سورة الرعد
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای بخشندۀ رحمت گر
المر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ ۗ وَالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١﴾
بنام خدای بخشندۀ رحمت گر
المر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ ۗ وَالَّذِي أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ وَلَـٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿١﴾
المر آن
آیات کتاب است و چیزی که از جانب پروردگارت بسوی تو نازل شد حقیقت است ولیکن بیشتر
مردم ایمان نمی آورند ﴿١﴾
اللَّـهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ ﴿٢﴾
خدا کسی است که آسمانها را بدون ستونی که شما آن را ببینید بر افراشت سپس بر عرش پرداخت و خورشید و ماه را به حرکت درآورد هرکدامشان تا سررسیدی معین جاری هستند کارها را تدبیر می کند آیات را بصورت مفصل بیان می کند باشد که شما به برخورد پروردگارتان ( با مومنین و مجرمین) یقین پیدا کنید ﴿۲﴾
وَهُوَ الَّذِي مَدَّ الْأَرْضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْهَارًا ۖ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِيهَا زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ ۖيُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٣﴾
واو کسی است که زمین را گسترانید و درآن کوه ها وجویهایی قرار داد و از تمام میوه ها در آن جفت دو تایی قرار داد شب روز را می پوشاند البته در آن نشانه هاییست برای قومی که تفکر می کنند ﴿۳﴾
وَفِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَىٰ بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَىٰ بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٤﴾
و در زمین قطعاتی مجاور و باغهایی از انگورها و کشتزار و درختهای خرما وجود دارند که با یک آب سیراب می شوند ودر خوراک بعضی را بر بعضی دیگر فزونی میدهیم حتماٌ در آن نشانه هایی است برای قومی که عاقل هستند﴿۴﴾
وَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۗ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٥﴾
و اگر (از عمل کافران) تعجب می کنی . پس شگفت انگیزتراز آن سخن آنهاست که میگویند آیا آن هنگام که تبدیل به خاک شدیم دوباره در یک آفرینش مجدد زنده می شویم آنها کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شدند و در گردنهای آنها زنجیرهایی است و آنها یاران آتش هستند که در آن جایشان خواهد بود﴿۵﴾
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ ۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ ۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٦﴾
و با عجله از تو بدی را بجای خوبی می خواهند و البته قبل از آنها کسانی که مثل آنها بودند گذشته است و قطعاً پروردگارت صاحب آمرزش است برای مردمی که بر خودشان ظلم می کنند و البته پروردگارت در عقوبت کردن بسیار سخت گیر است ﴿۶﴾
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ﴿٧﴾
و کسانی که کافر شدند میگویند چرا برای او از جانب پروردگارش آیه ای نازل نمیشود جز این نیست که تو هشدار دهنده هستی و برای هر قومی از جچانب خدا هدایتی است﴿۷﴾
اللَّـهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ ۖ وَكُلُّ شَيْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ﴿٨﴾
خدا میداند هر مونثی چه چیزی حامله می شود و (میداند) چه چیزی را کم یا زیاد می کند در رحم ها و هر چیزی در پیشگاه او به اندازه است ﴿۸﴾
عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ ﴿٩﴾
دانای غیب و شهادت و بزرگ متعال است﴿۹﴾
سَوَاءٌ مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ ﴿١٠﴾
فرقی نمی کند هر کس از شما سخنی محرمانه بگوید یا آن را آشکار بگوید وآن کسی که در شب مخفی است و یا در در روز پیداست ﴿١۰﴾
لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّـهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّـهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ ﴿١١﴾
برای او (کسی که سخنی میگوید یا عملی انجام میدهد ) تعقیب کننده هایی هستند که در حضورش و در پشت سرش (آینده اش) او را با دستور خدا محافظت میکنند البته خدا احوال هیچ قومی را تغییر نمی دهد تا آنکه آنچه را در نفوسشان (درونشان) است را تغییر دهند و اگر خدا برای قومی بدی را بخواهد پس هیچ باز گرداندنی برای ان نیست و برای آنها غیر از او رها کننده ای نیست ﴿١۱﴾
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ﴿١٢﴾
او کسی است که برق را به شما می نمایاند به جهت ترس و امیدی و پدید می آورد ابرهای سنگین را ﴿١۲﴾
وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّـهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ ﴿١٣﴾
و رعد تسبیح میکند به ستایش کردن او و فرشته ها از ترس او (همین کار را میکنند) و صاعقه ها را میفرستد و آن را به هر کسی که بخواهد می رساند و آنها در راه خدا مجادله میکنند و او سخت کیفر است ﴿١۳﴾
لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ ۖ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيْءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ ۚ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿١٤﴾
خواندن حقیقی مخصوص اوست و کسانی که غیر از او را میخوانند آنها هیچ جوابی به آنها نمیدهند (این کارخواندن غیر از خدا) مانند کسی است که دست خود را باز کرده و میخواهد آب بگیرد وبه دهانش برساند در حالیکه به آن نمیرساندش (نمیتواند آبرا به دهانش برساند)و خواندن (دعای)کافران جز در گمراهی نیست ﴿١۴﴾
وَلِلَّـهِ يَسْجُدُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلَالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿١٥﴾
و برای خدا سجده می کند آنکس که در آسمانها و زمین است چه بخواهند و چه نخواهند و سایه هایشان در بامدادان و تنگ غروب﴿١۵﴾
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّـهُ ۚ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ ۗ أَمْ جَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَكَاءَ خَلَقُوا كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ ۚ قُلِ اللَّـهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ﴿١٦﴾
بگو کیست ارباب آسمانها و زمین بگو خدا بگو آیا غیر از او برای خود اولیایی بر می گزینید ؟ که مالک هیچ سود و ضرری برای خودشان نیستند؟ بگو آیا کور و بینا برابر هستند ؟ یا تاریکی ها و نور با هم برابر هستند ؟ یا برای خدا شریکانی قرار میدهند که آنها خلق میکنند ؟ مانند آنچه او (خدا) خلق می کند ؟ ولی خلق بر آنها مشتبه شد (در اشتباه افتادند)بگو خدا خالق همه چیز است و او یگانه و قدرتمند است ﴿١۶﴾
أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا ۚ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّـهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ۚ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً ۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ ﴿١٧﴾
از آسمان آبی را نازل کرد و در هر دره ای به اندازۀ ظرفیتش سیل جاری شد و سیل با خود کفی بالا آمده را حمل می کند و یا آنچه که آن را درآتش می افروزند (ذوب میکنند) برای بدست آوردن زیور آلات یا کالایی مانند آن که آنهم هم کفی دارد مانند آن (سیل که کف داشت) آنگونه خدا جدا میسازد حق و باطل را اما کف باقی نمیماند و از بین میرود ولی آنچه که به مردم سود میدهد در زمین باقی میماند آنگونه خدا مثلها را بیان میکند ﴿١۷﴾
لِلَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَالَّذِينَ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ ۚ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿١٨﴾
برای کسانی که به پروردگارشان جواب داده اند نیکویی است و کسانی که به او جواب نداده اند اگر تمام چیز هایی که روی زمین است مال آنها باشد و مانند آن چیز ها دوباره باشد که به جای آن عوض بدهند برای آنها حساب بدی است و جایگاهشان جهنم است و چه بد جایگاهی است ﴿١۸﴾
أَفَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚإِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٩﴾
آیا کسی که میداند آنچه از جانب پروردگارت بسویت نازل شده حقیقت است مانند کسی است که او کور است غیر از این نیست که صاحبان خرد متذکر می شوند ﴿١۹﴾
الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ ﴿٢٠﴾
کسانی که به عهد خدا وفا می کنند و پیمان شکنی نمی کنند ﴿۲۰﴾
وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿٢١﴾
کسانی که وصل می کنند آنچه را خدا دستور به وصل آن داده و از پروردگارشان می ترسند و از بدی حساب می ترسند ﴿۲۰﴾
وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ﴿٢٢﴾
و کسانی که برای خشنودی پروردگارشان صبر کردند و نماز بپا میدارند و از آنچه به آنها دادیم به صورت پنهان و آشکار خرج می کنند و بدی را با نیکی رفع می کنند عاقبت آن سرای برای آنهاست ﴿۲۲﴾
جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ ﴿٢٣﴾
باغهایی اقامتگاه که داخل آن میشوند و از پدرانشان که کارهای شایسته کردند و همسران و فرزندانشان (همگی داخل می شوند) و فرشته ها از هر دری بر آنها وارد می شوند ﴿۲۳﴾
سَلَامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٢٤﴾
سلام بر شما برای آن چیزهایی که صبر کردید و چه خوبست فرجام آن سرای﴿۲۴﴾
وَالَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ﴿٢٥﴾
و کسانی که عهد خدا را بعد از بستن پیمانش می شکنند و قطع میکنند آنچه را که خدا دستور به وصل کردن آن داده و در زمین فساد می کنند آنها کسانی هستند که برایشان لعنت است و بدی آن سرای برای آنهاست ﴿۲۵﴾
اللَّـهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ وَفَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ ﴿٢٦﴾
خدا (درهای) روزی را برای هر کس که بخواهد باز می کند و اندازه میدهد (روزی را برای هر کس که بخواهد) و به زندگی دنیا شاد شدند و زندگی دنیا در آخرت غیر از کالایی که از بین میرود نیست ﴿۲۶﴾
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿٢٧﴾
و کسانی که کافر شدند می گویند چرا برای او نشانه ای از پروردگارش نازل نمی شود بگو البته خدا گمراه میسازد هر کسی که بخواهد و بسوی او هدایت می کند هر کسی که باز گردد ﴿۲۷﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّـهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿٢٨﴾
کسانی که ایمان آوردند و قلبهایشان با یاد خدا اطمینان پیدا می کند آگاه باشید که با یاد خدا دلها مطمئن میشود ﴿۲۸﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ﴿٢٩﴾
کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند خوش به حالشان و جایگاه نیکویشان ﴿۲۹﴾
كَذَٰلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَـٰنِ ۚ قُلْ هُوَ رَبِّي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ مَتَابِ ﴿٣٠﴾
بدانسان تو را در امتی فرستادیم که قبل از آن امتهایی در گذشته بودند تا برای آنها بخوانی آنچه را که بسویت وحی کردیم در حالیکه آنها به خدای بخشنده کفر می ورزیدند بگو او پروردگار من است که هیچ الهی غیر از او نیست بر او توکل کردم و بسوی او روی می گردانم ﴿۳۰﴾
وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَىٰ ۗ بَل لِّلَّـهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا ۗ أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُوا أَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّـهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا ۗ وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّىٰ يَأْتِيَ وَعْدُ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ﴿٣١﴾
و اگر قرآنی بود که کوه ها را به حرکت در می آورد یا زمین را قطع می کرد یا با مرده ها بوسیلۀ او سخن گفته می شد بلکه دستورات همگی از آن خداست آیا مایوس نمی شوند کسانی که ایمان آورده اند که اگر خدا می خواست قطعاً تمام مردم هدایت می شدند و همواره به کسانی که ایمان آورده اند که اگر خدا می خواست قطعاً تمام مردم هدایت می شدند و همواره به کسانی که کافر شدند بدلیل کارهایشان سرکوبی می رسد یا نزدیک خانه هایشان فرود می آید تا وقتی که وعدۀ خدا بیاید که قطعاً خدا خلف وعده نمیکند ﴿۳۱﴾
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ ﴿٣٢﴾
و البته رسولان قبل از تو را هم مسخره کردند و به کسانی که کافر شدند مهلت دادم سپس آنها را گرفتیم پس کیفر من چگونه بود ؟ ﴿۳۲﴾
أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ ۗ وَجَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَكَاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ ۚ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي الْأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ ۗ بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ وَصُدُّوا عَنِ السَّبِيلِ ۗ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ﴿٣٣﴾
آیا آن کسی که او ایستاده (مراقبت میکند) از هر نفسی و آنچه را بدست می آورد و برای خدا شریکانی قرار دادند بگو اسمها یشان را بنامید آیا شما میخواهید او (خدا) را آگاه کنید به آنچه در زمین است و او نمیداند یا سخنی که آشکارا گفته می شود (و و شما فکر میکنید او نمیداند) بلکه برای کسانی که کافر شدند نقشه هایشان آراسته شد و از راه (باز ماندند) بازداشته شدند و هر کس را خدا گمراه کند برایش هیچ هدایتی نیست ﴿۳۳﴾
لَّهُمْ عَذَابٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ ۖ وَمَا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مِن وَاقٍ ﴿٣٤﴾
برای آنها در دنیا عذاب است و عذاب آخرت البته سخت تر است و برای آنها از خدا نگهدارنده ای نیست ﴿۳۴﴾
مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوا ۖ وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ﴿٣٥﴾
مثال باغی که به رهیز کاران وعده داده شد بگونه ایست که از پایین آن جویهایی جاریست خوراکش و سایه اش همیشگی است آن عاقبت کسانی است که پرهیزکاری کردند و عاقبت کافران آتش است ﴿۳۵﴾
وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ ۖ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَن يُنكِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّـهَ وَلَا أُشْرِكَ بِهِ ۚ إِلَيْهِ أَدْعُو وَإِلَيْهِ مَآبِ ﴿٣٦﴾
و کسانی که به آنها کتاب دادیم خوشحال می شوند به آنچه بسوی تو فرستاده میشود و از احزاب کسی است که بعضی از ان را انکار میکنند بگو جز این نیست که به من دستور داده شد که خدا را پرستش کنم و کسی را با او شریک نکنم بسوی او (خدا) دعوت کنم و بسوی اوست بازگشتگاه ﴿۳۶﴾
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا وَاقٍ ﴿٣٧﴾
و به آنگونه آن را حکمی عربی فرود آوردیم و اگر از هواهای آنها پیروی کنی بعد از آنکه برایت از دانش آمد (آنوقت) برایت از خدا هیچ ولی و نگهدارنده ای نیست ﴿۳۷﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّيَّةً ۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۗ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ ﴿٣٨﴾
و به یقین قبل از تو رسولانی فرستادیم و برای آنها همسرانی و فرزندانی قرار دادیم و هیچ رسولی آیه ای نیاورده مگر با اجازۀ خدا برای هر سر رسیدی کتابی است ﴿۳۸﴾
يَمْحُو اللَّـهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ ﴿٣٩﴾
خدا آنچه را میخواهد محو میکند وتثبیت میکند و اساس و مادر کتاب نزد اوست ﴿۳۹﴾
وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ ﴿٤٠﴾
اگر بعضی از آنچه که به آنها وعده میدهیم را به تو نشان دهیم یا جانت را بگیریم پس بدان که کار تو را ابلاغ است و کار ما حسابرسی است ﴿۴۰﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ وَاللَّـهُ يَحْكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ ۚوَهُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿٤١﴾
آیا نمی بینند که ما آهنگ زمین نموده و از اطراف آن کاهش میدهیم و خداست که حکم می کند و به عقب اندازنده ای برای حکمش نیست و او در محاسبه سریع است ﴿۴۱﴾
وَقَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلَّـهِ الْمَكْرُ جَمِيعًا ۖ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ ۗ وَسَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٤٢﴾
و کسانی که قبل از ایشان بودند نقشه کشیدند در حالیکه همۀ نقشه ها نزد خداست می داند که هر کسی چه چیزی را کسب کرده و کافران بزودی خواهند دانست که عاقبت آن سرای برای کیست﴿۴۲﴾
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾
و کسانی که کافر شدند می گویند تو پیامبر نیستی بگو میان من و شما کافیست که خدا شاهد باشد و کسی که علم کتاب نزد اوست﴿۴۳﴾
اللَّـهُ الَّذِي رَفَعَ السَّمَاوَاتِ بِغَيْرِ عَمَدٍ تَرَوْنَهَا ۖ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ ۖ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ۚ يُدَبِّرُ الْأَمْرَ يُفَصِّلُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُم بِلِقَاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ ﴿٢﴾
خدا کسی است که آسمانها را بدون ستونی که شما آن را ببینید بر افراشت سپس بر عرش پرداخت و خورشید و ماه را به حرکت درآورد هرکدامشان تا سررسیدی معین جاری هستند کارها را تدبیر می کند آیات را بصورت مفصل بیان می کند باشد که شما به برخورد پروردگارتان ( با مومنین و مجرمین) یقین پیدا کنید ﴿۲﴾
وَهُوَ الَّذِي مَدَّ الْأَرْضَ وَجَعَلَ فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْهَارًا ۖ وَمِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ جَعَلَ فِيهَا زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ ۖيُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ ﴿٣﴾
واو کسی است که زمین را گسترانید و درآن کوه ها وجویهایی قرار داد و از تمام میوه ها در آن جفت دو تایی قرار داد شب روز را می پوشاند البته در آن نشانه هاییست برای قومی که تفکر می کنند ﴿۳﴾
وَفِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُّتَجَاوِرَاتٌ وَجَنَّاتٌ مِّنْ أَعْنَابٍ وَزَرْعٌ وَنَخِيلٌ صِنْوَانٌ وَغَيْرُ صِنْوَانٍ يُسْقَىٰ بِمَاءٍ وَاحِدٍ وَنُفَضِّلُ بَعْضَهَا عَلَىٰ بَعْضٍ فِي الْأُكُلِ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿٤﴾
و در زمین قطعاتی مجاور و باغهایی از انگورها و کشتزار و درختهای خرما وجود دارند که با یک آب سیراب می شوند ودر خوراک بعضی را بر بعضی دیگر فزونی میدهیم حتماٌ در آن نشانه هایی است برای قومی که عاقل هستند﴿۴﴾
وَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۗ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ ۖ وَأُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٥﴾
و اگر (از عمل کافران) تعجب می کنی . پس شگفت انگیزتراز آن سخن آنهاست که میگویند آیا آن هنگام که تبدیل به خاک شدیم دوباره در یک آفرینش مجدد زنده می شویم آنها کسانی هستند که به پروردگارشان کافر شدند و در گردنهای آنها زنجیرهایی است و آنها یاران آتش هستند که در آن جایشان خواهد بود﴿۵﴾
وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ ۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ ۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٦﴾
و با عجله از تو بدی را بجای خوبی می خواهند و البته قبل از آنها کسانی که مثل آنها بودند گذشته است و قطعاً پروردگارت صاحب آمرزش است برای مردمی که بر خودشان ظلم می کنند و البته پروردگارت در عقوبت کردن بسیار سخت گیر است ﴿۶﴾
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ﴿٧﴾
و کسانی که کافر شدند میگویند چرا برای او از جانب پروردگارش آیه ای نازل نمیشود جز این نیست که تو هشدار دهنده هستی و برای هر قومی از جچانب خدا هدایتی است﴿۷﴾
اللَّـهُ يَعْلَمُ مَا تَحْمِلُ كُلُّ أُنثَىٰ وَمَا تَغِيضُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَزْدَادُ ۖ وَكُلُّ شَيْءٍ عِندَهُ بِمِقْدَارٍ﴿٨﴾
خدا میداند هر مونثی چه چیزی حامله می شود و (میداند) چه چیزی را کم یا زیاد می کند در رحم ها و هر چیزی در پیشگاه او به اندازه است ﴿۸﴾
عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْكَبِيرُ الْمُتَعَالِ ﴿٩﴾
دانای غیب و شهادت و بزرگ متعال است﴿۹﴾
سَوَاءٌ مِّنكُم مَّنْ أَسَرَّ الْقَوْلَ وَمَن جَهَرَ بِهِ وَمَنْ هُوَ مُسْتَخْفٍ بِاللَّيْلِ وَسَارِبٌ بِالنَّهَارِ ﴿١٠﴾
فرقی نمی کند هر کس از شما سخنی محرمانه بگوید یا آن را آشکار بگوید وآن کسی که در شب مخفی است و یا در در روز پیداست ﴿١۰﴾
لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّـهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّىٰ يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ ۗ وَإِذَا أَرَادَ اللَّـهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ ۚ وَمَا لَهُم مِّن دُونِهِ مِن وَالٍ ﴿١١﴾
برای او (کسی که سخنی میگوید یا عملی انجام میدهد ) تعقیب کننده هایی هستند که در حضورش و در پشت سرش (آینده اش) او را با دستور خدا محافظت میکنند البته خدا احوال هیچ قومی را تغییر نمی دهد تا آنکه آنچه را در نفوسشان (درونشان) است را تغییر دهند و اگر خدا برای قومی بدی را بخواهد پس هیچ باز گرداندنی برای ان نیست و برای آنها غیر از او رها کننده ای نیست ﴿١۱﴾
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَالَ﴿١٢﴾
او کسی است که برق را به شما می نمایاند به جهت ترس و امیدی و پدید می آورد ابرهای سنگین را ﴿١۲﴾
وَيُسَبِّحُ الرَّعْدُ بِحَمْدِهِ وَالْمَلَائِكَةُ مِنْ خِيفَتِهِ وَيُرْسِلُ الصَّوَاعِقَ فَيُصِيبُ بِهَا مَن يَشَاءُ وَهُمْ يُجَادِلُونَ فِي اللَّـهِ وَهُوَ شَدِيدُ الْمِحَالِ ﴿١٣﴾
و رعد تسبیح میکند به ستایش کردن او و فرشته ها از ترس او (همین کار را میکنند) و صاعقه ها را میفرستد و آن را به هر کسی که بخواهد می رساند و آنها در راه خدا مجادله میکنند و او سخت کیفر است ﴿١۳﴾
لَهُ دَعْوَةُ الْحَقِّ ۖ وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِهِ لَا يَسْتَجِيبُونَ لَهُم بِشَيْءٍ إِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّيْهِ إِلَى الْمَاءِ لِيَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهِ ۚ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿١٤﴾
خواندن حقیقی مخصوص اوست و کسانی که غیر از او را میخوانند آنها هیچ جوابی به آنها نمیدهند (این کارخواندن غیر از خدا) مانند کسی است که دست خود را باز کرده و میخواهد آب بگیرد وبه دهانش برساند در حالیکه به آن نمیرساندش (نمیتواند آبرا به دهانش برساند)و خواندن (دعای)کافران جز در گمراهی نیست ﴿١۴﴾
وَلِلَّـهِ يَسْجُدُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ طَوْعًا وَكَرْهًا وَظِلَالُهُم بِالْغُدُوِّ وَالْآصَالِ ﴿١٥﴾
و برای خدا سجده می کند آنکس که در آسمانها و زمین است چه بخواهند و چه نخواهند و سایه هایشان در بامدادان و تنگ غروب﴿١۵﴾
قُلْ مَن رَّبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ قُلِ اللَّـهُ ۚ قُلْ أَفَاتَّخَذْتُم مِّن دُونِهِ أَوْلِيَاءَ لَا يَمْلِكُونَ لِأَنفُسِهِمْ نَفْعًا وَلَا ضَرًّا ۚ قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الْأَعْمَىٰ وَالْبَصِيرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُمَاتُ وَالنُّورُ ۗ أَمْ جَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَكَاءَ خَلَقُوا كَخَلْقِهِ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَيْهِمْ ۚ قُلِ اللَّـهُ خَالِقُ كُلِّ شَيْءٍ وَهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ﴿١٦﴾
بگو کیست ارباب آسمانها و زمین بگو خدا بگو آیا غیر از او برای خود اولیایی بر می گزینید ؟ که مالک هیچ سود و ضرری برای خودشان نیستند؟ بگو آیا کور و بینا برابر هستند ؟ یا تاریکی ها و نور با هم برابر هستند ؟ یا برای خدا شریکانی قرار میدهند که آنها خلق میکنند ؟ مانند آنچه او (خدا) خلق می کند ؟ ولی خلق بر آنها مشتبه شد (در اشتباه افتادند)بگو خدا خالق همه چیز است و او یگانه و قدرتمند است ﴿١۶﴾
أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَسَالَتْ أَوْدِيَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّيْلُ زَبَدًا رَّابِيًا ۚ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيْهِ فِي النَّارِ ابْتِغَاءَ حِلْيَةٍ أَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهُ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّـهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ۚ فَأَمَّا الزَّبَدُ فَيَذْهَبُ جُفَاءً ۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الْأَرْضِ ۚ كَذَٰلِكَ يَضْرِبُ اللَّـهُ الْأَمْثَالَ ﴿١٧﴾
از آسمان آبی را نازل کرد و در هر دره ای به اندازۀ ظرفیتش سیل جاری شد و سیل با خود کفی بالا آمده را حمل می کند و یا آنچه که آن را درآتش می افروزند (ذوب میکنند) برای بدست آوردن زیور آلات یا کالایی مانند آن که آنهم هم کفی دارد مانند آن (سیل که کف داشت) آنگونه خدا جدا میسازد حق و باطل را اما کف باقی نمیماند و از بین میرود ولی آنچه که به مردم سود میدهد در زمین باقی میماند آنگونه خدا مثلها را بیان میکند ﴿١۷﴾
لِلَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنَىٰ ۚ وَالَّذِينَ لَمْ يَسْتَجِيبُوا لَهُ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لَافْتَدَوْا بِهِ ۚ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسَابِ وَمَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿١٨﴾
برای کسانی که به پروردگارشان جواب داده اند نیکویی است و کسانی که به او جواب نداده اند اگر تمام چیز هایی که روی زمین است مال آنها باشد و مانند آن چیز ها دوباره باشد که به جای آن عوض بدهند برای آنها حساب بدی است و جایگاهشان جهنم است و چه بد جایگاهی است ﴿١۸﴾
أَفَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَىٰ ۚإِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿١٩﴾
آیا کسی که میداند آنچه از جانب پروردگارت بسویت نازل شده حقیقت است مانند کسی است که او کور است غیر از این نیست که صاحبان خرد متذکر می شوند ﴿١۹﴾
الَّذِينَ يُوفُونَ بِعَهْدِ اللَّـهِ وَلَا يَنقُضُونَ الْمِيثَاقَ ﴿٢٠﴾
کسانی که به عهد خدا وفا می کنند و پیمان شکنی نمی کنند ﴿۲۰﴾
وَالَّذِينَ يَصِلُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ وَيَخَافُونَ سُوءَ الْحِسَابِ ﴿٢١﴾
کسانی که وصل می کنند آنچه را خدا دستور به وصل آن داده و از پروردگارشان می ترسند و از بدی حساب می ترسند ﴿۲۰﴾
وَالَّذِينَ صَبَرُوا ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلَانِيَةً وَيَدْرَءُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُولَـٰئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ﴿٢٢﴾
و کسانی که برای خشنودی پروردگارشان صبر کردند و نماز بپا میدارند و از آنچه به آنها دادیم به صورت پنهان و آشکار خرج می کنند و بدی را با نیکی رفع می کنند عاقبت آن سرای برای آنهاست ﴿۲۲﴾
جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَدْخُلُونَ عَلَيْهِم مِّن كُلِّ بَابٍ ﴿٢٣﴾
باغهایی اقامتگاه که داخل آن میشوند و از پدرانشان که کارهای شایسته کردند و همسران و فرزندانشان (همگی داخل می شوند) و فرشته ها از هر دری بر آنها وارد می شوند ﴿۲۳﴾
سَلَامٌ عَلَيْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ ۚ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٢٤﴾
سلام بر شما برای آن چیزهایی که صبر کردید و چه خوبست فرجام آن سرای﴿۲۴﴾
وَالَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللَّـهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَيَقْطَعُونَ مَا أَمَرَ اللَّـهُ بِهِ أَن يُوصَلَ وَيُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ ۙ أُولَـٰئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَلَهُمْ سُوءُ الدَّارِ ﴿٢٥﴾
و کسانی که عهد خدا را بعد از بستن پیمانش می شکنند و قطع میکنند آنچه را که خدا دستور به وصل کردن آن داده و در زمین فساد می کنند آنها کسانی هستند که برایشان لعنت است و بدی آن سرای برای آنهاست ﴿۲۵﴾
اللَّـهُ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ وَيَقْدِرُ ۚ وَفَرِحُوا بِالْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فِي الْآخِرَةِ إِلَّا مَتَاعٌ ﴿٢٦﴾
خدا (درهای) روزی را برای هر کس که بخواهد باز می کند و اندازه میدهد (روزی را برای هر کس که بخواهد) و به زندگی دنیا شاد شدند و زندگی دنیا در آخرت غیر از کالایی که از بین میرود نیست ﴿۲۶﴾
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّـهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿٢٧﴾
و کسانی که کافر شدند می گویند چرا برای او نشانه ای از پروردگارش نازل نمی شود بگو البته خدا گمراه میسازد هر کسی که بخواهد و بسوی او هدایت می کند هر کسی که باز گردد ﴿۲۷﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّـهِ ۗ أَلَا بِذِكْرِ اللَّـهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ ﴿٢٨﴾
کسانی که ایمان آوردند و قلبهایشان با یاد خدا اطمینان پیدا می کند آگاه باشید که با یاد خدا دلها مطمئن میشود ﴿۲۸﴾
الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَىٰ لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ ﴿٢٩﴾
کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند خوش به حالشان و جایگاه نیکویشان ﴿۲۹﴾
كَذَٰلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَـٰنِ ۚ قُلْ هُوَ رَبِّي لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ مَتَابِ ﴿٣٠﴾
بدانسان تو را در امتی فرستادیم که قبل از آن امتهایی در گذشته بودند تا برای آنها بخوانی آنچه را که بسویت وحی کردیم در حالیکه آنها به خدای بخشنده کفر می ورزیدند بگو او پروردگار من است که هیچ الهی غیر از او نیست بر او توکل کردم و بسوی او روی می گردانم ﴿۳۰﴾
وَلَوْ أَنَّ قُرْآنًا سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَىٰ ۗ بَل لِّلَّـهِ الْأَمْرُ جَمِيعًا ۗ أَفَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُوا أَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّـهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعًا ۗ وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّىٰ يَأْتِيَ وَعْدُ اللَّـهِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ﴿٣١﴾
و اگر قرآنی بود که کوه ها را به حرکت در می آورد یا زمین را قطع می کرد یا با مرده ها بوسیلۀ او سخن گفته می شد بلکه دستورات همگی از آن خداست آیا مایوس نمی شوند کسانی که ایمان آورده اند که اگر خدا می خواست قطعاً تمام مردم هدایت می شدند و همواره به کسانی که ایمان آورده اند که اگر خدا می خواست قطعاً تمام مردم هدایت می شدند و همواره به کسانی که کافر شدند بدلیل کارهایشان سرکوبی می رسد یا نزدیک خانه هایشان فرود می آید تا وقتی که وعدۀ خدا بیاید که قطعاً خدا خلف وعده نمیکند ﴿۳۱﴾
وَلَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَكَيْفَ كَانَ عِقَابِ ﴿٣٢﴾
و البته رسولان قبل از تو را هم مسخره کردند و به کسانی که کافر شدند مهلت دادم سپس آنها را گرفتیم پس کیفر من چگونه بود ؟ ﴿۳۲﴾
أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَىٰ كُلِّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ ۗ وَجَعَلُوا لِلَّـهِ شُرَكَاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ ۚ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا يَعْلَمُ فِي الْأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ ۗ بَلْ زُيِّنَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مَكْرُهُمْ وَصُدُّوا عَنِ السَّبِيلِ ۗ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ﴿٣٣﴾
آیا آن کسی که او ایستاده (مراقبت میکند) از هر نفسی و آنچه را بدست می آورد و برای خدا شریکانی قرار دادند بگو اسمها یشان را بنامید آیا شما میخواهید او (خدا) را آگاه کنید به آنچه در زمین است و او نمیداند یا سخنی که آشکارا گفته می شود (و و شما فکر میکنید او نمیداند) بلکه برای کسانی که کافر شدند نقشه هایشان آراسته شد و از راه (باز ماندند) بازداشته شدند و هر کس را خدا گمراه کند برایش هیچ هدایتی نیست ﴿۳۳﴾
لَّهُمْ عَذَابٌ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا ۖ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ ۖ وَمَا لَهُم مِّنَ اللَّـهِ مِن وَاقٍ ﴿٣٤﴾
برای آنها در دنیا عذاب است و عذاب آخرت البته سخت تر است و برای آنها از خدا نگهدارنده ای نیست ﴿۳۴﴾
مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا ۚ تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوا ۖ وَّعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ﴿٣٥﴾
مثال باغی که به رهیز کاران وعده داده شد بگونه ایست که از پایین آن جویهایی جاریست خوراکش و سایه اش همیشگی است آن عاقبت کسانی است که پرهیزکاری کردند و عاقبت کافران آتش است ﴿۳۵﴾
وَالَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ ۖ وَمِنَ الْأَحْزَابِ مَن يُنكِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّـهَ وَلَا أُشْرِكَ بِهِ ۚ إِلَيْهِ أَدْعُو وَإِلَيْهِ مَآبِ ﴿٣٦﴾
و کسانی که به آنها کتاب دادیم خوشحال می شوند به آنچه بسوی تو فرستاده میشود و از احزاب کسی است که بعضی از ان را انکار میکنند بگو جز این نیست که به من دستور داده شد که خدا را پرستش کنم و کسی را با او شریک نکنم بسوی او (خدا) دعوت کنم و بسوی اوست بازگشتگاه ﴿۳۶﴾
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ حُكْمًا عَرَبِيًّا ۚ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّـهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا وَاقٍ ﴿٣٧﴾
و به آنگونه آن را حکمی عربی فرود آوردیم و اگر از هواهای آنها پیروی کنی بعد از آنکه برایت از دانش آمد (آنوقت) برایت از خدا هیچ ولی و نگهدارنده ای نیست ﴿۳۷﴾
وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِكَ وَجَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَذُرِّيَّةً ۚ وَمَا كَانَ لِرَسُولٍ أَن يَأْتِيَ بِآيَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّـهِ ۗ لِكُلِّ أَجَلٍ كِتَابٌ ﴿٣٨﴾
و به یقین قبل از تو رسولانی فرستادیم و برای آنها همسرانی و فرزندانی قرار دادیم و هیچ رسولی آیه ای نیاورده مگر با اجازۀ خدا برای هر سر رسیدی کتابی است ﴿۳۸﴾
يَمْحُو اللَّـهُ مَا يَشَاءُ وَيُثْبِتُ ۖ وَعِندَهُ أُمُّ الْكِتَابِ ﴿٣٩﴾
خدا آنچه را میخواهد محو میکند وتثبیت میکند و اساس و مادر کتاب نزد اوست ﴿۳۹﴾
وَإِن مَّا نُرِيَنَّكَ بَعْضَ الَّذِي نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّيَنَّكَ فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ ﴿٤٠﴾
اگر بعضی از آنچه که به آنها وعده میدهیم را به تو نشان دهیم یا جانت را بگیریم پس بدان که کار تو را ابلاغ است و کار ما حسابرسی است ﴿۴۰﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَأْتِي الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ وَاللَّـهُ يَحْكُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُكْمِهِ ۚوَهُوَ سَرِيعُ الْحِسَابِ ﴿٤١﴾
آیا نمی بینند که ما آهنگ زمین نموده و از اطراف آن کاهش میدهیم و خداست که حکم می کند و به عقب اندازنده ای برای حکمش نیست و او در محاسبه سریع است ﴿۴۱﴾
وَقَدْ مَكَرَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَلِلَّـهِ الْمَكْرُ جَمِيعًا ۖ يَعْلَمُ مَا تَكْسِبُ كُلُّ نَفْسٍ ۗ وَسَيَعْلَمُ الْكُفَّارُ لِمَنْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿٤٢﴾
و کسانی که قبل از ایشان بودند نقشه کشیدند در حالیکه همۀ نقشه ها نزد خداست می داند که هر کسی چه چیزی را کسب کرده و کافران بزودی خواهند دانست که عاقبت آن سرای برای کیست﴿۴۲﴾
وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلًا ۚ قُلْ كَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَمَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ ﴿٤٣﴾
و کسانی که کافر شدند می گویند تو پیامبر نیستی بگو میان من و شما کافیست که خدا شاهد باشد و کسی که علم کتاب نزد اوست﴿۴۳﴾
سبحان الله ۱/۶/۱۳۹۰
بندۀ خدا
بندۀ خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر