۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۴۹- حجرات (اتاقها . حجره ها . غرفه ها)


                                  سورة الحجرات
                            بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
 بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيِ اللَّـهِ وَرَسُولِهِ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿١﴾ 
 ای کسانی که ایمان آوردید در حضور خدا و رسولش کاری را زودتر انجام ندهید (مقدم نباشید) و حدود خدا را رعایت کنید البته که خدا شنوای داناست ﴿۱
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَرْفَعُوا أَصْوَاتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَلَا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَن تَحْبَطَ أَعْمَالُكُمْ وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٢﴾ 
 ای کسانی که ایمان آوردید صدای خود را از صدای پیامبر بلندتر نکنید و با صدای بلند با او صحبت نکنید مانند سخن گفتن بعضی از شما با برخی دیگر مبادا اعمال شما تباه شود در حالیکه نمی فهمید ﴿۲

إِنَّ الَّذِينَ يَغُضُّونَ أَصْوَاتَهُمْ عِندَ رَسُولِ اللَّـهِ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ امْتَحَنَ اللَّـهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَىٰ ۚ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ عَظِيمٌ ﴿٣﴾
 قطعآ کسانی که در نزد رسول خدا صدایشان را پایین می آورند (آهسته سخن می گویند) آنها کسانی هستند که خدا قلبهای آنها را را برای تقوا امتحان میکند برای آنها آمرزشی و پاداش بزرگی است ﴿۳

 إِنَّ الَّذِينَ يُنَادُونَكَ مِن وَرَاءِ الْحُجُرَاتِ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٤﴾
 البته کسانی که تو را از بیرون اتاقها صدا میکنند بیشترشان بی عقل هستند ﴿۴

وَلَوْ أَنَّهُمْ صَبَرُوا حَتَّىٰ تَخْرُجَ إِلَيْهِمْ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥﴾
و اگر آنها صبر می کردند تا تو بسوی آنها بیرون بیایی برای آنها بهتر بود و خدا آمرزنده ی رحمتگر است﴿۵

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن جَاءَكُمْ فَاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَن تُصِيبُوا قَوْمًا بِجَهَالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلَىٰ مَا فَعَلْتُمْ نَادِمِينَ ﴿٦﴾
 ای کسانی که ایمان آوردید هر گاه آدم فاسقی (گناهکاری) خبری را برای شما آورد پس شفاف سازی کنید تا مبادا نادانسته به قومی آسیب برسانید و هنگام صبح نسبت به آنچه انجام داده اید پشیمان شوید ﴿۶

 وَاعْلَمُوا أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّـهِ ۚ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِي كَثِيرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَانَ وَزَيَّنَهُ فِي قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الرَّاشِدُونَ﴿٧﴾
و بدانید که رسول الله در میان شماست اگر (رسول در بسیاری از کارها از شما پیروی می کرد هلاک می شدید و لکن خدا ایمان را برای شما دوست داشتنی کرد  و آن را در قلبهای شما بیاراست و کفر و فسوق و نافرمانی را برای شما زشت جلوه داد آنها همان رشد کننده ها هستند ﴿۷

 فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَنِعْمَةً ۚ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٨﴾
 رحمتی و نعمتی از پروردگارت  است و خدا دانای با حکمت است﴿۸

 وَإِن طَائِفَتَانِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا ۖ فَإِن بَغَتْ إِحْدَاهُمَا عَلَى الْأُخْرَىٰ فَقَاتِلُوا الَّتِي تَبْغِي حَتَّىٰ تَفِيءَ إِلَىٰ أَمْرِ اللَّـهِ ۚفَإِن فَاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُمَا بِالْعَدْلِ وَأَقْسِطُوا ۖ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٩﴾
 و اگر دو طایفه از مومنان با یکدیگر وارد جنگ شدند میان آنها صلح برقرار کنید و اگر یکی از آن دو گروه بر دیگری تجاوز کرد پس با گروهی که تجاوزکرده وارد جنگ شوید تا زمانی که بر دستورات خدا باز گردد (جنگ را کنار بگذارد) و اگر برگشت (و جنگ نکرد) پس با عدل و دادگری میان آنها صلح برقرار کنید البته که خدا دادگران را دوست دارد ﴿۹

 إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿١٠﴾
غیر از این نیست که مومنان برادران یکدیگر هستند پس میان برادران خود را اصلاح کنید (صلح برقرار کنید) و حدود خدا را رعایت کنید باشد که مورد رحمت قرار کیرید ﴿۱۰

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسَىٰ أَن يَكُونُوا خَيْرًا مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاءٌ مِّن نِّسَاءٍ عَسَىٰ أَن يَكُنَّ خَيْرًا مِّنْهُنَّ ۖ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ ۖ بِئْسَ الِاسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ ۚ وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿١١﴾
 ای کسانی که ایمان آوردید هیچ قومی قوم دیگر را مسخره نکند شاید آنهابهتر از آنهایی باشند که مسخره میکنند و نه زنانی زنهای دیگر را (مسخره نکنند) ممکن است که آن زنان بهتر از زنهایی باشند که انها را مسخره میکنند و یکدیگر را سرزنش نکنید و لقب های زشت به یکدیگر ندهید زیرا نام نهادن فاسقانه بر کسی بعد از ایمان آوردن بد است و هرکس (از این کارها) دست نکشد پس آنها همان ستمگران هستند ﴿۱۱

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيرًا مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ ۖوَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضًا ۚ أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتًا فَكَرِهْتُمُوهُ ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ ﴿١٢﴾
 ای کسانی که ایمان آوردید از بسیاری از ظن و گمانها (سوء ظن ها نسبت به افراد) دوری کنید زیرا بسیاری از سوء ظن ها گناهی که حرام است محسوب میشود*{ قرآن در سوره  اعراف آیه 33

 کناهانیکه بنام اثم و بغی آمده را حرام کرده مانند شرابخواری و همین ظن و گمان بد داشتن نسبت به افراد را که برابر با اثم آمده و حرام میباشد طبق آیه >>>  قُلْ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ وَالإِثْمَ وَالْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَأَن تُشْرِكُواْ بِاللّهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطَاناً وَأَن تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ مَا لاَ تَعْلَمُونَ [الأعراف : 33] بگو غیر از این نیست که پروردگارم حرام کرده فحشا را آنچه را پیدا و پنهان است از آن و اثم و بغی *1 بناحق را (نیز حرام کرده) *1 این آیه بروشنی گناهانی را که در قرآن بنام اثم و بغی آمده مانند شرابخواری و سوء ظن در سوره ی حجرات و...... که در قران بعنوان اثم و بغی آمده اند را حرام کرده) و (نیز خدا حرام کرده )آنکه با خدا شریک گردانید آنچه را که هیچ دلیلی برای آن نازل نکرده و آنکه بر خدا بگویید آنچه را نمیدانید } 
 و تجسس (جاسوسی نسبت به افراد نکنید) و بعضی از شما غیبت بعضی دیگر را نکنید (عیب دیگری را وقتی حضور ندارد نگویید) آیا هیچ کدام از شما دوست دارد گوشت برادر مرده اش را بخورد ؟ شما از آن خوشتان نمی آید پس حدود خدا را رعایت کنید البته خدا توبه پذیر رحمتگر است ﴿۱۲
 يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن ذَكَرٍ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ اللَّـهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ ﴿١٣﴾  
 ای مردم ما شما را از یک مرد و زن(پدر و مادر) خلق کردیم و شما را شعبه شعبه و قبیله هایی قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید البته که گرامی ترین شما نزد خدا پرهیز کار ترین شماست البته که خدا دانایی آگاه است ﴿۱۳
 قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُل لَّمْ تُؤْمِنُوا وَلَـٰكِن قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ ۖ وَإِن تُطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُم مِّنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٤﴾ 
 اعراب گفتند ایمان آوردیم بگو ایمان نیاوردید ولکن بگویید اسلام آوردیم و ایمان هنوز در قلبهای شما داخل نشده و اگر از خدا و رسولش اطاعت کنید چیزی از اعمال شما کم نمی کند البته خدا آمرزنده ی رحمتگر است ﴿۱۴
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتَابُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿١٥﴾ 
 غیر از این نیست که مومنان کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آوردند سپس شک نکردند و با جانها و مالهایشان در راه خدا کوشیدند آنها همان راستگویان هستند ﴿۱۵
 قُلْ أَتُعَلِّمُونَ اللَّـهَ بِدِينِكُمْ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٦﴾
 بگو آیا دین خود را به خدا یاد می دهید ؟ و در حالیکه خدا آنچه در آسمانها و زمین است را می داند و خدا به هر چیزی داناست ﴿۱۶
 يَمُنُّونَ عَلَيْكَ أَنْ أَسْلَمُوا ۖ قُل لَّا تَمُنُّوا عَلَيَّ إِسْلَامَكُم ۖ بَلِ اللَّـهُ يَمُنُّ عَلَيْكُمْ أَنْ هَدَاكُمْ لِلْإِيمَانِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٧﴾ 
 بر تو منت می گذارند که اسلام آورده اند بگو بخاطر اسلام آوردنتان بر من منت نگذارید بلکه خدا بر شما منت میگذارد بخاطر اینکه شما را به ایمان هدایت کرد اگر شما راست می گویید (که ایمان آورده اید)﴿۱۷
إِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ غَيْبَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚوَاللَّـهُ بَصِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨﴾
البته خدا غیب آسمانها و زمین را می داند و خدا به آنچه انجام می دهید بیناست ﴿۱۸

سبحان الذی هو بکل شیئ علیم   ۲۶/۳/۱۳۹۲   بندۀ خدا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر