۶۹ - حاقه (تحقق یابنده . محقق شونده)

                                 سورة الحاقة
                       بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ

بنام خدای رحمت کنندۀ رحمت گستر
الْحَاقَّةُ ﴿١﴾

تحقق یابنده ﴿۱﴾
 مَا الْحَاقَّةُ ﴿٢﴾
 چیست آن تحقق یابنده ؟﴿۲﴾
 وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْحَاقَّةُ ﴿٣﴾
 و تو چه میدانی چیست آن تحقق یابنده ﴿۳﴾
 كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ﴿٤﴾ 
 ثمود و عاد کوبنده را تکذیب کردند ﴿۴﴾
فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ ﴿٥﴾ 
 و اما ثمود بوسیلۀ طغیانگر هلاک شدند ﴿۵﴾
وَأَمَّا عَادٌ فَأُهْلِكُوا بِرِيحٍ صَرْصَرٍ عَاتِيَةٍ ﴿٦﴾
و اما عاد بوسیله ی تند بادی سرد هلاک شدند ﴿۶﴾
 سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ ﴿٧﴾ 
آن (باد) را برای آنها بمدت هفت شب و هشت روز به حرکت در آورد روزهایی برکننده و تو قومت را میبینی که در آن بزمین افتاده اند تو گویی که آنها تنه های بزمین افتادۀ نخل هستند  ﴿۷﴾
فَهَلْ تَرَىٰ لَهُم مِّن بَاقِيَةٍ ﴿٨﴾
و آیا باقیمانده ای از برای آنها می بینی ؟ ﴿۸﴾
وَجَاءَ فِرْعَوْنُ وَمَن قَبْلَهُ وَالْمُؤْتَفِكَاتُ بِالْخَاطِئَةِ ﴿٩﴾ 
 و فرعون و قبل از او و سرنگون شده ها بوسیله ی خطا ﴿۹﴾
فَعَصَوْا رَسُولَ رَبِّهِمْ فَأَخَذَهُمْ أَخْذَةً رَّابِيَةً ﴿١٠﴾
 و رسول پروردگارشان را عصیان کردند و آنها را گرفت گرفتنی سخت شدید (فزونی یابنده) ﴿۱۰﴾
 إِنَّا لَمَّا طَغَى الْمَاءُ حَمَلْنَاكُمْ فِي الْجَارِيَةِ ﴿١١﴾ 
 البته ما وقتی که آب طغیان کرد شما را (در کشتی که) جاری بود حمل کردیم ﴿۱۱﴾
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَتَعِيَهَا أُذُنٌ وَاعِيَةٌ ﴿١٢﴾
 برای اینکه آنها را تذکری برای شما قرار دهیم و تا آن را بشنوند گوشهای شنوا ﴿۱۲﴾
فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿١٣﴾ 
 و وقتی که در صور دمیده شود دمیدنی یکباره ﴿۱۳﴾
وَحُمِلَتِ الْأَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَاحِدَةً ﴿١٤﴾
 و زمین و کوه ها حمل کرده شوند و کوبیده شوند کوبیدنی یکباره ﴿۱۴﴾
 فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ﴿١٥﴾
 و در آن روز آن اتفاق بوقوع می پیوندد﴿۱۵﴾
 وَانشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ وَاهِيَةٌ ﴿١٦﴾
 و آسمان می شکافد و آن در آنروز از هم می پاشد ﴿۱۶﴾
 وَالْمَلَكُ عَلَىٰ أَرْجَائِهَا ۚ وَيَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَةٌ ﴿١٧﴾
 و فرشته ها بر آن امیدوارند و عرش پروردگارت را بر فراز آنها در آنروز هشت تن حمل می کنند ﴿۱۷﴾
 يَوْمَئِذٍ تُعْرَضُونَ لَا تَخْفَىٰ مِنكُمْ خَافِيَةٌ ﴿١٨﴾
 در آنروز عرضه کرده می شوید هیچ چیز مخفی از شما مخفی نمی ماند ﴿۱۸﴾
 فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَءُوا كِتَابِيَهْ ﴿١٩﴾ 
 اما کسی که کتابش به دست راست او داده می شود می گوید بیایید کتاب من را بخوانید ﴿۱۹﴾
إِنِّي ظَنَنتُ أَنِّي مُلَاقٍ حِسَابِيَهْ ﴿٢٠﴾
 البته که من یقین داشتم که حسابم را ملاقات می کنم ﴿۲۰﴾
 فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ ﴿٢١﴾
 و او در یک زندگی رضایت بخش است﴿۲۱﴾
 فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿٢٢﴾
 در باغی مرتفع﴿۲۲﴾
 قُطُوفُهَا دَانِيَةٌ ﴿٢٣﴾
 که چیدن میوه هایش نزدیک است ﴿۲۳﴾
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخَالِيَةِ ﴿٢٤﴾
 بخورید و بیاشامید گوارا بدلیل آنچه در روزهای گذشته انجام داده اید ﴿۲۴﴾
 وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ ﴿٢٥﴾ 
 و اما کسی که کتابش بدست چپش داده شود می گوید ای کاش کتابم به من داده نمی شد﴿۲۵﴾
وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيَهْ ﴿٢٦﴾
 و حساب خود را نمی دانستم ﴿۲۶﴾
 يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ ﴿٢٧﴾
 ای کاش که آن (حساب و نامه ی اعمال) گذرانده شده بود ﴿۲۷﴾
 مَا أَغْنَىٰ عَنِّي مَالِيَهْ ۜ ﴿٢٨﴾
 ثروت و اموالم چیزی را از من دور نکرد ﴿۲۸﴾
 هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيَهْ ﴿٢٩﴾
سلطنت و یا تسلط از من هلاک شد ﴿۲۹﴾
 خُذُوهُ فَغُلُّوهُ ﴿٣٠﴾ 
 او را بگیرید و به زنجیر بکشید ﴿۳۰﴾
ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ ﴿٣١﴾ 
 سپس دوزخ را به او بچشانید ﴿۳۱﴾
ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ ﴿٣٢﴾ 
 سپس او را در زنجیری که طول آن هفتاد زراع است داخل کنید ﴿۳۲﴾
إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّـهِ الْعَظِيمِ ﴿٣٣﴾ 
البته او به خدای بزرگ ایمان نیاورد ﴿۳۳﴾
وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿٣٤﴾
 و بر خوراک دادن به بینوا تشویق نمی کرد ﴿۳۴﴾
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هَاهُنَا حَمِيمٌ ﴿٣٥﴾
 پس امروز در اینجا برای او دوستداری نیست ﴿۳۵﴾
 وَلَا طَعَامٌ إِلَّا مِنْ غِسْلِينٍ﴿٣٦﴾
 و غذایی غیر از چرک نیست ﴿۳۶﴾
 لَّا يَأْكُلُهُ إِلَّا الْخَاطِئُونَ ﴿٣٧﴾
 که آن را غیر از خطا کاران نمی خورند ﴿۳۷﴾
 فَلَا أُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُونَ﴿٣٨﴾
 و سوگند نمی خورم به آنچه می بینند ﴿۳۸﴾
 وَمَا لَا تُبْصِرُونَ ﴿٣٩﴾
و آنچه نمی بینند ﴿۳۹﴾
 إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿٤٠﴾ 
 البته آن سخن رسولی با کرامت است﴿۴۰﴾
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تُؤْمِنُونَ ﴿٤١﴾
و آن سخن شاعر نیست آنچه ایمان می آورید اندک است﴿۴۱﴾
 وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ۚ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ ﴿٤٢﴾
و سخن غیب گو یا پیشگو نیست آنچه متذکر میشوید اندک است ﴿۴۲﴾
 تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ ﴿٤٣﴾ 
 نازل کردنی از جانب پروردگار جهان هاست ﴿۴۳﴾
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ ﴿٤٤﴾
 و اگر (پیامبر) بعضی سخنان را بدروغ از جانب ما میگفت ﴿۴۴﴾
 لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ﴿٤٥﴾
 البته ما دست راست او را می گرفتیم ﴿۴۵﴾
 ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ ﴿٤٦﴾
 سپس رگ گردنش را می زدیم ﴿۴۶﴾
 فَمَا مِنكُم مِّنْ أَحَدٍ عَنْهُ حَاجِزِينَ﴿٤٧﴾
 و احدی از شما نمی توانست از آن مانع شود ﴿۴۷﴾
 وَإِنَّهُ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِينَ ﴿٤٨﴾
 و البته آن تذکری برای کسانی است که حدود خدا را رعایت می کنند ﴿۴۸﴾
 وَإِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنكُم مُّكَذِّبِينَ ﴿٤٩﴾
 و البته که ما میدانیم که بعضی از شما تکذیب می کنند ﴿۴۹﴾
 وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَى الْكَافِرِينَ ﴿٥٠﴾
 و البته آن حسرتی برای کافران است ﴿۵۰﴾
 وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْيَقِينِ﴿٥١﴾
 و البته آن همان حقیقت حتمی و مسلم است ﴿۵۱﴾
 فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ ﴿٥٢﴾
 پس بنام پروردگار بزرگت تسبیح بگو﴿۵۲﴾

فسبح بسم ربک العظیم     ۱/۵/۱۳۹۲ شنبه   ۱۴رمضان ۱۳۴۳ 23/july/2013