سورة الأنعام
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشنده بخشایشگر
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشنده بخشایشگر
الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَجَعَلَ الظُّلُمَاتِ وَالنُّورَ ۖ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ﴿١﴾
ستایش مخصوص خداوند است کسی که آسمانها وزمین را خلق کرد و تاریکیها و
نور را قرار داد و کسانی که کافر شدند برای پروردگارشان شریک قرار میدهند ﴿١﴾
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ ۖ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ﴿٢﴾
او کسیست که شما را از گِل خلق کرد پس از آن مهلتی را گذراند و مهلت اسم گذاری شده نزد اوست و شما شک کننده گان هستید﴿۲﴾
وَهُوَ اللَّـهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ ﴿٣﴾
و او در آسمان و زمین خداست ٫ راز شما را میداند و کار علنی شما را میداند و آنچه کسب میکنید را میداند ﴿۳﴾
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٤﴾
و برای آنها آیه ای از آیات پروردگارشان نمی آید مگر از آن رویگردان هستند ﴿۴﴾
فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٥﴾
و حتماً حقیقت را وقتی که برای آنها آمد تکذیب کردند پس بزودی برای آنها اخبار آنچه را مسخره میکردند می آید﴿۵﴾
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ﴿٦﴾
آیا نمی بینند که چه بسیار هلاک کردیم قرنهایی قبل از آنها را که قدرتشان داده بودیم در زمین آن قدرتی را که به شما ندادیم و آسمان را برای آنها بسیار پر جریان (ریزنده) فرستادیم و رودهایی قرار دادیم که از زیر آنها جاریست سپس بدلیل گناهانشان هلاکشان کردیم و بعد از آنها جمعی دیگر را بوجود آوردیم ﴿۶﴾
وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿٧﴾
و اگر بر تو کتابی را در کاغذی نازل میکردیم و آنها با دستهایشان لمسش میکردند قطعآ کسانی که کافر شدند میگفتند این غیر از جادویی واضح نیست ﴿۷﴾
وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ ﴿٨﴾
وگفتند چرا بر او فرشته ای نازل نشد و اگر فرشته ای نازل میکردیم قطعاً کار گذرانده می شد و انتظار نمی کشیدند ﴿۸﴾
وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ ﴿٩﴾
و اگر او را فرشته ای قرار می دادیم٫ قطعاً او را مردی میساختیم و برایشان لباس میپوشاندیم از آنچه لباس میپوشند ﴿۹﴾
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١٠﴾
و قطعاً رسولانی قبل از تو را مسخره کردند٫ سپس محاصره کرد کسانی از آنها که مسخره می کردند آنچه را که مسخره می کردند﴿١۰﴾
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿١١﴾
بگو در زمین مسافرت کنید سپس ببینید عاقبت تکذیب کننده گان چگونه بود ﴿١۱﴾
قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖقُل لِّلَّـهِ ۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾
بگو آنچه در آسمانها و زمین است برای کیست ؟ بگو برای خداست . بر خودش رحمت را نوشت که حتماً شما را بسوی روز قیامت که شکی در آن نیست جمع کند. کسانی که خودشان را گمراه کردند ایمان نمی آورند ﴿١۲﴾
وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿١٣﴾
و آنچه در شب و روز ساکن است برای اوست و او شنوای داناست ﴿١۳﴾
قُلْ أَغَيْرَ اللَّـهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ ۗقُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٤﴾
بگو آیا غیر از خدا را به عنوان ولی (سرپرست) بر گزینم ؟ آفرینندۀ آسمانها و زمین است و او خوراکی میدهد و کسی به او خوراکی نمیدهد بگو به من دستور داده شد که اول کسی باشم که اسلام آورده و از مشرکین نباشم﴿١۴﴾
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴿١٥﴾
بگو من ازعذاب روزی بزرگ میترسم که از پروردگارم سرکشی کنم ﴿١۵﴾
مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ﴿١٦﴾
هر کس که در آن روز از او دست برداشته شود حتماً (خدا) او را رحمت کرده و رستگاری روشن همان است﴿١۶﴾
وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّـهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١٧﴾
و اگرخدا تورا به ضرری نگهدارد غیر از او بر طرف کننده ای برای آن نیست و اگر برای توخیری نگهدارد پس او بر هر چیزی تواناست ﴿١۷﴾
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿١٨﴾
و او بر فراز بنده هایش چیره است و او بسیار حکم کنندۀ آگاه است ﴿١۸﴾
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً ۖ قُلِ اللَّـهُ ۖ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَـٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ ۚ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّـهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ ۚ قُل لَّا أَشْهَدُ ۚ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿١٩﴾
بگو کدام چیز در شهادت بزرگتر است ؟ بگو خدا شاهد است بین من و بین شما و این قرآن بسوی من وحی میشود که شما را با آن هشدار دهم و هر کسی که به او (قرآن) برسد . آیا شما شهادت میدهید که با خدا خدایان دیگری هستند ؟ بگو من چنین شهادتی نمی دهم . بگو قطعاً اوست خدایی یکتا و به یقین من خودم را از آنچه شریک خدا میکنید کنار میکشم ﴿١۹﴾
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ ۘ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾
کسانی را که به آنها کتاب دادیم آن را میشناسند همانطور که فرزندانشان را میشناسند کسانی که خودشان را گمراه کردند آنها ایمان نمی آورند﴿۲۰﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿٢١﴾
و کیست ستمکار تر از کسی که بر خدا دروغی را ببندد یا آیات خدا را دروغ شمارد قطعاً ستمکاران رستگار نمی شوند ﴿۲۱﴾
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكَاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿٢٢﴾
و روزی که همه آنها را جمع کنیم سپس به کسانی که مشرک شدند می گوییم شریکان شما همان کسانی که شما گمان میکردید کجا هستند ؟ ﴿۲۲﴾
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا وَاللَّـهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ﴿٢٣﴾
سپس فتنه آنها نباشد مگر آنکه گویند قسم به خدا پروردگارا ما مشرک نبودیم ﴿۲۳﴾
انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ ۚ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٢٤﴾
نگاه کن که چگونه بر خودشان دروغ میگویند و از آنها گم شود آنچه را افترا می بستند ﴿۲۴﴾
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ ۖ وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا ۚ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٥﴾
و از آنها کسانی هستند که به تو گوش میدهند و بر قلبهایشان پوششی قرار دادیم از آنکه درکش کنند و در گوشهایشان سنگینی واگر هر آیه ای را ببینند به آن ایمان نمی آورند تا وقتی پیش تو بیایند با تو مجادله میکنند کسانی که کافر شدند می گویند این غیر از افسانه های قدیمی چیز دیگری نیست ﴿۲۵﴾
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ ۖ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ﴿٢٦﴾
و آنها از او (قرآن) نهی میکنند و از او دوری میکنند . هلاک نمی کنند مگر خودشان را ولی درک نمیکنند﴿۲۶﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾
و کاش میدیدی وقتی را که بر آتش متوقف می شوند سپس میگویند ای کاش بر گردانده می شدیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمیکردیم و از مومنین میشدیم ﴿۲۷﴾
بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٢٨﴾
بلکه آنها تبدیل کردند آنچه را از قبل مخفی می کردند و اگر باز گردانده شوند دوباره آنچه را از آن نهی شدند را از سر میگیرند و البته آنها دروغ گو هستند ﴿۲۸﴾
وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٢٩﴾
و گفتند غیر از زندگانی دنیا چیزی نیست و ما بر انگیخته نمیشویم ﴿۲۹﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَـٰذَا بِالْحَقِّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ﴿٣٠﴾
و کاش میدیدی هنگامی را که بر پروردگارشان متوقف شده اند میگوید آیا این حقیقت نیست ؟ گویند بله به پروردگارمان سوگند (که حقیقت است) گوید پس عذاب را بچشید بدلیل آنچه که شما کفر می ورزیدید﴿۳۰﴾
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّـهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ ﴿٣١﴾
قطعاً کسانی که برخورد خدا (با مجرمین)را تکذیب کردند ضرر کردند تا وقتی بیایدشان ساعت بطور ناگهانی گویند ای افسوس بر آنچه در آن (دنیا) ضایع کردیم و آنها بار گناهانشان را بر پشتهایشان حمل می کنند آگاه باشید بد است آنچه را بار میکشند ﴿۳۱﴾
وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ﴿٣٢﴾
و زندگی دنیا غیر از بازیچه و سرگرمی نیست و البته خانۀ آخرت برای کسانی که حدود خدا را رعایت می کنند بهتر است. آیا عقلتان را بکار نمیگیرید ؟﴿۳۲﴾
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَـٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّـهِ يَجْحَدُونَ ﴿٣٣﴾
البته ما میدانیم آنچه را که میگویند تو را دلتنگ میکند٫ البته آنها تو را تکذیب نمی کنند و لکن ستمگران آیات خدا را انکار میکنند﴿۳۳﴾
وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚوَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّـهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣٤﴾
و بطور یقین تکذیب شدند رسولانی که قبل از تو بودند پس صبر کردند بر آنچه تکذیب شدند و اذیت شدند تا وقتی که یاری ما برایشان آمد و برای کلمات خدا تبدیل کننده ای نیست و حتماً برای تو از اخبار پیامبران آمد ﴿۳۴﴾
وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿٣٥﴾
و اگر برایت سنگین بود (بزرگ بود )رویگرداندن آنها پس اگر می توانی سوراخی را در زمین پیدا کن یا وسیله ای را برای رسیدن در آسمان (پیدا کن) سپس برای آنها نشانه ای بیاور و اگر خدا میخواست حتماً همۀ آنها را بر هدایت جمع می کرد پس از جاهلان نباش ﴿۳۵﴾
إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّـهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ﴿٣٦﴾
غیر از آن نیست که فقط کسانی که میشنوند جواب میدهند و مرده ها کسانی هستند که خدا آنها را بر می انگیزد سپس بسوی او باز گردانده میشوند﴿۳۶﴾
وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾
و گفتند چرا نشانه ای از جانب پروردگارش بر او نازل نشد ؟ بگو البته خدا تواناست که آیۀ نازل کند ولکن بیشتر آنها نمیدانند ﴿۳۷﴾
وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ ﴿٣٨﴾
و هیچ جنبنده ای در زمین و نه پرنده ای که با بالهایش پرواز میکند نیستند مگر آنکه گروه هایی مانند شما هستند . در کتاب از چیزی فرو گذار نکردیم سپس بسوی پروردگارشان جمع کرده میشوند﴿۳۸﴾
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّـهُ يُضْلِلْـهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٣٩﴾
و کسانی که آیات ما را دروغ شمردند در تاریکیها کر و ساکتند. هر کس که بخواهد خدا گمراهش میکند و هر کس که بخواهد (خدا) او را برراه راست قرار میدهد ﴿۳۹﴾
قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّـهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّـهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾
بگو آیا دیده اید اگر عذاب خدا برای شما بیاید ؟ یا شما را ساعت (آخر) بیاید ؟ آیا غیر از خدا را می خوانید ؟ آگر شما راستگو هستید ؟ ﴿۴۰﴾
بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ ﴿٤١﴾
بلکه او را می خوانید و فراموش میکنید آنچه را با او شریک میکنید سپس بر طرف میکند اگر بخواهد آنچه را بسوی آن می خوانید ﴿۴۱﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾
و البته بسوی امتهایی قبل از تو فرستادیم سپس آنها را به عذاب و ضرر گرفتیم شاید آنها فروتن شوند ﴿۴۲﴾
فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَـٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾
پس چرا وقتی نیرومندی ما برای آنها آمد فروتنی نکردند ؟ ولکن سخت شد قلب هایشان و شیطان برای آنها اعمالشان را زینت داد ﴿۴۳﴾
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ ﴿٤٤﴾
سپس وقتی به آنچه به آن تذکر داده شدند بی اعتنایی کردند درهای هر چیز را بر آنها باز کردیم تا وقتی خوشحال شدند به آنچه که به آنها داده شد آنها را ناگهانی گرفتیم سپس آنها سرگردان هستند ﴿۴۴﴾
فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٤٥﴾
و بریده شد دنباله قوم کسانی که ستم کردند و ستایش مخصوص خدا پروردگار جهان ها است ﴿۴۵﴾
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّـهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَـٰهٌ غَيْرُ اللَّـهِ يَأْتِيكُم بِهِ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ ﴿٤٦﴾
بگو آیا دیده اید اگر خدا گوش شما وبینایی شما را بگیرد وبر قلبهای شما مهر بزند چه خدایی میتواند غیر از خدا آن را به شما بدهد ؟ ببین چگونه آیات را جاری می سازیم سپس آنها اعراض می کنند ﴿۴۶﴾
قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّـهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٧﴾
بگو آیا دیده اید اگر عذاب خدا ناگهانی یا بطوری که آن را ببینید بیاید ؟ آیا غیر از ستمگران هلاک میشوند ؟ ﴿۴۷﴾
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٤٨﴾
و رسولان را نمی فرستیم مگر بشارت دهنده و هشدار دهنده گانی و هر کس ایمان آورد و اصلاح کرد پس برای آنها ترسی نباشد وغمگین نباشند ﴿۴۸﴾
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿٤٩﴾
و کسانی که آیات ما را دروغ شمردند به آنها عذاب میرسد بدلیل آنکه گناه میکردند ﴿۴۹﴾
قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّـهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ ﴿٥٠﴾
بگو من به شما نمی گویم انبارهای خدا پیش من است و نمی گویم که غیب میدانم و به شما نمیگویم که من فرشته هستم من غیر از آنچه به من وحی میشود را پیروی نمی کنم بگو آیا کور و بینا مساوی هستند ؟ آیا فکر نمیکنید ؟ ﴿۵۰﴾
وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾
و بوسیله آن (قرآن) آگاه کن کسانی را که میترسند از اینکه بسوی پروردگارشان جمع کرده شوند که برای آنها غیر از او (خدا) ولی و شفیعی وجود ندارد شاید آنها رعایت کنند ﴿۵۱﴾
وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٥٢﴾
و از خودت دور نکن کسانی را که صبح گاهان و شب هنگام پروردگارشان را می خوانند روی او را می خواهند بر تو چیزی از حسابرسی آنها نیست . اگر دورشان کنی از ستمگران خواهی شد ﴿۵۲﴾
وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّيَقُولُوا أَهَـٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّـهُ عَلَيْهِم مِّن بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّـهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ ﴿٥٣﴾
و بدانسان در رنج و سختی افکندیم بعضی از آنها را توسط برخی دیگر تا بگویند آیا اینها هستند کسانی که (خدا) از میان ما بر آنها منت نهاده ؟ آیا خدا به شکر گزاران دانا تر نیست ؟ ﴿۵۴﴾
وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾
و وقتی کسانی که به آیات ما ایمان آورده اند بسوی تو بیایند بگو: سلام بر شما پروردگارتان بر خودش رحمت را نوشت ,قطعاً هر کس از شما که بدی را به نادانی عمل کند سپس بعد از آن توبه کند و اصلاح کند پس البته او آمرزندۀ بخشنده است ﴿٥٤﴾
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾
و به آنگونه جدا کردیم آیات را و تا راه مجرمان روشن گردد ﴿۵۵﴾
قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾
بگو من منع شده ام از اینکه کسانی را که غیر از خدا میخوانید را عبادت کنم بگو در خواست های شما را پیروی نمیکنم که در آن صورت حتماً گمراه میشوم و از هدایت شده ها نمی شوم ﴿۵۶﴾
قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّـهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾
بگو یقیناً من بر دلیلی از پروردگارم هستم و شما آن را دروغ میدانید آنچه را که به عجله آن را طلب میکنید پیش من نیست٫ هیچ حکمی نیست مگر آنکه مخصوص خداوند است ٫ حقیقت را نقل میکند و او بهترین جدا کننده هاست﴿۵۷﴾
قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾
بگو اگر آنچه را که آن را با عجله میخواهید پیش من بود حتماً کار بین من و بین شما گذرانده می شد و خدا داناتر به ستمکاران است ﴿۵۸﴾
وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ ﴿٥٩﴾
و کلیدهای غیب پیش اوست غیر از او (خدا) کسی آنها را نمیداند و می داند آنچه در خشکی و در دریاست و برگی از (درخت) نمی افتد مگر آنکه آن را میداند و نه دانه ای در تاریکیهای زمین ونه تر و نه خشکی وجود ندارد مگر در کتابی روشن (نوشته شده) است ﴿۵۹﴾
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُّسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٦٠﴾
و او کسیست که شما را در شب می میراند و آنچه کسب میکنید در روز را میداند سپس شما را در آن بر می انگیزد تا مهلت تعیین شده برسد سپس بازگشت شما بسوی اوست سپس از آنچه عمل می کردید شما را آگاه میکند ﴿۶۰﴾
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖوَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ ﴿٦١﴾
و او قدرتمند است بر فراز بنده هایش و بر شما نگهبانانی میفرستد تا وقتی مرگ یکی از شما فرا رسد رسولان ما او را می میرانند و آنها (در این کار) کوتاهی نمیکنند ﴿۶۱﴾
ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ ﴿٦٢﴾
سپس بسوی خدا مولای حقیقی شان باز میگردند آگاه باشید که حکم مخصوص اوست و او سریعترین حسابگران است ﴿۶۲﴾
قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَـٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٣﴾
بگو چه کسی شما را از تاریکی های خشکی و دریا نجات میدهد او را به زاری و پنهانی می خوانید که اگر ما را از این (مهلکه) نجات دهی حتماً از شاکران میشویم ﴿۶۳﴾
قُلِ اللَّـهُ يُنَجِّيكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿٦٤﴾
بگو خدا شما را از آن (مهلکه) و از هر سختی نجات میدهد سپس شما شرک میورزید ﴿۶۴﴾
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ ﴿٦٥﴾
بگو او تواناست بر آنکه بر شما عذابی از بالای شما یا از زیر پاهایتان بر انگیزد یا شما را گروه گروه سازد و لباس فرقه ای بپوشاند و به بعضی از شما نیروی بعضی دیگر را بچشاند نگاه کن که چگونه آیه ها را بخش بخش میکنیم شاید آنها درک کنند ﴿۶۵﴾
وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُل لَّسْتُ عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ ﴿٦٦﴾
و قوم تو آن را تکذیب کردند در حالیکه آن حقیقت است بگو من وکیل شما نیستم ﴿۶۶﴾
لِّكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٦٧﴾
برای هر خبری آرامشگاهی است و بزودی می دانید ﴿۶۷﴾
وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٦٨﴾
و وقتی ببینی کسانی را که در آیات ما مخلوط میکنند (آیات را با دروغ در هم می آمیزند) از آنها دوری کن تا وقتی در باره غیر از آن سخن بگویند و اگر شیطان فراموشت سازد پس بعد از یاد آوری با گروه ستمکار ننشین ﴿۶۸﴾
وَمَا عَلَى الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَلَـٰكِن ذِكْرَىٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٦٩﴾
و بر کسانی که رعایت میکنند چیزی از حسابشان (حساب ستمگران) نیست و لکن یاد آوردنی است شاید آنها رعایت کنند ﴿۶۹﴾
وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّـهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَّا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗأُولَـٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ ﴿٧٠﴾
رها کن کسانی را که دینشان را به بازی و سر گرمی گرفتند و زندگی دنیا آنها را فریب داد و با آن (قرآن) تذکر بده تا محروم نشود هیچ کس بدلیل چیز هایی که کسب کرده است که برایش غیر از خدا ولی و شفیعی وجود ندارد و هر چیزی را (برای رها شدن از عذاب) به عوض دهد از او گرفته نمی شود آنها کسانی هستند که به خاطر دستاوردهایشان محروم شدند برای آنها نوشیدنی از آب داغ و عذابی درد ناک است بدلیل آنکه به آن ناباور بودند ﴿۷۰﴾
قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّـهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّـهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧١﴾
بگو آیا غیر از خدا را بخوانیم آنچه را که سودی و نه زیانی برای ما ندارد ؟ و بر پیشینه های خود باز گردیم بعد از آنکه خدا ما را هدایت کرد؟ مانند کسی که شیاطین در زمین حیران و سرگردانش کرده اند برای او یارانی هستند که او را بسوی هدایت دعوت میکنند که پیش ما بیا و بگو که هدایت خدا هدایت حقیقی است و فرمان داده شدیم که برای پروردگار جهان ها اسلام آوریم ﴿۷۱﴾
وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٢﴾
و آنکه نماز را بپا دارید و حدودش را رعایت کنید و او کسی است که بسوی او جمع کرده میشوید ﴿۷۲﴾
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ وَيَوْمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ ۚ قَوْلُهُ الْحَقُّ ۚ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ ۚعَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿٧٣﴾
و او کسی است که آسمانها و زمین را به حقیقت خلق کرد و روزی که بگوید بشو پس میشود سخن او حقیقت است و دارایی برای اوست در روزیکه در صور دمیده شود دانندۀ غیب و شهادت است و او حکیم آگاه است ﴿۷۳﴾
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً ۖ إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٧٤﴾
و آن هنگام که ابراهیم به پدرش آزر گفت آیا شما بتها را به عنوان خدا بر می گزینید ؟ به یقین تو و قومت را در گمراهی آشکاری می بینم ﴿۷۴﴾
وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ ﴿٧٥﴾
و آنگونه به ابراهیم ملکوت (دارایی ) آسمان و زمین را نشان دادیم تا از یقین کننده ها باشد ﴿۷۵﴾
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَـٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ﴿٧٦﴾
و آن وقت که شب او را پوشانید ستاره ای را دید گفت این پروردگار من است سپس وقتی غروب کرد گفت غروب کننده ها را دوست ندارم ﴿۷۶﴾
فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ﴿٧٧﴾
سپس وقتی ماه را دید که طلوع میکند گفت این پروردگار من است سپس وقتی غروب کرد گفت اگر پروردگارم من را هدایت نکند البته من از قوم گمراهان میشوم ﴿۷۷﴾
فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَبِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿٧٨﴾
سپس وقتی خورشید را دید که طلوع میکرد گفت این پروردگار من است این بزرگتر است تا وقتی که غروب کرد گفت ای قوم من از آنچه شما با خدا شریک میگردانید بیزارم ﴿۷۸﴾
إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۷۹﴾
به یقین من روی نمودم روی خود را برای کسی که آسمانها و زمین را آفرید یکتا پرستم و از مشرکان نیستم ﴿۷۹﴾
وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ۚ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانِ ۚ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا ۗ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿۸۰﴾
وقومش قصد او را کردند (ابراهیم) گفت آیا با من در باره خدا مجادله میکنید و البته او من را هدایت کرده و از آنچه شما با او شریک میکنید نمیترسم مگر از آن چیزی که پروردگارم بخواهد ٫ پروردگارم هر چیزی را با دانش وسعت داده آیا تذکر نمی پذیرید ؟ ﴿۸۰﴾
وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَ‌كْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَ‌كْتُم بِاللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا ۚ فَأَيُّ الْفَرِ‌يقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۸۱﴾
و چگونه از آنچه (با خدا) شریک می گردانید بترسم وشما نمیترسید از آنکه چیزی را با خدا شریک می کنید که با آن تسلطی برای شما نازل نکرده .پس کدامیک از دو گروه برای امن بودن حق بیشتری دارند اگر شما میدانید ؟ ﴿۸۱﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿۸۲﴾
کسانی که ایمان آوردند و لباس ظلم را بر ایمانشان نپوشاندند برای آنها امنیت است و آنها هدایت یافته اند ﴿۸۲﴾
وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْ‌فَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿۸۳﴾
و آن دلایلی است که ما آن را به ابراهیم دادیم دلایلی بر قومش ٫ بالا میبریم مراتب آنکس را که بخواهیم . قطعاً پروردگار تو حکیمی داناست﴿۸۳﴾
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿۸۴﴾
و برای او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم همگی را هدایت کردیم و نوح را از قبل هدایت کردیم و از نسل او داوود و سلیمان و ایوب ویوسف و موسی و هارون و بدانسان نیکوکاران را پاداش میدهیم ﴿۸۴﴾
وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ﴿٨٥﴾
و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس همگی از صالحان هستند ﴿۸۵﴾
وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۸۶﴾
واسماعیل و الیسع و یونس و لوط و همگی را نسبت بر جهان ها نعمت دادیم ﴿۸۶﴾
وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿۸۷﴾
و از پدرانشان و نسل آنها و برادرانشان و آنها را بر گزیدیم و آنها را بسوی راه راست هدایت کردیم ﴿۸۷﴾
ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۸۸﴾
آن هدایت خداست که با آن هر کدام از بنده هایش را که هدایت میخواهد هدایت میکند و اگر شرک می ورزیدند٫ قطعاً ازآنها تباه می شد آنچه را که عمل می کردند ﴿۸۸﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿۸۹﴾
آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و پیامبری را به آنها دادیم و اگر اینها به آن کافر شوند. حتماً به آن قومی را وکیل می کنیم که به آن کافر نباشند﴿۸۹﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ﴿۹۰﴾
آنها کسانی هستند که خدا هدایتشان کرد پس هدایت آنها را برای خود سرمشق قرار بده . بگو من از شما برای آن (قرآن) مزدی نمی خواهم آن (قرآن) غیر از یاد آوری بر جهان ها چیز دیگری نیست ﴿۹۰﴾
وَمَا قَدَرُ‌وا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِ‌هِ إِذْ قَالُوا مَا أَنزَلَ اللَّـهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَ‌اطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا ۖ وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُوا أَنتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ ۖ قُلِ اللَّـهُ ۖ ثُمَّ ذَرْ‌هُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ ﴿۹۱﴾
و خدا را در حقیقت به اندازۀ قدرتش قدرتمند ندانستند وقتی که گفتند خدا هیچ چیز بر بشری نازل نکرده بگو کتاب نور وهدایتی که موسی آن را برای مردم آورد چه کسی نازل کرد ؟ آن (توراتی) را که بصورت کتیبه هایی می سازید که آشکارش کنید و بسیاری از آن را مخفی می کنید (چه کسی نازل کرد؟) و آنچه شما وپدرانتان نمی دانستید (از چه کسی ) یاد گرفتید ؟ بگو خدا . سپس بگذار آنها در بازی کردنشان فرو روند﴿۹۱﴾
وَهَـٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا ۚ وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿۹۲﴾
و آن کتابی است که آن را با برکت نازل کردیم و تصدیق کننده ایست آنچه را در حضور اوست وبرای آنکه به کسانی که در پایتخت ها و کسانی که در اطراف آن هستند هشدار بدهی و کسانی که به آخرت ایمان می آورند به آن (کتاب) ایمان می آورند و بر نمازهایشان محافظت میکنند ﴿۹۲﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَ‌اتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِ‌جُوا أَنفُسَكُمُ ۖ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُ‌ونَ ﴿۹۳﴾
و کیست ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ ببندد یا بگوید به من وحی می شود. در حالیکه چیزی به او وحی نمی شود و (چه کسی ستمکارتر است از ) آنکس که گفت بزودی نازل میکنم مثل آنچه خدا نازل کرد .و کاش میدیدی ستمکاران را وقتی که در سکرات مرگ هستند و ملائکه دستهایشان را باز کرده اند . (به آنها می گویند) نفس خود را خارج کنید امروز بدلیل آنچه به ناحق بر خدا می گفتید عذاب خوار کننده را پاداش داده میشوید چرا که از آیات خدا بزرگی می جستید (تکبر میکردید) ﴿۹۳﴾
وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَ‌ادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ وَتَرَ‌كْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَ‌اءَ ظُهُورِ‌كُمْ ۖ وَمَا نَرَ‌ىٰ مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ ۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿۹۴﴾
و البته به تنهایی پیش ما آمدید همانگونه که اولین بار شما را خلق کردیم و پشت سرتان ترک کردید آنچه را به شما بخشیده بودیم و با شما شفیعان شما را نمی بینیم همان کسانی که شما آنها را به گمان خود (با قدرتی که فقط مخصوص خداست) شریک می کردید قطعاً میان شما و (شفیعانتان) بریده شد و آنچه را گمان می کردید از شما گم شد ﴿۹۴﴾
إِنَّ اللَّـهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِ‌جُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِ‌جُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ ﴿۹۵﴾
به یقین خدا شکافندۀ دانه و درون هر چیز است زندگی را از مرگ بیرون می آورد وخارج کنندۀ مرده از زنده است . آن خدای حقیقی شماست پس چگونه از حقیقت بازگردانده میشوید ؟ ﴿۹۵﴾
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿۹۶﴾
شکافندۀ صبح ها و شب را آرامشی قرار داد و خورشید و ماه را حسابگرانی قرار داد آن تقدیر قدرتمند داناست ﴿۹۶﴾
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۹۷﴾
و او کسیست که برای شما ستاره ها را قرار داد تا بوسیلۀ آن در تاریکیهاي خشکی و دریا هدایت یابید. البته آیات را برای قومی که میدانند جدا ساختیم ﴿۹۷﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ ﴿۹۸﴾
و او کسیست که شما را از نفسی واحد مونث پدید آورد بعد از آن ماندگاری وبر گشتن است البته برای قومی که می فهمند آیات را جدا کردیم ﴿۹۸﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَ‌جْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَ‌جْنَا مِنْهُ خَضِرً‌ا نُّخْرِ‌جُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَ‌اكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۗ انظُرُوا إِلَىٰ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ﴿۹۹﴾
و او کسیست که از آسمان آبی نازل کرد تا بوسیلۀ آن روییدنی هر چیزی را بیرون آوردیم و بوسیلۀ آن سبزینه ای را بیرون آوردیم که از آن دانه ای زیادشده بیرون می آوریم و از درخت خرما و شکوفۀ آن خوشه هایی که سر به پایین دارند و باغهایی از انگورها و زیتون و انار شبیه یکدیگر و غیر شبیه نگاه کنید به میوۀ آن وقتی که میوه میدهد و به رنگ قرمزش قطعاً برای شما در آن آیاتی است برای قومی که باور دارند ﴿۹۹﴾
وَجَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَ‌كَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ وَخَرَ‌قُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۰۰﴾
و برای خدا شریکانی از جن قرار دادند در حالیکه خدا آنها را (جن ها را) خلق کرده و به دروغ و بدون دانش برای او (خدا) پسران و دخترانی ساختند او منزه و برتر است از آنچه وصف میکنند ﴿۱۰۰﴾
بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۱۰۱﴾
پدید آورندۀ آسمانها وزمین است . چگونه برای او فرزندی باشد ؟ در حالیکه همسری نداشته ؟ و هر چیزی را خلق کرده و او به هر چیز داناست ﴿۱۰۱﴾
ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿۱۰۲﴾
پروردگار شما چنین خداییست هیچ خدایی غیر از او وجود ندارد او آفرینندۀ همۀ چیزهاست پس او را بپرستید و او بر هر چیزی نمایندگی دارد ﴿۱۰۲﴾
لَّا تُدْرِ‌كُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِ‌كُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۰۳﴾
چشمها او را نمی بینند و او چشمها را می بیند و او مهربانی آگاه است ﴿۱۰۳﴾
قَدْ جَاءَكُم بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ ﴿۱۰۴﴾
البته برای شما بینشهایی از پروردگارتان آمد . و آنکس که ببیند پس برای خود اوست و آنکس که نبیند پس بر آنست و من بر شما حفاظت کننده ای نیستم ﴿۱۰۴﴾
وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَلِيَقُولُوا دَرَ‌سْتَ وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۱۰۵﴾
و بدانسان آیات را خالص می گردانیم و تا بگویند تو درس گرفته ای و برای اینکه بیانش کنیم برای قومی که می دانند ﴿۱۰۵﴾
اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ وَأَعْرِ‌ضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۰۶﴾
فقط از آنچه از جانب پروردگارت بسوی تو وحی شده است پیروی کن هیچ خدایی غیر از او نیست و از مشرکین رو بگردان ﴿۱۰۶﴾
وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا أَشْرَكُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿۱۰۷﴾ و اگر خدا می خواست مشرک نمی شدند و تو را حفاظت کننده ای برای آنها قرار ندادیم و تو نمایندۀ آنها نیستی ﴿۱۰۷﴾
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَسُبُّوا اللَّـهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَ‌بِّهِم مَّرْ‌جِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۰۸﴾
و به کسانی که غیر از خدا را می خوانند فحش ندهید٫ تا آنها هم به نادانی و کینه ورزانه به خدا فحش دهند . آنگونه زینت دادیم برای هر امتی عمل آنها را سپس بازگشت آنها بسوی پروردگارشان است تا به آنها خبر دهد چگونه عمل می کردند ﴿۱۰۸﴾
وَأَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءَتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّـهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُ‌كُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۱۰۹﴾
و به خدا قسم خوردند شدید ترین قسمهایشان را که اگر آیه ای بیاید حتمآ به آن ایمان می آورند بگو جز این نیست که آیات پیش خداست و شما آن را درک نمی کنید و آن هنگام که بیاید به آن ایمان نمی آورند ﴿۱۰۹﴾
وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَ‌هُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ وَنَذَرُ‌هُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۱۱۰﴾
و دلهای آنها را و دیدگاه های آنها را دگرگون می کنیم همان طوری که اول بار به آن ایمان نیاوردند و آنها را در طغیانشان سرگردان میگذاریم ﴿۱۱۰﴾
وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّـهُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ ﴿١١١﴾
و اگر بسوی آنها فرشته ها را بفرستیم و مرده ها با آنها حرف بزنند و همه چیز را در مقابل و روبروی آنها جمع کنیم ایمان نخواهند آورد ٫مگر آنکه خدا بخواهد ولیکن بیشتر آنها نخواهند دانست ﴿۱۱۱﴾
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ ﴿١١٢﴾
و بدانسان برای هر پیامبری دشمنی از شیاطین انس و جن را قرار دادیم بعضی از آنها حرف دروغ آراسته را بسوی بعضی دیگر وحی می کند و اگر پروردگار تو می خواست انجامش نمی دادند و آنها را و آنچه را به دروغ نسبت میدهند رها کن ﴿۱۱۲﴾
وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ ﴿١١٣﴾
و تا بسوی او(حرف دروغ آراسته) منحرف گردند دلهای کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند و آن را بپسندند و به دروغ تهمت بزنند آن چیزی را که آنها به دروغ تهمت میزدند ﴿۱۱۳﴾
فَغَيْرَ اللَّـهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚوَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿١١٤﴾
آیا من دنبال حکمی غیر از حکم خدا باشم ؟ در حالیکه اوکسیست که کتاب مفصلی را بسوی شما نازل کرده و کسانی که به آنها کتاب را دادیم می دانند که قطعاً آن به حقیقت از جانب پروردگارت نازل گردیده . پس از شک کننده ها نباش ﴿۱۱۴﴾
وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚلَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿١١٥﴾
و قطعی و مسلم شد کلمات پروردگارت به درستی و به عدالت هیچ تبدیل کننده ای برای کلمات او نیست و او شنوای داناست﴿۱۱۵﴾
وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ﴿١١٦﴾
و اگر بسیاری از کسانی که در زمین هستند را اطاعت کنی تو را از راه خدا گمراه میکنند. پیروی نمی کنند مگر از گمانها یا خرافات و آنها غیر از خیال پردازانی بیش نیستند ﴿۱۱۶﴾
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿١١٧﴾
قطعاً پروردگارت به آنکس که از راه او گمراه میشود داناتر است و او بر هدایت شده ها داناتر است ﴿۱۱۷﴾
فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾
پس فقط از آنچه که نام خدا بر آن برده شده است بخورید اگر به آیات خدا ایمان آورده اید ﴿۱۱۸﴾
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ ﴿١١٩﴾
و شما را چه میشود که از آنچه نام خدا بر آن برده شده نمی خورید ؟ و البته برایتان شرح داده شده آن چیزها یی که بر شما حرام شده مگر آنکه مجبور به آن شوید (که از آن خوراک حرام بخورید) و البته بسیاری با نادانی بوسیله هوای نفس خود گمراه میشوند یقیناً پروردگارت به تجاوز کننده ها از حدودش دانا تر است ﴿۱۱۹﴾
وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ﴿١٢٠﴾
و گناهان آشکار و پنهان را رها کنید کسانی که مرتکب گناه میشوند بزودی کیفر داده می شوند بدلیل آنکه به دروغ تهمت میزنند ﴿۱۲۰﴾
وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ۗ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ ﴿١٢١﴾
و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است نخورید و البته (خوردن) آن گمراهی است و قطعاً شیاطین بسوی دوستدارانشان وحی میکنند تا با شما مخاصمه کنند و اگر از آنها اطاعت کنید در آن صورت حتماً شما مشرک هستید ﴿۱۲۱﴾
أَوَمَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢٢﴾
آیا وآنکس که مرده بود سپس زنده اش کردیم و برای او نوری قرار دادیم که بوسیلۀ آن در میان مردم راه میرود مانند کسیست که در تاریکی هاست که بیرون رونده از آن نیست ؟ بدانسان زیبا شد برای کافران آنچه را بودند عمل می کردند ﴿۱۲۲﴾
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿١٢٣﴾
و بدانسان قرار دادیم در هر شهری مجرمین بزرگش را تا در آن مکر کنند (نقشه بکشند) و مکر نمیکنند مگر با خودشان ولی درک نمیکنند﴿۱۲۳﴾
وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَن نُّؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّـهِ ۘ اللَّـهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ ۗ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِندَ اللَّـهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ ﴿١٢٤﴾
و وقتی برای آنها آیه ای بیاید می گویند هرگز ایمان نمی آوریم تا زمانی که داده شویم مانند آنچه که رسولان خدا داده شدند . خدا داناتر است کجا رسالتش را قرار دهد بزودی به کسانی که نزد خدا جرم کردند خواری و عذابی سخت می رسد بدلیل آنکه مکر میکردند ﴿۱۲۴﴾
فَمَن يُرِدِ اللَّـهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ ۖ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّـهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٢٥﴾
آنکس که میخواهد خدا هدایتش کند سینه اش را برای اسلام باز میکند و انکس که آن را (نفسش را) بخواهد گمراه میکند . سینه اش را تنگ و در فشار قرار میدهد آنچنان که گویی در آسمان بالا میرود بدانسان خدا کیفر پلیدی را بر کسانی قرار میدهد که ایمان نمی آورند ﴿۱۲۵﴾ برای توضیح این آیه و آیات مشابه آن لطفآ به لینک رجوع کنید http://soalatequrani.blogspot.com/2013/11/blog-post.html و برای بررسی بیشتربه لینک زیر رجوع کنید http://quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_9480.html
وَهَـٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٢٦﴾
و این راه مستقیم پروردگار توست البته شرح دادیم آیات را برای قومی که تذکر می پذیرند ﴿۱۲۶﴾
لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِندَ رَبِّهِمْ ۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢٧﴾
خانۀ آرامش نزد پروردگارشان برای آنهاست و او (خدا) ولی آنهاست بدلیل آنچه عمل میکردند ﴿۱۲۷﴾
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ ۖوَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّـهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿١٢٨﴾
و روزی که همگی آنها را جمع کند ,ای گروه جن شما بسیار حاجت خواستید از انس وگفتند سر پرستانشان از انس, ای پروردگار ما بعضی از ما از بعضی دیگر طلب بهره مندی کردند (حاجت می خواستند ) تا وقتی رسیدیم به سررسید خود (هنگام مرگ) آن زمانی را که تو برای ما قرار داده بودی گفت : جایگاه شما آتش است که در آن جایگزین می شوید مگر آنچه را خدا بخواهد قطعاً پروردگارت حکیمی داناست ﴿۱۲۸﴾
وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿١٢٩﴾
بدانگونه بعضی ستمکاران را بر بعضی دیگربعنوان سرپرست قرار می دهیم بدلیل آنچه کسب میکردند ﴿۱۲۹﴾
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖوَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ﴿١٣٠﴾
ای گروه جن و انس آیا رسولانی از جنس خودتان برایتان نیامد که برای شما آیات من را نقل می کردند ؟ و به شما برخورد (و رودر رو شدن) امروزتان را هشدار میدادند ؟ گفتند : به زیان خودمان شهادت دادیم و زندگی دنیا فریبشان داد و بر علیه خود گواهی دادند که قطعاً آنها کافر بودند ﴿۱۳۰﴾
ذَٰلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ ﴿١٣١﴾
به همین دلیل پروردگارت هلاک کنندۀ شهرها با ستم نیست در حالیکه اهلش بی خبر (از فرستاده ها و آیات خدا) هستند ﴿۱۳۱﴾
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ ﴿١٣٢﴾
و برای همگی مراتبی است از چگونگی عمل کردشان و پروردگارت غافل از آنچه عمل می کنند نیست ﴿۱۳۲﴾
وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاءُ كَمَا أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ ﴿١٣٣﴾
و پروردگارت بی نیازیست دارندۀ رحمت اگر بخواهد شما را می برد و بعد از شما آنچه را که بخواهد جانشین میکند همان طوری که شما را از نسل قومی دیگر پدید آورد ﴿۱۳۳﴾
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ ﴿١٣٤﴾
قطعاً آنچه را وعده داده می شوید٫ حتماً می آید و شما ناتوان کنندۀ آن نیستید ﴿۱۳۴﴾
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿١٣٥﴾
بگو هرچه در توانتان هست انجام دهید البته من هم عمل میکنم سپس بزودی خواهید دانست عاقبت خانه برای کیست البته ستم کاران رستگار نمیشوند ﴿۱۳۵﴾
وَجَعَلُوا لِلَّـهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَـٰذَا لِلَّـهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـٰذَا لِشُرَكَائِنَا ۖفَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّـهِ ۖ وَمَا كَانَ لِلَّـهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ ۗ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿١٣٦﴾
و برای خدا سهمی را از باقیماندۀ کشتزار و حیوانات خود قراردادند و گفتند : این برای خداست به گمان خودشان و این برای شریکان ماست سپس آنچه برای شریکانشان بود به خدا نمیرسد و آنچه برای خدا ست به شریکان آنها میرسد بد است آنچه که حکم میکنند ﴿۱۳۶﴾
وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ ﴿١٣٧﴾
و به همین دلیل شریکان آنها برای بسیاری از مشرکین کشتن فرزندانشان را زیبا جلوه دادند تا آنها را هلاک سازند و تا دینشان را برای آنها به اشتباه اندازند. و اگر خدا می خواست انجامش نمی دادند پس آنها را و آنچه را دروغ میبندند (خرافاتشان را) رها کن ﴿۱۳۷﴾
وَقَالُوا هَـٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّـهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ۚ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿١٣٨﴾
و گفتند این حیوانات و این کشتزار منع شده هیچ کس نباید از آن بخورد مگر آنکس که ما بخواهیم به پندار(خرافاتی) آنها حیواناتی هستند که کمر آنها حرام شده و حیواناتی که نام خدا را بر آنها نمیبرند افترایی بر اوست (خداست) بزودی کیفر می دهیمشان برای آنچه (بر خدا) دروغ می بستند ﴿۱۳۸﴾
وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَـٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ﴿١٣٩﴾
و گفتند آنچه در شکم این حیوانات است مخصوص مردان ماست و بر همسران ما حرام است و اگر مرداری باشد پس آنها در آن شریک هستند بزودی به دلیل وصفشان به آنها کیفر میدهد قطعاً او حکیمی داناست ﴿۱۳۹﴾
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّـهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّـهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ﴿١٤٠﴾
البته زیان کردند کسانی که به دیوانگی و نادانی فرزندان خود را کشتند و آنچه را خدا به آنها روزی داده بود با دروغ بستن بر خدا حرام کردند قطعاً گمراه شدند و از هدایت شده ها نبودند ﴿۱۴۰﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ﴿١٤١﴾
و او کسی است که بوجود آورد باغهایی با سایبان داربست و بدون سایبان داربست و خوردنی اش درخت خرما و محصولات مختلف است و زیتون و انار شبیه یکدیگر و غیر شبیه بخورید از میوه اش وقتی میوه میدهد و روزی که وقت درو کردن آن است حق آن را (به فقیربینوا) بدهید و زیاده روی نکنید که خدا از حد گذرنده ها را دوست ندارد ﴿۱۴۱﴾
وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿١٤٢﴾
و از حیوانات باربرنده ای و فرشی است بخورید از آنچه خدا به شما روزی داد و رد پاهای شیطان را پیروی نکنید البته او برای شما دشمنی آشکار است ﴿۱۴۲﴾
ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٤٣﴾
هشت زوج دوتا از گوسفند و دو تا از بز بگو آیا دو تا مذکر را حرام کرده است ؟ یا دو تا مونث را ؟ یا آنچه را بر آن احاطه کرده بچه دانهای دو تا ماده ؟ من را به دانش آگاه سازید اگر شما راست می گویید ﴿۱۴۳﴾
وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّـهُ بِهَـٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا لِّيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٤٤﴾
و از شتر دوتا و از گاو دو تا بگو آیا دوتا نر را حرام کرده ؟ یا دو نه ماده را ؟ یا آنچه را که بر آن شامل میشود (رحم ها) بچه دانهای دو تا ماده ؟ یا شما شاهد بودید وقتی که خدا شما را به این توصیه میکرد ؟ پس کیست ستمکار تر از کسی که بر خدا دروغ ببندد تا مردم را به نادانی گمراه سازد٫ قطعاً خدا ستمکاران را هدایت نمیکند ﴿۱۴۴﴾
قُل لَّا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّـهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٤٥﴾
بگو در آنچه بسوی من وحی شده پیدا نمی کنم چیزی که بر خورنده ای که آن را می خورد حرام شده باشد مگر آنکه مردار باشد یا گوشت خوک که البته آن پلید است یا خونی که ( پس از سر بریدن از حیوان) ریخته شده باشد یا خوردنی حلالی که نام غیر خدا بر آن برده شده باشد و اگر کسی مجبوربه خوردن شود نباید از حد تجاوز کند و نباید به آن عادت کند در آنصورت پروردگارت آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۴۵﴾
وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ ۖوَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿١٤٦﴾
و بر کسانی که یهودی شدند تمام ناخن داران را حرام کردیم و از گاو وگوسفند پیه های آنان را بر آنها حرام کردیم مگر پیه ها ییکه بر پشت آنها یا روده ها قرار دارد یا آنچه با استخوان مخلوط گردیده به دلیل تجاوز گریشان این کیفر را به آنها دادیم و قطعاً ما راستگو هستیم ﴿۱۴۶﴾
فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ﴿١٤٧﴾
و اگر تو را تکذیب کردند بگو پروردگار شما دارای رحمتی وسیع است و سخت گیری او از قوم مجرم بر نگردد ﴿۱۴۷﴾
سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ ﴿١٤٨﴾
بزودی کسانی که مشرک شدند میگویند اگر خدا میخواست ما و پدرانمان مشرک نمی شدیم و چیزی را حرام نمی کردیم همانگونه تکذیب کردند کسانی که قبل از آنها بودند تا وقتی سختی ما را چشیدند بگو آیا پیش شما دانشی هست (که اینگونه حرف میزنید) ؟ اگر هست آن را برای ما بیرون آورید شما غیر از حدس و گمان از چیزی پیروی نمی کنید و غیر از آدم های خرافاتی چیز دیگری نیستید ﴿۱۴۸﴾
قُلْ فَلِلَّـهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿١٤٩﴾
بگو دلیل اثر گذار فقط برای خدا ست و اگر می خواست همگی شما را (با اجبار) هدایت میکرد ﴿۱۴۹﴾
قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّـهَ حَرَّمَ هَـٰذَا ۖ فَإِن شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚوَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ﴿١٥٠﴾
بگو شاهدان خود را بیاورید کسانی که میگویند خدا این (چیزهایی که شما میگویید) را حرام کرده و اگر گواهی دادند تو با آنها گواهی نده و پیروی نکن امیال کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و کسانی که ایمان به آخرت ایمان نمی آورند وآنها با پروردگار خود معادل (همتا =برابر) قرار میدهند ﴿۱۵۰﴾
قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّـهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١٥١﴾
بگو بیایید تا برای شما بخوانم پروردگارتان چه چیزی را برایتان حرام کرد که با او کسی یا چیزی را شریک نکنید و به پدر ومادر خوبی کنید و فرزندان خود را بدلیل فقر نکشید ما به شما و به آنها روزی میدهیم و به هرزه گی ها (فحشا) نزدیک نشوید آنچه را که از آن آشکاراست و آنچه را پنهان است ونفسی را که خدا حرام کرده نکشید مگر به حق آن چیزی است که شما را به آن توصیه میکند باشد که شما با عقل بفهمید ﴿۱۵۱﴾
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖوَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖوَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّـهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٢﴾
و به مال یتیم نزدیک نشوید مگر به آن ( نیتی) که نیکوتر است تا زمانی که به نیرومندی برسند و پیمانه و ترازو را به عدالت تمام بدهیدهیچ نفسی را تکلیف نمی کنیم مگر به اندازۀ توانش و وقتی سخن می گویید پس عدالت کنید اگر چه بر علیه خویشاوندان شما باشد و به عهد خدا وفا کنید آن چیزیست که خدا شما را به آن توصیه می کند باشد که شما متذکر شوید ﴿۱۵۲﴾
وَأَنَّ هَـٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ ۚذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿١٥٣﴾
و حقیقتاً این راه مستقیم من است پس آن را پیروی کنید و راه های دیگر را پیروی نکنید تا شما را از راه او متفرق کند آن چیزیست که شما را به آن توصیه کرده شاید رعایت کنید ﴿۱۵۳﴾
ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ﴿١٥٤﴾
سپس به موسی کتاب را دادیم اتمامی بر کسی که نیکوتر است و توضیحی برای همه چیز و هدایت و رحمتی است باشد که آنها به برخورد پروردگارشان ایمان بیاورند ﴿۱۵۴﴾
وَهَـٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿١٥٥﴾
و این کتابی مبارک است که آن را نازل کردیم پس از آن پیروی کنید و حدود خدا را رعایت کنید شاید شما رحمت شوید ﴿۱۵۵﴾
أَن تَقُولُوا إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ ﴿١٥٦﴾
تا نگویید کتاب فقط برای دو گروه قبل از ما فرستاده شد و ما از درس های آنها بی خبر بودیم ﴿۱۵۶﴾
أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّـهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ ﴿١٥٧﴾
یا بگویید اگر کتاب بر ما فرستاده میشد البته از آنها هدایت یافته تر میشدیم پس از جانب پروردگارتان برای شما بیان کننده ای آمد و هدایت و رحمتی پس کیست ستمکار تر از آنکس که آیات خدا را تکذیب کرد و(مردم را) از آن منصرف کرد بزودی عذاب بدی را کیفر می دهیم به کسانی که (مردم را) از آیات ما منصرف میکردند ﴿۱۵۷﴾
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ ﴿١٥٨﴾
آیا انتظار میکشند جز آنکه ملائکه بسراغشان بیاید ؟ یا پروردگارت بیاید ؟ یا بعضی از آیات پروردگارت بسراغشان بیاید ؟ روزی که بعضی از آیات پروردگار تو بیاید برای هیچ نفسی دیگر ایمانش سودی ندارد اگر قبل از آن ایمان نیا ورده باشد یا در ایمانش خیری کسب نکرده باشد بگو منتظر باشید که ما هم منتظر هستیم (تا آن روز بیاید) ﴿۱۵۸﴾
إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّـهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ﴿١٥٩﴾
قطعاً کسانی که دینشان را فرقه فرقه کردند و گروه گروه شدند تو در چیزی با آنها اشتراک نداری کار آنها فقط با خداست سپس آ گاهشان می سازد به آنچه که انجام میدادند ﴿۱۵۹﴾
مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿١٦٠﴾
هر کس کار نیکی کند برای او ده برابر مثل آن است و هر کس کار بد کند کیفر داده نشود مگر مثل آن را و به آنها ستم نمی شود ﴿۱۶۰﴾
قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٦١﴾
بکو قطعاً پروردگارم من را بسوی راه راست هدایت کرده . دینی پایدار . آیین ابراهیم یکتا پرست و از مشرکین نبود ﴿۱۶۱﴾
قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٦٢﴾
بگو البته نماز من و عبادت من و زندگی من و مرگ من مخصوص خدا پروردگار جهان ها است ﴿۱۶۲﴾
لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ ﴿١٦٣﴾
هیچ شریکی برای او نیست و به آن فرمان داده شدم و من ابتدا (قبل ازهر چیز) ازمسلمین هستم ﴿۱۶۳﴾
قُلْ أَغَيْرَ اللَّـهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿١٦٤﴾
بگو آیا غیر از خدا را بعنوان پروردگار جستجو کنم در حالیکه پرورش دهندۀ همه چیز اوست و هر نفسی غیر از برای خودش کسب نمیکند (هر کاری کند برای خودش است) و هیچ سنگین باری . بار گناه دیگری را بر دوش نمی کشد پس از آن بازگشت شما بسوی پروردگارتان است سپس شما را به آنچه در آن اختلاف می کردید آگاه میکند ﴿۱۶۴﴾
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٦٥﴾
و اوست کسی که شما در زمین جانشینانی (خلیفه هایی) قرار داد و بالا برد مراتب بعضی از شما را بالای بعضی دیگر تا در کوران سختی افکند شما را در آنچه که به شما داد قطعاً پروردگارت در عقوبت سریع است و البته او آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۶۵﴾
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن طِينٍ ثُمَّ قَضَىٰ أَجَلًا ۖ وَأَجَلٌ مُّسَمًّى عِندَهُ ۖ ثُمَّ أَنتُمْ تَمْتَرُونَ﴿٢﴾
او کسیست که شما را از گِل خلق کرد پس از آن مهلتی را گذراند و مهلت اسم گذاری شده نزد اوست و شما شک کننده گان هستید﴿۲﴾
وَهُوَ اللَّـهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَفِي الْأَرْضِ ۖ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَجَهْرَكُمْ وَيَعْلَمُ مَا تَكْسِبُونَ ﴿٣﴾
و او در آسمان و زمین خداست ٫ راز شما را میداند و کار علنی شما را میداند و آنچه کسب میکنید را میداند ﴿۳﴾
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٤﴾
و برای آنها آیه ای از آیات پروردگارشان نمی آید مگر از آن رویگردان هستند ﴿۴﴾
فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٥﴾
و حتماً حقیقت را وقتی که برای آنها آمد تکذیب کردند پس بزودی برای آنها اخبار آنچه را مسخره میکردند می آید﴿۵﴾
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّن قَرْنٍ مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ مَا لَمْ نُمَكِّن لَّكُمْ وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِم مِّدْرَارًا وَجَعَلْنَا الْأَنْهَارَ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَنشَأْنَا مِن بَعْدِهِمْ قَرْنًا آخَرِينَ ﴿٦﴾
آیا نمی بینند که چه بسیار هلاک کردیم قرنهایی قبل از آنها را که قدرتشان داده بودیم در زمین آن قدرتی را که به شما ندادیم و آسمان را برای آنها بسیار پر جریان (ریزنده) فرستادیم و رودهایی قرار دادیم که از زیر آنها جاریست سپس بدلیل گناهانشان هلاکشان کردیم و بعد از آنها جمعی دیگر را بوجود آوردیم ﴿۶﴾
وَلَوْ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ كِتَابًا فِي قِرْطَاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿٧﴾
و اگر بر تو کتابی را در کاغذی نازل میکردیم و آنها با دستهایشان لمسش میکردند قطعآ کسانی که کافر شدند میگفتند این غیر از جادویی واضح نیست ﴿۷﴾
وَقَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ ۖ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لَا يُنظَرُونَ ﴿٨﴾
وگفتند چرا بر او فرشته ای نازل نشد و اگر فرشته ای نازل میکردیم قطعاً کار گذرانده می شد و انتظار نمی کشیدند ﴿۸﴾
وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلًا وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ ﴿٩﴾
و اگر او را فرشته ای قرار می دادیم٫ قطعاً او را مردی میساختیم و برایشان لباس میپوشاندیم از آنچه لباس میپوشند ﴿۹﴾
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُوا مِنْهُم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١٠﴾
و قطعاً رسولانی قبل از تو را مسخره کردند٫ سپس محاصره کرد کسانی از آنها که مسخره می کردند آنچه را که مسخره می کردند﴿١۰﴾
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿١١﴾
بگو در زمین مسافرت کنید سپس ببینید عاقبت تکذیب کننده گان چگونه بود ﴿١۱﴾
قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖقُل لِّلَّـهِ ۚ كَتَبَ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۚ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾
بگو آنچه در آسمانها و زمین است برای کیست ؟ بگو برای خداست . بر خودش رحمت را نوشت که حتماً شما را بسوی روز قیامت که شکی در آن نیست جمع کند. کسانی که خودشان را گمراه کردند ایمان نمی آورند ﴿١۲﴾
وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿١٣﴾
و آنچه در شب و روز ساکن است برای اوست و او شنوای داناست ﴿١۳﴾
قُلْ أَغَيْرَ اللَّـهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلَا يُطْعَمُ ۗقُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ ۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٤﴾
بگو آیا غیر از خدا را به عنوان ولی (سرپرست) بر گزینم ؟ آفرینندۀ آسمانها و زمین است و او خوراکی میدهد و کسی به او خوراکی نمیدهد بگو به من دستور داده شد که اول کسی باشم که اسلام آورده و از مشرکین نباشم﴿١۴﴾
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ﴿١٥﴾
بگو من ازعذاب روزی بزرگ میترسم که از پروردگارم سرکشی کنم ﴿١۵﴾
مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ ۚ وَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ﴿١٦﴾
هر کس که در آن روز از او دست برداشته شود حتماً (خدا) او را رحمت کرده و رستگاری روشن همان است﴿١۶﴾
وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّـهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١٧﴾
و اگرخدا تورا به ضرری نگهدارد غیر از او بر طرف کننده ای برای آن نیست و اگر برای توخیری نگهدارد پس او بر هر چیزی تواناست ﴿١۷﴾
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿١٨﴾
و او بر فراز بنده هایش چیره است و او بسیار حکم کنندۀ آگاه است ﴿١۸﴾
قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً ۖ قُلِ اللَّـهُ ۖ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۚ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَـٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ ۚ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّـهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ ۚ قُل لَّا أَشْهَدُ ۚ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿١٩﴾
بگو کدام چیز در شهادت بزرگتر است ؟ بگو خدا شاهد است بین من و بین شما و این قرآن بسوی من وحی میشود که شما را با آن هشدار دهم و هر کسی که به او (قرآن) برسد . آیا شما شهادت میدهید که با خدا خدایان دیگری هستند ؟ بگو من چنین شهادتی نمی دهم . بگو قطعاً اوست خدایی یکتا و به یقین من خودم را از آنچه شریک خدا میکنید کنار میکشم ﴿١۹﴾
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ ۘ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠﴾
کسانی را که به آنها کتاب دادیم آن را میشناسند همانطور که فرزندانشان را میشناسند کسانی که خودشان را گمراه کردند آنها ایمان نمی آورند﴿۲۰﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿٢١﴾
و کیست ستمکار تر از کسی که بر خدا دروغی را ببندد یا آیات خدا را دروغ شمارد قطعاً ستمکاران رستگار نمی شوند ﴿۲۱﴾
وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا أَيْنَ شُرَكَاؤُكُمُ الَّذِينَ كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿٢٢﴾
و روزی که همه آنها را جمع کنیم سپس به کسانی که مشرک شدند می گوییم شریکان شما همان کسانی که شما گمان میکردید کجا هستند ؟ ﴿۲۲﴾
ثُمَّ لَمْ تَكُن فِتْنَتُهُمْ إِلَّا أَن قَالُوا وَاللَّـهِ رَبِّنَا مَا كُنَّا مُشْرِكِينَ ﴿٢٣﴾
سپس فتنه آنها نباشد مگر آنکه گویند قسم به خدا پروردگارا ما مشرک نبودیم ﴿۲۳﴾
انظُرْ كَيْفَ كَذَبُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ ۚ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٢٤﴾
نگاه کن که چگونه بر خودشان دروغ میگویند و از آنها گم شود آنچه را افترا می بستند ﴿۲۴﴾
وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُ إِلَيْكَ ۖ وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا ۚ وَإِن يَرَوْا كُلَّ آيَةٍ لَّا يُؤْمِنُوا بِهَا ۚ حَتَّىٰ إِذَا جَاءُوكَ يُجَادِلُونَكَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هَـٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٥﴾
و از آنها کسانی هستند که به تو گوش میدهند و بر قلبهایشان پوششی قرار دادیم از آنکه درکش کنند و در گوشهایشان سنگینی واگر هر آیه ای را ببینند به آن ایمان نمی آورند تا وقتی پیش تو بیایند با تو مجادله میکنند کسانی که کافر شدند می گویند این غیر از افسانه های قدیمی چیز دیگری نیست ﴿۲۵﴾
وَهُمْ يَنْهَوْنَ عَنْهُ وَيَنْأَوْنَ عَنْهُ ۖ وَإِن يُهْلِكُونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ﴿٢٦﴾
و آنها از او (قرآن) نهی میکنند و از او دوری میکنند . هلاک نمی کنند مگر خودشان را ولی درک نمیکنند﴿۲۶﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقَالُوا يَا لَيْتَنَا نُرَدُّ وَلَا نُكَذِّبَ بِآيَاتِ رَبِّنَا وَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٢٧﴾
و کاش میدیدی وقتی را که بر آتش متوقف می شوند سپس میگویند ای کاش بر گردانده می شدیم و آیات پروردگارمان را تکذیب نمیکردیم و از مومنین میشدیم ﴿۲۷﴾
بَلْ بَدَا لَهُم مَّا كَانُوا يُخْفُونَ مِن قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿٢٨﴾
بلکه آنها تبدیل کردند آنچه را از قبل مخفی می کردند و اگر باز گردانده شوند دوباره آنچه را از آن نهی شدند را از سر میگیرند و البته آنها دروغ گو هستند ﴿۲۸﴾
وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ ﴿٢٩﴾
و گفتند غیر از زندگانی دنیا چیزی نیست و ما بر انگیخته نمیشویم ﴿۲۹﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَـٰذَا بِالْحَقِّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ﴿٣٠﴾
و کاش میدیدی هنگامی را که بر پروردگارشان متوقف شده اند میگوید آیا این حقیقت نیست ؟ گویند بله به پروردگارمان سوگند (که حقیقت است) گوید پس عذاب را بچشید بدلیل آنچه که شما کفر می ورزیدید﴿۳۰﴾
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّـهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ ﴿٣١﴾
قطعاً کسانی که برخورد خدا (با مجرمین)را تکذیب کردند ضرر کردند تا وقتی بیایدشان ساعت بطور ناگهانی گویند ای افسوس بر آنچه در آن (دنیا) ضایع کردیم و آنها بار گناهانشان را بر پشتهایشان حمل می کنند آگاه باشید بد است آنچه را بار میکشند ﴿۳۱﴾
وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ﴿٣٢﴾
و زندگی دنیا غیر از بازیچه و سرگرمی نیست و البته خانۀ آخرت برای کسانی که حدود خدا را رعایت می کنند بهتر است. آیا عقلتان را بکار نمیگیرید ؟﴿۳۲﴾
قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَـٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّـهِ يَجْحَدُونَ ﴿٣٣﴾
البته ما میدانیم آنچه را که میگویند تو را دلتنگ میکند٫ البته آنها تو را تکذیب نمی کنند و لکن ستمگران آیات خدا را انکار میکنند﴿۳۳﴾
وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚوَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّـهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِينَ ﴿٣٤﴾
و بطور یقین تکذیب شدند رسولانی که قبل از تو بودند پس صبر کردند بر آنچه تکذیب شدند و اذیت شدند تا وقتی که یاری ما برایشان آمد و برای کلمات خدا تبدیل کننده ای نیست و حتماً برای تو از اخبار پیامبران آمد ﴿۳۴﴾
وَإِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُم بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ ﴿٣٥﴾
و اگر برایت سنگین بود (بزرگ بود )رویگرداندن آنها پس اگر می توانی سوراخی را در زمین پیدا کن یا وسیله ای را برای رسیدن در آسمان (پیدا کن) سپس برای آنها نشانه ای بیاور و اگر خدا میخواست حتماً همۀ آنها را بر هدایت جمع می کرد پس از جاهلان نباش ﴿۳۵﴾
إِنَّمَا يَسْتَجِيبُ الَّذِينَ يَسْمَعُونَ ۘ وَالْمَوْتَىٰ يَبْعَثُهُمُ اللَّـهُ ثُمَّ إِلَيْهِ يُرْجَعُونَ ﴿٣٦﴾
غیر از آن نیست که فقط کسانی که میشنوند جواب میدهند و مرده ها کسانی هستند که خدا آنها را بر می انگیزد سپس بسوی او باز گردانده میشوند﴿۳۶﴾
وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾
و گفتند چرا نشانه ای از جانب پروردگارش بر او نازل نشد ؟ بگو البته خدا تواناست که آیۀ نازل کند ولکن بیشتر آنها نمیدانند ﴿۳۷﴾
وَمَا مِن دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا طَائِرٍ يَطِيرُ بِجَنَاحَيْهِ إِلَّا أُمَمٌ أَمْثَالُكُم ۚ مَّا فَرَّطْنَا فِي الْكِتَابِ مِن شَيْءٍ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يُحْشَرُونَ ﴿٣٨﴾
و هیچ جنبنده ای در زمین و نه پرنده ای که با بالهایش پرواز میکند نیستند مگر آنکه گروه هایی مانند شما هستند . در کتاب از چیزی فرو گذار نکردیم سپس بسوی پروردگارشان جمع کرده میشوند﴿۳۸﴾
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا صُمٌّ وَبُكْمٌ فِي الظُّلُمَاتِ ۗ مَن يَشَإِ اللَّـهُ يُضْلِلْـهُ وَمَن يَشَأْ يَجْعَلْهُ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٣٩﴾
و کسانی که آیات ما را دروغ شمردند در تاریکیها کر و ساکتند. هر کس که بخواهد خدا گمراهش میکند و هر کس که بخواهد (خدا) او را برراه راست قرار میدهد ﴿۳۹﴾
قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّـهِ أَوْ أَتَتْكُمُ السَّاعَةُ أَغَيْرَ اللَّـهِ تَدْعُونَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٠﴾
بگو آیا دیده اید اگر عذاب خدا برای شما بیاید ؟ یا شما را ساعت (آخر) بیاید ؟ آیا غیر از خدا را می خوانید ؟ آگر شما راستگو هستید ؟ ﴿۴۰﴾
بَلْ إِيَّاهُ تَدْعُونَ فَيَكْشِفُ مَا تَدْعُونَ إِلَيْهِ إِن شَاءَ وَتَنسَوْنَ مَا تُشْرِكُونَ ﴿٤١﴾
بلکه او را می خوانید و فراموش میکنید آنچه را با او شریک میکنید سپس بر طرف میکند اگر بخواهد آنچه را بسوی آن می خوانید ﴿۴۱﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَخَذْنَاهُم بِالْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ ﴿٤٢﴾
و البته بسوی امتهایی قبل از تو فرستادیم سپس آنها را به عذاب و ضرر گرفتیم شاید آنها فروتن شوند ﴿۴۲﴾
فَلَوْلَا إِذْ جَاءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُوا وَلَـٰكِن قَسَتْ قُلُوبُهُمْ وَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٤٣﴾
پس چرا وقتی نیرومندی ما برای آنها آمد فروتنی نکردند ؟ ولکن سخت شد قلب هایشان و شیطان برای آنها اعمالشان را زینت داد ﴿۴۳﴾
فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّىٰ إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُم بَغْتَةً فَإِذَا هُم مُّبْلِسُونَ ﴿٤٤﴾
سپس وقتی به آنچه به آن تذکر داده شدند بی اعتنایی کردند درهای هر چیز را بر آنها باز کردیم تا وقتی خوشحال شدند به آنچه که به آنها داده شد آنها را ناگهانی گرفتیم سپس آنها سرگردان هستند ﴿۴۴﴾
فَقُطِعَ دَابِرُ الْقَوْمِ الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ وَالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٤٥﴾
و بریده شد دنباله قوم کسانی که ستم کردند و ستایش مخصوص خدا پروردگار جهان ها است ﴿۴۵﴾
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَخَذَ اللَّـهُ سَمْعَكُمْ وَأَبْصَارَكُمْ وَخَتَمَ عَلَىٰ قُلُوبِكُم مَّنْ إِلَـٰهٌ غَيْرُ اللَّـهِ يَأْتِيكُم بِهِ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ ثُمَّ هُمْ يَصْدِفُونَ ﴿٤٦﴾
بگو آیا دیده اید اگر خدا گوش شما وبینایی شما را بگیرد وبر قلبهای شما مهر بزند چه خدایی میتواند غیر از خدا آن را به شما بدهد ؟ ببین چگونه آیات را جاری می سازیم سپس آنها اعراض می کنند ﴿۴۶﴾
قُلْ أَرَأَيْتَكُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُ اللَّـهِ بَغْتَةً أَوْ جَهْرَةً هَلْ يُهْلَكُ إِلَّا الْقَوْمُ الظَّالِمُونَ ﴿٤٧﴾
بگو آیا دیده اید اگر عذاب خدا ناگهانی یا بطوری که آن را ببینید بیاید ؟ آیا غیر از ستمگران هلاک میشوند ؟ ﴿۴۷﴾
وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٤٨﴾
و رسولان را نمی فرستیم مگر بشارت دهنده و هشدار دهنده گانی و هر کس ایمان آورد و اصلاح کرد پس برای آنها ترسی نباشد وغمگین نباشند ﴿۴۸﴾
وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا يَمَسُّهُمُ الْعَذَابُ بِمَا كَانُوا يَفْسُقُونَ ﴿٤٩﴾
و کسانی که آیات ما را دروغ شمردند به آنها عذاب میرسد بدلیل آنکه گناه میکردند ﴿۴۹﴾
قُل لَّا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّـهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ لَكُمْ إِنِّي مَلَكٌ ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ ۚ أَفَلَا تَتَفَكَّرُونَ ﴿٥٠﴾
بگو من به شما نمی گویم انبارهای خدا پیش من است و نمی گویم که غیب میدانم و به شما نمیگویم که من فرشته هستم من غیر از آنچه به من وحی میشود را پیروی نمی کنم بگو آیا کور و بینا مساوی هستند ؟ آیا فکر نمیکنید ؟ ﴿۵۰﴾
وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَىٰ رَبِّهِمْ ۙ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٥١﴾
و بوسیله آن (قرآن) آگاه کن کسانی را که میترسند از اینکه بسوی پروردگارشان جمع کرده شوند که برای آنها غیر از او (خدا) ولی و شفیعی وجود ندارد شاید آنها رعایت کنند ﴿۵۱﴾
وَلَا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَاةِ وَالْعَشِيِّ يُرِيدُونَ وَجْهَهُ ۖ مَا عَلَيْكَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَمَا مِنْ حِسَابِكَ عَلَيْهِم مِّن شَيْءٍ فَتَطْرُدَهُمْ فَتَكُونَ مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿٥٢﴾
و از خودت دور نکن کسانی را که صبح گاهان و شب هنگام پروردگارشان را می خوانند روی او را می خواهند بر تو چیزی از حسابرسی آنها نیست . اگر دورشان کنی از ستمگران خواهی شد ﴿۵۲﴾
وَكَذَٰلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّيَقُولُوا أَهَـٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّـهُ عَلَيْهِم مِّن بَيْنِنَا ۗ أَلَيْسَ اللَّـهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاكِرِينَ ﴿٥٣﴾
و بدانسان در رنج و سختی افکندیم بعضی از آنها را توسط برخی دیگر تا بگویند آیا اینها هستند کسانی که (خدا) از میان ما بر آنها منت نهاده ؟ آیا خدا به شکر گزاران دانا تر نیست ؟ ﴿۵۴﴾
وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾
و وقتی کسانی که به آیات ما ایمان آورده اند بسوی تو بیایند بگو: سلام بر شما پروردگارتان بر خودش رحمت را نوشت ,قطعاً هر کس از شما که بدی را به نادانی عمل کند سپس بعد از آن توبه کند و اصلاح کند پس البته او آمرزندۀ بخشنده است ﴿٥٤﴾
وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾
و به آنگونه جدا کردیم آیات را و تا راه مجرمان روشن گردد ﴿۵۵﴾
قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾
بگو من منع شده ام از اینکه کسانی را که غیر از خدا میخوانید را عبادت کنم بگو در خواست های شما را پیروی نمیکنم که در آن صورت حتماً گمراه میشوم و از هدایت شده ها نمی شوم ﴿۵۶﴾
قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّـهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾
بگو یقیناً من بر دلیلی از پروردگارم هستم و شما آن را دروغ میدانید آنچه را که به عجله آن را طلب میکنید پیش من نیست٫ هیچ حکمی نیست مگر آنکه مخصوص خداوند است ٫ حقیقت را نقل میکند و او بهترین جدا کننده هاست﴿۵۷﴾
قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾
بگو اگر آنچه را که آن را با عجله میخواهید پیش من بود حتماً کار بین من و بین شما گذرانده می شد و خدا داناتر به ستمکاران است ﴿۵۸﴾
وَعِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَيْبِ لَا يَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَيَعْلَمُ مَا فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۚ وَمَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا يَعْلَمُهَا وَلَا حَبَّةٍ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَلَا رَطْبٍ وَلَا يَابِسٍ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ ﴿٥٩﴾
و کلیدهای غیب پیش اوست غیر از او (خدا) کسی آنها را نمیداند و می داند آنچه در خشکی و در دریاست و برگی از (درخت) نمی افتد مگر آنکه آن را میداند و نه دانه ای در تاریکیهای زمین ونه تر و نه خشکی وجود ندارد مگر در کتابی روشن (نوشته شده) است ﴿۵۹﴾
وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَىٰ أَجَلٌ مُّسَمًّى ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٦٠﴾
و او کسیست که شما را در شب می میراند و آنچه کسب میکنید در روز را میداند سپس شما را در آن بر می انگیزد تا مهلت تعیین شده برسد سپس بازگشت شما بسوی اوست سپس از آنچه عمل می کردید شما را آگاه میکند ﴿۶۰﴾
وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ۖوَيُرْسِلُ عَلَيْكُمْ حَفَظَةً حَتَّىٰ إِذَا جَاءَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا يُفَرِّطُونَ ﴿٦١﴾
و او قدرتمند است بر فراز بنده هایش و بر شما نگهبانانی میفرستد تا وقتی مرگ یکی از شما فرا رسد رسولان ما او را می میرانند و آنها (در این کار) کوتاهی نمیکنند ﴿۶۱﴾
ثُمَّ رُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۚ أَلَا لَهُ الْحُكْمُ وَهُوَ أَسْرَعُ الْحَاسِبِينَ ﴿٦٢﴾
سپس بسوی خدا مولای حقیقی شان باز میگردند آگاه باشید که حکم مخصوص اوست و او سریعترین حسابگران است ﴿۶۲﴾
قُلْ مَن يُنَجِّيكُم مِّن ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً لَّئِنْ أَنجَانَا مِنْ هَـٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿٦٣﴾
بگو چه کسی شما را از تاریکی های خشکی و دریا نجات میدهد او را به زاری و پنهانی می خوانید که اگر ما را از این (مهلکه) نجات دهی حتماً از شاکران میشویم ﴿۶۳﴾
قُلِ اللَّـهُ يُنَجِّيكُم مِّنْهَا وَمِن كُلِّ كَرْبٍ ثُمَّ أَنتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿٦٤﴾
بگو خدا شما را از آن (مهلکه) و از هر سختی نجات میدهد سپس شما شرک میورزید ﴿۶۴﴾
قُلْ هُوَ الْقَادِرُ عَلَىٰ أَن يَبْعَثَ عَلَيْكُمْ عَذَابًا مِّن فَوْقِكُمْ أَوْ مِن تَحْتِ أَرْجُلِكُمْ أَوْ يَلْبِسَكُمْ شِيَعًا وَيُذِيقَ بَعْضَكُم بَأْسَ بَعْضٍ ۗ انظُرْ كَيْفَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لَعَلَّهُمْ يَفْقَهُونَ ﴿٦٥﴾
بگو او تواناست بر آنکه بر شما عذابی از بالای شما یا از زیر پاهایتان بر انگیزد یا شما را گروه گروه سازد و لباس فرقه ای بپوشاند و به بعضی از شما نیروی بعضی دیگر را بچشاند نگاه کن که چگونه آیه ها را بخش بخش میکنیم شاید آنها درک کنند ﴿۶۵﴾
وَكَذَّبَ بِهِ قَوْمُكَ وَهُوَ الْحَقُّ ۚ قُل لَّسْتُ عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ ﴿٦٦﴾
و قوم تو آن را تکذیب کردند در حالیکه آن حقیقت است بگو من وکیل شما نیستم ﴿۶۶﴾
لِّكُلِّ نَبَإٍ مُّسْتَقَرٌّ ۚ وَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٦٧﴾
برای هر خبری آرامشگاهی است و بزودی می دانید ﴿۶۷﴾
وَإِذَا رَأَيْتَ الَّذِينَ يَخُوضُونَ فِي آيَاتِنَا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚ وَإِمَّا يُنسِيَنَّكَ الشَّيْطَانُ فَلَا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرَىٰ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٦٨﴾
و وقتی ببینی کسانی را که در آیات ما مخلوط میکنند (آیات را با دروغ در هم می آمیزند) از آنها دوری کن تا وقتی در باره غیر از آن سخن بگویند و اگر شیطان فراموشت سازد پس بعد از یاد آوری با گروه ستمکار ننشین ﴿۶۸﴾
وَمَا عَلَى الَّذِينَ يَتَّقُونَ مِنْ حِسَابِهِم مِّن شَيْءٍ وَلَـٰكِن ذِكْرَىٰ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ ﴿٦٩﴾
و بر کسانی که رعایت میکنند چیزی از حسابشان (حساب ستمگران) نیست و لکن یاد آوردنی است شاید آنها رعایت کنند ﴿۶۹﴾
وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّـهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَّا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗأُولَـٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ ﴿٧٠﴾
رها کن کسانی را که دینشان را به بازی و سر گرمی گرفتند و زندگی دنیا آنها را فریب داد و با آن (قرآن) تذکر بده تا محروم نشود هیچ کس بدلیل چیز هایی که کسب کرده است که برایش غیر از خدا ولی و شفیعی وجود ندارد و هر چیزی را (برای رها شدن از عذاب) به عوض دهد از او گرفته نمی شود آنها کسانی هستند که به خاطر دستاوردهایشان محروم شدند برای آنها نوشیدنی از آب داغ و عذابی درد ناک است بدلیل آنکه به آن ناباور بودند ﴿۷۰﴾
قُلْ أَنَدْعُو مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَنفَعُنَا وَلَا يَضُرُّنَا وَنُرَدُّ عَلَىٰ أَعْقَابِنَا بَعْدَ إِذْ هَدَانَا اللَّـهُ كَالَّذِي اسْتَهْوَتْهُ الشَّيَاطِينُ فِي الْأَرْضِ حَيْرَانَ لَهُ أَصْحَابٌ يَدْعُونَهُ إِلَى الْهُدَى ائْتِنَا ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّـهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۖ وَأُمِرْنَا لِنُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٧١﴾
بگو آیا غیر از خدا را بخوانیم آنچه را که سودی و نه زیانی برای ما ندارد ؟ و بر پیشینه های خود باز گردیم بعد از آنکه خدا ما را هدایت کرد؟ مانند کسی که شیاطین در زمین حیران و سرگردانش کرده اند برای او یارانی هستند که او را بسوی هدایت دعوت میکنند که پیش ما بیا و بگو که هدایت خدا هدایت حقیقی است و فرمان داده شدیم که برای پروردگار جهان ها اسلام آوریم ﴿۷۱﴾
وَأَنْ أَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَاتَّقُوهُ ۚ وَهُوَ الَّذِي إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٧٢﴾
و آنکه نماز را بپا دارید و حدودش را رعایت کنید و او کسی است که بسوی او جمع کرده میشوید ﴿۷۲﴾
وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ وَيَوْمَ يَقُولُ كُن فَيَكُونُ ۚ قَوْلُهُ الْحَقُّ ۚ وَلَهُ الْمُلْكُ يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ ۚعَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۚ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ ﴿٧٣﴾
و او کسی است که آسمانها و زمین را به حقیقت خلق کرد و روزی که بگوید بشو پس میشود سخن او حقیقت است و دارایی برای اوست در روزیکه در صور دمیده شود دانندۀ غیب و شهادت است و او حکیم آگاه است ﴿۷۳﴾
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ آزَرَ أَتَتَّخِذُ أَصْنَامًا آلِهَةً ۖ إِنِّي أَرَاكَ وَقَوْمَكَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ ﴿٧٤﴾
و آن هنگام که ابراهیم به پدرش آزر گفت آیا شما بتها را به عنوان خدا بر می گزینید ؟ به یقین تو و قومت را در گمراهی آشکاری می بینم ﴿۷۴﴾
وَكَذَٰلِكَ نُرِي إِبْرَاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلِيَكُونَ مِنَ الْمُوقِنِينَ ﴿٧٥﴾
و آنگونه به ابراهیم ملکوت (دارایی ) آسمان و زمین را نشان دادیم تا از یقین کننده ها باشد ﴿۷۵﴾
فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ اللَّيْلُ رَأَىٰ كَوْكَبًا ۖ قَالَ هَـٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَا أُحِبُّ الْآفِلِينَ﴿٧٦﴾
و آن وقت که شب او را پوشانید ستاره ای را دید گفت این پروردگار من است سپس وقتی غروب کرد گفت غروب کننده ها را دوست ندارم ﴿۷۶﴾
فَلَمَّا رَأَى الْقَمَرَ بَازِغًا قَالَ هَـٰذَا رَبِّي ۖ فَلَمَّا أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمْ يَهْدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ الْقَوْمِ الضَّالِّينَ ﴿٧٧﴾
سپس وقتی ماه را دید که طلوع میکند گفت این پروردگار من است سپس وقتی غروب کرد گفت اگر پروردگارم من را هدایت نکند البته من از قوم گمراهان میشوم ﴿۷۷﴾
فَلَمَّا رَأَى الشَّمْسَ بَازِغَةً قَالَ هَـٰذَا رَبِّي هَـٰذَا أَكْبَرُ ۖ فَلَمَّا أَفَلَتْ قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ ﴿٧٨﴾
سپس وقتی خورشید را دید که طلوع میکرد گفت این پروردگار من است این بزرگتر است تا وقتی که غروب کرد گفت ای قوم من از آنچه شما با خدا شریک میگردانید بیزارم ﴿۷۸﴾
إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ حَنِيفًا ۖ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿۷۹﴾
به یقین من روی نمودم روی خود را برای کسی که آسمانها و زمین را آفرید یکتا پرستم و از مشرکان نیستم ﴿۷۹﴾
وَحَاجَّهُ قَوْمُهُ ۚ قَالَ أَتُحَاجُّونِّي فِي اللَّـهِ وَقَدْ هَدَانِ ۚ وَلَا أَخَافُ مَا تُشْرِكُونَ بِهِ إِلَّا أَن يَشَاءَ رَبِّي شَيْئًا ۗ وَسِعَ رَبِّي كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا ۗ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿۸۰﴾
وقومش قصد او را کردند (ابراهیم) گفت آیا با من در باره خدا مجادله میکنید و البته او من را هدایت کرده و از آنچه شما با او شریک میکنید نمیترسم مگر از آن چیزی که پروردگارم بخواهد ٫ پروردگارم هر چیزی را با دانش وسعت داده آیا تذکر نمی پذیرید ؟ ﴿۸۰﴾
وَكَيْفَ أَخَافُ مَا أَشْرَ‌كْتُمْ وَلَا تَخَافُونَ أَنَّكُمْ أَشْرَ‌كْتُم بِاللَّـهِ مَا لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا ۚ فَأَيُّ الْفَرِ‌يقَيْنِ أَحَقُّ بِالْأَمْنِ ۖ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۸۱﴾
و چگونه از آنچه (با خدا) شریک می گردانید بترسم وشما نمیترسید از آنکه چیزی را با خدا شریک می کنید که با آن تسلطی برای شما نازل نکرده .پس کدامیک از دو گروه برای امن بودن حق بیشتری دارند اگر شما میدانید ؟ ﴿۸۱﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ ﴿۸۲﴾
کسانی که ایمان آوردند و لباس ظلم را بر ایمانشان نپوشاندند برای آنها امنیت است و آنها هدایت یافته اند ﴿۸۲﴾
وَتِلْكَ حُجَّتُنَا آتَيْنَاهَا إِبْرَاهِيمَ عَلَىٰ قَوْمِهِ ۚ نَرْ‌فَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿۸۳﴾
و آن دلایلی است که ما آن را به ابراهیم دادیم دلایلی بر قومش ٫ بالا میبریم مراتب آنکس را که بخواهیم . قطعاً پروردگار تو حکیمی داناست﴿۸۳﴾
وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ ۚ كُلًّا هَدَيْنَا ۚ وَنُوحًا هَدَيْنَا مِن قَبْلُ ۖ وَمِن ذُرِّ‌يَّتِهِ دَاوُودَ وَسُلَيْمَانَ وَأَيُّوبَ وَيُوسُفَ وَمُوسَىٰ وَهَارُ‌ونَ ۚ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿۸۴﴾
و برای او اسحاق و یعقوب را بخشیدیم همگی را هدایت کردیم و نوح را از قبل هدایت کردیم و از نسل او داوود و سلیمان و ایوب ویوسف و موسی و هارون و بدانسان نیکوکاران را پاداش میدهیم ﴿۸۴﴾
وَزَكَرِ‌يَّا وَيَحْيَىٰ وَعِيسَىٰ وَإِلْيَاسَ ۖ كُلٌّ مِّنَ الصَّالِحِينَ﴿٨٥﴾
و زکریا و یحیی و عیسی و الیاس همگی از صالحان هستند ﴿۸۵﴾
وَإِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَيُونُسَ وَلُوطًا ۚ وَكُلًّا فَضَّلْنَا عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۸۶﴾
واسماعیل و الیسع و یونس و لوط و همگی را نسبت بر جهان ها نعمت دادیم ﴿۸۶﴾
وَمِنْ آبَائِهِمْ وَذُرِّ‌يَّاتِهِمْ وَإِخْوَانِهِمْ ۖ وَاجْتَبَيْنَاهُمْ وَهَدَيْنَاهُمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿۸۷﴾
و از پدرانشان و نسل آنها و برادرانشان و آنها را بر گزیدیم و آنها را بسوی راه راست هدایت کردیم ﴿۸۷﴾
ذَٰلِكَ هُدَى اللَّـهِ يَهْدِي بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَلَوْ أَشْرَكُوا لَحَبِطَ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۸۸﴾
آن هدایت خداست که با آن هر کدام از بنده هایش را که هدایت میخواهد هدایت میکند و اگر شرک می ورزیدند٫ قطعاً ازآنها تباه می شد آنچه را که عمل می کردند ﴿۸۸﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ۚ فَإِن يَكْفُرْ بِهَا هَـٰؤُلَاءِ فَقَدْ وَكَّلْنَا بِهَا قَوْمًا لَّيْسُوا بِهَا بِكَافِرِ‌ينَ ﴿۸۹﴾
آنها کسانی هستند که کتاب و حکم و پیامبری را به آنها دادیم و اگر اینها به آن کافر شوند. حتماً به آن قومی را وکیل می کنیم که به آن کافر نباشند﴿۸۹﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ هَدَى اللَّـهُ ۖ فَبِهُدَاهُمُ اقْتَدِهْ ۗ قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرً‌ا ۖ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْعَالَمِينَ﴿۹۰﴾
آنها کسانی هستند که خدا هدایتشان کرد پس هدایت آنها را برای خود سرمشق قرار بده . بگو من از شما برای آن (قرآن) مزدی نمی خواهم آن (قرآن) غیر از یاد آوری بر جهان ها چیز دیگری نیست ﴿۹۰﴾
وَمَا قَدَرُ‌وا اللَّـهَ حَقَّ قَدْرِ‌هِ إِذْ قَالُوا مَا أَنزَلَ اللَّـهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِّن شَيْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنزَلَ الْكِتَابَ الَّذِي جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِّلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَ‌اطِيسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ كَثِيرًا ۖ وَعُلِّمْتُم مَّا لَمْ تَعْلَمُوا أَنتُمْ وَلَا آبَاؤُكُمْ ۖ قُلِ اللَّـهُ ۖ ثُمَّ ذَرْ‌هُمْ فِي خَوْضِهِمْ يَلْعَبُونَ ﴿۹۱﴾
و خدا را در حقیقت به اندازۀ قدرتش قدرتمند ندانستند وقتی که گفتند خدا هیچ چیز بر بشری نازل نکرده بگو کتاب نور وهدایتی که موسی آن را برای مردم آورد چه کسی نازل کرد ؟ آن (توراتی) را که بصورت کتیبه هایی می سازید که آشکارش کنید و بسیاری از آن را مخفی می کنید (چه کسی نازل کرد؟) و آنچه شما وپدرانتان نمی دانستید (از چه کسی ) یاد گرفتید ؟ بگو خدا . سپس بگذار آنها در بازی کردنشان فرو روند﴿۹۱﴾
وَهَـٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ مُّصَدِّقُ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَلِتُنذِرَ أُمَّ الْقُرَىٰ وَمَنْ حَوْلَهَا ۚ وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَهُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ﴿۹۲﴾
و آن کتابی است که آن را با برکت نازل کردیم و تصدیق کننده ایست آنچه را در حضور اوست وبرای آنکه به کسانی که در پایتخت ها و کسانی که در اطراف آن هستند هشدار بدهی و کسانی که به آخرت ایمان می آورند به آن (کتاب) ایمان می آورند و بر نمازهایشان محافظت میکنند ﴿۹۲﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا أَوْ قَالَ أُوحِيَ إِلَيَّ وَلَمْ يُوحَ إِلَيْهِ شَيْءٌ وَمَن قَالَ سَأُنزِلُ مِثْلَ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ ۗ وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الظَّالِمُونَ فِي غَمَرَ‌اتِ الْمَوْتِ وَالْمَلَائِكَةُ بَاسِطُو أَيْدِيهِمْ أَخْرِ‌جُوا أَنفُسَكُمُ ۖ الْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنتُمْ تَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ غَيْرَ الْحَقِّ وَكُنتُمْ عَنْ آيَاتِهِ تَسْتَكْبِرُ‌ونَ ﴿۹۳﴾
و کیست ستمکارتر از کسی که بر خدا دروغ ببندد یا بگوید به من وحی می شود. در حالیکه چیزی به او وحی نمی شود و (چه کسی ستمکارتر است از ) آنکس که گفت بزودی نازل میکنم مثل آنچه خدا نازل کرد .و کاش میدیدی ستمکاران را وقتی که در سکرات مرگ هستند و ملائکه دستهایشان را باز کرده اند . (به آنها می گویند) نفس خود را خارج کنید امروز بدلیل آنچه به ناحق بر خدا می گفتید عذاب خوار کننده را پاداش داده میشوید چرا که از آیات خدا بزرگی می جستید (تکبر میکردید) ﴿۹۳﴾
وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَ‌ادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ وَتَرَ‌كْتُم مَّا خَوَّلْنَاكُمْ وَرَ‌اءَ ظُهُورِ‌كُمْ ۖ وَمَا نَرَ‌ىٰ مَعَكُمْ شُفَعَاءَكُمُ الَّذِينَ زَعَمْتُمْ أَنَّهُمْ فِيكُمْ شُرَكَاءُ ۚ لَقَد تَّقَطَّعَ بَيْنَكُمْ وَضَلَّ عَنكُم مَّا كُنتُمْ تَزْعُمُونَ ﴿۹۴﴾
و البته به تنهایی پیش ما آمدید همانگونه که اولین بار شما را خلق کردیم و پشت سرتان ترک کردید آنچه را به شما بخشیده بودیم و با شما شفیعان شما را نمی بینیم همان کسانی که شما آنها را به گمان خود (با قدرتی که فقط مخصوص خداست) شریک می کردید قطعاً میان شما و (شفیعانتان) بریده شد و آنچه را گمان می کردید از شما گم شد ﴿۹۴﴾
إِنَّ اللَّـهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَىٰ ۖ يُخْرِ‌جُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِ‌جُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ ﴿۹۵﴾
به یقین خدا شکافندۀ دانه و درون هر چیز است زندگی را از مرگ بیرون می آورد وخارج کنندۀ مرده از زنده است . آن خدای حقیقی شماست پس چگونه از حقیقت بازگردانده میشوید ؟ ﴿۹۵﴾
فَالِقُ الْإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿۹۶﴾
شکافندۀ صبح ها و شب را آرامشی قرار داد و خورشید و ماه را حسابگرانی قرار داد آن تقدیر قدرتمند داناست ﴿۹۶﴾
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُوا بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۹۷﴾
و او کسیست که برای شما ستاره ها را قرار داد تا بوسیلۀ آن در تاریکیهاي خشکی و دریا هدایت یابید. البته آیات را برای قومی که میدانند جدا ساختیم ﴿۹۷﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ ﴿۹۸﴾
و او کسیست که شما را از نفسی واحد مونث پدید آورد بعد از آن ماندگاری وبر گشتن است البته برای قومی که می فهمند آیات را جدا کردیم ﴿۹۸﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَ‌جْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَ‌جْنَا مِنْهُ خَضِرً‌ا نُّخْرِ‌جُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَ‌اكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۗ انظُرُوا إِلَىٰ ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكُمْ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ﴿۹۹﴾
و او کسیست که از آسمان آبی نازل کرد تا بوسیلۀ آن روییدنی هر چیزی را بیرون آوردیم و بوسیلۀ آن سبزینه ای را بیرون آوردیم که از آن دانه ای زیادشده بیرون می آوریم و از درخت خرما و شکوفۀ آن خوشه هایی که سر به پایین دارند و باغهایی از انگورها و زیتون و انار شبیه یکدیگر و غیر شبیه نگاه کنید به میوۀ آن وقتی که میوه میدهد و به رنگ قرمزش قطعاً برای شما در آن آیاتی است برای قومی که باور دارند ﴿۹۹﴾
وَجَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَ‌كَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ ۖ وَخَرَ‌قُوا لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۱۰۰﴾
و برای خدا شریکانی از جن قرار دادند در حالیکه خدا آنها را (جن ها را) خلق کرده و به دروغ و بدون دانش برای او (خدا) پسران و دخترانی ساختند او منزه و برتر است از آنچه وصف میکنند ﴿۱۰۰﴾
بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ أَنَّىٰ يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ ۖ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۱۰۱﴾
پدید آورندۀ آسمانها وزمین است . چگونه برای او فرزندی باشد ؟ در حالیکه همسری نداشته ؟ و هر چیزی را خلق کرده و او به هر چیز داناست ﴿۱۰۱﴾
ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ فَاعْبُدُوهُ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ ﴿۱۰۲﴾
پروردگار شما چنین خداییست هیچ خدایی غیر از او وجود ندارد او آفرینندۀ همۀ چیزهاست پس او را بپرستید و او بر هر چیزی نمایندگی دارد ﴿۱۰۲﴾
لَّا تُدْرِ‌كُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ يُدْرِ‌كُ الْأَبْصَارَ ۖ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۰۳﴾
چشمها او را نمی بینند و او چشمها را می بیند و او مهربانی آگاه است ﴿۱۰۳﴾
قَدْ جَاءَكُم بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ ۖ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا ۚ وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ ﴿۱۰۴﴾
البته برای شما بینشهایی از پروردگارتان آمد . و آنکس که ببیند پس برای خود اوست و آنکس که نبیند پس بر آنست و من بر شما حفاظت کننده ای نیستم ﴿۱۰۴﴾
وَكَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ وَلِيَقُولُوا دَرَ‌سْتَ وَلِنُبَيِّنَهُ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿۱۰۵﴾
و بدانسان آیات را خالص می گردانیم و تا بگویند تو درس گرفته ای و برای اینکه بیانش کنیم برای قومی که می دانند ﴿۱۰۵﴾
اتَّبِعْ مَا أُوحِيَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ وَأَعْرِ‌ضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ﴿۱۰۶﴾
فقط از آنچه از جانب پروردگارت بسوی تو وحی شده است پیروی کن هیچ خدایی غیر از او نیست و از مشرکین رو بگردان ﴿۱۰۶﴾
وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا أَشْرَكُوا ۗ وَمَا جَعَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ۖ وَمَا أَنتَ عَلَيْهِم بِوَكِيلٍ ﴿۱۰۷﴾ و اگر خدا می خواست مشرک نمی شدند و تو را حفاظت کننده ای برای آنها قرار ندادیم و تو نمایندۀ آنها نیستی ﴿۱۰۷﴾
وَلَا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ فَيَسُبُّوا اللَّـهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ كَذَٰلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَ‌بِّهِم مَّرْ‌جِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۰۸﴾
و به کسانی که غیر از خدا را می خوانند فحش ندهید٫ تا آنها هم به نادانی و کینه ورزانه به خدا فحش دهند . آنگونه زینت دادیم برای هر امتی عمل آنها را سپس بازگشت آنها بسوی پروردگارشان است تا به آنها خبر دهد چگونه عمل می کردند ﴿۱۰۸﴾
وَأَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءَتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا الْآيَاتُ عِندَ اللَّـهِ ۖ وَمَا يُشْعِرُ‌كُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءَتْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۱۰۹﴾
و به خدا قسم خوردند شدید ترین قسمهایشان را که اگر آیه ای بیاید حتمآ به آن ایمان می آورند بگو جز این نیست که آیات پیش خداست و شما آن را درک نمی کنید و آن هنگام که بیاید به آن ایمان نمی آورند ﴿۱۰۹﴾
وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَ‌هُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُوا بِهِ أَوَّلَ مَرَّ‌ةٍ وَنَذَرُ‌هُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۱۱۰﴾
و دلهای آنها را و دیدگاه های آنها را دگرگون می کنیم همان طوری که اول بار به آن ایمان نیاوردند و آنها را در طغیانشان سرگردان میگذاریم ﴿۱۱۰﴾
وَلَوْ أَنَّنَا نَزَّلْنَا إِلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةَ وَكَلَّمَهُمُ الْمَوْتَىٰ وَحَشَرْنَا عَلَيْهِمْ كُلَّ شَيْءٍ قُبُلًا مَّا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّـهُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ يَجْهَلُونَ ﴿١١١﴾
و اگر بسوی آنها فرشته ها را بفرستیم و مرده ها با آنها حرف بزنند و همه چیز را در مقابل و روبروی آنها جمع کنیم ایمان نخواهند آورد ٫مگر آنکه خدا بخواهد ولیکن بیشتر آنها نخواهند دانست ﴿۱۱۱﴾
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا شَيَاطِينَ الْإِنسِ وَالْجِنِّ يُوحِي بَعْضُهُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا ۚ وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ ﴿١١٢﴾
و بدانسان برای هر پیامبری دشمنی از شیاطین انس و جن را قرار دادیم بعضی از آنها حرف دروغ آراسته را بسوی بعضی دیگر وحی می کند و اگر پروردگار تو می خواست انجامش نمی دادند و آنها را و آنچه را به دروغ نسبت میدهند رها کن ﴿۱۱۲﴾
وَلِتَصْغَىٰ إِلَيْهِ أَفْئِدَةُ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَلِيَرْضَوْهُ وَلِيَقْتَرِفُوا مَا هُم مُّقْتَرِفُونَ ﴿١١٣﴾
و تا بسوی او(حرف دروغ آراسته) منحرف گردند دلهای کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند و آن را بپسندند و به دروغ تهمت بزنند آن چیزی را که آنها به دروغ تهمت میزدند ﴿۱۱۳﴾
فَغَيْرَ اللَّـهِ أَبْتَغِي حَكَمًا وَهُوَ الَّذِي أَنزَلَ إِلَيْكُمُ الْكِتَابَ مُفَصَّلًا ۚوَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْلَمُونَ أَنَّهُ مُنَزَّلٌ مِّن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ ۖ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿١١٤﴾
آیا من دنبال حکمی غیر از حکم خدا باشم ؟ در حالیکه اوکسیست که کتاب مفصلی را بسوی شما نازل کرده و کسانی که به آنها کتاب را دادیم می دانند که قطعاً آن به حقیقت از جانب پروردگارت نازل گردیده . پس از شک کننده ها نباش ﴿۱۱۴﴾
وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا ۚلَّا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ ۚ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿١١٥﴾
و قطعی و مسلم شد کلمات پروردگارت به درستی و به عدالت هیچ تبدیل کننده ای برای کلمات او نیست و او شنوای داناست﴿۱۱۵﴾
وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ﴿١١٦﴾
و اگر بسیاری از کسانی که در زمین هستند را اطاعت کنی تو را از راه خدا گمراه میکنند. پیروی نمی کنند مگر از گمانها یا خرافات و آنها غیر از خیال پردازانی بیش نیستند ﴿۱۱۶﴾
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ مَن يَضِلُّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿١١٧﴾
قطعاً پروردگارت به آنکس که از راه او گمراه میشود داناتر است و او بر هدایت شده ها داناتر است ﴿۱۱۷﴾
فَكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ إِن كُنتُم بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾
پس فقط از آنچه که نام خدا بر آن برده شده است بخورید اگر به آیات خدا ایمان آورده اید ﴿۱۱۸﴾
وَمَا لَكُمْ أَلَّا تَأْكُلُوا مِمَّا ذُكِرَ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ عَلَيْكُمْ إِلَّا مَا اضْطُرِرْتُمْ إِلَيْهِ ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا لَّيُضِلُّونَ بِأَهْوَائِهِم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُعْتَدِينَ ﴿١١٩﴾
و شما را چه میشود که از آنچه نام خدا بر آن برده شده نمی خورید ؟ و البته برایتان شرح داده شده آن چیزها یی که بر شما حرام شده مگر آنکه مجبور به آن شوید (که از آن خوراک حرام بخورید) و البته بسیاری با نادانی بوسیله هوای نفس خود گمراه میشوند یقیناً پروردگارت به تجاوز کننده ها از حدودش دانا تر است ﴿۱۱۹﴾
وَذَرُوا ظَاهِرَ الْإِثْمِ وَبَاطِنَهُ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَكْسِبُونَ الْإِثْمَ سَيُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوا يَقْتَرِفُونَ﴿١٢٠﴾
و گناهان آشکار و پنهان را رها کنید کسانی که مرتکب گناه میشوند بزودی کیفر داده می شوند بدلیل آنکه به دروغ تهمت میزنند ﴿۱۲۰﴾
وَلَا تَأْكُلُوا مِمَّا لَمْ يُذْكَرِ اسْمُ اللَّـهِ عَلَيْهِ وَإِنَّهُ لَفِسْقٌ ۗ وَإِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَىٰ أَوْلِيَائِهِمْ لِيُجَادِلُوكُمْ ۖ وَإِنْ أَطَعْتُمُوهُمْ إِنَّكُمْ لَمُشْرِكُونَ ﴿١٢١﴾
و از آنچه نام خدا بر آن برده نشده است نخورید و البته (خوردن) آن گمراهی است و قطعاً شیاطین بسوی دوستدارانشان وحی میکنند تا با شما مخاصمه کنند و اگر از آنها اطاعت کنید در آن صورت حتماً شما مشرک هستید ﴿۱۲۱﴾
أَوَمَن كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَن مَّثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِّنْهَا ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢٢﴾
آیا وآنکس که مرده بود سپس زنده اش کردیم و برای او نوری قرار دادیم که بوسیلۀ آن در میان مردم راه میرود مانند کسیست که در تاریکی هاست که بیرون رونده از آن نیست ؟ بدانسان زیبا شد برای کافران آنچه را بودند عمل می کردند ﴿۱۲۲﴾
وَكَذَٰلِكَ جَعَلْنَا فِي كُلِّ قَرْيَةٍ أَكَابِرَ مُجْرِمِيهَا لِيَمْكُرُوا فِيهَا ۖ وَمَا يَمْكُرُونَ إِلَّا بِأَنفُسِهِمْ وَمَا يَشْعُرُونَ ﴿١٢٣﴾
و بدانسان قرار دادیم در هر شهری مجرمین بزرگش را تا در آن مکر کنند (نقشه بکشند) و مکر نمیکنند مگر با خودشان ولی درک نمیکنند﴿۱۲۳﴾
وَإِذَا جَاءَتْهُمْ آيَةٌ قَالُوا لَن نُّؤْمِنَ حَتَّىٰ نُؤْتَىٰ مِثْلَ مَا أُوتِيَ رُسُلُ اللَّـهِ ۘ اللَّـهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ ۗ سَيُصِيبُ الَّذِينَ أَجْرَمُوا صَغَارٌ عِندَ اللَّـهِ وَعَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا كَانُوا يَمْكُرُونَ ﴿١٢٤﴾
و وقتی برای آنها آیه ای بیاید می گویند هرگز ایمان نمی آوریم تا زمانی که داده شویم مانند آنچه که رسولان خدا داده شدند . خدا داناتر است کجا رسالتش را قرار دهد بزودی به کسانی که نزد خدا جرم کردند خواری و عذابی سخت می رسد بدلیل آنکه مکر میکردند ﴿۱۲۴﴾
فَمَن يُرِدِ اللَّـهُ أَن يَهْدِيَهُ يَشْرَحْ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ ۖ وَمَن يُرِدْ أَن يُضِلَّهُ يَجْعَلْ صَدْرَهُ ضَيِّقًا حَرَجًا كَأَنَّمَا يَصَّعَّدُ فِي السَّمَاءِ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْعَلُ اللَّـهُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١٢٥﴾
آنکس که میخواهد خدا هدایتش کند سینه اش را برای اسلام باز میکند و انکس که آن را (نفسش را) بخواهد گمراه میکند . سینه اش را تنگ و در فشار قرار میدهد آنچنان که گویی در آسمان بالا میرود بدانسان خدا کیفر پلیدی را بر کسانی قرار میدهد که ایمان نمی آورند ﴿۱۲۵﴾ برای توضیح این آیه و آیات مشابه آن لطفآ به لینک رجوع کنید http://soalatequrani.blogspot.com/2013/11/blog-post.html و برای بررسی بیشتربه لینک زیر رجوع کنید http://quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_9480.html
وَهَـٰذَا صِرَاطُ رَبِّكَ مُسْتَقِيمًا ۗ قَدْ فَصَّلْنَا الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٢٦﴾
و این راه مستقیم پروردگار توست البته شرح دادیم آیات را برای قومی که تذکر می پذیرند ﴿۱۲۶﴾
لَهُمْ دَارُ السَّلَامِ عِندَ رَبِّهِمْ ۖ وَهُوَ وَلِيُّهُم بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢٧﴾
خانۀ آرامش نزد پروردگارشان برای آنهاست و او (خدا) ولی آنهاست بدلیل آنچه عمل میکردند ﴿۱۲۷﴾
وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُم مِّنَ الْإِنسِ ۖوَقَالَ أَوْلِيَاؤُهُم مِّنَ الْإِنسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنَا بِبَعْضٍ وَبَلَغْنَا أَجَلَنَا الَّذِي أَجَّلْتَ لَنَا ۚ قَالَ النَّارُ مَثْوَاكُمْ خَالِدِينَ فِيهَا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّـهُ ۗ إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿١٢٨﴾
و روزی که همگی آنها را جمع کند ,ای گروه جن شما بسیار حاجت خواستید از انس وگفتند سر پرستانشان از انس, ای پروردگار ما بعضی از ما از بعضی دیگر طلب بهره مندی کردند (حاجت می خواستند ) تا وقتی رسیدیم به سررسید خود (هنگام مرگ) آن زمانی را که تو برای ما قرار داده بودی گفت : جایگاه شما آتش است که در آن جایگزین می شوید مگر آنچه را خدا بخواهد قطعاً پروردگارت حکیمی داناست ﴿۱۲۸﴾
وَكَذَٰلِكَ نُوَلِّي بَعْضَ الظَّالِمِينَ بَعْضًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿١٢٩﴾
بدانگونه بعضی ستمکاران را بر بعضی دیگربعنوان سرپرست قرار می دهیم بدلیل آنچه کسب میکردند ﴿۱۲۹﴾
يَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ أَلَمْ يَأْتِكُمْ رُسُلٌ مِّنكُمْ يَقُصُّونَ عَلَيْكُمْ آيَاتِي وَيُنذِرُونَكُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا ۚ قَالُوا شَهِدْنَا عَلَىٰ أَنفُسِنَا ۖوَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ﴿١٣٠﴾
ای گروه جن و انس آیا رسولانی از جنس خودتان برایتان نیامد که برای شما آیات من را نقل می کردند ؟ و به شما برخورد (و رودر رو شدن) امروزتان را هشدار میدادند ؟ گفتند : به زیان خودمان شهادت دادیم و زندگی دنیا فریبشان داد و بر علیه خود گواهی دادند که قطعاً آنها کافر بودند ﴿۱۳۰﴾
ذَٰلِكَ أَن لَّمْ يَكُن رَّبُّكَ مُهْلِكَ الْقُرَىٰ بِظُلْمٍ وَأَهْلُهَا غَافِلُونَ ﴿١٣١﴾
به همین دلیل پروردگارت هلاک کنندۀ شهرها با ستم نیست در حالیکه اهلش بی خبر (از فرستاده ها و آیات خدا) هستند ﴿۱۳۱﴾
وَلِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِّمَّا عَمِلُوا ۚ وَمَا رَبُّكَ بِغَافِلٍ عَمَّا يَعْمَلُونَ ﴿١٣٢﴾
و برای همگی مراتبی است از چگونگی عمل کردشان و پروردگارت غافل از آنچه عمل می کنند نیست ﴿۱۳۲﴾
وَرَبُّكَ الْغَنِيُّ ذُو الرَّحْمَةِ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَسْتَخْلِفْ مِن بَعْدِكُم مَّا يَشَاءُ كَمَا أَنشَأَكُم مِّن ذُرِّيَّةِ قَوْمٍ آخَرِينَ ﴿١٣٣﴾
و پروردگارت بی نیازیست دارندۀ رحمت اگر بخواهد شما را می برد و بعد از شما آنچه را که بخواهد جانشین میکند همان طوری که شما را از نسل قومی دیگر پدید آورد ﴿۱۳۳﴾
إِنَّ مَا تُوعَدُونَ لَآتٍ ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ ﴿١٣٤﴾
قطعاً آنچه را وعده داده می شوید٫ حتماً می آید و شما ناتوان کنندۀ آن نیستید ﴿۱۳۴﴾
قُلْ يَا قَوْمِ اعْمَلُوا عَلَىٰ مَكَانَتِكُمْ إِنِّي عَامِلٌ ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ مَن تَكُونُ لَهُ عَاقِبَةُ الدَّارِ ۗ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ ﴿١٣٥﴾
بگو هرچه در توانتان هست انجام دهید البته من هم عمل میکنم سپس بزودی خواهید دانست عاقبت خانه برای کیست البته ستم کاران رستگار نمیشوند ﴿۱۳۵﴾
وَجَعَلُوا لِلَّـهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَـٰذَا لِلَّـهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَـٰذَا لِشُرَكَائِنَا ۖفَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّـهِ ۖ وَمَا كَانَ لِلَّـهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ ۗ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿١٣٦﴾
و برای خدا سهمی را از باقیماندۀ کشتزار و حیوانات خود قراردادند و گفتند : این برای خداست به گمان خودشان و این برای شریکان ماست سپس آنچه برای شریکانشان بود به خدا نمیرسد و آنچه برای خدا ست به شریکان آنها میرسد بد است آنچه که حکم میکنند ﴿۱۳۶﴾
وَكَذَٰلِكَ زَيَّنَ لِكَثِيرٍ مِّنَ الْمُشْرِكِينَ قَتْلَ أَوْلَادِهِمْ شُرَكَاؤُهُمْ لِيُرْدُوهُمْ وَلِيَلْبِسُوا عَلَيْهِمْ دِينَهُمْ ۖ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا فَعَلُوهُ ۖ فَذَرْهُمْ وَمَا يَفْتَرُونَ ﴿١٣٧﴾
و به همین دلیل شریکان آنها برای بسیاری از مشرکین کشتن فرزندانشان را زیبا جلوه دادند تا آنها را هلاک سازند و تا دینشان را برای آنها به اشتباه اندازند. و اگر خدا می خواست انجامش نمی دادند پس آنها را و آنچه را دروغ میبندند (خرافاتشان را) رها کن ﴿۱۳۷﴾
وَقَالُوا هَـٰذِهِ أَنْعَامٌ وَحَرْثٌ حِجْرٌ لَّا يَطْعَمُهَا إِلَّا مَن نَّشَاءُ بِزَعْمِهِمْ وَأَنْعَامٌ حُرِّمَتْ ظُهُورُهَا وَأَنْعَامٌ لَّا يَذْكُرُونَ اسْمَ اللَّـهِ عَلَيْهَا افْتِرَاءً عَلَيْهِ ۚ سَيَجْزِيهِم بِمَا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿١٣٨﴾
و گفتند این حیوانات و این کشتزار منع شده هیچ کس نباید از آن بخورد مگر آنکس که ما بخواهیم به پندار(خرافاتی) آنها حیواناتی هستند که کمر آنها حرام شده و حیواناتی که نام خدا را بر آنها نمیبرند افترایی بر اوست (خداست) بزودی کیفر می دهیمشان برای آنچه (بر خدا) دروغ می بستند ﴿۱۳۸﴾
وَقَالُوا مَا فِي بُطُونِ هَـٰذِهِ الْأَنْعَامِ خَالِصَةٌ لِّذُكُورِنَا وَمُحَرَّمٌ عَلَىٰ أَزْوَاجِنَا ۖ وَإِن يَكُن مَّيْتَةً فَهُمْ فِيهِ شُرَكَاءُ ۚ سَيَجْزِيهِمْ وَصْفَهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ﴿١٣٩﴾
و گفتند آنچه در شکم این حیوانات است مخصوص مردان ماست و بر همسران ما حرام است و اگر مرداری باشد پس آنها در آن شریک هستند بزودی به دلیل وصفشان به آنها کیفر میدهد قطعاً او حکیمی داناست ﴿۱۳۹﴾
قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَّـهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّـهِ ۚ قَدْ ضَلُّوا وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ﴿١٤٠﴾
البته زیان کردند کسانی که به دیوانگی و نادانی فرزندان خود را کشتند و آنچه را خدا به آنها روزی داده بود با دروغ بستن بر خدا حرام کردند قطعاً گمراه شدند و از هدایت شده ها نبودند ﴿۱۴۰﴾
وَهُوَ الَّذِي أَنشَأَ جَنَّاتٍ مَّعْرُوشَاتٍ وَغَيْرَ مَعْرُوشَاتٍ وَالنَّخْلَ وَالزَّرْعَ مُخْتَلِفًا أُكُلُهُ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُتَشَابِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ ۚ كُلُوا مِن ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَآتُوا حَقَّهُ يَوْمَ حَصَادِهِ ۖ وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ ﴿١٤١﴾
و او کسی است که بوجود آورد باغهایی با سایبان داربست و بدون سایبان داربست و خوردنی اش درخت خرما و محصولات مختلف است و زیتون و انار شبیه یکدیگر و غیر شبیه بخورید از میوه اش وقتی میوه میدهد و روزی که وقت درو کردن آن است حق آن را (به فقیربینوا) بدهید و زیاده روی نکنید که خدا از حد گذرنده ها را دوست ندارد ﴿۱۴۱﴾
وَمِنَ الْأَنْعَامِ حَمُولَةً وَفَرْشًا ۚ كُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّـهُ وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّيْطَانِ ۚ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ ﴿١٤٢﴾
و از حیوانات باربرنده ای و فرشی است بخورید از آنچه خدا به شما روزی داد و رد پاهای شیطان را پیروی نکنید البته او برای شما دشمنی آشکار است ﴿۱۴۲﴾
ثَمَانِيَةَ أَزْوَاجٍ ۖ مِّنَ الضَّأْنِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْمَعْزِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ ۖ نَبِّئُونِي بِعِلْمٍ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿١٤٣﴾
هشت زوج دوتا از گوسفند و دو تا از بز بگو آیا دو تا مذکر را حرام کرده است ؟ یا دو تا مونث را ؟ یا آنچه را بر آن احاطه کرده بچه دانهای دو تا ماده ؟ من را به دانش آگاه سازید اگر شما راست می گویید ﴿۱۴۳﴾
وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ ۗ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنثَيَيْنِ ۖ أَمْ كُنتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّـهُ بِهَـٰذَا ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا لِّيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿١٤٤﴾
و از شتر دوتا و از گاو دو تا بگو آیا دوتا نر را حرام کرده ؟ یا دو نه ماده را ؟ یا آنچه را که بر آن شامل میشود (رحم ها) بچه دانهای دو تا ماده ؟ یا شما شاهد بودید وقتی که خدا شما را به این توصیه میکرد ؟ پس کیست ستمکار تر از کسی که بر خدا دروغ ببندد تا مردم را به نادانی گمراه سازد٫ قطعاً خدا ستمکاران را هدایت نمیکند ﴿۱۴۴﴾
قُل لَّا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّـهِ بِهِ ۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٤٥﴾
بگو در آنچه بسوی من وحی شده پیدا نمی کنم چیزی که بر خورنده ای که آن را می خورد حرام شده باشد مگر آنکه مردار باشد یا گوشت خوک که البته آن پلید است یا خونی که ( پس از سر بریدن از حیوان) ریخته شده باشد یا خوردنی حلالی که نام غیر خدا بر آن برده شده باشد و اگر کسی مجبوربه خوردن شود نباید از حد تجاوز کند و نباید به آن عادت کند در آنصورت پروردگارت آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۴۵﴾
وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا كُلَّ ذِي ظُفُرٍ ۖ وَمِنَ الْبَقَرِ وَالْغَنَمِ حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ شُحُومَهُمَا إِلَّا مَا حَمَلَتْ ظُهُورُهُمَا أَوِ الْحَوَايَا أَوْ مَا اخْتَلَطَ بِعَظْمٍ ۚ ذَٰلِكَ جَزَيْنَاهُم بِبَغْيِهِمْ ۖوَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿١٤٦﴾
و بر کسانی که یهودی شدند تمام ناخن داران را حرام کردیم و از گاو وگوسفند پیه های آنان را بر آنها حرام کردیم مگر پیه ها ییکه بر پشت آنها یا روده ها قرار دارد یا آنچه با استخوان مخلوط گردیده به دلیل تجاوز گریشان این کیفر را به آنها دادیم و قطعاً ما راستگو هستیم ﴿۱۴۶﴾
فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ ﴿١٤٧﴾
و اگر تو را تکذیب کردند بگو پروردگار شما دارای رحمتی وسیع است و سخت گیری او از قوم مجرم بر نگردد ﴿۱۴۷﴾
سَيَقُولُ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا أَشْرَكْنَا وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ حَتَّىٰ ذَاقُوا بَأْسَنَا ۗ قُلْ هَلْ عِندَكُم مِّنْ عِلْمٍ فَتُخْرِجُوهُ لَنَا ۖ إِن تَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَخْرُصُونَ ﴿١٤٨﴾
بزودی کسانی که مشرک شدند میگویند اگر خدا میخواست ما و پدرانمان مشرک نمی شدیم و چیزی را حرام نمی کردیم همانگونه تکذیب کردند کسانی که قبل از آنها بودند تا وقتی سختی ما را چشیدند بگو آیا پیش شما دانشی هست (که اینگونه حرف میزنید) ؟ اگر هست آن را برای ما بیرون آورید شما غیر از حدس و گمان از چیزی پیروی نمی کنید و غیر از آدم های خرافاتی چیز دیگری نیستید ﴿۱۴۸﴾
قُلْ فَلِلَّـهِ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ ۖ فَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿١٤٩﴾
بگو دلیل اثر گذار فقط برای خدا ست و اگر می خواست همگی شما را (با اجبار) هدایت میکرد ﴿۱۴۹﴾
قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّـهَ حَرَّمَ هَـٰذَا ۖ فَإِن شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚوَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُم بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ ﴿١٥٠﴾
بگو شاهدان خود را بیاورید کسانی که میگویند خدا این (چیزهایی که شما میگویید) را حرام کرده و اگر گواهی دادند تو با آنها گواهی نده و پیروی نکن امیال کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و کسانی که ایمان به آخرت ایمان نمی آورند وآنها با پروردگار خود معادل (همتا =برابر) قرار میدهند ﴿۱۵۰﴾
قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيْكُمْ ۖ أَلَّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا ۖ وَلَا تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُم مِّنْ إِمْلَاقٍ ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَإِيَّاهُمْ ۖ وَلَا تَقْرَبُوا الْفَوَاحِشَ مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَمَا بَطَنَ ۖ وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّـهُ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ ﴿١٥١﴾
بگو بیایید تا برای شما بخوانم پروردگارتان چه چیزی را برایتان حرام کرد که با او کسی یا چیزی را شریک نکنید و به پدر ومادر خوبی کنید و فرزندان خود را بدلیل فقر نکشید ما به شما و به آنها روزی میدهیم و به هرزه گی ها (فحشا) نزدیک نشوید آنچه را که از آن آشکاراست و آنچه را پنهان است ونفسی را که خدا حرام کرده نکشید مگر به حق آن چیزی است که شما را به آن توصیه میکند باشد که شما با عقل بفهمید ﴿۱۵۱﴾
وَلَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيَتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّىٰ يَبْلُغَ أَشُدَّهُ ۖوَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ ۖ لَا نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا ۖوَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُوا وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَىٰ ۖ وَبِعَهْدِ اللَّـهِ أَوْفُوا ۚ ذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿١٥٢﴾
و به مال یتیم نزدیک نشوید مگر به آن ( نیتی) که نیکوتر است تا زمانی که به نیرومندی برسند و پیمانه و ترازو را به عدالت تمام بدهیدهیچ نفسی را تکلیف نمی کنیم مگر به اندازۀ توانش و وقتی سخن می گویید پس عدالت کنید اگر چه بر علیه خویشاوندان شما باشد و به عهد خدا وفا کنید آن چیزیست که خدا شما را به آن توصیه می کند باشد که شما متذکر شوید ﴿۱۵۲﴾
وَأَنَّ هَـٰذَا صِرَاطِي مُسْتَقِيمًا فَاتَّبِعُوهُ ۖ وَلَا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ عَن سَبِيلِهِ ۚذَٰلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ﴿١٥٣﴾
و حقیقتاً این راه مستقیم من است پس آن را پیروی کنید و راه های دیگر را پیروی نکنید تا شما را از راه او متفرق کند آن چیزیست که شما را به آن توصیه کرده شاید رعایت کنید ﴿۱۵۳﴾
ثُمَّ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ تَمَامًا عَلَى الَّذِي أَحْسَنَ وَتَفْصِيلًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لَّعَلَّهُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ ﴿١٥٤﴾
سپس به موسی کتاب را دادیم اتمامی بر کسی که نیکوتر است و توضیحی برای همه چیز و هدایت و رحمتی است باشد که آنها به برخورد پروردگارشان ایمان بیاورند ﴿۱۵۴﴾
وَهَـٰذَا كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ مُبَارَكٌ فَاتَّبِعُوهُ وَاتَّقُوا لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ ﴿١٥٥﴾
و این کتابی مبارک است که آن را نازل کردیم پس از آن پیروی کنید و حدود خدا را رعایت کنید شاید شما رحمت شوید ﴿۱۵۵﴾
أَن تَقُولُوا إِنَّمَا أُنزِلَ الْكِتَابُ عَلَىٰ طَائِفَتَيْنِ مِن قَبْلِنَا وَإِن كُنَّا عَن دِرَاسَتِهِمْ لَغَافِلِينَ ﴿١٥٦﴾
تا نگویید کتاب فقط برای دو گروه قبل از ما فرستاده شد و ما از درس های آنها بی خبر بودیم ﴿۱۵۶﴾
أَوْ تَقُولُوا لَوْ أَنَّا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْكِتَابُ لَكُنَّا أَهْدَىٰ مِنْهُمْ ۚ فَقَدْ جَاءَكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ ۚ فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن كَذَّبَ بِآيَاتِ اللَّـهِ وَصَدَفَ عَنْهَا ۗ سَنَجْزِي الَّذِينَ يَصْدِفُونَ عَنْ آيَاتِنَا سُوءَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يَصْدِفُونَ ﴿١٥٧﴾
یا بگویید اگر کتاب بر ما فرستاده میشد البته از آنها هدایت یافته تر میشدیم پس از جانب پروردگارتان برای شما بیان کننده ای آمد و هدایت و رحمتی پس کیست ستمکار تر از آنکس که آیات خدا را تکذیب کرد و(مردم را) از آن منصرف کرد بزودی عذاب بدی را کیفر می دهیم به کسانی که (مردم را) از آیات ما منصرف میکردند ﴿۱۵۷﴾
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ رَبُّكَ أَوْ يَأْتِيَ بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ ۗ يَوْمَ يَأْتِي بَعْضُ آيَاتِ رَبِّكَ لَا يَنفَعُ نَفْسًا إِيمَانُهَا لَمْ تَكُنْ آمَنَتْ مِن قَبْلُ أَوْ كَسَبَتْ فِي إِيمَانِهَا خَيْرًا ۗ قُلِ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ ﴿١٥٨﴾
آیا انتظار میکشند جز آنکه ملائکه بسراغشان بیاید ؟ یا پروردگارت بیاید ؟ یا بعضی از آیات پروردگارت بسراغشان بیاید ؟ روزی که بعضی از آیات پروردگار تو بیاید برای هیچ نفسی دیگر ایمانش سودی ندارد اگر قبل از آن ایمان نیا ورده باشد یا در ایمانش خیری کسب نکرده باشد بگو منتظر باشید که ما هم منتظر هستیم (تا آن روز بیاید) ﴿۱۵۸﴾
إِنَّ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا لَّسْتَ مِنْهُمْ فِي شَيْءٍ ۚ إِنَّمَا أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّـهِ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُوا يَفْعَلُونَ﴿١٥٩﴾
قطعاً کسانی که دینشان را فرقه فرقه کردند و گروه گروه شدند تو در چیزی با آنها اشتراک نداری کار آنها فقط با خداست سپس آ گاهشان می سازد به آنچه که انجام میدادند ﴿۱۵۹﴾
مَن جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا ۖ وَمَن جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿١٦٠﴾
هر کس کار نیکی کند برای او ده برابر مثل آن است و هر کس کار بد کند کیفر داده نشود مگر مثل آن را و به آنها ستم نمی شود ﴿۱۶۰﴾
قُلْ إِنَّنِي هَدَانِي رَبِّي إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ دِينًا قِيَمًا مِّلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۚ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٦١﴾
بکو قطعاً پروردگارم من را بسوی راه راست هدایت کرده . دینی پایدار . آیین ابراهیم یکتا پرست و از مشرکین نبود ﴿۱۶۱﴾
قُلْ إِنَّ صَلَاتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٦٢﴾
بگو البته نماز من و عبادت من و زندگی من و مرگ من مخصوص خدا پروردگار جهان ها است ﴿۱۶۲﴾
لَا شَرِيكَ لَهُ ۖ وَبِذَٰلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ ﴿١٦٣﴾
هیچ شریکی برای او نیست و به آن فرمان داده شدم و من ابتدا (قبل ازهر چیز) ازمسلمین هستم ﴿۱۶۳﴾
قُلْ أَغَيْرَ اللَّـهِ أَبْغِي رَبًّا وَهُوَ رَبُّ كُلِّ شَيْءٍ ۚ وَلَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ إِلَّا عَلَيْهَا ۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ۚ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُم مَّرْجِعُكُمْ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿١٦٤﴾
بگو آیا غیر از خدا را بعنوان پروردگار جستجو کنم در حالیکه پرورش دهندۀ همه چیز اوست و هر نفسی غیر از برای خودش کسب نمیکند (هر کاری کند برای خودش است) و هیچ سنگین باری . بار گناه دیگری را بر دوش نمی کشد پس از آن بازگشت شما بسوی پروردگارتان است سپس شما را به آنچه در آن اختلاف می کردید آگاه میکند ﴿۱۶۴﴾
وَهُوَ الَّذِي جَعَلَكُمْ خَلَائِفَ الْأَرْضِ وَرَفَعَ بَعْضَكُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَا آتَاكُمْ ۗ إِنَّ رَبَّكَ سَرِيعُ الْعِقَابِ وَإِنَّهُ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٦٥﴾
و اوست کسی که شما در زمین جانشینانی (خلیفه هایی) قرار داد و بالا برد مراتب بعضی از شما را بالای بعضی دیگر تا در کوران سختی افکند شما را در آنچه که به شما داد قطعاً پروردگارت در عقوبت سریع است و البته او آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۶۵﴾
الحمدلله شنبه ۱۰/۵/۱۳۸۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر