سورة السجدة
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام
خدای رحم کنندۀ رحم گستر
الم ﴿١﴾
الم ﴿١﴾
الم﴿۱﴾
تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٢﴾
نازل کردن کتاب است که هیچ شکی در آن نیست از جانب پروردگار جهان ها ﴿۲﴾
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۚ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٣﴾
یا میگویند آن (آیات قران) را (بر خدا) دروغ بسته است ولی آن حقیقتی از جانب پروردگارت است (تا بوسیله ی آن قرآن) هشدار بهی به قومی که قبل از تو برای آنها هشدار دهنده ای نیامد شاید آنها هدایت یابند﴿۳﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾
خدا کسی است که آسمانها و زمین و آنچه میان انهاست را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش پرداخت برای شما غیر از او هیچ ولی و شفیعی وجود ندارد آیا متذکر (این مطلب) نمی شوید ؟﴿۴﴾
يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ ﴿٥﴾
دستو را از آسمان بسوی زمین تدبیر میکند سپس بسوی او (مایل میشود) میرود در روزی که مقدار آن هزار سال است از آنچه می شمارید ﴿۵﴾
ذَٰلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٦﴾
آن دانای غیب و آشکار نیرومند رحمت گستر است ﴿۶﴾
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ۖ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ ﴿٧﴾
کسی که خلقت هر چیزی را نیکو کرد و خلقت انسان را از گل آغاز کرد﴿۷﴾
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ ﴿٨﴾
سپس نسل او را از چکیده ای از آب بی ارزش قرار داد ﴿۸﴾
ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ ۖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٩﴾
سپس او را درست کرد و در آن از روحش دمید و برای شما شنوایی و بینایی و ادراک قرار داد آنچه شکر میکنید اندک است ﴿۹﴾
وَقَالُوا أَإِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۚبَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ ﴿١٠﴾
و گفتند آیا وقتی که ما در زمین گم شدیم (اثری ازما باقی نماند) آیا ما در آن هنگام در خلقی جدید خواهیم بود ؟ بلکه آنها به برخورد پروردگارشان با (مومنین و مجرمین) کافر هستند ﴿۱۰﴾
قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ ﴿١١﴾
بگو فرشته ی مرگ شما را متوفی میکند (جانتان را به تمامی میگیرد) همان کسی که بر شما وکیل شده سپس بسوی پروردگارتان باز گردانده میشوید ﴿۱۱﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿١٢﴾
و کاش مجرمان را میدیدی وقتی که نزد پروردگارشان سرهایشان را بزیر افکنده اند (میگویند) ای پروردگار ما به ما بینش بده و ما را شنوا ساز و ما را باز گردان که عمل شایسته انجام دهیم البته ما یقین پیدا کردیم (که آخرت حقیقت است)﴿۱۲﴾
وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَـٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١٣﴾
و اگر می خواستیم به هر نفسی هدایتش را میدادیم و لکن این سخن از من تحقق می یابد که حتمآ جهنم را از همه ی جنیان و انسانها پر میکنم﴿۱۳﴾
فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ ۖ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾
پس بچشید بدلیل آنچه که برخورد (با مجرمین) این روزتان را فراموش کردید البته ما هم شما را فراموش می کنیم و عذاب جایگاهتان را بدلیل آنچه انجام می دادید ﴿۱۴﴾
إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ۩ ﴿١٥﴾
غیر از این نیست که کسانی به آیات ما ایمان می آورند که وقتی بوسیله آن (آیات) به آنها تذکر داده میشود به سجده می افتند و به ستایش پروردگارشان تسبیح می کنند و آنها ادعای بزرگی نمی کنند (که از حق فرمانبرداری نکنند) ﴿۱۵﴾
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿١٦﴾ پهلو هایشان را از رختخوابها بر میکنند پروردگارشان را با خوف و طمع می خوانند و از آنچه به آنها روزی داده ایم خرج میکنند (در راه خدا انفاق میکنند)﴿۱۶﴾
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٧﴾
و هیچ نفسی نمیداند چه (اخباری مسرت بخش ) از چشم روشنی (مژده) برایشان مخفی شده پاداشی است به دلیل کارهایی که انجام میدادند ﴿۱۷﴾
أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا ۚ لَّا يَسْتَوُونَ ﴿١٨﴾
آیا کسی که مومن است مانند کسی است که گناه کار است ؟ (این دو نفر) مساوی نیستند ﴿۱۸﴾
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَىٰ نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٩﴾
اما کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و برای آنها باغ (بهشت) منزلگاه است هدیه ایست بدلیل آنچه عمل میکردند ﴿۱۹﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۖ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٠﴾
اما کسانی که نافرمانی کردند جایگاه انها آتش است هر گاه که بخواهند از آن خارج شوند در آن (آتش) بازگردانده میشوند و به آنها گفته می شود عذاب آتشی که ان را تکذیب میکردید را بچشید ﴿۲۰﴾
وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٢١﴾
و ما از عذاب نزدیکتر (عذاب دنیا) به آنها می چشانیم ورای آن عذاب بزگتر (که در آخرت است) شاید آنها (از روی آوردن به گناه) بازگردند ﴿۲۱﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚإِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ ﴿٢٢﴾
و کیست ستمکار تر از کسی که بوسیله ی آیات پروردگارش به او تذکر داده میشود سپس از آن روی بر میگرداند البته که ما از مجرمین انتقام میکشیم ﴿۲۲﴾
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿٢٣﴾
و البته به موسی کتاب دادیم که از برخورد او (خدا با مجرمین) در شک نباش و آن (کتاب) را هدایتی برای بنی اسراییل قرار دادیم ﴿۲۳﴾
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ﴿٢٤﴾
و از آنها رهبرانی قرار دادیم که طبق دستور ما هدایت میکنند چرا که صبر کردند و به آیات ما یقین داشتند ﴿۲۴﴾
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٢٥﴾
البته پروردگارت او در روز قیامت میان آنها را جدا می کند درمورد آنچه که در آن اختلاف میکردند ﴿۲۵﴾
أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ ﴿٢٦﴾
آیا وبرای آنها هدایت نمی کند که ما قبل از آنها قرنهایی را هلاک کردیم در حالیکه آنها در مسکن هایشان راه میرفتند البته در آن نشانه هاییست آیا نمی شنوند ؟ ﴿۲۶﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ ﴿٢٧﴾
آیا نمی بینند که ما آب را بسوی سرزمینی خشک میرانیم ؟ تا بوسیله ی آن زراعتی بیرون آوریم که حیواناتشان و خودشان از آن (محصول) بخورند ؟ آیا بینش پیدا نمی کنند ؟﴿۲۷﴾
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾
و میگویند این پیروزی (رستگاری و نجات در روز قیامت) کی حاصل میشود اگر شما راست میگویید ؟﴿۲۸﴾
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٢٩﴾
بگو در روز پیروزی به کافران ایمان آوردنشان سودی نمی دهد و نه به آنها مهلت داده میشود (که ایمان بیاورند) ﴿۲۹﴾
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ ﴿٣٠﴾
پس از آنها دوری کن و منتظر باش که آنها هم منتظرند
تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٢﴾
نازل کردن کتاب است که هیچ شکی در آن نیست از جانب پروردگار جهان ها ﴿۲﴾
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۚ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ ﴿٣﴾
یا میگویند آن (آیات قران) را (بر خدا) دروغ بسته است ولی آن حقیقتی از جانب پروردگارت است (تا بوسیله ی آن قرآن) هشدار بهی به قومی که قبل از تو برای آنها هشدار دهنده ای نیامد شاید آنها هدایت یابند﴿۳﴾
اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ ﴿٤﴾
خدا کسی است که آسمانها و زمین و آنچه میان انهاست را در شش روز خلق کرد سپس بر عرش پرداخت برای شما غیر از او هیچ ولی و شفیعی وجود ندارد آیا متذکر (این مطلب) نمی شوید ؟﴿۴﴾
يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ ﴿٥﴾
دستو را از آسمان بسوی زمین تدبیر میکند سپس بسوی او (مایل میشود) میرود در روزی که مقدار آن هزار سال است از آنچه می شمارید ﴿۵﴾
ذَٰلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ ﴿٦﴾
آن دانای غیب و آشکار نیرومند رحمت گستر است ﴿۶﴾
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ۖ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ ﴿٧﴾
کسی که خلقت هر چیزی را نیکو کرد و خلقت انسان را از گل آغاز کرد﴿۷﴾
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ ﴿٨﴾
سپس نسل او را از چکیده ای از آب بی ارزش قرار داد ﴿۸﴾
ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ ۖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ ﴿٩﴾
سپس او را درست کرد و در آن از روحش دمید و برای شما شنوایی و بینایی و ادراک قرار داد آنچه شکر میکنید اندک است ﴿۹﴾
وَقَالُوا أَإِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۚبَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ ﴿١٠﴾
و گفتند آیا وقتی که ما در زمین گم شدیم (اثری ازما باقی نماند) آیا ما در آن هنگام در خلقی جدید خواهیم بود ؟ بلکه آنها به برخورد پروردگارشان با (مومنین و مجرمین) کافر هستند ﴿۱۰﴾
قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ ﴿١١﴾
بگو فرشته ی مرگ شما را متوفی میکند (جانتان را به تمامی میگیرد) همان کسی که بر شما وکیل شده سپس بسوی پروردگارتان باز گردانده میشوید ﴿۱۱﴾
وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ ﴿١٢﴾
و کاش مجرمان را میدیدی وقتی که نزد پروردگارشان سرهایشان را بزیر افکنده اند (میگویند) ای پروردگار ما به ما بینش بده و ما را شنوا ساز و ما را باز گردان که عمل شایسته انجام دهیم البته ما یقین پیدا کردیم (که آخرت حقیقت است)﴿۱۲﴾
وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَـٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ ﴿١٣﴾
و اگر می خواستیم به هر نفسی هدایتش را میدادیم و لکن این سخن از من تحقق می یابد که حتمآ جهنم را از همه ی جنیان و انسانها پر میکنم﴿۱۳﴾
فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَـٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ ۖ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿١٤﴾
پس بچشید بدلیل آنچه که برخورد (با مجرمین) این روزتان را فراموش کردید البته ما هم شما را فراموش می کنیم و عذاب جایگاهتان را بدلیل آنچه انجام می دادید ﴿۱۴﴾
إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ۩ ﴿١٥﴾
غیر از این نیست که کسانی به آیات ما ایمان می آورند که وقتی بوسیله آن (آیات) به آنها تذکر داده میشود به سجده می افتند و به ستایش پروردگارشان تسبیح می کنند و آنها ادعای بزرگی نمی کنند (که از حق فرمانبرداری نکنند) ﴿۱۵﴾
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿١٦﴾ پهلو هایشان را از رختخوابها بر میکنند پروردگارشان را با خوف و طمع می خوانند و از آنچه به آنها روزی داده ایم خرج میکنند (در راه خدا انفاق میکنند)﴿۱۶﴾
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٧﴾
و هیچ نفسی نمیداند چه (اخباری مسرت بخش ) از چشم روشنی (مژده) برایشان مخفی شده پاداشی است به دلیل کارهایی که انجام میدادند ﴿۱۷﴾
أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا ۚ لَّا يَسْتَوُونَ ﴿١٨﴾
آیا کسی که مومن است مانند کسی است که گناه کار است ؟ (این دو نفر) مساوی نیستند ﴿۱۸﴾
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَىٰ نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿١٩﴾
اما کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند و برای آنها باغ (بهشت) منزلگاه است هدیه ایست بدلیل آنچه عمل میکردند ﴿۱۹﴾
وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۖ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ ﴿٢٠﴾
اما کسانی که نافرمانی کردند جایگاه انها آتش است هر گاه که بخواهند از آن خارج شوند در آن (آتش) بازگردانده میشوند و به آنها گفته می شود عذاب آتشی که ان را تکذیب میکردید را بچشید ﴿۲۰﴾
وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ ﴿٢١﴾
و ما از عذاب نزدیکتر (عذاب دنیا) به آنها می چشانیم ورای آن عذاب بزگتر (که در آخرت است) شاید آنها (از روی آوردن به گناه) بازگردند ﴿۲۱﴾
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚإِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ ﴿٢٢﴾
و کیست ستمکار تر از کسی که بوسیله ی آیات پروردگارش به او تذکر داده میشود سپس از آن روی بر میگرداند البته که ما از مجرمین انتقام میکشیم ﴿۲۲﴾
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ ﴿٢٣﴾
و البته به موسی کتاب دادیم که از برخورد او (خدا با مجرمین) در شک نباش و آن (کتاب) را هدایتی برای بنی اسراییل قرار دادیم ﴿۲۳﴾
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ﴿٢٤﴾
و از آنها رهبرانی قرار دادیم که طبق دستور ما هدایت میکنند چرا که صبر کردند و به آیات ما یقین داشتند ﴿۲۴﴾
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ ﴿٢٥﴾
البته پروردگارت او در روز قیامت میان آنها را جدا می کند درمورد آنچه که در آن اختلاف میکردند ﴿۲۵﴾
أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ ﴿٢٦﴾
آیا وبرای آنها هدایت نمی کند که ما قبل از آنها قرنهایی را هلاک کردیم در حالیکه آنها در مسکن هایشان راه میرفتند البته در آن نشانه هاییست آیا نمی شنوند ؟ ﴿۲۶﴾
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ ﴿٢٧﴾
آیا نمی بینند که ما آب را بسوی سرزمینی خشک میرانیم ؟ تا بوسیله ی آن زراعتی بیرون آوریم که حیواناتشان و خودشان از آن (محصول) بخورند ؟ آیا بینش پیدا نمی کنند ؟﴿۲۷﴾
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَـٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾
و میگویند این پیروزی (رستگاری و نجات در روز قیامت) کی حاصل میشود اگر شما راست میگویید ؟﴿۲۸﴾
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٢٩﴾
بگو در روز پیروزی به کافران ایمان آوردنشان سودی نمی دهد و نه به آنها مهلت داده میشود (که ایمان بیاورند) ﴿۲۹﴾
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ ﴿٣٠﴾
پس از آنها دوری کن و منتظر باش که آنها هم منتظرند
سبحان الله عما یصفون ۲۰/۸/۱۳۹۱ بنده خدا
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر