۴۰ - غافر(آمرزنده) این سوره بانام مومن هم در بعضی فهرست های قران آمده

                                      سورة غافر
                            بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر
حم ﴿١﴾

حم﴿١﴾
 تَنزِيلُ الْكِتَابِ مِنَ اللَّـهِ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ ﴿٢﴾
 نازل کردن کتاب از جانب خدای نیرومند دانا ﴿۲﴾
 غَافِرِ الذَّنبِ وَقَابِلِ التَّوْبِ شَدِيدِ الْعِقَابِ ذِي الطَّوْلِ ۖ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ ﴿٣﴾
 آمرزندۀ گناه و قبول کنندۀ توبه کیفر دهنده ای سخت دارندۀ نیرومندی هیچ خدایی غیر از او نیست بازگشتگاه بسوی اوست ﴿۳﴾
 مَا يُجَادِلُ فِي آيَاتِ اللَّـهِ إِلَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَلَا يَغْرُرْكَ تَقَلُّبُهُمْ فِي الْبِلَادِ ﴿٤﴾
 در آیات خدا کسی غیر از کافران دشمنی نمی کند و رفت و آمد آنها تو را فریب ندهد﴿۴﴾
 كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَالْأَحْزَابُ مِن بَعْدِهِمْ ۖ وَهَمَّتْ كُلُّ أُمَّةٍ بِرَسُولِهِمْ لِيَأْخُذُوهُ ۖ وَجَادَلُوا بِالْبَاطِلِ لِيُدْحِضُوا بِهِ الْحَقَّ فَأَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ ﴿٥﴾ 
 قوم نوح قبل از آنها تکذیب کردند و بعد از آنها هم احزاب (تکذیب کردند) و تمام امتها قصد (جان) رسولانشان را کردند که آن را بگیرند و بوسیله باطل خصومت میکردند تا حقیقت را با آن باطل سازند پس کیفر دادن من چگونه بود ؟ ﴿۵﴾
وَكَذَٰلِكَ حَقَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ عَلَى الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّهُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ﴿٦﴾
 و آنگونه کلمات پروردگارت بر کسانی که کافر شدند تحقق یافت که انها یاران آتش هستند ﴿۶﴾
الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿٧﴾
 کسانی که عرش را حمل میکنند و آن کسانی که پیرامون ان هستند به ستایش پروردگارشان تسبیح میکنند و به او ایمان می آورند و برای کسانی که ایمان آوردند طلب آمرزش میکنند (آنها می گویند)  پروردگار ما تو هر چیز را به رحمت و علم کسترده ای پس برای کسانی که توبه کردند و راه تو را پیروی کردند بیامرز و آنها را از عذاب سوزان نگهدار ﴿۷﴾
رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُمْ وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۚ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٨﴾
ای پروردگار ما و آنها را در باغهای آماده که به آنها وعده داده ای داخل گردان و کسانی که از پدرانشان و همسرانشان و فرزندانشان صالح شدند (را نیز با آنها داخل گردان) البته تو نیرومند با حکمت هستی ﴿۸﴾
 وَقِهِمُ السَّيِّئَاتِ ۚ وَمَن تَقِ السَّيِّئَاتِ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمْتَهُ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿٩﴾
 و آنها را از بدی ها نگهداری کن و هر کس را که در آن روز از بدی ها نگهداری کنی پس حتماٌ به او رحم کرده ای و آن همان رستگاری (رها شدن یا رهایی) بزرگ است ﴿۹﴾
 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّـهِ أَكْبَرُ مِن مَّقْتِكُمْ أَنفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ ﴿١٠﴾
 البته کسانی که کافر شدند ندا داده میشوند که دشمنی کردن با خدا بسیار بزرگتر از دشمنی کردن شما با خودتان است وقتی که بسوی ایمان خوانده می شوید ﴿۱۰﴾
 قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَىٰ خُرُوجٍ مِّن سَبِيلٍ ﴿١١﴾
 گفتند ای پروردگار ما, ما را دوبار میراندی و دو بار زنده کردی ما به گناهان خود اعتراف می کنیم , پس آیا راهی برای خروج هست ؟ ﴿۱۱﴾
 ذَٰلِكُم بِأَنَّهُ إِذَا دُعِيَ اللَّـهُ وَحْدَهُ كَفَرْتُمْ ۖ وَإِن يُشْرَكْ بِهِ تُؤْمِنُوا ۚ فَالْحُكْمُ لِلَّـهِ الْعَلِيِّ الْكَبِيرِ ﴿١٢﴾
 آن برای آنست وقتی که خدا به یگانگی خوانده می شد شما انکار می کردید و وقتی با او شریکانی قرار داده میشد شما (شرک را) باور می کردید  و حکم مخصوص خدای بزرگ برتر است ﴿۱۲﴾
 هُوَ الَّذِي يُرِيكُمْ آيَاتِهِ وَيُنَزِّلُ لَكُم مِّنَ السَّمَاءِ رِزْقًا ۚ وَمَا يَتَذَكَّرُ إِلَّا مَن يُنِيبُ ﴿١٣﴾
 او کسی است که آیاتش را به شما نشان میدهد و برای شما از آسمان روزی می فرستد و(این مطالب) را متذکر نمیشود مگر کسی که (بسوی خدا) باز می گردد﴿۱۳﴾
 فَادْعُوا اللَّـهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ﴿١٤﴾ 
 پس خدا را بخوانید در حالیکه دین را برای او خالص گردانیده باشید و اگر چه کافران خوششان نیاید ﴿۱۴﴾
رَفِيعُ الدَّرَجَاتِ ذُو الْعَرْشِ يُلْقِي الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ لِيُنذِرَ يَوْمَ التَّلَاقِ ﴿١٥﴾ 
 (خداوندی که) درجات بالایی دارد دارندۀ عرش است روح از دستور او بر هر کسی از بنده هایش افکنده میشود تا در روز تلاق (روز گیر کردن و ماندن) هشدار داده شوند ﴿۱۵﴾
يَوْمَ هُم بَارِزُونَ ۖ لَا يَخْفَىٰ عَلَى اللَّـهِ مِنْهُمْ شَيْءٌ ۚ لِّمَنِ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ۖ لِلَّـهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ﴿١٦﴾
 روزی که آنها بیرون آورده میشوند از آنها چیزی بر خدا مخفی نمی ماند امروز ملکوت (مالکیت همه چیز برای کیست ؟ برای خدای قدرتمند است ﴿۱۶﴾
الْيَوْمَ تُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ ۚ لَا ظُلْمَ الْيَوْمَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿١٧﴾
 امروز هر نفسی به آنچه کرده پاداش داده می شود امروز ستم نیست البته خدا در حساب کردن سریع است ﴿۱۷﴾
 وَأَنذِرْهُمْ يَوْمَ الْآزِفَةِ إِذِ الْقُلُوبُ لَدَى الْحَنَاجِرِ كَاظِمِينَ ۚ مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ ﴿١٨﴾
 و به آنها از روزی شتابان هشدار بده وقتی که قلبها نزدیک است که حلق را ببندند (خفه کنند) برای ستمگران دوستی و نه شفیعی وجود ندارد که اطاعت کرده شود ﴿۱۸﴾
 يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ ﴿١٩﴾ 
او خیانت کردن چشمها را میداند و آنچه را که در سینه ها مخفی میکنند را نیز (میداند) ﴿۱۹﴾
وَاللَّـهُ يَقْضِي بِالْحَقِّ ۖوَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَقْضُونَ بِشَيْءٍ ۗ إِنَّ اللَّـهَ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿٢٠﴾ 
 و خدا (درآن روز) به حقیقت قضاوت می کند و کسانی را که غیر از او صدا میکنند (خدایان دروغین که برای برآورده شدن حاجت از آنها کمک میخواستند و آنها را صدا میکردند) به چیزی قضاوت نمی کنند البته او (خدا) همان شنوای بیناست  (قضاوت در قیامت فقط مخصوص خداست و کسی غیر از او در امر قضاوت و آمرزش بنده ها نقشی ندارد و او در حساب کردن سریع است و در چشم بهم زدنی نامۀ اعمال و حساب را به انسانها میدهند) ﴿۲۰﴾
 أَوَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ كَانُوا مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا هُمْ أَشَدَّ مِنْهُمْ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَأَخَذَهُمُ اللَّـهُ بِذُنُوبِهِمْ وَمَا كَانَ لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مِن وَاقٍ ﴿٢١﴾
 آیا در زمین سفر نمی کنند تا ببینند عاقبت کسانی که قبل از آنها بودند چگونه بود ؟ آنها از قدرت و نیروی بیشتری برخوردار بودند و آثارشان در زمین ماندگارتر بود و خدا (جان) آنها را بدلیل گناهانشان گرفت و برای آنها نگهدارنده ای غیر از خدا نبود ﴿۲۱﴾
 ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانَت تَّأْتِيهِمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَكَفَرُوا فَأَخَذَهُمُ اللَّـهُ ۚ إِنَّهُ قَوِيٌّ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٢٢﴾ 
 آن بدلیل آن بود که رسولانشان دلایل روشنی برای آنها آوردند و آنها (دلایل را) انکار کردند و خدا آنها را گرفت البته او نیرومندی سخت کیفر کننده است ﴿۲۲﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَىٰ بِآيَاتِنَا وَسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٢٣﴾
 و البته ما موسی را با آیات خود و تسلطی روشنگرانه فرستادیم ﴿۲۳﴾
 إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَقَارُونَ فَقَالُوا سَاحِرٌ كَذَّابٌ﴿٢٤﴾
 بسوی فرعون و هامان و قارون (فرستادیم) و گفتند : (موسی) جادوگری دروغگوست ﴿۲۴﴾
 فَلَمَّا جَاءَهُم بِالْحَقِّ مِنْ عِندِنَا قَالُوا اقْتُلُوا أَبْنَاءَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ وَاسْتَحْيُوا نِسَاءَهُمْ ۚ وَمَا كَيْدُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ﴿٢٥﴾
 و وقتی که حقیقت را از جانب ما برای آنها آورد گفتند : پسران کسانی که به او (موسی) ایمان آوردند را بکشید و زنهای آنها را زنده بگذارید و نقشۀ کافران غیر از گمراهی چیز دیگری نبود ﴿۲۵﴾
وَقَالَ فِرْعَوْنُ ذَرُونِي أَقْتُلْ مُوسَىٰ وَلْيَدْعُ رَبَّهُ ۖ إِنِّي أَخَافُ أَن يُبَدِّلَ دِينَكُمْ أَوْ أَن يُظْهِرَ فِي الْأَرْضِ الْفَسَادَ ﴿٢٦﴾
 و فرعون گفت بگذارید تا من موسی را به قتل برسانم و او باید پروردگارش را صدا بزند من میترسم که او (موسی) دین شما را تغییر دهد یا اینکه در زمین فساد را نمایان سازد﴿۲۶﴾
 وَقَالَ مُوسَىٰ إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُم مِّن كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لَّا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسَابِ ﴿٢٧﴾
 و موسی گفت  : که من به پروردگارم و پروردگار شما پناه میبرم از هر متکبری (کسی که ادعای بزرگ بودن میکند) که به روز حساب ایمان نمی آورد ﴿۲۷﴾
وَقَالَ رَجُلٌ مُّؤْمِنٌ مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ يَكْتُمُ إِيمَانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلًا أَن يَقُولَ رَبِّيَ اللَّـهُ وَقَدْ جَاءَكُم بِالْبَيِّنَاتِ مِن رَّبِّكُمْ ۖ وَإِن يَكُ كَاذِبًا فَعَلَيْهِ كَذِبُهُ ۖ وَإِن يَكُ صَادِقًا يُصِبْكُم بَعْضُ الَّذِي يَعِدُكُمْ ۖ إِنَّ اللَّـهَ لَا يَهْدِي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ كَذَّابٌ ﴿٢٨﴾
و مردی مومن از خاندان فرعون که ایمانش را مخفی میکرد گفت : آیا می خواهید مردی را بکشید که که می گوید پروردگار من خداست ؟ و در حالیکه از جانب خدا برایتان دلایل روشنگر آورده و اگر او دروغ گفته باشد دروغش فقط گریبان او را می گیرد اما اگر راستگو باشد بعضی از آن چیزهایی که به شما وعده داده شده به شما میرسد البته خدا کسی را که دروغگوی اسراف کننده است را هدایت نمی کند ﴿۲۸﴾
 يَا قَوْمِ لَكُمُ الْمُلْكُ الْيَوْمَ ظَاهِرِينَ فِي الْأَرْضِ فَمَن يَنصُرُنَا مِن بَأْسِ اللَّـهِ إِن جَاءَنَا ۚقَالَ فِرْعَوْنُ مَا أُرِيكُمْ إِلَّا مَا أَرَىٰ وَمَا أَهْدِيكُمْ إِلَّا سَبِيلَ الرَّشَادِ﴿٢٩﴾
 ای قوم امروز مالکیت در زمین برای شماست پشتیبانان یکدیگر هستید و اگر عذاب خدا بر ما بیاید چه کسی به ما کمک میکند؟ فرعون گفت : غیر از آنچه می بینم به شما نشان نمی دهم و شما را به غیر از راه رشد هدایت نمی کنم ﴿۲۹﴾
 وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُم مِّثْلَ يَوْمِ الْأَحْزَابِ﴿٣٠﴾
 و کسی که ایمان آورده بود گفت : ای قوم من . من از این میترسم که مانند روز احزاب بر شما واقع شود ﴿۳۰﴾
 مِثْلَ دَأْبِ قَوْمِ نُوحٍ وَعَادٍ وَثَمُودَ وَالَّذِينَ مِن بَعْدِهِمْ ۚ وَمَا اللَّـهُ يُرِيدُ ظُلْمًا لِّلْعِبَادِ ﴿٣١﴾ 
 مانند روش قوم نوح و عاد و ثمود و کسانی که بعد از آنها بودند و خدا ستمی بربنده ها نمی خواهد ﴿۳۱﴾
وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ ﴿٣٢﴾
و ای قوم من از روزی که در آن مردم یکدیگر را صدا میزنند بیمناکم (روز فریاد کردن) ﴿۳۲﴾
 يَوْمَ تُوَلُّونَ مُدْبِرِينَ مَا لَكُم مِّنَ اللَّـهِ مِنْ عَاصِمٍ ۗوَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ ﴿٣٣﴾
روزی که پشت کننده بر میگردید غیر ازخدا نگه دارنده ای برای شما نیست و هرکس که خدا گمراهش کند پس برای او هدایت کننده ای وجود ندارد ﴿۳۳﴾
وَلَقَدْ جَاءَكُمْ يُوسُفُ مِن قَبْلُ بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِّمَّا جَاءَكُم بِهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا هَلَكَ قُلْتُمْ لَن يَبْعَثَ اللَّـهُ مِن بَعْدِهِ رَسُولًا ۚكَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُّرْتَابٌ ﴿٣٤﴾
 و قبل از آن یوسف با دلایل روشن برای شما آمد و شما از آنچه که برایتان آورد پیوسته در شک هستید تا زمانی که مرد و از بین رفت گفتید : هرگز خدا بعد از او رسولی بر نمی انگیزد بدانسان خدا گمراه میکند کسی را که او اسراف کنندۀ شک آورنده است ﴿۳۴﴾
الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّـهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۖ كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّـهِ وَعِندَ الَّذِينَ آمَنُوا ۚ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ قَلْبِ مُتَكَبِّرٍ جَبَّارٍ ﴿٣٥﴾
 کسانی که در آیات خدا بدون تسلط و آگاهی که برای آنها بیاید در پیشگاه خدا و کسانی که ایمان آورده اند مجادله میکنند آنها دشمنی بزرگی مرتکب میشوند بدانگونه خدا بر همۀ قلبهای متکبر و زورگو (دشمنی با خدا و مومنان را) مطبوع میگرداند
وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا هَامَانُ ابْنِ لِي صَرْحًا لَّعَلِّي أَبْلُغُ الْأَسْبَابَ ﴿٣٦﴾
 و فرعون گفت ای هامان برای من قصربلندی بنا کن شاید به راه هایی برسم  ﴿۳۶﴾
 أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰ إِلَـٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا ۚ وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيلِ ۚ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبَابٍ ﴿٣٧﴾
 راه های آسمان و در انتهای راه به خدای موسی اطلاع پیدا کنم و به گمان من او (موسی) دروغگو ست  و بدانگونه برای فرعون بدی عملکردش آراسته گشت و از راه (خدا) بازداشته شد و نقشۀ فرعون غیر از نابودی چیز دیگری نبود﴿۳۷﴾
 وَقَالَ الَّذِي آمَنَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَادِ﴿٣٨﴾
 و کسی که ایمان آورده بود گفت : ای قوم من از من تبعیت کنید تا شما را به راه رشد و بالنده گی راهنمایی کنم ﴿۳۸﴾
 يَا قَوْمِ إِنَّمَا هَـٰذِهِ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا مَتَاعٌ وَإِنَّ الْآخِرَةَ هِيَ دَارُ الْقَرَارِ ﴿٣٩﴾
 ای قوم من غیر از این نیست که این زندگی دنیا چیزیست که زود از بین می رود البته خانۀ آخرنت آن خانۀ آرامش است ﴿۳۹﴾
 مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَـٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٤٠﴾
 کسی که عمل بدی انجام دهد به او کیفر داده نمی شود مگر بمانند آن (عملی که انجام داده) و کسی که عمل شایسته ای انجام دهد خواه مرد باشد و یا زن و در حالیکه او مومن باشد آنها هستند که داخل بهشت می شوند در آن بدون حساب روزی داده میشوند ﴿۴۰﴾
وَيَا قَوْمِ مَا لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجَاةِ وَتَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ ﴿٤١﴾
 و ای قوم من چرا وقتی شما را بسوی نجات  (از بردگی و عبودیت انسان) فرا می خوانم و شما من را بسوی آتش  دعوت می کنید ؟﴿۴۱﴾
تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّـهِ وَأُشْرِكَ بِهِ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ ﴿٤٢﴾
 من را دعوت میکنید که خدا را انکار کنم و با او شریکانی قرار دهم آنچه را که دانشی به آن ندارم ومن شما را بسوی (خدای) نیرومند وآمرزنده دعوت می کنم ﴿۴۲﴾
 لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِي إِلَيْهِ لَيْسَ لَهُ دَعْوَةٌ فِي الدُّنْيَا وَلَا فِي الْآخِرَةِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَى اللَّـهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِينَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ ﴿٤٣﴾
 بناچار آنچه را که من را بسوی او دعوت میکنید برای او دعوتی در دنیا و آخرت وجود ندارد و بازگشت ما حتماٌ بسوی خداست و البته تجاوز کننده ها از حدود ( مسرفین) آنها اصحاب آتش هستند ﴿۴۳﴾
 فَسَتَذْكُرُونَ مَا أَقُولُ لَكُمْ ۚ وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ ﴿٤٤﴾
 و بزودی آنچه برای شما می گویم بزودی بیاد خواهید آورد و کار خود را به خدا واگذار میکنم (خدا را نمایندۀ مختار خود قرار میدهم) البته خدا نسبت به بنده هایش بیناست﴿۴۴﴾
 فَوَقَاهُ اللَّـهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا ۖ وَحَاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذَابِ ﴿٤٥﴾
و خدا او را (رسول را) از نقشه های بدی که آنها کشیدند نگهداری کرد و بدی عذاب به آل فرعون تحقق یافت﴿۴۵﴾
 النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوًّا وَعَشِيًّا ۖ وَيَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ ﴿٤٦﴾ 
 آتشی که بامداد و شامگاه بر آن عرضه میشوند و روزی که ساعت (قیامت) بر پا داشته شود ای آل فرعون در شدیدترین عذاب داخل شوید ﴿۴۶﴾
وَإِذْ يَتَحَاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفَاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعًا فَهَلْ أَنتُم مُّغْنُونَ عَنَّا نَصِيبًا مِّنَ النَّارِ﴿٤٧﴾
و وقتی در آتش با یکدیگر دشمنی می کنند کسانی از آنها که ضعیف بودند به کسانی که ادعای بزرگ بودن میکردند می گویند : که ما از شما پیروی میکردیم پس آیا شما امروز ما را از آتشی که به ما میرسد رهایمان می کنید ؟ ﴿۴۷﴾
 قَالَ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُلٌّ فِيهَا إِنَّ اللَّـهَ قَدْ حَكَمَ بَيْنَ الْعِبَادِ ﴿٤٨﴾ 
 کسانی که ادعای بزرک بودن می کردند گفتند : که همۀ ما در آن (آتش ) هستیم البته بین بنده ها بدرستی حکم میکند ﴿۴۸﴾
وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَبَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾
 و کسانی که در آتش هستند به انبار داران جهنم گفتند پروردگارتان را بخوانید تا  یک روزی از عذاب را بر ما تخفیف دهد ﴿۴۹﴾
قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗوَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾
(انبارداران جهنم) گفتند : آیا رسولان شما دلایل روشن را برای شما نیاوردند ؟ (دوزخیان) گفتند : بله (آوردند) ( انبارداران) گفتند : پس صدا کنید و دعا کردن کافران چیزی غیر از گمراهی نیست ﴿۵۰﴾
 إِنَّا لَنَنصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَيَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهَادُ ﴿٥١﴾
 البته ما رسولان خود و کسانی که در زندگی دنیا ایمان آوردند را یاری میکنیم و روزی که شاهدان (برای شهادت دادن) قیام میکنند ﴿۵۱﴾
 يَوْمَ لَا يَنفَعُ الظَّالِمِينَ مَعْذِرَتُهُمْ ۖ وَلَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ﴿٥٢﴾  
 روزی که عذر خواهی ستمگران سودی ندارد و برای آنها لعنت است و برای آنها خانۀ بد است ﴿۵۲﴾
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْهُدَىٰ وَأَوْرَثْنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ الْكِتَابَ ﴿٥٣﴾ 
 و البته به موسی هدایت دادیم و کتاب را به بنی اسراییل به ارث دادیم ﴿۵۳﴾
 هُدًى وَذِكْرَىٰ لِأُولِي الْأَلْبَابِ ﴿٥٤﴾
(کتاب) هدایت و تذکری برای صاحبان اندیشه ﴿۵۴﴾
 فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِبْكَارِ ﴿٥٥﴾ پس صبر کن که وعدۀ خدا حقیقی است و برای گناهت آمرزش بخواه و شب هنگام و سپیده دمان به ستایش پروردگارت تسبیح کن ﴿۵۵﴾
 إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّـهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ ۙ إِن فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَّا هُم بِبَالِغِيهِ ۚ فَاسْتَعِذْ بِاللَّـهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ ﴿٥٦﴾ 
 البته کسانی که در آیات خدا بدون اینکه تسلطی به آنها داده شده باشد مجادله (دشمنی) میکنند در سینه هایشان غیر از کبر (غرور) که به آن نمیرسند چیز دیگری نیست پس به خدا پناه ببر که او شنوای بیناست ﴿۵۶﴾
 لَخَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَكْبَرُ مِنْ خَلْقِ النَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٧﴾  
 البته آفرینش آسمانها و زمین بزرگتر از خلقکردن مردم است و لیکن بیشتر مردم نمی دانند ﴿۵۷﴾
 وَمَا يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَلَا الْمُسِيءُ ۚ قَلِيلًا مَّا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٥٨﴾ 
 و کور و بینا مساوی نیستند و کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته انجام دادند با خرابکاران برابر نیستند آنچه متذکر میشوند بسیار کم است ﴿۵۸﴾
إِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ لَّا رَيْبَ فِيهَا وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ﴿٥٩﴾   البته که ساعت ( قیامت ) خواهد آمد شکی در آن نیست و لیکن بیشتر مردم باور ندارند ﴿۵۹﴾
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ ۚ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ ﴿٦٠﴾  
 و پروردگارتان گفت من را صدا کنید (دعا کنید) تا به شما جواب دهم  البته کسانی که از پرستش من کبر میورزند بزودی سر افکنده داخل جهنم میشوند ﴿۶۰﴾
اللَّـهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَذُو فَضْلٍ عَلَى النَّاسِ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ ﴿٦١﴾ 
 خدا کسی است که شب را برای شما قرار داد تا در آن آرامش پیدا کنید و روز را برای بینایی (قرار داد) البته خدا نسبت به مردم دارای رحمت و نعمت است اما بیشتر مردم شکر گذاری نمی کنند ﴿۶۱﴾
 ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ لَّا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ فَأَنَّىٰ تُؤْفَكُونَ ﴿٦٢﴾
آن خدا پروردگار شماست که آفریننده ی همه چیز است خدایی غیر از او نیست پس به کجا به دروغ رانده میشوید ؟ (برای پرستش بتهایی غیر از خدا) تمامی بتهایی که در قرآن از آنها نام برده شده همگی انسان بودند برای بررسی بیشتر به لینک رجوع کنید  http://quranmoslems.blogspot.com/2010/01/blog-post_4260.html ﴿۶۲﴾
 كَذَٰلِكَ يُؤْفَكُ الَّذِينَ كَانُوا بِآيَاتِ اللَّـهِ يَجْحَدُونَ ﴿٦٣﴾  
 بدانگونه (بر خدا) دروغ می بندند کسانی که آیات خدا را انکار میکنند ﴿۶۳﴾
اللَّـهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَالسَّمَاءَ بِنَاءً وَصَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ ذَٰلِكُمُ اللَّـهُ رَبُّكُمْ ۖ فَتَبَارَكَ اللَّـهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ﴿٦٤﴾  
 خدا کسی است که زمین را برای شما محل آرامش قرار داد و آسمان را بنایی چند طبقه  قرار داد و شما را صورت داد و تصویر شما را نیکو گردانید و به شما از پاکیزه ها روزی داد آن خدا پروردگار حقیقی شماست و مبارک باد خدا پروردگار جهان ها ﴿۶۴﴾
هُوَ الْحَيُّ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ فَادْعُوهُ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ۗالْحَمْدُ لِلَّـهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٦٥﴾  
 او زنده است و خدایی غیر از او نیست پس (برای حاجت خواستن) فقط او را صدا کنید در حالی که دین را برای او خالص کرده اید ستایش مخصوص خداست که پروردگار جهان هاست ﴿۶۵﴾

قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَمَّا جَاءَنِيَ الْبَيِّنَاتُ مِن رَّبِّي وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٦٦﴾
 بگو من نهی شده ام (منع شده ام) از اینکه کسانی را که شما انها را بجای خدا (برای حاجت خواستن) می خوانید پرستش کنم وقتی که دلایل رو.شنگر از جانب پروردگارم برای من آمد و به من دستور داده شد که برای پروردگار جهان ها اسلام بیاورم ﴿۶۶﴾

هُوَ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ يُخْرِجُكُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّكُمْ ثُمَّ لِتَكُونُوا شُيُوخًا ۚ وَمِنكُم مَّن يُتَوَفَّىٰ مِن قَبْلُ ۖ وَلِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّى وَلَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ﴿٦٧﴾
 او ( خدا ) کسیست که شما را از خاک خلق کرد سپس از از نطفه سپس از چیزی آویزان (معلق . جنین) سپس شما را بصورت طفلی نوزاد بیرون آورد سپس تا به نیروهاینان برسید (رشد پیدا کنید) سپس تا اینکه پیر شوید و از شما کسی است که قبل از (پیری) متوفی میشود (میمیرد) برای اینکه به سر آمد معینی ( که خدا تعیین نموده ) برسید و باشد که شما عقلتان را بکار برید ﴿۶۷﴾
 هُوَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ فَإِذَا قَضَىٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٦٨﴾
 او کسی است که زنده میکند و می میراند و وقتی که دستور کار گذرانده شود غیر از این نیست که به او می گویند بشو و میشود ﴿۶۸﴾
 أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّـهِ أَنَّىٰ يُصْرَفُونَ ﴿٦٩﴾
 آیا ندیدی کسانی را که در آیات خدا خصومت میکنند به کجا برگردانده می شود ﴿۶۹﴾
 الَّذِينَ كَذَّبُوا بِالْكِتَابِ وَبِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖفَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٧٠﴾
 کسانی که کتاب و آنچه که فرستاده ها یمان را بر اساس آن فرستادیم تکذیب میکنند بزودی خواهند دانست ﴿۷۰﴾
 إِذِ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَالسَّلَاسِلُ يُسْحَبُونَ ﴿٧١﴾
 وقتی که غلها و زنجیرها در گردنهایشان کشیده میشوند ﴿۷۱﴾
 فِي الْحَمِيمِ ثُمَّ فِي النَّارِ يُسْجَرُونَ ﴿٧٢﴾
 در آب گرم و سپس در آتش سوزانده می شوند ﴿۷۲﴾
 ثُمَّ قِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تُشْرِكُونَ ﴿٧٣﴾ 
 سپس به آنها گفته شود کجا هستند آنچه  که آنها را باخدا شریک قرار میدادید ؟ ﴿۷۳﴾
مِن دُونِ اللَّـهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَكُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَيْئًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّـهُ الْكَافِرِينَ﴿٧٤﴾
 غیر از خدا گفتند : از ما گم شدند بلکه ما از قبل چیزی را (غیر از خدا برای حاجت خواستن) صدا نمی کردیم بدانسان خدا کافران را گمراه می کند ﴿۷۴﴾
 ذَٰلِكُم بِمَا كُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنتُمْ تَمْرَحُونَ ﴿٧٥﴾
 آن بدلیل آنست که  شما بناحق در زمین تفریح میکردید (شاد بودید) و بدلیل آنکه (برای باطل) پایکوبی میکردید ﴿۷۵﴾
 ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِينَ ﴿٧٦﴾
 داخل دربهای جهنم شوید در آن اقامت گزینید و چه بد است جایگاه متکبران ﴿۷۶﴾
 فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِلَيْنَا يُرْجَعُونَ ﴿٧٧﴾
 و صبر کن که وعده ی خدا حقیقی است و اگر بعضی از آنچه را که به آنها وعده میدهیم به تو نشان دهیم یا آنکه تو را بمیرانیم پس آنها بسوی ما باز میگردند ﴿۷۷﴾

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَيْكَ وَمِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَيْكَ ۗ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۚفَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّـهِ قُضِيَ بِالْحَقِّ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْمُبْطِلُونَ ﴿٧٨﴾
و البته رسولانی را از قبل تو فرستادیم و از آنها کسی است که داستانش را برای تو نقل کردیم و از آنها کسی است که داستانش را برای تو نقل نکردیم و در شان و شایسته ی هیچ رسولی نیست که آیه ای را بیاورد مگر با اجازه ی خدا و وقتی دستوری از جانب خدا به حق گذرانده شود ( اجازه ی آوردن آیه ای داده شود) و آنجاست که کسانی که به مسیر باطل می رفتند زیان میکنند ﴿۷۸﴾
اللَّـهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْكَبُوا مِنْهَا وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ ﴿٧٩﴾
 خدا کسی است که حیوانات را برای شما قرار داد که سوار آنها شوید و از آنها می خورید ﴿۷۹﴾
وَلَكُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَلِتَبْلُغُوا عَلَيْهَا حَاجَةً فِي صُدُورِكُمْ وَعَلَيْهَا وَعَلَى الْفُلْكِ تُحْمَلُونَ ﴿٨٠﴾ 
 و در انها (حیوانات برای شما منافعی هست و بوسیله آن ( حیوانات) میتوانید به حاجتی که در دل دارید برسید (سوار شوید . بخورید .  لباس درست کنید و......)و بوسیله ی آن (حیوانات) و بر کشتی حمل میشوید ﴿۸۰﴾
وَيُرِيكُمْ آيَاتِهِ فَأَيَّ آيَاتِ اللَّـهِ تُنكِرُونَ﴿٨١﴾
 و آیات خود را به شما نشان میدهد پس کدام یک از آیات خدا را انکار میکنید ؟ ﴿۸۱﴾
 أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ كَانُوا أَكْثَرَ مِنْهُمْ وَأَشَدَّ قُوَّةً وَآثَارًا فِي الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨٢﴾
 آیا در زمین مسافرت نمی کنند که نظاره کنند عاقبت کسانی را که قبل از آنها بودند چگونه بود ؟ آنها (قبلی ها) تعدادشان بسیار بیشتر از ایشان بود و نیرومندتر بودند و در زمین تاثیر بیشتری داشتند ولی آنچه را کسب کردند چیزی بدردشان نخور﴿۸۲﴾د 
 فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَحَاقَ بِهِم مَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ﴿٨٣﴾
 و وقتی رسولانشان دلایل روشنگر را برایشان آوردند آنها به آنچه از علم (دانش) که پیش خود داشتند دل خوش کردند و آن چیزی را که آنها آن را مسخره می کردند همان آنها را احاطه (محاصره) کرد ﴿۸۳﴾
 فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّـهِ وَحْدَهُ وَكَفَرْنَا بِمَا كُنَّا بِهِ مُشْرِكِينَ ﴿٨٤﴾
 و وقتی که عذاب ما را دیدند گفتند : به خدای یگانه ایمان آوردیم و به آنچه که با او شریک قرار میدادیم کافر شدیم ﴿۸۴﴾
 فَلَمْ يَكُ يَنفَعُهُمْ إِيمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا ۖسُنَّتَ اللَّـهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ فِي عِبَادِهِ ۖ وَخَسِرَ هُنَالِكَ الْكَافِرُونَ﴿٨٥﴾
و آنگونه نبود که ایمانشان به  آنها سود بدهد آن هنگام که خشم ما را دیدند قانون خداست (سنت خداست) همانی که در میان بنده هایش گذرانده و در آنجا کافران زیان کردند ﴿۸۵﴾

الحمدلله الرحمن الرحیم     ۱۵/۲/۱۳۹۲ بندۀ خدا