سورة النحل
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
أَتَىٰ أَمْرُ اللَّـهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿١﴾
أَتَىٰ أَمْرُ اللَّـهِ فَلَا تَسْتَعْجِلُوهُ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿١﴾
دستور
خدا می آید و به آن عجله نکنید او منزه و برتر است از آنچه با او شریک میسازند ﴿١﴾
يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ ﴿٢﴾
ملایکه و روح را با دستورش نازل می کند بر هر کس از بنده هایش که می خواهد که هشدار دهید که هیچ خدایی غیر از من وجود ندارد پس حدود من را رعایت کنید ﴿۲﴾
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣﴾
آسمانها و زمین را به حق آفرید از آنچه با او شریک میکنید برتر است ﴿۳﴾
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ ﴿٤﴾
انسان را از نطفه ای خلق کرد و آن هنگام او در خصومتی آشکار (با خدا) است ﴿۴﴾
وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٥﴾
و حیوانات را برای شما آفرید در آنها برای شما وسایل گرمایی (مانند پشم ) و منفعت هایی است و از(گوشت ) آنها می خورید ﴿۵﴾
وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ ﴿٦﴾
و در آنها برای شما تجملاتی است هنگام شب که از چرا بازمی گردند و یا صبح گاه که به چرا می روند ﴿۶﴾
وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَىٰ بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنفُسِ ۚ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿٧﴾
و بارهای سنگین شما را بسمت شهری حمل می کنند که شما نمی توانید آن (بارها) را برسانید مگر با رنج و زحمت فراوان خودتان البته پروردگارتان مهربان و رحم کننده است ﴿۷﴾
وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً ۚ وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٨﴾
و اسب ها و قاطرها و خرها برای آنکه سوارشان شوید و آراستگی (برای شماست) و می آفریند آنچه را نمی دانید ﴿۸﴾
وَعَلَى اللَّـهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ ۚ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٩﴾
و بر خداست رفتن در راه صحیح و راست . و (کسانیکه) از آن روی گردان هستند (ستمگرند) و اگر خدا میخواست تمامی شما را هدایت می کرد ﴿۹﴾
هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ۖ لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ ﴿١٠﴾
و کسی است که از آسمان آب را نازل کرد, که برای شما از آن نوشیدنی است و از آن درخت (بوجود می آید) و درآن حیوانات را به چرا می برید ﴿١۰﴾
يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۗإِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿١١﴾
برای شما از آن زراعت و زیتون و درختان خرما و درختان انگور و از تمام محصولات میرویاند قطعاً در آن نشانه هایی برای متفکران وجود دارد ﴿١۱﴾
وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿١٢﴾
وبه حرکت در آورد برای شما شب و روز و خورشید و ماه و ستاره هایی که به دستور او حرکت میکنند یقیناً در آن نشانه هایی است برای قومی که عقلشان را به کار می گیرند ﴿١۲﴾
وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٣﴾
و آنچه را برای شما در زمین گذاشت که رنگهایش مختلف است البته در آن نشانه ایست برای گروهی که تذکر می پذیرند ﴿١۳﴾
وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ﴿١٤﴾
و او کسی است که دریا را برای شما روان ساخت تا از آن گوشت تازه بخورید و از آنها ابزار آرایش استخراج کنید که می پوشید و تو کشتی را می بینی که در آن حرکت می کند و برای آنکه از نعمت او (خدا) جستجو کنید و باشد شما سپاسگذاری کنید ﴿١۴﴾
وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٥﴾
و در زمین کوه های بلند و استوار بدون آنکه بر شما خمیده شوند ( و بر شما فرو ریزند) و رودخانه ها و راه هایی باشد که شما هدایت یابید ﴿١۵﴾
وَعَلَامَاتٍ ۚ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ ﴿١٦﴾
و علامتهایی و بوسیلۀ ستاره آنها هدایت می شوند ﴿١۶﴾
أَفَمَن يَخْلُقُ كَمَن لَّا يَخْلُقُ ۗ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٧﴾
آیا آنکس که خلق میکند مانند کسی است که خلق نمی کند ؟ آیا متذکر نمی شوید ؟ ﴿١۷﴾
وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّـهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٨﴾
و اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشمارید, نمی توانید آنها را شمارش کنید البته خدا آمرزنده و مهربان است ﴿١۸﴾
وَاللَّـهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿١٩﴾
و خدا میداند آنچه را مخفی میکنید و آنچه را علنی می سازید ﴿١۹﴾
وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿٢٠﴾
و کسانی را که غیر از خدا می خوانند چیزی را خلق نمی کنند و خودشان خلق شده اند ﴿۲۰﴾
أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ ۖ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ ﴿٢١﴾
مرده هستند و زنده نیستند, و خودشان هم نمیدانند چه زمانی برانگیخته می شوند ﴿۲۱﴾
إِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۚ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ ﴿٢٢﴾
خدای شما خدای واحد است . و کسانی که به آخرت ایمان ندارند قلبهایشان انکار کننده است و آنها تکبر دارند﴿۲۲﴾
لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ ﴿٢٣﴾
به ناچار حتماً خدا میداند آنچه را پنهان می کنند و آنچه را علنی می سازند. البته ( خدا ) متکبران را دوست ندارد ﴿۲۳﴾
وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٤﴾
و وقتی به آنها گفته می شود پروردگارتان چه چیزی را نازل کرد؟ می گویند داستانهای قدیمی را ﴿۲۴﴾
لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗأَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ ﴿٢٥﴾
تا در روز قیامت بار گناهانشان را بطور کامل حمل کنند. و همچنین بار گناهان کسانی را که به نادانی گمراهشان کردند. آگاه باشید آنچه از بار گناه بر دوش میکشند بسیار بد است ﴿۲۵﴾
قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّـهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٦﴾
البته کسانی که قبل از آنها بودند نقشه کشیدند و خدا بر آنها از پایه های بناهایشان آمد و سقف را از بالای سرشان برایشان ویران ساخت و از جایی که درک نمیکنند عذابشان آمد ﴿۲۶﴾
ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٢٧﴾
روز قیامت خوارشان می کند و می گوید شریکان من که شما در بارۀ آنها ستیز میکردید کجا هستند ؟ کسانی که به آنها دانش داده شده بود گفتند : البته بدی و خواری امروز بر کافران است ﴿۲۷﴾
الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٨﴾
کسانی که ملائکه جان آنها را می گیرند در حالیکه به خود ستم کرده اند و اعلان تسلیم می کنند که ما کار زشتی نکرده ایم (ملائکه جواب میدهند) بله البته خدا می داند آن اعمالی که انجام می دادید ﴿۲۸﴾
فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٢٩﴾
پس از درهای جهنم وارد شوید و در آن جای گزین شوید, و جایگاه متکبران چه بد است ﴿۲۹﴾
وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ ۚ قَالُوا خَيْرًا ۗ لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَـٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۚ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ ۚوَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٠﴾
و به کسانی که پرهیزکار هستند گفته میشود پروردگارتان چه چیزی نازل کرد؟ می گویند خیر را, برای کسانی که در این دنیا نیکی کرده اند نیکی است ,و خانۀ آخرت بهتر است و خانۀ پرهیزکاران چه خوب است ﴿۳۰﴾
جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّـهُ الْمُتَّقِينَ ﴿٣١﴾
باغهایی اقامتگاه که داخل آن گردش می کنند که از پایین آن رود ها جاریست . برایشان هر چه بخواهند در آن آماده است بدانسان خدا به پرهیز کاران پاداش می دهد﴿۳۱﴾
الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٢﴾
کسانی که وقتی فرشته ها جانشان را میگیرند پاکیزه اند میگویند سلام بر شما باد داخل باغ شوید به دلیل آنچه انجام دادهاید ﴿۳۲﴾
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّـهُ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٣٣﴾
آیا آنها انتظار دارند که ملایکه بسراغشان نیاید یا آنگه فرمان پروردگارت بیاید ؟آنگونه انجام دادند کسانی که قبل از آنها بودند و خدا به آنها ستم نکرد و لیکن خودشان بر خودشان ستم کردند ﴿۳۳﴾
فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٤﴾
و بدی اعمالی که انجام میدادند به آنها رسید و آنچه را که آنها آن را مسخره میکردند به حقیقت پیوست ﴿۳۴﴾
وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿٣٥﴾
و کسانی که مشرک شدند گفتند اگر خدا میخواست ما کسی غیر از او را پرستش نمی کردیم و غیر از او چیزی را حرام نمی کردیم همانگونه که قبل از آنها انجام دادند پس آیا برای رسولان غیر از ابلاغ روشنگر چیز دیگری هست ؟﴿۳۵﴾
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ ۖ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّـهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ ۚ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٦﴾
و البته درهر امتی رسولی بر انگیختیم که خدا را پرستش کنید و از طغیانگر دوری کنید ,و از آنها کسی است که خدا هدایتش کرد, و از آنها کسی است که گمراهی برایش محقق گشت پس در زمین بگردید و بنگرید که عاقبت تکذیب کننده ها چه بود ﴿۳۶﴾
إِن تَحْرِصْ عَلَىٰ هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَن يُضِلُّ ۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿٣٧﴾
اگر بر هدایتشان حریص هستی بدان که خدا کسی را که گمراه شده است را هدایت نمی کند و کمک کننده ها یی برایشان نیست﴿۳۷﴾
وَأَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ لَا يَبْعَثُ اللَّـهُ مَن يَمُوتُ ۚ بَلَىٰ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٨﴾
و به خدا قسم میخورند سخت ترین سوگندهایشان را که خدا کسی را که مرده است را بر نمی انگیزد, بلکه وعده ایست که بر او (خدا) محقق گشته و لکن اکثر مردم نمی دانند ﴿۳۸﴾
لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ كَانُوا كَاذِبِينَ﴿٣٩﴾
تا برای آنها روشن کند آنچه را که در آن اختلاف میکردند و تا بدانند کسانی که انکار کردند که آنها دروغ گوهستند﴿۳۹﴾
إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ﴿٤٠﴾
جز این نیست که سخن ما به چیزی وقتی که اراده اش کنیم که باشد فقط به او می گوییم بشو سپس می شود﴿۴۰﴾
وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي اللَّـهِ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ۖ وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٤١﴾
و کسانی که در راه خدا هجرت کردند بعد از آنکه ستم کشیدند به آنها در دنیا جایگاهی نیکو می دهیم و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگرآنها بدانند﴿۴۱﴾
الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٤٢﴾
کسانی که صبر کردند و بر پروردگارشان توکل می کنند ﴿۴۲﴾
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٤٣﴾
و قبل از تو پیامبری نفرستادیم مگرمردانی که به آنها وحی میکردیم پس از اهل ذکر بپرسید اگر شما نمیدانید﴿۴۳﴾
بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٤٤﴾
با دلایل و کتابهایی (فرستادیمشان) و بسوی تو ذکر را نازل کردیم تا برای مردم بیان کنی آنچه را بسویشان نازل شد و شاید آنها تفکر کنند ﴿۴۴﴾
أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ اللَّـهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٤٥﴾
آیا کسانی که نقشه های بد میکشند ایمن شدند از اینکه خدا آنها را در زمین فرو برد یا عذاب بسراغشان بیاید از جاییکه درک نمی کنند ؟ ﴿۴۵﴾
أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٤٦﴾
یا آنها را در تقلای روزانه اشان بگیرد ؟و آنها به عجز آورنده نیستند﴿۴۶﴾
أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ﴿٤٧﴾
یا آنها را بگیرد در حالیکه هراسانند ؟ پس البته پروردگارتان مهربان رحمت کننده است ﴿۴۷﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِّلَّـهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ ﴿٤٨﴾
آیا به آنچه خدا خلق کرده نگاه نمی کنند ؟ چیزهایی که سایه هایشان جابجا می گردد را راست و چپ برای خدا سجده می کنند در حالیکه آنها خفیف و کوچکند ﴿۴۸﴾
وَلِلَّـهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِن دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٤٩﴾
و برای خدا سجده می کنند هر آنچه در آسمانها و هرآنچه در در زمین است از جنبنده و فرشته ها وآنها تکبر نمیکنند﴿۴۹﴾
يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ۩ ﴿٥٠﴾
از بالای سرشان از خدا میترسند و آنچه به آنها دستور داده شود را انچام میدهند ﴿۵۰﴾
وَقَالَ اللَّـهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَـٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ ﴿٥١﴾
و خدا گفت : که دو خدای دو گانه را (بعنوان خدا) بر نگیرید جز این نیست که او خدای یگانه است و از من بترسید ﴿۵۱﴾
وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّـهِ تَتَّقُونَ ﴿٥٢﴾
و برای اوست آنچه در آسمانها و زمین است و دین پایدار برای اوست آیا پس از غیر خدا پرهیز کنیم؟ ﴿۵۲﴾
وَمَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّـهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ ﴿٥٣﴾
و هر نعمتی برای شماهست از جانب خداست و وقتی به شما ضرری میرسد بسوی خدا پناه می برید ﴿۵۳﴾
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنكُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴿٥٤﴾
و وقتی از شما ضرر را دفع می کند آنوقت گروهی از شما برای پروردگارشان شریک قرار میدهند ﴿۵۴﴾
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚ فَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٥٥﴾
تا آنچه را به آنها داد را انکار کنند پس بهره مند شوید که بزودی خواهید دانست ﴿۵۵﴾
وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ ۗ تَاللَّـهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَفْتَرُونَ ﴿٥٦﴾
و برای آنچه که آن را نمی شناسید (بتها)بخشی از آنچه را به آنها دادیم قرار میدهند (نذر آنها می کنند) قسم به خدا که بزودی از آنچه دروغ می بندید پرسش خواهید شد ﴿۵۶﴾
وَيَجْعَلُونَ لِلَّـهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ ۙ وَلَهُم مَّا يَشْتَهُونَ﴿٥٧﴾
و برای خدا دختران را قرار می دهند او منزه است و برای آنها هرچه را میل کنند (ازپسران) هست ﴿۵۷﴾
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِالْأُنثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ﴿٥٨﴾
و هر وقت به یکی از آنها تولد فرزند دختری بشارت دهند (بگویند مژده که فرزندت دختر شد) صورتش سیاه و تاریک می شود در حالیکه خشم خود را فرو می خورد ﴿۵۸﴾
يَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَيُمْسِكُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿٥٩﴾
از قوم خود متواری می شود بخاطر مژدۀ بدی که به او داده شده است. که آیا با خواری از آن (نوزاد دختر) نگهداری کند یا زنده زنده در خاکش کند آگاه باشید آنچه را که حکم میکنند(زنده بگور کردن دختران) بسیار بد است ﴿۵۹﴾
لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ ۖ وَلِلَّـهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴿٦٠﴾
برای کسانی که به آخرت باور ندارند مثلی بد است و برای خدا مثال برتر است و او عزتمند با حکمت است ﴿۶۰﴾
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّـهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَابَّةٍ وَلَـٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿٦١﴾
و اگر خدا مردم را به ستم ها یشان مواخذه می کرد بر روی آن جنبنده ای باقی نمی گذاشت و لیکن تا سر رسیدی معین آنها را به تاخیر می اندازد و هنگامی که اجلشان فرا برسد نه ساعتی به تاخیر می افتند و نه جلو می افتند ﴿۶۱﴾
وَيَجْعَلُونَ لِلَّـهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَىٰ ۖ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ ﴿٦٢﴾
و آن چیز هایی که دوست ندارند برای خدا می دهند و زبانهایشان دروغ را وصف می کند که برای آنها خیر و نیکی است ولی به ناچار آتش برای آنهاست و برای آن شتاب می کنند ﴿۶۲﴾
تَاللَّـهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٦٣﴾
سوگند به خدا که ما در امتهای قبل از تو رسولانی فرستادیم سپس شیطان اعمالشان را برای آنها آراسته ساخت و امروز او سرپرست آنهاست و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۶۳﴾
وَمَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ ۙ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٦٤﴾
و برای تو از کتاب نازل نکردیم مگر آنکه برای آنها روشن سازی آنچه را در آن اختلاف داشتند , و هدایت و رحمتی برای گروهی که باور دارند﴿۶۴﴾
وَاللَّـهُ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ ﴿٦٥﴾
و خدا از آسمان آبی را نازل کرد و با آن زمین را بعد از مرگش زنده کرد البته در آن نشانه ای است برای گروهی که می شنوند ﴿۶۵﴾
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖنُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهِ مِن بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِّلشَّارِبِينَ ﴿٦٦﴾
و قطعاً برای شما در حیوانات عبرتی است از آنچه در شکمهای آنهاست از میان محتویات شکمبه و خون شیری خالص به شما می نوشانیم که برای نوشنده ها گواراست ﴿۶۶﴾
وَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٦٧﴾
و از محصولات درخت و خرما و انگور که از آن شکر و روزی خوب بدست می آورید البته در آن نشانه هاییست برای گروهی که عقلشان را به کار می گیرند﴿۶۷﴾
وَأَوْحَىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ ﴿٦٨﴾
و پروردگارت به زنبور عسل وحی کرد که از کوه ها و درخت و آنچه بالا می برند برای خود خانه ای بر گیر ﴿۶۸﴾
ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا ۚيَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٦٩﴾
سپس از تمام محصولات بخور و با فروتنی راههای پروردگارت را بپیما . از شکمش نوشیدنی بیرون می آید که رنگهایش گوناگون است و برای مردم در آن شفاست البته در آن نشانه هاییست برای گروهی که تفکر می کنند﴿۶۹﴾
وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ ۚوَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْ لَا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ قَدِيرٌ ﴿٧٠﴾
و خداست که شما را خلق کرد. سپس شما را می میراند و از شما کسی است که به بخش بی ارزشی از عمر بر می گردد (پیری) بطوریکه دیگر بعد از آن نمی داند چیزهایی را که قبلاً می دا نسته البته خدا دانای تواناست ﴿۷۰﴾
وَاللَّـهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ فِي الرِّزْقِ ۚ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلَىٰ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاءٌ ۚ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّـهِ يَجْحَدُونَ ﴿٧١﴾
و خدا بعضی از شما را نسبت به بعضی دیگر در روزی فزونی نعمت داد و کسانی که روزیشان فراوان داده شده روزیشان را بسوی زنان مهاجر هم پیمانشان رد نمیکنند, که دراستفاده از آن برابر باشند آیا نعمت خدا را انکار می کنند ؟﴿۷۱﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّـهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ﴿٧٢﴾
و خدا برای شما از جنس خودتان همسرانی قرار داد و برای شما از همسرانتان فرزندان ونژادی قرار داد, و از پاکیزه ها به شما روزی داد آیا به باطل ایمان می آورید؟ و نعمت خدا را انکار می کنید؟ ﴿۷۲﴾
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿٧٣﴾
و غیر از خدا چیزهایی را پرستش می کنند که نمی توانند چیزی را از آسمانها و زمین به آنها روزی دهند و مالک چیزی نیستند ﴿۷۳﴾
فَلَا تَضْرِبُوا لِلَّـهِ الْأَمْثَالَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٧٤﴾
پس شما برای خدا مثلها را بیان نکنید چرا که خدا میداند و شما نمی دانید ﴿۷۴﴾
ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا عَبْدًا مَّمْلُوكًا لَّا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَمَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا ۖ هَلْ يَسْتَوُونَ ۚ الْحَمْدُ لِلَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴿٧٥﴾
خدا مثل بنده ای که به مالکیت کسی در آمده را نقل می کند, که بر چیزی توانا یی ندارد و آن کس (دیگر) که از جانب خود به او روزی دادیم روزی نیکو, و او از آن مال بصورت پنهانی و آشکار خرج می کرد آیا آنها (در روش) برابر هستند ؟ حمد و ستایش مخصوص خداست ولی بیشتر آنها نمی دانند﴿۷۵﴾
وَضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا رَّجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوْلَاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّههُّ لَا يَأْتِ بِخَيْرٍ ۖ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَن يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ ۙ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٧٦﴾
و خدا مثل دو نفر را نقل می کند که یکی از آندو لال و ساکت است و توانایی بر کاری را ندارد و او برای سرپرستش بی خاصیت است و به هر کاری دست نیزند خیری را نمی آورد. آیا چنین شخصی با کسی که دستور به عدالت میدهد و او بر راه راست است برابر است ؟﴿۷۶﴾
وَلِلَّـهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٧٧﴾
و غیب آسمانها و زمین فقط مخصوص خداوند است و دستور ساعت (قیامت) نیست مگر مانند چشم به هم زدنی یا زودتر از آن. البته خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۷۷﴾
وَاللَّـهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۙ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾
و خدا شما را از شکم های مادرانتان بیرون آورد در حالیکه هیچ نمی دانستید و برای شما گوش و دیده ها و دلهایی قرار داد باشد که شما تشکر کنید ﴿۷۸﴾
أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّـهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٧٩﴾
آیا به پرنده ها نگاه نمی کنید که در جو آسمان شناور هستند ؟ آنها را کسی غیر از خدا نگهداری نمی کند قطعاً در آن نشانه هایی است برای گروهی که ایمان دارند ﴿۷۹﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ ﴿٨٠﴾
و خدا برای شما از خانه هایتان آرامشگاهی قرار داد و برای شما از پوست حیوانات خانه هایی قرار داد که هنگام کوچ و روز اقامت براحتی قابل جابجایی هستند و از پشم آنها و پرهایشان و موهای آنها اثاثیه و بهره مندی تا زمانی (معین قرار داد)﴿۸۰﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُم بَأْسَكُمْ ۚكَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ ﴿٨١﴾
و خدا از آنچه خلق کرده برای شما سایبانهایی قرار داد و برای شما از کوه ها پناهگاه هایی قرار داد و برای شما لباسهایی که شما را از حرارت (سرما و گرما) حفظ می کند و لباسهایی که شما را از خشمتان حفاظت می کند (زره و سپر) به آن گونه خدا نعمتش را بر شما تمام می کند شاید شما اسلام بیاورید ﴿۸۱﴾
فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿٨٢﴾
و اگر رویگردان شدید پس جز ابلاغی روشنگر بر عهده ی تو نیست ﴿۸۲﴾
يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّـهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٨٣﴾
نعمت خدا را میشناسند و پس از آن انکارش می کنند و بیشتر آنها کافر هستند ﴿۸۳﴾
وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ ﴿٨٤﴾
و روزی که از هر امتی شاهدی بر می انگیزیم سپس به کسانی که کافر شدند گوش داده نخواهد شد و آنها مورد رضایت واقع نمی شوند﴿۸۴﴾
وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ﴿٨٥﴾
و وقتی کسانی که ستم کردند عذاب را ببینند پس از آنها چیزی کم نمیشود و به آنها مهلت داده نمیشود ﴿۸۵﴾
وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِن دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ﴿٨٦﴾
و وقتی کسانی که شرک ورزیده اند شریکان خود را ببینند می گویند ای پروردگار ما اینها کسانی هستند که ما آنها را شریک تو قرار دادیم ,کسانی که غیر از تو آنها را می خواندیم سپس سخن به سمت آنها افکنده شود. که قطعاً شما دروغ گویان هستید ﴿۸۶﴾
وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّـهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ ۖ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ﴿٨٧﴾
و در آن روز بسوی خدا آشتی می افکنند و چیزهایی را که به دروغ ساخته اند از آنها گم می شود ﴿۸۷﴾
الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ ﴿٨٨﴾
کسانی که کافر شدند و از راه خدا باز داشتند عذابشان را بر فراز عذابی دیگر افزایش می دهیم بدلیل آنکه فساد می کردند ﴿۸۸﴾
وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ ۖ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ ۚ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿٨٩﴾
و روزی که در هر ملتی شاهدی را از خودشان بر می انگیزیم و تو را بر اینها شاهد می آوریم و کتاب را بر تو برای بيان كردن همه چیز فرود آوردیم و هدایت و مژده ای برای مسلمانان است ﴿۸۹﴾
إِنَّ اللَّـهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٩٠﴾
البته خدا به عدالت و نیکوکاری و بذل و بخشش به خویشاوندان دستور می دهد و باز داشتن از فحشا و ناشایست و تجاوز به شما اندرز می دهد شاید شما تذکر بپذیرید﴿۹۰﴾
وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّـهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلَا تَنقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّـهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ﴿٩١﴾
و به عهد خدا هنگامیکه عهد بستید وفا کنید وپس از آنکه به آن تاکید کردید پیمان شکنی نکنید در حالیکه خدا را کفیل و سرپرست خود قرار داده اید البته خدا آنچه را انجام میدهید میداند ﴿۹۱﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَىٰ مِنْ أُمَّةٍ ۚ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّـهُ بِهِ ۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٩٢﴾
و مانند آن زن نباشید که (طناب) تابیدۀ خود را بعد از محکم شدنش وا تابید (کارش را تباه کرد) که قسم های خود را جهت فریب یکدیگر بر گیرید که گروهی از شما بالاتر از گروهی دیگر باشند. البته خدا شما را بوسیلۀ آن در رنج و سختی می افکند و تا برای شما در روز قیامت روشن سازد آنچه را که در آن اختلاف میکردید ﴿۹۲﴾
وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ﴿٩٣﴾
و اگر خدا میخواست شما را یک جمعیت واحد قرار میداد و لکن گمراه می کند هر کس را که میخواهد و هدایت می کند هر کس را که می خواهد. و البته از آنچه عمل می کردید سوال میشوید ﴿۹۳﴾
وَلَا تَتَّخِذُوا أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُوا السُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ﴿٩٤﴾
و قسم های خود را جهت فریب یکدیگر به کار نگیرید تا قدمی بعد از ثابت بودنش لغزش پیدا کند و بدلیل آنکه (مردم را) از راه خدا باز داشتید بدی را می چشید و برای شما عذابی دردناک است ﴿۹۴﴾
وَلَا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّـهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ إِنَّمَا عِندَ اللَّـهِ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٩٥﴾
و عهد خدا را به قیمت ناچیز نفروشید. قطعاً آنچه نزد خداست آن برایتان بهتر است اگر شما بدانید﴿۹۵﴾
مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ ۖ وَمَا عِندَ اللَّـهِ بَاقٍ ۗ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴿٩٦﴾
آنچه پیش شماست تمام می شود وآنچه نزد خداست باقی می ماند و تا کسانی را که صبر کردند پاداش دهیم به بهتر از آنچه عمل می کردند﴿۹۶﴾
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٩٧﴾
کسی که عمل شایسته انجام داد خواه زن باشد یا مرد باشد اگر او مومن باشد پس او را زنده اش میکنیم زندگی پاکیزه, و البته به آنها پاداششان را میدهیم به بهتر از آن چیزی که عمل میکردند ﴿۹۷﴾
فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّـهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ﴿٩٨﴾
و وقتی که قرآن خوانده میشود پس از شر شیطان رانده شده به خدا پناه ببر﴿۹۸﴾
إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٩٩﴾
قطعاً او (شیطان) بر کسانی که ایمان آوردند و بر پروردگارشان توکل می کنند تسلطی ندارد﴿۹۹﴾
إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ ﴿١٠٠﴾
جز این نیست که او (شیطان) بر کسانی تسلط دارد که او را ولی و مولای خود قرار می دهند و کسانی که به او (خدا) شریک قرار می دهند ﴿۱۰۰﴾
وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَّكَانَ آيَةٍ ۙ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مُفْتَرٍ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿١٠١﴾
و هر گاه آیه ای را بجای آیه ای دیگر تبدیل می کنیم و در حالیکه خدا به آنچه نازل می کند داناتر است (کافران) میگویند غیر از این نیست که تو دروغ گو هستی (به خدا دروغ می بندی) در حالیکه بیشترشان نمیدانند ﴿۱۰۱﴾
قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿١٠٢﴾
بگو روح القدس آن (قران) را از جانب پروردگارت به حق فرود آورد تا مومنان را ثابت قدم بگرداند و هدایت و بشارتی برای مسلمانها باشد ﴿۱۰۲﴾
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ۗ لِّسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَـٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُّبِينٌ ﴿١٠٣﴾
و البته می دانیم که آنها می گویند حتمآً بشری به او (قرآن را ) یاد می دهد (غافل از آنکه) زبان کسی که در موردش شهادت دروغ می دهند اعجمی است و درحالیکه این (قرآن) بزبان عربی روشن است ﴿۱۰۳﴾
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ لَا يَهْدِيهِمُ اللَّـهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٠٤﴾
قطعاً کسانی که به خدا ایمان نمی آورند خدا هدایتشان نمی کند و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۱۰۴﴾
إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ ﴿١٠٥﴾
غیر از این نیست دروغ را کسانی بر خدا افترا میبندند که به آیات خدا ایمان نمی آورند و آنها همان دروغگویانند﴿۱۰۵﴾
مَن كَفَرَ بِاللَّـهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَـٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّـهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٦﴾
کسی که بعد از ایمانش خدا را انکار کند غیر از کسی است که بزور وادار (به انکار) میشود ولی قلبش مطمئن به ایمان است . ولیکن هرکس که بوسیله ی کفر سینه گشود (با سینۀ گشاده کفررا پذیرفت) پس خشمی از خدا بر آنهاست و برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۱۰۶﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿١٠٧﴾
بدلیل آنکه آنها زندگانی دنیا را بیشتر از آخرت دوست دارند و قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی کند﴿۱۰۷﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ ﴿١٠٨﴾
آنها کسانی هستند که خدا بر قلبها و گوشها و دیدگاه هایشان (کفر را) مطبوع کرد (مورد پذیرش قرار داد)و آنها همان غافلان هستند ﴿۱۰۸﴾
لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿١٠٩﴾
به ناچار در آخرت همان زیان دیده ها هستند ﴿۱۰۹﴾
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُوا مِن بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَصَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿١١٠﴾
و البته پروردگارت برای کسانی که بعد از آنکه به سختی افتادند هجرت کردند سپس جهاد کردند و صبر کردند البته پروردگارت بعد از آن آمرزنده ای رحمت کننده است ﴿۱۱۰﴾
يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿١١١﴾
روزی می آید که هر کس با نفس خود در ستیز است و به هر نفسی به تمامی (کیفر)داده می شود آنچه را که عمل کرده و به آنها ستم نمی شود ﴿۱۱۱﴾
وَضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّـهِ فَأَذَاقَهَا اللَّـهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ﴿١١٢﴾
و خدا مثل شهری را بیان می کند که در امنیت و اطمینان کامل بود که روزیش از همه جا به فراوانی می آمد تا اینکه نعمت خدا را انکار کرد و خدا لباس ترس و گرسنگی را به آنها پوشاندیم بدلیل انچه ساختند (کفران کردند) ﴿۱۱۲﴾
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿١١٣﴾
و البته رسولی از خودشان بسوی آنها آمد و تکذیبش کردند و عذاب گرفتشان در حالیکه ستمگر بودند﴿۱۱۳﴾
فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّـهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ ﴿١١٤﴾
پس از آنچه خدا به شما روزی داده حلال و پاکیزه بخورید و نعمت خدا را شکر گذاری کنید اگر شما او را می پرستید﴿۱۱۴﴾
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّـهِ بِهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٥﴾
غیر از این نیست که برشما حرام شد مردار و خون و گوشت خوک و هر چیزی (طعام حلالی) که نام غیر خدا بر آن برده شده باشد. و هرکس ناچار (به خوردن) شود نباید زیاده از حد تجاوز کند (بخورد) پس خدا آمرزنده ای رحم کننده است﴿۱۱۵﴾
وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَـٰذَا حَلَالٌ وَهَـٰذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُوا عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ﴿١١٦﴾
و هر چیزی را که زبانهایتان به دروغ وصف می کند نگویید که این حلال است و این حرام است تا برخی دروغها را به خدا نسبت بدهید قطعاً کسانی که (مطالب) دروغ را به خدا نسبت می دهند رستگار نمی شوند ﴿۱۱۶﴾
مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١٧﴾
بهره بردنی اندک در این جهان و برای آنها عذابی دردناک است﴿۱۱۷﴾
وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِن قَبْلُ ۖ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿١١٨﴾
و بر کسانی که یهودی شدند حرام کردیم آنچه را که خبرش را از قبل بر تو نقل کردیم و ما بر آنها ستم نکردیم و لیکن انها بر خودشان ستم میکردند ﴿۱۱۸﴾
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٩﴾
سپس البته پروردگارت بر کسانی که به نادانی گناه انجام دادند و پس از آن توبه کردند و (کارهایشان را) اصلاح کردند قطعاً پروردگارت بعد از آن آمرزنده ای رحم کننده است ﴿۱۱۹﴾
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّـهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٢٠﴾
البته آیین ابراهیم فروتنی برای خدا و یکتا پرستی بود و او جزو مشرکان نبود ﴿۱۲۰﴾
شَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ ۚ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿١٢١﴾
برای نعمتهایش شکرگذار بود که او را برگزید و به راه راست هدایتش کرد﴿۱۲۱﴾
وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١٢٢﴾
و به او در دنیا نیکی دادیم و حتماً او در آخرت از شایسته هاست﴿۱۲۲﴾
ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٢٣﴾
پس از آن به تو وحی کردیم که که از کیش و آیین ابراهیم پیروی کن و او(ابراهیم) از کشرکان نبود﴿۱۲۳﴾
إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿١٢٤﴾
جز این نیست که شنبه بر کسانی قرار داده شد که در آن اختلاف می کردند و البته پروردگارت روز قیامت میان آنها حکم میکند در بارۀ آنچه درآن اختلاف میکردند ﴿۱۲۴﴾
ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿١٢٥﴾
بسوی پروردگارت با حکمت و اندرز نیکو دعوت کن وبا آنها بوسیلۀ چیزی که آن نیکوتر است مجادله کن . البته پروردگارت! او دانا تر است به کسی که از راه او گمراه شده و او به هدایت یافته ها داناتراست﴿۱۲۵﴾
وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ ۖ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِّلصَّابِرِينَ ﴿١٢٦﴾
و اگر در صدد عقوبت کردن بودید به مانند آنچه به شما آسیب رسیده کیفر کنید و اگر صبور باشید (به فکر انتقام نباشید) البته آن برای صابران بهتر است﴿۱۲۶﴾
وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّـهِ ۚ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ ﴿١٢٧﴾
و صبور باش که صبر تو جز برای خدا نیست و برای آنها غمگین نباش و بخاطر آنچه نقشه می کشند در تنگنا نباش﴿۱۲۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوا وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ ﴿١٢٨﴾
قطعاً خدا با کسانی است که حدود خدا را رعایت میکنند و کسانی که آنها نیکوکار هستند ﴿۱۲۸﴾
يُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ بِالرُّوحِ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ أَنْ أَنذِرُوا أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا أَنَا فَاتَّقُونِ ﴿٢﴾
ملایکه و روح را با دستورش نازل می کند بر هر کس از بنده هایش که می خواهد که هشدار دهید که هیچ خدایی غیر از من وجود ندارد پس حدود من را رعایت کنید ﴿۲﴾
خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ تَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٣﴾
آسمانها و زمین را به حق آفرید از آنچه با او شریک میکنید برتر است ﴿۳﴾
خَلَقَ الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ ﴿٤﴾
انسان را از نطفه ای خلق کرد و آن هنگام او در خصومتی آشکار (با خدا) است ﴿۴﴾
وَالْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٥﴾
و حیوانات را برای شما آفرید در آنها برای شما وسایل گرمایی (مانند پشم ) و منفعت هایی است و از(گوشت ) آنها می خورید ﴿۵﴾
وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ ﴿٦﴾
و در آنها برای شما تجملاتی است هنگام شب که از چرا بازمی گردند و یا صبح گاه که به چرا می روند ﴿۶﴾
وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَىٰ بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُوا بَالِغِيهِ إِلَّا بِشِقِّ الْأَنفُسِ ۚ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿٧﴾
و بارهای سنگین شما را بسمت شهری حمل می کنند که شما نمی توانید آن (بارها) را برسانید مگر با رنج و زحمت فراوان خودتان البته پروردگارتان مهربان و رحم کننده است ﴿۷﴾
وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً ۚ وَيَخْلُقُ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٨﴾
و اسب ها و قاطرها و خرها برای آنکه سوارشان شوید و آراستگی (برای شماست) و می آفریند آنچه را نمی دانید ﴿۸﴾
وَعَلَى اللَّـهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْهَا جَائِرٌ ۚ وَلَوْ شَاءَ لَهَدَاكُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٩﴾
و بر خداست رفتن در راه صحیح و راست . و (کسانیکه) از آن روی گردان هستند (ستمگرند) و اگر خدا میخواست تمامی شما را هدایت می کرد ﴿۹﴾
هُوَ الَّذِي أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً ۖ لَّكُم مِّنْهُ شَرَابٌ وَمِنْهُ شَجَرٌ فِيهِ تُسِيمُونَ ﴿١٠﴾
و کسی است که از آسمان آب را نازل کرد, که برای شما از آن نوشیدنی است و از آن درخت (بوجود می آید) و درآن حیوانات را به چرا می برید ﴿١۰﴾
يُنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعَ وَالزَّيْتُونَ وَالنَّخِيلَ وَالْأَعْنَابَ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ ۗإِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿١١﴾
برای شما از آن زراعت و زیتون و درختان خرما و درختان انگور و از تمام محصولات میرویاند قطعاً در آن نشانه هایی برای متفکران وجود دارد ﴿١۱﴾
وَسَخَّرَ لَكُمُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ وَالنُّجُومُ مُسَخَّرَاتٌ بِأَمْرِهِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿١٢﴾
وبه حرکت در آورد برای شما شب و روز و خورشید و ماه و ستاره هایی که به دستور او حرکت میکنند یقیناً در آن نشانه هایی است برای قومی که عقلشان را به کار می گیرند ﴿١۲﴾
وَمَا ذَرَأَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُخْتَلِفًا أَلْوَانُهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَذَّكَّرُونَ ﴿١٣﴾
و آنچه را برای شما در زمین گذاشت که رنگهایش مختلف است البته در آن نشانه ایست برای گروهی که تذکر می پذیرند ﴿١۳﴾
وَهُوَ الَّذِي سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ مَوَاخِرَ فِيهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ﴿١٤﴾
و او کسی است که دریا را برای شما روان ساخت تا از آن گوشت تازه بخورید و از آنها ابزار آرایش استخراج کنید که می پوشید و تو کشتی را می بینی که در آن حرکت می کند و برای آنکه از نعمت او (خدا) جستجو کنید و باشد شما سپاسگذاری کنید ﴿١۴﴾
وَأَلْقَىٰ فِي الْأَرْضِ رَوَاسِيَ أَن تَمِيدَ بِكُمْ وَأَنْهَارًا وَسُبُلًا لَّعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ ﴿١٥﴾
و در زمین کوه های بلند و استوار بدون آنکه بر شما خمیده شوند ( و بر شما فرو ریزند) و رودخانه ها و راه هایی باشد که شما هدایت یابید ﴿١۵﴾
وَعَلَامَاتٍ ۚ وَبِالنَّجْمِ هُمْ يَهْتَدُونَ ﴿١٦﴾
و علامتهایی و بوسیلۀ ستاره آنها هدایت می شوند ﴿١۶﴾
أَفَمَن يَخْلُقُ كَمَن لَّا يَخْلُقُ ۗ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿١٧﴾
آیا آنکس که خلق میکند مانند کسی است که خلق نمی کند ؟ آیا متذکر نمی شوید ؟ ﴿١۷﴾
وَإِن تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّـهِ لَا تُحْصُوهَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٨﴾
و اگر بخواهید نعمتهای خدا را بشمارید, نمی توانید آنها را شمارش کنید البته خدا آمرزنده و مهربان است ﴿١۸﴾
وَاللَّـهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَمَا تُعْلِنُونَ ﴿١٩﴾
و خدا میداند آنچه را مخفی میکنید و آنچه را علنی می سازید ﴿١۹﴾
وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿٢٠﴾
و کسانی را که غیر از خدا می خوانند چیزی را خلق نمی کنند و خودشان خلق شده اند ﴿۲۰﴾
أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ ۖ وَمَا يَشْعُرُونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ ﴿٢١﴾
مرده هستند و زنده نیستند, و خودشان هم نمیدانند چه زمانی برانگیخته می شوند ﴿۲۱﴾
إِلَـٰهُكُمْ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۚ فَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ قُلُوبُهُم مُّنكِرَةٌ وَهُم مُّسْتَكْبِرُونَ ﴿٢٢﴾
خدای شما خدای واحد است . و کسانی که به آخرت ایمان ندارند قلبهایشان انکار کننده است و آنها تکبر دارند﴿۲۲﴾
لَا جَرَمَ أَنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْمُسْتَكْبِرِينَ ﴿٢٣﴾
به ناچار حتماً خدا میداند آنچه را پنهان می کنند و آنچه را علنی می سازند. البته ( خدا ) متکبران را دوست ندارد ﴿۲۳﴾
وَإِذَا قِيلَ لَهُم مَّاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ ۙ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٢٤﴾
و وقتی به آنها گفته می شود پروردگارتان چه چیزی را نازل کرد؟ می گویند داستانهای قدیمی را ﴿۲۴﴾
لِيَحْمِلُوا أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۙ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۗأَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ ﴿٢٥﴾
تا در روز قیامت بار گناهانشان را بطور کامل حمل کنند. و همچنین بار گناهان کسانی را که به نادانی گمراهشان کردند. آگاه باشید آنچه از بار گناه بر دوش میکشند بسیار بد است ﴿۲۵﴾
قَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَى اللَّـهُ بُنْيَانَهُم مِّنَ الْقَوَاعِدِ فَخَرَّ عَلَيْهِمُ السَّقْفُ مِن فَوْقِهِمْ وَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٢٦﴾
البته کسانی که قبل از آنها بودند نقشه کشیدند و خدا بر آنها از پایه های بناهایشان آمد و سقف را از بالای سرشان برایشان ویران ساخت و از جایی که درک نمیکنند عذابشان آمد ﴿۲۶﴾
ثُمَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يُخْزِيهِمْ وَيَقُولُ أَيْنَ شُرَكَائِيَ الَّذِينَ كُنتُمْ تُشَاقُّونَ فِيهِمْ ۚ قَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ إِنَّ الْخِزْيَ الْيَوْمَ وَالسُّوءَ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٢٧﴾
روز قیامت خوارشان می کند و می گوید شریکان من که شما در بارۀ آنها ستیز میکردید کجا هستند ؟ کسانی که به آنها دانش داده شده بود گفتند : البته بدی و خواری امروز بر کافران است ﴿۲۷﴾
الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ ۖ فَأَلْقَوُا السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ ۚ بَلَىٰ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٨﴾
کسانی که ملائکه جان آنها را می گیرند در حالیکه به خود ستم کرده اند و اعلان تسلیم می کنند که ما کار زشتی نکرده ایم (ملائکه جواب میدهند) بله البته خدا می داند آن اعمالی که انجام می دادید ﴿۲۸﴾
فَادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٢٩﴾
پس از درهای جهنم وارد شوید و در آن جای گزین شوید, و جایگاه متکبران چه بد است ﴿۲۹﴾
وَقِيلَ لِلَّذِينَ اتَّقَوْا مَاذَا أَنزَلَ رَبُّكُمْ ۚ قَالُوا خَيْرًا ۗ لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَـٰذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ ۚ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ ۚوَلَنِعْمَ دَارُ الْمُتَّقِينَ ﴿٣٠﴾
و به کسانی که پرهیزکار هستند گفته میشود پروردگارتان چه چیزی نازل کرد؟ می گویند خیر را, برای کسانی که در این دنیا نیکی کرده اند نیکی است ,و خانۀ آخرت بهتر است و خانۀ پرهیزکاران چه خوب است ﴿۳۰﴾
جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ لَهُمْ فِيهَا مَا يَشَاءُونَ ۚ كَذَٰلِكَ يَجْزِي اللَّـهُ الْمُتَّقِينَ ﴿٣١﴾
باغهایی اقامتگاه که داخل آن گردش می کنند که از پایین آن رود ها جاریست . برایشان هر چه بخواهند در آن آماده است بدانسان خدا به پرهیز کاران پاداش می دهد﴿۳۱﴾
الَّذِينَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ طَيِّبِينَ ۙ يَقُولُونَ سَلَامٌ عَلَيْكُمُ ادْخُلُوا الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٣٢﴾
کسانی که وقتی فرشته ها جانشان را میگیرند پاکیزه اند میگویند سلام بر شما باد داخل باغ شوید به دلیل آنچه انجام دادهاید ﴿۳۲﴾
هَلْ يَنظُرُونَ إِلَّا أَن تَأْتِيَهُمُ الْمَلَائِكَةُ أَوْ يَأْتِيَ أَمْرُ رَبِّكَ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ اللَّـهُ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٣٣﴾
آیا آنها انتظار دارند که ملایکه بسراغشان نیاید یا آنگه فرمان پروردگارت بیاید ؟آنگونه انجام دادند کسانی که قبل از آنها بودند و خدا به آنها ستم نکرد و لیکن خودشان بر خودشان ستم کردند ﴿۳۳﴾
فَأَصَابَهُمْ سَيِّئَاتُ مَا عَمِلُوا وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٤﴾
و بدی اعمالی که انجام میدادند به آنها رسید و آنچه را که آنها آن را مسخره میکردند به حقیقت پیوست ﴿۳۴﴾
وَقَالَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا لَوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا عَبَدْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ نَّحْنُ وَلَا آبَاؤُنَا وَلَا حَرَّمْنَا مِن دُونِهِ مِن شَيْءٍ ۚ كَذَٰلِكَ فَعَلَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ فَهَلْ عَلَى الرُّسُلِ إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿٣٥﴾
و کسانی که مشرک شدند گفتند اگر خدا میخواست ما کسی غیر از او را پرستش نمی کردیم و غیر از او چیزی را حرام نمی کردیم همانگونه که قبل از آنها انجام دادند پس آیا برای رسولان غیر از ابلاغ روشنگر چیز دیگری هست ؟﴿۳۵﴾
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ ۖ فَمِنْهُم مَّنْ هَدَى اللَّـهُ وَمِنْهُم مَّنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ ۚ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴿٣٦﴾
و البته درهر امتی رسولی بر انگیختیم که خدا را پرستش کنید و از طغیانگر دوری کنید ,و از آنها کسی است که خدا هدایتش کرد, و از آنها کسی است که گمراهی برایش محقق گشت پس در زمین بگردید و بنگرید که عاقبت تکذیب کننده ها چه بود ﴿۳۶﴾
إِن تَحْرِصْ عَلَىٰ هُدَاهُمْ فَإِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَن يُضِلُّ ۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿٣٧﴾
اگر بر هدایتشان حریص هستی بدان که خدا کسی را که گمراه شده است را هدایت نمی کند و کمک کننده ها یی برایشان نیست﴿۳۷﴾
وَأَقْسَمُوا بِاللَّـهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ ۙ لَا يَبْعَثُ اللَّـهُ مَن يَمُوتُ ۚ بَلَىٰ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٨﴾
و به خدا قسم میخورند سخت ترین سوگندهایشان را که خدا کسی را که مرده است را بر نمی انگیزد, بلکه وعده ایست که بر او (خدا) محقق گشته و لکن اکثر مردم نمی دانند ﴿۳۸﴾
لِيُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي يَخْتَلِفُونَ فِيهِ وَلِيَعْلَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ كَانُوا كَاذِبِينَ﴿٣٩﴾
تا برای آنها روشن کند آنچه را که در آن اختلاف میکردند و تا بدانند کسانی که انکار کردند که آنها دروغ گوهستند﴿۳۹﴾
إِنَّمَا قَوْلُنَا لِشَيْءٍ إِذَا أَرَدْنَاهُ أَن نَّقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ﴿٤٠﴾
جز این نیست که سخن ما به چیزی وقتی که اراده اش کنیم که باشد فقط به او می گوییم بشو سپس می شود﴿۴۰﴾
وَالَّذِينَ هَاجَرُوا فِي اللَّـهِ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا لَنُبَوِّئَنَّهُمْ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ۖ وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ أَكْبَرُ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿٤١﴾
و کسانی که در راه خدا هجرت کردند بعد از آنکه ستم کشیدند به آنها در دنیا جایگاهی نیکو می دهیم و البته پاداش آخرت بزرگتر است اگرآنها بدانند﴿۴۱﴾
الَّذِينَ صَبَرُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٤٢﴾
کسانی که صبر کردند و بر پروردگارشان توکل می کنند ﴿۴۲﴾
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِن كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٤٣﴾
و قبل از تو پیامبری نفرستادیم مگرمردانی که به آنها وحی میکردیم پس از اهل ذکر بپرسید اگر شما نمیدانید﴿۴۳﴾
بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ ۗ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الذِّكْرَ لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٤٤﴾
با دلایل و کتابهایی (فرستادیمشان) و بسوی تو ذکر را نازل کردیم تا برای مردم بیان کنی آنچه را بسویشان نازل شد و شاید آنها تفکر کنند ﴿۴۴﴾
أَفَأَمِنَ الَّذِينَ مَكَرُوا السَّيِّئَاتِ أَن يَخْسِفَ اللَّـهُ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ يَأْتِيَهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَيْثُ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٤٥﴾
آیا کسانی که نقشه های بد میکشند ایمن شدند از اینکه خدا آنها را در زمین فرو برد یا عذاب بسراغشان بیاید از جاییکه درک نمی کنند ؟ ﴿۴۵﴾
أَوْ يَأْخُذَهُمْ فِي تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٤٦﴾
یا آنها را در تقلای روزانه اشان بگیرد ؟و آنها به عجز آورنده نیستند﴿۴۶﴾
أَوْ يَأْخُذَهُمْ عَلَىٰ تَخَوُّفٍ فَإِنَّ رَبَّكُمْ لَرَءُوفٌ رَّحِيمٌ﴿٤٧﴾
یا آنها را بگیرد در حالیکه هراسانند ؟ پس البته پروردگارتان مهربان رحمت کننده است ﴿۴۷﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَىٰ مَا خَلَقَ اللَّـهُ مِن شَيْءٍ يَتَفَيَّأُ ظِلَالُهُ عَنِ الْيَمِينِ وَالشَّمَائِلِ سُجَّدًا لِّلَّـهِ وَهُمْ دَاخِرُونَ ﴿٤٨﴾
آیا به آنچه خدا خلق کرده نگاه نمی کنند ؟ چیزهایی که سایه هایشان جابجا می گردد را راست و چپ برای خدا سجده می کنند در حالیکه آنها خفیف و کوچکند ﴿۴۸﴾
وَلِلَّـهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مِن دَابَّةٍ وَالْمَلَائِكَةُ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ﴿٤٩﴾
و برای خدا سجده می کنند هر آنچه در آسمانها و هرآنچه در در زمین است از جنبنده و فرشته ها وآنها تکبر نمیکنند﴿۴۹﴾
يَخَافُونَ رَبَّهُم مِّن فَوْقِهِمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ۩ ﴿٥٠﴾
از بالای سرشان از خدا میترسند و آنچه به آنها دستور داده شود را انچام میدهند ﴿۵۰﴾
وَقَالَ اللَّـهُ لَا تَتَّخِذُوا إِلَـٰهَيْنِ اثْنَيْنِ ۖ إِنَّمَا هُوَ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَإِيَّايَ فَارْهَبُونِ ﴿٥١﴾
و خدا گفت : که دو خدای دو گانه را (بعنوان خدا) بر نگیرید جز این نیست که او خدای یگانه است و از من بترسید ﴿۵۱﴾
وَلَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَلَهُ الدِّينُ وَاصِبًا ۚ أَفَغَيْرَ اللَّـهِ تَتَّقُونَ ﴿٥٢﴾
و برای اوست آنچه در آسمانها و زمین است و دین پایدار برای اوست آیا پس از غیر خدا پرهیز کنیم؟ ﴿۵۲﴾
وَمَا بِكُم مِّن نِّعْمَةٍ فَمِنَ اللَّـهِ ۖ ثُمَّ إِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فَإِلَيْهِ تَجْأَرُونَ ﴿٥٣﴾
و هر نعمتی برای شماهست از جانب خداست و وقتی به شما ضرری میرسد بسوی خدا پناه می برید ﴿۵۳﴾
ثُمَّ إِذَا كَشَفَ الضُّرَّ عَنكُمْ إِذَا فَرِيقٌ مِّنكُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴿٥٤﴾
و وقتی از شما ضرر را دفع می کند آنوقت گروهی از شما برای پروردگارشان شریک قرار میدهند ﴿۵۴﴾
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚ فَتَمَتَّعُوا ۖ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٥٥﴾
تا آنچه را به آنها داد را انکار کنند پس بهره مند شوید که بزودی خواهید دانست ﴿۵۵﴾
وَيَجْعَلُونَ لِمَا لَا يَعْلَمُونَ نَصِيبًا مِّمَّا رَزَقْنَاهُمْ ۗ تَاللَّـهِ لَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَفْتَرُونَ ﴿٥٦﴾
و برای آنچه که آن را نمی شناسید (بتها)بخشی از آنچه را به آنها دادیم قرار میدهند (نذر آنها می کنند) قسم به خدا که بزودی از آنچه دروغ می بندید پرسش خواهید شد ﴿۵۶﴾
وَيَجْعَلُونَ لِلَّـهِ الْبَنَاتِ سُبْحَانَهُ ۙ وَلَهُم مَّا يَشْتَهُونَ﴿٥٧﴾
و برای خدا دختران را قرار می دهند او منزه است و برای آنها هرچه را میل کنند (ازپسران) هست ﴿۵۷﴾
وَإِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُم بِالْأُنثَىٰ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَهُوَ كَظِيمٌ﴿٥٨﴾
و هر وقت به یکی از آنها تولد فرزند دختری بشارت دهند (بگویند مژده که فرزندت دختر شد) صورتش سیاه و تاریک می شود در حالیکه خشم خود را فرو می خورد ﴿۵۸﴾
يَتَوَارَىٰ مِنَ الْقَوْمِ مِن سُوءِ مَا بُشِّرَ بِهِ ۚ أَيُمْسِكُهُ عَلَىٰ هُونٍ أَمْ يَدُسُّهُ فِي التُّرَابِ ۗ أَلَا سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ ﴿٥٩﴾
از قوم خود متواری می شود بخاطر مژدۀ بدی که به او داده شده است. که آیا با خواری از آن (نوزاد دختر) نگهداری کند یا زنده زنده در خاکش کند آگاه باشید آنچه را که حکم میکنند(زنده بگور کردن دختران) بسیار بد است ﴿۵۹﴾
لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ مَثَلُ السَّوْءِ ۖ وَلِلَّـهِ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴿٦٠﴾
برای کسانی که به آخرت باور ندارند مثلی بد است و برای خدا مثال برتر است و او عزتمند با حکمت است ﴿۶۰﴾
وَلَوْ يُؤَاخِذُ اللَّـهُ النَّاسَ بِظُلْمِهِم مَّا تَرَكَ عَلَيْهَا مِن دَابَّةٍ وَلَـٰكِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۖ فَإِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ لَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿٦١﴾
و اگر خدا مردم را به ستم ها یشان مواخذه می کرد بر روی آن جنبنده ای باقی نمی گذاشت و لیکن تا سر رسیدی معین آنها را به تاخیر می اندازد و هنگامی که اجلشان فرا برسد نه ساعتی به تاخیر می افتند و نه جلو می افتند ﴿۶۱﴾
وَيَجْعَلُونَ لِلَّـهِ مَا يَكْرَهُونَ وَتَصِفُ أَلْسِنَتُهُمُ الْكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ الْحُسْنَىٰ ۖ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ النَّارَ وَأَنَّهُم مُّفْرَطُونَ ﴿٦٢﴾
و آن چیز هایی که دوست ندارند برای خدا می دهند و زبانهایشان دروغ را وصف می کند که برای آنها خیر و نیکی است ولی به ناچار آتش برای آنهاست و برای آن شتاب می کنند ﴿۶۲﴾
تَاللَّـهِ لَقَدْ أَرْسَلْنَا إِلَىٰ أُمَمٍ مِّن قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿٦٣﴾
سوگند به خدا که ما در امتهای قبل از تو رسولانی فرستادیم سپس شیطان اعمالشان را برای آنها آراسته ساخت و امروز او سرپرست آنهاست و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۶۳﴾
وَمَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ ۙ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٦٤﴾
و برای تو از کتاب نازل نکردیم مگر آنکه برای آنها روشن سازی آنچه را در آن اختلاف داشتند , و هدایت و رحمتی برای گروهی که باور دارند﴿۶۴﴾
وَاللَّـهُ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْيَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ ﴿٦٥﴾
و خدا از آسمان آبی را نازل کرد و با آن زمین را بعد از مرگش زنده کرد البته در آن نشانه ای است برای گروهی که می شنوند ﴿۶۵﴾
وَإِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖنُّسْقِيكُم مِّمَّا فِي بُطُونِهِ مِن بَيْنِ فَرْثٍ وَدَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِّلشَّارِبِينَ ﴿٦٦﴾
و قطعاً برای شما در حیوانات عبرتی است از آنچه در شکمهای آنهاست از میان محتویات شکمبه و خون شیری خالص به شما می نوشانیم که برای نوشنده ها گواراست ﴿۶۶﴾
وَمِن ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٦٧﴾
و از محصولات درخت و خرما و انگور که از آن شکر و روزی خوب بدست می آورید البته در آن نشانه هاییست برای گروهی که عقلشان را به کار می گیرند﴿۶۷﴾
وَأَوْحَىٰ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِي مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا وَمِنَ الشَّجَرِ وَمِمَّا يَعْرِشُونَ ﴿٦٨﴾
و پروردگارت به زنبور عسل وحی کرد که از کوه ها و درخت و آنچه بالا می برند برای خود خانه ای بر گیر ﴿۶۸﴾
ثُمَّ كُلِي مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُكِي سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلًا ۚيَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِيهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٦٩﴾
سپس از تمام محصولات بخور و با فروتنی راههای پروردگارت را بپیما . از شکمش نوشیدنی بیرون می آید که رنگهایش گوناگون است و برای مردم در آن شفاست البته در آن نشانه هاییست برای گروهی که تفکر می کنند﴿۶۹﴾
وَاللَّـهُ خَلَقَكُمْ ثُمَّ يَتَوَفَّاكُمْ ۚوَمِنكُم مَّن يُرَدُّ إِلَىٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِكَيْ لَا يَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ قَدِيرٌ ﴿٧٠﴾
و خداست که شما را خلق کرد. سپس شما را می میراند و از شما کسی است که به بخش بی ارزشی از عمر بر می گردد (پیری) بطوریکه دیگر بعد از آن نمی داند چیزهایی را که قبلاً می دا نسته البته خدا دانای تواناست ﴿۷۰﴾
وَاللَّـهُ فَضَّلَ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ فِي الرِّزْقِ ۚ فَمَا الَّذِينَ فُضِّلُوا بِرَادِّي رِزْقِهِمْ عَلَىٰ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَهُمْ فِيهِ سَوَاءٌ ۚ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّـهِ يَجْحَدُونَ ﴿٧١﴾
و خدا بعضی از شما را نسبت به بعضی دیگر در روزی فزونی نعمت داد و کسانی که روزیشان فراوان داده شده روزیشان را بسوی زنان مهاجر هم پیمانشان رد نمیکنند, که دراستفاده از آن برابر باشند آیا نعمت خدا را انکار می کنند ؟﴿۷۱﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّـهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ﴿٧٢﴾
و خدا برای شما از جنس خودتان همسرانی قرار داد و برای شما از همسرانتان فرزندان ونژادی قرار داد, و از پاکیزه ها به شما روزی داد آیا به باطل ایمان می آورید؟ و نعمت خدا را انکار می کنید؟ ﴿۷۲﴾
وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَمْلِكُ لَهُمْ رِزْقًا مِّنَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ شَيْئًا وَلَا يَسْتَطِيعُونَ ﴿٧٣﴾
و غیر از خدا چیزهایی را پرستش می کنند که نمی توانند چیزی را از آسمانها و زمین به آنها روزی دهند و مالک چیزی نیستند ﴿۷۳﴾
فَلَا تَضْرِبُوا لِلَّـهِ الْأَمْثَالَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ ﴿٧٤﴾
پس شما برای خدا مثلها را بیان نکنید چرا که خدا میداند و شما نمی دانید ﴿۷۴﴾
ضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا عَبْدًا مَّمْلُوكًا لَّا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَمَن رَّزَقْنَاهُ مِنَّا رِزْقًا حَسَنًا فَهُوَ يُنفِقُ مِنْهُ سِرًّا وَجَهْرًا ۖ هَلْ يَسْتَوُونَ ۚ الْحَمْدُ لِلَّـهِ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴿٧٥﴾
خدا مثل بنده ای که به مالکیت کسی در آمده را نقل می کند, که بر چیزی توانا یی ندارد و آن کس (دیگر) که از جانب خود به او روزی دادیم روزی نیکو, و او از آن مال بصورت پنهانی و آشکار خرج می کرد آیا آنها (در روش) برابر هستند ؟ حمد و ستایش مخصوص خداست ولی بیشتر آنها نمی دانند﴿۷۵﴾
وَضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا رَّجُلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَبْكَمُ لَا يَقْدِرُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُوَ كَلٌّ عَلَىٰ مَوْلَاهُ أَيْنَمَا يُوَجِّههُّ لَا يَأْتِ بِخَيْرٍ ۖ هَلْ يَسْتَوِي هُوَ وَمَن يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ ۙ وَهُوَ عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٧٦﴾
و خدا مثل دو نفر را نقل می کند که یکی از آندو لال و ساکت است و توانایی بر کاری را ندارد و او برای سرپرستش بی خاصیت است و به هر کاری دست نیزند خیری را نمی آورد. آیا چنین شخصی با کسی که دستور به عدالت میدهد و او بر راه راست است برابر است ؟﴿۷۶﴾
وَلِلَّـهِ غَيْبُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ إِلَّا كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٧٧﴾
و غیب آسمانها و زمین فقط مخصوص خداوند است و دستور ساعت (قیامت) نیست مگر مانند چشم به هم زدنی یا زودتر از آن. البته خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۷۷﴾
وَاللَّـهُ أَخْرَجَكُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۙ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٧٨﴾
و خدا شما را از شکم های مادرانتان بیرون آورد در حالیکه هیچ نمی دانستید و برای شما گوش و دیده ها و دلهایی قرار داد باشد که شما تشکر کنید ﴿۷۸﴾
أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّـهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٧٩﴾
آیا به پرنده ها نگاه نمی کنید که در جو آسمان شناور هستند ؟ آنها را کسی غیر از خدا نگهداری نمی کند قطعاً در آن نشانه هایی است برای گروهی که ایمان دارند ﴿۷۹﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُم مِّن بُيُوتِكُمْ سَكَنًا وَجَعَلَ لَكُم مِّن جُلُودِ الْأَنْعَامِ بُيُوتًا تَسْتَخِفُّونَهَا يَوْمَ ظَعْنِكُمْ وَيَوْمَ إِقَامَتِكُمْ ۙ وَمِنْ أَصْوَافِهَا وَأَوْبَارِهَا وَأَشْعَارِهَا أَثَاثًا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ ﴿٨٠﴾
و خدا برای شما از خانه هایتان آرامشگاهی قرار داد و برای شما از پوست حیوانات خانه هایی قرار داد که هنگام کوچ و روز اقامت براحتی قابل جابجایی هستند و از پشم آنها و پرهایشان و موهای آنها اثاثیه و بهره مندی تا زمانی (معین قرار داد)﴿۸۰﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُم مِّمَّا خَلَقَ ظِلَالًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنَ الْجِبَالِ أَكْنَانًا وَجَعَلَ لَكُمْ سَرَابِيلَ تَقِيكُمُ الْحَرَّ وَسَرَابِيلَ تَقِيكُم بَأْسَكُمْ ۚكَذَٰلِكَ يُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكُمْ لَعَلَّكُمْ تُسْلِمُونَ ﴿٨١﴾
و خدا از آنچه خلق کرده برای شما سایبانهایی قرار داد و برای شما از کوه ها پناهگاه هایی قرار داد و برای شما لباسهایی که شما را از حرارت (سرما و گرما) حفظ می کند و لباسهایی که شما را از خشمتان حفاظت می کند (زره و سپر) به آن گونه خدا نعمتش را بر شما تمام می کند شاید شما اسلام بیاورید ﴿۸۱﴾
فَإِن تَوَلَّوْا فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ الْمُبِينُ ﴿٨٢﴾
و اگر رویگردان شدید پس جز ابلاغی روشنگر بر عهده ی تو نیست ﴿۸۲﴾
يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّـهِ ثُمَّ يُنكِرُونَهَا وَأَكْثَرُهُمُ الْكَافِرُونَ ﴿٨٣﴾
نعمت خدا را میشناسند و پس از آن انکارش می کنند و بیشتر آنها کافر هستند ﴿۸۳﴾
وَيَوْمَ نَبْعَثُ مِن كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا ثُمَّ لَا يُؤْذَنُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ ﴿٨٤﴾
و روزی که از هر امتی شاهدی بر می انگیزیم سپس به کسانی که کافر شدند گوش داده نخواهد شد و آنها مورد رضایت واقع نمی شوند﴿۸۴﴾
وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ ظَلَمُوا الْعَذَابَ فَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ﴿٨٥﴾
و وقتی کسانی که ستم کردند عذاب را ببینند پس از آنها چیزی کم نمیشود و به آنها مهلت داده نمیشود ﴿۸۵﴾
وَإِذَا رَأَى الَّذِينَ أَشْرَكُوا شُرَكَاءَهُمْ قَالُوا رَبَّنَا هَـٰؤُلَاءِ شُرَكَاؤُنَا الَّذِينَ كُنَّا نَدْعُو مِن دُونِكَ ۖ فَأَلْقَوْا إِلَيْهِمُ الْقَوْلَ إِنَّكُمْ لَكَاذِبُونَ﴿٨٦﴾
و وقتی کسانی که شرک ورزیده اند شریکان خود را ببینند می گویند ای پروردگار ما اینها کسانی هستند که ما آنها را شریک تو قرار دادیم ,کسانی که غیر از تو آنها را می خواندیم سپس سخن به سمت آنها افکنده شود. که قطعاً شما دروغ گویان هستید ﴿۸۶﴾
وَأَلْقَوْا إِلَى اللَّـهِ يَوْمَئِذٍ السَّلَمَ ۖ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ﴿٨٧﴾
و در آن روز بسوی خدا آشتی می افکنند و چیزهایی را که به دروغ ساخته اند از آنها گم می شود ﴿۸۷﴾
الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ زِدْنَاهُمْ عَذَابًا فَوْقَ الْعَذَابِ بِمَا كَانُوا يُفْسِدُونَ ﴿٨٨﴾
کسانی که کافر شدند و از راه خدا باز داشتند عذابشان را بر فراز عذابی دیگر افزایش می دهیم بدلیل آنکه فساد می کردند ﴿۸۸﴾
وَيَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ ۖ وَجِئْنَا بِكَ شَهِيدًا عَلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ ۚ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِّكُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿٨٩﴾
و روزی که در هر ملتی شاهدی را از خودشان بر می انگیزیم و تو را بر اینها شاهد می آوریم و کتاب را بر تو برای بيان كردن همه چیز فرود آوردیم و هدایت و مژده ای برای مسلمانان است ﴿۸۹﴾
إِنَّ اللَّـهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَيَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ ۚ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٩٠﴾
البته خدا به عدالت و نیکوکاری و بذل و بخشش به خویشاوندان دستور می دهد و باز داشتن از فحشا و ناشایست و تجاوز به شما اندرز می دهد شاید شما تذکر بپذیرید﴿۹۰﴾
وَأَوْفُوا بِعَهْدِ اللَّـهِ إِذَا عَاهَدتُّمْ وَلَا تَنقُضُوا الْأَيْمَانَ بَعْدَ تَوْكِيدِهَا وَقَدْ جَعَلْتُمُ اللَّـهَ عَلَيْكُمْ كَفِيلًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ يَعْلَمُ مَا تَفْعَلُونَ﴿٩١﴾
و به عهد خدا هنگامیکه عهد بستید وفا کنید وپس از آنکه به آن تاکید کردید پیمان شکنی نکنید در حالیکه خدا را کفیل و سرپرست خود قرار داده اید البته خدا آنچه را انجام میدهید میداند ﴿۹۱﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّتِي نَقَضَتْ غَزْلَهَا مِن بَعْدِ قُوَّةٍ أَنكَاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ أَن تَكُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبَىٰ مِنْ أُمَّةٍ ۚ إِنَّمَا يَبْلُوكُمُ اللَّـهُ بِهِ ۚ وَلَيُبَيِّنَنَّ لَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ ﴿٩٢﴾
و مانند آن زن نباشید که (طناب) تابیدۀ خود را بعد از محکم شدنش وا تابید (کارش را تباه کرد) که قسم های خود را جهت فریب یکدیگر بر گیرید که گروهی از شما بالاتر از گروهی دیگر باشند. البته خدا شما را بوسیلۀ آن در رنج و سختی می افکند و تا برای شما در روز قیامت روشن سازد آنچه را که در آن اختلاف میکردید ﴿۹۲﴾
وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـٰكِن يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ﴿٩٣﴾
و اگر خدا میخواست شما را یک جمعیت واحد قرار میداد و لکن گمراه می کند هر کس را که میخواهد و هدایت می کند هر کس را که می خواهد. و البته از آنچه عمل می کردید سوال میشوید ﴿۹۳﴾
وَلَا تَتَّخِذُوا أَيْمَانَكُمْ دَخَلًا بَيْنَكُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِهَا وَتَذُوقُوا السُّوءَ بِمَا صَدَدتُّمْ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ وَلَكُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ﴿٩٤﴾
و قسم های خود را جهت فریب یکدیگر به کار نگیرید تا قدمی بعد از ثابت بودنش لغزش پیدا کند و بدلیل آنکه (مردم را) از راه خدا باز داشتید بدی را می چشید و برای شما عذابی دردناک است ﴿۹۴﴾
وَلَا تَشْتَرُوا بِعَهْدِ اللَّـهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۚ إِنَّمَا عِندَ اللَّـهِ هُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٩٥﴾
و عهد خدا را به قیمت ناچیز نفروشید. قطعاً آنچه نزد خداست آن برایتان بهتر است اگر شما بدانید﴿۹۵﴾
مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ ۖ وَمَا عِندَ اللَّـهِ بَاقٍ ۗ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُوا أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴿٩٦﴾
آنچه پیش شماست تمام می شود وآنچه نزد خداست باقی می ماند و تا کسانی را که صبر کردند پاداش دهیم به بهتر از آنچه عمل می کردند﴿۹۶﴾
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٩٧﴾
کسی که عمل شایسته انجام داد خواه زن باشد یا مرد باشد اگر او مومن باشد پس او را زنده اش میکنیم زندگی پاکیزه, و البته به آنها پاداششان را میدهیم به بهتر از آن چیزی که عمل میکردند ﴿۹۷﴾
فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّـهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ ﴿٩٨﴾
و وقتی که قرآن خوانده میشود پس از شر شیطان رانده شده به خدا پناه ببر﴿۹۸﴾
إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٩٩﴾
قطعاً او (شیطان) بر کسانی که ایمان آوردند و بر پروردگارشان توکل می کنند تسلطی ندارد﴿۹۹﴾
إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِينَ يَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِينَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ ﴿١٠٠﴾
جز این نیست که او (شیطان) بر کسانی تسلط دارد که او را ولی و مولای خود قرار می دهند و کسانی که به او (خدا) شریک قرار می دهند ﴿۱۰۰﴾
وَإِذَا بَدَّلْنَا آيَةً مَّكَانَ آيَةٍ ۙ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِمَا يُنَزِّلُ قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مُفْتَرٍ ۚ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿١٠١﴾
و هر گاه آیه ای را بجای آیه ای دیگر تبدیل می کنیم و در حالیکه خدا به آنچه نازل می کند داناتر است (کافران) میگویند غیر از این نیست که تو دروغ گو هستی (به خدا دروغ می بندی) در حالیکه بیشترشان نمیدانند ﴿۱۰۱﴾
قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ لِيُثَبِّتَ الَّذِينَ آمَنُوا وَهُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُسْلِمِينَ ﴿١٠٢﴾
بگو روح القدس آن (قران) را از جانب پروردگارت به حق فرود آورد تا مومنان را ثابت قدم بگرداند و هدایت و بشارتی برای مسلمانها باشد ﴿۱۰۲﴾
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ إِنَّمَا يُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ۗ لِّسَانُ الَّذِي يُلْحِدُونَ إِلَيْهِ أَعْجَمِيٌّ وَهَـٰذَا لِسَانٌ عَرَبِيٌّ مُّبِينٌ ﴿١٠٣﴾
و البته می دانیم که آنها می گویند حتمآً بشری به او (قرآن را ) یاد می دهد (غافل از آنکه) زبان کسی که در موردش شهادت دروغ می دهند اعجمی است و درحالیکه این (قرآن) بزبان عربی روشن است ﴿۱۰۳﴾
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ لَا يَهْدِيهِمُ اللَّـهُ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٠٤﴾
قطعاً کسانی که به خدا ایمان نمی آورند خدا هدایتشان نمی کند و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۱۰۴﴾
إِنَّمَا يَفْتَرِي الْكَذِبَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِ اللَّـهِ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَاذِبُونَ ﴿١٠٥﴾
غیر از این نیست دروغ را کسانی بر خدا افترا میبندند که به آیات خدا ایمان نمی آورند و آنها همان دروغگویانند﴿۱۰۵﴾
مَن كَفَرَ بِاللَّـهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَقَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَلَـٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللَّـهِ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿١٠٦﴾
کسی که بعد از ایمانش خدا را انکار کند غیر از کسی است که بزور وادار (به انکار) میشود ولی قلبش مطمئن به ایمان است . ولیکن هرکس که بوسیله ی کفر سینه گشود (با سینۀ گشاده کفررا پذیرفت) پس خشمی از خدا بر آنهاست و برای آنها عذابی بزرگ است ﴿۱۰۶﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿١٠٧﴾
بدلیل آنکه آنها زندگانی دنیا را بیشتر از آخرت دوست دارند و قطعاً خدا گروه کافران را هدایت نمی کند﴿۱۰۷﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ ﴿١٠٨﴾
آنها کسانی هستند که خدا بر قلبها و گوشها و دیدگاه هایشان (کفر را) مطبوع کرد (مورد پذیرش قرار داد)و آنها همان غافلان هستند ﴿۱۰۸﴾
لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿١٠٩﴾
به ناچار در آخرت همان زیان دیده ها هستند ﴿۱۰۹﴾
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ هَاجَرُوا مِن بَعْدِ مَا فُتِنُوا ثُمَّ جَاهَدُوا وَصَبَرُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿١١٠﴾
و البته پروردگارت برای کسانی که بعد از آنکه به سختی افتادند هجرت کردند سپس جهاد کردند و صبر کردند البته پروردگارت بعد از آن آمرزنده ای رحمت کننده است ﴿۱۱۰﴾
يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَتُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ ﴿١١١﴾
روزی می آید که هر کس با نفس خود در ستیز است و به هر نفسی به تمامی (کیفر)داده می شود آنچه را که عمل کرده و به آنها ستم نمی شود ﴿۱۱۱﴾
وَضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّـهِ فَأَذَاقَهَا اللَّـهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ﴿١١٢﴾
و خدا مثل شهری را بیان می کند که در امنیت و اطمینان کامل بود که روزیش از همه جا به فراوانی می آمد تا اینکه نعمت خدا را انکار کرد و خدا لباس ترس و گرسنگی را به آنها پوشاندیم بدلیل انچه ساختند (کفران کردند) ﴿۱۱۲﴾
وَلَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَهُمْ ظَالِمُونَ ﴿١١٣﴾
و البته رسولی از خودشان بسوی آنها آمد و تکذیبش کردند و عذاب گرفتشان در حالیکه ستمگر بودند﴿۱۱۳﴾
فَكُلُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّـهُ حَلَالًا طَيِّبًا وَاشْكُرُوا نِعْمَتَ اللَّـهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ ﴿١١٤﴾
پس از آنچه خدا به شما روزی داده حلال و پاکیزه بخورید و نعمت خدا را شکر گذاری کنید اگر شما او را می پرستید﴿۱۱۴﴾
إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنزِيرِ وَمَا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّـهِ بِهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٥﴾
غیر از این نیست که برشما حرام شد مردار و خون و گوشت خوک و هر چیزی (طعام حلالی) که نام غیر خدا بر آن برده شده باشد. و هرکس ناچار (به خوردن) شود نباید زیاده از حد تجاوز کند (بخورد) پس خدا آمرزنده ای رحم کننده است﴿۱۱۵﴾
وَلَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُكُمُ الْكَذِبَ هَـٰذَا حَلَالٌ وَهَـٰذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُوا عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ﴿١١٦﴾
و هر چیزی را که زبانهایتان به دروغ وصف می کند نگویید که این حلال است و این حرام است تا برخی دروغها را به خدا نسبت بدهید قطعاً کسانی که (مطالب) دروغ را به خدا نسبت می دهند رستگار نمی شوند ﴿۱۱۶﴾
مَتَاعٌ قَلِيلٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١٧﴾
بهره بردنی اندک در این جهان و برای آنها عذابی دردناک است﴿۱۱۷﴾
وَعَلَى الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَيْكَ مِن قَبْلُ ۖ وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿١١٨﴾
و بر کسانی که یهودی شدند حرام کردیم آنچه را که خبرش را از قبل بر تو نقل کردیم و ما بر آنها ستم نکردیم و لیکن انها بر خودشان ستم میکردند ﴿۱۱۸﴾
ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابُوا مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ وَأَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١١٩﴾
سپس البته پروردگارت بر کسانی که به نادانی گناه انجام دادند و پس از آن توبه کردند و (کارهایشان را) اصلاح کردند قطعاً پروردگارت بعد از آن آمرزنده ای رحم کننده است ﴿۱۱۹﴾
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِّلَّـهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٢٠﴾
البته آیین ابراهیم فروتنی برای خدا و یکتا پرستی بود و او جزو مشرکان نبود ﴿۱۲۰﴾
شَاكِرًا لِّأَنْعُمِهِ ۚ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿١٢١﴾
برای نعمتهایش شکرگذار بود که او را برگزید و به راه راست هدایتش کرد﴿۱۲۱﴾
وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً ۖ وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ ﴿١٢٢﴾
و به او در دنیا نیکی دادیم و حتماً او در آخرت از شایسته هاست﴿۱۲۲﴾
ثُمَّ أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ أَنِ اتَّبِعْ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۖ وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٢٣﴾
پس از آن به تو وحی کردیم که که از کیش و آیین ابراهیم پیروی کن و او(ابراهیم) از کشرکان نبود﴿۱۲۳﴾
إِنَّمَا جُعِلَ السَّبْتُ عَلَى الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ ۚ وَإِنَّ رَبَّكَ لَيَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿١٢٤﴾
جز این نیست که شنبه بر کسانی قرار داده شد که در آن اختلاف می کردند و البته پروردگارت روز قیامت میان آنها حکم میکند در بارۀ آنچه درآن اختلاف میکردند ﴿۱۲۴﴾
ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ ﴿١٢٥﴾
بسوی پروردگارت با حکمت و اندرز نیکو دعوت کن وبا آنها بوسیلۀ چیزی که آن نیکوتر است مجادله کن . البته پروردگارت! او دانا تر است به کسی که از راه او گمراه شده و او به هدایت یافته ها داناتراست﴿۱۲۵﴾
وَإِنْ عَاقَبْتُمْ فَعَاقِبُوا بِمِثْلِ مَا عُوقِبْتُم بِهِ ۖ وَلَئِن صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِّلصَّابِرِينَ ﴿١٢٦﴾
و اگر در صدد عقوبت کردن بودید به مانند آنچه به شما آسیب رسیده کیفر کنید و اگر صبور باشید (به فکر انتقام نباشید) البته آن برای صابران بهتر است﴿۱۲۶﴾
وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّـهِ ۚ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَلَا تَكُ فِي ضَيْقٍ مِّمَّا يَمْكُرُونَ ﴿١٢٧﴾
و صبور باش که صبر تو جز برای خدا نیست و برای آنها غمگین نباش و بخاطر آنچه نقشه می کشند در تنگنا نباش﴿۱۲۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوا وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ ﴿١٢٨﴾
قطعاً خدا با کسانی است که حدود خدا را رعایت میکنند و کسانی که آنها نیکوکار هستند ﴿۱۲۸﴾
و لله الحمد ۲۲/۶/۱۳۹۰ شهریور ماه شوال
بندۀ خدا
بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر