۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۵۳ - نجم (ستاره)


                                    سورة النجم
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحمت کنندۀ رحم گستر
 وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ ﴿١﴾
و سوگند به ستاره وقتی که بالا رود (صعود کند) ﴿۱
 مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ ﴿٢﴾
 یار شما گمراه نشد  و منحرف  نشد ﴿۲

 وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ ﴿٣﴾
 و (وقتی از وحی سخن می گوید) از روی هوای نفس سخن نمی گوید * (برخی با درک اشتباه و یا مغرضانه از این آیه برای اینکه بتوانند دیدگاه های مذهبی خود را وارد قرآن نمایند می گویند هر سخنی پیامبر گفته وحی است اما این اشتباه است و کسانی که بر این باور اصرار ورزند مکذب هستند برای بررسی به لینک رجوع کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_23.html ) ﴿۳

 إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ ﴿٤﴾
آن (قرآن) غیر از وحی نیست که بر او وحی میشود ﴿۴ 

 عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ ﴿٥﴾
و (قرآن را) به او یاد میدهد کسی که سخت نیرومند است ﴿۵

 ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ ﴿٦﴾
 دارای قدرتی که متعادل گشته ﴿۶

 وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ ﴿٧﴾
 و در حالیکه او در دیدگاه (یا سایتی) برتر بود ﴿۷

 ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ ﴿٨﴾
 سپس نزدیک شد و تواضع و کوچکی کرد ﴿۸

 فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ ﴿٩﴾
و به اندازه ی دو کمان بود یا نزدیکتر بود (کمان وسیله ای جنگی است که تیر توسط آن رها میشده و طول آن از یک متر تا یک متر و نیم بوده و چون سیستم متریک وجود نداشته اندازه ها ب همین شکل قیاس میشده ) ﴿۹

 فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ ﴿١٠﴾
 و وحی کرد بسوی بندۀ خود آنچه را وحی کرد ﴿۱۰

 مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ ﴿١١﴾
 مرکز ادراک او آنچه را دید تکذیب نکرد ﴿۱۱

 أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ ﴿١٢﴾  آیا با او بدلیل آنچه میبیند سرو صدا (جیغو داد) میکنید؟ ﴿۱۲
 وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ ﴿١٣﴾  و البته او را در نزولی دیگر هم دید﴿۱۳
 عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَىٰ﴿١٤﴾  در کنار درخت صدر انتهایی ﴿۱۴
 عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ ﴿١٥﴾ (همان جایی) که در پیش آن (درخت انتهایی) باغی بعنوان پناه گاه است ﴿۱۵
 إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ﴿١٦﴾  وقتی که سدر می پوشاند آنچه را می پوشاند ﴿۱۶
 مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ ﴿١٧﴾  چشم کم سو نشد و طغیان نکرد﴿۱۷
 لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ ﴿١٨﴾ و البته او از آیات بزرگتر پروردگارش را دید ﴿۱۸
 أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ ﴿١٩﴾  آیا شما لات و عزی را دیده اید ؟ * (لات و عزی و منات نام سه نفر انسان است که بت شدند و به باور مردم آنها میتوانستند روابط آنها را نزد پروردگار بهبود بخشند و حاجتهای آنها را بر طرف کنند و در روز قیامت شفیع آنها در نزد پروردگار باشند در حقیقت تمام بتهایی که نام انها در قرآن آمده همگی انسان هستند برای بررسی بیشتر به لینک رجوع کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html )  ﴿۱۹
 وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ ﴿٢٠﴾  و منات (نام انسان است که بت شده) یکی از آن سه تا (بت) ﴿۲۰
 أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَىٰ ﴿٢١﴾  آیا پسرها برای شماست و دختر ها برای او ( خدا) هستند ﴿۲۱
 تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ ﴿٢٢﴾  آن تقسیم کردنی ستمگرانه است (زیرا خدا فرزندی ندارد و مخالف تبعیض میان دختران و پسران است برای بررسی بیشتربرابری زن و مرد به لینک رجوع کنید  www.hogoogezan.blogspot.com  ) ﴿۲۲
 إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّـهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَىٰ ﴿٢٣﴾
 آن (تقسیم کردن و نامگذاری ملائکه بنام دختران)  نیست مگر اسم هایی که شما و پدرانتان آنها را اسم گذاری کرده اید و در حالیکه خدا برای آنها هیچ سلطنتی (تسلطی) قرار نداده غیر از ظن و گمان و آنچه را که هوای نفسشان  است را پیروی نمی کنند وبا اینکه  هدایتی از جانب پروردگارشان برایشان آمد (از آن هدایت رویگردان هستند) ﴿۲۳
 أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّىٰ ﴿٢٤﴾  یا اینکه برای انسان هر آنچه آرزو کند هست ؟ ﴿۲۴
 فَلِلَّـهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ ﴿٢٥﴾   و آخرت و آغاز (اول و آخر) مخصوص خداست ﴿۲۵
 وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّـهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ ﴿٢٦﴾  و چه بسا فرشته ای در آسمان که که شفاعت آنها سودی نمی دهد مگر بعد از آنکه خدا اجازه (شفاعت شدن) دهد برای هر کسی که بخواهد و خشنود باشد ﴿۲۶
 إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَىٰ﴿٢٧﴾  البته کسانی که به آخرت ایمان نمی آورند آنها ملائکه را نام گذاری می کنند نامهای دخترانه ﴿۲۷
 وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ﴿٢٨﴾  در حالیکه نسبت به آن دانشی ندارند آنها غیر از ظن و گمان را پیروی نمی کنند و البته ظن و گمان نسبت به حق سودی برای آنها ندارد﴿۲۸
 فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿٢٩﴾  و از آنکس که از ذکر ما رویگردان شد و غیر از زندگی دنیا چیزی نمی خواهد دوری گزین ﴿۲۹
 ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿٣٠﴾  آن همان مقدار دانشی است که آنها به آن رسیده اند البته پروردگارت به آنکس که از راهش منحرف شده داناتر است و او به کسی که هدایت یافته نیز دانا تر است ﴿۳۰
 وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى ﴿٣١﴾
و آنچه در آسمانها و زمین است برای خداست تا به کسانی که بدی کردند به خاطر آنچه عمل می کردند کیفر دهد و به کسانی که خوبی کردند بخاطر کارهای خوبشان پاداش دهد ﴿۳۱
 الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ ﴿٣٢﴾  کسانی که از گناهان بزرگ  و فحشا دوری می گزینند غیر از گناهان کوچک (که مرتکب می شوند) البته پروردگارت گشاینده ی آمرزش است او به (احوال) شما داناتر است وقتی که شما را از زمین پدید آورد و وقتی که شما در شکم مادرانتان پوشیده بودید پس خودتان را پاکیزه نشمارید او به کسی که حدود خدا را رعایت می کند دانا تر است ﴿۳۲
 أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ ﴿٣٣﴾  آیا دیده ای کسی را که (از حق) روی برتافت ؟ ﴿۳۳
 وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ ﴿٣٤﴾  و اندکی بخشید و بخل ورزید ؟﴿۳۴
 أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ ﴿٣٥﴾  آیا علم غیب پیش اوست و او می بیند ؟ ﴿۳۵
 أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ ﴿٣٦﴾  یا اینکه به آنچه در صحیفه ی موسی است خبر داده نشد ؟ ﴿۳۶
 وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ ﴿٣٧﴾  و ابراهیم که به عهد وفاکرد ؟ ﴿۳۷
 أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ ﴿٣٨﴾  آگاه باشید هیچ کناهکاری گناه دیگری را بر دوش خود نمی گیرد ﴿۳۸
 وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ﴿٣٩﴾  و اینکه برای انسان غیر از آنچه کوشش می کند چیز دیگری نیست﴿۳۹
 وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ ﴿٤٠﴾  و البته او (نتیجۀ) تلاشش را بزودی می بیند﴿۴۰
 ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ﴿٤١﴾  سپس به او به تمامی پاداش داده میشود ﴿۴۱
 وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنتَهَىٰ ﴿٤٢﴾ و البته نهایت کارها بسوی پروردگار توست ﴿۴۲
 وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ﴿٤٣﴾  و البته او میخنداند و می گریاند ﴿۴۳
 وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا ﴿٤٤﴾ و البته او می میراند و زنده می کند ﴿۴۴
 وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ ﴿٤٥﴾ و البته او دو جفت نر و ماده (مرد وزن) را خلق کرد ﴿۴۵
 مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ﴿٤٦﴾  از نطفه ای وقتی که ریخته شود ﴿۴۶
 وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ ﴿٤٧﴾  و آنکه پدید آوردن دیگر بر عهده ی اوست﴿۴۷
 وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ﴿٤٨﴾ و البته او ثروت داد و ثروتمند کرد ﴿۴۸
 وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ ﴿٤٩﴾ و البته او همان پروردگار (ستاره ی) شعرا است﴿۴۹
 وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ﴿٥٠﴾  و البته او همانی است که عاد پیشین را هلاک کرد ﴿۵۰
 وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ ﴿٥١﴾  و ثمود را (هلاک کرد) و (چیزی از آنها)  باقی نگذاشت  ﴿۵۱
 وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ ﴿٥٢﴾ و قبل از آنها قوم نوح را که آنها بودند که  ستم می کردند و طغیان می کردند ﴿۵۲
 وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ ﴿٥٣﴾و دروغگو بودند و سقوط کردند ﴿۵۳
 فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ﴿٥٤﴾و آن (قوم نوح) را به آنچه گرفتاری بود گرفتار کرد ﴿۵۴
 فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ ﴿٥٥﴾  پس به کدام نعمت پروردگارت شک می کنی ﴿۵۵
 هَـٰذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ ﴿٥٦﴾  این ( پیامبر) هشدار دهنده ای از هشدار دهنده های پیشین است ﴿۵۶
 أَزِفَتِ الْآزِفَةُ ﴿٥٧﴾  نزدیک شد (بلای) نزدیک شونده﴿۵۷
 لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّـهِ كَاشِفَةٌ﴿٥٨﴾  که غیر از خدا برای آن رفع کننده ای نیست ﴿۵۸
 أَفَمِنْ هَـٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ ﴿٥٩﴾ آیا از این حدیث تعجب می کنید ؟ ﴿۵۹
 وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ ﴿٦٠﴾ و می خندید و گریه نمی کنید ؟ ﴿۶۰
 وَأَنتُمْ سَامِدُونَ ﴿٦١﴾  و شما (در عمل به گناه) جدی هستید ؟ ﴿۶۱
 فَاسْجُدُوا لِلَّـهِ وَاعْبُدُوا ۩﴿٦٢﴾  پس برای خدا سجده کنید و او را عبادت کنید ﴿۶۲

فاسجدو لله و اعبدو     ۵/۴/۱۳۹۲   چهارشنبه  بندۀ خدا
     

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر