سورة الحشر
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
سَبَّحَ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴿١﴾
سَبَّحَ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ﴿١﴾
آنچه در
آسمانها و زمین است برای خدا تسبیح میکند و او عزتمند حکیم است ﴿١﴾
هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا ۖ وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّـهِ فَأَتَاهُمُ اللَّـهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا ۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ ﴿٢﴾
او کسی است که کسانی که از اهل کتاب کفر ورزیدند را از سرزمینشان در اول روز گرد آوردن بیرون می آورد گمان نمی کردند که بیرون بیایند و تصور می کردند که دژهایشان مانع آنها از خدا می شود و خدا از جایی که حسابش را نمی کردند بسراغشان آمد و در دلهایشان ترس افکند بطوریکه با دستهای خودشان و با دستهای مومنین خانه هایشان را خراب میکردند پس عبرت بگیرید ای صاحبان بصیرت (بینش) ﴿۲﴾
وَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّـهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿٣﴾
و اگر خدا برای آنها کوچ کردن از دیارشان را نمی نوشت حتماً در دنیا عذابشان می کرد و در آخرت برای آنها عذاب آتش است ﴿۳﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۖ وَمَن يُشَاقِّ اللَّـهَ فَإِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٤﴾
به علت آنکه آنها با خدا و رسول دشمنی کردند و هر کس با خدا دشمنی کند پس البته خدا در کیفر دادن شدید است ﴿۴﴾
مَا قَطَعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَىٰ أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّـهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ ﴿٥﴾
هر قسمتی از درخت خرما که آن را بریدید و یا آن را بر پایه اش باقی گذاشتید با اجازۀ خدا بود و تا نافرمانها را خوار سازد ﴿۵﴾
وَمَا أَفَاءَ اللَّـهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٦﴾
و آنچه را که خدا از آنها بر رسولش داد در حالیکه شما بر آن اسب یا شتری را نتازاندید و لکن خدا رسولش را بر هرکس بخواهد مسلط میکند و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۶﴾
مَّا أَفَاءَ اللَّـهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ فَلِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنكُمْ ۚ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٧﴾
آنچه را که خدا از اهل شهر ها به تمامی برسولش داد پس برای خدا و رسولش و برای خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و آوارگان است تا اینکه بین ثروتمندان از شما بصورت سرمایه ای نباشد و آنچه را که رسول به شما داد آن را بگیرید و آنچه را از آن نهی کرد پس دست بردارید و حدود خدا را رعایت کنید که خدا سخت کیفر دهنده است ( در بارۀ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا که در این آیه آمده به اعتقاد بنده آنچه رسول به شما داد آن را بگیرید همان دستاوردهایی است که در آیات قبل خدا به آن اشاره دارد و در این آیه میگوید که برای فقیران و خویشاوندان و یتیمان وبینوایان است که اعتراض نکنند زیرا خدا می گوید برای این است که سرمایه ای در دست ثروتمندان نباشد و اختلافات طبقاتی که باعث فساد هر جامعه است شکل نگیرد و هر مالی که شما را از آن منع کرد از آن دست بردارید و اصرار نکنید) ﴿۷﴾
لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا وَيَنصُرُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿٨﴾
برای فقیران مهاجرین کسانی که از سرزمین خودشان بیرون رانده شدند در حالیکه بدنبال رحمتی از خدا و خشنودی او هستند و خدا رسولش را یاری میکنند آنها همان راستگویان هستند ﴿۸﴾
وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٩﴾
و کسانی که قبل از آنها در خانه و ایمان سکونت گزیدند کسانی را که بسوی آنها هجرت کردند را دوست دارند و در سینه هایشان هیچ نیازی به آنچه به آنها داده شد ندارند و دیگران را بر خودشان ترجیح می دهند اگر چه خودشان فقیر هستند و هرکس نفس خود را از خسیس بودن نگه دارد آنها همان رهایی یافتگان هستند ﴿۹﴾
وَالَّذِينَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿١٠﴾
و کسانی که بعد از آنها آمدند می گویند پروردگار ما برای ما و برای برادرانمان کسانی که بوسیله ایمان بر ما پیشی (سبقت) گرفتند بیامرز و در قلبهای ما کینه (یا خیانتی) نسبت به کسانی که ایمان آوردند قرار نده پروردگار ما البته که تو مهربان و رحم کننده هستی ﴿۱۰﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّـهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١١﴾
آیا ندیدی کسانی را که دو رویی کردند ؟ به برادرانشان از اهل کتاب که کافر شدند می گویند اگر اخراج شدید با شما بیرون می آییم و در باره ی شما ابدآ از احدی اطاعت نمی کنیم و اگر درگیر جنگ شدید البته که شما را یاری خواهیم کرد و خدا شهادت میدهد که آنها دروغ می گویند ﴿۱۱﴾
لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا يَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ ﴿١٢﴾
اگر (اهل کتاب) بیرون رانده شوند برای فرار پشت هایشان را برمی گردانند سپس یاری نمی شوند ﴿۱۲﴾
لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِم مِّنَ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ ﴿١٣﴾
البته شما در سینه های آنها از خدا ترسناکتر هستید بدلیل آنکه آنها قومی هستند که بینش یا دانش فهمیدن ندارند﴿۱۳﴾
لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ ﴿١٤﴾
بطور دسته جمعی با شما جنگ نمی کنند مگر در شهر هایی که با قلعه محصور شده اند یا از پشت دیوار ها جنگیدن آنها بین خودشان شدید است تو آنها را جمع تصور می کنی در حالیکه قلبهایشان پراکنده است بدلیل آنکه آنها قومی هستند که تعقل نمی کنند ﴿۱۴﴾
كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٥﴾
مانند مثال کسانی که قبل از آنها در فاصلۀ (زمانی) نزدیکی بودند پایان بد کارشان را چشیدند و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۱۵﴾
كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّـهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿١٦﴾
مانند مثال شیطان وقتی که به انسان گفت (حق را) انکار کن و وقتی انکار کرد گفت من خود را از عمل تو تبرئه می کنم من از خدا پروردگار جهان ها میترسم ﴿۱۶﴾
فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ﴿١٧﴾
و عاقبت آن دو آن بود که هر دو در آتش اقامت گزیدند و آن کیفر ستمکاران است﴿۱۷﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨﴾
ای کسانی که ایمان آوردید حدود خدا را رعایت کنید و باید هر نفسی ببیند چه چیز برای فردایش تقدیم می کند (جلو جلو میفرستد) وحدود خدا را رعایت کنید البته خدا از آنچه می کنید خبر دارد ﴿۱۸﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴿١٩﴾
و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند (خدا نیز) آنها را دچار خود فراموشی کرد آنها همان نافرمانها هستند ﴿۱۹﴾
لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۚ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾
یاران آتش و یاران باغ (بهشت) برابر نیستند یاران باغ (بهشت) همان رهایی یافته ها هستند ﴿۲۰﴾
لَوْ أَنزَلْنَا هَـٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّـهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾
اگر ما این قران را بر کوه نازل میکردیم تو حتمآ میدیدی که کوه از ترس خدا فروتنی می کرد و پراکنده (منهدم) میشد و آن مثالها را برای مردم بیان می کنیم شاید آنها تفکر کنند ﴿۲۱﴾
هُوَ اللَّـهُ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۖ هُوَ الرَّحْمَـٰنُ الرَّحِيمُ ﴿٢٢﴾
او خدا کسی است که هیچ خدایی غیر ازاو نیست دانای غیب و آشکار است او رحم کننده ی رحم گستر است﴿۲۲﴾
هُوَ اللَّـهُ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٢٣﴾
او خدا کسی است که هیچ خدایی غیر از او نیست او مالک . مقدس . سلامت . ایمن . نگهبان . نیرومند . غالب . بزرگ مقدار است خدا منزه است از آنچه شریک او میگردانند ﴿۲۳﴾
هُوَ اللَّـهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٤﴾
او خداییست که پدید آورنده است صورتگر است برای او نامهای نیکوست آنچه در آسمانها و زمین است برای او تسبیح می کنند و او عزتمند حکیم است ﴿۲۴﴾
هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِن دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ ۚ مَا ظَنَنتُمْ أَن يَخْرُجُوا ۖ وَظَنُّوا أَنَّهُم مَّانِعَتُهُمْ حُصُونُهُم مِّنَ اللَّـهِ فَأَتَاهُمُ اللَّـهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا ۖ وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ ۚ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُم بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ ﴿٢﴾
او کسی است که کسانی که از اهل کتاب کفر ورزیدند را از سرزمینشان در اول روز گرد آوردن بیرون می آورد گمان نمی کردند که بیرون بیایند و تصور می کردند که دژهایشان مانع آنها از خدا می شود و خدا از جایی که حسابش را نمی کردند بسراغشان آمد و در دلهایشان ترس افکند بطوریکه با دستهای خودشان و با دستهای مومنین خانه هایشان را خراب میکردند پس عبرت بگیرید ای صاحبان بصیرت (بینش) ﴿۲﴾
وَلَوْلَا أَن كَتَبَ اللَّـهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا ۖ وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿٣﴾
و اگر خدا برای آنها کوچ کردن از دیارشان را نمی نوشت حتماً در دنیا عذابشان می کرد و در آخرت برای آنها عذاب آتش است ﴿۳﴾
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۖ وَمَن يُشَاقِّ اللَّـهَ فَإِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٤﴾
به علت آنکه آنها با خدا و رسول دشمنی کردند و هر کس با خدا دشمنی کند پس البته خدا در کیفر دادن شدید است ﴿۴﴾
مَا قَطَعْتُم مِّن لِّينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَىٰ أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّـهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ ﴿٥﴾
هر قسمتی از درخت خرما که آن را بریدید و یا آن را بر پایه اش باقی گذاشتید با اجازۀ خدا بود و تا نافرمانها را خوار سازد ﴿۵﴾
وَمَا أَفَاءَ اللَّـهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَـٰكِنَّ اللَّـهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَىٰ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿٦﴾
و آنچه را که خدا از آنها بر رسولش داد در حالیکه شما بر آن اسب یا شتری را نتازاندید و لکن خدا رسولش را بر هرکس بخواهد مسلط میکند و خدا بر هر چیزی تواناست ﴿۶﴾
مَّا أَفَاءَ اللَّـهُ عَلَىٰ رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ فَلِلَّـهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنكُمْ ۚ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا ۚوَاتَّقُوا اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٧﴾
آنچه را که خدا از اهل شهر ها به تمامی برسولش داد پس برای خدا و رسولش و برای خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و آوارگان است تا اینکه بین ثروتمندان از شما بصورت سرمایه ای نباشد و آنچه را که رسول به شما داد آن را بگیرید و آنچه را از آن نهی کرد پس دست بردارید و حدود خدا را رعایت کنید که خدا سخت کیفر دهنده است ( در بارۀ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا که در این آیه آمده به اعتقاد بنده آنچه رسول به شما داد آن را بگیرید همان دستاوردهایی است که در آیات قبل خدا به آن اشاره دارد و در این آیه میگوید که برای فقیران و خویشاوندان و یتیمان وبینوایان است که اعتراض نکنند زیرا خدا می گوید برای این است که سرمایه ای در دست ثروتمندان نباشد و اختلافات طبقاتی که باعث فساد هر جامعه است شکل نگیرد و هر مالی که شما را از آن منع کرد از آن دست بردارید و اصرار نکنید) ﴿۷﴾
لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِضْوَانًا وَيَنصُرُونَ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿٨﴾
برای فقیران مهاجرین کسانی که از سرزمین خودشان بیرون رانده شدند در حالیکه بدنبال رحمتی از خدا و خشنودی او هستند و خدا رسولش را یاری میکنند آنها همان راستگویان هستند ﴿۸﴾
وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِن قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِّمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ ۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَـٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿٩﴾
و کسانی که قبل از آنها در خانه و ایمان سکونت گزیدند کسانی را که بسوی آنها هجرت کردند را دوست دارند و در سینه هایشان هیچ نیازی به آنچه به آنها داده شد ندارند و دیگران را بر خودشان ترجیح می دهند اگر چه خودشان فقیر هستند و هرکس نفس خود را از خسیس بودن نگه دارد آنها همان رهایی یافتگان هستند ﴿۹﴾
وَالَّذِينَ جَاءُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ ﴿١٠﴾
و کسانی که بعد از آنها آمدند می گویند پروردگار ما برای ما و برای برادرانمان کسانی که بوسیله ایمان بر ما پیشی (سبقت) گرفتند بیامرز و در قلبهای ما کینه (یا خیانتی) نسبت به کسانی که ایمان آوردند قرار نده پروردگار ما البته که تو مهربان و رحم کننده هستی ﴿۱۰﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِن قُوتِلْتُمْ لَنَنصُرَنَّكُمْ وَاللَّـهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿١١﴾
آیا ندیدی کسانی را که دو رویی کردند ؟ به برادرانشان از اهل کتاب که کافر شدند می گویند اگر اخراج شدید با شما بیرون می آییم و در باره ی شما ابدآ از احدی اطاعت نمی کنیم و اگر درگیر جنگ شدید البته که شما را یاری خواهیم کرد و خدا شهادت میدهد که آنها دروغ می گویند ﴿۱۱﴾
لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِن قُوتِلُوا لَا يَنصُرُونَهُمْ وَلَئِن نَّصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ ﴿١٢﴾
اگر (اهل کتاب) بیرون رانده شوند برای فرار پشت هایشان را برمی گردانند سپس یاری نمی شوند ﴿۱۲﴾
لَأَنتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِم مِّنَ اللَّـهِ ۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَفْقَهُونَ ﴿١٣﴾
البته شما در سینه های آنها از خدا ترسناکتر هستید بدلیل آنکه آنها قومی هستند که بینش یا دانش فهمیدن ندارند﴿۱۳﴾
لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُّحَصَّنَةٍ أَوْ مِن وَرَاءِ جُدُرٍ ۚ بَأْسُهُم بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ ۚ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّىٰ ۚذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَّا يَعْقِلُونَ ﴿١٤﴾
بطور دسته جمعی با شما جنگ نمی کنند مگر در شهر هایی که با قلعه محصور شده اند یا از پشت دیوار ها جنگیدن آنها بین خودشان شدید است تو آنها را جمع تصور می کنی در حالیکه قلبهایشان پراکنده است بدلیل آنکه آنها قومی هستند که تعقل نمی کنند ﴿۱۴﴾
كَمَثَلِ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ۖذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١٥﴾
مانند مثال کسانی که قبل از آنها در فاصلۀ (زمانی) نزدیکی بودند پایان بد کارشان را چشیدند و برای آنها عذابی دردناک است ﴿۱۵﴾
كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِّنكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّـهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿١٦﴾
مانند مثال شیطان وقتی که به انسان گفت (حق را) انکار کن و وقتی انکار کرد گفت من خود را از عمل تو تبرئه می کنم من از خدا پروردگار جهان ها میترسم ﴿۱۶﴾
فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ﴿١٧﴾
و عاقبت آن دو آن بود که هر دو در آتش اقامت گزیدند و آن کیفر ستمکاران است﴿۱۷﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّـهَ وَلْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ۖ وَاتَّقُوا اللَّـهَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿١٨﴾
ای کسانی که ایمان آوردید حدود خدا را رعایت کنید و باید هر نفسی ببیند چه چیز برای فردایش تقدیم می کند (جلو جلو میفرستد) وحدود خدا را رعایت کنید البته خدا از آنچه می کنید خبر دارد ﴿۱۸﴾
وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّـهَ فَأَنسَاهُمْ أَنفُسَهُمْ ۚ أُولَـٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴿١٩﴾
و مانند کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند (خدا نیز) آنها را دچار خود فراموشی کرد آنها همان نافرمانها هستند ﴿۱۹﴾
لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ ۚ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿٢٠﴾
یاران آتش و یاران باغ (بهشت) برابر نیستند یاران باغ (بهشت) همان رهایی یافته ها هستند ﴿۲۰﴾
لَوْ أَنزَلْنَا هَـٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّـهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٢١﴾
اگر ما این قران را بر کوه نازل میکردیم تو حتمآ میدیدی که کوه از ترس خدا فروتنی می کرد و پراکنده (منهدم) میشد و آن مثالها را برای مردم بیان می کنیم شاید آنها تفکر کنند ﴿۲۱﴾
هُوَ اللَّـهُ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ ۖ هُوَ الرَّحْمَـٰنُ الرَّحِيمُ ﴿٢٢﴾
او خدا کسی است که هیچ خدایی غیر ازاو نیست دانای غیب و آشکار است او رحم کننده ی رحم گستر است﴿۲۲﴾
هُوَ اللَّـهُ الَّذِي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ ۚ سُبْحَانَ اللَّـهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿٢٣﴾
او خدا کسی است که هیچ خدایی غیر از او نیست او مالک . مقدس . سلامت . ایمن . نگهبان . نیرومند . غالب . بزرگ مقدار است خدا منزه است از آنچه شریک او میگردانند ﴿۲۳﴾
هُوَ اللَّـهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ ۚ يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۖ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿٢٤﴾
او خداییست که پدید آورنده است صورتگر است برای او نامهای نیکوست آنچه در آسمانها و زمین است برای او تسبیح می کنند و او عزتمند حکیم است ﴿۲۴﴾
عالم
الغیب و الشهاده هو الرحمن الرحیم ۱۹/۴/۱۳۹۲ چهارشنبه اول رمضان ۱۴۳۴ 10 /july/2013
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر