۲۹- عنکبوت

                                                سورة العنكبوت
                                         بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحمت آور
الم ﴿١﴾

الف لام میم﴿١﴾
أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ﴿٢﴾
 آیا مردم چنین محاسبه میکنند که همینکه می گویند ایمان آوردیم ترک کرده میشوند ؟ و آنها در تلاطم سختی و آسانی قرار نمی گیرند ؟ ﴿۲﴾
وَلَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلَيَعْلَمَنَّ اللَّـهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْكَاذِبِينَ ﴿٣﴾
و البته ما کسانی را که قبل از آنها بودند را به تلاطم انداختیم و حتماً خدا میداند کسانی را که راست گفتند و حتماً خدا دروغگویان را میداند ﴿۳﴾
أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ أَن يَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿٤﴾
 یا کسانی که بدی ها را حمل میکنند پیش خود حساب میکنند که از ما جلو میزنند ؟ بد است آنچه که حکم میکنند ﴿۴﴾
مَن كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ اللَّـهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّـهِ لَآتٍ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٥﴾
  هر کس که امید به برخورد خدا دارد پس حتماً سررسید خدا خواهد آمد و او شنوای داناست ﴿۵﴾
وَمَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ ﴿٦﴾
 و هر کس کوشش کند جز این نیست که برای نفس خود میکوشئد البته خدا از جهان ها بی نیاز است﴿۶﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذِي كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٧﴾ و کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند حتماً از آنها بدی هایشان را می پوشانیم و نیکوتر از آنچه انجام میدادند به آنها پاداش میدهیم ﴿۷﴾
وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حُسْنًا ۖ وَإِن جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا ۚ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٨﴾
 و به انسان در حق پدر و مادرش به نیکی توصیه کردیم و اگر (پدر و مادر) کوشیدند که تو به من شرک ورزی آنچه را که به آن دانشی نداری  از آن دو اطاعت نکن بازگشت شما بسوی من است و شما را به آنچه عمل میکنید﴿۸﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُدْخِلَنَّهُمْ فِي الصَّالِحِينَ ﴿٩﴾
 آگاه می کنم و کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند بزودی در شایسته ها داخلشان میکنیم ﴿۹﴾
وَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّـهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّـهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّـهِ وَلَئِن جَاءَ نَصْرٌ مِّن رَّبِّكَ لَيَقُولُنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ ۚأَوَلَيْسَ اللَّـهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ ﴿١٠﴾
و از مردم کسی است که  می گوید ایمان به خدا آوردیم اما وقتی در راه خدا آزاری می بینند آزار و شکنجۀ مردم را مانند خدا قرار میدهند و اگر کمکی از جانب خدا بیاید میگویند ما با شما هستیم آیا خدا به آنچه در سینه ی جهان هاست دانا نیست ؟ ﴿١۰﴾
وَلَيَعْلَمَنَّ اللَّـهُ 🔴عکسی که بعد از ۳۱ سال اجازه انتشار یافت!

شب عملیات رمضان پشت میدان مین رزمنده‌ها زمین‌گیر میشوند از ۱۵۰ نفر داوطلب ۲۰ نفر انتخاب میشوند با گذشتن از میدان مین راه عبور بقیه باز شود.

۲۰ نفر نوبتی روی زمین غلت میزنند تا راه باز شود..
این عکس صبح همان شب است...
اینها که در این عکس اینگونه آرام خوابیده‌اند و اینگونه معصومانه سر را بر زمین گذاشته‌اند
نه نان خواستند ونه نام.

شرمشان باد، کسانی که با اختلاس، دزدی و رانت خواری به خون راه شهیدان خیانت کردند و می‌کنند.
شرمشان باد کسانی که این اختلاسگران را حمایت می‌کنند

🚩@sepah_news1 آمَنُوا وَلَيَعْلَمَنَّ الْمُنَافِقِينَ ﴿١١﴾
 و البته  که خدا کسانی که ایمان آوردند را میشناسد و حتماً خدا منافقین را میشناسد ﴿١۱﴾
وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ وَمَا هُم بِحَامِلِينَ مِنْ خَطَايَاهُم مِّن شَيْءٍ ۖ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١٢﴾
و کسانی که کافر شدند به کسانی که ایمان آوردند گفتند : طریق ما را پیروی کنید تا خطاهای شما را به گردن بگیریم و در حالیکه نمی توانند چیزی از خطاهای آنها را به بعهده بگیرند البته آنها دروغ گو هستند ﴿١۲﴾
وَلَيَحْمِلُنَّ أَثْقَالَهُمْ وَأَثْقَالًا مَّعَ أَثْقَالِهِمْ ۖ وَلَيُسْأَلُنَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَمَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ﴿١٣﴾
 و البته آنها بار گناهانشان را حمل میکنند و بارهایی با بارهای خودشان را نیز حمل میکنند و در روز قیامت از آنچه به دروغ نسبت می دادند مورد سوال قرار می گیرند ﴿١۳﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ فَلَبِثَ فِيهِمْ أَلْفَ سَنَةٍ إِلَّا خَمْسِينَ عَامًا فَأَخَذَهُمُ الطُّوفَانُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿١٤﴾
 البته ما نوح را بسوی قومش فرستادیم و در میان آنها هزار سال غیراز پنجاه سال ماند (۹۵۰ سال)و آنها را طوفان گرفت در حالیکه آنها ستمگر بودند﴿١۴﴾
فَأَنجَيْنَاهُ وَأَصْحَابَ السَّفِينَةِ وَجَعَلْنَاهَا آيَةً لِّلْعَالَمِينَ ﴿١٥﴾
 و او و اصحاب کشتی را نجات دادیم و آن (کشتی) را آیه ای برای جهان ها قرار دادیم ﴿١۵﴾
وَإِبْرَاهِيمَ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاتَّقُوهُ ۖ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١٦﴾
 و ابراهیم وقتی که به قومش گفت خدا را پرستش کنید و حدود او را رعایت کنید آن برای شما بهتر است. اگر بدانید﴿١۶﴾
إِنَّمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ أَوْثَانًا وَتَخْلُقُونَ إِفْكًا ۚ إِنَّ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَا يَمْلِكُونَ لَكُمْ رِزْقًا فَابْتَغُوا عِندَ اللَّـهِ الرِّزْقَ وَاعْبُدُوهُ وَاشْكُرُوا لَهُ ۖ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿١٧﴾
 غیر از این نیست که شما غیر از خدا بتهایی را پرستش میکنید و دروغی را خلق میکنید قطعاً کسانی را که غیر از خدا عبادت  می کنید برای شما مالک روزی نیستند پس روزی را نزد خدا جستجو کنید و او را بپرستید و برای او شکر کذاری کنید و بسوی او بر می گردید ﴿١۷﴾
وَإِن تُكَذِّبُوا فَقَدْ كَذَّبَ أُمَمٌ مِّن قَبْلِكُمْ ۖ وَمَا عَلَى الرَّسُولِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿١٨﴾
 و اگر تو را تکذیب کردند پس البته امتهایی قبل از شما هم (پیامبران را) تکذیب کردند و به عهده ی رسول (مسئولیتی) غیر از ابلاغ روشنگرانه نیست ﴿١۸﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّـهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرٌ ﴿١٩﴾
 آیا نمی بینند که خدا چگونه آفرینش را آغاز میکند سپس آن را باز می گرداند البته (انجام ) آن بر خدا آسان است ﴿١۹﴾
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ۚ ثُمَّ اللَّـهُ يُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ ۚإِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٢٠﴾
 بگو در زمین گردش کنید و نگاه کنید خدا چگونه آفرینش را آغاز کرد سپس خدا چگونه آفرینشی دیگر را پدید می آورد البته خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۲۰﴾
يُعَذِّبُ مَن يَشَاءُ وَيَرْحَمُ مَن يَشَاءُ ۖ وَإِلَيْهِ تُقْلَبُونَ ﴿٢١﴾
 هر کس را که بخواهد عذاب میکند و رحمت میکند هر کس را که بخواهد و بسوی او بر می گردند﴿۲۱﴾
وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ ۖ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ ﴿٢٢﴾
 و شما در زمین و نه در آسمان عاجز کننده نیستید و برای شما غیر از خدا هیچ ولی و یاوری نیست ﴿۲۲﴾
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ وَلِقَائِهِ أُولَـٰئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَأُولَـٰئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٢٣﴾
 و کسانی که به برخورد خدا (با مجرمان) و آیاتش کافر شدند آنها از رحمت من مایوس هستند و آنها کسانی هستند که برایشان عذابی دردناک است﴿۲۳﴾
فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا اقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنجَاهُ اللَّـهُ مِنَ النَّارِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٢٤﴾
 و جواب قومش غیر از آنکه گفتند او را بکشید یا بسوزاید چیز دیگری نبود و خدا او را از آتش نجات داد البته در آن نشانه هایی برای قومی است که ایمان می آورند ﴿۲۴﴾
وَقَالَ إِنَّمَا اتَّخَذْتُم مِّن دُونِ اللَّـهِ أَوْثَانًا مَّوَدَّةَ بَيْنِكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُ بَعْضُكُم بِبَعْضٍ وَيَلْعَنُ بَعْضُكُم بَعْضًا وَمَأْوَاكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿٢٥﴾
 و گفت : جز این نیست که غیر از خدا بتهایی را در زندگی دنیا بین خود به دوستی گرفته اید سپس در روز قیامت بعضی از شما بعضی دیگر را کافر می داند و بعضی از شما بعضی دیگر را لعنت میکند و جایگاه شما آتش است و یاورانی برای شما نیست ﴿۲۵﴾
 فَآمَنَ لَهُ لُوطٌ ۘوَقَالَ إِنِّي مُهَاجِرٌ إِلَىٰ رَبِّي ۖ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٦﴾
 و لوط به او ایمان آورد و گفت : البته که من هجرت کننده بسوی پروردگارم هستم البته که او عزتمند حکیم است ﴿۲۶﴾
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِي ذُرِّيَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْكِتَابَ وَآتَيْنَاهُ أَجْرَهُ فِي الدُّنْيَا ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿٢٧﴾
 و به او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم و در نژاد او پیامبری و کتاب را قرار دادیم و در دنیا به اوپاداشش را دادیم و در آخرت او از شایسته هاست ﴿۲۷﴾
وَلُوطًا إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ إِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الْفَاحِشَةَ مَا سَبَقَكُم بِهَا مِنْ أَحَدٍ مِّنَ الْعَالَمِينَ ﴿٢٨﴾
و لوط وقتی که به قومش گفت: البته که شما فحشایی را می آورید که هیچ یک از جهان ها تا کنون بر شما پیش دستی نکرده ﴿۲۸﴾
أَئِنَّكُمْ لَتَأْتُونَ الرِّجَالَ وَتَقْطَعُونَ السَّبِيلَ وَتَأْتُونَ فِي نَادِيكُمُ الْمُنكَرَ ۖ فَمَا كَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا ائْتِنَا بِعَذَابِ اللَّـهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿٢٩﴾
آیا شما (با تمایلات جنسی) بسوی مردان می آیید ؟ و راه (تولید مثل) را قطع میکنید ؟ و در اجتماعات خود با عمل ناپسند (آمیزش با مردان) می آیید ؟ و جواب قومش نبود مگر آنکه گفتند : عذاب خدا را برای ما بیاور اگر تو راست می گویی ﴿۲۹﴾
قَالَ رَبِّ انصُرْنِي عَلَى الْقَوْمِ الْمُفْسِدِينَ ﴿٣٠﴾
 گفت ای پروردگار من . در برابر قوم فاسد من را یاری کن ﴿۳۰﴾
وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا إِبْرَاهِيمَ بِالْبُشْرَىٰ قَالُوا إِنَّا مُهْلِكُو أَهْلِ هَـٰذِهِ الْقَرْيَةِ ۖ إِنَّ أَهْلَهَا كَانُوا ظَالِمِينَ ﴿٣١﴾
 وقتی رسولان ما با بشارت به ابراهیم در آمدند گفتند که ما هلاک کننده ی این شهر هستیم البته که اهل آن ستمگر بودند ﴿۳۱﴾
قَالَ إِنَّ فِيهَا لُوطًا ۚ قَالُوا نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَن فِيهَا ۖ لَنُنَجِّيَنَّهُ وَأَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ﴿٣٢﴾
گفت : البته که در آن (شهر) لوط هم هست (رسولان) گفتند : ما به کسانی که در آن هستند داناتر هستیم به یقین او و خانواده اش را نجات میدهیم به غیر از همسرش که از باز مانده ها در شهرخواهد بود﴿۳۲﴾
وَلَمَّا أَن جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ ۖ إِنَّا مُنَجُّوكَ وَأَهْلَكَ إِلَّا امْرَأَتَكَ كَانَتْ مِنَ الْغَابِرِينَ ﴿٣٣﴾



و وقتی رسولان ما بسوی لوط آمدند برای آنها ناراحت شد و بخاطر آنها در تنگنا افتاد (رسولان) گفتند نگران نباش و نترس ما تو و خانواده ات را نجات می دهیم غیر از همسرت که از بازمانده ها ( در شهر) خواهد بود   ﴿٣٣﴾

  إِنَّا مُنزِلُونَ عَلَىٰ أَهْلِ هَـٰذِهِ الْقَرْيَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَاءِ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿٣٤﴾
 حتماً ما نازل کننده ی پلیدی از آسمان بر اهل این شهر هستیم  بدلیل آنکه نافرمانی می کردند ﴿۳۴﴾
وَلَقَد تَّرَكْنَا مِنْهَا آيَةً بَيِّنَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٣٥﴾
و البته از آن قوم نشانه هایی روشن ترک کردیم برای قومی که عقلشان را بکار می گیرند ﴿۳۵﴾
وَإِلَىٰ مَدْيَنَ أَخَاهُمْ شُعَيْبًا فَقَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَارْجُوا الْيَوْمَ الْآخِرَ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿٣٦﴾
 و بسوی مدین برادرشان شعیب را (فرستادیم) و گفت ای قوم خدا را پرستش کنید و به روز آخر امید داشته باشید و در زمین بعنوان مفسدان کوشش نکنید ﴿۳۶﴾
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ فَأَصْبَحُوا فِي دَارِهِمْ جَاثِمِينَ ﴿٣٧﴾
 و او را تکذیب کردند لرزشی سخت آنها را گرفت و در خانه هایشان صبح کردند در حالیکه به زمین چسبیده بودند﴿۳۷﴾
وَعَادًا وَثَمُودَ وَقَد تَّبَيَّنَ لَكُم مِّن مَّسَاكِنِهِمْ ۖ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِيلِ وَكَانُوا مُسْتَبْصِرِينَ ﴿٣٨﴾
 و قوم عاد و ثمود (هم همینطور دچار بلا شدند )و البته برای شما خانه های آنها آشکار شد و شیطان اعمالشان را برایشان آراسته گردانید و انها را از راه (راست) بازشان داشت در حالیکه آنها میدیدند ﴿۳۸﴾
وَقَارُونَ وَفِرْعَوْنَ وَهَامَانَ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مُّوسَىٰ بِالْبَيِّنَاتِ فَاسْتَكْبَرُوا فِي الْأَرْضِ وَمَا كَانُوا سَابِقِينَ ﴿٣٩﴾
و قارون و فرعون و هامان و البته موسی بسوی آنها با دلایل روشن آمد ولی در زمین ادعای بزرگی کردند و سبقت گیرنده هایی نبودند (نتوانستند از عذاب خدا جلو زده فرار کنند) ﴿۳۹﴾
فَكُلًّا أَخَذْنَا بِذَنبِهِ ۖفَمِنْهُم مَّنْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِ حَاصِبًا وَمِنْهُم مَّنْ أَخَذَتْهُ الصَّيْحَةُ وَمِنْهُم مَّنْ خَسَفْنَا بِهِ الْأَرْضَ وَمِنْهُم مَّنْ أَغْرَقْنَا ۚ وَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٤٠﴾
 و همگی را به گناهانشان گرفتیم و از آنها کسانی که طوفان را برایشان فرستادیم و از انها کسی که خروش عذاب او را گرفت و از آنها کسی است که او را بوسیله زمین پوشاندیم (دفن کردیم) و از آنها کسانی را غرق کردیم و خدا به آنها ستم نکرد و لکن آنها به خودشان ستم کردند ﴿۴۰﴾
مَثَلُ الَّذِينَ اتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّـهِ أَوْلِيَاءَ كَمَثَلِ الْعَنكَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَيْتًا ۖ وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُيُوتِ لَبَيْتُ الْعَنكَبُوتِ ۖ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٤١﴾
مثل کسانی که غیر از خدا اولیایی برای خود برگزفتند مانند عنکبوت است که برای خود خانه ای بر گرفت و البته که سست ترین خانه ها همان خانه ی عنکبوت است اگر آنها بدانند ﴿۴۱﴾
إِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا يَدْعُونَ مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٤٢﴾
 البته خدا میداند هر چیزی را که غیر از او می خوانند و او نیرومند با حکمت است ﴿۴۲﴾
وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ ۖ وَمَا يَعْقِلُهَا إِلَّا الْعَالِمُونَ ﴿٤٣﴾
و آن مثالها را برای مردم بیان می کنیم وغیر از دانشمندان آن (مثالها) را به عقل نمی فهمند﴿۴۳﴾
خَلَقَ اللَّـهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّلْمُؤْمِنِينَ﴿٤٤﴾
 خدا آسمان و زمین را به حقیقت خلق کرد قطعآ در آن نشانه ای برای مومنان است ﴿۴۴﴾
اتْلُ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ ۖ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ ۗ وَلَذِكْرُ اللَّـهِ أَكْبَرُ ۗ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ ﴿٤٥﴾
آنچه را از کتاب بسویت وحی شد را تلاوت کن و نماز را بر پا دار که نماز بازدارنده ی از فحشا و منکر است و البته (نماز) یاد آوردن خدای بزرگتر است و خدا می داند آنچه را که می سازید ﴿۴۵﴾
 وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَقُولُوا آمَنَّا بِالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْنَا وَأُنزِلَ إِلَيْكُمْ وَإِلَـٰهُنَا وَإِلَـٰهُكُمْ وَاحِدٌ وَنَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ ﴿٤٦﴾
 و با اهل کتاب مجادله نکنید غیر از آن چیزی که آن نیکوتر است (با قرآن) مگر با کسانی از آنها که ستم گری کردند و (به آنها) بگویید : ما ایمان اوردیم به آنچه که بر ما نازل شد و برای شما نازل شد و خدای ما و خدای شما یکیست و ما به او ایمان داریم ﴿۴۶﴾
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ ۚ فَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَمِنْ هَـٰؤُلَاءِ مَن يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الْكَافِرُونَ ﴿٤٧﴾
 و به آنگونه بسوی تو کتاب را نازل کردیم و کسانی که به آنها کتاب دادیم به آن ایمان می آورند و از اینها هم کسانی هستند که به آن ایمان می آورند و آیات ما را کسی غیر از کافران انکار نمی کند﴿۴۷﴾
وَمَا كُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ ۖ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ﴿٤٨﴾
 و تو قبل از آن (که به تو وحی شود) نبودی که از کتابی آسمانی تلاوت کنی و نه آن (کتاب) را با خط خود بنگاری (اگر چنین بود در آن هنگام شک می کردند  آنهایی که  در بطالت سپری میکردند ﴿۴۸﴾
بَلْ هُوَ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ فِي صُدُورِ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَمَا يَجْحَدُ بِآيَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ ﴿٤٩﴾
 بلکه آن آیاتی روشنگر است در سینه های کسانی که به آنها دانش داده شد و آیات ما را انکار نمی کنند مگر ستمگران ﴿۴۹﴾
وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَاتٌ مِّن رَّبِّهِ ۖقُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّـهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥٠﴾
و گفتند : چرا براو آیاتی از پروردگارش نازل نمی شود ؟ (مانند عصا و دست موسی) بگو جز این نیست که آیات نزد خداست و من هشدار دهنده ای روشنگر بیش نیستم ﴿۵۰﴾
أَوَلَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ يُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَرَحْمَةً وَذِكْرَىٰ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٥١﴾
آیا برای آنها کافی نیست که ما کتاب را بر تو نازل کردیم که بر آنها تلاوت میشود ؟ البته در آن رحمت و تذگری است برای قومی که ایمان می آورند ﴿۵۱﴾
قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ شَهِيدًا ۖ يَعْلَمُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ وَالَّذِينَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَكَفَرُوا بِاللَّـهِ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٥٢﴾
 بگو خدا برای گواهی میان من و شما کافی است آنچه در آسمانها و زمین است را میداند و کسانی که به باطل ایمان آورده اند و به خدا کافر شده اند آنها همان زیان کننده ها هستند﴿۵۲﴾
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ ۚ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٥٣﴾
 و از تو عذاب را با عجله طلب میکنند و اگر سر رسیدی مشخص برای آن نبود حتمآ عذابشان می آمد و البته (عذاب) بطور ناگهانی برایشان می آید و آنها نمی فهمند ﴿۵۳﴾
يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿٥٤﴾
و از تو عذاب را با عجله طلب میکنند و البته جهنم فرا گیرندۀ کافران است ﴿۵۴﴾
يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٥﴾
روزی که عذاب از بالای سرشان و از زیر پاهایشان آنها را میپوشاند و میگوید بچشید آنچه را عمل میکردید ﴿۵۵﴾
يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾
 ای بنده های من کسانی که ایمان آوردید البته زمین من گسترده است پس فقط من را پرستش کنید ﴿۵۶﴾
كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا تُرْجَعُونَ ﴿٥٧﴾
 هر نفسی چشندۀ مرگ است سپس بسوی ما باز گردانده می شوید ﴿۵۷﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَنُبَوِّئَنَّهُم مِّنَ الْجَنَّةِ غُرَفًا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ نِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿٥٨﴾
 و کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند البته به غرفه هایی از باغ (بهشت) به آنها مکان میدهیم که از زیر آنها جویبار هایی جاریست در آن اقامت می گزینند پاداش عمل کننده ها چه خوبست ﴿۵۸﴾
الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٥٩﴾
 کسانی که صبر کردند و بر پروردگارشان توکل نمودند ﴿۵۹﴾
وَكَأَيِّن مِّن دَابَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَّـهُ يَرْزُقُهَا وَإِيَّاكُمْ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦٠﴾
 و چه بسیار از جاندارانی که روزی خود را حمل نمی کند خدا روزی او و شما را میدهد و او شنوای داناست ﴿۶۰﴾
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ ۖ فَأَنَّىٰ يُؤْفَكُونَ ﴿٦١﴾
و اگر از آنها (مشرکین) بپرسی چه کسی آسمانها و زمین را خلق کرد ؟ و خورشید و ماه را به حرکت در آورد ؟ ( مشرکین) قطعآ به شما میگویند : خدا پس به کجا به دروغ رانده میشوند؟﴿۶۱﴾
اللَّـهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ ۚإِنَّ اللَّـهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٦٢﴾
خدا روزی را به هر کس از بنده هایش که میخواهد گشایش میدهد و یا برایش به اندازه می دهد البته خدا به هر چیزی داناست ﴿۶۲﴾
وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّن نَّزَّلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ مِن بَعْدِ مَوْتِهَا لَيَقُولُنَّ اللَّـهُ ۚ قُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٦٣﴾
 و اگر از آنها بپرسی چه کسی از آسمان آب را نازل کرد و بوسیلۀ آن زمین مرده را زنده کرد ؟ البته (مشرکین) خواهند گفت : خدا بگو ستایش فقط مخصوص خداست ولی بیشتر آنها با عقل اندیشه نمی کنند﴿۶۳﴾
وَمَا هَـٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَانُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٦٤﴾
 و این زندگانی دنیا غیر از بازی و خوشگذرانی چیز دیگری نیست و البته خانه ی آخرت زندگی واقعی همان است اگر آنها میدانستند ﴿۶۴﴾
فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّـهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ ﴿٦٥﴾
و هنگامی که سوار کشتی میشوند فقط خدا را می خوانند و دین را برای او خالص می گردانند و زمانیکه انها را بسوی خشکی نجات می دهیم آنگاه آنها شرک می ورزند ( با خدا کسان دیگری را میخوانند)﴿۶۵﴾
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ وَلِيَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٦٦﴾
 تا آنچه را به آنها دادیم انکار کنند و تا بهره مند شوند و بزودی میدانند (نتیجه ی شرک به خدا را)﴿۶۶﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنَا حَرَمًا آمِنًا وَيُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَةِ اللَّـهِ يَكْفُرُونَ ﴿٦٧﴾
آیا ندیدند که ما حرم امنی (مسجد الحرام) را قرار دادیم (برای امنیت مردم) و در حالیکه مردم از اطراف آن ربوده میشدند ( و به آنها تجاوز میشد) آیا به باطل ایمان می آورند و نعمت خدا را انکار می کنند ﴿۶۷﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُ ۚ أَلَيْسَ فِي جَهَنَّمَ مَثْوًى لِّلْكَافِرِينَ ﴿٦٨﴾
 و چه کسی ستمکارتر از کسی است که بر خدا دروغ نسبت میدهد یا حقیقت را تکذیب میکند وقتی که (حق) بسویش بیاید آیا جهنم جایگاهی برای کافران نیست ؟ ﴿۶۸﴾
وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَإِنَّ اللَّـهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٦٩﴾
و کسانی که در راه های ما کوشش میکنند آنها را در راه های خود هدایت می کنیم و البته که خدا با نیکو کاران است ﴿۶۹﴾

و لله الحمد ۶/۸/۱۳۹۱         بنده ی خدا