۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۴۷- محمد


                                          سورة محمد
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيم
بنام خدای رحمان و رحیم
الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿١﴾
کسانی که انکار کردند و از راه خدا ممانعت کردند اعمالشان تباه شد ﴿۱ 
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَآمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَهُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ ۙ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَأَصْلَحَ بَالَهُمْ ﴿٢﴾ 
و کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند و بر آنچه بر محمد نازل شد ایمان آوردند وآن حقیقتی از جانب پروردگارشان است که گناهانشان را ببخشد و کارشان را اصلاح کند﴿۲ 

ذَٰلِكَ بِأَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا اتَّبَعُوا الْبَاطِلَ وَأَنَّ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّبَعُوا الْحَقَّ مِن رَّبِّهِمْ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّـهُ لِلنَّاسِ أَمْثَالَهُمْ ﴿٣﴾ 
 آن بدان علت است که کسانی که انکار کردند از باطل پیروی کردند و البته کسانی که ایمان آوردند حقیقت را از جانب پروردگارشان پیروی کردند آنگونه خدا مثالها را برای مردم بیان میکند ﴿۳ 

فَإِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا فَضَرْبَ الرِّقَابِ حَتَّىٰ إِذَا أَثْخَنتُمُوهُمْ فَشُدُّوا الْوَثَاقَ فَإِمَّا مَنًّا بَعْدُ وَإِمَّا فِدَاءً حَتَّىٰ تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزَارَهَا ۚ ذَٰلِكَ وَلَوْ يَشَاءُ اللَّـهُ لَانتَصَرَ مِنْهُمْ وَلَـٰكِن لِّيَبْلُوَ بَعْضَكُم بِبَعْضٍ ۗ وَالَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَلَن يُضِلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٤﴾ 
 و وقتی که در میدان جنگ با کسانی که کافرند روبرو شدید پس گردنها را بزنید تا خونین شوند و بند ها (ی اسیران) را محکم ببندید تا بعدآ وقتی که جنگ بارهای سنگین خود را رها کند (واگذارد) آنگاه بصورت مجانی یا با گرفتن فدیه آزادشان کنید آنگونه است و اگر خدا می خواست از آنها انتقام می گرفت و لکن تا بعضی از شما را نسبت به برخی دیگر مبتلا گرداند و کسانی که در راه خدا پیکار میکنند پس هرگز اعمالشان تباه نمی شود ﴿۴ 

سَيَهْدِيهِمْ وَيُصْلِحُ بَالَهُمْ﴿٥﴾
 بزودی (خدا) هدایتشان می کند و کارشان را اصلاح میکند﴿۵ 

 وَيُدْخِلُهُمُ الْجَنَّةَ عَرَّفَهَا لَهُمْ ﴿٦﴾
 و در باغ  (بهشت) داخلشان میکند که آن را به آنها شناسانده است ﴿۶ 

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّـهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ ﴿٧﴾ 
ای کسانی که ایمان آوردید اگر خدا را یاری کنید خدا نیز شما را یاری می کند و گامهای شما را تثبیت می کند (شما را ثابت قدم میکند) ﴿۷ 

وَالَّذِينَ كَفَرُوا فَتَعْسًا لَّهُمْ وَأَضَلَّ أَعْمَالَهُمْ ﴿٨﴾
 و کسانی که انکار کردند پس برای انها نابودی است و اعمالشان تباه است ﴿۸ 

 ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَرِهُوا مَا أَنزَلَ اللَّـهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٩﴾ 

 به دلیل آنکه آنها از انچه خدا نازل کرد خوششان نیامد و اعمالشان تباه شد ﴿۹ 
 أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ دَمَّرَ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ ۖ وَلِلْكَافِرِينَ أَمْثَالُهَا﴿١٠﴾
 آیا در زمین سیر و سیاحت نمی کنند تا ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنها بودند چگونه بود ؟ خدا انها را واژگون کرد و برای انکار کننده ها مانند ان است ﴿۱۰ 

 ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ مَوْلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَأَنَّ الْكَافِرِينَ لَا مَوْلَىٰ لَهُمْ﴿١١﴾
 بدلیل آنکه خدا مولای کسانی است که ایمان آوردند و آنکه برای کافران مولایی وجود ندارد ﴿۱۱ 

إِنَّ اللَّـهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يَتَمَتَّعُونَ وَيَأْكُلُونَ كَمَا تَأْكُلُ الْأَنْعَامُ وَالنَّارُ مَثْوًى لَّهُمْ ﴿١٢﴾
البته خدا کسانی را که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند در باغهایی داخل میگرداند که از زیر آنها جویبارهایی جاری است و کسانی که کافر شدند نیز( در این دنیا)  بهره مند میشوند و می خورند مانند حیواناتی که می خورند (اما از اندیشه بی بهره اند) و جایگاهشان آتش است ﴿۱۲ 

 وَكَأَيِّن مِّن قَرْيَةٍ هِيَ أَشَدُّ قُوَّةً مِّن قَرْيَتِكَ الَّتِي أَخْرَجَتْكَ أَهْلَكْنَاهُمْ فَلَا نَاصِرَ لَهُمْ ﴿١٣﴾
 و چه بسا شهری که آن نیرومند تر از شهر تو بود که از آن اخراجت کردند و ما آنها را هلاک کردیم و و یاوری برای آنها نبود ﴿۱۳ 

 أَفَمَن كَانَ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ كَمَن زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُم ﴿١٤﴾
 آیا و آنکس که بر بینشی از پروردگارش است مانند کسی است که بدی عملکردش برای او آراسته گشته و از هوایشان (تمایلاتشان) پیروی کردند ؟ ﴿۱۴ 

مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ فِيهَا أَنْهَارٌ مِّن مَّاءٍ غَيْرِ آسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِّن لَّبَنٍ لَّمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِّنْ خَمْرٍ لَّذَّةٍ لِّلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِّنْ عَسَلٍ مُّصَفًّى ۖ وَلَهُمْ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِّن رَّبِّهِمْ ۖ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ﴿١٥﴾ 
 مثال باغ (بهشتی) که به کسانی که حدود خدا را رعایت میکنند وعده داده می شود در آن جویهایی پر از آب است که رنگش تغییر نمی کند (نمی گندد)و جویهایی از شیر که طعم ان تغییر نمی کند و جوی هایی از آمیخته ها (مواد مخلوط شده با رایحه ای خوش) که لذتی برای نوشندگان است و جویهایی از عسل خالص و در آن برای آنها از هر میوه ای و آمرزشی از جانب پروردگارشان است مانند کسی است که او در آتش اقامت می گزیند ؟ و از آب جوشان نوشانده می شود ؟ بطوریکه دستگاه گوارش آنها بریده می شود ﴿۱۵ 

وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ حَتَّىٰ إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِكَ قَالُوا لِلَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفًا ۚ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَاتَّبَعُوا أَهْوَاءَهُمْ ﴿١٦﴾
 و از آنها کسی است که به تو گوش می کنند تا وقتی که از پیش تو بیرون می روند به کسانی که به آنها علم داده شده می گویند : (با تمسخر) چند لحظه پیش (پیامبر) چه چیزی گفت ؟ آنها کسانی هستند که خدا در قلبهایشان مهر نهاد و از هواهای نفسانی پیروی کردند ﴿۱۶ 

 وَالَّذِينَ اهْتَدَوْا زَادَهُمْ هُدًى وَآتَاهُمْ تَقْوَاهُمْ ﴿١٧﴾
 و کسانی که هدایت شدند بر هدایت آنها افزود و به آنها توان رعایت حد و مرز را داد ﴿۱۷ 

 فَهَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا السَّاعَةَ أَن تَأْتِيَهُم بَغْتَةً ۖفَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا ۚ فَأَنَّىٰ لَهُمْ إِذَا جَاءَتْهُمْ ذِكْرَاهُمْ ﴿١٨﴾
 پس آیا غیر از اینست که آنها انتظار ساعت (مرگ) را می کشند ؟ که ناگهان بسراغشان می آید و البته علامتهای آن آمد و وقتی که بر آنها بیاید دیگر متذکر شدنشان چه سودی دارد ﴿۱۸ 

 فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا اللَّـهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ ۗوَاللَّـهُ يَعْلَمُ مُتَقَلَّبَكُمْ وَمَثْوَاكُمْ ﴿١٩
(ای پیامبر) پس بدان که هیچ خدایی با خدا وجود ندارد و برای گناهانت طلب آمرزش کن و برای مومنین و مومنات هم (طلب آمرزش کن)و خدا رفت و آمد شما و جایگاه اقامت شما را میداند﴿۱۹ 

وَيَقُولُ الَّذِينَ آمَنُوا لَوْلَا نُزِّلَتْ سُورَةٌ ۖ فَإِذَا أُنزِلَتْ سُورَةٌ مُّحْكَمَةٌ وَذُكِرَ فِيهَا الْقِتَالُ ۙ رَأَيْتَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ يَنظُرُونَ إِلَيْكَ نَظَرَ الْمَغْشِيِّ عَلَيْهِ مِنَ الْمَوْتِ ۖ فَأَوْلَىٰ لَهُمْ ﴿٢٠﴾
 و کسانی که ایمان آوردند می گویند : چرا سوره ای نازل نشد و وقتی که سوره ای محکم (حکم کننده) نازل شود که در آن از جنگ نام برده شود تو کسانی را که در قلبهایشان مرض است می بینی که به تو نگاه میکنند مانند نگاه کردن کسی که از مرگ بیهوش گشته پس وای بر آنها ﴿۲۰ 

 طَاعَةٌ وَقَوْلٌ مَّعْرُوفٌ ۚ فَإِذَا عَزَمَ الْأَمْرُ فَلَوْ صَدَقُوا اللَّـهَ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ ﴿٢١﴾
اطاعت کردنی و سخن گفتنی به عرف و وقتی که بر کار (قتال) تصمیم گرفته شد پس اگر با خدا صداقت داشتند برای آنها بهتر بود ﴿۲۱ 

فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِن تَوَلَّيْتُمْ أَن تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَتُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ ﴿٢٢﴾ 
 پس آیا امید دارید به آنکه اگر روی بر تافتید در زمین فساد کنید ؟ و قطع رحم هایتان را کنید؟ ﴿۲۲ 

أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَىٰ أَبْصَارَهُمْ ﴿٢٣﴾ 
 آنها کسانی هستند که خدا لعنتشان کرد و آنها را نا شنوا ساخت  و بینایی آنها را کور کرد ﴿۲۳ 

أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلَىٰ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا﴿٢٤﴾
 آیا در قرآن تدبر نمی کنند ؟ یا آنکه بر قلبهای آنها قفل خورده است ؟ ﴿۲۴ 

 إِنَّ الَّذِينَ ارْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِهِم مِّن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى ۙالشَّيْطَانُ سَوَّلَ لَهُمْ وَأَمْلَىٰ لَهُمْ ﴿٢٥﴾ 
 البته کسانی که مرتد می شوند بر گذشته ی جاهلی خود (بر میگردند) بعد از آنکه هدایت برای آنها بیان شد شیطان آنها را فریب داد و برای آنها آرزو و طمع ایجاد کرد ﴿۲۵ 

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَالُوا لِلَّذِينَ كَرِهُوا مَا نَزَّلَ اللَّـهُ سَنُطِيعُكُمْ فِي بَعْضِ الْأَمْرِ ۖ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ إِسْرَارَهُمْ ﴿٢٦﴾
آن بدان علت است که آنها به کسانی که آنچه از جانب خدا نازل شده بود گفتند : بزودی در بعضی از کارها از شما اطاعت می کنیم و خدا اسرار آنها را میداند﴿۲۶ 

 فَكَيْفَ إِذَا تَوَفَّتْهُمُ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ ﴿٢٧﴾
 پس چگونه است وقتی که ملائکه جان انها را می گیرند به صورتها و پشت آنها می زنند ﴿۲۷ 

 ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اتَّبَعُوا مَا أَسْخَطَ اللَّـهَ وَكَرِهُوا رِضْوَانَهُ فَأَحْبَطَ أَعْمَالَهُمْ ﴿٢٨﴾ 
آن بدلیل آنست که از آنچه خدا را به خشم می آورد پیروی کردند و خشنودی خدا را دوست نداشتند و اعمال آنها تباه شد ﴿۲۸ 

أَمْ حَسِبَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ أَن لَّن يُخْرِجَ اللَّـهُ أَضْغَانَهُمْ ﴿٢٩﴾
 یا کسانی که در قلبهایشان مرض است اینگونه محاسبه می کنند که خدا هرگز کینه هایشان را بیرون نمی آورد؟﴿۲۹ 

وَلَوْ نَشَاءُ لَأَرَيْنَاكَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُم بِسِيمَاهُمْ ۚ وَلَتَعْرِفَنَّهُمْ فِي لَحْنِ الْقَوْلِ ۚ وَاللَّـهُ يَعْلَمُ أَعْمَالَكُمْ ﴿٣٠﴾
 و اگر می خواستیم آنها را به تو نشان میدا دیم تا آنها را به چهره هایشان بشناسی و البته آنها را از آهنگ سخن گفتنشان می شناسی و خدا اعمال شما را می داند ﴿۳۰ 

 وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّىٰ نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنكُمْ وَالصَّابِرِينَ وَنَبْلُوَ أَخْبَارَكُمْ ﴿٣١﴾
 و البته ما شما را به چالش می اندازیم (مبتلا می کنیم) بدلیل آنکه مجاهدین و صابران را از میان شما می شناسیم و تا اینکه اخبار شما را نمایان کنیم ﴿۳۱ 

 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَىٰ لَن يَضُرُّوا اللَّـهَ شَيْئًا وَسَيُحْبِطُ أَعْمَالَهُمْ ﴿٣٢﴾   البته کسانی که کافر شدند و از راه خدا منع کردند و بعد از آنکه هدایت برای آنها بیان شد رسول را به مشقت و سختی انداختند هرگز به خدا چیزی ضرر نمی رسانند و بزودی اعمال آنها تباه می شود ﴿۳۲ 
 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَلَا تُبْطِلُوا أَعْمَالَكُمْ ﴿٣٣﴾ 
 ای کسانی که ایمان آوردید از خدا اطاعت کنید و از رسول اطاعت کنید (که اطاعت از قرآن همان اطاعت از رسول است   http://www.quranmoslems.blogspot.com/2012/08/blog-post_9.html ) و اعمال خودتان را باطل نکنید ﴿۳۳ 

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ثُمَّ مَاتُوا وَهُمْ كُفَّارٌ فَلَن يَغْفِرَ اللَّـهُ لَهُمْ ﴿٣٤﴾
 البته کسانی که انکار کردند و از راه خدا منع کردند سپس مردند در حالیکه آنها (دین خدا را ) انکار می کردند پس هرگز خدا برای آنها نمی آمرزد ﴿۳۴ 

 فَلَا تَهِنُوا وَتَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَاللَّـهُ مَعَكُمْ وَلَن يَتِرَكُمْ أَعْمَالَكُمْ﴿٣٥﴾ 
و سست نشوید و به آشتی کردن دعوت نکنید و شما برتر هستید و خدا با شماست و هرگز اعمالتان را سست نکنید ﴿۳۵ 

إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۚ وَإِن تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ ﴿٣٦﴾
 غیر از این نیست که زندگی دنیا بازی و سرگرمی است و اگر ایمان بیاورید و حدود خدا را رعایت کنید پاداش های شما را به شما میدهد و اموال شما را از شما نمی خواهد ﴿۳۶ 

 إِن يَسْأَلْكُمُوهَا فَيُحْفِكُمْ تَبْخَلُوا وَيُخْرِجْ أَضْغَانَكُمْ ﴿٣٧﴾
اگر آن (اموالتان) را از شما بخواهد و پافشاری کند خساست بخرج می دهید و کینه هایتان را بیرون می آورد ﴿۳۷ 

 هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَمِنكُم مَّن يَبْخَلُ ۖ وَمَن يَبْخَلْ فَإِنَّمَا يَبْخَلُ عَن نَّفْسِهِ ۚ وَاللَّـهُ الْغَنِيُّ وَأَنتُمُ الْفُقَرَاءُ ۚ وَإِن تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُونُوا أَمْثَالَكُم ﴿٣٨﴾
 اینک این شما هستید کسانی که برای خرج کردن در راه خدا دعوت می شوید و از شما کسی است که خسیسی می کند و هرکس خسیس باشد غیر از این نیست که بر خودش خسیسی می کند و خدا بی نیاز است و شما فقیر هستید و اگر رویگردان شوید (خدا) قومی را غیر از شما تبدیل میکند که آنها مانند شما نباشند ﴿۳۸ 



الحمدلله رب العالمین      ۲۰/۳/۱۳۹۲       اول شعبان دوشنبه     بندۀ خدا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر