۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۹۰ - بلد (سرزمین)


بلد (سرزمین)
                                 سورة البلد
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحم کنندۀ  رحم گستر
 لَا أُقْسِمُ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ ﴿١﴾
به این سرزمین سوگند نمی خورم ﴿۱
 وَأَنتَ حِلٌّ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ ﴿٢﴾
و تو در این سرزمین یک بار اقامت گزیده ای﴿۲ 

 وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ ﴿٣﴾
و به پدر و انچه که فرزند آورد(نیز سوگند نمی خورم)﴿۳

 لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ ﴿٤﴾
البته که ما انسان را در قصد و نیت و مصمم آفریدیم ﴿۴
 أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ ﴿٥﴾
 آیا چنین می پندارد که کسی نسبت به او توانایی ندارد ؟ ﴿۵ 
 يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا ﴿٦﴾
می گوید مالی فراوان را هلاک کردم﴿۶
 أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ ﴿٧﴾
آیا چنین محاسبه میکند که احدی او را نمی بیند ؟ ﴿۷
 أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ ﴿٨﴾
آیا برای او دو چشم قرار ندادیم؟ ﴿۸ 
 وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ ﴿٩﴾
و یک زبان و دو لب (نیز قرار ندادیم) ؟ ﴿۹ 
 وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ ﴿١٠﴾
و او را به دو مطلب یا دو راه واضح و روشن هدایت نکردیم؟  ﴿۱۰
 فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ ﴿١١﴾
ولی او برای عقبه خود را به زحمت نینداخت ﴿۱۱
 وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ﴿١٢﴾
و تو چه میدانی عقبه چیست؟ ﴿۱۲
 فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿١٣﴾
(عقبه) آزاد کردن بنده ایست ﴿۱۳
 أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ ﴿١٤﴾
یا غذا دادن در روز قحطی و گرسنگی است ﴿۱۴

 يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿١٥﴾
به یتیمی که خویشاوند است﴿۱۵
 أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿١٦﴾
و یا بی نوایی که به خاک افتاده ﴿۱۶

 ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ ﴿١٧﴾
سپس از کسانی باشد که ایمان آوردند و توصیه به صبر کردند و توصیه به رحم کردند ﴿۱۷
 أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿١٨﴾
آنها یاران با برکت و مبارک هستند﴿۱۸
 وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴿١٩﴾
و کسانی که آیات ما را انکار کردند آنها یاران شومی و نحس هستند ﴿۱۹
 عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ ﴿٢٠﴾
که بر آنها آتشی پایدار شده است ﴿۲۰


ایحسب ان لم یره احد ؟   ۱۶/۶/۱۳۹۲ شنبه   بندۀ خدا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر