲﴾
فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُرًا ۖ كُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ﴿٥٣﴾
و دستوراتشان را (که از جانب خدا برایشان آمده بود) در میان خود بصورت کتابهایی قطعه قطعه کردند هر گروهی به آنچه در پیش آنهاست مغرور هستند ﴿۵۳﴾
فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٥٤﴾
و تا هنگامی آنها را در گرداب جهالتشان رها کن ﴿۵۴﴾
أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ ﴿٥٥﴾
آیا آنها چنین محاسبه میکنند که ما آنها را بوسیله ی مال و فرزندان کمکشان می کنیم ؟ ﴿۵۵﴾
نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ ۚ بَل لَّا يَشْعُرُونَ ﴿٥٦﴾
و برای آنها در کار خیر برایشان شتاب می کنیم ؟ بلکه آنها قومی هستند که شعور ندارند ﴿۵۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ هُم مِّنْ خَشْيَةِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ ﴿٥٧﴾
قطعآ کسانی که از ترس خدایشان حذر میکنند ﴿۵٧﴾
وَالَّذِينَ هُم بِآيَاتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ﴿٥٨﴾
و کسانی که به آیات پروردگارشان باور مند هستند ﴿۵۸﴾
وَالَّذِينَ هُم بِرَبِّهِمْ لَا يُشْرِكُونَ ﴿٥٩﴾
و کسانی که با پروردگارشان کسی را شریک نمی کنند ﴿۵۹﴾
وَالَّذِينَ يُؤْتُونَ مَا آتَوا وَّقُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلَىٰ رَبِّهِمْ رَاجِعُونَ﴿٦٠﴾
و کسانی که میدهند آنچه را باید بدهند و قلبهایشان از اینکه بسوی پروردگارشان بر می گردند درهراس است ﴿۶۰﴾
أُولَـٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ ﴿٦١﴾
آنها کسانی هستند که در خیرات سرعت می گیرند و آنها برای آن کار خیر سبقت گیرنده هستند ﴿۶۱﴾
وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖ وَلَدَيْنَا كِتَابٌ يَنطِقُ بِالْحَقِّ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿٦٢﴾
به هیچ نفسی تکلیف نمی کنیم مگر به اندازه ی توانا ییش و نزد ما کتابیست که به حقیقت سخن می گوید و به آنها ستم نمی شود ﴿۶۲﴾
بَلْ قُلُوبُهُمْ فِي غَمْرَةٍ مِّنْ هَـٰذَا وَلَهُمْ أَعْمَالٌ مِّن دُونِ ذَٰلِكَ هُمْ لَهَا عَامِلُونَ ﴿٦٣﴾
لکه قلبهایشان از این مطلب در گرداب بی خبری است و برای آنها اعمالی غیر از این است که انها بر آن عمل کننده هستند ﴿۶۳﴾
حَتَّىٰ إِذَا أَخَذْنَا مُتْرَفِيهِم بِالْعَذَابِ إِذَا هُمْ يَجْأَرُونَ ﴿٦٤﴾
تا زمانی که اشراف آنها را به عذاب بگیریم در آن هنگام آنها پناه جویان هستند ﴿۶۴﴾
لَا تَجْأَرُوا الْيَوْمَ ۖ إِنَّكُم مِّنَّا لَا تُنصَرُونَ ﴿٦٥﴾
امروز شما اظهار پناهندگی نکنید زیرا شما امروز از جانب ما یاری نمی شوید ﴿۶۵﴾
قَدْ كَانَتْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُمْ عَلَىٰ أَعْقَابِكُمْ تَنكِصُونَ ﴿٦٦﴾
مطمئنآ آیات من بر شما خوانده میشد و شما بر عقبه ی خود رو بر می گرداندید ﴿۶۶﴾
مُسْتَكْبِرِينَ بِهِ سَامِرًا تَهْجُرُونَ﴿٦٧﴾
استکبار کننده هایی نسبت به آن (آیات) دوری کننده هایی شب نشین ﴿۶۷﴾
أَفَلَمْ يَدَّبَّرُوا الْقَوْلَ أَمْ جَاءَهُم مَّا لَمْ يَأْتِ آبَاءَهُمُ الْأَوَّلِينَ﴿٦٨﴾
آیا در سخن (خدا) ژرف اندیشی نمی کنند یا برای آنها چیزی آمد که بر پدران پیشین آنها نیامده بود ﴿۶۸﴾
أَمْ لَمْ يَعْرِفُوا رَسُولَهُمْ فَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ ﴿٦٩﴾
یا اینکه رسولانشان را نشناختند و یا آنها بر او (رسول) منکر هستند ﴿۶۹﴾
أَمْ يَقُولُونَ بِهِ جِنَّةٌ ۚ بَلْ جَاءَهُم بِالْحَقِّ وَأَكْثَرُهُمْ لِلْحَقِّ كَارِهُونَ ﴿٧٠﴾
یا میگویند که او دیوانه است بلکه برایشان حقیقت را آورد و بیشترشان از حقیقت ناراحت میشوند ﴿٧۰﴾
وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءَهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ۚ بَلْ أَتَيْنَاهُم بِذِكْرِهِمْ فَهُمْ عَن ذِكْرِهِم مُّعْرِضُونَ ﴿٧١﴾
و اگر حقیقت از هواهای نفسانی آنها پیروی می کرد آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست به فساد کشیده می شد بلکه به آنها تذکرشان را دادیم ولی آنها از تذکرشان اعراض میکنند ﴿٧۱﴾
أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ ﴿٧٢﴾
آیا تو از آنها خرج می خواستی و خرجی پروردگارت بهتر است و او بهترین روزی دهنده هاست ﴿٧۲﴾
وَإِنَّكَ لَتَدْعُوهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٧٣﴾
و البته تو آنها را به راه مستقیم دعوت میکنی ﴿٧۳﴾
وَإِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاكِبُونَ ﴿٧٤﴾
و حتمآ کسانی که ایمان نمی آورند از راه منحرف شونده هستند ﴿٧۴﴾
وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِم مِّن ضُرٍّ لَّلَجُّوا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٥﴾
و اگر به انها رحم کنیم و آنچه را به آنها ضرر رسانده بر طرف سازیم در سرکشی خود سرسختی می کنند در حالیکه سرگردانند ﴿٧۵﴾
وَلَقَدْ أَخَذْنَاهُم بِالْعَذَابِ فَمَا اسْتَكَانُوا لِرَبِّهِمْ وَمَا يَتَضَرَّعُونَ ﴿٧٦﴾
و البته آنها را به عذاب گرفتیمشان و برای پروردگارشان تضرع کننده نبودند ﴿٧۶﴾
حَتَّىٰ إِذَا فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا ذَا عَذَابٍ شَدِيدٍ إِذَا هُمْ فِيهِ مُبْلِسُونَ ﴿٧٧﴾
تا وقتی که برای انها درهایی را که دارای عذابی سخت بود برای آنهاگشودیم در آن هنگام آنها نومید هستند ﴿٧۷﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾
او کسی است که برای شما شنوایی وبینایی و قدرت تفکر را پدید آورد آنچه شکر میکنید بسیار کم است ﴿٧۸﴾
وَهُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٩﴾
و او کسی است که شما را در زمین پدید آورد و بسوی او محشور میشوید ﴿٧۹﴾
وَهُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ وَلَهُ اخْتِلَافُ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ ﴿٨٠﴾
و او کسی است که زنده میکند و می میراند و اختلاف شب و روز برای اوست آیا به عقل رجوع نمی کنید ؟ ﴿۸۰﴾
بَلْ قَالُوا مِثْلَ مَا قَالَ الْأَوَّلُونَ ﴿٨١﴾
بلکه همان چیزهایی را گفتند که پیشینیان میگفتند ﴿۸۱﴾
قَالُوا أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٨٢﴾
گفتند : آیا وقتی که ما مردیم و به خاک و استخوان تبدیل شدیم آیا ما بر انگیخته می شویم ؟ ﴿۸۲﴾
لَقَدْ وُعِدْنَا نَحْنُ وَآبَاؤُنَا هَـٰذَا مِن قَبْلُ إِنْ هَـٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨٣﴾
البته ما و پدرانمان از قبل به همین حرفها وعده داده شده ایم اینها غیر از افسانه های قدیمی چیز دیگری نیست ﴿۸۳﴾
قُل لِّمَنِ الْأَرْضُ وَمَن فِيهَا إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٤﴾
بگو زمین و آنکس که در انست برای کیست ؟ اگر شما میدانید؟ ﴿۸۴﴾
سَيَقُولُونَ لِلَّـهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٨٥﴾
بزودی میگویند برای خداست بگو آیا متذکر نمی شوید ﴿۸۵﴾
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ السَّبْعِ وَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ ﴿٨٦﴾
بگو پروردگار آسمانهای هفت گانه و پروردگار عرش عظیم کیست؟ ﴿۸۶﴾
سَيَقُولُونَ لِلَّـهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٨٧﴾
بزودی به تو میگویند خدا بگو آیا حذر نمیکنید؟ ﴿۸۷﴾
قُلْ مَن بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ يُجِيرُ وَلَا يُجَارُ عَلَيْهِ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٨٨﴾
بگو : مالکیت های همه چیز بدست کیست ؟ کسی که پناه میدهد و کسی نمیتواند به او پناه دهد اگر شما میدانید ؟ ﴿۸۸﴾
سَيَقُولُونَ لِلَّـهِ ۚ قُلْ فَأَنَّىٰ تُسْحَرُونَ ﴿٨٩﴾
بزودی میگویند برای خداست بگو پس به کجا جادو شده اید ؟﴿۸۹﴾
بَلْ أَتَيْنَاهُم بِالْحَقِّ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٩٠﴾
بلکه برای آنها حقیقت را آوردیم و لی آنها تکذیب می کنند ﴿۹۰﴾
مَا اتَّخَذَ اللَّـهُ مِن وَلَدٍ وَمَا كَانَ مَعَهُ مِنْ إِلَـٰهٍ ۚ إِذًا لَّذَهَبَ كُلُّ إِلَـٰهٍ بِمَا خَلَقَ وَلَعَلَا بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿٩١﴾
خدا برای خود فرزندی نگرفت و خدایی با او نیست اگر بود در آن هنگام هر خدایی آنچه را خلق کرده بود با خود میبرد و بعضی از آن (خدایان) بر دیگری برتری جویی می کرد خدا منزه است از آنچه وصف می کنند ﴿۹۱﴾
عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٩٢﴾
دانای غیب و آشکار است و از آنچه با او شریک میگردانند برتر است ﴿۹۲﴾
قُل رَّبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ ﴿٩٣﴾
بگو : پروردگار من اگر به من نشان بدهی آنچه را وعده داده میشوند ﴿۹۳﴾
رَبِّ فَلَا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٩٤﴾
بگو : پروردگار من من را در قوم ستمگران قرار نده ﴿۹۴﴾
وَإِنَّا عَلَىٰ أَن نُّرِيَكَ مَا نَعِدُهُمْ لَقَادِرُونَ ﴿٩٥﴾
و البته ما بر آنکه به تو نشان بدهیم آنچه را که به آنها وعده میدهیم توانا هستیم ﴿۹۵﴾
ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ ۚ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ ﴿٩٦﴾
بدی را با آنچه خوبتر است دفع کن ما آنچه را وصف میکنند میدانیم ﴿۹۶﴾
وَقُل رَّبِّ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَمَزَاتِ الشَّيَاطِينِ﴿٩٧﴾
بگو پروردگار من از وسوسه های شیطان به تو پناه میبرم ﴿۹۷﴾
وَأَعُوذُ بِكَ رَبِّ أَن يَحْضُرُونِ ﴿٩٨﴾
و به تو پناه می برم پروردگارم که انها (شیاطین) بر من حاضر شوند ﴿۹۸﴾
حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ ﴿٩٩﴾
تا زمانیکه مرگ یکی از آنها فرا رسد گوید : خدایا من را (به دنیا) برگردان ﴿۹۹﴾
لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ ۚكَلَّا ۚ إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا ۖ وَمِن وَرَائِهِم بَرْزَخٌ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ﴿١٠٠﴾
امید است که عمل شایسته انجام دهم در آنچه ترک نموده ام . اینگونه نیست که میپندارید . آن کلمه ایست که او گوینده ی آن است و از پشت سر آنها برزخیست تا روزی که بر انگیخته میشوند﴿۱۰۰﴾
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ﴿١٠١﴾
و وقتی که در صور دمیده شود در آن روز میان آنها هیچ نسبتی باقی نمی ماند و (از احوال یکدیگر) نمی پرسند ﴿۱۰۱﴾
فَمَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾
و هر کس میزانهایش سنگین تر باشد آنها همان رستگاران هستند ﴿۱۰۲﴾
وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَـٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾
و هر کس میزانهایش سبک باشد آنها همان کسانی هستند که به نفس خود ضرر زده اند در جهنم مقیم میشوند ﴿۱۰۳﴾
تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾
آتش صورتهایشان را میسوزاند و آنها در آن فشار میکشند (کالح = یعنی کسیکه لبهایش باز و دندانهایش پیداست ﴿۱۰۴﴾
أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنتُم بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾
آیا آیات من بر شما تلاوت نمی شد ؟ و شما آنها را تکذیب نمی کردید ؟ (دروغ نمیشمردید؟) ﴿۱۰۵﴾
قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾
گفتند : ای پروردگار ما بدبختی بر ما غلبه کرد و قومی گمراه بودیم ﴿۱۰۶﴾
رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾
ای پروردگار ما ما را از آن خارج کن و اگر دوباره برگشتیم در آن هنگام ما ستمگر هستیم ﴿۱۰۷﴾
قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾
گفت : در آن دور شوید ای سگها و با من سخن نگویید (خسی :کلمه ایست که برای دور کردن سگ و یا گرگ بکار می رود) ﴿۱۰۸﴾
إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِّنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾
به یقین گروهی از بنده های من می گویند : ای پروردگار ما برای ما بیامرز و به ما رحم کن و تو بهترین رحم کننده ها هستی ﴿۱۰۹﴾
فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنتُم مِّنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾
و شما آنها را به مسخره گرفتید تا زمانی که تذکر من را فراموش کردید و شما از آنها خنده تان میگرفت ﴿۱۱۰﴾
إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾
البته من امروز بدلیل آنکه صبر کردند به آنها پاداش میدهم البته آنها همان رستگاران هستند ﴿۱۱۱﴾
قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾
(خدا به آنها) گفت : در زمین به تعداد سالها چقدر ماندید ؟ ﴿۱۱۲﴾
قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾
گفتند یک روز یا یک بخش از روز پس از بازگشت کننده ها سوال کن ﴿۱۱۳﴾
قَالَ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَّوْ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾
(خدا) گفت : شما غیر از (مدت) اندکی در در زمین نماندید اگر میتوانستید بدانید ﴿۱۱۴﴾
أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾
آیا چنین حساب میکنید که ما شما را به عبث خلق کردهایم و شما بسوی ما باز نمیگردید ﴿۱۱۵﴾
فَتَعَالَى اللَّـهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾
و خدا دارنده ی حقیقی برتر است و خدایی غیر از او نیست او پروردگار عرش . بلند نظر است ﴿۱۱۶﴾
وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾
و هر کس با خدا خدای دیگری را بخواند که هیچ دلیلی برای آن ندارد جز این نیست که حسابش نزد پروردگارش می باشد یقین بدانید که کافران رستگار نمیشوند ﴿۱۱۷﴾
وَقُل رَّبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾
و بگو پروردگار من بیامرز و رحم کن و تو بهترین رحم کننده ها هستی ﴿۱۱۸﴾
سبحان
الله ۵/۶/۱۳۹۱ بنده خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر