سورة نوح
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحمت کنندۀ رحمت گستر
إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١﴾
إِنَّا أَرْسَلْنَا نُوحًا إِلَىٰ قَوْمِهِ أَنْ أَنذِرْ قَوْمَكَ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١﴾
البته که ما نوح را بسوی قومش فرستادیم که به
قومت هشدار بده قبل از آنکه عذاب دردناک برایشان بیاید ﴿۱﴾
قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢﴾
(نوح) گفت : ای قوم من ، من برای شما هشدار دهنده ای روشنگر هستم ﴿۲﴾
أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ ﴿٣﴾
که خدا را عبادت کنید و حدود خدا را رعایت کنید و از من اطاعت کنید﴿۳﴾
يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّـهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ ۖ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾
برای شما از گناهانتان می آمرزد و شما را تا سر رسیدی معین به تاخیر می اندازد البته سر رسید خدا وقتی که بیاید به تاخیر نمی افتد اگر شما بدانید﴿۴﴾
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا ﴿٥﴾
(نوح) گفت : پروردگارا من شب و روز قومم را دعوت کردم ﴿۵﴾
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا ﴿٦﴾
و دعوت من غیر از فرار برای آنها نیفزود ﴿۶﴾
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ﴿٧﴾
و من هر گاه آنها را دعوت کردم تا برای آنها (گناهانشان) را بیامرزی انگشتان خود را در گوشهایشان قرار دادند و لباسهایشان را دور خود پیچیدند (تا خود را پنهان سازند) و (بر انکار خود) اصرار کردند و متکبرانه ادعای بزرگ بودن کردند ﴿۷﴾
ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ﴿٨﴾
سپس من آنها را با صدای بلند دعوت کردم ﴿۸﴾
ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا ﴿٩﴾
و آنها را بصورت علنی و بصورت پنهانی (دعوت کردم) ﴿۹﴾
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا ﴿١٠﴾
و گفتم که از پروردگارتان آمرزش بخواهید که البته او آمرزنده بوده است ﴿۱۰﴾
يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا ﴿١١﴾
آسمان را بر شما ریزنده می فرستد ﴿۱۱﴾
وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا ﴿١٢﴾
و شما را بوسیله ی اموال و فرزندان کمک میکند و برای شما باغهایی قرار میدهد و جویبارهایی قرار میدهد ﴿۱۲﴾
مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّـهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾
چگونه است که شما امید به عظمت و بزرگی خدا ندارید ؟﴿۱۳﴾
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا ﴿١٤﴾
در حالیکه شما را در اندازه های گوناگون فرید ﴿۱۴﴾
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّـهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿١٥﴾
آیا نمی بینی که خدا چگونه آسمانهای هفت گانه را طبقه طبقه آفرید ؟ ﴿۱۵﴾
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿١٦﴾
و ماه را در آن نوری تابنده و خورشید را فروزان قرار داد ؟ ﴿۱۶﴾
وَاللَّـهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿١٧﴾
و خدا برای شما از زمین روییدنی را رویاند ﴿۱۷﴾
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا ﴿١٨﴾
سپس شما را در آن باز می گرداند و بیرون می آورد بیرون آوردنی ﴿۱۸﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿١٩﴾
و خدا زمین را برای شما گسترده قرار داد ﴿۱۹﴾
لِّتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا﴿٢٠﴾
تا در آن راه بروید راههایی وسیع و گسترده ﴿۲۰﴾
قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا ﴿٢١﴾
و نوح گفت : پروردگار من آنها من را عصیان کردند و از کسی پیروی کردند که مال و فرزندش غیر از خسارت سودی برایش نداشت ﴿۲۱﴾
وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا ﴿٢٢﴾
و نقشه ای بزرگ را نقشه کشیدند ﴿۲۲﴾
وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿٢٣﴾
و گفتند خدایان خود را رها نکنید و ود و سواع را رها نکنید و یغوث و یعوق و نصر را (نیز رها نکنید) ( اینها نام بتهایی بوده که در زمان نوح آنها را میپرستیدند که همگی انسان بوده اند تمام بتهایی که نام آنها در قران آمده همگی انسان بوده اند برای برسی بیشترو دیدن نام بتهای دیگر در قرآن به لینک مراجعه کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html ﴿۲۳﴾
وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿٢٤﴾
و البته بسیاری را گمراه کردند و بر ستمگران غیر از گمراهی نیفزود ﴿۲۴﴾
مِّمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ أَنصَارًا ﴿٢٥﴾
بدلیل خطاهایشان غرق شدند و به آتش در آورده شدند و غیر از خدا برای آنها یاورانی نمی یابی ﴿۲۵﴾
وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا ﴿٢٦﴾
و نوح گفت : ای پروردگار من بر روی زمین از کافران جنبنده ای را باقی نگذار ﴿۲۶﴾
إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ﴿٢٧﴾
اگر آنها را باقی گذاری بنده هایت را گمراه می کنند و غیر از فاسد و ناسپاس چیزی نمی زایند ﴿۲۷﴾
رَّبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا ﴿٢٨﴾
پروردگار من برای من و فرزندانم بیامرز و برای آنکس که داخل خانه ام شود از مردان و زنهای مومن و بر ستمگر غیر از نابودی نیفزا ﴿۲۸﴾
قَالَ يَا قَوْمِ إِنِّي لَكُمْ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢﴾
(نوح) گفت : ای قوم من ، من برای شما هشدار دهنده ای روشنگر هستم ﴿۲﴾
أَنِ اعْبُدُوا اللَّـهَ وَاتَّقُوهُ وَأَطِيعُونِ ﴿٣﴾
که خدا را عبادت کنید و حدود خدا را رعایت کنید و از من اطاعت کنید﴿۳﴾
يَغْفِرْ لَكُم مِّن ذُنُوبِكُمْ وَيُؤَخِّرْكُمْ إِلَىٰ أَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ إِنَّ أَجَلَ اللَّـهِ إِذَا جَاءَ لَا يُؤَخَّرُ ۖ لَوْ كُنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿٤﴾
برای شما از گناهانتان می آمرزد و شما را تا سر رسیدی معین به تاخیر می اندازد البته سر رسید خدا وقتی که بیاید به تاخیر نمی افتد اگر شما بدانید﴿۴﴾
قَالَ رَبِّ إِنِّي دَعَوْتُ قَوْمِي لَيْلًا وَنَهَارًا ﴿٥﴾
(نوح) گفت : پروردگارا من شب و روز قومم را دعوت کردم ﴿۵﴾
فَلَمْ يَزِدْهُمْ دُعَائِي إِلَّا فِرَارًا ﴿٦﴾
و دعوت من غیر از فرار برای آنها نیفزود ﴿۶﴾
وَإِنِّي كُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ لِتَغْفِرَ لَهُمْ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِي آذَانِهِمْ وَاسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ وَأَصَرُّوا وَاسْتَكْبَرُوا اسْتِكْبَارًا ﴿٧﴾
و من هر گاه آنها را دعوت کردم تا برای آنها (گناهانشان) را بیامرزی انگشتان خود را در گوشهایشان قرار دادند و لباسهایشان را دور خود پیچیدند (تا خود را پنهان سازند) و (بر انکار خود) اصرار کردند و متکبرانه ادعای بزرگ بودن کردند ﴿۷﴾
ثُمَّ إِنِّي دَعَوْتُهُمْ جِهَارًا ﴿٨﴾
سپس من آنها را با صدای بلند دعوت کردم ﴿۸﴾
ثُمَّ إِنِّي أَعْلَنتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا ﴿٩﴾
و آنها را بصورت علنی و بصورت پنهانی (دعوت کردم) ﴿۹﴾
فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا ﴿١٠﴾
و گفتم که از پروردگارتان آمرزش بخواهید که البته او آمرزنده بوده است ﴿۱۰﴾
يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُم مِّدْرَارًا ﴿١١﴾
آسمان را بر شما ریزنده می فرستد ﴿۱۱﴾
وَيُمْدِدْكُم بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا ﴿١٢﴾
و شما را بوسیله ی اموال و فرزندان کمک میکند و برای شما باغهایی قرار میدهد و جویبارهایی قرار میدهد ﴿۱۲﴾
مَّا لَكُمْ لَا تَرْجُونَ لِلَّـهِ وَقَارًا ﴿١٣﴾
چگونه است که شما امید به عظمت و بزرگی خدا ندارید ؟﴿۱۳﴾
وَقَدْ خَلَقَكُمْ أَطْوَارًا ﴿١٤﴾
در حالیکه شما را در اندازه های گوناگون فرید ﴿۱۴﴾
أَلَمْ تَرَوْا كَيْفَ خَلَقَ اللَّـهُ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ﴿١٥﴾
آیا نمی بینی که خدا چگونه آسمانهای هفت گانه را طبقه طبقه آفرید ؟ ﴿۱۵﴾
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا ﴿١٦﴾
و ماه را در آن نوری تابنده و خورشید را فروزان قرار داد ؟ ﴿۱۶﴾
وَاللَّـهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتًا ﴿١٧﴾
و خدا برای شما از زمین روییدنی را رویاند ﴿۱۷﴾
ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجًا ﴿١٨﴾
سپس شما را در آن باز می گرداند و بیرون می آورد بیرون آوردنی ﴿۱۸﴾
وَاللَّـهُ جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ بِسَاطًا ﴿١٩﴾
و خدا زمین را برای شما گسترده قرار داد ﴿۱۹﴾
لِّتَسْلُكُوا مِنْهَا سُبُلًا فِجَاجًا﴿٢٠﴾
تا در آن راه بروید راههایی وسیع و گسترده ﴿۲۰﴾
قَالَ نُوحٌ رَّبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِي وَاتَّبَعُوا مَن لَّمْ يَزِدْهُ مَالُهُ وَوَلَدُهُ إِلَّا خَسَارًا ﴿٢١﴾
و نوح گفت : پروردگار من آنها من را عصیان کردند و از کسی پیروی کردند که مال و فرزندش غیر از خسارت سودی برایش نداشت ﴿۲۱﴾
وَمَكَرُوا مَكْرًا كُبَّارًا ﴿٢٢﴾
و نقشه ای بزرگ را نقشه کشیدند ﴿۲۲﴾
وَقَالُوا لَا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ وَلَا تَذَرُنَّ وَدًّا وَلَا سُوَاعًا وَلَا يَغُوثَ وَيَعُوقَ وَنَسْرًا ﴿٢٣﴾
و گفتند خدایان خود را رها نکنید و ود و سواع را رها نکنید و یغوث و یعوق و نصر را (نیز رها نکنید) ( اینها نام بتهایی بوده که در زمان نوح آنها را میپرستیدند که همگی انسان بوده اند تمام بتهایی که نام آنها در قران آمده همگی انسان بوده اند برای برسی بیشترو دیدن نام بتهای دیگر در قرآن به لینک مراجعه کنید http://www.quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html ﴿۲۳﴾
وَقَدْ أَضَلُّوا كَثِيرًا ۖ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلَالًا ﴿٢٤﴾
و البته بسیاری را گمراه کردند و بر ستمگران غیر از گمراهی نیفزود ﴿۲۴﴾
مِّمَّا خَطِيئَاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نَارًا فَلَمْ يَجِدُوا لَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ أَنصَارًا ﴿٢٥﴾
بدلیل خطاهایشان غرق شدند و به آتش در آورده شدند و غیر از خدا برای آنها یاورانی نمی یابی ﴿۲۵﴾
وَقَالَ نُوحٌ رَّبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا ﴿٢٦﴾
و نوح گفت : ای پروردگار من بر روی زمین از کافران جنبنده ای را باقی نگذار ﴿۲۶﴾
إِنَّكَ إِن تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا ﴿٢٧﴾
اگر آنها را باقی گذاری بنده هایت را گمراه می کنند و غیر از فاسد و ناسپاس چیزی نمی زایند ﴿۲۷﴾
رَّبِّ اغْفِرْ لِي وَلِوَالِدَيَّ وَلِمَن دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِنًا وَلِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ وَلَا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا تَبَارًا ﴿٢٨﴾
پروردگار من برای من و فرزندانم بیامرز و برای آنکس که داخل خانه ام شود از مردان و زنهای مومن و بر ستمگر غیر از نابودی نیفزا ﴿۲۸﴾
و قد خلقکم اطوارا ۲/۵/۱۳۹۲ چهارشنبه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر