سورة الممتحنة
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحمت کنندۀ رحمت گر
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ ۙ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِي ۚ تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ ۚ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ ﴿١﴾
ای کسانی که ایمان آوردید دشمن من و دشمن خودتان را بعنوان اولیایی (سرپرستانی) برای خودتان نگیرید که با آنها دوستی کنید و البته آنها انکار کردند آنچه را که از حق برایتان آمد رسول و شما را بیرون میکنند (آواره میکنند) بدلیل آنکه شما به خدا پروردگارتان ایمان آوردید اگر شما در راه من برای جهاد بیرون رفتید و بدنبال رضایت من هستید مخفیانه با آنها دوستی می کنید و من آنچه را مخفی می کنید و آشکار می کنید را میدانم و هر کس از شما که این کار را انجام دهد البته که از راه برابری گم شده است ﴿۱﴾
إِن يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاءً وَيَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُم بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ ﴿٢﴾
اگر دستشان به شما برسد دشمنانی برای شما هستند و دستشان را بر شما و زبانشان را به بدی می گشایند و دوست دارند که شما هم انکار کنید﴿۲﴾
لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚوَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣﴾
هرگز خویشاوندان و اولاد شما سودی برایتان ندارد روز قیامت میان شما را جدا میکند و خدا به آنچه می کنید بیناست ﴿۳﴾
قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّـهِ مِن شَيْءٍ ۖ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ﴿٤﴾
البته برای شما الگوی نیکویی در ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود دارد وقتی که به قوم خود گفتند که ما از شما و از آنچه غیر از خدا می پرستید منزجر هستیم شما را باور نمی کنیم و میان ما و شما دشمنی و کینۀ همیشگی پدیدار شد تا اینکه به خدای واحد ایمان بیاورید غیر از قول ابراهیم که به پدرش گفت : بزودی برایت استغفار میکنم و من مالک چیزی از خدا نیستم پروردگارما, ما بر تو توکل کردیم و بسوی تو باز گشتیم و سر انجام کار بسوی توست ﴿۴﴾ (يعني برای شما در این سخن ابراهيم دیگر اسوه و الگویی نیست زیرا در اشتباه و خطایی که پیامبران مرتکب میشوند دیگر برای مومنان الگویی وجود ندارد و طبق فرمودۀ قران نباید پیامبر و مومنان برای مشرکین آمرزش بخواهند>> مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ [التوبة : ۱۱۳] برای پیامبروکسانی که ایمان آورده اند شایسته نیست که برای مشرکان طلب آمرزش کنندواگرچه با آنها قوم و خویش باشند بعد ازآنکه روشن شود که آنها دوزخی هستند)
رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٥﴾
پروردگارما, ما را فتنه ای برای کسانی که انکار کردند (کافران) قرار نده و برای ما بیامرز پروردگار ما البته تو نیرومند و با حکمت هستی ﴿۵﴾
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٦﴾
البته برای شما در آنها الگوی خوبی وجود دارد برای هر کس که به خدا و روز آخر امید دارد و هر کس رو بگرداند پس البته که خدا بی نیاز ستوده است ﴿۶﴾
عَسَى اللَّـهُ أَن يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةً ۚ وَاللَّـهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٧﴾
امید است که خدا بین شما و بین کسانی که از آنها دشمنی داشتید دوستی قرار دهد و خدا تواناست و خدا آمرزندۀ رحم کستر است ﴿۷﴾
لَّا يَنْهَاكُمُ اللَّـهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٨﴾
خدا شما را منع نمی کند از کسانی که با شما در بارۀ دین (اعتقادات شما) جنگ نکردند و شما را از سرزمینتان (بدلیل باورتان به خدا) بیرون نکردند که به آنها نیکی کنید و با آنها به عدالت رفتار کنید البته خدا دادگران را دوست دارد ﴿۸﴾
إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّـهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٩﴾
غیر از این نیست که خدا شما را باز می دارد از اینکه با کسانی که در راه دین (باورهای شما) با شما جنگیدند و شما را (به دلیل اعتقاد به خدا و رسول) از سرزمینتان بیرون راندند و بر بیرون کردن شما پشتیبانی کردند که آنها را بعنوان سرپرستان خود بگیرید و اگر کسی آنها را سرپرست خود بگیرد پس آنها همان ستمگران هستند ﴿۹﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّـهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖوَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّـهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚوَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٠﴾
ای کسانی که ایمان آوردید وقتی که زنهای مومنی که (از قبایل کافران) مهاجرت کرده اند بسوی شما آمدند آنها را (در ایمانشان) امتحان کنید خدا به ایمان آنها دانا تر است و اگردانستید که آنها مومن هستند پس آنها را بسوی کفار باز نگردانید نه آن زنهای (مومن) بر آنها (مردان کافر) حلال هستند و نه آنها (مردان کافر) بر آن زنهای (مومن) حلال هستند و آنچه را (کافران بابت همسرشان) خرج کرده اند به آنها بدهید و اشکالی ندارد که با آنها ازدواج کنید وقتی که پاداش شان (مهرشان) را به آنها دادید و زنهای کافر را در ازدواج خود نگه ندارید (یا با زنهای کافر ازدواج نکنید) و آنچه را خرج کرده اید از آنها (کافران) مطالبه کنید و آنها (کافران)هم هر چه خرج کرده اند باید مطالبه کنند آن حکم خداست که میان شما حکم میکند و خدا دانای حکیم است ( درقرآن فقط در این آیه و با شرایطی که در آیه ذکر شده است مومنین میتوانند با زنهایی که شوهر دارند ازدواج کنند و بر خلاف اسراییلیات و دروغ های کتابهای جعلی که میگویند مسلمانها به قبایل کافران حمله میکردند و زنها را به اسارت و کنیزی می بردند این آیه بروشنی بیان میکند که این زنها ایمان می آوردند و بسوی مومنین مهاجرت میکردند برای تحقیق در این مورد به لینکها مراجعه کنید http://quranmoslems.blogspot.co.uk/2010/01/blog-post_7767.html
)﴿۱۰﴾
وَإِن فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿١١﴾
و اگر چیزی از زنهای شما (کافر شدند و) بسوی کافران رفتند و خواستید تلافی کنید پس به کسانی که همسرانشان رفته اند همان مقدار که خرج کرده اند بدهید و حدود خدایی را رعایت کنید که شما به او ایمان دارید ﴿۱۱﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّـهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙفَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٢﴾
ای پیامبر وقتی که زنهای مومن پیش تو می آیند که با تو بیعت کنند بر آنکه چیزی را با خدا شریک نکنند و دزدی نکنند و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و به دروغ به کسی تهمت نزنند که در حضور او هستند و به مردانشان (نیز تهمت نزنند) و با تو در کارهای نیک عصیان (نافرمانی) نکنند پس با آنها بیعت کن و برای آن زنها آمرزش بخواه که خدا آمرزندۀ رحم آور است ﴿۱۲﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ ﴿١٣﴾
ای کسانی که ایمان آوردید قومی که خدا بر آنها خشم گرفته را بعنوان دوست یا سرپرست خود نگیرید البته آنها از آخرت مایوس هستند همانگونه که کافران از اهل قبور مایوس هستند (که نمی توانند کاری برای آنها انجام دهند) ﴿۱۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا عَدُوِّي وَعَدُوَّكُمْ أَوْلِيَاءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَقَدْ كَفَرُوا بِمَا جَاءَكُم مِّنَ الْحَقِّ يُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَإِيَّاكُمْ ۙ أَن تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ رَبِّكُمْ إِن كُنتُمْ خَرَجْتُمْ جِهَادًا فِي سَبِيلِي وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِي ۚ تُسِرُّونَ إِلَيْهِم بِالْمَوَدَّةِ وَأَنَا أَعْلَمُ بِمَا أَخْفَيْتُمْ وَمَا أَعْلَنتُمْ ۚ وَمَن يَفْعَلْهُ مِنكُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ ﴿١﴾
ای کسانی که ایمان آوردید دشمن من و دشمن خودتان را بعنوان اولیایی (سرپرستانی) برای خودتان نگیرید که با آنها دوستی کنید و البته آنها انکار کردند آنچه را که از حق برایتان آمد رسول و شما را بیرون میکنند (آواره میکنند) بدلیل آنکه شما به خدا پروردگارتان ایمان آوردید اگر شما در راه من برای جهاد بیرون رفتید و بدنبال رضایت من هستید مخفیانه با آنها دوستی می کنید و من آنچه را مخفی می کنید و آشکار می کنید را میدانم و هر کس از شما که این کار را انجام دهد البته که از راه برابری گم شده است ﴿۱﴾
إِن يَثْقَفُوكُمْ يَكُونُوا لَكُمْ أَعْدَاءً وَيَبْسُطُوا إِلَيْكُمْ أَيْدِيَهُمْ وَأَلْسِنَتَهُم بِالسُّوءِ وَوَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ ﴿٢﴾
اگر دستشان به شما برسد دشمنانی برای شما هستند و دستشان را بر شما و زبانشان را به بدی می گشایند و دوست دارند که شما هم انکار کنید﴿۲﴾
لَن تَنفَعَكُمْ أَرْحَامُكُمْ وَلَا أَوْلَادُكُمْ ۚ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَفْصِلُ بَيْنَكُمْ ۚوَاللَّـهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿٣﴾
هرگز خویشاوندان و اولاد شما سودی برایتان ندارد روز قیامت میان شما را جدا میکند و خدا به آنچه می کنید بیناست ﴿۳﴾
قَدْ كَانَتْ لَكُمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ فِي إِبْرَاهِيمَ وَالَّذِينَ مَعَهُ إِذْ قَالُوا لِقَوْمِهِمْ إِنَّا بُرَآءُ مِنكُمْ وَمِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ كَفَرْنَا بِكُمْ وَبَدَا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةُ وَالْبَغْضَاءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ وَحْدَهُ إِلَّا قَوْلَ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسْتَغْفِرَنَّ لَكَ وَمَا أَمْلِكُ لَكَ مِنَ اللَّـهِ مِن شَيْءٍ ۖ رَّبَّنَا عَلَيْكَ تَوَكَّلْنَا وَإِلَيْكَ أَنَبْنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ ﴿٤﴾
البته برای شما الگوی نیکویی در ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود دارد وقتی که به قوم خود گفتند که ما از شما و از آنچه غیر از خدا می پرستید منزجر هستیم شما را باور نمی کنیم و میان ما و شما دشمنی و کینۀ همیشگی پدیدار شد تا اینکه به خدای واحد ایمان بیاورید غیر از قول ابراهیم که به پدرش گفت : بزودی برایت استغفار میکنم و من مالک چیزی از خدا نیستم پروردگارما, ما بر تو توکل کردیم و بسوی تو باز گشتیم و سر انجام کار بسوی توست ﴿۴﴾ (يعني برای شما در این سخن ابراهيم دیگر اسوه و الگویی نیست زیرا در اشتباه و خطایی که پیامبران مرتکب میشوند دیگر برای مومنان الگویی وجود ندارد و طبق فرمودۀ قران نباید پیامبر و مومنان برای مشرکین آمرزش بخواهند>> مَا كَانَ لِلنَّبِيِّ وَالَّذِينَ آمَنُواْ أَن يَسْتَغْفِرُواْ لِلْمُشْرِكِينَ وَلَوْ كَانُواْ أُوْلِي قُرْبَى مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُمْ أَصْحَابُ الْجَحِيمِ [التوبة : ۱۱۳] برای پیامبروکسانی که ایمان آورده اند شایسته نیست که برای مشرکان طلب آمرزش کنندواگرچه با آنها قوم و خویش باشند بعد ازآنکه روشن شود که آنها دوزخی هستند)
رَبَّنَا لَا تَجْعَلْنَا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا وَاغْفِرْ لَنَا رَبَّنَا ۖ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٥﴾
پروردگارما, ما را فتنه ای برای کسانی که انکار کردند (کافران) قرار نده و برای ما بیامرز پروردگار ما البته تو نیرومند و با حکمت هستی ﴿۵﴾
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِيهِمْ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّـهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ ۚ وَمَن يَتَوَلَّ فَإِنَّ اللَّـهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ ﴿٦﴾
البته برای شما در آنها الگوی خوبی وجود دارد برای هر کس که به خدا و روز آخر امید دارد و هر کس رو بگرداند پس البته که خدا بی نیاز ستوده است ﴿۶﴾
عَسَى اللَّـهُ أَن يَجْعَلَ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَ الَّذِينَ عَادَيْتُم مِّنْهُم مَّوَدَّةً ۚ وَاللَّـهُ قَدِيرٌ ۚ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٧﴾
امید است که خدا بین شما و بین کسانی که از آنها دشمنی داشتید دوستی قرار دهد و خدا تواناست و خدا آمرزندۀ رحم کستر است ﴿۷﴾
لَّا يَنْهَاكُمُ اللَّـهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ أَن تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ ﴿٨﴾
خدا شما را منع نمی کند از کسانی که با شما در بارۀ دین (اعتقادات شما) جنگ نکردند و شما را از سرزمینتان (بدلیل باورتان به خدا) بیرون نکردند که به آنها نیکی کنید و با آنها به عدالت رفتار کنید البته خدا دادگران را دوست دارد ﴿۸﴾
إِنَّمَا يَنْهَاكُمُ اللَّـهُ عَنِ الَّذِينَ قَاتَلُوكُمْ فِي الدِّينِ وَأَخْرَجُوكُم مِّن دِيَارِكُمْ وَظَاهَرُوا عَلَىٰ إِخْرَاجِكُمْ أَن تَوَلَّوْهُمْ ۚ وَمَن يَتَوَلَّهُمْ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ ﴿٩﴾
غیر از این نیست که خدا شما را باز می دارد از اینکه با کسانی که در راه دین (باورهای شما) با شما جنگیدند و شما را (به دلیل اعتقاد به خدا و رسول) از سرزمینتان بیرون راندند و بر بیرون کردن شما پشتیبانی کردند که آنها را بعنوان سرپرستان خود بگیرید و اگر کسی آنها را سرپرست خود بگیرد پس آنها همان ستمگران هستند ﴿۹﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا جَاءَكُمُ الْمُؤْمِنَاتُ مُهَاجِرَاتٍ فَامْتَحِنُوهُنَّ ۖ اللَّـهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِهِنَّ ۖ فَإِنْ عَلِمْتُمُوهُنَّ مُؤْمِنَاتٍ فَلَا تَرْجِعُوهُنَّ إِلَى الْكُفَّارِ ۖ لَا هُنَّ حِلٌّ لَّهُمْ وَلَا هُمْ يَحِلُّونَ لَهُنَّ ۖوَآتُوهُم مَّا أَنفَقُوا ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ أَن تَنكِحُوهُنَّ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ ۚ وَلَا تُمْسِكُوا بِعِصَمِ الْكَوَافِرِ وَاسْأَلُوا مَا أَنفَقْتُمْ وَلْيَسْأَلُوا مَا أَنفَقُوا ۚ ذَٰلِكُمْ حُكْمُ اللَّـهِ ۖ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ ۚوَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿١٠﴾
ای کسانی که ایمان آوردید وقتی که زنهای مومنی که (از قبایل کافران) مهاجرت کرده اند بسوی شما آمدند آنها را (در ایمانشان) امتحان کنید خدا به ایمان آنها دانا تر است و اگردانستید که آنها مومن هستند پس آنها را بسوی کفار باز نگردانید نه آن زنهای (مومن) بر آنها (مردان کافر) حلال هستند و نه آنها (مردان کافر) بر آن زنهای (مومن) حلال هستند و آنچه را (کافران بابت همسرشان) خرج کرده اند به آنها بدهید و اشکالی ندارد که با آنها ازدواج کنید وقتی که پاداش شان (مهرشان) را به آنها دادید و زنهای کافر را در ازدواج خود نگه ندارید (یا با زنهای کافر ازدواج نکنید) و آنچه را خرج کرده اید از آنها (کافران) مطالبه کنید و آنها (کافران)هم هر چه خرج کرده اند باید مطالبه کنند آن حکم خداست که میان شما حکم میکند و خدا دانای حکیم است ( درقرآن فقط در این آیه و با شرایطی که در آیه ذکر شده است مومنین میتوانند با زنهایی که شوهر دارند ازدواج کنند و بر خلاف اسراییلیات و دروغ های کتابهای جعلی که میگویند مسلمانها به قبایل کافران حمله میکردند و زنها را به اسارت و کنیزی می بردند این آیه بروشنی بیان میکند که این زنها ایمان می آوردند و بسوی مومنین مهاجرت میکردند برای تحقیق در این مورد به لینکها مراجعه کنید http://quranmoslems.blogspot.co.uk/2010/01/blog-post_7767.html
)﴿۱۰﴾
وَإِن فَاتَكُمْ شَيْءٌ مِّنْ أَزْوَاجِكُمْ إِلَى الْكُفَّارِ فَعَاقَبْتُمْ فَآتُوا الَّذِينَ ذَهَبَتْ أَزْوَاجُهُم مِّثْلَ مَا أَنفَقُوا ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِي أَنتُم بِهِ مُؤْمِنُونَ ﴿١١﴾
و اگر چیزی از زنهای شما (کافر شدند و) بسوی کافران رفتند و خواستید تلافی کنید پس به کسانی که همسرانشان رفته اند همان مقدار که خرج کرده اند بدهید و حدود خدایی را رعایت کنید که شما به او ایمان دارید ﴿۱۱﴾
يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِذَا جَاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلَىٰ أَن لَّا يُشْرِكْنَ بِاللَّـهِ شَيْئًا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْنِينَ وَلَا يَقْتُلْنَ أَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْتِينَ بِبُهْتَانٍ يَفْتَرِينَهُ بَيْنَ أَيْدِيهِنَّ وَأَرْجُلِهِنَّ وَلَا يَعْصِينَكَ فِي مَعْرُوفٍ ۙفَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿١٢﴾
ای پیامبر وقتی که زنهای مومن پیش تو می آیند که با تو بیعت کنند بر آنکه چیزی را با خدا شریک نکنند و دزدی نکنند و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و به دروغ به کسی تهمت نزنند که در حضور او هستند و به مردانشان (نیز تهمت نزنند) و با تو در کارهای نیک عصیان (نافرمانی) نکنند پس با آنها بیعت کن و برای آن زنها آمرزش بخواه که خدا آمرزندۀ رحم آور است ﴿۱۲﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَوَلَّوْا قَوْمًا غَضِبَ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ قَدْ يَئِسُوا مِنَ الْآخِرَةِ كَمَا يَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ أَصْحَابِ الْقُبُورِ ﴿١٣﴾
ای کسانی که ایمان آوردید قومی که خدا بر آنها خشم گرفته را بعنوان دوست یا سرپرست خود نگیرید البته آنها از آخرت مایوس هستند همانگونه که کافران از اهل قبور مایوس هستند (که نمی توانند کاری برای آنها انجام دهند) ﴿۱۳﴾
سبح لله
ما فی السموات و ما فی الارض
۲۲/۴/۱۳۹۲ شنبه ۴/رمضان/۱۴۳۴ 13/july/2013 بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر