۵۶ - واقعه (رویداد . حادثه . فرود آمده . افتاده)

را

                                       سورة الواقعة
                              بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ کنه

بنام خدای رحم کنندۀ رحمت گر
إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١﴾

وقتی که آن رویداد اتفاق افتد ﴿۱﴾
 لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ ﴿٢﴾
 اتفاق افتادن آن دروغین نیست﴿۲﴾
 خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ﴿٣﴾ 
 پایین آورنده و بالا برنده ﴿۳﴾
إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا ﴿٤﴾
 وقتی که زمین لرزانده شود لرزیدنی ﴿۴﴾
 وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا ﴿٥﴾
 و کوه ها خرد شوند بصورت ذراتی (غبار)﴿۵﴾
 فَكَانَتْ هَبَاءً مُّنبَثًّا ﴿٦﴾ 
 و مانند گرد و غباری پراکنده بشوند  ﴿۶﴾
وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً ﴿٧﴾
 وشما زوجهایی (جفت هایی) سه گانه بودید ﴿۷﴾ 
 فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ ﴿٨﴾
 یاران برکت داده شده  چیستند یاران برکت داده شده (مبارک) ﴿۸﴾
 وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ﴿٩﴾
 و یاران شومی و نا مبارکی چیستند یاران شومی و نا مبارکی ﴿۹﴾
 وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ ﴿١٠﴾
 و پیش گامان پیش آهنگ ﴿۱۰﴾
 أُولَـٰئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ﴿١١﴾
 آنها همان مقربان (نزدیکان) هستند ﴿۱۱﴾
 فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ ﴿١٢﴾ 
 در باغهای پر نعمت ﴿۱۲﴾
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾
 یک گروه از اولی ها ﴿۱۳﴾
 وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ﴿١٤﴾
ومقدار اندکی از دیگران ﴿۱۴﴾
 عَلَىٰ سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ ﴿١٥﴾
 بر تخت هایی مرصع ﴿۱۵﴾
 مُّتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ ﴿١٦﴾
 در مقابل یکدیگر بر آن تخت ها تکیه زننده اند ﴿۱۶﴾
يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ ﴿١٧﴾
 بر اطراف آنها موجوداتی گردش میکنند که اقامت گزین هستند ﴿۱۷﴾ 
 بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ ﴿١٨﴾
با لیوانهایی و گلابدانهایی و پیاله هایی از آب جاری ﴿۱۸﴾
 لَّا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ ﴿١٩﴾
 که نه از آن (آب) سر درد می گیرند و نه آنکه مستی عقلشان را زایل میکند ﴿۱۹﴾
 وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ ﴿٢٠﴾ 
 و میوه هر انچه که اختیار کنند ﴿۲۰﴾
وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ ﴿٢١﴾
 و گوشت پرنده از آنچه میل داشته باشند ﴿۲۱﴾
 وَحُورٌ عِينٌ﴿٢٢﴾
 گفتگو (محاوره) کننده هایی خالص (ناب . روشن . واضح)  ﴿۲۲﴾
 كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ ﴿٢٣﴾
مانند آنکه آنها مروارید ی ارجمند هستند >>>> برای بررسی بیشتر کلمه ی حور به لینک رجوع کنید http://hogoogezan.blogspot.com/2012/04/blog-post.html 
﴿۲۳﴾

 جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ﴿٢٤﴾
 پاداشی است به خاطر آنچه عمل میکردند ﴿۲۴﴾
 لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا ﴿٢٥﴾
 در آن بیهوده گویی و گویش کناه آلود را نمی شنوند ﴿۲۵﴾
 إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا ﴿٢٦﴾
 مگر آنکه سلام و سلامی گفته می شود ﴿۲۶﴾
 وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ ﴿٢٧﴾
 و یاران برکت داده شده چه هستند یاران برکت داده شده﴿۲۷﴾
 فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ ﴿٢٨﴾
در کنار (درخت) سدر بدون خار هستند ﴿۲۸﴾
 وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ ﴿٢٩﴾
 و شکوفه ی خرمای روی هم چیده شده ﴿۲۹﴾
 وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ ﴿٣٠﴾
و سایه ای ادامه دار﴿۳۰﴾
وَمَاءٍ مَّسْكُوبٍ ﴿٣١﴾
 و آبی ریزنده ﴿۳۱﴾
 وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ ﴿٣٢﴾
و میوه ی بسیار ﴿۳۲﴾
 لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ ﴿٣٣﴾
 که نه دنباله ی آن قطع می شود و نه منع میشود ﴿۳۳﴾
 وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ ﴿٣٤﴾
 و فرشهایی بالا برده شده ﴿۳۴﴾
 إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاءً ﴿٣٥﴾
 ما آنها را پدید آوردیم پدید آوردنی﴿۳۵﴾
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا ﴿٣٦﴾
 ما آنها را پیشگامانی (که هنگام صبح کار را انجام میدهند) قرار دادیم ﴿۳۶﴾
 عُرُبًا أَتْرَابًا ﴿٣٧﴾
 سخن گویانی فصیح و مصون از لغزش بسیار ثروتمند ﴿۳۷﴾
 لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ﴿٣٨﴾
 برای یاران برکت داده شده ﴿۳۸﴾
 ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ ﴿٣٩﴾
 گروهی از انسانهای اولین﴿۳۹﴾
 وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ ﴿٤٠﴾
 و گروهی از انسانهای دیگر ﴿۴۰﴾
وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ ﴿٤١﴾
 یاران شوم و چه هستند یاران شوم ؟ ﴿۴۱﴾
 فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ﴿٤٢﴾ 
 در بادی گرم و آبی گرم هستند ﴿۴۲﴾
وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ ﴿٤٣﴾
 و سایه ای از دود سیاه ﴿۴۳﴾
 لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ ﴿٤٤﴾
 نه خنک کننده و نه بخشنده است﴿۴۴﴾
 إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُتْرَفِينَ ﴿٤٥﴾ 
البته قبل از آن (واقعه) از مرفهین (ثروتمندانن خوشگذران) بودند ﴿۴۵﴾
وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ ﴿٤٦﴾
 و بر انجام گناهان بزرگ اصرار داشتند ﴿۴۶﴾
وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَبْعُوثُونَ ﴿٤٧﴾
 و آنها می گفتند : آیا وقتی که ما مردیم و به خاک و استخوان تبدیل شدیم آیا ما در آن هنگام برانگیخته میشویم ؟؟ ﴿۴۷﴾
أَوَآبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ ﴿٤٨﴾
 یا پدران پیشین ما؟ ﴿۴۸﴾
 قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ ﴿٤٩﴾
 بگو : البته اولین ها و دیگران ﴿۴۹﴾
لَمَجْمُوعُونَ إِلَىٰ مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ ﴿٥٠﴾
 البته ما همۀ آنها را در روز معلوم در وعده گاهی جمع میکنیم ﴿۵۰﴾
ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ ﴿٥١﴾ 
سپس شما ای گمراهان تکذیب کننده﴿۵۱﴾
لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ ﴿٥٢﴾
 البته خورنده ها از درختی از جنس زقوم (زهر تلخ) هستید﴿۵۲﴾
 فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ ﴿٥٣﴾
 و شکمها از آن پر میشود﴿۵۳﴾
 فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ ﴿٥٤﴾
 و بر روی آن از آب جوشان می نوشند ﴿۵۴﴾
 فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ ﴿٥٥﴾ 
 و مانند نوشیدن تشنه ی بسیار شدید می نوشند ﴿۵۵﴾
هَـٰذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ﴿٥٦﴾
 این همان چیزیست که در روز کیفر دادن برای آنها نازل می شود ﴿۵۶﴾
 نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ ﴿٥٧﴾
 ما شما را خلق کردیم پس چرا تصدیق نمی کنید ؟ ﴿۵۷﴾
 أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ﴿٥٨﴾
 آیا دیده اید آنچه را میریزید ؟﴿۵۸﴾
 أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ ﴿٥٩﴾
 آیا شما او را خلق میکنید یا این ما هستیم که خلق کمننده گانیم؟ ﴿۵۹﴾
 نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ ﴿٦٠﴾ 
 این ما هستیم که مرگ را در بین شما اندازه دادیم و ما پیشی گیرنده ها نیستیم﴿۶۰﴾
عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ ﴿٦١﴾
 بر آنکه به مانند شما تبدیل کنیم و شما را در آنچه نمیدانید پدید آوریم ﴿۶۱﴾
 وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَىٰ فَلَوْلَا تَذَكَّرُونَ ﴿٦٢﴾
 و البته شما پدید آوردن اولین خود را دانستید (که چگونه خلق شده اید) پس چرا متذکر نمی شوید ؟﴿۶۲﴾
 أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ ﴿٦٣﴾
  آیا دیده اید آنچه را کشت میکنید ؟  ﴿۶۳﴾
 أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ ﴿٦٤﴾
 آیا شما آن را زراعت می کنید یا ما زارعان آن هستیم ؟﴿۶۴﴾
 لَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ﴿٦٥﴾
 اگر بخواهیم آن را خشک خرد شده قرار میدادیم و شما شگفت زده می ماندید ﴿۶۵﴾
 إِنَّا لَمُغْرَمُونَ ﴿٦٦﴾
که ما زیان کرده ایم ﴿۶۶﴾
 بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ ﴿٦٧﴾
 بلکه ما محروم شده ایم ﴿۶۷﴾
 أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ ﴿٦٨﴾
آیا آبی را که می نوشید دیده اید ؟  ﴿۶۸﴾
 أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ﴿٦٩﴾
 آیا شما آن را از ابر نازل کردید ؟ یا ما نازل کننده ها هستیم؟ ﴿۶۹﴾ 
 لَوْ نَشَاءُ جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ ﴿٧٠﴾
اگر میخواستیم آن را تلخ می کردیم پس چرا تشکر نمی کنید ؟ ﴿۷۰﴾ 
 أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ ﴿٧١﴾
آیا آتشی را که می افروزید را دیده اید ؟ ﴿۷۱﴾ 
 أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِئُونَ﴿٧٢﴾ 
 آیا درخت آن (آتش) را شما پدید آوردید ؟ یا پدید آورنده ما هستیم ﴿۷۲﴾ 
نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ ﴿٧٣﴾
 ما آن (درخت) را تذکری و متاعی برای فقیران قرار دادیم﴿۷۳﴾ 
 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٧٤﴾
پس بنام پروردگار بزرگ خود تسبیح بگو ﴿۷۴﴾ 
  فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ﴿٧٥﴾
 پس به موقعیت (اوقات و زمان) ستاره ها سوگند نمی خورم ﴿۷۵﴾ 
 وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ ﴿٧٦﴾
 و البته آن قسم بزرگی است اگر بدانید ﴿۷۶﴾ 
إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ﴿٧٧﴾
 البته آن قرآنی با کرامت است ﴿۷۷﴾ 
 فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ ﴿٧٨﴾
در کتابی محافظت شده و خارج از دسترس محرفین  ﴿۷۸﴾ 
 لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ ﴿٧٩﴾
 که غیر از (انسانهای) پاک شده به (مفاهیم) آن نمی رسند ﴿۷۹﴾ 
 تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٨٠﴾
 فرو فرستادنی از جانب پروردگار جهان ها ﴿۸۰﴾ 
 أَفَبِهَـٰذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ ﴿٨١﴾
پس آیا شما با این حدیث (قرآن) نیرنگ میکنید ؟ ﴿۸۱﴾
 وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ ﴿٨٢﴾
 و روزی خود را اینطور قرار میدهید که آن را تکذیب کنید ؟ ﴿۸۲﴾
 فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ ﴿٨٣﴾
پس چرا وقتی (جانها) به گلو گاه ها میرسد ﴿۸۳﴾
 وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ ﴿٨٤﴾
و شما در آن نگاه میکنید ﴿۸۴﴾
 وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَـٰكِن لَّا تُبْصِرُونَ﴿٨٥﴾
 و در حالیکه ما به او از شما نزدیکتر هستیم ولی شما نمی بینید ﴿۸۵﴾
 فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ ﴿٨٦﴾
 پس چرا اگر شما تسلط (نیرو و قدرت) دارید﴿۸۶﴾
 تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٨٧﴾
 او را بر گردانید اگر راست می گویید ﴿۸۷﴾
 فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ ﴿٨٨﴾
 و اما اگر از مقربین بوده باشد ﴿۸۸﴾
 فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّتُ نَعِيمٍ ﴿٨٩﴾
 پس آسایش و بوی خوش و باغهای پر از نعمت (برایش) هست ﴿۸۹﴾
 وَأَمَّا إِن كَانَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿٩٠﴾
و اما اگر از اصحاب برکت داده شده باشد ﴿۹۰﴾
فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ ﴿٩١﴾
 پس سلام بر تو از جانب یاران برکت داده شده ﴿۹۱﴾
 وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ ﴿٩٢﴾ 
 و اما اگر از دروغ شمارنده ها(تکذیب کننده های) گمراه باشد ﴿۹۲﴾ 
فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ ﴿٩٣﴾
پس نازل شدنی از آب جوش ﴿۹۳﴾
 وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ﴿٩٤﴾
و چشیدن حرارت آتش دوزخ﴿۹۴﴾
 إِنَّ هَـٰذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ ﴿٩٥﴾
 البته این همان حقیقت یقین است ﴿۹۵﴾
 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ﴿٩٦﴾
 پس بنام پروردگار بزرگ تسبیح بگو ﴿۹۶﴾

فسبح بسم ربک العظیم   ۱۵/۴/۱۳۹۲ شنبه     بندۀ خدا