سورة الأنفال
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای بخشندۀ رحم کننده
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنفَالِ ۖ قُلِ الْأَنفَالُ لِلَّـهِ وَالرَّسُولِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖ وَأَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ﴿١﴾
از تو در بارۀ ثروتهای عمومی یا( اموالی که بدون زحمت به دست آمده) می پرسند بگو ثروتهای عمومی برای خدا و رسول است پس حدود خدا را رعایت کنید و بین خود را در آنچه دارید اصلاح کنید و خدا و رسولش را اطاعت کنید اگر شما مومن هستید ﴿١﴾
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٢﴾
قطعاً مومنان کسانی هستند که وقتی یاد خدا شود دلهایشان هراسان میشود و وقتی آیاتش برای آنها خوانده می شود ایمان آنها افزایش می یابد و بر پروردگارشان توکل می کنند﴿۲﴾
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣﴾
کسانی که نماز را بپا می دارند و از آنچه به آنها دادیم انفاق می کنند﴿۳﴾
أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٤﴾
آنها همان مومنان هستند که به حقیقت برای آنها در پیشگاه پروردگارشان اندازه هایی و آمرزشی و روزی با کرامت است ﴿٤﴾
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ ﴿٥﴾
همان طورکه پروردگارت تو را از خانه ات به حقیقت بیرون آورد البته گروهی از مومنان (از این موضوع ) خوششان نمی آمد ﴿۵﴾
يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿٦﴾
با تو در بارۀ حق مجادله میکنند بعد از آنکه برایشان روشن شود مانند آنست که بسوی مرگ سوق داده میشوند در حالیکه آنها نگاه می کنند﴿۶﴾
وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّـهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ ﴿٧﴾
و وقتی که خدا به شما یکی از دو گروه ( دشمن ) را وعده میداد که آن برای شماست و دوست داشتید آن گروه که قدرت و دلاوری ندارد قسمت شما شود و خدا میخواهد که با کلماتش حقیقت را اثبات کند و عقبۀ کافران را می برد ﴿۷﴾
لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿٨﴾
تا حقیقت را ثابت کند و باطل را بی ارزش سازد و اگر چه مجرمان خوششان نیاید ﴿۸﴾
إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ ﴿٩﴾
وقتی که از پروردگارتان طلب کمک میکردید و به شما جواب داد که من با هزار ملائکه ردیف شده به شما کمک میکنم ﴿۹﴾
وَمَا جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴿١٠﴾
و خدا آن را قرار نداد مگر بشارتی و تا قلبهایتان به آن مطمئن شود و هیچ کمکی نیست مگر از جانب خدا باشد البته خدا عزتمند حکیم است ﴿۱۰﴾
إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ ﴿١١﴾
وقتی که از جانب او (خدا) چرت (خواب آلودگی) را بعنوان امنیتی بر شما پوشانید و بر شما از آسمان آبی را نازل کرد تا شما را با آن پاک سازد و تا پلیدی شیطان را از شما ببرد و تا ارتباط دهد بر قلبهای شما وبوسیلۀ آن قدمها را تثبیت کند ﴿۱۱﴾
إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ﴿١٢﴾
و وقتی که پروردگارت بسوی ملائکه وحی کرد که من با شما هستم پس ثابت قدم کنید کسانی را که ایمان آوردند. بزودی در قلبهای کسانی که کافر شدند ترس می افکنم پس بر بالای گردنها بزنید واز آنها هر انگشتی را بزنید ﴿۱۲﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَن يُشَاقِقِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿١٣﴾
به دلیل آنکه آنها با خدا و رسولش ستیز کردند. و هر کس با خدا و رسولش ستیز کند البته خدا سخت عقوبت است ﴿۱۳﴾
ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ ﴿١٤﴾
به آن دلیل شما آن را میچشید و حتماً برای کافران عذاب آتش است ﴿۱۴﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ ﴿١٥﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید وقتی کافران را در جنگ و در حال حمله ملاقات میکنید به آنها پشت نکنید و روی بر نگردانید ﴿۱۵﴾
وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّـهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿١٦﴾
و آنکس که در آن روز روی بگرداند و پشت کند مگر برگشتنی برای جنگیدن , یا برای موضع گرفتن بسوی گروهی دیگر . البته به خشمی از خدا باز گشته است و جایگاه او جهنم است و بد بازگشتگاهی است ﴿۱۶﴾
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ رَمَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴿١٧﴾
و شما آنها را نکشتید ولیکن آنها را خدا کشت و تو تیر نمی انداختی وقتی که تیر می انداختی و لکن خدا تیر می انداخت و تا از آن مبتلا سازد مومنین را بلایی نیکو البته خدا شنوای داناست ﴿۱۷﴾
ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ ﴿١٨﴾
آن تاکیدی برای شماست و البته خدا سست کنندۀ نقشۀ کافران است ﴿۱۸﴾
إِن تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِن تَنتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَعُودُوا نَعُدْ وَلَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٩﴾
اگر طالب پیروزی هستید البته پیروزی برایتان آمد و اگر دست بردارید و خاتمه دهید , پس آن برایتان بهتر است و اگر برگردید بر می گردیم. و هرگز دسته و گروه شما از شما چیزی را بی نیاز نمی کند هر چند تعدادشان زیاد باشد و البته خدا با مومنان است ﴿۱۹﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿٢٠﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید خدا و رسولش را اطاعت کنید و از او رو بر نگردانید در حالیکه میشنوید ﴿۲۰﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾
و مانند کسانی نباشید که گفتند شنیدیم در حالیکه نمیشنوند ﴿۲۱﴾
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾
و اگر خدا در آنها خیری میدانست قطعاٌ آنها را شنوا میکرد و اگر آنها را بشنواند روی بر میگردانند در حالیکه سر باز میزنند و اعراض میکنند ﴿۲۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾
ای کسانی که ایمان آوردید برای خدا و رسول جواب دهید وقتی که می خواند شما را بر آن چیزی که شما را زنده میسازد و بدانید که خدا بین مرد و قلبش را متحول میسازد و او کسیست که بسوی او جمع کرده میشوید﴿۲۴﴾
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾
و مراقب فتنه ای باشید که فقط بطور خاص به کسانی که از شما ستم کردند نمیرسد و بدانید که خدا سخت عقوبت است ﴿۲۵﴾
وَاذْكُرُوا إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٢٦﴾
و به یاد آورید وقتی که تعداد شما کم بود ودر زمین ضعیف شمرده می شدید و میترسیدید که مردم شما را بر کنند و جدا سازند و خدا به شما پناه داد و شما را با یاری دادنش کمک کرد و به شما از پاکیزه ها روزی داد شاید شما تشکر کنیر﴿۲۶﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّـهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٢٧﴾
ای کسانی که ایمان آوردید به خدا و رسول خیانت نکنید و به امانتها یتان خیانت نکنید در حالیکه میدانید ﴿۲۷﴾
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّـهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ﴿٢٨﴾
و بدانید که اموال شما و اولاد چالش است و خدا پاداش بزرگ پیش اوست ﴿۲۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّـهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿٢٩﴾
ای کسانی که ایمان آوردید اگر حدود خدا را رعایت کنید برای شما جدا کننده ای قرار میدهد و از شما بدی هایتان را میبرد و شما را می آمرزد و خدا صاحب فزونی بزرگ است ﴿۲۹﴾
وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّـهُ ۖ وَاللَّـهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ﴿٣٠﴾
و وقتی کسانی که کافر شدند برایت نقشه می کشیدند که تو را متوقف کنند یا بکشند یا بیرونت کنند و آنها نقشه میکشیدند و خدا هم نقشه میکشید و خدا بهترین تدبیر کننده هاست ﴿۳۰﴾
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَـٰذَا ۙإِنْ هَـٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣١﴾
و وقتی آیات ما برای آنها خوانده می شود می گویند شنیدیم اگر میخواستیم ماهم مانند این را می گفتیم﴿۳۱﴾
وَإِذْ قَالُوا اللَّـهُمَّ إِن كَانَ هَـٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٢﴾
این چیزی جز افسانه های گذشته نیست و هنگامی که گفتند خدایا اگر این حقیقت از پیش توست پس از آسمان برای ما باران سنگ بر ما بباران یا برای ما عذابی دردناک بیاور﴿۳۲﴾
وَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ ۚ وَمَا كَانَ اللَّـهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿٣٣﴾
و خدا عذابشان نیکند در حالیکه تو در میانشان هستی و خدا عذابشان نمیکند در حالیکه آنها استغفار میکنند ﴿۳۳﴾
وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّـهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴿٣٤﴾
و آنها را چه میشود ؟ چرا خدا عذابشان نکند در حالیکه آنها از مسجد الحرام جلو گیری می کنند و دوستدار آن نیستند غیر از رعایت کننده گان حدود خدا دوستدار آن نیستند و لیکن بیشتر آنها نمیدانند ﴿۳۴﴾
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٣٥﴾
و نمازشان پیش خانه غیر از سوت زدن ودست زدن چیز دیگری نیست پس عذاب را بچشید بدلیل چیزی که انکار میکردید ﴿۳۵﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ ﴿٣٦﴾
البته کسانی که کافر شدند اموالشان را خرج میکنند تا از راه خدا جلوگیری کنند و خیلی زود آن را خرج میکنند سپس برایشان حسرتی میشود و پس از آن شکست میخورند و کسانی که انکار میکنند بسوی جهنم جمع کرده میشوند﴿۳۶﴾
لِيَمِيزَ اللَّـهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٣٧﴾
تا خدا خبیث را از پاکیزه جدا سازد و بعضی از آن پلیدی را بر بعضی دیگر قرار دهد سپس همگی را روی هم ریخته آنها را در جهنم قرارش دهد آنها زیانکاران هستند ﴿۳۷﴾
قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَنتَهُوا يُغْفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِن يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾
بگو به کسانی که کافر شدند اگر دست بر دارند برای آنها آنجه در گذشته بوده آمرزیده شود و اگر تجاوز کنند البته شیوه ی پیشینیان دردناک بود﴿۳۸﴾
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّـهِ ۚ فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّـهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ﴿٣٩﴾
و با آنها بجنگید تا زمانی که فتنه نباشد و روش (صلح و آرامش) همگی مخصوص خدا باشد و اگر به (جنگ ) خاتمه دادند قطعاً خدا به آنچه میکنند بیناست ﴿۳۹﴾
وَإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿٤٠﴾
و اگر روی گرداندند بدانید که قطعاً خدا مولای حقیقی شماست چه مولای خوبی و چه یاری کننده ی خوبیست﴿۴۰﴾
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّـهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّـهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٤١﴾
و بدانید هر چیز با ارزشی که بدون زحمت بدست می آورید حتماً یک پنجم آن برای خدا و رسول و نزدیکان شما و یتیمان و بی نوایان و آواره هاست اگر شما به خدا ایمان دارید و آنچه بر بندۀ خود نازل کردیم در روز جدا شدن روزی که دو گروه از جمعیت روبرو شدند و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۴۱﴾
إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَىٰ وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ ۚ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ ۙ وَلَـٰكِن لِّيَقْضِيَ اللَّـهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٤٢﴾
وقتی که شما به کناردره نزدیک بودید و آنها از کنار دره دور بودند و پایین تر از شما سواره ها بودند و اگر وعده میکردید البته در وعده گاه خلاف می کردید ولیکن تا خدا بگذراند کاری را که انجام شدنی بود تا هلاک کند که با دلیل روشن هلاک شد و زنده سازد کسی را که با دلیل روشن زنده است و البته خدا شنوای داناست ﴿۴۲﴾
إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّـهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا ۖ وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ سَلَّمَ ۗ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴿٤٣﴾
درآن هنگام که در خوابت خدا نشانت داد که تعدادشان اندک است و اگر نشان میداد که تعدادشان زیاد است حتماً سست میشدید و در کار نزاع میکردید و لیکن خدا سالم کرد قطعاً او به آنچه درون سینه هاست داناست ﴿۴۳﴾
وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّـهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا ۗ وَإِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿٤٤﴾
آن هنگام که آنها را به شما نشان میداد وقتی که با آنها روبرو شدید تعدادشان را در چشمانتان کم نشان میداد و شما را در چشمهای آنها کم نشان میداد تا خدا بگذراند کاری را که انجام شدنی بود و بازگشت کارها بسوی خداست ﴿۴۴﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّـهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٤٥﴾
ای کسانی که ایمان آوردید وقتی با گروهی روبرو شدید پایداری کنید و ثابت قدم باشید و بسیار خدا را یاد کنید شاید رستگار شوید ﴿۴۵﴾
وَأَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖوَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿٤٦﴾
و از خدا و رسولش اطاعت کنید وبا یکدیگر نزاع نکنید تا سست شوید و نیروهایتان را هدر ندهید و استقامت کنید که قطعآخدا با صابران است ﴿۴۶﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاءَ النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚوَاللَّـهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿٤٧﴾
و مانند کسانی نباشید که از دزار خد با خود نمایی به مردم و با سرپیچی از حق خارج شدند در حالیکه از راه خدا باز می داشتندو خدا به آنچه میکنند احاطه دارد ﴿۴۷﴾
وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَّكُمْ ۖ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ اللَّـهَ ۚ وَاللَّـهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٤٨﴾
و آن هنگام که شیطان اعمال آنها را برایشان آرایش کرد و گفت که امروز کسی از مردم نیست که بر شما غلبه کند در حالیکه من پناه دهندۀ شما هستم سپس وقتی که دو سپاه رو در رو شدند بر پیشینۀ خود برگشت و گفت من از شما منزجر هستم من چیزی را میبینم که شما آن را نمیبینید من از خدا میترسم و خدا در عقوبت شدید است ﴿۴۸﴾
إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـٰؤُلَاءِ دِينُهُمْ ۗ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٤٩﴾
وقتی که دورو و کسانی که در قلبشان مرض بود میگفتند اینها را دینشان فریب داده و هرکس بر خدا توکل کند قطعاً خدا نیرومند و حکیم است﴿۴۹﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا ۙ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿٥٠﴾
و اگر میدیدی وقتی را که ملائکه جان کافران را میگیرند به صورتها و پشتهایشان میزنند و بچشید عذاب سوزاننده را ﴿۵۰﴾
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿٥١﴾
بدلیل انچه با دستهای خود پیش فرستادید و البته خدا ستم کننده بر بنده ها نیست ﴿۵۱﴾
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚكَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّـهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٥٢﴾
مانند شیوۀ آل فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند آیات خدا را انکار کردند سپس خدا آنها را به دلیل گناهانشان گرفت یقیناً خدا نیرومند و سخت عاقبت کننده است ﴿۵۲﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ۙ وَأَنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٣﴾
آن به آن علت است که خدا تغییر نمیدهد نعمتی را که به قومی نعمت داده مگر اینکه آنچه را در خودشان است تغییر دهند و قطعاً خدا شنوای داناست﴿۵۳﴾
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙوَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ ۚ وَكُلٌّ كَانُوا ظَالِمِينَ ﴿٥٤﴾
مانند عادت خاندان فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند آیات پروردگارشان را دروغ شمردند پس آنها را به دلیل گناهانشان هلاک کردیم و خاندان فرعون را غرق کردیم و همه ی آنها ستمگر بودند﴿۵۴﴾
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الَّذِينَ كَفَرُوا فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٥٥﴾
قطعآ بدترین جنبنده ها نزد خدا آنهایی هستند که کافر شدند و ایمان نمی آورند﴿۵۵﴾
الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ ﴿٥٦﴾
کسانی که با آنها پیمان بستی سپس عهدشان را در هر مرتبه به هم میزنند و آنها رعایت نمیکنند ﴿۵۶﴾
فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿٥٧﴾
و اگر با انها در جنگ درگیر شدی آنها را فراری بده و یا از پشت سرشان پراکنده ساز شاید آنها متذکر شوند﴿۵۷﴾
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ ﴿٥٨﴾
و اگر از خیانت کردن قومی ترس داشتی پس عهدشان را بسوی آنها بینداز به اندازه مساوی ( به اندازه ای که خیانت کردند و عهدشان را رعایت نکردند ) البته خدا خیانتکاران را دوست ندارد ﴿۵۸﴾
وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا ۚ إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ ﴿٥٩﴾
و کسانی که کافر شدند گمان نکنند که جلو افتاده اند قطعاً انها چیزی را عاجز نمیکنند (کفرشان بی تاثیر است)﴿۵۹﴾
وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّـهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّـهُ يَعْلَمُهُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿٦٠﴾
و هر چه میتوانید از نیرو و لشگر اسب سواران برایشان آماده کنید که بوسیلۀ آن دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید و دیگرانی غیر از آنها که آنها را نمیشناسید و خدا آنها را میشناسد و هر چه در راه خدا خرج کنید به شما پرداخته میشود و بر شما ستم نمیشود ﴿۶۰﴾
وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦١﴾
و اگر تمایل به صلح پیدا کردند تو هم با آنها صلح کن و بر خدا توکل کن که او شنوای داناست ﴿۶۱﴾
وَإِن يُرِيدُوا أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّـهُ ۚ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ ﴿٦٢﴾
و اگر بخواهند که تو را فریب دهند حتماً خدا برایت کافیست او کسی است که با یاری خودش و با مومنان تو را کمک کرد ﴿۶۲﴾
وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ ۚ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٦٣﴾
و بین قلبهایشان ارتباط داد و اگر تو تمام آنچه در زمین است را خرج میکردی نمی توانستی که دوستی را بین دلهای آنها بر قرار کنی و لکن خدا دوستی را بین آنها ایجاد کرد و البته او عزتمند حکیم است﴿۶۳﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّـهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٦٤﴾
ای پیغمبر! خدا و کسانی از مومنان که از تو پیروی کردند برای تو کافیست ﴿۶۴﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ ۚ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ﴿٦٥﴾
ای پیامبر مومنان را برای پیکار تهییج کن اگر بیست نفر از شما صبر کننده باشند بر دویست نفر غلبه می کنند و اگر یکصد نفر باشید بر هزار نفر غلبه می کنید از آنانکه کفر ورزیدند به خاطر آنکه آنها قومی دانشمند ( آگاه و هوشیار) نیستند ﴿۶۵﴾
الْآنَ خَفَّفَ اللَّـهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا ۚ فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿٦٦﴾
اینک خدا تخفیف داد ( سبک کرد )از شما و میداند که در شما ضعف وجود دارد پس اگر هزار نفر از شما باشد بر دو هزار نفر با اجازۀ خدا غلبه میکند و خدا با شکیبایان است ﴿۶۶﴾
مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَىٰ حَتَّىٰ يُثْخِنَ فِي الْأَرْضِ ۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللَّـهُ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۗ وَاللَّـهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٦٧﴾
شایستۀ پیغمبر نیست که برای او اسیرانی باشد (و شایستۀ پیامبر نیست) تا در زمین قتل عام کند شما بهره مندی زندگی دنیا را میخواهید و خدا آخرت را میخواهد و خدا نیرومند حکیم است ﴿۶۷﴾
لَّوْلَا كِتَابٌ مِّنَ اللَّـهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿٦٨﴾
اگر (مسیر آفرینش)از جانب خدا از قبل نوشته نشده بود حتماً در آنچه بر گرفتید عذابی بزرگ به شما میرسید﴿۶۸﴾
فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿٦٩﴾
پس از چیزهای با ارزش حلالی که بی زحمت به دست آورده اید گوارا بخورید و حدود خدا را رعایت کنید که قطعاً خدا آمرزندۀ بخششگر است ﴿۶۹﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّمَن فِي أَيْدِيكُم مِّنَ الْأَسْرَىٰ إِن يَعْلَمِ اللَّـهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗوَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٧٠﴾
ای پیامبر به کسانی که در دستهای شما اسیر هستند از اسیرها بگو اگر خدا در قلبهای شما خیری را بداند, به شما بهتر ازآن چیزهایی که از شما گرفته شده میدهد و برای شما می آمرزد و خدا آمرزنده ی مهربان است ﴿۷۰﴾
وَإِن يُرِيدُوا خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُوا اللَّـهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٧١﴾
و اگر میخواهند به تو خیانت کنند البته از قبل به خدا خیانت کرده اند و تو را نسبت به آنها قدرتمندی داد و خدا دانی با حکمت است﴿۷۱﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُولَـٰئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يُهَاجِرُوا مَا لَكُم مِّن وَلَايَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا ۚ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٧٢﴾
قطعاً کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند وبا اموالشان و جانهایشان در راه خدا جهاد کردند و کسانی که پناه دادند و کمک کردند آنان هستند که بعضی از آنها دوستان گروهی دیگر هستند و کسانی که ایمان آوردند ولی هجرت نکردند چیزی از رابطۀ دوستی با آنها برای شما نیست تا وقتی هجرت کنند و اگر ازشما در راه دین کمک خواستند , پس وظیفۀ شما کمک کردن است مگر بر علیه قومی که میان شما و آنها پیمان وجود دارد و خدا به آنچه میکنید بیناست ﴿۷۲﴾
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ ﴿٧٣﴾
و آنها که کافر شدند بعضی از آنها دوستان بعضی دیگر هستند اگر انجامش ندهید در زمین فتنه و فساد بزرکی میشود ﴿۷۳﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٧٤﴾
و کسانی که ایمان آوردند و در راه خدا هجرت کردند و جهاد کردند و کسانی که پناه دادند و کمک کردند آنها مومنان حقیقی هستند برای آنها آمرزش وروزی باکرامت است ﴿۷۴﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا مِن بَعْدُ وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولَـٰئِكَ مِنكُمْ ۚ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّـهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٧٥﴾
و کسانی که بعد از آن ایمان آوردند و هجرت کردند وبا شما جهاد کردند آنها از شما هستند و خویشاوندان شما در کتاب خدا بعضی نزدیکتر به شما هستند نسبت به بعضی دیگریقینآ خدا به هر چیزی داناست ﴿۷۵﴾
يَسْأَلُونَكَ عَنِ الْأَنفَالِ ۖ قُلِ الْأَنفَالُ لِلَّـهِ وَالرَّسُولِ ۖ فَاتَّقُوا اللَّـهَ وَأَصْلِحُوا ذَاتَ بَيْنِكُمْ ۖ وَأَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ﴿١﴾
از تو در بارۀ ثروتهای عمومی یا( اموالی که بدون زحمت به دست آمده) می پرسند بگو ثروتهای عمومی برای خدا و رسول است پس حدود خدا را رعایت کنید و بین خود را در آنچه دارید اصلاح کنید و خدا و رسولش را اطاعت کنید اگر شما مومن هستید ﴿١﴾
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّـهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿٢﴾
قطعاً مومنان کسانی هستند که وقتی یاد خدا شود دلهایشان هراسان میشود و وقتی آیاتش برای آنها خوانده می شود ایمان آنها افزایش می یابد و بر پروردگارشان توکل می کنند﴿۲﴾
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿٣﴾
کسانی که نماز را بپا می دارند و از آنچه به آنها دادیم انفاق می کنند﴿۳﴾
أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَّهُمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَمَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٤﴾
آنها همان مومنان هستند که به حقیقت برای آنها در پیشگاه پروردگارشان اندازه هایی و آمرزشی و روزی با کرامت است ﴿٤﴾
كَمَا أَخْرَجَكَ رَبُّكَ مِن بَيْتِكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّ فَرِيقًا مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ لَكَارِهُونَ ﴿٥﴾
همان طورکه پروردگارت تو را از خانه ات به حقیقت بیرون آورد البته گروهی از مومنان (از این موضوع ) خوششان نمی آمد ﴿۵﴾
يُجَادِلُونَكَ فِي الْحَقِّ بَعْدَ مَا تَبَيَّنَ كَأَنَّمَا يُسَاقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿٦﴾
با تو در بارۀ حق مجادله میکنند بعد از آنکه برایشان روشن شود مانند آنست که بسوی مرگ سوق داده میشوند در حالیکه آنها نگاه می کنند﴿۶﴾
وَإِذْ يَعِدُكُمُ اللَّـهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَيْنِ أَنَّهَا لَكُمْ وَتَوَدُّونَ أَنَّ غَيْرَ ذَاتِ الشَّوْكَةِ تَكُونُ لَكُمْ وَيُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَيَقْطَعَ دَابِرَ الْكَافِرِينَ ﴿٧﴾
و وقتی که خدا به شما یکی از دو گروه ( دشمن ) را وعده میداد که آن برای شماست و دوست داشتید آن گروه که قدرت و دلاوری ندارد قسمت شما شود و خدا میخواهد که با کلماتش حقیقت را اثبات کند و عقبۀ کافران را می برد ﴿۷﴾
لِيُحِقَّ الْحَقَّ وَيُبْطِلَ الْبَاطِلَ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ ﴿٨﴾
تا حقیقت را ثابت کند و باطل را بی ارزش سازد و اگر چه مجرمان خوششان نیاید ﴿۸﴾
إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ أَنِّي مُمِدُّكُم بِأَلْفٍ مِّنَ الْمَلَائِكَةِ مُرْدِفِينَ ﴿٩﴾
وقتی که از پروردگارتان طلب کمک میکردید و به شما جواب داد که من با هزار ملائکه ردیف شده به شما کمک میکنم ﴿۹﴾
وَمَا جَعَلَهُ اللَّـهُ إِلَّا بُشْرَىٰ وَلِتَطْمَئِنَّ بِهِ قُلُوبُكُمْ ۚ وَمَا النَّصْرُ إِلَّا مِنْ عِندِ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ﴿١٠﴾
و خدا آن را قرار نداد مگر بشارتی و تا قلبهایتان به آن مطمئن شود و هیچ کمکی نیست مگر از جانب خدا باشد البته خدا عزتمند حکیم است ﴿۱۰﴾
إِذْ يُغَشِّيكُمُ النُّعَاسَ أَمَنَةً مِّنْهُ وَيُنَزِّلُ عَلَيْكُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً لِّيُطَهِّرَكُم بِهِ وَيُذْهِبَ عَنكُمْ رِجْزَ الشَّيْطَانِ وَلِيَرْبِطَ عَلَىٰ قُلُوبِكُمْ وَيُثَبِّتَ بِهِ الْأَقْدَامَ ﴿١١﴾
وقتی که از جانب او (خدا) چرت (خواب آلودگی) را بعنوان امنیتی بر شما پوشانید و بر شما از آسمان آبی را نازل کرد تا شما را با آن پاک سازد و تا پلیدی شیطان را از شما ببرد و تا ارتباط دهد بر قلبهای شما وبوسیلۀ آن قدمها را تثبیت کند ﴿۱۱﴾
إِذْ يُوحِي رَبُّكَ إِلَى الْمَلَائِكَةِ أَنِّي مَعَكُمْ فَثَبِّتُوا الَّذِينَ آمَنُوا ۚ سَأُلْقِي فِي قُلُوبِ الَّذِينَ كَفَرُوا الرُّعْبَ فَاضْرِبُوا فَوْقَ الْأَعْنَاقِ وَاضْرِبُوا مِنْهُمْ كُلَّ بَنَانٍ﴿١٢﴾
و وقتی که پروردگارت بسوی ملائکه وحی کرد که من با شما هستم پس ثابت قدم کنید کسانی را که ایمان آوردند. بزودی در قلبهای کسانی که کافر شدند ترس می افکنم پس بر بالای گردنها بزنید واز آنها هر انگشتی را بزنید ﴿۱۲﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ وَمَن يُشَاقِقِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ فَإِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿١٣﴾
به دلیل آنکه آنها با خدا و رسولش ستیز کردند. و هر کس با خدا و رسولش ستیز کند البته خدا سخت عقوبت است ﴿۱۳﴾
ذَٰلِكُمْ فَذُوقُوهُ وَأَنَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابَ النَّارِ ﴿١٤﴾
به آن دلیل شما آن را میچشید و حتماً برای کافران عذاب آتش است ﴿۱۴﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ ﴿١٥﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید وقتی کافران را در جنگ و در حال حمله ملاقات میکنید به آنها پشت نکنید و روی بر نگردانید ﴿۱۵﴾
وَمَن يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِّقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَىٰ فِئَةٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّـهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿١٦﴾
و آنکس که در آن روز روی بگرداند و پشت کند مگر برگشتنی برای جنگیدن , یا برای موضع گرفتن بسوی گروهی دیگر . البته به خشمی از خدا باز گشته است و جایگاه او جهنم است و بد بازگشتگاهی است ﴿۱۶﴾
فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ رَمَىٰ ۚ وَلِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلَاءً حَسَنًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ﴿١٧﴾
و شما آنها را نکشتید ولیکن آنها را خدا کشت و تو تیر نمی انداختی وقتی که تیر می انداختی و لکن خدا تیر می انداخت و تا از آن مبتلا سازد مومنین را بلایی نیکو البته خدا شنوای داناست ﴿۱۷﴾
ذَٰلِكُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ مُوهِنُ كَيْدِ الْكَافِرِينَ ﴿١٨﴾
آن تاکیدی برای شماست و البته خدا سست کنندۀ نقشۀ کافران است ﴿۱۸﴾
إِن تَسْتَفْتِحُوا فَقَدْ جَاءَكُمُ الْفَتْحُ ۖ وَإِن تَنتَهُوا فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ ۖ وَإِن تَعُودُوا نَعُدْ وَلَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَيْئًا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّـهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٩﴾
اگر طالب پیروزی هستید البته پیروزی برایتان آمد و اگر دست بردارید و خاتمه دهید , پس آن برایتان بهتر است و اگر برگردید بر می گردیم. و هرگز دسته و گروه شما از شما چیزی را بی نیاز نمی کند هر چند تعدادشان زیاد باشد و البته خدا با مومنان است ﴿۱۹﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ ﴿٢٠﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید خدا و رسولش را اطاعت کنید و از او رو بر نگردانید در حالیکه میشنوید ﴿۲۰﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ قَالُوا سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ ﴿٢١﴾
و مانند کسانی نباشید که گفتند شنیدیم در حالیکه نمیشنوند ﴿۲۱﴾
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ ﴿٢٢﴾
- قطعاً بدترین جنبنده ها نزد خدا کران و گنگ ها هستند همان کسانی که عقلشان را به کار نمی برند ﴿۲۲﴾
و اگر خدا در آنها خیری میدانست قطعاٌ آنها را شنوا میکرد و اگر آنها را بشنواند روی بر میگردانند در حالیکه سر باز میزنند و اعراض میکنند ﴿۲۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿٢٤﴾
ای کسانی که ایمان آوردید برای خدا و رسول جواب دهید وقتی که می خواند شما را بر آن چیزی که شما را زنده میسازد و بدانید که خدا بین مرد و قلبش را متحول میسازد و او کسیست که بسوی او جمع کرده میشوید﴿۲۴﴾
وَاتَّقُوا فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا مِنكُمْ خَاصَّةً ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢٥﴾
و مراقب فتنه ای باشید که فقط بطور خاص به کسانی که از شما ستم کردند نمیرسد و بدانید که خدا سخت عقوبت است ﴿۲۵﴾
وَاذْكُرُوا إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآوَاكُمْ وَأَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٢٦﴾
و به یاد آورید وقتی که تعداد شما کم بود ودر زمین ضعیف شمرده می شدید و میترسیدید که مردم شما را بر کنند و جدا سازند و خدا به شما پناه داد و شما را با یاری دادنش کمک کرد و به شما از پاکیزه ها روزی داد شاید شما تشکر کنیر﴿۲۶﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّـهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٢٧﴾
ای کسانی که ایمان آوردید به خدا و رسول خیانت نکنید و به امانتها یتان خیانت نکنید در حالیکه میدانید ﴿۲۷﴾
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا أَمْوَالُكُمْ وَأَوْلَادُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّـهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ﴿٢٨﴾
و بدانید که اموال شما و اولاد چالش است و خدا پاداش بزرگ پیش اوست ﴿۲۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَتَّقُوا اللَّـهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗ وَاللَّـهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴿٢٩﴾
ای کسانی که ایمان آوردید اگر حدود خدا را رعایت کنید برای شما جدا کننده ای قرار میدهد و از شما بدی هایتان را میبرد و شما را می آمرزد و خدا صاحب فزونی بزرگ است ﴿۲۹﴾
وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّـهُ ۖ وَاللَّـهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ ﴿٣٠﴾
و وقتی کسانی که کافر شدند برایت نقشه می کشیدند که تو را متوقف کنند یا بکشند یا بیرونت کنند و آنها نقشه میکشیدند و خدا هم نقشه میکشید و خدا بهترین تدبیر کننده هاست ﴿۳۰﴾
وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا قَالُوا قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَاءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَـٰذَا ۙإِنْ هَـٰذَا إِلَّا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣١﴾
و وقتی آیات ما برای آنها خوانده می شود می گویند شنیدیم اگر میخواستیم ماهم مانند این را می گفتیم﴿۳۱﴾
وَإِذْ قَالُوا اللَّـهُمَّ إِن كَانَ هَـٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٢﴾
این چیزی جز افسانه های گذشته نیست و هنگامی که گفتند خدایا اگر این حقیقت از پیش توست پس از آسمان برای ما باران سنگ بر ما بباران یا برای ما عذابی دردناک بیاور﴿۳۲﴾
وَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ ۚ وَمَا كَانَ اللَّـهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿٣٣﴾
و خدا عذابشان نیکند در حالیکه تو در میانشان هستی و خدا عذابشان نمیکند در حالیکه آنها استغفار میکنند ﴿۳۳﴾
وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّـهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوا أَوْلِيَاءَهُ ۚ إِنْ أَوْلِيَاؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ﴿٣٤﴾
و آنها را چه میشود ؟ چرا خدا عذابشان نکند در حالیکه آنها از مسجد الحرام جلو گیری می کنند و دوستدار آن نیستند غیر از رعایت کننده گان حدود خدا دوستدار آن نیستند و لیکن بیشتر آنها نمیدانند ﴿۳۴﴾
وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَاءً وَتَصْدِيَةً ۚ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ ﴿٣٥﴾
و نمازشان پیش خانه غیر از سوت زدن ودست زدن چیز دیگری نیست پس عذاب را بچشید بدلیل چیزی که انکار میکردید ﴿۳۵﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ ۗ وَالَّذِينَ كَفَرُوا إِلَىٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ ﴿٣٦﴾
البته کسانی که کافر شدند اموالشان را خرج میکنند تا از راه خدا جلوگیری کنند و خیلی زود آن را خرج میکنند سپس برایشان حسرتی میشود و پس از آن شکست میخورند و کسانی که انکار میکنند بسوی جهنم جمع کرده میشوند﴿۳۶﴾
لِيَمِيزَ اللَّـهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَىٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿٣٧﴾
تا خدا خبیث را از پاکیزه جدا سازد و بعضی از آن پلیدی را بر بعضی دیگر قرار دهد سپس همگی را روی هم ریخته آنها را در جهنم قرارش دهد آنها زیانکاران هستند ﴿۳۷﴾
قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوا إِن يَنتَهُوا يُغْفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِن يَعُودُوا فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٨﴾
بگو به کسانی که کافر شدند اگر دست بر دارند برای آنها آنجه در گذشته بوده آمرزیده شود و اگر تجاوز کنند البته شیوه ی پیشینیان دردناک بود﴿۳۸﴾
وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّىٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّـهِ ۚ فَإِنِ انتَهَوْا فَإِنَّ اللَّـهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ﴿٣٩﴾
و با آنها بجنگید تا زمانی که فتنه نباشد و روش (صلح و آرامش) همگی مخصوص خدا باشد و اگر به (جنگ ) خاتمه دادند قطعاً خدا به آنچه میکنند بیناست ﴿۳۹﴾
وَإِن تَوَلَّوْا فَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّـهَ مَوْلَاكُمْ ۚ نِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ ﴿٤٠﴾
و اگر روی گرداندند بدانید که قطعاً خدا مولای حقیقی شماست چه مولای خوبی و چه یاری کننده ی خوبیست﴿۴۰﴾
وَاعْلَمُوا أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّـهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّـهِ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ ۗ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٤١﴾
و بدانید هر چیز با ارزشی که بدون زحمت بدست می آورید حتماً یک پنجم آن برای خدا و رسول و نزدیکان شما و یتیمان و بی نوایان و آواره هاست اگر شما به خدا ایمان دارید و آنچه بر بندۀ خود نازل کردیم در روز جدا شدن روزی که دو گروه از جمعیت روبرو شدند و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۴۱﴾
إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَىٰ وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ ۚ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَادِ ۙ وَلَـٰكِن لِّيَقْضِيَ اللَّـهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ ۗ وَإِنَّ اللَّـهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٤٢﴾
وقتی که شما به کناردره نزدیک بودید و آنها از کنار دره دور بودند و پایین تر از شما سواره ها بودند و اگر وعده میکردید البته در وعده گاه خلاف می کردید ولیکن تا خدا بگذراند کاری را که انجام شدنی بود تا هلاک کند که با دلیل روشن هلاک شد و زنده سازد کسی را که با دلیل روشن زنده است و البته خدا شنوای داناست ﴿۴۲﴾
إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّـهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا ۖ وَلَوْ أَرَاكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ سَلَّمَ ۗ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ﴿٤٣﴾
درآن هنگام که در خوابت خدا نشانت داد که تعدادشان اندک است و اگر نشان میداد که تعدادشان زیاد است حتماً سست میشدید و در کار نزاع میکردید و لیکن خدا سالم کرد قطعاً او به آنچه درون سینه هاست داناست ﴿۴۳﴾
وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِي أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّـهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا ۗ وَإِلَى اللَّـهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ ﴿٤٤﴾
آن هنگام که آنها را به شما نشان میداد وقتی که با آنها روبرو شدید تعدادشان را در چشمانتان کم نشان میداد و شما را در چشمهای آنها کم نشان میداد تا خدا بگذراند کاری را که انجام شدنی بود و بازگشت کارها بسوی خداست ﴿۴۴﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا وَاذْكُرُوا اللَّـهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ ﴿٤٥﴾
ای کسانی که ایمان آوردید وقتی با گروهی روبرو شدید پایداری کنید و ثابت قدم باشید و بسیار خدا را یاد کنید شاید رستگار شوید ﴿۴۵﴾
وَأَطِيعُوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ ۖوَاصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿٤٦﴾
و از خدا و رسولش اطاعت کنید وبا یکدیگر نزاع نکنید تا سست شوید و نیروهایتان را هدر ندهید و استقامت کنید که قطعآخدا با صابران است ﴿۴۶﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ خَرَجُوا مِن دِيَارِهِم بَطَرًا وَرِئَاءَ النَّاسِ وَيَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ ۚوَاللَّـهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطٌ ﴿٤٧﴾
و مانند کسانی نباشید که از دزار خد با خود نمایی به مردم و با سرپیچی از حق خارج شدند در حالیکه از راه خدا باز می داشتندو خدا به آنچه میکنند احاطه دارد ﴿۴۷﴾
وَإِذْ زَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَقَالَ لَا غَالِبَ لَكُمُ الْيَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَإِنِّي جَارٌ لَّكُمْ ۖ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَكَصَ عَلَىٰ عَقِبَيْهِ وَقَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكُمْ إِنِّي أَرَىٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّي أَخَافُ اللَّـهَ ۚ وَاللَّـهُ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٤٨﴾
و آن هنگام که شیطان اعمال آنها را برایشان آرایش کرد و گفت که امروز کسی از مردم نیست که بر شما غلبه کند در حالیکه من پناه دهندۀ شما هستم سپس وقتی که دو سپاه رو در رو شدند بر پیشینۀ خود برگشت و گفت من از شما منزجر هستم من چیزی را میبینم که شما آن را نمیبینید من از خدا میترسم و خدا در عقوبت شدید است ﴿۴۸﴾
إِذْ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَـٰؤُلَاءِ دِينُهُمْ ۗ وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ فَإِنَّ اللَّـهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٤٩﴾
وقتی که دورو و کسانی که در قلبشان مرض بود میگفتند اینها را دینشان فریب داده و هرکس بر خدا توکل کند قطعاً خدا نیرومند و حکیم است﴿۴۹﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ يَتَوَفَّى الَّذِينَ كَفَرُوا ۙ الْمَلَائِكَةُ يَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَأَدْبَارَهُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِيقِ ﴿٥٠﴾
و اگر میدیدی وقتی را که ملائکه جان کافران را میگیرند به صورتها و پشتهایشان میزنند و بچشید عذاب سوزاننده را ﴿۵۰﴾
ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَأَنَّ اللَّـهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ ﴿٥١﴾
بدلیل انچه با دستهای خود پیش فرستادید و البته خدا ستم کننده بر بنده ها نیست ﴿۵۱﴾
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚكَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّـهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٥٢﴾
مانند شیوۀ آل فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند آیات خدا را انکار کردند سپس خدا آنها را به دلیل گناهانشان گرفت یقیناً خدا نیرومند و سخت عاقبت کننده است ﴿۵۲﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّـهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَىٰ قَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ۙ وَأَنَّ اللَّـهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٥٣﴾
آن به آن علت است که خدا تغییر نمیدهد نعمتی را که به قومی نعمت داده مگر اینکه آنچه را در خودشان است تغییر دهند و قطعاً خدا شنوای داناست﴿۵۳﴾
كَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙوَالَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَذَّبُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ فَأَهْلَكْنَاهُم بِذُنُوبِهِمْ وَأَغْرَقْنَا آلَ فِرْعَوْنَ ۚ وَكُلٌّ كَانُوا ظَالِمِينَ ﴿٥٤﴾
مانند عادت خاندان فرعون و کسانی که قبل از آنها بودند آیات پروردگارشان را دروغ شمردند پس آنها را به دلیل گناهانشان هلاک کردیم و خاندان فرعون را غرق کردیم و همه ی آنها ستمگر بودند﴿۵۴﴾
إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللَّـهِ الَّذِينَ كَفَرُوا فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٥٥﴾
قطعآ بدترین جنبنده ها نزد خدا آنهایی هستند که کافر شدند و ایمان نمی آورند﴿۵۵﴾
الَّذِينَ عَاهَدتَّ مِنْهُمْ ثُمَّ يَنقُضُونَ عَهْدَهُمْ فِي كُلِّ مَرَّةٍ وَهُمْ لَا يَتَّقُونَ ﴿٥٦﴾
کسانی که با آنها پیمان بستی سپس عهدشان را در هر مرتبه به هم میزنند و آنها رعایت نمیکنند ﴿۵۶﴾
فَإِمَّا تَثْقَفَنَّهُمْ فِي الْحَرْبِ فَشَرِّدْ بِهِم مَّنْ خَلْفَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَذَّكَّرُونَ ﴿٥٧﴾
و اگر با انها در جنگ درگیر شدی آنها را فراری بده و یا از پشت سرشان پراکنده ساز شاید آنها متذکر شوند﴿۵۷﴾
وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَىٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ الْخَائِنِينَ ﴿٥٨﴾
و اگر از خیانت کردن قومی ترس داشتی پس عهدشان را بسوی آنها بینداز به اندازه مساوی ( به اندازه ای که خیانت کردند و عهدشان را رعایت نکردند ) البته خدا خیانتکاران را دوست ندارد ﴿۵۸﴾
وَلَا يَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَبَقُوا ۚ إِنَّهُمْ لَا يُعْجِزُونَ ﴿٥٩﴾
و کسانی که کافر شدند گمان نکنند که جلو افتاده اند قطعاً انها چیزی را عاجز نمیکنند (کفرشان بی تاثیر است)﴿۵۹﴾
وَأَعِدُّوا لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّـهِ وَعَدُوَّكُمْ وَآخَرِينَ مِن دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّـهُ يَعْلَمُهُمْ ۚ وَمَا تُنفِقُوا مِن شَيْءٍ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنتُمْ لَا تُظْلَمُونَ ﴿٦٠﴾
و هر چه میتوانید از نیرو و لشگر اسب سواران برایشان آماده کنید که بوسیلۀ آن دشمن خدا و دشمن خودتان را بترسانید و دیگرانی غیر از آنها که آنها را نمیشناسید و خدا آنها را میشناسد و هر چه در راه خدا خرج کنید به شما پرداخته میشود و بر شما ستم نمیشود ﴿۶۰﴾
وَإِن جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦١﴾
و اگر تمایل به صلح پیدا کردند تو هم با آنها صلح کن و بر خدا توکل کن که او شنوای داناست ﴿۶۱﴾
وَإِن يُرِيدُوا أَن يَخْدَعُوكَ فَإِنَّ حَسْبَكَ اللَّـهُ ۚ هُوَ الَّذِي أَيَّدَكَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِينَ ﴿٦٢﴾
و اگر بخواهند که تو را فریب دهند حتماً خدا برایت کافیست او کسی است که با یاری خودش و با مومنان تو را کمک کرد ﴿۶۲﴾
وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ ۚ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفْتَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ أَلَّفَ بَيْنَهُمْ ۚ إِنَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٦٣﴾
و بین قلبهایشان ارتباط داد و اگر تو تمام آنچه در زمین است را خرج میکردی نمی توانستی که دوستی را بین دلهای آنها بر قرار کنی و لکن خدا دوستی را بین آنها ایجاد کرد و البته او عزتمند حکیم است﴿۶۳﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَسْبُكَ اللَّـهُ وَمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٦٤﴾
ای پیغمبر! خدا و کسانی از مومنان که از تو پیروی کردند برای تو کافیست ﴿۶۴﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ ۚ إِن يَكُن مِّنكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ يَغْلِبُوا أَلْفًا مِّنَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ﴿٦٥﴾
ای پیامبر مومنان را برای پیکار تهییج کن اگر بیست نفر از شما صبر کننده باشند بر دویست نفر غلبه می کنند و اگر یکصد نفر باشید بر هزار نفر غلبه می کنید از آنانکه کفر ورزیدند به خاطر آنکه آنها قومی دانشمند ( آگاه و هوشیار) نیستند ﴿۶۵﴾
الْآنَ خَفَّفَ اللَّـهُ عَنكُمْ وَعَلِمَ أَنَّ فِيكُمْ ضَعْفًا ۚ فَإِن يَكُن مِّنكُم مِّائَةٌ صَابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ ۚ وَإِن يَكُن مِّنكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ مَعَ الصَّابِرِينَ ﴿٦٦﴾
اینک خدا تخفیف داد ( سبک کرد )از شما و میداند که در شما ضعف وجود دارد پس اگر هزار نفر از شما باشد بر دو هزار نفر با اجازۀ خدا غلبه میکند و خدا با شکیبایان است ﴿۶۶﴾
مَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَكُونَ لَهُ أَسْرَىٰ حَتَّىٰ يُثْخِنَ فِي الْأَرْضِ ۚ تُرِيدُونَ عَرَضَ الدُّنْيَا وَاللَّـهُ يُرِيدُ الْآخِرَةَ ۗ وَاللَّـهُ عَزِيزٌ حَكِيمٌ ﴿٦٧﴾
شایستۀ پیغمبر نیست که برای او اسیرانی باشد (و شایستۀ پیامبر نیست) تا در زمین قتل عام کند شما بهره مندی زندگی دنیا را میخواهید و خدا آخرت را میخواهد و خدا نیرومند حکیم است ﴿۶۷﴾
لَّوْلَا كِتَابٌ مِّنَ اللَّـهِ سَبَقَ لَمَسَّكُمْ فِيمَا أَخَذْتُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿٦٨﴾
اگر (مسیر آفرینش)از جانب خدا از قبل نوشته نشده بود حتماً در آنچه بر گرفتید عذابی بزرگ به شما میرسید﴿۶۸﴾
فَكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَيِّبًا ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿٦٩﴾
پس از چیزهای با ارزش حلالی که بی زحمت به دست آورده اید گوارا بخورید و حدود خدا را رعایت کنید که قطعاً خدا آمرزندۀ بخششگر است ﴿۶۹﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّمَن فِي أَيْدِيكُم مِّنَ الْأَسْرَىٰ إِن يَعْلَمِ اللَّـهُ فِي قُلُوبِكُمْ خَيْرًا يُؤْتِكُمْ خَيْرًا مِّمَّا أُخِذَ مِنكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ۗوَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٧٠﴾
ای پیامبر به کسانی که در دستهای شما اسیر هستند از اسیرها بگو اگر خدا در قلبهای شما خیری را بداند, به شما بهتر ازآن چیزهایی که از شما گرفته شده میدهد و برای شما می آمرزد و خدا آمرزنده ی مهربان است ﴿۷۰﴾
وَإِن يُرِيدُوا خِيَانَتَكَ فَقَدْ خَانُوا اللَّـهَ مِن قَبْلُ فَأَمْكَنَ مِنْهُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٧١﴾
و اگر میخواهند به تو خیانت کنند البته از قبل به خدا خیانت کرده اند و تو را نسبت به آنها قدرتمندی داد و خدا دانی با حکمت است﴿۷۱﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُولَـٰئِكَ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يُهَاجِرُوا مَا لَكُم مِّن وَلَايَتِهِم مِّن شَيْءٍ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا ۚ وَإِنِ اسْتَنصَرُوكُمْ فِي الدِّينِ فَعَلَيْكُمُ النَّصْرُ إِلَّا عَلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ ۗ وَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٧٢﴾
قطعاً کسانی که ایمان آوردند و هجرت کردند وبا اموالشان و جانهایشان در راه خدا جهاد کردند و کسانی که پناه دادند و کمک کردند آنان هستند که بعضی از آنها دوستان گروهی دیگر هستند و کسانی که ایمان آوردند ولی هجرت نکردند چیزی از رابطۀ دوستی با آنها برای شما نیست تا وقتی هجرت کنند و اگر ازشما در راه دین کمک خواستند , پس وظیفۀ شما کمک کردن است مگر بر علیه قومی که میان شما و آنها پیمان وجود دارد و خدا به آنچه میکنید بیناست ﴿۷۲﴾
وَالَّذِينَ كَفَرُوا بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ إِلَّا تَفْعَلُوهُ تَكُن فِتْنَةٌ فِي الْأَرْضِ وَفَسَادٌ كَبِيرٌ ﴿٧٣﴾
و آنها که کافر شدند بعضی از آنها دوستان بعضی دیگر هستند اگر انجامش ندهید در زمین فتنه و فساد بزرکی میشود ﴿۷۳﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالَّذِينَ آوَوا وَّنَصَرُوا أُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا ۚ لَّهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ ﴿٧٤﴾
و کسانی که ایمان آوردند و در راه خدا هجرت کردند و جهاد کردند و کسانی که پناه دادند و کمک کردند آنها مومنان حقیقی هستند برای آنها آمرزش وروزی باکرامت است ﴿۷۴﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا مِن بَعْدُ وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا مَعَكُمْ فَأُولَـٰئِكَ مِنكُمْ ۚ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّـهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿٧٥﴾
و کسانی که بعد از آن ایمان آوردند و هجرت کردند وبا شما جهاد کردند آنها از شما هستند و خویشاوندان شما در کتاب خدا بعضی نزدیکتر به شما هستند نسبت به بعضی دیگریقینآ خدا به هر چیزی داناست ﴿۷۵﴾
الحمد لله ۸/۱۰/۱۳۸۸ بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر