سورة الروم
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحمت کنندۀ رحم گستر
الم ﴿١﴾
الم ﴿١﴾
الف لام
میم ﴿١﴾
غُلِبَتِ الرُّومُ ﴿٢﴾
روم مغلوب شدند ﴿۲﴾
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ ﴿٣﴾
در سرزمینی نزدیک و آنها بعد از مغلوب شدنشان بزودی غلبه پیدا خواهند کرد ﴿۳﴾
فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّـهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ ۚوَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ﴿٤﴾
در چند سال (بین ۳ تا۹ سال) فرمان مخصوص خداست از قبل و از بعد در آن روز مومنین شاد میشوند ﴿۴﴾
بِنَصْرِ اللَّـهِ ۚ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٥﴾
توسط یاری از خداوند کمک میکند آنکس را که می خواهد و او عزتمند رحمت گستر است ﴿۵﴾
وَعْدَ اللَّـهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّـهُ وَعْدَهُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ﴿٦﴾
وعدۀ خداست و خدا خلف وعده نمی کند و لکن بیشتر مردم نمی دانند ﴿۶﴾
يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ ﴿٧﴾
از زندگی دنیا ظاهرش را میدانند و آنها از آخرتشان غافل هستند ﴿۷﴾
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِم ۗ مَّا خَلَقَ اللَّـهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ ﴿٨﴾
آیا در نفوس خودشان تفکر نمی کنند خدا آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست را خلق نکرد مگر به حقیقت و سر رسیدی معین و البته بسیاری از مردم به برخورد پروردگارشان (با اعمال انسانها) کافر هستند ﴿۸﴾
أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٩﴾
آیا در زمین گردش نمی کنند تا بنگرند عاقبت کسانی که قبل از آنها بودند چگونه بود ؟ آنها قوی تر از آنها بودند و زمین را بیشتر دگرگون کردند و آبادش ساختند بسیار بیشتر از آنچه آنها آباد کردند و رسولانشان با دلایل روشن برایشان آمدند و شایسته ی خدا نبود که به آنها ستم کند ولیکن آنها به خودشان ستم میکردند ﴿۹﴾
ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١٠﴾
پس عاقبت کسانی که بصورت بدی مرتکب اعمال زشت میشدند آن بود که آیات خدا را دروغ خواندند و آنها (آیات را) مسخره میکردند ﴿۱۰﴾
اللَّـهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴿١١﴾
خدا آفرینش را آغاز میکند سپس بازش میگرداند سپس بسوی او باز گردانده میشوید ﴿۱۱﴾
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ ﴿١٢﴾
و روزی که ساعت (قیامت) بر پا داشته شود مجرمان نا امید میشوند ﴿۱۲﴾
وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ ﴿١٣﴾
و برای آنها شریکانی نباشد که آنها را شفاعت کنند و آنها به شریکان خود کافر می گردند ﴿۱۳﴾
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ ﴿١٤﴾
و روزی که ساعت (قیامت) برپا داشته شود آنها در آن روز پراکنده میشوند ﴿۱۴﴾
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ ﴿١٥﴾
و اما کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پس آنها در سبزی و خرمی شادمانند ﴿۱۵﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ فَأُولَـٰئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ ﴿١٦﴾
و اما کسانی که آیات ما را دروغ و برخورد(با مجرمین و مومنین در) آخرت را نیز دروغ خواندند پس آنها در عذابی حاضر شده هستند ﴿۱۶﴾
فَسُبْحَانَ اللَّـهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ ﴿١٧﴾
پس منزه بدارید خدا را هنگامی که شب میکنید و هنگامی که صبح میکنید ﴿۱۷﴾
وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ ﴿١٨﴾
و حمد و ستایش در آسمانها و در زمین فقط مخصوص خداست﴿۱۸﴾
يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ ﴿١٩﴾
زندگی را از مرگ بیرون می آورد و مرگ را ازدل زندگی بیرون می آورد و زمین را بعد از مرگش زنده می گرداند و آنگونه بیرون آورده میشوید﴿۱۹﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ ﴿٢٠﴾
و از آیات خداست که شما را از دل خاک خلق کرد و آنگاه شما بشری هستید که منتشر میشوید ﴿۲۰﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾
و از آیاتش آنست که از نفس خودتان برایتان زوجه هایی خلق کرد تا بسوی آن (زوج یا همسر) آرامش یابید و میان شما دوستی و رحمت قرار داد البته در آن نشانه هایی است برای قومی که تفکر میکنند ﴿۲۱﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ ﴿٢٢﴾
و از آیاتش آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانها و رنگهای شمایت البته در آن نشانه هاییست برای جهانها ﴿۲۲﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ مَنَامُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُم مِّن فَضْلِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ ﴿٢٣﴾
و از آیاتش خواب شما در شب و روز و جستجو کردن از نعمتهای اوست البته در آن نشانه هاییست برای قومی که میشنوند﴿۲۳﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٢٤﴾
و از آیاتش آنست که برق را بعنوان ترس و طمع به شما مینمایاند و از آسمان آبی نازل میکند و زمین را بعد از مرگش بوسیلۀ آن (آب) زنده می گرداند البته ار آن نشانه هایی برای قومی است که عقل خود را بکار می گیرند﴿۲۴﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ ﴿٢٥﴾
و از آیاتش آن است که آسمان و زمین به دستور او پابرجاست سپس ان هنگام که شما را بخواند از زمین خواندنی در آن هنگام شما بیرون می آیید﴿۲۵﴾
وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ ﴿٢٦﴾
و هر کس که در آسمانها و زمین است از آن اوست و همگی برای او متواضع هستند ﴿۲۶﴾
وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٧﴾
و او کسی است که آفرینش را آغاز میکند سپس آن را بر میگرداند و آن برایش بسیار آسان است و مثالهایی برتر در آسمانها و زمین از آن اوست و او عزتمند حکیم است ﴿۲۷﴾
ضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِّنْ أَنفُسِكُمْ ۖ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٢٨﴾
و برای شما مثالی از خودتان زده شد آیا برای شما از زنهای هم پیمان شما از آنچه به شما روزی دادیم شریکانی هستند که شما در آن (روزی) با آنها برابر باشید ؟ آیا همانقدر که برای جانهای خود می ترسید آیا برای آنها هم میتر سید ؟ آنگونه آیات را جدا میسازیم برای قومی که به عقل رجوع میکنند﴿۲۸﴾
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖفَمَن يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّـهُ ۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿٢٩﴾
بلکه کسانی که ستم کردند به نادانی از هوسهای خود پیروی کردند . پس چه کسی هدایت میکند آنکس را که خدا او را گمراه کرده و برای آنها یاورانی نیست﴿۲۹﴾
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾
و روی خود را برای آیین یکتا پرستی برپا دار آفرینش خداییست که انسان را بر طبق آن (قوانین) آفرید تبدیلی برای خلق خدا نیست آن دین پایدار است و لیکن بیشتر مردم نمی دانند ﴿۳۰﴾
مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿٣١﴾
بازگشت کننده بسوی او باشید و حدود خدا را رعایت کنید و نماز را برپا دارید و از مشرکان نباشید﴿۳۱﴾
مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖكُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٣٢﴾
از کسانی که دین خود را متفرق کردند و دسته و گروه شدند هر حزبی به آ نچه که در نزدشان است مغرورند ﴿۳۲﴾
وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴿٣٣﴾
و وقتی به مردم ضرری میرسد پروردگارشان را می خوانند بازگشت کننده بسوی او سپس وقتی به آنها رحمتی از او برسد در آن هنگام گروهی از آنها به پروردگارشان شرک می ورزند ﴿۳۳﴾
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚفَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٤﴾
تا کافر شوند بوسیلۀ آنچه به آنها دادیم و بهره مند گردند و بزودی خواهید دانست ﴿۳۴﴾
أَمْ أَنزَلْنَا عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ يُشْرِكُونَ ﴿٣٥﴾
یا بر آنها فرمانروایی نازل کردیم که او با آنها سخن میگوید در مورد آنچه که بوسیلۀ آن شرک می ورزیدند﴿۳۵﴾
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ ﴿٣٦﴾
و وقتی به انسان رحمتی از خود می چشانیم به آن شادمان می شود و اگر بدلیل آنچه انجام میدهند به آنها بدی برسد در آن هنگام آنها نا امید می شوند ﴿۳۶﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّـهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٣٧﴾
آیا نمی بینند که خدا روزی را بر هرکس بخواهد گشایش میدهد و یا اندازه می دهد ؟ البته در آن حتمآ نشانه هاییست برای قومی که ایمان می آورند ﴿۳۷﴾
فَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّـهِ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٣٨﴾
پس به خویشاوند حقش را بده و به بینوا و آواره (هم حقشان را بده) آن برای کسانی که در پی خشنودی خدا هستند بهتر است و آنها همان رستگاران هستند ﴿۳۸﴾
وَمَا آتَيْتُم مِّن رِّبًا لِّيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُو عِندَ اللَّـهِ ۖ وَمَا آتَيْتُم مِّن زَكَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّـهِ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ ﴿٣٩﴾
و آنچه از ربا (نزول) میدهند تا در اموال مردم سود کند پس آن در پیشگاه خدا سود نمی کند (افزایش نمی یابد) و آنچه را از پاکیزه (زکات)میدهید و خشنودی خدا را می خواهید . پس آنها (در نزد خدا) همان چند برابر بدست آورنده ها هستند﴿۳۹﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۖ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَٰلِكُم مِّن شَيْءٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٤٠﴾
خدا کسی است که شما را خلق کرد سپس به شما روزی داد سپس شما را می میراند و پس از آن شما را زنده می کند آیا از کسانی که با او شریک قرار میدهید کدامیک می توانند چیزی از این کارها را انجام دهد ؟ او منزه است و برتر است از آنچه با او شریک میگردانید﴿۴۰﴾
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٤١﴾
فساد در خشکی و دریا ظاهر شد بدلیل آنچه مردم با دستهایشان کسب کردند برای آنکه کیفر بعضی از کارهایی که انجام میدهند را بچشند و شاید آنها از راه غلط بر گردند﴿۴۱﴾
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلُ ۚكَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِينَ ﴿٤٢﴾
بگو در زمین گردش کنید تا ببینید عاقبت کسانی که از قبل بودند چگونه بود وبیشتر آنها مشرک بودند﴿۴۲﴾
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ۖ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ ﴿٤٣﴾
پس روی خود را برای دین استوار و پایدار برپا دار قبل از آنکه روزی برسد که در آن بازگشتی (به دنیا) از جانب خدا وجود ندارد در آن روز پراکنده میشوند ﴿۴۳﴾
مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ ﴿٤٤﴾
هرکس کفر ورزد کفرش بر علیه اوست و هر کس عمل شایسته انجام دهد پس برای خودشان آماده میکنند ﴿۴۴﴾
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ ﴿٤٥﴾
تا خدا از رحمتش به کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پاداش دهد البته او کافران را دوست ندارد ﴿۴۵﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٤٦﴾
و از آیاتش آنست که بادها را بعنوان بشارت دهنده هایی میفرستد و تا از رحمتش به شما بچشاند و تا کشتی با دستور او (قوانین خدا) جاری گردد و برای اینکه از نعمتش طلب کنید و باشد که شما شکر گذاری کنید﴿۴۶﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا ۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٧﴾
و قبل از تو رسولانی را بسوی قومشان فرستادیم و برایشان دلایل روشنگر آوردند و از کسانی که مرتکب جرم شدند انتقام گرفتیم و یاری کردن به مومنان حقی بود که بر عهده ی ما بود ﴿۴۷﴾
اللَّـهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٨﴾
خدا کسی است که بادها را میفرستد و ابر ها را به جوش و خروش می آورد و آن را در آسمان پهن میکند هر طوری که می خواهد و او را بعنوان پوششی قرار میدهد و تو باران را می بینی که از میان آن بیرون می آید و ان هنگام آن را به هر کس از بنده هایش که می خواهد میرساند در آن هنگام آنها شادی می کنند ﴿۴۸﴾
وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ ﴿٤٩﴾
و در حالیکه قبل از آنکه آن (باران) را برایشان بفرستیم آنها نومید بودند ﴿۴۹﴾
فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّـهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾
پس به آثار رحمت خدا نظر کن که چگونه زمین را بعد از مرگش زنده می کند البته او همان است که مرده ها را زنده میکند و او بر هر چیز تواناست﴿۵۰﴾
وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ ﴿٥١﴾
و اگر بادی بفرستیم که آن (سرزمین سبز و خرم) را زرد و خشک گرداند البته بعد از آن گمراه می شوند و انکار می کنند ﴿۵۱﴾
فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ﴿٥٢﴾
و تو نمی توانی به مرده ها چیزی بشنو انی و به کرها وقتی که به تو پشت می کنند نمی توانی صدایی را بشنوانی﴿۵۲﴾
وَمَا أَنتَ بِهَادِ الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ ۖ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ ﴿٥٣﴾
و تو کورها را از گمرا هیشان نمی توانی هدایت کنی تو نمی توانی بشنوانی مگر کسی را که به آیات ما ایمان می آورد و آنها مسلمان هستند﴿۵۳﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً ۚيَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ ﴿٥٤﴾
خدا کسی است که شما را از ضعف خلق کرد سپس بعد از ضعف (برایتان) نیرومندی قرار داد سپس بعد از نیرومندی ضعف و پیری را قرار داد آنچه را که می خواهد می آفریند و او دانشمندی تواناست ﴿۵۴﴾
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ﴿٥٥﴾
و روزی که ساعت (قیامت) برپا داشته شود مجرمین قسم می خورند که غیر از ساعتی (در دنیا) نمانده اند آنگونه بودند دروغ می بافتند ﴿۵۵﴾
وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّـهِ إِلَىٰ يَوْمِ الْبَعْثِ ۖ فَهَـٰذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَـٰكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴿٥٦﴾
و کسانی که به آنها دانش و ایمان داده شد می گویند البته شما در کتاب خدا (در دنیا) تا روزبر انگیخته شدن ماندید و امروز روز بر انگیخته شدن است و لکن بیشتر شما نمی دانید ﴿۵۶﴾
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ﴿٥٧﴾
آن روز عذر خواهی کسانی که ستمگری کردند سودی ندارد و نه آنها مورد رضایت (خدا) قرار میگیرند﴿۵۷﴾
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾
و قطعاً ما در این قرآن برای مردم از هر مثالی (برای هدایت) بیان کردیم و اگر برایشان آیه ای بیاوری البته کسانی که کافر شدند می گویند شما غیر از اینکه به راه باطل می خوانید چیز دیگری نیستید ﴿۵۸﴾
كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾
آنگونه خدا آن را مطبوع کرد (مورد پذیرش کرد) بر قلبهای کسانی که نمی دانند﴿۵۹﴾
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ﴿٦٠﴾
پس صبر کن که وعده خدا حقیقی است و کسانی که یقین ندارند تو را به بی خردی نکشانند ﴿۶۰﴾
غُلِبَتِ الرُّومُ ﴿٢﴾
روم مغلوب شدند ﴿۲﴾
فِي أَدْنَى الْأَرْضِ وَهُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُونَ ﴿٣﴾
در سرزمینی نزدیک و آنها بعد از مغلوب شدنشان بزودی غلبه پیدا خواهند کرد ﴿۳﴾
فِي بِضْعِ سِنِينَ ۗ لِلَّـهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ ۚوَيَوْمَئِذٍ يَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ ﴿٤﴾
در چند سال (بین ۳ تا۹ سال) فرمان مخصوص خداست از قبل و از بعد در آن روز مومنین شاد میشوند ﴿۴﴾
بِنَصْرِ اللَّـهِ ۚ يَنصُرُ مَن يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٥﴾
توسط یاری از خداوند کمک میکند آنکس را که می خواهد و او عزتمند رحمت گستر است ﴿۵﴾
وَعْدَ اللَّـهِ ۖ لَا يُخْلِفُ اللَّـهُ وَعْدَهُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ﴿٦﴾
وعدۀ خداست و خدا خلف وعده نمی کند و لکن بیشتر مردم نمی دانند ﴿۶﴾
يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ ﴿٧﴾
از زندگی دنیا ظاهرش را میدانند و آنها از آخرتشان غافل هستند ﴿۷﴾
أَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِي أَنفُسِهِم ۗ مَّا خَلَقَ اللَّـهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ وَأَجَلٍ مُّسَمًّى ۗ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ لَكَافِرُونَ ﴿٨﴾
آیا در نفوس خودشان تفکر نمی کنند خدا آسمانها و زمین و آنچه میان آنهاست را خلق نکرد مگر به حقیقت و سر رسیدی معین و البته بسیاری از مردم به برخورد پروردگارشان (با اعمال انسانها) کافر هستند ﴿۸﴾
أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَأَثَارُوا الْأَرْضَ وَعَمَرُوهَا أَكْثَرَ مِمَّا عَمَرُوهَا وَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ فَمَا كَانَ اللَّـهُ لِيَظْلِمَهُمْ وَلَـٰكِن كَانُوا أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٩﴾
آیا در زمین گردش نمی کنند تا بنگرند عاقبت کسانی که قبل از آنها بودند چگونه بود ؟ آنها قوی تر از آنها بودند و زمین را بیشتر دگرگون کردند و آبادش ساختند بسیار بیشتر از آنچه آنها آباد کردند و رسولانشان با دلایل روشن برایشان آمدند و شایسته ی خدا نبود که به آنها ستم کند ولیکن آنها به خودشان ستم میکردند ﴿۹﴾
ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَىٰ أَن كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ وَكَانُوا بِهَا يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١٠﴾
پس عاقبت کسانی که بصورت بدی مرتکب اعمال زشت میشدند آن بود که آیات خدا را دروغ خواندند و آنها (آیات را) مسخره میکردند ﴿۱۰﴾
اللَّـهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴿١١﴾
خدا آفرینش را آغاز میکند سپس بازش میگرداند سپس بسوی او باز گردانده میشوید ﴿۱۱﴾
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ ﴿١٢﴾
و روزی که ساعت (قیامت) بر پا داشته شود مجرمان نا امید میشوند ﴿۱۲﴾
وَلَمْ يَكُن لَّهُم مِّن شُرَكَائِهِمْ شُفَعَاءُ وَكَانُوا بِشُرَكَائِهِمْ كَافِرِينَ ﴿١٣﴾
و برای آنها شریکانی نباشد که آنها را شفاعت کنند و آنها به شریکان خود کافر می گردند ﴿۱۳﴾
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يَوْمَئِذٍ يَتَفَرَّقُونَ ﴿١٤﴾
و روزی که ساعت (قیامت) برپا داشته شود آنها در آن روز پراکنده میشوند ﴿۱۴﴾
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَهُمْ فِي رَوْضَةٍ يُحْبَرُونَ ﴿١٥﴾
و اما کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پس آنها در سبزی و خرمی شادمانند ﴿۱۵﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَلِقَاءِ الْآخِرَةِ فَأُولَـٰئِكَ فِي الْعَذَابِ مُحْضَرُونَ ﴿١٦﴾
و اما کسانی که آیات ما را دروغ و برخورد(با مجرمین و مومنین در) آخرت را نیز دروغ خواندند پس آنها در عذابی حاضر شده هستند ﴿۱۶﴾
فَسُبْحَانَ اللَّـهِ حِينَ تُمْسُونَ وَحِينَ تُصْبِحُونَ ﴿١٧﴾
پس منزه بدارید خدا را هنگامی که شب میکنید و هنگامی که صبح میکنید ﴿۱۷﴾
وَلَهُ الْحَمْدُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَعَشِيًّا وَحِينَ تُظْهِرُونَ ﴿١٨﴾
و حمد و ستایش در آسمانها و در زمین فقط مخصوص خداست﴿۱۸﴾
يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَيُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ وَكَذَٰلِكَ تُخْرَجُونَ ﴿١٩﴾
زندگی را از مرگ بیرون می آورد و مرگ را ازدل زندگی بیرون می آورد و زمین را بعد از مرگش زنده می گرداند و آنگونه بیرون آورده میشوید﴿۱۹﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ إِذَا أَنتُم بَشَرٌ تَنتَشِرُونَ ﴿٢٠﴾
و از آیات خداست که شما را از دل خاک خلق کرد و آنگاه شما بشری هستید که منتشر میشوید ﴿۲۰﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِّتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُم مَّوَدَّةً وَرَحْمَةً ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾
و از آیاتش آنست که از نفس خودتان برایتان زوجه هایی خلق کرد تا بسوی آن (زوج یا همسر) آرامش یابید و میان شما دوستی و رحمت قرار داد البته در آن نشانه هایی است برای قومی که تفکر میکنند ﴿۲۱﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافُ أَلْسِنَتِكُمْ وَأَلْوَانِكُمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّلْعَالِمِينَ ﴿٢٢﴾
و از آیاتش آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانها و رنگهای شمایت البته در آن نشانه هاییست برای جهانها ﴿۲۲﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ مَنَامُكُم بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَابْتِغَاؤُكُم مِّن فَضْلِهِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ ﴿٢٣﴾
و از آیاتش خواب شما در شب و روز و جستجو کردن از نعمتهای اوست البته در آن نشانه هاییست برای قومی که میشنوند﴿۲۳﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَيُحْيِي بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٢٤﴾
و از آیاتش آنست که برق را بعنوان ترس و طمع به شما مینمایاند و از آسمان آبی نازل میکند و زمین را بعد از مرگش بوسیلۀ آن (آب) زنده می گرداند البته ار آن نشانه هایی برای قومی است که عقل خود را بکار می گیرند﴿۲۴﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاكُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ ﴿٢٥﴾
و از آیاتش آن است که آسمان و زمین به دستور او پابرجاست سپس ان هنگام که شما را بخواند از زمین خواندنی در آن هنگام شما بیرون می آیید﴿۲۵﴾
وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ كُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ ﴿٢٦﴾
و هر کس که در آسمانها و زمین است از آن اوست و همگی برای او متواضع هستند ﴿۲۶﴾
وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ ۚ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَىٰ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٧﴾
و او کسی است که آفرینش را آغاز میکند سپس آن را بر میگرداند و آن برایش بسیار آسان است و مثالهایی برتر در آسمانها و زمین از آن اوست و او عزتمند حکیم است ﴿۲۷﴾
ضَرَبَ لَكُم مَّثَلًا مِّنْ أَنفُسِكُمْ ۖ هَل لَّكُم مِّن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن شُرَكَاءَ فِي مَا رَزَقْنَاكُمْ فَأَنتُمْ فِيهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ كَخِيفَتِكُمْ أَنفُسَكُمْ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٢٨﴾
و برای شما مثالی از خودتان زده شد آیا برای شما از زنهای هم پیمان شما از آنچه به شما روزی دادیم شریکانی هستند که شما در آن (روزی) با آنها برابر باشید ؟ آیا همانقدر که برای جانهای خود می ترسید آیا برای آنها هم میتر سید ؟ آنگونه آیات را جدا میسازیم برای قومی که به عقل رجوع میکنند﴿۲۸﴾
بَلِ اتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ ۖفَمَن يَهْدِي مَنْ أَضَلَّ اللَّـهُ ۖ وَمَا لَهُم مِّن نَّاصِرِينَ ﴿٢٩﴾
بلکه کسانی که ستم کردند به نادانی از هوسهای خود پیروی کردند . پس چه کسی هدایت میکند آنکس را که خدا او را گمراه کرده و برای آنها یاورانی نیست﴿۲۹﴾
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّـهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْهَا ۚ لَا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٠﴾
و روی خود را برای آیین یکتا پرستی برپا دار آفرینش خداییست که انسان را بر طبق آن (قوانین) آفرید تبدیلی برای خلق خدا نیست آن دین پایدار است و لیکن بیشتر مردم نمی دانند ﴿۳۰﴾
مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿٣١﴾
بازگشت کننده بسوی او باشید و حدود خدا را رعایت کنید و نماز را برپا دارید و از مشرکان نباشید﴿۳۱﴾
مِنَ الَّذِينَ فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَكَانُوا شِيَعًا ۖكُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ ﴿٣٢﴾
از کسانی که دین خود را متفرق کردند و دسته و گروه شدند هر حزبی به آ نچه که در نزدشان است مغرورند ﴿۳۲﴾
وَإِذَا مَسَّ النَّاسَ ضُرٌّ دَعَوْا رَبَّهُم مُّنِيبِينَ إِلَيْهِ ثُمَّ إِذَا أَذَاقَهُم مِّنْهُ رَحْمَةً إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُم بِرَبِّهِمْ يُشْرِكُونَ ﴿٣٣﴾
و وقتی به مردم ضرری میرسد پروردگارشان را می خوانند بازگشت کننده بسوی او سپس وقتی به آنها رحمتی از او برسد در آن هنگام گروهی از آنها به پروردگارشان شرک می ورزند ﴿۳۳﴾
لِيَكْفُرُوا بِمَا آتَيْنَاهُمْ ۚفَتَمَتَّعُوا فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ﴿٣٤﴾
تا کافر شوند بوسیلۀ آنچه به آنها دادیم و بهره مند گردند و بزودی خواهید دانست ﴿۳۴﴾
أَمْ أَنزَلْنَا عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا فَهُوَ يَتَكَلَّمُ بِمَا كَانُوا بِهِ يُشْرِكُونَ ﴿٣٥﴾
یا بر آنها فرمانروایی نازل کردیم که او با آنها سخن میگوید در مورد آنچه که بوسیلۀ آن شرک می ورزیدند﴿۳۵﴾
وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً فَرِحُوا بِهَا ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ إِذَا هُمْ يَقْنَطُونَ ﴿٣٦﴾
و وقتی به انسان رحمتی از خود می چشانیم به آن شادمان می شود و اگر بدلیل آنچه انجام میدهند به آنها بدی برسد در آن هنگام آنها نا امید می شوند ﴿۳۶﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّـهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٣٧﴾
آیا نمی بینند که خدا روزی را بر هرکس بخواهد گشایش میدهد و یا اندازه می دهد ؟ البته در آن حتمآ نشانه هاییست برای قومی که ایمان می آورند ﴿۳۷﴾
فَآتِ ذَا الْقُرْبَىٰ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّـهِ ۖ وَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٣٨﴾
پس به خویشاوند حقش را بده و به بینوا و آواره (هم حقشان را بده) آن برای کسانی که در پی خشنودی خدا هستند بهتر است و آنها همان رستگاران هستند ﴿۳۸﴾
وَمَا آتَيْتُم مِّن رِّبًا لِّيَرْبُوَ فِي أَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا يَرْبُو عِندَ اللَّـهِ ۖ وَمَا آتَيْتُم مِّن زَكَاةٍ تُرِيدُونَ وَجْهَ اللَّـهِ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ ﴿٣٩﴾
و آنچه از ربا (نزول) میدهند تا در اموال مردم سود کند پس آن در پیشگاه خدا سود نمی کند (افزایش نمی یابد) و آنچه را از پاکیزه (زکات)میدهید و خشنودی خدا را می خواهید . پس آنها (در نزد خدا) همان چند برابر بدست آورنده ها هستند﴿۳۹﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَكُمْ ثُمَّ رَزَقَكُمْ ثُمَّ يُمِيتُكُمْ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ ۖ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَفْعَلُ مِن ذَٰلِكُم مِّن شَيْءٍ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٤٠﴾
خدا کسی است که شما را خلق کرد سپس به شما روزی داد سپس شما را می میراند و پس از آن شما را زنده می کند آیا از کسانی که با او شریک قرار میدهید کدامیک می توانند چیزی از این کارها را انجام دهد ؟ او منزه است و برتر است از آنچه با او شریک میگردانید﴿۴۰﴾
ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ لِيُذِيقَهُم بَعْضَ الَّذِي عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٤١﴾
فساد در خشکی و دریا ظاهر شد بدلیل آنچه مردم با دستهایشان کسب کردند برای آنکه کیفر بعضی از کارهایی که انجام میدهند را بچشند و شاید آنها از راه غلط بر گردند﴿۴۱﴾
قُلْ سِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلُ ۚكَانَ أَكْثَرُهُم مُّشْرِكِينَ ﴿٤٢﴾
بگو در زمین گردش کنید تا ببینید عاقبت کسانی که از قبل بودند چگونه بود وبیشتر آنها مشرک بودند﴿۴۲﴾
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ الْقَيِّمِ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا مَرَدَّ لَهُ مِنَ اللَّـهِ ۖ يَوْمَئِذٍ يَصَّدَّعُونَ ﴿٤٣﴾
پس روی خود را برای دین استوار و پایدار برپا دار قبل از آنکه روزی برسد که در آن بازگشتی (به دنیا) از جانب خدا وجود ندارد در آن روز پراکنده میشوند ﴿۴۳﴾
مَن كَفَرَ فَعَلَيْهِ كُفْرُهُ ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِأَنفُسِهِمْ يَمْهَدُونَ ﴿٤٤﴾
هرکس کفر ورزد کفرش بر علیه اوست و هر کس عمل شایسته انجام دهد پس برای خودشان آماده میکنند ﴿۴۴﴾
لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِن فَضْلِهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الْكَافِرِينَ ﴿٤٥﴾
تا خدا از رحمتش به کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند پاداش دهد البته او کافران را دوست ندارد ﴿۴۵﴾
وَمِنْ آيَاتِهِ أَن يُرْسِلَ الرِّيَاحَ مُبَشِّرَاتٍ وَلِيُذِيقَكُم مِّن رَّحْمَتِهِ وَلِتَجْرِيَ الْفُلْكُ بِأَمْرِهِ وَلِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ ﴿٤٦﴾
و از آیاتش آنست که بادها را بعنوان بشارت دهنده هایی میفرستد و تا از رحمتش به شما بچشاند و تا کشتی با دستور او (قوانین خدا) جاری گردد و برای اینکه از نعمتش طلب کنید و باشد که شما شکر گذاری کنید﴿۴۶﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَانتَقَمْنَا مِنَ الَّذِينَ أَجْرَمُوا ۖ وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٤٧﴾
و قبل از تو رسولانی را بسوی قومشان فرستادیم و برایشان دلایل روشنگر آوردند و از کسانی که مرتکب جرم شدند انتقام گرفتیم و یاری کردن به مومنان حقی بود که بر عهده ی ما بود ﴿۴۷﴾
اللَّـهُ الَّذِي يُرْسِلُ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَيَبْسُطُهُ فِي السَّمَاءِ كَيْفَ يَشَاءُ وَيَجْعَلُهُ كِسَفًا فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلَالِهِ ۖ فَإِذَا أَصَابَ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ إِذَا هُمْ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٤٨﴾
خدا کسی است که بادها را میفرستد و ابر ها را به جوش و خروش می آورد و آن را در آسمان پهن میکند هر طوری که می خواهد و او را بعنوان پوششی قرار میدهد و تو باران را می بینی که از میان آن بیرون می آید و ان هنگام آن را به هر کس از بنده هایش که می خواهد میرساند در آن هنگام آنها شادی می کنند ﴿۴۸﴾
وَإِن كَانُوا مِن قَبْلِ أَن يُنَزَّلَ عَلَيْهِم مِّن قَبْلِهِ لَمُبْلِسِينَ ﴿٤٩﴾
و در حالیکه قبل از آنکه آن (باران) را برایشان بفرستیم آنها نومید بودند ﴿۴۹﴾
فَانظُرْ إِلَىٰ آثَارِ رَحْمَتِ اللَّـهِ كَيْفَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۖ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٥٠﴾
پس به آثار رحمت خدا نظر کن که چگونه زمین را بعد از مرگش زنده می کند البته او همان است که مرده ها را زنده میکند و او بر هر چیز تواناست﴿۵۰﴾
وَلَئِنْ أَرْسَلْنَا رِيحًا فَرَأَوْهُ مُصْفَرًّا لَّظَلُّوا مِن بَعْدِهِ يَكْفُرُونَ ﴿٥١﴾
و اگر بادی بفرستیم که آن (سرزمین سبز و خرم) را زرد و خشک گرداند البته بعد از آن گمراه می شوند و انکار می کنند ﴿۵۱﴾
فَإِنَّكَ لَا تُسْمِعُ الْمَوْتَىٰ وَلَا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعَاءَ إِذَا وَلَّوْا مُدْبِرِينَ﴿٥٢﴾
و تو نمی توانی به مرده ها چیزی بشنو انی و به کرها وقتی که به تو پشت می کنند نمی توانی صدایی را بشنوانی﴿۵۲﴾
وَمَا أَنتَ بِهَادِ الْعُمْيِ عَن ضَلَالَتِهِمْ ۖ إِن تُسْمِعُ إِلَّا مَن يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا فَهُم مُّسْلِمُونَ ﴿٥٣﴾
و تو کورها را از گمرا هیشان نمی توانی هدایت کنی تو نمی توانی بشنوانی مگر کسی را که به آیات ما ایمان می آورد و آنها مسلمان هستند﴿۵۳﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن ضَعْفٍ ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ ضَعْفٍ قُوَّةً ثُمَّ جَعَلَ مِن بَعْدِ قُوَّةٍ ضَعْفًا وَشَيْبَةً ۚيَخْلُقُ مَا يَشَاءُ ۖ وَهُوَ الْعَلِيمُ الْقَدِيرُ ﴿٥٤﴾
خدا کسی است که شما را از ضعف خلق کرد سپس بعد از ضعف (برایتان) نیرومندی قرار داد سپس بعد از نیرومندی ضعف و پیری را قرار داد آنچه را که می خواهد می آفریند و او دانشمندی تواناست ﴿۵۴﴾
وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يُقْسِمُ الْمُجْرِمُونَ مَا لَبِثُوا غَيْرَ سَاعَةٍ ۚ كَذَٰلِكَ كَانُوا يُؤْفَكُونَ﴿٥٥﴾
و روزی که ساعت (قیامت) برپا داشته شود مجرمین قسم می خورند که غیر از ساعتی (در دنیا) نمانده اند آنگونه بودند دروغ می بافتند ﴿۵۵﴾
وَقَالَ الَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَالْإِيمَانَ لَقَدْ لَبِثْتُمْ فِي كِتَابِ اللَّـهِ إِلَىٰ يَوْمِ الْبَعْثِ ۖ فَهَـٰذَا يَوْمُ الْبَعْثِ وَلَـٰكِنَّكُمْ كُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ﴿٥٦﴾
و کسانی که به آنها دانش و ایمان داده شد می گویند البته شما در کتاب خدا (در دنیا) تا روزبر انگیخته شدن ماندید و امروز روز بر انگیخته شدن است و لکن بیشتر شما نمی دانید ﴿۵۶﴾
فَيَوْمَئِذٍ لَّا يَنفَعُ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَعْذِرَتُهُمْ وَلَا هُمْ يُسْتَعْتَبُونَ﴿٥٧﴾
آن روز عذر خواهی کسانی که ستمگری کردند سودی ندارد و نه آنها مورد رضایت (خدا) قرار میگیرند﴿۵۷﴾
وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَـٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾
و قطعاً ما در این قرآن برای مردم از هر مثالی (برای هدایت) بیان کردیم و اگر برایشان آیه ای بیاوری البته کسانی که کافر شدند می گویند شما غیر از اینکه به راه باطل می خوانید چیز دیگری نیستید ﴿۵۸﴾
كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّـهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾
آنگونه خدا آن را مطبوع کرد (مورد پذیرش کرد) بر قلبهای کسانی که نمی دانند﴿۵۹﴾
فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ ۖ وَلَا يَسْتَخِفَّنَّكَ الَّذِينَ لَا يُوقِنُونَ ﴿٦٠﴾
پس صبر کن که وعده خدا حقیقی است و کسانی که یقین ندارند تو را به بی خردی نکشانند ﴿۶۰﴾
الحمد لله رب العرش العظیم ۱۰/۸/۱۳۹۱ بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر