۱۳۹۱ خرداد ۱۴, یکشنبه

۷۶ - انسان


                              سورة الانسان
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای رحم کنندۀ رحم گستر
هَلْ أَتَىٰ عَلَى الْإِنسَانِ حِينٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُن شَيْئًا مَّذْكُورًا ﴿١﴾
آیا بر انسان زمانی از روزگار به اتمام رسید که چیز قابل ذکری نبود ؟ ﴿۱
إِنَّا خَلَقْنَا الْإِنسَانَ مِن نُّطْفَةٍ أَمْشَاجٍ نَّبْتَلِيهِ فَجَعَلْنَاهُ سَمِيعًا بَصِيرًا ﴿٢﴾
 البته ما انسان را از نطفه ای مخلوط خلق کردیم تا او را به زحمت اندازیم (مبتلایش کنیم) پس او را شنوایی بینا قرار دادیم ﴿۲

 إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا ﴿٣﴾
ما او را در راه هدایت کردیم (و او را آزاد گذاشتیم) خواه شکر گذاری کند خواه ناسپاسی و انکار کند﴿۳

 إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا ﴿٤﴾
 البته ما برای کافران زنجیر ها و دست بند ها و پا بند ها (غل) و آتش را آماده کردیم ﴿۴

 إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِن كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا ﴿٥﴾
قطعاً نیکان از کاسه ای می نوشند که مخلوطی از کافور (خوشه ی نخل) است ﴿۵

عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّـهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا ﴿٦﴾
چشمه ای که بنده های خدا از آن می نوشند و آن را جاری می سازند جاری ساختنی ﴿۶

 يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا ﴿٧﴾
 به نذر وفا می کنند و از روزی که شر آن همه جا پراکنده شده می ترسند ﴿۷

 وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا ﴿٨﴾
و خوراک را با آنکه دوستش دارند به مسکین و یتیم و اسیر می خورانند ﴿۸

 إِنَّمَا نُطْعِمُكُمْ لِوَجْهِ اللَّـهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمْ جَزَاءً وَلَا شُكُورًا ﴿٩﴾
غیر از این نیست که شما را برای خشنودی خدا طعام میدهیم از شما پاداش و تشکر کردن نمی خواهیم ﴿۹

 إِنَّا نَخَافُ مِن رَّبِّنَا يَوْمًا عَبُوسًا قَمْطَرِيرًا ﴿١٠﴾
 البته ما از پروردگارمان از روزی سخت که (گناهان) در آن جمع کرده شده میترسیم ﴿۱۰

 فَوَقَاهُمُ اللَّـهُ شَرَّ ذَٰلِكَ الْيَوْمِ وَلَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَسُرُورًا ﴿١١﴾
 و خدا آنها را از شر آن روز نگه می دارد و بر آنها سرور و شادمانی می افکند ﴿۱۱

 وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا ﴿١٢﴾ 
و پاداش آنها بدلیل آنچه صبر کردند باغ و ابریشم است ﴿۱۲ 
 مُّتَّكِئِينَ فِيهَا عَلَى الْأَرَائِكِ ۖ لَا يَرَوْنَ فِيهَا شَمْسًا وَلَا زَمْهَرِيرًا ﴿١٣﴾
که در آن (باغ) بر تختهایی تکیه زده اند و در آن (باغ) گرمای خورشید و سرما را نمیبینند ﴿۱۳
وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا ﴿١٤﴾
سایه های آن (باغ) برای آنها نزدیک است میوه هایش آویزان و در دسترس است ﴿۱۴

 وَيُطَافُ عَلَيْهِم بِآنِيَةٍ مِّن فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا ﴿١٥﴾
 و بر اطراف آنها ظرفهایی از نقره و جامهایی از بلور گردانده می شود ﴿۱۵

 قَوَارِيرَ مِن فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا ﴿١٦﴾
 جامهای بلورینی از جنس نقره که به آن اندازه داده شده اندازه دادنی ﴿۱۶

 وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِيلًا ﴿١٧﴾ 
و در آن روز از پیاله ای می نوشند که مخلوطی از زنجبیل است ﴿۱۷

عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّىٰ سَلْسَبِيلًا ﴿١٨﴾ 
 چشمه ای در آن (باغ) است که سلسبیل نامیده میشود ﴿۱۸

 وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَّنثُورًا ﴿١٩﴾
 و بر گرد آنها گردش می کنند فرزندانی که اقامت گزیده اند وقتی که آنها را ببینی چنان حساب میکنی که آنها مرواریدهای پراکنده هستند ﴿۱۹

وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا ﴿٢٠﴾
 و هر زمانی که آنجا نگاه می کنی نعمت و دارایی بزرگ می بینی ﴿۲۰

 عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ ۖ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا ﴿٢١﴾
 بر اندامشان لباس و حریر سبز و ابریشمی هست و بوسیله ی دستبندهای نقره ای تزیین شده اند و پروردگارشان به آنها نوشیدنی پاکیزه می نوشاند ﴿۲۱

 إِنَّ هَـٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُم مَّشْكُورًا ﴿٢٢﴾
البته این پاداشی برای شما بود و از تلاش شما نیز تشکر شده است ﴿۲۲

 إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنزِيلًا ﴿٢٣﴾
 البته که ما بر تو قرآن را نازل کردیم نازل کردنی ﴿۲۳

 فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَلَا تُطِعْ مِنْهُمْ آثِمًا أَوْ كَفُورًا ﴿٢٤﴾
 پس برای حکم پروردگارت صبر کن ( تا او حکم کند) و از گناه کاران به اثم و انکار کننده گان آنها اطاعت نکن ﴿۲۴

 وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿٢٥﴾
 و نام پروردگارت را صبح و شب بیاد بیاور ﴿۲۵

وَمِنَ اللَّيْلِ فَاسْجُدْ لَهُ وَسَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا ﴿٢٦﴾
 و از شب برای او سجده کن و قسمت طولانی از شب را اورا تسبیح بگو ﴿۲۶

 إِنَّ هَـٰؤُلَاءِ يُحِبُّونَ الْعَاجِلَةَ وَيَذَرُونَ وَرَاءَهُمْ يَوْمًا ثَقِيلًا ﴿٢٧﴾
البته اینها شتابنده ی زودگذر را دوست دارند و پشت سرشان روزی سنگین را وا می گذارند ﴿۲۷

 نَّحْنُ خَلَقْنَاهُمْ وَشَدَدْنَا أَسْرَهُمْ ۖ وَإِذَا شِئْنَا بَدَّلْنَا أَمْثَالَهُمْ تَبْدِيلًا ﴿٢٨﴾
 ما آنها را خلق کردیم و آنها را بشدت بستیم و هر وقت بخواهیم مانند آنها را تبدیل میکنیم تبدیل کردنی ﴿۲۸

إِنَّ هَـٰذِهِ تَذْكِرَةٌ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ سَبِيلًا ﴿٢٩﴾
 البته این (قرآن) تذکری است تا هر کس بخواهد راهی بسوی پروردگارش برگیرد﴿۲۹

 وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّـهُ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٣٠﴾
 و نمیتوانند آن را بخواهند مگر آنکه خدا بخواهد البته خدا دانایی با حکمت بوده است ﴿۳۰
يُدْخِلُ مَن يَشَاءُ فِي رَحْمَتِهِ ۚ وَالظَّالِمِينَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿٣١﴾
 در رحمت خود داخل می گرداند هرکس که بخواهد و ستمگران برای آنها عذابی دردناک آماده کرده است ﴿۳۱



و سبحه لیلاً طویلا  ۶/۵/۱۳۹۲ دوشنبه     بنده خدا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر