۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۱۰- یونس


                                             سورة يونس
                                       بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خداوند بخشندۀ بخشاینده
الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْحَكِيمِ ﴿١﴾
الر آن آیات کتاب حکیم است ﴿١﴾
 أَكَانَ لِلنَّاسِ عَجَبًا أَنْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ رَجُلٍ مِّنْهُمْ أَنْ أَنذِرِ النَّاسَ وَبَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِندَ رَبِّهِمْ ۗ قَالَ الْكَافِرُونَ إِنَّ هَـٰذَا لَسَاحِرٌ مُّبِينٌ ﴿٢﴾
 آیا برای مردم تعجب آور است که بسوی مردی ازجنس خودشان وحی کردیم که به مردم هشدارده و بشارت ده به کسانی که ایمان آوردند ؟ که برای آنها سابقۀ راستی پیش پروردگارشان است ؟ کافران گفتند که اینفرد حتماً جادوگری آشکار است ﴿۲﴾

إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۖ مَا مِن شَفِيعٍ إِلَّا مِن بَعْدِ إِذْنِهِ ۚذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ ۚ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٣﴾
 به یقین پروردگار شما کسی است که آسمانها وزمین را در شش روز خلق کرد سپس عرش را برابر ساخت تدبیر میکند دستور( آفرینش) را  هیچ شفیعی نیست مگر با اجازۀ او. آن خدای حقیقی شماست پس فقط برای او کرنش کنید آیا متذکر نمیشوید ؟ ﴿۳﴾

إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا ۖ وَعْدَ اللَّـهِ حَقًّا ۚ إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ ۚ وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ ﴿٤﴾ 
 همۀ شما بسوی او باز میگردید. وعدۀ خدا حق است .قطعاٌ او خلقت را آغاز میکند سپس آن را باز میگرداند برای اینکه جزا دهد, کسانی را که ایمان آوردند وبه عدالت عمل نیک انجام دادند و کسانی که کافر شدند برای آنها نوشیدنی از آب جوش و عذاب دردناک است به خاطر آنکه (حقیقت را) انکار میکردند﴿۴﴾

 هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَالْقَمَرَ نُورًا وَقَدَّرَهُ مَنَازِلَ لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَالْحِسَابَ ۚ مَا خَلَقَ اللَّـهُ ذَٰلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ ۚ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ ﴿٥﴾
 او کسیست که خورشید را فروزان (روشنی بخش) و ماه را روشنایی (منعکس کنندۀ نوری) قرار داده و برای آن مکانهایی برای فرود محاسبه کردیم تا شما عدد سالها و حساب کردن را بدانید. خدا آن را (ماه و خورشید و محاسبات حرکتی آنها را )خلق نکرده است مگر به حقیقت .  آیات را برای قومی که میدانند جدا میسازد﴿۵﴾

 إِنَّ فِي اخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَمَا خَلَقَ اللَّـهُ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَّقُونَ ﴿٦﴾
حقیقتاٌ در اختلاف شب و روز و آنچه خدا در آسمانها و زمین خلق کرده حتماٌ نشانه هائیست برای قومی که پرهیزکاری میکنند﴿۶﴾

إِنَّ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا وَرَضُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَاطْمَأَنُّوا بِهَا وَالَّذِينَ هُمْ عَنْ آيَاتِنَا غَافِلُونَ ﴿٧﴾
البته کسانی که امیدی به روبرو شدن (برخورد) با ما ندارند و به زندگی دنیا راضی شدند و به آن اطمینان پیدا کردند و کسانی که از آیات ما غافل هستند ﴿۷﴾

أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمُ النَّارُ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨﴾
 آنها جایگاهشان آتش است به دلیل آنچه کسب کردند ﴿۸﴾

 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُم بِإِيمَانِهِمْ ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿٩﴾
البته کسانی که ایمان آوردند واعمال نیک انجام دادند خدا بوسیلۀ ایمانشان به باغهایی پر نعمت که رودخانه هایی از پایین آنها جاریست هدایتشان میکند  ﴿۹﴾

دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَكَ اللَّـهُمَّ وَتَحِيَّتُهُمْ فِيهَا سَلَامٌ ۚ وَآخِرُ دَعْوَاهُمْ أَنِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿١٠﴾ 
دعاهایشان در آن اینست که خدایا تو منزه هستی . و در آنجا درودشان سلام است. و دعای دیگرشان اینست که حمد و سپاس مخصوص خدا پروردگار جهان هاست ﴿۱۰﴾

 وَلَوْ يُعَجِّلُ اللَّـهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجَالَهُم بِالْخَيْرِ لَقُضِيَ إِلَيْهِمْ أَجَلُهُمْ ۖ فَنَذَرُ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿١١﴾
 و اگر خدا در شری که در آن نسبت به خیر عجله میکنند عجله میکرد حتماٌ اجل آنها بسویشان گذرانده میشد و کسانی را که (با تکذیب روز قیامت) امیدی به برخورد و روبرو شدن با ما را ندارند رها میکنیم تا در طغیانشان سرگردان بمانند ﴿۱۱﴾

 وَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ الضُّرُّ دَعَانَا لِجَنبِهِ أَوْ قَاعِدًا أَوْ قَائِمًا فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَن لَّمْ يَدْعُنَا إِلَىٰ ضُرٍّ مَّسَّهُ ۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٢﴾
 و هر گاه به انسان تنگنایی برسد ( در هر حالتی ) ما را میخواند به پهلویش یا نشسته یا ایستاده و هر گاه مشگلش را از او رفع نماییم  از آن طوری میگذرد که تو می پنداری برای ضرری  که به او رسیده بود ما را نخوانده است آنگونه آراسته شد برای کسانی که زیاده روی کردند آنچه را عمل می کردند﴿۱۲﴾

 وَلَقَدْ أَهْلَكْنَا الْقُرُونَ مِن قَبْلِكُمْ لَمَّا ظَلَمُوا ۙوَجَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ وَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمِينَ ﴿١٣﴾
 و البته نسلهایی را قبل از شما وقتی ستم کردند هلاک کردیم و این در حالی بود که رسولانشان با دلایل روشن بسوی آنها آمدند ولی آنها ایمان نیاوردند. آنگونه قوم مجرم را جزا میدهیم ﴿۱۳﴾

 ثُمَّ جَعَلْنَاكُمْ خَلَائِفَ فِي الْأَرْضِ مِن بَعْدِهِمْ لِنَنظُرَ كَيْفَ تَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾
 سپس بعد از آنها شما را جانشینانی در زمین قرار دادیم  تا ببینیم چگونه عمل میکنید ﴿۱۴﴾ 

وَإِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِمْ آيَاتُنَا بَيِّنَاتٍ ۙ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هَـٰذَا أَوْ بَدِّلْهُ ۚ قُلْ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أُبَدِّلَهُ مِن تِلْقَاءِ نَفْسِي ۖ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ ۖ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٥﴾
و هر گاه آیات ما بصورت روشن برایشان خوانده شود  کسانی که امیدی به برخورد ما (با مجرمین) ندارند میگویند قرآنی غیر از این بیاور یا تبدیلش کن ( تغییرش بده ) بگو من صلاحیت ندارم که با تمایلات درونی خودم آن را تغییر دهم من پیروی نمیکنم مگر آنچه را به من وحی میشود.  البته من از اینکه پروردگارم را نافرمانی کنم از عذاب روزی بزرگ میترسم ﴿۱۵﴾

قُل لَّوْ شَاءَ اللَّـهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَيْكُمْ وَلَا أَدْرَاكُم بِهِ ۖ فَقَدْ لَبِثْتُ فِيكُمْ عُمُرًا مِّن قَبْلِهِ ۚ أَفَلَا تَعْقِلُونَ﴿١٦﴾
 بگو اگر خدا میخواست آن را برای شما نمیخواندم و نه شما آن را درک نمی کردید البته قبل از آن عمری را میان شما زندگی کرده ام آیا به عقل خود رجوع نمیکنید ﴿۱۶﴾

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّـهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ ۚإِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْمُجْرِمُونَ ﴿١٧﴾
 پس چه کسی ستمکارتر از کسیست که بر خدا دروغ ببندد ( از جانب خدا سخن بگوید ) یا آیاتش را تکذیب و انکار کند (دروغ پندارد) یقیناٌ مجرمین رستگار نمیشوند ﴿۱۷﴾ 

وَيَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنفَعُهُمْ وَيَقُولُونَ هَـٰؤُلَاءِ شُفَعَاؤُنَا عِندَ اللَّـهِ ۚ قُلْ أَتُنَبِّئُونَ اللَّـهَ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي السَّمَاوَاتِ وَلَا فِي الْأَرْضِ ۚ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿١٨﴾
و غیر از خدا چیزهایی را پرستش میکنند که نه ضرری برای آنها میرسانند و نه سودی برا یشان دارد و میگویند اینها شفیعان ما در پیش خدا هستند بگو ایا شما  به خدا خبر و آ گاهی میدهید آنچه را که در آسمانها و زمین نمی داند منزه است او و برتر وبالاتر از آنچه که با او شریک میکنند  ﴿۱۸﴾

وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلَّا أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُوا ۚ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ فِيمَا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿١٩﴾
 و مردم چیزی غیر از یک امت واحد نبودند واختلاف کردند و اگر کلمه ی پروردگارت که از سابق پیشی گرفته است حتمآ بین آنها قضاوت میشد در آنچه اختلاف میکنند  ﴿۱۹﴾ 

وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّـهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٢٠﴾
و میگویند چرا آیۀ از پروردگارش بر او نازل نشد ؟ بگو آگاه باشید که علم غیب فقط مخصوص خداوند است پس منتظر باشید که من هم با شما از منتظران هستم  ﴿۲۰﴾

وَإِذَا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَةً مِّن بَعْدِ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُمْ إِذَا لَهُم مَّكْرٌ فِي آيَاتِنَا ۚ قُلِ اللَّـهُ أَسْرَعُ مَكْرًا ۚ إِنَّ رُسُلَنَا يَكْتُبُونَ مَا تَمْكُرُونَ﴿٢١﴾
 و اگر به مردم رحمتی را بعد از ضرری که به انها رسیده بچشانیم  در آن هنگام آنها برای خود در آیات ما نقشه طرح میکنند بگو خدا در تدبیر و نقشه کشی سریعتر است البته رسولان ما مینویسند آ نچه را شما تدبیرمیکنید ﴿۲۱﴾

هُوَ الَّذِي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا كُنتُمْ فِي الْفُلْكِ وَجَرَيْنَ بِهِم بِرِيحٍ طَيِّبَةٍ وَفَرِحُوا بِهَا جَاءَتْهَا رِيحٌ عَاصِفٌ وَجَاءَهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ ۙ دَعَوُا اللَّـهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنجَيْتَنَا مِنْ هَـٰذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ﴿٢٢﴾
او کسی است که شما را حرکت میدهد در خشکی و در دریا تا زمانی که در کشتی باشید وبه آنها بادی پاکیزه جاری گردد وبه سبب آن باد خوشحال میشوند( که آنها را جا بجا میکند) و سپس او بادی تند را می آورد و از هر مکانی امواج بسویشان  می آید و گمان  میکنند که از همه طرف محاصره شده اند در آن هنگام خدا را فقط برای دین او خالصانه  دعا میکنند که اگر ما را از این وضعیت نجات بدهی  حتماٌ ما جزو شکر گذاران خواهیم بود ﴿۲۲﴾

فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ ۗ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْيُكُمْ عَلَىٰ أَنفُسِكُم ۖ مَّتَاعَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٢٣﴾
 و وقتی نجاتشان دهیم در آن  وقت آنها در زمین بنا حق سرکشی میکنند ای مردم بدانید وآگاه باشید که سرکشی شما فقط برعلیه خودتان است بهره مندی زندگی دنیا سپس بازگشت شما بسوی ماست و به شما خبر می دهیم ازآنچه به آن عمل میکردید ﴿۲۳﴾

إِنَّمَا مَثَلُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا كَمَاءٍ أَنزَلْنَاهُ مِنَ السَّمَاءِ فَاخْتَلَطَ بِهِ نَبَاتُ الْأَرْضِ مِمَّا يَأْكُلُ النَّاسُ وَالْأَنْعَامُ حَتَّىٰ إِذَا أَخَذَتِ الْأَرْضُ زُخْرُفَهَا وَازَّيَّنَتْ وَظَنَّ أَهْلُهَا أَنَّهُمْ قَادِرُونَ عَلَيْهَا أَتَاهَا أَمْرُنَا لَيْلًا أَوْ نَهَارًا فَجَعَلْنَاهَا حَصِيدًا كَأَن لَّمْ تَغْنَ بِالْأَمْسِ ۚ كَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢٤﴾
 مطمئن باشید که مثل زندگی دنیا مانند آبی ست که ازآسمان آن را نازل می کنیم وبا آن روییدنی های زمین مخلوط میشود. از آنچه مردم و حیوانات می خورند تا وقتی که  زمین زیورهای خود را برگیرد و خود را آرایش می کند واهل آن گمان میکنند که آنها بر آن قادر و توانا هستند. فرمان ما در شبی یا در روزی بیاید وقرار می دهیم آن (زمین)را خشکیده و درو شده تو گویی که دیروز آنقدر غنی ودارا نبوده است. آنگونه جدا میکنیم. آیات را برای قومی که تفکر میکنند ﴿۲۴﴾

وَاللَّـهُ يَدْعُو إِلَىٰ دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ ﴿٢٥﴾
 وخدا بسوی خانۀ سلامت و آنکس را که می خواهد بسوی راه راست هدایت میکند﴿۲۵﴾

 لِّلَّذِينَ أَحْسَنُوا الْحُسْنَىٰ وَزِيَادَةٌ ۖ وَلَا يَرْهَقُ وُجُوهَهُمْ قَتَرٌ وَلَا ذِلَّةٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٦﴾
 برای کسانی که نیکی کردند نیکی است وافزایشی و رویها یشان را نداری وخواری در نیابد  آنها یاران باغ هستند که در آن جایگزین می گردند ﴿۲۶﴾

وَالَّذِينَ كَسَبُوا السَّيِّئَاتِ جَزَاءُ سَيِّئَةٍ بِمِثْلِهَا وَتَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۖ مَّا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مِنْ عَاصِمٍ ۖ كَأَنَّمَا أُغْشِيَتْ وُجُوهُهُمْ قِطَعًا مِّنَ اللَّيْلِ مُظْلِمًا ۚأُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٧﴾
 وکسانی که دست آوردشان بدی است جزای بدی کردن مثل همان بدی است وآنها را به خواری وادارشان می سازد در حالیکه برای آنها غیر ازخدا نگهدارنده ای نیست مانند آن است که صورتهایشان با قطعه ای از شب تاریک پوشانده شده است آنها اهل آتش هستند که در آن جابگزین هستند ﴿۲۷﴾

وَيَوْمَ نَحْشُرُهُمْ جَمِيعًا ثُمَّ نَقُولُ لِلَّذِينَ أَشْرَكُوا مَكَانَكُمْ أَنتُمْ وَشُرَكَاؤُكُمْ ۚ فَزَيَّلْنَا بَيْنَهُمْ ۖ وَقَالَ شُرَكَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾
 وروزی که همه ی آنها را جمع میکنیم سپس به کسانی که شریک قائل شدند میگوییم شما وشریکانتان سر جای خود بایستید سپس میان آنها را پراکنده می سازیم و شریکان آنها می گویند شما ما را نمی پرستیدید﴿۲۸﴾

فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾
 پس خدا کافیست برای شهادت دادن میان ما وشما که ما از عبادت و پرستش شما بی خبر  بودیم ﴿۲۹﴾

هُنَالِكَ تَبْلُو كُلُّ نَفْسٍ مَّا أَسْلَفَتْ ۚ وَرُدُّوا إِلَى اللَّـهِ مَوْلَاهُمُ الْحَقِّ ۖوَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَفْتَرُونَ ﴿٣٠﴾
 در آنجا بلا و مصیبت می بینند هرکسی برای آنچه از قبل فرستاده استو بسوی خدا مولای حقیقی شان بازگردانده می شوند وازآنها گم میشود آنچه را بدروغ می ساختند﴿۳۰﴾

قُلْ مَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَمَّن يَمْلِكُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَمَن يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَيُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ وَمَن يُدَبِّرُ الْأَمْرَ ۚ فَسَيَقُولُونَ اللَّـهُ ۚ فَقُلْ أَفَلَا تَتَّقُونَ ﴿٣١﴾
بگو چه کسی به شما از آسمان وزمین روزی میدهد ؟ یا چه کسی مالک شنوایی وبینایی است ؟ وچه کسی زندگی را ازمرگ بیرون می آ ورد و مرگ را از زندگی بیرون می آورد؟ وچه کسی تدبیر میکند دستور کارها را بزودی ؟ میگویند خدا  . بگوپس چرا رعایت نمیکنند ﴿۳۱﴾

 فَذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمُ الْحَقُّ ۖ فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَالُ ۖ فَأَنَّىٰ تُصْرَفُونَ ﴿٣٢﴾ 
 پس آن خدای شماست پروردگار حقیقی تان  وچه چیزی بعد از حق غیر از گمراهی وجود دارد پس به کجا منصرف میشوید ؟ ﴿۳۲﴾

كَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ فَسَقُوا أَنَّهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٣٣﴾
آنگونه کلمۀ پروردگارت به حقیقت پیوست بر کسانی که نافرمانی کردند که آنها ایمان نمی آورند﴿۳۳﴾
قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۚ قُلِ اللَّـهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ ﴿٣٤﴾
 بگو آیا از کسانی که با خدا شریک می سازید , کسی هست که آفرینش را آغازکند سپس آن را برگرداند ؟ بگو خدا آفرینش را آغازمیکند, سپس آن را برمی گرداند. پس به کجا به دروغ برده می شوید ؟  ﴿۳۴﴾

قُلْ هَلْ مِن شُرَكَائِكُم مَّن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ ۚ قُلِ اللَّـهُ يَهْدِي لِلْحَقِّ ۗ أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لَّا يَهِدِّي إِلَّا أَن يُهْدَىٰ ۖ فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ ﴿٣٥﴾
 بگو از کسانی که با خدا شریک میکنید کسی هست که به حقیقت هدایت کند ؟ بگو خدا به حقیقتت هدایت میکند . آیا کسی که به حقیقت هدایت می کند شایسته وسزاوارتر است که از اوپیروی شود ؟ یا آنکس که هدایت نمی شود مگر آنکه هدایتش کنند ؟ شما را چه میشود ؟ چگونه حکم می کنید ؟﴿۳۵﴾

وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلَّا ظَنًّا ۚ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٣٦﴾
 وبیشترشان غیر از گمان وخیال را پیروی نمی کنند در حالی که حدس وگمان از دانستن حقیقت چیزی را بی نیاز نمی کند البته خدا داناست به آنچه عمل می کنند ﴿۳۶﴾

وَمَا كَانَ هَـٰذَا الْقُرْآنُ أَن يُفْتَرَىٰ مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَـٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٣٧﴾
و اینگونه نبوده که این قرآن از جانب غیر خدا به دروغ ساخته شده باشد و لیکن راستی آزمایی آنچیزی است که درحضور اوست  و تشریح کتاب از جانب پروردگار جهان هاست که شکی در آن نیست ﴿۳۷﴾ 

أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۖ قُلْ فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِّثْلِهِ وَادْعُوا مَنِ اسْتَطَعْتُم مِّن دُونِ اللَّـهِ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾
 آیا مگویند آن را به دروغ ساخته است ؟ بگو اگر شما راست میگویید سوره ای مانند آنرا بیاورید وبرای این کار غیر از خدا هر کس را که میخواهید و می توانید دعوت کنید ﴿۳۸﴾ 

بَلْ كَذَّبُوا بِمَا لَمْ يُحِيطُوا بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ ﴿٣٩﴾
بلکه چیزی را تکذیب کردند که به دانش آن هیچگونه احاطه ای نداشتند ( چیزی از آن نمیدانستند ) و هنوز تاویل آن برایشان نیامده بدانسان تکذیب کردند کسانی که قبل از آنها بودند  پسنگاه کن عاقبت ستمکاران چگونه بود ﴿۳۹﴾ 

**{ تاویل کتاب را فقط خدا میداند و بس
آیه ۳۹ سوره ی یونس میگوید که تاویل کتاب هنوز نیامده


بَلْ كَذَّبُواْ بِمَا لَمْ يُحِيطُواْ بِعِلْمِهِ وَلَمَّا يَأْتِهِمْ تَأْوِيلُهُ كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الظَّالِمِينَ [يونس : ۳۹]  بلکه چیزی را تکذیب کردند که به دانش آن هیچگونه احاطه ای نداشتند ( چیزی از آن نمیدانستند ) و هنوز تاویل آن برایشان نیامده بدانسان تکذیب کردند کسانی که قبل از آنها بودند  پسنگاه کن عاقبت ستمکاران چگونه بود ۳۹


و درسورۀ اعراف آیه۵۳ تاکید شده که تاویل این کتاب هنوز نیامده


هَلْ يَنظُرُونَ إِلاَّ تَأْوِيلَهُ يَوْمَ يَأْتِي تَأْوِيلُهُ يَقُولُ الَّذِينَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَاءتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَاء فَيَشْفَعُواْ لَنَا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَفْتَرُونَ [الأعراف : ۵۳]    آیا انتظاری غیر از تاویل آن را دارند روزی که تاویل آن بیاید کسانی که از قبل آن را فراموش کردند می گویند : البته رسولان پروردگار ما به حقیقت آمدند پس آیا شفیعانی برای ما هست ؟ تا برای ما شفاعت کنند یا میشود به دنیا باز گردیم و به غیر از آنچه را انجام می دادیم عمل کنیم ؟ حتماً آنها بر خودشان خسارت زدند و از آنها گم شد آنچه را که دروغ می بستند ۵۳


این مطلب در سورۀ آل عمران آیه ۷


هُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُّحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ في قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الألْبَابِ [آل عمران : ۷]    او كسيست كه بر تو كتاب را نازل كرد از آن آياتي محكم است كه آنها مادر كتاب هستند وآيات ديگر متشابهات هستند  پس كسانيكه در قلبشان انحرافي است پيروي  می كنند آنچه را متشابه است از آن(کتاب) چون بدنبال فتنه هستند وميخواهند آن را (آیات قرآن را) تاويل کنند در حالیکه کسی تاويل آن را غیر از خدا نمي داند  و كسانيكه در علم استوار هستند (دانشمندان) ميگويند به تمام آن (آیات محکم و متشابه )ايمان آورديم همه آن از نزد پروردگار ماست  و متذكر(این نکته) نمي شوند مگر صاحبان خرد


تاویل  در لغت به اول بر گشتن هر چیز را میگویند اما این آیات نشان میدهد که مطالب کتاب باز میگردد به همان  اول قوانینش و وعده هایش و حکمتش و معنی تاویل همین است. اما طبق آیات قران هیچ کس غیر از خدای متعال تاویل کتاب را نمیداند و علم تاویل مخصوص خداست و در سورۀ آل عمران هم که بعضی میگویند راسخون در علم هم تاویل کتاب را میدانند صحیح نیست زیرا و در اینجا واو فصل است و جدا میکند راسخون در علم را از دانستن تاویل و راسخون در علم میگویند ما به آن کتاب  ایمان آوردیم همۀ آیات محکم و متشابه آن از جانب خدای ماست چنانچه و او را در اینجا واو وصل بگیریم مفهوم کاملا عوض میشود و بطور وحشتناکی بی معنی میشود اینگونه میشود  . درحالیکه خدا و راسخون در علم تاویل را میدانند و میگویند به آن ایمان اوردیم همه از جانب پروردگار ماست یعنی خدا دارد با راسخون درعلم شهادت میدهد که خدای دیگری نیز وجود دارد و این کاملاٌ غلط و بی معنی است در حالیکه در آیات دیگر بروشنی بیا ن شده که تاویل کتاب هنوز نیامده تا کسی از آن آگاه باشد


در  آیه ۳۴ سوره یونس این مطلب را متذکر میگردد که خدا آفرینش را آغاز میکند و سپس آن را برمیگرداند >>> بگوآیا ازکسانی که با خدا شریک می سازید کسی هست که آفرینش را آغازکند سپس آن را برگرداند ؟ بگوخدا آفرینش را آغازمیکند سپس آن را برمی گرداند پس به کجا به دروغ برده می شوید ؟ ۳۴<<<این مطلب در چند جای دیگر قران هم تذکر داده میشود


قُلْ هَلْ مِن شُرَكَآئِكُم مَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ قُلِ اللّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ [يونس : ۳۴]


إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً وَعْدَ اللّهِ حَقّاً إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ [يونس : ۴]


أَمَّن يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَمَن يَرْزُقُكُم مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قُلْ هَاتُوا بُرْهَانَكُمْ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ [النمل :۶۴]


أَوَلَمْ يَرَوْا كَيْفَ يُبْدِئُ اللَّهُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ إِنَّ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ [العنكبوت : ۱۹]


اللَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ [الروم : ۱۱]


وَهُوَ الَّذِي يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ وَهُوَ أَهْوَنُ عَلَيْهِ وَلَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَى فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ[الروم : ۲۷]

مانند انا لله و انا الیه راجعون در سوره بقره ۱۵۶ که ما برای خدا ییم و بسوی او باز میگردیم چنین نیست که خدا از ما دور است و ما پیش او میرویم بلکه خدا هر لحظه و در هر مکانی با ماست اما با گناه کردن از او دور میشویم و با توبه و انابه بسوی او باز میگردیم و این جهان و آخرت همه محل حضور خداست.}
وَمِنْهُم مَّن يُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لَّا يُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِينَ ﴿٤٠﴾
و از آنها کسانی هستند که به آن ایمان میآورند ونیز کسانی هستند که به ان ایمان نمی آورند وپروردگارت به مفسدان داناتر است  ﴿۴۰﴾

وَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ ۖ أَنتُم بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَا بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ﴿٤١﴾
 و اگر تو را تکذیب کردند پس بگوعمل من برای من است وعمل شما برای شماست شما بی تقصیر هستید از آنچه من انجام میدهم ومن نیز بی تقصیرم از آنچه شما انجام میدهید ﴿۴۱﴾

وَمِنْهُم مَّن يَسْتَمِعُونَ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تُسْمِعُ الصُّمَّ وَلَوْ كَانُوا لَا يَعْقِلُونَ ﴿٤٢﴾
 وکسانی از انها هستند که ( درظاهر) به تو گوش میکنند اما مگر تو میتوانی به کرها چیزی بشنوانی در حالی که عقلشان را به کارنگیرند ﴿۴۲﴾

وَمِنْهُم مَّن يَنظُرُ إِلَيْكَ ۚ أَفَأَنتَ تَهْدِي الْعُمْيَ وَلَوْ كَانُوا لَا يُبْصِرُونَ﴿٤٣﴾ 
 وبعضی از انها هستند که بسوی تو نگاه میکنند اما مگر تومیتوانی کوران را هدایت کنی ؟ در حالیکه چیزی نمیبینند؟ ﴿۴۳﴾ 

 إِنَّ اللَّـهَ لَا يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَـٰكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿٤٤﴾
البته خدا به مردم ستم نمیکند ولیکن مردم بر خودشان ستم میکنند﴿۴۴﴾

 وَيَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَن لَّمْ يَلْبَثُوا إِلَّا سَاعَةً مِّنَ النَّهَارِ يَتَعَارَفُونَ بَيْنَهُمْ ۚ قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّـهِ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ ﴿٤٥﴾
وروزی که آنها را جمع میکند توگویی که مکث نکرده اند مگر ساعتی از روز را یکدیگر را میشناسند دران موقع حتماٌ زیان کرده اند کسانی که برخورد خداوند (با مجرمین) را تکذیب کردند و از هدایت شده ها نبودند﴿۴۵﴾

وَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ اللَّـهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ ﴿٤٦﴾
و اگر به تو نشان بدهیم بعضی از چیزهایی که به آنها وعده میدهیم یا تو را بمیرانیم  پس بسوی ماست بازگشت آنها و پس از آن خدا شاهد است بر آنچه انجام میدهند  ﴿۴۶﴾

وَلِكُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولٌ ۖ فَإِذَا جَاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴿٤٧﴾
 و برای هر امتی رسولی است وهر وقت رسولشان بیاید میان آنها به عدالت میان آنها قضاوت میشود وبه آنها ستم نمیشود﴿۴۷﴾

 وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٨﴾
 ومیگویند این وعده چه موقع است اگر شما راست میگویید ؟﴿۴۸﴾

قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي ضَرًّا وَلَا نَفْعًا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّـهُ ۗ لِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ ۚ إِذَا جَاءَ أَجَلُهُمْ فَلَا يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً ۖ وَلَا يَسْتَقْدِمُونَ ﴿٤٩﴾
 بگو من مالک نفع و ضرری برای خود نمی باشم مگر آنچه خدا بخواهد . برای هر امتی اجلی هست هر گاه اجلشان بیاید نه ساعتی تاخیر میکنند ونه جلو می افتند ﴿۴۹﴾ 

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٠﴾
بگوآیا دیده اید اگر عذاب اوشب یا روز برایتان بیاید برای چه مجرمان برای آن عجله میکنند ؟ ﴿۵۰﴾

 أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ ۚ آلْآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿٥١﴾
 پس از آن آیا وقتی که ( آن عذاب ) واقع میشود آیا حالا به آن ایمان می آورید ؟ در حالیکه شما قبلاٌ برای آن شتاب می کردید ﴿۵۱﴾

 ثُمَّ قِيلَ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ هَلْ تُجْزَوْنَ إِلَّا بِمَا كُنتُمْ تَكْسِبُونَ ﴿٥٢﴾
سپس به کسانی که ستم کردند گفته شود بچشید عذاب آتش جایگزین را . آیا غیر از آنچه کسب کرده اید مجازات می شوید ﴿۵۲﴾

 وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ ۖقُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ ۖ وَمَا أَنتُم بِمُعْجِزِينَ ﴿٥٣﴾
 و از تو میپرسند آیا آن براستی حقیقت است ؟ بگو بلی و سوگند به پروردگارم قطعاٌ راست است وشما نمی توانید مانع آن شوید ﴿۵۳﴾

وَلَوْ أَنَّ لِكُلِّ نَفْسٍ ظَلَمَتْ مَا فِي الْأَرْضِ لَافْتَدَتْ بِهِ ۗ وَأَسَرُّوا النَّدَامَةَ لَمَّا رَأَوُا الْعَذَابَ ۖ وَقُضِيَ بَيْنَهُم بِالْقِسْطِ ۚ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴿٥٤﴾
 و اگر کسی که ستم کرده است برای او تمامم دارایی زمین باشد حتمآ اوبرای نجات خود همه ی آن دارایی را فدبه خواهد داد  وقتی که عذاب را میبینند پشیمانی اظهار میکنند ومیان آنها به عدالت دادگری شود وبه آنها ستم نشود﴿۵۴﴾

أَلَا إِنَّ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۗ أَلَا إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٥﴾
آگاه باشید آنچه در آسمانها و زمین است برای خداست. آگاه باشید که وعدۀ خدا حق است ولکن بیشتر آنها نمی دانند ﴿۵۵﴾

هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ ﴿٥٦﴾
زنده میکند ومی میراند و بسوی او بازگردانده می شوید ﴿۵۶﴾
 يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَّوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِّمَا فِي الصُّدُورِ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٧﴾
ای مردم البته موعظه ای از جانب پروردگارتان برای شما آمد وشفایی برای آنچه در سینه هاست وهدایت ورحمتی برای مومنین ﴿۵۷﴾

قُلْ بِفَضْلِ اللَّـهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَٰلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ ﴿٥٨﴾
 بگو به فضل خدا ورحمت خدا باید خوشحال شوند. زیرا آن بهتر از آن چیزی است که جمع آوری میکنند ﴿۵۸﴾

قُلْ أَرَأَيْتُم مَّا أَنزَلَ اللَّـهُ لَكُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلَالًا قُلْ آللَّـهُ أَذِنَ لَكُمْ ۖ أَمْ عَلَى اللَّـهِ تَفْتَرُونَ ﴿٥٩﴾
 بگو آیا آنچه را خدا از روزی برایتان نازل کرد را می بینید و از آن حلال وحرامی قرار میدهید؟ بگو آیا خدا برای این کار به شما اجازه داده ؟ یا آنکه بر خدا مطلب دروغی نسبت میدهید ﴿۵۹﴾

 وَمَا ظَنُّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ ﴿٦٠﴾
 و پندار کسانی که به خدا نسبت دروغ می دهند در روزقیامت چیست ؟ قطعاٌ خدا نسبت به مردم دارندۀ نعمت است ولکن بیشتر آنها تشکر نمی کنند ﴿۶۰﴾

وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ ۚ وَمَا يَعْزُبُ عَن رَّبِّكَ مِن مِّثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِن ذَٰلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُّبِينٍ ﴿٦١﴾
ودرکاری وارد نمی شوی و از قرآن تلاوت نمیکنی وکار وعملی انجام نمی دهید مگر آنکه ما شاهد کار شما هستیم وقتی که در آن وارد  می شوید و از پروردگارت مخفی نمی ماند هم وزن ذره ای در زمین ونه در آسمان ونه کوچکتر از آن ونه بزرگتر مگر آنکه در کتابی روشن است ﴿۶۱﴾

أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّـهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿٦٢﴾
آگاه باشید که هم پیمانان خدا نه ترسی برای آنان است ونه آنها اندوهگین می شوند ﴿۶۲﴾

الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ ﴿٦٣﴾
کسانی که ایمان آوردند و حدود خدا را رعایت می کردند ﴿۶۳﴾
الْآخِرَةِ ۚ لَا تَبْدِيلَ لِكَلِمَاتِ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٦٤﴾
 برای آنها در زندگی دنیا ودرآخرت بشارت است برای کلمات خدا تبدیلی نیست .آنست کامیابی بزرگ ﴿۶۴﴾

وَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعًا ۚ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ﴿٦٥﴾
 وحرفهای آنها تو را اندوهگین نکند به یقین همۀ عزت مخصوص خداست او شنوای داناست ﴿۶۵﴾

 أَلَا إِنَّ لِلَّـهِ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَمَن فِي الْأَرْضِ ۗ وَمَا يَتَّبِعُ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ شُرَكَاءَ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلَّا يَخْرُصُونَ ﴿٦٦﴾
 آگاه باشید که البته هر کس در آسمان وهرکس در زمین است برای خداست وپیروی نمیکنند کسانی که غیر آز خدا را میخوانند مگر شریکان را آنها غیر از حدس و گمان را پیروی نمی کنند وآنها غیر از حدس زننده های دروغ نیستند﴿۶۶﴾

هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَسْمَعُونَ ﴿٦٧﴾ 
او کسیست که  شب را برایتان قرار داد تا در آن آرامش یابید وروز را نگهبانی قرار داد قطعاً در آن آیاتی است برای قومی که می شنوند ﴿۶۷﴾
 قَالُوا اتَّخَذَ اللَّـهُ وَلَدًا ۗ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ الْغَنِيُّ ۖ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ إِنْ عِندَكُم مِّن سُلْطَانٍ بِهَـٰذَا ۚ أَتَقُولُونَ عَلَى اللَّـهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦٨﴾
گفتند که خدا فرزندی گرفته است منزه است او . او بی نیاز است. برای اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است. هیچ دلیلی برای حرفتان ندارید آیا آنچه را نمیدانید بر خدا میگویید ؟ ﴿۶۸﴾
قُلْ إِنَّ الَّذِينَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ لَا يُفْلِحُونَ ﴿٦٩﴾ 
 بگو کسانی که مطالب دروغ را به دروغ به خدا نسبت میدهند رستگار نمی شوند ﴿۶۹﴾
مَتَاعٌ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ إِلَيْنَا مَرْجِعُهُمْ ثُمَّ نُذِيقُهُمُ الْعَذَابَ الشَّدِيدَ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ ﴿٧٠﴾ 
توشه ای در دنیا سپس بازگشتگاه آنها بسوی ماست پس از آن عذاب سخت را  به آنها می چشانیم  بدلیل آنکه انکار میکردند﴿۷۰﴾
 وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللَّـهِ فَعَلَى اللَّـهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ ﴿٧١﴾
و برای آنها داستان نوح را تلاوت کن وقتی که به قومش گفت: ای قوم اگر برای شما مقام من و تذکر دادن من توسط آیات خدا آنقدر بزرگ است ( که نمی خواهید آن را بپذیرید) پس بر خدا توکل کردم. پس دستورات خود و شریکانتان را جمع کنید سپس هیچ دستور یا کاری برای شما پوشیده نماند سپس کارم را تمام کنید و به من مهلت ندهید ﴿۷۱﴾
فَإِن تَوَلَّيْتُمْ فَمَا سَأَلْتُكُم مِّنْ أَجْرٍ ۖإِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَى اللَّـهِ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٧٢﴾
 و اگر رویگرداندید پس از شما مزدی نمی خواهم غیر از این نیست که مزد من جز بعهدۀ خدا نیست و به من دستور داده شد که از مسلمانها باشم ﴿۷۲﴾

فَكَذَّبُوهُ فَنَجَّيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ وَجَعَلْنَاهُمْ خَلَائِفَ وَأَغْرَقْنَا الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا ۖ فَانظُرْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُنذَرِينَ﴿٧٣﴾
 و تکذیبش کردند و او را با کسانی که با او بودند را در کشتی نجات دادیم و آنها را جانشینهایی قرار دادیم و کسانی که آیات ما را تکذیب میکردند غرق کردیم و بنگر که عاقبت هشدار داده شده ها چگونه بود ؟ ﴿۷۳﴾

ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلًا إِلَىٰ قَوْمِهِمْ فَجَاءُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُوا لِيُؤْمِنُوا بِمَا كَذَّبُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۚ كَذَٰلِكَ نَطْبَعُ عَلَىٰ قُلُوبِ الْمُعْتَدِينَ ﴿٧٤﴾ 
 سپس بعد از او (نوح) رسولانی را بسوی قومشان بر انگیختیم که دلایل روشن را برای آنها آوردند , ولی آنها به آنچه که قبل از آن تکذیب می کردند ایمان نمی آوردند آنگونه بر قلوب متجاوزان مهر زدیم ﴿۷۴﴾

ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِم مُّوسَىٰ وَهَارُونَ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ بِآيَاتِنَا فَاسْتَكْبَرُوا وَكَانُوا قَوْمًا مُّجْرِمِينَ ﴿٧٥﴾
 سپس بعد از آنها موسی و هارون را بوسیلۀ آیاتمان بسوی فرعون و اطرافیانش بر انگیختیم ولی ادعای بزرگ بودن کردند و آنها قومی مجرم بودند ﴿۷۵﴾ 

فَلَمَّا جَاءَهُمُ الْحَقُّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا إِنَّ هَـٰذَا لَسِحْرٌ مُّبِينٌ ﴿٧٦﴾ 
وقتی که حقیقت از جانب ما بسوی آنها آمد گفتند حتماً این جادویی آشکار است ﴿۷۶﴾ 

 قَالَ مُوسَىٰ أَتَقُولُونَ لِلْحَقِّ لَمَّا جَاءَكُمْ ۖ أَسِحْرٌ هَـٰذَا وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُونَ﴿٧٧﴾
موسی گفت : آیا وقتی که حقیقت بسوی شما آمد میگویید آیا این جادویی آشکار است ؟ در حالیکه جادوگران رستگار نمی شوند ﴿۷۷﴾

قَالُوا أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَيْهِ آبَاءَنَا وَتَكُونَ لَكُمَا الْكِبْرِيَاءُ فِي الْأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَكُمَا بِمُؤْمِنِينَ ﴿٧٨﴾
گفتند آیا بسوی ما آمدی تا ما را از آنچه کیش پدرانمان را بر آن یافتیم منحرف کنی ؟ و بزرگی در زمین فقط مخصوص شما دونفر (موسی و هارون) گردد ؟ و ما شما دو نفر (موسی و هارون) را باور نمی کنیم ﴿۷۸﴾ 

وَقَالَ فِرْعَوْنُ ائْتُونِي بِكُلِّ سَاحِرٍ عَلِيمٍ ﴿٧٩﴾
و فرعون گفت : تمام جادوگران دانا را برای من بیاورید ﴿۷۹﴾

 فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ ﴿٨٠﴾
 و وقتی که جادو گران آمدند موسی به آنها گفت بیندازید آنچه (از جادو) که شما می اندازید ﴿۸۰﴾

فَلَمَّا أَلْقَوْا قَالَ مُوسَىٰ مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ ۖ إِنَّ اللَّـهَ سَيُبْطِلُهُ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِينَ ﴿٨١﴾
 و وقتی که (جادویشان را) انداختند موسی گفت : آنچه را بوسیلۀ جادو (فراهم) آوردید البته خدا آن را بزودی باطل میکند البته که خدا عمل مفسدان را اصلاح نمی کند ﴿۸۱﴾

وَيُحِقُّ اللَّـهُ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُجْرِمُونَ﴿٨٢﴾
و خدا حقیقت را توسط کلماتش محقق میکند و اگر چه مجرمان خوششان نیاید ﴿۸۲﴾

فَمَا آمَنَ لِمُوسَىٰ إِلَّا ذُرِّيَّةٌ مِّن قَوْمِهِ عَلَىٰ خَوْفٍ مِّن فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِمْ أَن يَفْتِنَهُمْ ۚ وَإِنَّ فِرْعَوْنَ لَعَالٍ فِي الْأَرْضِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الْمُسْرِفِينَ ﴿٨٣﴾
 و غیر از فرزندان قومش به موسی ایمان نیاوردند .  بدلیل اینکه از فرعون اطرافیانش می ترسیدند که مبادا آنها را در رنج و زحمت بیاندازند و البته فرعون در زمین برتری جویی میکرد و البته که او از مسرفان (اسراف کاران) بود ﴿۸۳﴾

 وَقَالَ مُوسَىٰ يَا قَوْمِ إِن كُنتُمْ آمَنتُم بِاللَّـهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا إِن كُنتُم مُّسْلِمِينَ ﴿٨٤﴾
 و موسی گفت ای قوم من, اگر شما به خدا ایمان دارید پس بر او توکل کنید اگر شما مسلمان هستید ﴿۸۴﴾

فَقَالُوا عَلَى اللَّـهِ تَوَكَّلْنَا رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ ﴿٨٥﴾ 
 و گفتند : بر خدا توکل کردیم پروردگار ما , ما را موجب فتنۀ قوم ستمکار قرار نده ﴿۸۵﴾

وَنَجِّنَا بِرَحْمَتِكَ مِنَ الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ ﴿٨٦﴾
  و بوسیلۀ رحمت خود ما را از (گزند) کافران نجات بده ﴿۸۶﴾

وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ وَأَخِيهِ أَن تَبَوَّآ لِقَوْمِكُمَا بِمِصْرَ بُيُوتًا وَاجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۗ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٨٧﴾
 و بسوی موسی و قومش وحی کردیم که برای خود در مصر خانه هایی بنا کنید و خانه های خود را بعنوان جهت قرار دهید و نماز را بر پا دارید و مومنین را بشارت بده ﴿۸۷﴾

وَقَالَ مُوسَىٰ رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَن سَبِيلِكَ ۖ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَىٰ أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٨٨﴾
 و موسی گفت : پروردگار ما ,البته تو به فرعون و اطرافیانش در زندگی دنیا زینت و اموال دادی, پروردگار ما, تا از راه تو گمراه کند. پروردگار ما اموال آنها را نابود کن و قلبهای آنها را سخت کن و ایمان نمی آورند مگر آنکه عذاب دردناک را ببینند ﴿۸۸﴾

قَالَ قَدْ أُجِيبَت دَّعْوَتُكُمَا فَاسْتَقِيمَا وَلَا تَتَّبِعَانِّ سَبِيلَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٨٩﴾
 گفت :البته به دعای شما دو نفر جواب داده شد پس استقامت کنید و شما دو نفر راه کسانی را که نمی دانند پیروی نکنید﴿۸۹﴾

 وَجَاوَزْنَا بِبَنِي إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ وَجُنُودُهُ بَغْيًا وَعَدْوًا ۖ حَتَّىٰ إِذَا أَدْرَكَهُ الْغَرَقُ قَالَ آمَنتُ أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٩٠﴾
وبنی اسراییل را از دریا گذراندیم  و فرعون وسپاهش با تجاوز وستم دنبالشان کرد تا وقتی زمان غرق شدنش رسید, گفت ایمان آوردم به آنکه خدایی نیست مگر آنکس که بنی اسراییل به آن ایمان آورد ومن از مسلمان ها هستم ﴿۹۰﴾

آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ وَكُنتَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ﴿٩١﴾
 آیا الان ؟(ایمان می آوری )در حالیکه از قبل عصیان کردی و از مفسدان بودی﴿۹۱﴾

فَالْيَوْمَ نُنَجِّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ آيَةً ۚ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ النَّاسِ عَنْ آيَاتِنَا لَغَافِلُونَ ﴿٩٢﴾
امروز بدنت را نجات میدهیم تا برای آینده گانی که بعد از تو می آیند نشانه ای (آیه ای) باشی و قطعاٌ بسیاری از مردم از آیات ما غافل هستند ﴿۹۲﴾

وَلَقَدْ بَوَّأْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ مُبَوَّأَ صِدْقٍ وَرَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ فَمَا اخْتَلَفُوا حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْعِلْمُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ يَقْضِي بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٩٣﴾ 
 و البته بنی اسراییل را در مکان درستی ساکن کردیم و به آنها از پاکیزه ها روزی دادیم و اختلاف نکردند مگر بعد از آنکه  دانش برایشان آمد. حتماٌ پروردگارت در روز قیامت میان آنها قضاوت می کند در باره آنچه در آن اختلاف می کنند ﴿۹۳﴾

فَإِن كُنتَ فِي شَكٍّ مِّمَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ فَاسْأَلِ الَّذِينَ يَقْرَءُونَ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكَ ۚلَقَدْ جَاءَكَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ ﴿٩٤﴾
و اگر تو از آنچه بسویت فرستادیم شک داری , پس ازکسانی که قبل از تو کتاب را میخوانند بپرس. مطمئن باش که حق از جانب پروردگارت بسوی تو آمد و از شک کننده ها نباش﴿۹۴﴾

وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ فَتَكُونَ مِنَ الْخَاسِرِينَ﴿٩٥﴾
و از کسانی نباش که آیات خدا را تکذیب کردند که در آن همگام  از زیانکاران خواهی بود ﴿۹۵﴾

إِنَّ الَّذِينَ حَقَّتْ عَلَيْهِمْ كَلِمَتُ رَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿٩٦﴾
 البته کسانی که بر آنها کلمۀ پروردگارت تحقق یافته ایمان نمی آورند ﴿۹۶﴾

وَلَوْ جَاءَتْهُمْ كُلُّ آيَةٍ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٩٧﴾
و اگر هر آیه ای هم بیایدشان (باز هم ایمان نمی آورند) تا عذاب درد ناک را ببینند ﴿۹۷﴾

فَلَوْلَا كَانَتْ قَرْيَةٌ آمَنَتْ فَنَفَعَهَا إِيمَانُهَا إِلَّا قَوْمَ يُونُسَ لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْيِ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ﴿٩٨﴾
 و هرچند شهری نبوده است که (به  موقع) ایمان بیاورد تا ایمانش به او سود دهد مگر قوم یونس که وقتی ایمان آورد از آنها عذاب خواری را در زندگی دنیا زدودیم و تا مدتی بهره مندشان کردیم ﴿۹۸﴾

وَلَوْ شَاءَ رَبُّكَ لَآمَنَ مَن فِي الْأَرْضِ كُلُّهُمْ جَمِيعًا ۚ أَفَأَنتَ تُكْرِهُ النَّاسَ حَتَّىٰ يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ ﴿٩٩﴾
و اگر پروردگار تو میخواست تمام کسانی که در زمین هستند حتماٌ همگی آنها ایمان می آوردند .آیا تو میخواهی مردم را مجبور کنی که ایمان بیاورند ؟﴿۹۹﴾

وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَن تُؤْمِنَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۚ وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ﴿١٠٠﴾
و نبوده است برای نفسی که ایمان بیاورد مگر با اجازه خدا و پلیدی را قرار میدهد بر کسانی که عقل خود را به کار نمی بندند ﴿۱۰۰﴾

 قُلِ انظُرُوا مَاذَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَمَا تُغْنِي الْآيَاتُ وَالنُّذُرُ عَن قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ ﴿١٠١﴾
 بگو به آنچه در آسمانها وزمین است بنگرید و آیات و هشدارها چیزی از قومی که ایمان نمی آورند افاقه نمیکند﴿۱۰۱﴾

فَهَلْ يَنتَظِرُونَ إِلَّا مِثْلَ أَيَّامِ الَّذِينَ خَلَوْا مِن قَبْلِهِمْ ۚ قُلْ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ﴿١٠٢﴾
 آیا آنها انتظار چیزی را میکشند غیر از  مانند روزهای کسانی که قبل از آنها در گذشتند بگو منتظر باشید البته من هم با شما از منتظران هستم ﴿۱۰۲﴾

ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٣﴾
 سپس نجات می دهیم رسولانمان و کسانی را که ایمان آوردند آنگونه بر ما تحقق یافت که مومنان را نجات دهیم ﴿۱۰۳﴾

 قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِن كُنتُمْ فِي شَكٍّ مِّن دِينِي فَلَا أَعْبُدُ الَّذِينَ تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ وَلَـٰكِنْ أَعْبُدُ اللَّـهَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُمْ ۖ وَأُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٤﴾
بگو ای مردم آگر شما از آیین من در شک هستید بدانید که من غیر از خداوند متعال عبادت نمیکنم کسانی را که شما پرستش میکنید. ولکن من کسی را پرستش میکنم که شمارا متوفی می کند ( جانتان را میگیرد) و به من فرمان داده شده که از مومنان باشم ﴿۱۰۴

وَأَنْ أَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكِينَ ﴿١٠٥﴾
و آنکه روی خود را برای آیین یکتا پرستی استوار کن و از مشرکان نباش ﴿۱۰۵

وَلَا تَدْعُ مِن دُونِ اللَّـهِ مَا لَا يَنفَعُكَ وَلَا يَضُرُّكَ ۖ فَإِن فَعَلْتَ فَإِنَّكَ إِذًا مِّنَ الظَّالِمِينَ ﴿١٠٦﴾
 و غیر از خدا چیزی را نخوان که نه برای تو سود و نه زیانی میرساند و اگر این کار را بکنی در آن هنگام تو از ستمگران هستی﴿۱۰۶

وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّـهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ ۖ وَإِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۚ وَهُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿١٠٧﴾ 
 و اگر خدا به تو ضرری برساند غیر از او هیچ کس نمیتواند آن را رفع کند و اگر برایت خیری بخواهد هیچ کس نمی تواند نعمتش را رد کند . آن را به هر کدام از بندگانش که بخواهد میرساند و او آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۰۷

قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ ۖفَمَنِ اهْتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ ۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا ۖوَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِوَكِيلٍ ﴿١٠٨﴾
 بگو ای مردم یقیناً حقیقت از سوی پروردگارتان برای شما آمد و هر کس هدایت یابد جز این نیست که خودش هدایت می شود و هرکس گمراه شود جز این نیست که خود را گمراه کرده و من بر شما وکیل نیستم ﴿۱۰۸﴾

 وَاتَّبِعْ مَا يُوحَىٰ إِلَيْكَ وَاصْبِرْ حَتَّىٰ يَحْكُمَ اللَّـهُ ۚ وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ ﴿١٠٩﴾
 و فقط از آنچه بسویت وحی میشود پیروی کن و صبر کن تا زمانیکه خدا حکم کند .و او بهترین حکم کننده هاست﴿۱۰۹﴾
                                                      الحمد لله  ۳/۲/۱۳۸۹ جمعه 

بندۀ خدا


  

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر