۱۰۱ - قارعه (حادثۀ ناگوار ، بلای نابود کننده)

                          سورة القارعة
                     بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر

 الْقَارِعَةُ ﴿١﴾
حادثه ی ناگوار ﴿١
  مَا الْقَارِعَةُ ﴿٢﴾
آن حادثه ی ناگوار چیست ؟ ﴿۲
  وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ ﴿٣﴾
 و تو چه میدانی که آن حادثه ی ناگوار چیست ؟ ﴿۳
  يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ ﴿٤﴾
روزی که مردم مانند پروانه های پراکنده میشوند ﴿۴
  وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ ﴿٥﴾
 و کوه ها مانند پشم زده شده از هم باز می شوند﴿۵
  فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ ﴿٦﴾
 و اما هر کس وزن بارهایش سنگین باشد ﴿۶
  فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿٧﴾
 پس او در زندگی رضایتمند است ﴿۷
  وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ ﴿٨﴾
و اما کسی که وزن هایش سبک باشد﴿۸
  فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ ﴿٩﴾
 پس راهبرش هاویه (یکی از نامهای جهنم) است ﴿۹
  وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ ﴿١٠﴾
و تو چه میدانی ماهیت آن چیست ؟ ﴿١۰
  نَارٌ حَامِيَةٌ ﴿١١﴾
 آتشی سوزان است ﴿١۱

یوم یکون الناس کالفراش المبثوث  ۲۴/۶/۱۳۹۲ یکشنبه   بندۀ خدا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر