۴۴- دخان (گاز . دود)

                                      سورة الدخان
                             بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحم کنندۀ رحم آور
حم ﴿١﴾

حم ﴿۱﴾ 
 وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾
 سوگند به کتاب روشنگر ﴿۲﴾ 
 إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾
 البته که ما آن (کتاب) را در شبی مبارک نازل کردیم و البته ما هشدار دهنده بودیم ﴿۳﴾ 
 فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾
 در آن شب همۀ دستورات حکیمانه جدا کرده میشوند ﴿۴﴾ 
 أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾
 دستوراتی از جانب ما البته که ما فرستندۀ رسولان بودیم ﴿۵﴾ 
 رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾
 رحمتی از جانب پروردگارت البته او همان شنوای داناست ﴿۶﴾ 
رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾
 پروردگار آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست اگر شما یقین داشته باشید ﴿۷﴾ 
 لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾
 خدایی غیر از او نیست زنده میکند و می میراند پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شما﴿۸﴾ 
 بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾
 بلکه آنها در شک بازی میکنند ﴿۹﴾ 
 فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ﴿١٠﴾
 پس مراقب باش که روزی آسمان با دودی آشکار بیاید ﴿۱۰﴾ 
 يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَـٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾
 که (آن دود) مردم را می پوشاند این عذاب دردناک است ﴿۱۱﴾ 
 رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾
 پروردگار ما عذاب را از ما بر طرف کن که ما حتمآ ایمان آورده ایم ﴿۱۲﴾ 
 أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾
 چگونه برای آنها تذکر گرفتن (از چیز دیگری سودمند) باشد در حالیکه رسولی روشنگر برای آنها آمد ﴿۱۳﴾ 
 ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾
 سپس از او (رسول) رویگردان شدند و گفتند او (پیامبر) دانش آموخته ای دیوانه است ﴿۱۴﴾ 
 إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾
 البته اگر ما عذاب را به مقدار کمی بر طرف کنیم حتماً شما ( بسمت تخلفات خود) باز خواهید گشت ﴿۱۵﴾ 
 يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾ 
 روزی که حمله کنیم آن حملۀ بزرگ را البته ما انتقام کشنده هستیم ﴿۱۶﴾ 
 وَلَقَدْ فَتَنَّا قَبْلَهُمْ قَوْمَ فِرْعَوْنَ وَجَاءَهُمْ رَسُولٌ كَرِيمٌ ﴿١٧﴾ 
 و البته قبل از آنها قوم فرعون را به فتنه افکندیم و رسولی با کرامت برای آنها امد ﴿۱۷﴾  
أَنْ أَدُّوا إِلَيَّ عِبَادَ اللَّـهِ ۖ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ ﴿١٨﴾
که بنده های خود را به من بر گردانید البته که من رسولی امانت دار هستم ﴿۱۸﴾ 
وَأَن لَّا تَعْلُوا عَلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّي آتِيكُم بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٩﴾
 و آنکه بر خدا برتری جویی نکنید البته که من سلطنتی روشنگر  برای شما آوردم ﴿۱۹﴾ 
 وَإِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمْ أَن تَرْجُمُونِ ﴿٢٠﴾
 و من به پروردگارم و پروردگار شما پناه می برم از اینکه مبادا من را سنگسار کنید ﴿۲۰﴾ 
 وَإِن لَّمْ تُؤْمِنُوا لِي فَاعْتَزِلُونِ ﴿٢١﴾
 و اگر من را باور نمی کنید پس از من کناره گیری کنید ﴿۲۱﴾ 
 فَدَعَا رَبَّهُ أَنَّ هَـٰؤُلَاءِ قَوْمٌ مُّجْرِمُونَ ﴿٢٢﴾
 و پروردگارش را صدا کرد که اینها البته قومی مجرم هستند ﴿۲۲﴾ 
 فَأَسْرِ بِعِبَادِي لَيْلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ ﴿٢٣﴾ 
 پس بنده های من را شبانه ببر البته که شما تعقیب می شوید ﴿۲۳﴾ 
وَاتْرُكِ الْبَحْرَ رَهْوًا ۖ إِنَّهُمْ جُندٌ مُّغْرَقُونَ ﴿٢٤﴾
 و در یا را به آرامی ترک کن البته آنها سپاهی غرق شده هستند ﴿۲۴﴾ 
 كَمْ تَرَكُوا مِن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿٢٥﴾
 بسیاری از باغها و چشمه ها را رها کردند (مردند) ﴿۲۵﴾ 
 وَزُرُوعٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ ﴿٢٦﴾
 و زراعتها و مقام های با کرامت را (نیز ترک کردند) ﴿۲۶﴾ 
 وَنَعْمَةٍ كَانُوا فِيهَا فَاكِهِينَ ﴿٢٧﴾
 و نعمتهای را که در آن شاد و خوش بودند (را نیز ترک کردند) ﴿۲۷﴾ 
 كَذَٰلِكَ ۖوَأَوْرَثْنَاهَا قَوْمًا آخَرِينَ ﴿٢٨﴾
 بدانسا آن را به قومی دیگر به ارث دادیم ﴿۲۸﴾ 
 فَمَا بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنظَرِينَ ﴿٢٩﴾
 و بر آنها آسمان و زمین گریه نکرد و به انها مهلتی داده نشد ﴿۲۹﴾ 
 وَلَقَدْ نَجَّيْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مِنَ الْعَذَابِ الْمُهِينِ ﴿٣٠﴾
 و به یقین ما بنی اسراییل را از عذاب خوار کننده نجات دادیم ﴿۳۰﴾ 
 مِن فِرْعَوْنَ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَالِيًا مِّنَ الْمُسْرِفِينَ ﴿٣١﴾
 از فرعون (نجاتشان دادیم که او از برتری جویان و اسراف کاران بود (مسرف = کسی که حدود خدا را رعایت نمی کند)﴿۳۱﴾ 
وَلَقَدِ اخْتَرْنَاهُمْ عَلَىٰ عِلْمٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿٣٢﴾ 
 و قطعآ آنها را با دانشی نسبت بر جهان ها انتخاب کردیم ﴿۳۲﴾ 
وَآتَيْنَاهُم مِّنَ الْآيَاتِ مَا فِيهِ بَلَاءٌ مُّبِينٌ ﴿٣٣﴾ 
 و از آیات به آنها دادیم آنچه (از آیاتی) که در آنها ابتلایی روشنگر بود ﴿۳۳﴾ 
إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ لَيَقُولُونَ ﴿٣٤﴾
 البته اینها می گویند﴿۳۴﴾ 
 إِنْ هِيَ إِلَّا مَوْتَتُنَا الْأُولَىٰ وَمَا نَحْنُ بِمُنشَرِينَ ﴿٣٥﴾
 آن غیر از مرگی که ما نخستین بار می میریم هیچ چیز دیگری نیست و ما دیگر زنده نمی شویم ﴿۳۵﴾ 
 فَأْتُوا بِآبَائِنَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٦﴾
 ( و اگر همانطور که می گویید زنده می شویم) پس پدران ما را (که مرده اند) بیاورید اگر شما راست می گویید ﴿۳۶﴾ 
 أَهُمْ خَيْرٌ أَمْ قَوْمُ تُبَّعٍ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚأَهْلَكْنَاهُمْ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا مُجْرِمِينَ ﴿٣٧﴾ 
 آیا آنها بهترند یا قوم تبع و کسانی که قبل از آنها بودند ما آنها را هلاک کردیم البته که آنها مجرم بودند ﴿۳۷﴾ 
وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لَاعِبِينَ ﴿٣٨﴾ 
 و آسمانها و زمین و آنچه که بین آنهاست را به بازی نیافریدیم ﴿۳۸﴾ 
مَا خَلَقْنَاهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٩﴾
 ما آن دو (آسمانها و زمین) را مگر به حق خلق نکردیم و لکن بیشتر آنها نمی دانند ﴿۳۹﴾ 
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٠﴾
 البته روز جدایی وعده گاه همیشگی آنهاست ﴿۴۰﴾ 
 يَوْمَ لَا يُغْنِي مَوْلًى عَن مَّوْلًى شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٤١﴾ 
 روزی که هیچ دوستی از دوستی چیزی را بی نیاز نمی کند (مشکلی را حل نمی کند) و آنها یاری نمی شوند ﴿۴۱﴾ 
إِلَّا مَن رَّحِمَ اللَّـهُ ۚ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٤٢﴾
 مگر آنکس که خدا به او رحم کند البته که او (خدا) همان نیرومند رحم گستر است ﴿۴۲﴾ 
 إِنَّ شَجَرَتَ الزَّقُّومِ ﴿٤٣﴾
 البته که درخت زقوم ﴿۴۳﴾ 
 طَعَامُ الْأَثِيمِ﴿٤٤﴾ 
 خوراک گناه کاران است ﴿۴۴﴾ 
كَالْمُهْلِ يَغْلِي فِي الْبُطُونِ ﴿٤٥﴾
 مانند روغنی که در شکمها می جوشد ﴿۴۵﴾ 
 كَغَلْيِ الْحَمِيمِ ﴿٤٦﴾
 مانند جوشیدن اب جوشان ﴿۴۶﴾ 
 خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَاءِ الْجَحِيمِ ﴿٤٧﴾
 او را بگیرید و او را با زور و فشار به وسط آتش بکشانید ﴿۴۷﴾ 
 ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِيمِ ﴿٤٨﴾
 پس از عذاب آب جوشان بر سرش بریزید ﴿۴۸﴾ 
 ذُقْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْكَرِيمُ ﴿٤٩﴾
 بچش تو همان عزتمند و با کرامت بودی ﴿۴۹﴾ 
 إِنَّ هَـٰذَا مَا كُنتُم بِهِ تَمْتَرُونَ ﴿٥٠﴾
 البته این همان چیزی است که شما نسبت به آن شک دارید ﴿۵۰﴾ 
 إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ ﴿٥١﴾
 البته کسانی که حدود خدا را رعایت می کنند در جای گاه امنی هستند ﴿۵۱﴾ 
 فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿٥٢﴾
در باغها و چشمه ها هستند ﴿۵۲﴾ 
 يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُّتَقَابِلِينَ﴿٥٣﴾
روبروی هم لباسهایی از پارچه های حریر و دیبا (ابریشم) می پوشند ﴿۵۳﴾ 
 كَذَٰلِكَ وَزَوَّجْنَاهُم بِحُورٍ عِينٍ ﴿٥٤﴾
 بدانگونه و آنها را بوسیلۀ محاوره (گفتگو) کننده هایی خالص (ناب . روشن . واضح) جفت مي گردانیم { برخی خیال میکنند حور عین زنهایی هستند که با مومنین ازدواج میکنند این مطلب غلط است و حور عین زن نیستند >>> برای توضیح بیشتر  به لینک رجوع کنید  http://hogoogezan.blogspot.com/2012/04/blog-post.html 
}﴿۵۴﴾ 
 يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ ﴿٥٥﴾
 در آن جا با امنیت کامل هر میوه ای را درخواست میکنند ﴿۵۵﴾ 
 لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَىٰ ۖوَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿٥٦﴾
 در آنجا مرگ را نمی چشند مگر همان مرگ نخستین را و آنها را از عذاب آتش نگه میدارد ﴿۵۶﴾ 
 فَضْلًا مِّن رَّبِّكَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٥٧﴾
رحمتی از جانب پروردگار توست آن همان رستگاری بزرگ است ﴿۵۷﴾ 
 فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ ﴿٥٨﴾
 و غیر از این نیست که آن (قرآن) را بر زبان تو روان کردیم شاید آنها تذکر بگیرند ﴿۵۸﴾ 
فَارْتَقِبْ إِنَّهُم مُّرْتَقِبُونَ ﴿٥٩﴾
پس مراقب باش که آنها نیز مراقب هستند ﴿۵۹﴾ 

 الحمدلله الذی انزلناه فی لیله  مبارکه       ۵/۳/۱۳۹۲