۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۸۸- غاشیه (فرا گیرنده ، مصیبت ناگوار)



                            سورة الغاشية
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند رحمت کنندۀ رحم گستر
 هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿١﴾
آیا داستان آن حادثۀ فرا گیر برای تو آمد ؟ ﴿۱
 وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿٢﴾
 رویهایی در آن روز سر افکنده هستند ﴿۲

 عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ ﴿٣﴾
 عمل کننده ای خسته و کسل هستند ﴿۳

 تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً ﴿٤﴾
 آتشی سوزاننده را می چشند﴿۴

 تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿٥﴾
 از چشمه ای جوشاننوشانیده می شوند ﴿۵

 لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ ﴿٦﴾
 برای آنها غذایی غیر از بوته ی خار تر (خیس) ﴿۶ 

 لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ﴿٧﴾
نه گرسنگی را رفع می کند و نه چاق و فربه میکند ﴿۷ 

 وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ ﴿٨﴾
چهره هایی در آن روز در ناز و نعمت (رفاه) هستند ﴿۸ 

 لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿٩﴾
برای تلاش خود خوشحال است ﴿۹ 

 فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ﴿١٠﴾
در باغی عالی ﴿۱۰

 لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿١١﴾
(که در آن باغ عالی) سخن لغو و بیهوده نمی شنوند ﴿۱۱

 فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿١٢﴾
در آن (باغ) چشمه ای جاریست ﴿۱۲

 فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ ﴿١٣﴾
در آن (باغ) تختهایی بالا برده شده است ﴿۱۳

 وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ ﴿١٤﴾
و پیاله هایی گذارده شده (وضع شده) ﴿۱۴

 وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ﴿١٥﴾
و بالش هایی به صف چیده شده ﴿۱۵

 وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿١٦﴾
 وبالشهایی پخش شده ﴿۱۶

 أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿١٧﴾
آیا به شتر نگاه نمی کنند که چگونه خلق شده است ؟ ﴿۱۷

 وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿١٨﴾
و به آسمان (نگاه نمی کنند) که چگونه بالا برده شده است ؟ ﴿۱۸ 

 وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿١٩﴾
و به کوه ها (نگاه نمی کنند) که چگونه نصب شده اند ؟ ﴿۱۹

 وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿٢٠﴾
و به زمین (نگاه نمی کنند) که چگونه گسترده شد ؟ ﴿۲۰

 فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ ﴿٢١﴾
پس تذکر بده غیر از این نیست که تو تذکر دهنده هستی ﴿۲۱

 لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ ﴿٢٢﴾
تو بر آنها تسلطی نداری (که بزور به ایمان آوردن وادارشان کنی) ﴿۲۲

 إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ ﴿٢٣﴾
مگر آنکس که روی برتافت و کافر شد ﴿۲۳

 فَيُعَذِّبُهُ اللَّـهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿٢٤﴾
و خدا او را به عذابی بزرگتر عذاب می کند ﴿۲۴

 إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿٢٥﴾
البته که بازگشت آنها بسوی ماست ﴿۲۵

 ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم ﴿٢٦﴾
سپس حتمآ حساب و کتاب آنها نیز بر ماست ﴿۲۶


سبح اسم ربک الاعلی    ۵/۶/۱۳۹۲ سه شنبه      بندۀ خدا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر