۵۱- ذاریات (پراکننده ها)

                                      سورة الذاريات
                                بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

بنام خدای رحم کنندۀ رحمت گستر

وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا ﴿١﴾
و (قسم) به پراکننده های پراکندنی ﴿١﴾ 
 فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا ﴿٢﴾
و به حمل کننده های سنگینی ﴿۲﴾
 فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا﴿٣﴾
 و به جاری شونده های به آسانی ﴿۳﴾
 فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا ﴿٤﴾
 و به تقسیم کننده های کار (دستور) ﴿۴﴾
 إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ ﴿٥﴾
 البته که آنچه را که وعده داده می شوید راست است ﴿۵﴾
 وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ ﴿٦﴾
 و حتمآ روز جزا واقع شدنی است ﴿۶﴾
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ ﴿٧﴾
 و به آسمان دارای استحکام ﴿۷﴾ 
 إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ ﴿٨﴾
البته که شما در سخن اختلاف میکنید﴿۸﴾
 يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ ﴿٩﴾
 از آن (روز قیامت) دروغ میگویند کسی که دروغ میگوید ﴿۹﴾
 قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ ﴿١٠﴾
 مرگ بر دروغ پردازان ﴿١۰﴾ 
 الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ ﴿١١﴾
کسانی که آنها در گرداب جهل در غفلت بسر میبرند ﴿١﴾
 يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ ﴿١٢﴾
 میپرسند : روز جزا کی فرا میرسد ؟ ﴿١۲﴾
 يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ ﴿١٣﴾ 
 روزی که آنها بر آتش عذاب میشوند ﴿١۳﴾
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَـٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ﴿١٤﴾ 
 عذابتان را بچشید این آن چیزی است که شما به آن عجله داشتید ﴿١۴﴾
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿١٥﴾
 البته که رعایت کننده های حدود خدا در باغها و چشمه سارها هستند ﴿١۵﴾
 آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ ﴿١٦﴾ 
 آنچه را که پروردگارشان به آنها داده می گیرند البته آنها (در زندگی دنیا) نیکوکار بودند ﴿١۶﴾
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ ﴿١٧﴾
 مقدار کمی از شب را می خوابیدند ﴿١۷﴾
 وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ﴿١٨﴾
 و در سحر گاهان طلب آمرزش می کردند ﴿١۸﴾
 وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ ﴿١٩﴾
 و در اموالشان حقوقی را برای مستحق و محروم در نظر گرفته اند ﴿١۹﴾
 وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ ﴿٢٠﴾
 و در زمین آیاتی (نشانه هایی) برای اهل یقین است ﴿۲۰﴾
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ ﴿٢١﴾
 و در خودتان (نیز نشانه هایی است) آیا بینش پیدا نمی کنید﴿۲۱﴾
 وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ ﴿٢٢﴾
 و روزی شما و انچه وعده داده میشوید در آسمان است ﴿۲۲﴾
 فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ ﴿٢٣﴾ 
 و سوگند به پروردگار آسمان و زمین البته که آن (وعده ی خدا) حقیقی است همانگونه که شما سخن می گویید ﴿۲۳﴾
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ﴿٢٤﴾
 آیا داستان مهمانهای ابراهیم برایت آمد ؟ ﴿۲۴﴾
 إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ﴿٢٥﴾
 وقتی که بر او داخل شدند سلام گفتند (ابراهیم) سلام کرد و گفت شما را نمیشناسم ﴿۲۵﴾
 فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ ﴿٢٦﴾
و بسوی خانواده اش خزید و گوساله ای بریان شده آورد ﴿۲۶﴾
 فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ ﴿٢٧﴾ 
 و آن (گوساله) را به نزدیک آنها (مهمانها) برد (ابراهیم) گفت : چرا نمی خورید ؟ ﴿۲۷﴾
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿٢٨﴾
 و از آنها ترسی در دل داشت  (مهمانها) گفتند : نترس و او را به فرزند پسری دانا بشارت دادند ﴿۲۸﴾
 فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ ﴿٢٩﴾
و همسرش فریاد زنان در حالیکه بر صورت خود میزد جلو آمد و گفت : من پیرزنی عاجز و نازا هستم (چگونه من را به فرزند پسری بشارت می دهید ؟ ) ﴿۲۹﴾
 قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ ﴿٣٠﴾

 مهمانها گفتند : پروردگارت آنگونه گفت البته او همان حکیم داناست﴿۳۰﴾
 قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٣١﴾
 (ابراهیم) گفت : ای فرستاده ها برای چه کاری آمده اید ؟ (ماموریت شما چیست ؟)﴿۳۱﴾
 قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ ﴿٣٢﴾
گفتند : که ما بسوی قومی مجرم فرستاده شدیم ﴿۳۲﴾
 لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ ﴿٣٣﴾
 برای آنکه برای آنها سنگهایی از گل برای آنها بفرستیم ﴿۳۳﴾
 مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ ﴿٣٤﴾ 
 (سنگهایی که) نشانه دار است در پیشگاه پروردگارت مخصوص متجاوزین از حدود الهی (مسرفین) است ﴿۳۴﴾
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ﴿٣٥﴾
 و هر کس را که در آن (قوم) از مومنین بود (از عذاب) خارج کردیم﴿۳۵﴾
 فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ ﴿٣٦﴾
 و در آن سرزمین غیر از یک خانه از مسلمین (خانه ی دیگری) نیافتیم (همگی کافر بودند) ﴿۳۶﴾
 وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ ﴿٣٧﴾
و در آن نشانه ای برای کسانی که از عذاب دردناک می ترسند ترک کردیم (تا درس عبرتی باشد) ﴿۳۷﴾
 وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ ﴿٣٨﴾
 و در موسی وقتی که او را بسوی فرعون با تسلطی روشنگر فرستادیم  ﴿۳۸﴾
 فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٣٩﴾
 و (فرعون) به رکن و اساس خود روی گرداند و گفت : (موسی) جادوگر یا دیوانه است ﴿۳۹﴾
 فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ ﴿٤٠﴾
 و او وسپاهش را گرفتیم و آنها را در دریا افکندیم و او (فرعون) خود را سرزنش میکرد ﴿۴۰﴾
 وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ ﴿٤١﴾
 و در (قوم) عاد وقتی که برای آنها بادی ساکت ( بی صدا) فرستادیم ﴿۴۱﴾
 مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ ﴿٤٢﴾
 از چیزی باقی نمی گذاشت وقتی که بر آن میوزید مگر آنکه آن را خشک خرد شده قرار می داد ﴿۴۲﴾
 وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ ﴿٤٣﴾
 و در ثمود (نیز نشانه ای است) وقتی که به آنها گفته شد : تا زمانی معین بهره مند شوید ﴿۴۳﴾
 فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ ﴿٤٤﴾
 و از فرمان پروردگارشان سرکشی کردند و صاعقه (جان) آنها را گرفت در حالیکه آنها نگاه می کردند ﴿۴۴﴾
 فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ ﴿٤٥﴾
 و نتوانستند که (در آن هنگام) بلند شوند و کسی به آنها یاری نکرد ﴿۴۵﴾
 وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ﴿٤٦﴾ 
 و قوم نوح از قبل البته آنها قومی گناه کار بودند ﴿۴۶﴾
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ ﴿٤٧﴾
 و آسمان بنایش را ساختیم و ما آن را گسترش ( وسعت) میدهیم { این آیه به یکی از نشانه های هستی اشاره میکند که دانشمندان با علم فیزیک جدید متوجه آن شده اند که بر خلاف نظریات قدیمی که باور داشتند بر اساس نیروی جاذبه بین کهکشانها آنها روزی با یکدیگر بر خورد میکنند امروزه با توجه به شناخت ماده یا انرژی تاریک نه تنها کهکشانها از یکدیگر دور میشوند بلکه دور شدنشان حرکت شتابدار است یعنی هر لحظه بر سرعت دور شدن اضافه میشود (در سال ۱۹۲۴ ادوين هابل از رصدخانه ماونت ويلسون نشان داد كه سحابى ها در اصل كهكشان‌هاى وسيع بسيار دور دستی هستند. ادوین هابل با استفاده از انتقال دوپلری خطوط جذبی طیف کهکشانها نتیجه گرفت که رابطه ای بین فاصله کهکشانهای مختلف و سرعت شعاعی آنها وجود دارد. به نظر می رسد که خطوط طیفی تمام کهکشانها انتقال به قرمز (Redshift)پیدا می کند. پنج سال بعد هابل اقدام به انتشار يكى از مهم ترين نتايج دانش امروز كرد:" تصاويرى كه نشان مى داد «جابه جايى هاى قرمز» اين كهكشان هاى دوردست همراه با فاصله آنها از ما به طور ثابت در حال افزايش است. اين فرمول كه امروز آن را تحت قانون هابل مى شناسيم، دقيقاً بيانگر همان رفتارى است كه «نسبيت عام» براى عالم در حال گسترش پيش بينى مى كند این در حالی بود که دانشمندان قبل از آن تصور میکردند که نیروی گرانش اجرام را بسوی یکدیگر می کشند و تئوری در هم ریختگی را مطرح می کردند اما نظر قرآن 1400 سال پیش از این تئوریها  نظر تثبیت شده ای بود که تئوری های غلط دانشمندان را رد میکرد تا ادوین ها بل درستی نظر قران را به اثبات رساند } ﴿۴۷﴾
 وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ ﴿٤٨﴾
و زمین را بستری مناسب گستراندیمش و چه خوب آماده کننده هایی هستند ﴿۴۸﴾
 وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ ﴿٤٩﴾
 و از هر چیزی دو جفت آفریدیم باشد که شما متذکر شوید﴿۴۹﴾
 فَفِرُّوا إِلَى اللَّـهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥٠﴾ 
 پس بسوی خدا فرار کنید البته من برای شما از جانب او (خدا) هشدار دهنده ای روشنگر هستم ﴿۵۰﴾
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّـهِ إِلَـٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٥١﴾
 
 و با خدا خدای دیگری قرار ندهید البته من برای شما از جانب او (خدا) برای شما هشدار دهنده ای روشنگر هستم ﴿۵۱﴾
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ ﴿٥٢﴾ 
 بدانگونه برای کسانی که قبل از آنها بودند هیچ پیامبری نیامد مگر آنکه گفتند جادوگر یا دیوانه است﴿۵۲﴾
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ﴿٥٣﴾ 
 آیا به آن توصیه کردند بلکه آنها قومی طغیانگر بودند ﴿۵۳﴾
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ ﴿٥٤﴾ 
 و از آنها روی بگردان که تو سرزنش نمی شوی﴿۵۴﴾
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ ﴿٥٥﴾
 و تذکر بده و البته تذکر برای مومنین سود می دهد ﴿۵۵﴾
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴿٥٦﴾ 
و جن و انس را خلق نکردم مگر برای آنکه من را پرستش کنند ﴿۵۶﴾
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ ﴿٥٧﴾ 
 از آنها روزی نمی خواهم و نمی خواهم که به من غذا بدهند ﴿۵۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ ﴿٥٨﴾ 
 البته خدا او روزی دهنده است دارای نیرویی سخت است﴿۵۸﴾
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ ﴿٥٩﴾
 و البته برای کسانی که ستم کردند دنبال کردنی است مانند دنبال کردن همدمانشان (از ستم گران)پس عجله نکنند ﴿۵۹﴾
 فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ﴿٦٠﴾
و وای بر کسانی که انکار کردند از آن روزشان که وعده داده میشوند ﴿۶۰﴾

سبحان الله ذوالقوه المتین    ۱/۴/۱۳۹۲  شنبه  شعبان     بنده  ی خدا