سورة النسا
بِسْمِ اللَّـهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
بنام خدای بخشاینده
بخشنده
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً ۚ وَاتَّقُوا اللَّـهَ الَّذِي تَسَاءَلُونَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا ﴿١﴾
ای مردم ! حدود پروردگارتان را رعایت کنید آنکسی که شما را از یک نفس (مونث) خلق کرد و از آن (مونث) زوجش را آفرید و از آن دو نفر مردان و زنان بسیاری را پراکنده ساخت و مراعات کنید خدایی را که از او در خواست میکنید و در مورد خویشاوندان (که بر شما حرام شده اند) قطعا خدا نگهبان شماست ﴿۱﴾
ای مردم ! حدود پروردگارتان را رعایت کنید آنکسی که شما را از یک نفس (مونث) خلق کرد و از آن (مونث) زوجش را آفرید و از آن دو نفر مردان و زنان بسیاری را پراکنده ساخت و مراعات کنید خدایی را که از او در خواست میکنید و در مورد خویشاوندان (که بر شما حرام شده اند) قطعا خدا نگهبان شماست ﴿۱﴾
وَآتُوا الْيَتَامَىٰ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَتَبَدَّلُوا الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ ۖ وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَهُمْ إِلَىٰ أَمْوَالِكُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا ﴿٢﴾
اموال یتیمان را به آنها بدهید و پلید را با پاکیزه تبدیل نکنید و اموال آنها رابا اموال خودتان نخورید که البته آن گناهی بزرگ است ﴿۲﴾
اموال یتیمان را به آنها بدهید و پلید را با پاکیزه تبدیل نکنید و اموال آنها رابا اموال خودتان نخورید که البته آن گناهی بزرگ است ﴿۲﴾
وَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تُقْسِطُوا فِي الْيَتَامَىٰ فَانكِحُوا مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاءِ مَثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۖ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۚ ذَٰلِكَ أَدْنَىٰ أَلَّا تَعُولُوا ﴿٣﴾
و اگر ترسیدید که در باره یتیمان عدالت نکنید پس با زنانی که برای شما پاکیزه (مجاز) هستند نکاح کنید (زنانی که حرمت آنها در کتاب نیامده مثل مادر وخواهرو..... محرمات این زنان که بر شما حرام نشده اند ازدواج با آنها برای شما پاکیزه و مجاز و حلال است ) دودوو سه سه وچهارچهارو اگر ترسیدید که عدالت نکنید به یک زن (اکتفا کنید) ویا یکی از زنان مهاجر و مومنی که با آنها پیمان دارید آن راه نزدیکتر است که بی انصافی نکنید ﴿۳﴾
و اگر ترسیدید که در باره یتیمان عدالت نکنید پس با زنانی که برای شما پاکیزه (مجاز) هستند نکاح کنید (زنانی که حرمت آنها در کتاب نیامده مثل مادر وخواهرو..... محرمات این زنان که بر شما حرام نشده اند ازدواج با آنها برای شما پاکیزه و مجاز و حلال است ) دودوو سه سه وچهارچهارو اگر ترسیدید که عدالت نکنید به یک زن (اکتفا کنید) ویا یکی از زنان مهاجر و مومنی که با آنها پیمان دارید آن راه نزدیکتر است که بی انصافی نکنید ﴿۳﴾
*{* چند همسری در قرآن >>> وَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تُقْسِطُواْ فِي الْيَتَامَى فَانكِحُواْ مَا طَابَ لَكُم مِّنَ النِّسَاء مَثْنَى وَثُلاَثَ وَرُبَاعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلاَّ تَعْدِلُواْ فَوَاحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ذَلِكَ أَدْنَى أَلاَّ تَعُولُواْ [النساء : ۳]
وَلَن تَسْتَطِيعُواْ أَن تَعْدِلُواْ بَيْنَ النِّسَاء وَلَوْ حَرَصْتُمْ فَلاَ تَمِيلُواْ كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ وَإِن تُصْلِحُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُوراً رَّحِيماً [النساء : ۱۲۹]
ابتدا باید عرض کنم که خداوند داشتن چند همسر را تشویق نمیکند بلکه با توجه به این دو آیه در خواهیم یافت که بگونه ای آن را بسیار محدود میکند و ابتدا در آیه ۳ به مومنین میگوید اگر میترسند که در قبال همسران عدالت نکنند پس به یک همسر بسنده کنند سپس در آیه ۱۲۹ به مومنین هشدار میدهد که هر قدر حریص باشند هرگز نمیتوانند عدالت را میان همسران خود اجرا نمایند پس باید به یک همسر قناعت نمایند اما در مواقعی بنا به ضرورت درشرایط خاص برای جلو گیری از فساد و تباه کاری و پالایش جامعه از آلودگی و فحشاء چند همسری در قرآن و جود دارد برای بررسی بیشتر به وبلاگ زیر رجوع کنید
تعدد زوجات در قرآن چگونه است ؟
تعدد زوجات در قرآن چگونه است ؟
وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً ۚ فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا ﴿٤﴾
و مهریه های زنان
را مانند دِینی (بدهی) که برعهده شماست بدهید و اگر بر شما بخشی از آن را حلال
کردند پس آن (مهر بخشیده شده) را گوارایی دلنشین بخورید ﴿۴﴾
وَلَا تُؤْتُوا السُّفَهَاءَ أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللَّـهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿٥﴾
و اموالتان را که خدا برای شما پایدار قرار داده به سفیهان ندهید ودرآن به آنها روزی بدهید و لباس بدهید و به آنها گفتاری نیکو بگویید ﴿۵﴾
و اموالتان را که خدا برای شما پایدار قرار داده به سفیهان ندهید ودرآن به آنها روزی بدهید و لباس بدهید و به آنها گفتاری نیکو بگویید ﴿۵﴾
وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن يَكْبَرُوا ۚ وَمَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ حَسِيبًا ﴿٦﴾
و یتیمان را آزمایش کنید تا زمانیکه برای ازدواج بالغ شوند و اگر دریافتید که آنها به رشد ونمو کافی رسیده اند اموالشان را به آنها برگردانید واموال یتیمان را به افراط و بسرعت قبل از انکه بزرگ شوند نخورید آنکس که پولدار است باید پاکدامنی پیشه کند و آنکس که فقیر باشد باید به متعارف بخورد (حیف و میل نکند) و هنگامیکه به آنها اموالشان را می پردازید برآنها شاهد بگیرید و خدا در حسابرسی کافیست ﴿۶﴾
و یتیمان را آزمایش کنید تا زمانیکه برای ازدواج بالغ شوند و اگر دریافتید که آنها به رشد ونمو کافی رسیده اند اموالشان را به آنها برگردانید واموال یتیمان را به افراط و بسرعت قبل از انکه بزرگ شوند نخورید آنکس که پولدار است باید پاکدامنی پیشه کند و آنکس که فقیر باشد باید به متعارف بخورد (حیف و میل نکند) و هنگامیکه به آنها اموالشان را می پردازید برآنها شاهد بگیرید و خدا در حسابرسی کافیست ﴿۶﴾
لِّلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِّمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ ۚ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا ﴿٧﴾
برای مردانست بهره ای از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان به ارث میگذارند و برای زنان است بهره ای از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان به ارث میگذارند اگر چه کم باشد یا زیاد باشد بهره ایست معین ﴿۷﴾
برای مردانست بهره ای از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان به ارث میگذارند و برای زنان است بهره ای از آنچه پدر و مادر و خویشاوندان به ارث میگذارند اگر چه کم باشد یا زیاد باشد بهره ایست معین ﴿۷﴾
وَإِذَا حَضَرَ الْقِسْمَةَ أُولُو الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينُ فَارْزُقُوهُم مِّنْهُ وَقُولُوا لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا ﴿٨﴾
در وقت تقسیم کردن مال اگر خویشاوندان و یتیمان وفقیران حاضر شدند پس به آنها از آن (ارث) روزی بدهید وبه آنها سخنی نیکو بگویید ﴿۸﴾
در وقت تقسیم کردن مال اگر خویشاوندان و یتیمان وفقیران حاضر شدند پس به آنها از آن (ارث) روزی بدهید وبه آنها سخنی نیکو بگویید ﴿۸﴾
وَلْيَخْشَ الَّذِينَ لَوْ تَرَكُوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرِّيَّةً ضِعَافًا خَافُوا عَلَيْهِمْ فَلْيَتَّقُوا اللَّـهَ وَلْيَقُولُوا قَوْلًا سَدِيدًا ﴿٩﴾
و باید بترسند کسانی که بعد ازمرگشان فرزندانی ضعیف را باقی میگذارند و از سر نوشت انها هراس دارند باید حدود خدا را رعایت کنند و باید سخنی بی عیب و نقص بگویند ﴿۹﴾
و باید بترسند کسانی که بعد ازمرگشان فرزندانی ضعیف را باقی میگذارند و از سر نوشت انها هراس دارند باید حدود خدا را رعایت کنند و باید سخنی بی عیب و نقص بگویند ﴿۹﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَىٰ ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا ۖ وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا ﴿١٠﴾
قطعاً کسانیکه اموال یتیمان را با ستمگری میخورند فقط و فقط به درون شکمهایشان آتش را میخورند و بزودی آتش شعله ور را می چشند ﴿۱۰﴾
قطعاً کسانیکه اموال یتیمان را با ستمگری میخورند فقط و فقط به درون شکمهایشان آتش را میخورند و بزودی آتش شعله ور را می چشند ﴿۱۰﴾
يُوصِيكُمُ اللَّـهُ فِي أَوْلَادِكُمْ ۖ لِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنثَيَيْنِ ۚ فَإِن كُنَّ نِسَاءً فَوْقَ اثْنَتَيْنِ فَلَهُنَّ ثُلُثَا مَا تَرَكَ ۖ وَإِن كَانَتْ وَاحِدَةً فَلَهَا النِّصْفُ ۚ وَلِأَبَوَيْهِ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ مِمَّا تَرَكَ إِن كَانَ لَهُ وَلَدٌ ۚ فَإِن لَّمْ يَكُن لَّهُ وَلَدٌ وَوَرِثَهُ أَبَوَاهُ فَلِأُمِّهِ الثُّلُثُ ۚ فَإِن كَانَ لَهُ إِخْوَةٌ فَلِأُمِّهِ السُّدُسُ ۚ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِي بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ لَا تَدْرُونَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ لَكُمْ نَفْعًا ۚ فَرِيضَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١١﴾
خدا به شما در مورد فرزندانتان سفارش میکند سهم پسر مانند سهم دو دختر است اما اگر(وارثین زن بودند) زنها بیش از دو تا بودند سهمشان دو سوم آنچیزیست که به ارث گذاشته شده و اگر فقط یک زن بود سهم او نصف ارث است و برای پدر و مادرش سهم هر کدامشان یک ششم از ارث است در صورتیکه متوفی صاحب فرزند باشد و اگر فرزندی نداشته باشد و پدر و مادرش وارث او باشند سهم مادرش یک سوم از ارث است اما اگر برادرانی داشته باشد سهم مادرش یک ششم است البته این سهم ها بعد از هزینه ایست که برای وصییت متوفی که به آن وصیت نموده میشود وپرداخت بدهی هایش محاسبه میشود. پدرانتان و فرزندا نتان شما نمی دانید کدامیک ازآنها به شما نزدیکترند در منفعت این حکمی است از خدا و خدا دانای حکیم است ﴿۱۱﴾
خدا به شما در مورد فرزندانتان سفارش میکند سهم پسر مانند سهم دو دختر است اما اگر(وارثین زن بودند) زنها بیش از دو تا بودند سهمشان دو سوم آنچیزیست که به ارث گذاشته شده و اگر فقط یک زن بود سهم او نصف ارث است و برای پدر و مادرش سهم هر کدامشان یک ششم از ارث است در صورتیکه متوفی صاحب فرزند باشد و اگر فرزندی نداشته باشد و پدر و مادرش وارث او باشند سهم مادرش یک سوم از ارث است اما اگر برادرانی داشته باشد سهم مادرش یک ششم است البته این سهم ها بعد از هزینه ایست که برای وصییت متوفی که به آن وصیت نموده میشود وپرداخت بدهی هایش محاسبه میشود. پدرانتان و فرزندا نتان شما نمی دانید کدامیک ازآنها به شما نزدیکترند در منفعت این حکمی است از خدا و خدا دانای حکیم است ﴿۱۱﴾
وَلَكُمْ نِصْفُ مَا تَرَكَ أَزْوَاجُكُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّهُنَّ وَلَدٌ ۚ فَإِن كَانَ لَهُنَّ وَلَدٌ فَلَكُمُ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْنَ ۚ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصِينَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۚ وَلَهُنَّ الرُّبُعُ مِمَّا تَرَكْتُمْ إِن لَّمْ يَكُن لَّكُمْ وَلَدٌ ۚ فَإِن كَانَ لَكُمْ وَلَدٌ فَلَهُنَّ الثُّمُنُ مِمَّا تَرَكْتُم ۚ مِّن بَعْدِ وَصِيَّةٍ تُوصُونَ بِهَا أَوْ دَيْنٍ ۗ وَإِن كَانَ رَجُلٌ يُورَثُ كَلَالَةً أَوِ امْرَأَةٌ وَلَهُ أَخٌ أَوْ أُخْتٌ فَلِكُلِّ وَاحِدٍ مِّنْهُمَا السُّدُسُ ۚ فَإِن كَانُوا أَكْثَرَ مِن ذَٰلِكَ فَهُمْ شُرَكَاءُ فِي الثُّلُثِ ۚ مِن بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصَىٰ بِهَا أَوْ دَيْنٍ غَيْرَ مُضَارٍّ ۚ وَصِيَّةً مِّنَ اللَّـهِ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَلِيمٌ ﴿١٢﴾
و برای شما نصف میراث زنانتان است در صورتیکه فرزند نداشته باشند ولی اگر فرزند داشته باشند سهم شما یک چهارم از میراث است پس ازعمل به وصیتی که وصیت نموده اند ویا پرداخت بدهی ها ( که اول باید پرداخت شود) و سهم زنان یک چهارم از میراث شماست اگر فرزندی نداشته باشید ولی اگر فرزند داشتید سهم آنها یک هشتم از میراث است پس از عمل به وصیتی که به آن وصیت کرده اید و یا پرداخت بدهیها واگرمردی یا زنی باشد که از او کلاله ارث ببرند (کسی که همسر و فرزندی ندارد و از او پدر و مادر و برادرها و خواهر ها ارث میبرند) و برایش یک خواهر ویک برادر باشد ویا زنی که برایش یک خواهر و یک برادر باشد سهم هر یک از آنها یک ششم است ولی اگر تعدادشان (تعداد برادر ها و خواهرها) بیشتر باشد همگی در یک سوم مال شریک هستند پس از عمل به وصیتی که به آن توصیه شده و پرداخت بدهیها و بدون ضرر رساندن (این حکم) توصیه ایست از جانب خدا و خدا دانای بردباراست ﴿۱۲﴾
و برای شما نصف میراث زنانتان است در صورتیکه فرزند نداشته باشند ولی اگر فرزند داشته باشند سهم شما یک چهارم از میراث است پس ازعمل به وصیتی که وصیت نموده اند ویا پرداخت بدهی ها ( که اول باید پرداخت شود) و سهم زنان یک چهارم از میراث شماست اگر فرزندی نداشته باشید ولی اگر فرزند داشتید سهم آنها یک هشتم از میراث است پس از عمل به وصیتی که به آن وصیت کرده اید و یا پرداخت بدهیها واگرمردی یا زنی باشد که از او کلاله ارث ببرند (کسی که همسر و فرزندی ندارد و از او پدر و مادر و برادرها و خواهر ها ارث میبرند) و برایش یک خواهر ویک برادر باشد ویا زنی که برایش یک خواهر و یک برادر باشد سهم هر یک از آنها یک ششم است ولی اگر تعدادشان (تعداد برادر ها و خواهرها) بیشتر باشد همگی در یک سوم مال شریک هستند پس از عمل به وصیتی که به آن توصیه شده و پرداخت بدهیها و بدون ضرر رساندن (این حکم) توصیه ایست از جانب خدا و خدا دانای بردباراست ﴿۱۲﴾
تِلْكَ حُدُودُ اللَّـهِ ۚ وَمَن يُطِعِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚوَذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿١٣﴾
آن حدود خداست و هر کس خدا و رسولش را اطاعت کند او را در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست داخل میکند درآن ساکن میشوند و آنست آن کامیابی بزرگ ﴿۱۳﴾
آن حدود خداست و هر کس خدا و رسولش را اطاعت کند او را در باغهایی که از زیر آنها رودهایی جاریست داخل میکند درآن ساکن میشوند و آنست آن کامیابی بزرگ ﴿۱۳﴾
وَمَن يَعْصِ اللَّـهَ وَرَسُولَهُ وَيَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ نَارًا خَالِدًا فِيهَا وَلَهُ عَذَابٌ مُّهِينٌ﴿١٤﴾
و هر کس ازخدا و رسولش نافرمانی کند و از حدود خدا تجاوز کند او را در آتشی داخل میکند که در آن اقامت میگزینند و برای اوعذابی خوار کننده است﴿۱۴﴾
و هر کس ازخدا و رسولش نافرمانی کند و از حدود خدا تجاوز کند او را در آتشی داخل میکند که در آن اقامت میگزینند و برای اوعذابی خوار کننده است﴿۱۴﴾
وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِن نِّسَائِكُمْ فَاسْتَشْهِدُوا عَلَيْهِنَّ أَرْبَعَةً مِّنكُمْ ۖ فَإِن شَهِدُوا فَأَمْسِكُوهُنَّ فِي الْبُيُوتِ حَتَّىٰ يَتَوَفَّاهُنَّ الْمَوْتُ أَوْ يَجْعَلَ اللَّـهُ لَهُنَّ سَبِيلًا ﴿١٥﴾
و زنهایی از زنهای شما که مرتکب فحشا ( همجنس گرایی ) میشوند پس برعلیه آنها چهار شاهد از خودتان بخواهید و اگر (شاهدان) شهادت دادند از آنها در خانه
هایتان نگهداری کنید تا وقتیکه مرگ دریابدشان یا خدا راهی را برای آنها قرار دهد ﴿۱۵﴾
وَاللَّذَانِ يَأْتِيَانِهَا مِنكُمْ فَآذُوهُمَا ۖ فَإِن تَابَا وَأَصْلَحَا فَأَعْرِضُوا عَنْهُمَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ تَوَّابًا رَّحِيمًا﴿١٦﴾
واگر دو نفر مرد از شما مرتکب فحشایی شوند (مرتکب لواط شوند) پس اذیتشان کنید و اگر توبه کردند و خود را اصلاح کردند دیگر کاری با آنها نداشته باشید البته خدا توبه پذیر مهربان است ﴿۱۶﴾
واگر دو نفر مرد از شما مرتکب فحشایی شوند (مرتکب لواط شوند) پس اذیتشان کنید و اگر توبه کردند و خود را اصلاح کردند دیگر کاری با آنها نداشته باشید البته خدا توبه پذیر مهربان است ﴿۱۶﴾
إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّـهِ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ يَتُوبُونَ مِن قَرِيبٍ فَأُولَـٰئِكَ يَتُوبُ اللَّـهُ عَلَيْهِمْ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١٧﴾
بدانید که پذیرش توبه و بازگشت بر خدا مخصوص کسانیست که با نادانی مرتکب عملی بد میشوند سپس بزودی توبه میکنند و خدا توبه آنها را می پذیرد و خدا دانای حکیم است ﴿۱۷﴾
بدانید که پذیرش توبه و بازگشت بر خدا مخصوص کسانیست که با نادانی مرتکب عملی بد میشوند سپس بزودی توبه میکنند و خدا توبه آنها را می پذیرد و خدا دانای حکیم است ﴿۱۷﴾
وَلَيْسَتِ التَّوْبَةُ لِلَّذِينَ يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ حَتَّىٰ إِذَا حَضَرَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ إِنِّي تُبْتُ الْآنَ وَلَا الَّذِينَ يَمُوتُونَ وَهُمْ كُفَّارٌ ۚ أُولَـٰئِكَ أَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴿١٨﴾
و توبه برای کسانی نیست که به بدی عمل میکنند تا وقتیکه مرگشان فرا میرسد میگوید الان توبه کردم و نه بر کسانیکه می میرند در حالیکه کافر هستند (توبه آنها پذیرفته نمیشود) برای آنها عذابی دردناک آماده کرده ایم ﴿۱۸﴾
و توبه برای کسانی نیست که به بدی عمل میکنند تا وقتیکه مرگشان فرا میرسد میگوید الان توبه کردم و نه بر کسانیکه می میرند در حالیکه کافر هستند (توبه آنها پذیرفته نمیشود) برای آنها عذابی دردناک آماده کرده ایم ﴿۱۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَحِلُّ لَكُمْ أَن تَرِثُوا النِّسَاءَ كَرْهًا ۖ وَلَا تَعْضُلُوهُنَّ لِتَذْهَبُوا بِبَعْضِ مَا آتَيْتُمُوهُنَّ إِلَّا أَن يَأْتِينَ بِفَاحِشَةٍ مُّبَيِّنَةٍ ۚوَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّـهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا﴿١٩﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید بر شما حلال نیست که از زنان با مجبور کردن ارث ببرید و بر آنها سخت نگیرید برای آنکه بعضی از آنچیزهای را که به آنزنان داده اید بگیرید مگر آنکه مرتکب فحشای آشکاری شوند و با آنها با رفتار نیک معاشرت کنید و اگراز آنها خوشتان نمی آید بدانید که ممکن است شما از چیزی خوشتان نیاید ولی خدا در آن خوبی بسیاری قرار میدهد ﴿۱۹﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید بر شما حلال نیست که از زنان با مجبور کردن ارث ببرید و بر آنها سخت نگیرید برای آنکه بعضی از آنچیزهای را که به آنزنان داده اید بگیرید مگر آنکه مرتکب فحشای آشکاری شوند و با آنها با رفتار نیک معاشرت کنید و اگراز آنها خوشتان نمی آید بدانید که ممکن است شما از چیزی خوشتان نیاید ولی خدا در آن خوبی بسیاری قرار میدهد ﴿۱۹﴾
وَإِنْ أَرَدتُّمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَّكَانَ زَوْجٍ وَآتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا ۚ أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا ﴿٢٠﴾
و اگر میخواهید همسری را به جای همسر دیگری جایگزین سازید و به یکی از آنها مال فراوانی داده اید چیزی از آن را پس نگیرید آیا شما آن (مال) را با تهمت زدن (به همسر) و گناه آشکار می گیرید ﴿۲۰﴾
و اگر میخواهید همسری را به جای همسر دیگری جایگزین سازید و به یکی از آنها مال فراوانی داده اید چیزی از آن را پس نگیرید آیا شما آن (مال) را با تهمت زدن (به همسر) و گناه آشکار می گیرید ﴿۲۰﴾
وَكَيْفَ تَأْخُذُونَهُ وَقَدْ أَفْضَىٰ بَعْضُكُمْ إِلَىٰ بَعْضٍ وَأَخَذْنَ مِنكُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا ﴿٢١﴾
و چگونه شما آن را میگیرید در حالیکه بعضی از شما بسوی بعضی رسیده اید (همخوابگی نموده اید) و آن زنان از شما پیمانی محکم را گرفتند (عقد ازدواج) ﴿۲۱﴾
و چگونه شما آن را میگیرید در حالیکه بعضی از شما بسوی بعضی رسیده اید (همخوابگی نموده اید) و آن زنان از شما پیمانی محکم را گرفتند (عقد ازدواج) ﴿۲۱﴾
وَلَا تَنكِحُوا مَا نَكَحَ آبَاؤُكُم مِّنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۚ إِنَّهُ كَانَ فَاحِشَةً وَمَقْتًا وَسَاءَ سَبِيلًا ﴿٢٢﴾
و با زنانی که پدران شما با آنها ازدواج کرده اند ازدواج نکنید مگر آنچه که در( رسم جاهلیت) گذشته انجام گرفته و بدانید که این کار فحشا و منفور و راه بسیار بدیست ﴿۲۲﴾
و با زنانی که پدران شما با آنها ازدواج کرده اند ازدواج نکنید مگر آنچه که در( رسم جاهلیت) گذشته انجام گرفته و بدانید که این کار فحشا و منفور و راه بسیار بدیست ﴿۲۲﴾
حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالَاتُكُمْ وَبَنَاتُ الْأَخِ وَبَنَاتُ الْأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللَّاتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَائِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَائِكُمُ اللَّاتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُوا دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلَائِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلَابِكُمْ وَأَن تَجْمَعُوا بَيْنَ الْأُخْتَيْنِ إِلَّا مَا قَدْ سَلَفَ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا﴿٢٣﴾
بر شما حرام شد مادرانتان ودخترانتان وخواهرانتان و عمه هایتان و خاله هایتان و دختران برادرتان و دختران خواهرتان و مادران شما که به شما شیر داده اند و خواهران شیری شما (که از یک پستان شیر خورده اید) و مادران زنهای شما و دختران زنهای شما که در حریم شما هستند از زنهایی که شما با آنها آمیزش کرده اید اما اگر با آنها آمیزش نکرده باشید در آنصورت گناهی بر شما نیست (مادری که صاحب دختری است و شما با آن مادر ازدواج کرده اید نمیتوانید با دخترش ازدواج کنید مگر انکه پس از ازدواج هنوز با او هم بستر نشده باشید) و همسران فرزندان شما , فرزندانی که از ستون فقرات شما هستند (فرزندان حقیقی شما) و آنکه جمع کنید میان دو خواهررا ( همزمان با دو خواهر ازدواج کنید) مگر آنچه در گذشته (جاهلیت قدیم) انجام گرفته باشد به یقین خدا آمرزنده مهربان است ﴿۲۳﴾
بر شما حرام شد مادرانتان ودخترانتان وخواهرانتان و عمه هایتان و خاله هایتان و دختران برادرتان و دختران خواهرتان و مادران شما که به شما شیر داده اند و خواهران شیری شما (که از یک پستان شیر خورده اید) و مادران زنهای شما و دختران زنهای شما که در حریم شما هستند از زنهایی که شما با آنها آمیزش کرده اید اما اگر با آنها آمیزش نکرده باشید در آنصورت گناهی بر شما نیست (مادری که صاحب دختری است و شما با آن مادر ازدواج کرده اید نمیتوانید با دخترش ازدواج کنید مگر انکه پس از ازدواج هنوز با او هم بستر نشده باشید) و همسران فرزندان شما , فرزندانی که از ستون فقرات شما هستند (فرزندان حقیقی شما) و آنکه جمع کنید میان دو خواهررا ( همزمان با دو خواهر ازدواج کنید) مگر آنچه در گذشته (جاهلیت قدیم) انجام گرفته باشد به یقین خدا آمرزنده مهربان است ﴿۲۳﴾
وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۖ كِتَابَ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ ۚ وَأُحِلَّ لَكُم مَّا وَرَاءَ ذَٰلِكُمْ أَن تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُم مُّحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ ۚ فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُم بِهِ مِن بَعْدِ الْفَرِيضَةِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٢٤﴾
و (برشماحرام شد) زنان شوهر دار مگر زنان مومن مهاجرهم پیمان شما که در کتاب خدا بر شما (پیمان دارند) و غیر از آنها (آن زنهایی که در آیه قبل گفته شد) بر شما حلال شد که با اموالتان طلب کنید در صورتیکه شوهرانشان باشید نه زناکاران و اگربوسیلۀ آن با آن زنها آمیزش کردید پس به آنها تمام مهریه هایشان را بدهید سهم معینی (که آن را پذیرفته اید) و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از آن سهم معین (مهریه) که در مورد آن توافق میکنید البته خدا دانای با حکمت است ﴿۲۴﴾
ملکت ایمان معنی کنیز نمی دهد و به غلط کنیز ترجمه شده آیین رهایی بخش اسلام ضد برده دارری و کنیز داری است اهل تحقیق میتوانند برای تبیین این مطلب از دو وبلاگ زیر استفاده کنند
ملكت ايمان كنیز نیست و به معنی صاحبان پیمان است
آیین رهایی بخش اسلام ضد کنیز داری و برده داریست
وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُم ۚبَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ ۚ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنكُمْ ۚ وَأَن تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿٢٥﴾
و (برشماحرام شد) زنان شوهر دار مگر زنان مومن مهاجرهم پیمان شما که در کتاب خدا بر شما (پیمان دارند) و غیر از آنها (آن زنهایی که در آیه قبل گفته شد) بر شما حلال شد که با اموالتان طلب کنید در صورتیکه شوهرانشان باشید نه زناکاران و اگربوسیلۀ آن با آن زنها آمیزش کردید پس به آنها تمام مهریه هایشان را بدهید سهم معینی (که آن را پذیرفته اید) و گناهی بر شما نیست در آنچه بعد از آن سهم معین (مهریه) که در مورد آن توافق میکنید البته خدا دانای با حکمت است ﴿۲۴﴾
ملکت ایمان معنی کنیز نمی دهد و به غلط کنیز ترجمه شده آیین رهایی بخش اسلام ضد برده دارری و کنیز داری است اهل تحقیق میتوانند برای تبیین این مطلب از دو وبلاگ زیر استفاده کنند
ملكت ايمان كنیز نیست و به معنی صاحبان پیمان است
آیین رهایی بخش اسلام ضد کنیز داری و برده داریست
وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلًا أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مَّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ الْمُؤْمِنَاتِ ۚ وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُم ۚبَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ ۚ فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلَا مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ ۚ فَإِذَا أُحْصِنَّ فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ الْعَذَابِ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنكُمْ ۚ وَأَن تَصْبِرُوا خَيْرٌ لَّكُمْ ۗ وَاللَّـهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ﴿٢٥﴾
و هر کس از شما که توانایی مالی ندارد که با زنان
مومن غیر مهاجر ازدواج کند پس ازدواج کند با زنان مهاجر مومنی اززنان جوان با
ایمان شما که با شما پیمان دارند و خدا به ایمان شما داناتر است بعضی از شما مانند
بضی دیگر هستید (همه مثل هم انسان هستید) پس با اجازه خانواده هایشان با آنها
ازدواج کنید و به آنها مهریه هایشان را به نیکویی بدهید در حالیکه پاکدامن باشند
ونه بی عفت و نه زنانی که همدم (رفیق ) میگیرند
وقتی که (زنان مومن و مهاجری که دور از خانواده هایشان هستند) شوهر کردند
اگر مرتکب فحشایی شدند مجازات آن زنان(مومن مهاجر) نصف آن مجازاتی است که بر زنان
غیر مهاجر(که در دیار خودشان و در کنار خانواده هایشان هستند) از عذاب است . آن
برای هر کدام از شماست که از فاسد شدن میترسد و اگر صبر کنید برایتان بهتر است و خدا
آمرزنده ای مهربان است ﴿۲۵﴾
يُرِيدُ اللَّـهُ لِيُبَيِّنَ لَكُمْ وَيَهْدِيَكُمْ سُنَنَ الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ وَيَتُوبَ عَلَيْكُمْ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿٢٦﴾
خدا میخواهد تا برای شما بیان کند و شما را به راه و روش کسانی که قبل از شما بودند هدایت کند و باز گشت بر شما را قبول کند و خدا دانای حکیم است ﴿۲۶﴾
خدا میخواهد تا برای شما بیان کند و شما را به راه و روش کسانی که قبل از شما بودند هدایت کند و باز گشت بر شما را قبول کند و خدا دانای حکیم است ﴿۲۶﴾
وَاللَّـهُ يُرِيدُ أَن يَتُوبَ عَلَيْكُمْ وَيُرِيدُ الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِيلُوا مَيْلًا عَظِيمًا ﴿٢٧﴾
و خدا می خواهد که توبه شما را قبول کند و کسانی که پیرو شهوات هستند می خواهند منحرف شوید انحرافی بزرگ ﴿۲۷﴾
و خدا می خواهد که توبه شما را قبول کند و کسانی که پیرو شهوات هستند می خواهند منحرف شوید انحرافی بزرگ ﴿۲۷﴾
يُرِيدُ اللَّـهُ أَن يُخَفِّفَ عَنكُمْ ۚ وَخُلِقَ الْإِنسَانُ ضَعِيفًا ﴿٢٨﴾
خدا میخواهد که از شما سبک کند و انسان ضعیف خلق شده ﴿۲۸﴾
خدا میخواهد که از شما سبک کند و انسان ضعیف خلق شده ﴿۲۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ ۚ وَلَا تَقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا ﴿٢٩﴾
ای کسانی که ایمان آوردید اموالتان را در بین خودتان به باطل نخورید مگر آنکه تجارتی باشد که در آن رضایت دارید و یکدیگر را به قتل نرسانید البته خدا بر شما رحم کننده است ﴿۲۹﴾
ای کسانی که ایمان آوردید اموالتان را در بین خودتان به باطل نخورید مگر آنکه تجارتی باشد که در آن رضایت دارید و یکدیگر را به قتل نرسانید البته خدا بر شما رحم کننده است ﴿۲۹﴾
وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ عُدْوَانًا وَظُلْمًا فَسَوْفَ نُصْلِيهِ نَارًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرًا﴿٣٠﴾
و هر کس آن کار (قتل) را با دشمنی و ستمگری انجامش دهد بزودی آتش را به او می چشانیم و آن ( کار) برای خدا آسان است ﴿۳۰﴾
و هر کس آن کار (قتل) را با دشمنی و ستمگری انجامش دهد بزودی آتش را به او می چشانیم و آن ( کار) برای خدا آسان است ﴿۳۰﴾
إِن تَجْتَنِبُوا كَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلًا كَرِيمًا﴿٣١﴾
اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی شده اید دوری کنید از شما بدیهایتان را پاک میکنیم و شما را در جایگاهی ارزشمند داخل میکنیم ﴿۳۱﴾
اگر از گناهان بزرگی که از آن نهی شده اید دوری کنید از شما بدیهایتان را پاک میکنیم و شما را در جایگاهی ارزشمند داخل میکنیم ﴿۳۱﴾
وَلَا تَتَمَنَّوْا مَا فَضَّلَ اللَّـهُ بِهِ بَعْضَكُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ ۚ لِّلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِّمَّا اكْتَسَبُوا ۖ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِّمَّا اكْتَسَبْنَ ۚ وَاسْأَلُوا اللَّـهَ مِن فَضْلِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿٣٢﴾
و آرزو نکنید (حسرت نخورید) به خاطر آن نعمتی را که خدا به بعضی از شما نسبت به بعضی دیگر داده است برای مردان سودی (در آمدی) است ازآنچه کسب و کار میکنند و برای زنان سودی (در آمدی) است ازآنچه کسب و کار میکنند و از خدا بخواهید از فزونی نعمتهایش البته خدا به هر چیزی داناست﴿۳۲﴾
و آرزو نکنید (حسرت نخورید) به خاطر آن نعمتی را که خدا به بعضی از شما نسبت به بعضی دیگر داده است برای مردان سودی (در آمدی) است ازآنچه کسب و کار میکنند و برای زنان سودی (در آمدی) است ازآنچه کسب و کار میکنند و از خدا بخواهید از فزونی نعمتهایش البته خدا به هر چیزی داناست﴿۳۲﴾
وَلِكُلٍّ جَعَلْنَا مَوَالِيَ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ ۚ وَالَّذِينَ عَقَدَتْ أَيْمَانُكُمْ فَآتُوهُمْ نَصِيبَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا ﴿٣٣﴾
و برای هر کدام (از زنان و مردان) نزدیکانی قراردادیم از آنچه که پدر و مادر و خویشاوندان به ارث گذاشتند و کسانی که با آنها پیمانهایتان را بسته اید (محکم کرده اید) پس سهم آنها را به خودشان بدهید البته مطمئن باشید خدا بر همه چیز گواه (شاهد) است ﴿۳۳﴾
و برای هر کدام (از زنان و مردان) نزدیکانی قراردادیم از آنچه که پدر و مادر و خویشاوندان به ارث گذاشتند و کسانی که با آنها پیمانهایتان را بسته اید (محکم کرده اید) پس سهم آنها را به خودشان بدهید البته مطمئن باشید خدا بر همه چیز گواه (شاهد) است ﴿۳۳﴾
الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّـهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّـهُ ۚ وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا ۗإِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا ﴿٣٤﴾
مردان برای زنان تکیه گاه هستند برای آنکه خدا بعضی ازمردان را نسبت به بعضی مردان دیگر نعمت داده و بدلیل آنکه مردان از اموالشان (برای زندگی وخانواده) خرج میکنند وزنان صالح پارسایانند وحفظ کننده گان برای ناپیدا هستند بدلیل آنچه را که خدا حفظ کرده (یا دستور به حفاظت از آن حدود را داده) و زنانی که از سرکشی آنها احساس خطر میکنید آنان را به انجام نیکیها و ترک بدیها تشویق کنید و از آنان در رختخواب ها کناره گیری کنید و جدایشان سازید و اگر از شما اطاعت کردند پس بدنبال راه دیگری برای آنها نباشید قطعاً خدا برتر و بزرگوارتر است { * برای توضیح بیشتر اینجا را کلیک کنید}﴿۳۴﴾
مردان برای زنان تکیه گاه هستند برای آنکه خدا بعضی ازمردان را نسبت به بعضی مردان دیگر نعمت داده و بدلیل آنکه مردان از اموالشان (برای زندگی وخانواده) خرج میکنند وزنان صالح پارسایانند وحفظ کننده گان برای ناپیدا هستند بدلیل آنچه را که خدا حفظ کرده (یا دستور به حفاظت از آن حدود را داده) و زنانی که از سرکشی آنها احساس خطر میکنید آنان را به انجام نیکیها و ترک بدیها تشویق کنید و از آنان در رختخواب ها کناره گیری کنید و جدایشان سازید و اگر از شما اطاعت کردند پس بدنبال راه دیگری برای آنها نباشید قطعاً خدا برتر و بزرگوارتر است { * برای توضیح بیشتر اینجا را کلیک کنید}﴿۳۴﴾
وَإِنْ خِفْتُمْ شِقَاقَ بَيْنِهِمَا فَابْعَثُوا حَكَمًا مِّنْ أَهْلِهِ وَحَكَمًا مِّنْ أَهْلِهَا إِن يُرِيدَا إِصْلَاحًا يُوَفِّقِ اللَّـهُ بَيْنَهُمَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلِيمًا خَبِيرًا ﴿٣٥﴾
واگر از ناسازگاری میان آن دو (زن و شوهر) ترس دارید پس یک حاکم از خانواده مرد و یک حاکم از خانواده زن انتخاب کنید اگر آنها خواستار صلح و آشتی باشند خدا بین آن دونفر را به توافق میرساند به یقین خدا دانای آگاه است﴿۳۵﴾
واگر از ناسازگاری میان آن دو (زن و شوهر) ترس دارید پس یک حاکم از خانواده مرد و یک حاکم از خانواده زن انتخاب کنید اگر آنها خواستار صلح و آشتی باشند خدا بین آن دونفر را به توافق میرساند به یقین خدا دانای آگاه است﴿۳۵﴾
وَاعْبُدُوا اللَّـهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا ۖ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَىٰ وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ مُخْتَالًا فَخُورًا ﴿٣٦﴾
وخدا را پرستش کنید وچیزی را با او شریک نکنید و با پدر و مادر نیکوکاری کنید و با خویشاوندان و یتیمان و فقیران و همسایه خویشاوند و همسایه غریبه ودوست هم نشین (همسفر, همکار) وآواره گان وزنان مومن مهاجری که هم پیمان شما هستند (نیکی کنید) و بدانید که خدا کسی را که فریبکار و فخر فروش است دوست ندارد ﴿۳۶﴾
وخدا را پرستش کنید وچیزی را با او شریک نکنید و با پدر و مادر نیکوکاری کنید و با خویشاوندان و یتیمان و فقیران و همسایه خویشاوند و همسایه غریبه ودوست هم نشین (همسفر, همکار) وآواره گان وزنان مومن مهاجری که هم پیمان شما هستند (نیکی کنید) و بدانید که خدا کسی را که فریبکار و فخر فروش است دوست ندارد ﴿۳۶﴾
الَّذِينَ يَبْخَلُونَ وَيَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَيَكْتُمُونَ مَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ ۗ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿٣٧﴾
کسانی که خسیسی میکنند و مردم را به خسیس بودن فرمان میدهند و آنچه را خدا به آنها از نعمتهایش داده مخفی میکنند و برای کافران عذابی خوار کننده آماده کردیم ﴿۳۷﴾
کسانی که خسیسی میکنند و مردم را به خسیس بودن فرمان میدهند و آنچه را خدا به آنها از نعمتهایش داده مخفی میکنند و برای کافران عذابی خوار کننده آماده کردیم ﴿۳۷﴾
وَالَّذِينَ يُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَلَا بِالْيَوْمِ الْآخِرِ ۗ وَمَن يَكُنِ الشَّيْطَانُ لَهُ قَرِينًا فَسَاءَ قَرِينًا ﴿٣٨﴾
و کسانی که اموالشان را برای تظاهر (ریا و خودنمایی) خرج میکنند
و به خدا وروز آخر ایمان نمی آورند (همدم شیطان هستند) وهرکس همدمش شیطان باشد چه
بد همدمی است﴿۳۸﴾
وَمَاذَا عَلَيْهِمْ لَوْ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَنفَقُوا مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّـهُ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِهِمْ عَلِيمًا ﴿٣٩﴾
و چه میشد اگر به خدا و روز آخر ایمان می آوردند و از آنچه خدا روزیشان داد خرج میکردند و خدا به (رفتارشان) دانا ست﴿۳۹﴾
و چه میشد اگر به خدا و روز آخر ایمان می آوردند و از آنچه خدا روزیشان داد خرج میکردند و خدا به (رفتارشان) دانا ست﴿۳۹﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَا يَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ ۖ وَإِن تَكُ حَسَنَةً يُضَاعِفْهَا وَيُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿٤٠﴾
قطعاً خدا به اندازه وزن یک ذره ستم نمیکند و اگر نیکی باشد دو برابرش میکند و از پیش خودش پاداشی بزرگ میدهد ﴿۴۰﴾
قطعاً خدا به اندازه وزن یک ذره ستم نمیکند و اگر نیکی باشد دو برابرش میکند و از پیش خودش پاداشی بزرگ میدهد ﴿۴۰﴾
فَكَيْفَ إِذَا جِئْنَا مِن كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ وَجِئْنَا بِكَ عَلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ شَهِيدًا ﴿٤١﴾
پس چگونه است وقتی که از هر امتی شاهدی بیاوریم وتو را بر اینها شاهدی
بیاوریم ﴿۴۱﴾
يَوْمَئِذٍ يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَعَصَوُا الرَّسُولَ لَوْ تُسَوَّىٰ بِهِمُ الْأَرْضُ وَلَا يَكْتُمُونَ اللَّـهَ حَدِيثًا ﴿٤٢﴾
در آنروز کسانی که کافر شدند و نافرمانی رسول را کردند دوست دارند ای کاش با زمین یکسان می شدند ونمیتوانند که از خدا سخنی را مخفی کنند﴿۴۲﴾
در آنروز کسانی که کافر شدند و نافرمانی رسول را کردند دوست دارند ای کاش با زمین یکسان می شدند ونمیتوانند که از خدا سخنی را مخفی کنند﴿۴۲﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقْرَبُوا الصَّلَاةَ وَأَنتُمْ سُكَارَىٰ حَتَّىٰ تَعْلَمُوا مَا تَقُولُونَ وَلَا جُنُبًا إِلَّا عَابِرِي سَبِيلٍ حَتَّىٰ تَغْتَسِلُوا ۚ وَإِن كُنتُم مَّرْضَىٰ أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ أَوْ جَاءَ أَحَدٌ مِّنكُم مِّنَ الْغَائِطِ أَوْ لَامَسْتُمُ النِّسَاءَ فَلَمْ تَجِدُوا مَاءً فَتَيَمَّمُوا صَعِيدًا طَيِّبًا فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَأَيْدِيكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَفُوًّا غَفُورًا ﴿٤٣﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید در حالیکه مست هستید به نماز نزدیک نشوید تا وقتیکه بدانید چه میگویید و جنب نباشید مگرراهگذر باشید تا وقتی خودتان را بشویید و اگر مریض بودید یا بر سفربودید یا یکی از شما از آبریزگاه (توالت) آمد یا با زنان آمیزش کردید و آب پیدا نکردید پس زمینی پاکیزه را آهنگ کنید (پیدا کنید) وبه صورتها و دستهایتان مسح کنید ( بمالید) البته خدا آمرزنده و مهربان است ﴿۴۳﴾
ای کسانیکه ایمان آورده اید در حالیکه مست هستید به نماز نزدیک نشوید تا وقتیکه بدانید چه میگویید و جنب نباشید مگرراهگذر باشید تا وقتی خودتان را بشویید و اگر مریض بودید یا بر سفربودید یا یکی از شما از آبریزگاه (توالت) آمد یا با زنان آمیزش کردید و آب پیدا نکردید پس زمینی پاکیزه را آهنگ کنید (پیدا کنید) وبه صورتها و دستهایتان مسح کنید ( بمالید) البته خدا آمرزنده و مهربان است ﴿۴۳﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يَشْتَرُونَ الضَّلَالَةَ وَيُرِيدُونَ أَن تَضِلُّوا السَّبِيلَ ﴿٤٤﴾
آیا نمی بینی کسانی که به آنها بهره ای از کتاب داده شده ؟ گمراهی را میخرند ومیخواهند از راه گمراه شوید ﴿۴۴﴾
آیا نمی بینی کسانی که به آنها بهره ای از کتاب داده شده ؟ گمراهی را میخرند ومیخواهند از راه گمراه شوید ﴿۴۴﴾
وَاللَّـهُ أَعْلَمُ بِأَعْدَائِكُمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَلِيًّا وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ نَصِيرًا﴿٤٥﴾
و خدا به دشمنان شما داناتر است و خدا در یاری کردن کافیست ﴿۴۵﴾
مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا يُحَرِّفُونَ الْكَلِمَ عَن مَّوَاضِعِهِ وَيَقُولُونَ سَمِعْنَا وَعَصَيْنَا وَاسْمَعْ غَيْرَ مُسْمَعٍ وَرَاعِنَا لَيًّا بِأَلْسِنَتِهِمْ وَطَعْنًا فِي الدِّينِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ قَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاسْمَعْ وَانظُرْنَا لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَأَقْوَمَ وَلَـٰكِن لَّعَنَهُمُ اللَّـهُ بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا﴿٤٦﴾و خدا به دشمنان شما داناتر است و خدا در یاری کردن کافیست ﴿۴۵﴾
از یهود کسانی هستند که کلمه (سخن خدا) را از معنی اصلیش تغییر داده عوض میکنند و میگویند شنیدیم و نافرمانی کردیم و ناشنوا (کسی که گوش شنوا برای حقیقت ندارد) را بشنوان , و مارا تحمیق (احمق) کن . انکار کردن به زبانهایشان است و عیب جویی در دین است و اگر می گفتند شنیدیم و اطاعت کردیم و(سخن خدا را) به ما بشنوان و ما را مد نظر قرار بده البته برایشان بهتر و پایدارتر بود ولیکن خدا به سبب کفرشان آنها را راند وبیشترشان بجز اندکی ایمان نمی آورند* { کلمۀ راعنا هم به معنی ما را رعایت کن آمده و هم به معنی اینکه ما را احمق کن و یا ما را خریا گوسفند فرض کن یهود برای تمسخر در میان مومنین می نشستند و برای تمسخر رسول و مومنین چنین حرفی میزدند برای همین موضوع در سوره ی بقره قرآن میگوید این کلمه را که به دو گونه معنا میشود بکار نبرید >> يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَقُولُواْ رَاعِنَا وَقُولُواْ انظُرْنَا وَاسْمَعُوا ْوَلِلكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ [البقرة : ۱۰۴] ای کسانیکه ایمان دارید (باور مندید) نگویید ما را رعایت کن (احمق كن و يا خر و يا گوسفند چهارپا فرض كن زيرا راعنا به اين معني هم آمده) و بگویید ما را ببین و مد نظر داشته باش وبشنوید و برای منکران عذاب درد ناکی است ۱۰۴}﴿۴۶﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ آمِنُوا بِمَا نَزَّلْنَا مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُم مِّن قَبْلِ أَن نَّطْمِسَ وُجُوهًا فَنَرُدَّهَا عَلَىٰ أَدْبَارِهَا أَوْ نَلْعَنَهُمْ كَمَا لَعَنَّا أَصْحَابَ السَّبْتِ ۚ وَكَانَ أَمْرُ اللَّـهِ مَفْعُولًا ﴿٤٧﴾
ای کسانی که به شما کتاب داده شد به آنچه نازل
کردیم ایمان بیاورید که تائید کننده است به آنچه که با شماست قبل از آنکه چهره
هایی را محو سازیم و بر واژگونی برگردانیمشان یا لعنتشان کنیم همانطوری که گروه
شنبه را لعنت کردیم و فرمان خدا انجام شدنیست ﴿۴۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَقَدِ افْتَرَىٰ إِثْمًا عَظِيمًا﴿٤٨﴾
البته خدا (شرک را) که کسی را
شریک او قرار دهید نمی آمرزد و غیر از آن را برای هر کس که می خواهد می آمرزد و هر
کس که به خدا شرک ورزد (برایش همتایی قرار دهد) به یقین دروغی بزرگ گفته و به
گناهی بزرگ آلوده شده ﴿۴۸﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يُزَكُّونَ أَنفُسَهُم ۚ بَلِ اللَّـهُ يُزَكِّي مَن يَشَاءُ وَلَا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا ﴿٤٩﴾
آیا به کسانیکه خودشان را پاکیزه میدانند نمی نگری بلکه
خدا هر کس را که می خواهد پاک میکند (خود فرد میخواهد که پاک باشد و خدا پاکش
میکند) وبه اندازه فتیلی (لایه ای که میان هسته خرما هست) به آنها ستم نمیشود ﴿۴۹﴾
انظُرْ كَيْفَ يَفْتَرُونَ عَلَى اللَّـهِ الْكَذِبَ ۖ وَكَفَىٰ بِهِ إِثْمًا مُّبِينًا ﴿٥٠﴾
نگاه کن که چگونه دروغ را بر خدا به دروغ می بندند (چیزهایی که از جانب خدا نیست
به او نسبت میدهند) و این برای آلوده شدن به گناهی روشن و آشکار کافیست ﴿۵۰﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ أُوتُوا نَصِيبًا مِّنَ الْكِتَابِ يُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَيَقُولُونَ لِلَّذِينَ كَفَرُوا هَـٰؤُلَاءِ أَهْدَىٰ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا سَبِيلًا ﴿٥١﴾
آیا
ندیدی کسانیکه بهره ای از کتاب را داده شدند چگونه به چیزی بی فایده و خدایان
قلابی و سرکش ایمان می آورند و به کسانی که کافر شدند میگویند اینها نسبت به کسانی
که ایمان آورده اند در راه و روش هدایت یافته ترند﴿۵۱﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللَّـهُ ۖ وَمَن يَلْعَنِ اللَّـهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ نَصِيرًا﴿٥٢﴾
آنهایند کسانی که خدا
طردشان کرد و هر کس که خدا طردش کند هرگز برایش یاری کننده ای پیدا نمیکنی ﴿۵۲﴾
أَمْ لَهُمْ نَصِيبٌ مِّنَ الْمُلْكِ فَإِذًا لَّا يُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِيرًا﴿٥٣﴾
یا
برای آنها بهره ای از دارایی هست ؟ اگر اینطور باشد در آن موقع (از آن دارایی) حتی
به اندازه سوراخ ریزی که پشت هسته خرما هست به مردم نمی دهند ﴿۵۳﴾
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَىٰ مَا آتَاهُمُ اللَّـهُ مِن فَضْلِهِ ۖ فَقَدْ آتَيْنَا آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا ﴿٥٤﴾
یا به مردم
حسادت می کنند به خاطر آنچه خدا از نعمتش به آنها داده البته به خاندان ابراهیم
کتاب و حکمت را دادیم و به آنها دارایی بزرگ دادیم﴿۵۴﴾
فَمِنْهُم مَّنْ آمَنَ بِهِ وَمِنْهُم مَّن صَدَّ عَنْهُ ۚ وَكَفَىٰ بِجَهَنَّمَ سَعِيرًا ﴿٥٥﴾
واز آنها کسانی هستند که
به آن ایمان آورده اند و کسانی که از آن ممانعت میکنند و برای جهنم آتشی شعله ور
کافیست﴿۵۵﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُم بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُوا الْعَذَابَ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿٥٦﴾
البته کسانی که آیه های ما را انکار کردند بزودی به آنها آتشی می چشانیم
که هر وقت پوستهایشان پخته شود تبدیل می کنیم پوستهایی غیر از آن را تا عذاب را حس
کنند البته خدا عزتمندی حکیم است ﴿۵۶﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ ۖ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلًّا ظَلِيلًا ﴿٥٧﴾
وکسانیکه ایمان آوردند و عمل شایسته کردند
بزودی آنها را در باغهایی که از زیر آنها رودخانه هایی جاریست داخل می کنیم برای
همیشه در آن ساکنند برای آنها زوج هایی پاکیزه در آن است و آنها را در رفاه و
آسایشی و سایه ای داخل میکنیم ﴿۵۷﴾
إِنَّ اللَّـهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّـهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا﴿٥٨﴾
به یقین خدا به شما دستور میدهد که امانت ها
را به سوی اهل آن ( صاحبانش ) برگردانید و هر گاه بین مردم حکم میکنید به عداالت
حکم کنید واقعاً چه خوب است آنچه که خدا شما را به آن نصیحت میکند حتما خدا شنوای
بیناست﴿۵۸﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّـهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنكُمْ ۖ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّـهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۚ ذَٰلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلًا﴿٥٩﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید اطاعت کنید از خدا و اطاعت کنید رسول را
و کار دانان ( کارشناسان یا متخصصین ) از خودتان را و اگر ( با این کارشناسان ) در
چیزی نزاع کردید آن را (حکمیت را) به سوی خدا و رسول باز گردانید اگر شما ایمان به
خدا و روز آخرت دارید زیرا آن در تاویل
نیکو تر و بهتر است﴿۵۹﴾
اولی الامر چه کسانی هستند ؟کلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_1847.html
اطاعت کردن از قران همان اطاعت کردن از رسول است روی لینک زیر گلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_4154.html
اولی الامر چه کسانی هستند ؟کلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_1847.html
اطاعت کردن از قران همان اطاعت کردن از رسول است روی لینک زیر گلیک کنید
http://soalatequrani.blogspot.co.uk/2013/11/blog-post_4154.html
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُرُوا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿٦٠﴾
آیا ندیدی کسانی را که به گمان خودشان به آنچه بسوی تو
نازل شده و آنچه به قبل از تو نازل شده ایمان آورده اند اما میخواهند که قضاوت و
حکمیت را بسوی طغیانگر ببرند در حالی که به آنها فرمان داده شده که به آن (
طغیانگر یا طاغوت ) کافر شوند شیطان میخواهد که آنها را گمراه کند گمراهی دور﴿۶۰﴾
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ تَعَالَوْا إِلَىٰ مَا أَنزَلَ اللَّـهُ وَإِلَى الرَّسُولِ رَأَيْتَ الْمُنَافِقِينَ يَصُدُّونَ عَنكَ صُدُودًا ﴿٦١﴾
و وقتی که به آنها گفته شود که به سوی آنچه خدا نازل کرده است بیائید و بسوی رسول
بیائید منافقان را می بینی که از تو باز میدارند ممانعت کنندگان ﴿۶۱﴾
فَكَيْفَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِيبَةٌ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ثُمَّ جَاءُوكَ يَحْلِفُونَ بِاللَّـهِ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا إِحْسَانًا وَتَوْفِيقًا﴿٦٢﴾
پس چگونه است
وقتی که به آنها مصیبتی میرسد به دلیل آنچه از پیش انجام داده اند بسوی سوی تو می
آیند و به خدا قسم میخورند که ما غیر از نیکی و موفقیت را نمی خواستیم ﴿۶۲﴾
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ يَعْلَمُ اللَّـهُ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَعِظْهُمْ وَقُل لَّهُمْ فِي أَنفُسِهِمْ قَوْلًا بَلِيغًا﴿٦٣﴾
آنها
کسانی هستند که خدا میداند آنچه در قلب هایشان است پس از آنها کناره گیری کن و به
آنها نصیحت کن و در میانشان سخنی رسا برایشان بگو ﴿۶۳﴾
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّـهِ ۚ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذ ظَّلَمُوا أَنفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّـهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّـهَ تَوَّابًا رَّحِيمًا﴿٦٤﴾
و هیچ یک از رسولان را
نفرستادیم مگر آنکه از او با اجازه خداوند اطاعت شود و اگر آنها وقتی که بر خودشان
ستم میکردند پیش تو می آمدند و از خدا آمرزش میخواستند و رسول هم برای آنها آمرزش
میخواست قطعاً خدا را توبه پذیر و مهربان میافتند ﴿۶۴﴾
فَلَا وَرَبِّكَ لَا يُؤْمِنُونَ حَتَّىٰ يُحَكِّمُوكَ فِيمَا شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لَا يَجِدُوا فِي أَنفُسِهِمْ حَرَجًا مِّمَّا قَضَيْتَ وَيُسَلِّمُوا تَسْلِيمًا﴿٦٥﴾
اما اینگونه نیست و سوگند به
پروردگارت که ایمان نیاورده اند تا زمانی که دربارۀ اختلافاتی که میانشان است تو
را حاکم کنند و در آنچه با یکدیگر نزاع کردند و داوری تو را بپذیرند و پس از آن در
(درون ) خودشان از آنچه که قضاوت کرده ای ناراحتی نداشته باشند و تسلیم حکمیت تو
باشند و بپذیرند ﴿۶۵﴾
وَلَوْ أَنَّا كَتَبْنَا عَلَيْهِمْ أَنِ اقْتُلُوا أَنفُسَكُمْ أَوِ اخْرُجُوا مِن دِيَارِكُم مَّا فَعَلُوهُ إِلَّا قَلِيلٌ مِّنْهُمْ ۖ وَلَوْ أَنَّهُمْ فَعَلُوا مَا يُوعَظُونَ بِهِ لَكَانَ خَيْرًا لَّهُمْ وَأَشَدَّ تَثْبِيتًا ﴿٦٦﴾
اگر ما برای آنها مینوشتیم که نفستان را بکشید یا از سرزمین
خود بیرون روید غیر از تعداد کمی از آنها انجامش نمی دادند ولی اگر آنچه را که به
آن نصیحت می شدند انجامش میدادند البته برای آنها بهتر و نیرومند تر و استوار تر
بود ﴿۶۶﴾
وَإِذًا لَّآتَيْنَاهُم مِّن لَّدُنَّا أَجْرًا عَظِيمًا﴿٦٧﴾
و در آن هنگام حتماً به آنها از پیش خود پاداشی بزرگ میدادیم ﴿۶۷﴾
وَلَهَدَيْنَاهُمْ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿٦٨﴾
و آنها
را به راهی مستقیم ( پایدار ) هدایت میکردیم ﴿۶۸﴾
وَمَن يُطِعِ اللَّـهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَـٰئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ ۚ وَحَسُنَ أُولَـٰئِكَ رَفِيقًا ﴿٦٩﴾
و هرکس از خدا و رسول حمایت کند
آنها با کسانی هستند که خدا بر آنها نعمت داده از پیامبران و راست گویان و شاهدان
و صالحان و آنها دوستان خوبی هستند ﴿۶۹﴾
ذَٰلِكَ الْفَضْلُ مِنَ اللَّـهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ عَلِيمًا﴿٧٠﴾
آن است نعمتی (احسانی) از خدا و دانایی
خداوند کافیست ﴿۷۰﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَكُمْ فَانفِرُوا ثُبَاتٍ أَوِ انفِرُوا جَمِيعًا﴿٧١﴾
ای کسانی که ایمان آوردید آگاهی و آمادگی خود را محیا کنید سپس
شجاعانه و صادقانه دسته جمعی عازم نبرد شوید ﴿۷۱﴾
وَإِنَّ مِنكُمْ لَمَن لَّيُبَطِّئَنَّ فَإِنْ أَصَابَتْكُم مُّصِيبَةٌ قَالَ قَدْ أَنْعَمَ اللَّـهُ عَلَيَّ إِذْ لَمْ أَكُن مَّعَهُمْ شَهِيدًا ﴿٧٢﴾
و البته از شما کسی است که معطل
میکند و اگر مصیبتی به شما برسد میگوید واقعاً خدا به من نعمت داد که با آنها حاضر
نبودم ﴿۷۲﴾
وَلَئِنْ أَصَابَكُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللَّـهِ لَيَقُولَنَّ كَأَن لَّمْ تَكُن بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُ مَوَدَّةٌ يَا لَيْتَنِي كُنتُ مَعَهُمْ فَأَفُوزَ فَوْزًا عَظِيمًا﴿٧٣﴾
اگر از خدا به شما احسانی یا نعمتی برسد طوری حرف میزند که انگار
میان شما و او رفاقتی نبوده و میگوید ای کاش با آنها بودم تا به پیروزی بزرگ دست پیدا
میکردم ﴿۷۳﴾
فَلْيُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ الَّذِينَ يَشْرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بِالْآخِرَةِ ۚ وَمَن يُقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَيُقْتَلْ أَوْ يَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا﴿٧٤﴾
پس باید کسانی که زندگی دنیا را با آخرت معامله کرده اند در راه خدا
پیکار کنند و هرکس که در راه خدا پیکار میکند اگر کشته شود یا پیروز گردد بزودی به
او پاداش بزرگی میدهیم ﴿۷۴﴾
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَـٰذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا وَاجْعَل لَّنَا مِن لَّدُنكَ نَصِيرًا ﴿٧٥﴾
و شما را چه می شود که در راه خدا و ضعیفان از مردان و
زنان و کودکان نبرد نمی کنید که میگویند پروردگارا مارا از این شهری که مردمش
ستمگراند بیرون ببر و برای ما از جانب خودت یاوری قرار بده ﴿۷۵﴾
الَّذِينَ آمَنُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقَاتِلُوا أَوْلِيَاءَ الشَّيْطَانِ ۖ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطَانِ كَانَ ضَعِيفًا ﴿٧٦﴾
کسانی که ایمان
آوردند در راه خدا پیکار میکنند و کسانی که کافر شدند در راه سرکشان ( طاغوت )
پیکار میکنند پس با یاران شیطان نبرد کنید و مطمئن باشید که حیله و نقشه شیطان
ضعیف است ﴿۷۶﴾
أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ قِيلَ لَهُمْ كُفُّوا أَيْدِيَكُمْ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ فَلَمَّا كُتِبَ عَلَيْهِمُ الْقِتَالُ إِذَا فَرِيقٌ مِّنْهُمْ يَخْشَوْنَ النَّاسَ كَخَشْيَةِ اللَّـهِ أَوْ أَشَدَّ خَشْيَةً ۚوَقَالُوا رَبَّنَا لِمَ كَتَبْتَ عَلَيْنَا الْقِتَالَ لَوْلَا أَخَّرْتَنَا إِلَىٰ أَجَلٍ قَرِيبٍ ۗقُلْ مَتَاعُ الدُّنْيَا قَلِيلٌ وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ لِّمَنِ اتَّقَىٰ وَلَا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا﴿٧٧﴾
آیا ندیدی کسانی را که به آنان گفته شد دستانتان را بازدارید و نماز
را بپا دارید و زکات را بدهید ولی وقتی بر آنها جنگیدن نوشته شد در آن وقت گروهی
از آنها از مردم میترسند مانند ترسیدن از خدا یا ترسی شدید تر (بیشتر از مردم
میترسند تا از خدا) و گفتند خدایا چرا برای ما نبرد را نوشتی چرا تا مهلتی نزدیک
ما را به تاخیر نینداختی بگو دارایی و بهرمندی زندگانی دنیا کم است و آخرت برای آن
کس که تقوا پیشه کند و رعایت کند بهتر است و به شما ستم نمی شود حتی به اندازۀ نخی که در شکاف هسته خرما است ﴿۷۷﴾
أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجٍ مُّشَيَّدَةٍ ۗ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُوا هَـٰذِهِ مِنْ عِندِ اللَّـهِ ۖ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُوا هَـٰذِهِ مِنْ عِندِكَ ۚ قُلْ كُلٌّ مِّنْ عِندِ اللَّـهِ ۖ فَمَالِ هَـٰؤُلَاءِ الْقَوْمِ لَا يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا﴿٧٨﴾
هرکجا که باشید مرگ شما را در میابد اگر چه در
برج های بلند و استوار باشید و اگر به آنها نیکی برسد میگویند این از جانب خداست و
اگر بدی برسد میگویند این از جانب توست بگو همه از جانب خداست و چه به سر این قوم
آمده که نمیتوانند حرف را بفهمند ﴿۷۸﴾
مَّا أَصَابَكَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللَّـهِ ۖ وَمَا أَصَابَكَ مِن سَيِّئَةٍ فَمِن نَّفْسِكَ ۚ وَأَرْسَلْنَاكَ لِلنَّاسِ رَسُولًا ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا﴿٧٩﴾
آنچه از نیکی به تو میرسد از خداست و آنچه
از بدی به تو میرسد از جانب خودت میباشد و ما تو را فرستادیم برای مردم فرستاده ای
و شهادت خدا کافیست ﴿۷۹﴾
مَّن يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّـهَ ۖ وَمَن تَوَلَّىٰ فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَيْهِمْ حَفِيظًا ﴿٨٠﴾
هر کس رسول را اطاعت کند البته خدا را اطاعت کرده (باید
متذکر شد هر کس از قرآن اطاعت کند از رسول اطاعت کرده زیرا خدا در قرآن به رسول میگوید از آنجه بسویت وحی میشود پیروی
کن و صبر کن تا خدا حکم خودش را صادر کند سوره یونس آیۀ ۱۰۲ یا ۱۰:۱۰۲ و انعام
۱۰۶ ۶:۱۰۶ ) و هرکس که روی برگرداند پس تو
را برای آنان نفرستادیم که نگهبانشان باشی ﴿۸۰﴾
وَيَقُولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُولُ ۖ وَاللَّـهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ ۖ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّـهِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا ﴿٨١﴾
و پیش تو میگویند اطاعت اما وقتی
از پیش تو میروند شبانه طایفه ای از آنها غیر از آنچه را که می گویند انجام میدهند
وخدا آنچه را شبانه انجام میدهند می نویسد پس از آنان دوری کن و بر خدا توکل کن و
وکالت خدا کافیست﴿۸۱﴾
أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ ۚوَلَوْ كَانَ مِنْ عِندِ غَيْرِ اللَّـهِ لَوَجَدُوا فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا ﴿٨٢﴾
آیا در قرآن تدبر(ژرف اندیشی) نمی کنند واگر (قرآن) از جانب
غیر خدا بود در آن اختلافات زیادی پیدا می کردند ﴿۸۲﴾
وَإِذَا جَاءَهُمْ أَمْرٌ مِّنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذَاعُوا بِهِ ۖ وَلَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَإِلَىٰ أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنبِطُونَهُ مِنْهُمْ ۗ وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّيْطَانَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿٨٣﴾
و وقتی که خبری از امنیت و یا
ترس به آنها میرسد خبر آن را پخش میکنند در حالیکه اگر آن را
بسوی رسول و بسوی کارشناسان و متخصصین باز می گرداندند حتماً کسانی از خودشان که تجزیه
و تحلیل میکردند آن را میدانستند و اگر احسان خدا و رحمتش بر شما نبود حتماً شیطان
را پیروی می کردید مگر تعداد کمی از شما ﴿۸۳﴾
فَقَاتِلْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ لَا تُكَلَّفُ إِلَّا نَفْسَكَ ۚ وَحَرِّضِ الْمُؤْمِنِينَ ۖ عَسَى اللَّـهُ أَن يَكُفَّ بَأْسَ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ وَاللَّـهُ أَشَدُّ بَأْسًا وَأَشَدُّ تَنكِيلًا ﴿٨٤﴾
در راه خدا پیکار کن
تکلیف نشود مگر برای خودت و مومنین را (برای آن) تشویق و ترغیب کن ممکن است خدا
نیروی کسانی که کافر شدند را باز دارد و خدا در نیرومندی شدید تر است و
شدیدتر در مایه عبرت قرار دادن ﴿۸۴﴾
مَّن يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُن لَّهُ نَصِيبٌ مِّنْهَا ۖوَمَن يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُن لَّهُ كِفْلٌ مِّنْهَا ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ مُّقِيتًا ﴿٨٥﴾
آنکس که کوشش میکند کوشش برای خوبی برایش
قسمتی از آن می باشد و آنکس که کوشش می کند کوشش برای بدی برایش مجازاتی مانند آن
میباشد و خدا بر هر چیزی مراقب است﴿۸۵﴾
وَإِذَا حُيِّيتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا ۗ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا ﴿٨٦﴾
و هر وقت به شما درود (سلام وتحیت) گفته
شد به درودی پس جواب دهید درودی نیکوتر از آن را یا (مانند همان درود را)
بازگردانید البته خدا بر هر چیزی حسابگر است ﴿۸۶﴾
اللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ لَا رَيْبَ فِيهِ ۗوَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّـهِ حَدِيثًا ﴿٨٧﴾
خدا که خدایی بجز او نیست حتماً جمع
میکند شما را تا روز قیامت که شکی در آن نیست و چه کسی از خدا در گفتار راستگو تر
است ﴿۸۷﴾
فَمَا لَكُمْ فِي الْمُنَافِقِينَ فِئَتَيْنِ وَاللَّـهُ أَرْكَسَهُم بِمَا كَسَبُوا ۚ أَتُرِيدُونَ أَن تَهْدُوا مَنْ أَضَلَّ اللَّـهُ ۖ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا ﴿٨٨﴾
پس شما را چه میشود در باره منافقین که دو گروه هستید و خدا به خاطر آنچه
کسب کردند سرنگونشان کرده آیا میخواهید کسی را که خدا گمراه کرده هدایت کنید و
هرگز برایش راهی پیدا نخواهی کرد ﴿۸۸﴾
وَدُّوا لَوْ تَكْفُرُونَ كَمَا كَفَرُوا فَتَكُونُونَ سَوَاءً ۖ فَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ أَوْلِيَاءَ حَتَّىٰ يُهَاجِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّـهِ ۚ فَإِن تَوَلَّوْا فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ وَجَدتُّمُوهُمْ ۖ وَلَا تَتَّخِذُوا مِنْهُمْ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا﴿٨٩﴾
دوست دارند که شما هم انکار کنید همانگونه
که انکار کردند تا با آنها یکسان و برابرشوید پس برای خود از آنها سرپرستانی نگیرید
تا وقتی در راه خدا مهاجرت کنند ولی اگر خواستند (با جنگ و خونریزی) بر شما غلبه
کنند پس هر کجا آنها را یافتید دستگیرشان کنید و با آنها نبرد کنید و از آنان
سرپرست و نه یاوری نگیرید ﴿۸۹﴾
إِلَّا الَّذِينَ يَصِلُونَ إِلَىٰ قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ أَوْ جَاءُوكُمْ حَصِرَتْ صُدُورُهُمْ أَن يُقَاتِلُوكُمْ أَوْ يُقَاتِلُوا قَوْمَهُمْ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّـهُ لَسَلَّطَهُمْ عَلَيْكُمْ فَلَقَاتَلُوكُمْ ۚ فَإِنِ اعْتَزَلُوكُمْ فَلَمْ يُقَاتِلُوكُمْ وَأَلْقَوْا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ فَمَا جَعَلَ اللَّـهُ لَكُمْ عَلَيْهِمْ سَبِيلًا ﴿٩٠﴾
اگر کسانی که به قومی متصل هستند که میان شما و
آنها پیمان و عهدی هست یا کسانی که بسوی شما می آیند در حالیکه دلهایشان به تنگ
آمده که با شما بجنگند یا با قومشان بجنگند و اگر خدا می خواست آنها را بر شما
مسلط می کرد و با شما می جنگیدند و اگر دست از جنگ با شما کشیدند و با شما جنگ
نکردند و پیشنهاد سلامتی و صلح را به شما دادند پس خدا برای شما راه دیگری (غیر ازصلح ) در برابر آنها قرار نداده ﴿۹۰﴾
سَتَجِدُونَ آخَرِينَ يُرِيدُونَ أَن يَأْمَنُوكُمْ وَيَأْمَنُوا قَوْمَهُمْ كُلَّ مَا رُدُّوا إِلَى الْفِتْنَةِ أُرْكِسُوا فِيهَا ۚ فَإِن لَّمْ يَعْتَزِلُوكُمْ وَيُلْقُوا إِلَيْكُمُ السَّلَمَ وَيَكُفُّوا أَيْدِيَهُمْ فَخُذُوهُمْ وَاقْتُلُوهُمْ حَيْثُ ثَقِفْتُمُوهُمْ ۚ وَأُولَـٰئِكُمْ جَعَلْنَا لَكُمْ عَلَيْهِمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا﴿٩١﴾
بزودی کسان دیگری را پیدا می کنید که
میخواهند از شما ایمن باشند و از قومشان ایمن باشند هرگاه به فتنه بازگردانده شوند
در آن سرنگون میشوند پس اگر (سلاح را از مقابل شما) برنگرفتند و با شما آشتی
نکردند و دست از سر شما برنداشتند پس هرکجا که با آنها روبه رو شدید دستگیرشان
کنید و با آنان نبرد کنید و آنها کسانی هستند که شما را بر آنان تسلطی روشن و واضح
قرار دادیم﴿۹۱﴾
وَمَا كَانَ لِمُؤْمِنٍ أَن يَقْتُلَ مُؤْمِنًا إِلَّا خَطَأً ۚ وَمَن قَتَلَ مُؤْمِنًا خَطَأً فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ وَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ إِلَّا أَن يَصَّدَّقُوا ۚ فَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ عَدُوٍّ لَّكُمْ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۖ وَإِن كَانَ مِن قَوْمٍ بَيْنَكُمْ وَبَيْنَهُم مِّيثَاقٌ فَدِيَةٌ مُّسَلَّمَةٌ إِلَىٰ أَهْلِهِ وَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مُّؤْمِنَةٍ ۖ فَمَن لَّمْ يَجِدْ فَصِيَامُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ تَوْبَةً مِّنَ اللَّـهِ ۗوَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿٩٢﴾
و شایسته ی هیچ مومنی نیست که مومن دیگری را بکشد مگر بخطا و هرکس
مومنی را به اشتباه بکشد حتماً باید برده مومنی را آزاد کند و خانواده اش خون بهایی
بپردازد مگر آنکه (خانواده مقتول) آن را صدقه کند و اگر مقتول از قومی باشد که با
شما دشمن هستند ولی مقتول مومن باشد پس آزاد کردن برده ای مومن و چنانچه مقتول از
قومی است که بین شما و آنان پیمانی وجود دارد پس خون بهایی که باید به خانواده اش
پرداخت شود و آزاد کردن برده ای مومن و هرکس که ( برده نیافت ) یا نتوانست پس باید۲ ماه پشت سر هم روزه بگیرد پذیرفتن توبه ای از خدا ست و خدا دانای با حکمت است ﴿۹۲﴾
وَمَن يَقْتُلْ مُؤْمِنًا مُّتَعَمِّدًا فَجَزَاؤُهُ جَهَنَّمُ خَالِدًا فِيهَا وَغَضِبَ اللَّـهُ عَلَيْهِ وَلَعَنَهُ وَأَعَدَّ لَهُ عَذَابًا عَظِيمًا ﴿٩٣﴾
و هرکس مومنی را به عمد بکشد کیفرش جهنم است در آن جایگزین است و خدا بر او خشم
گرفت و لعنتش کرد و برایش عذابی بزرگ آماده کرد ﴿۹۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا ضَرَبْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ فَتَبَيَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقَىٰ إِلَيْكُمُ السَّلَامَ لَسْتَ مُؤْمِنًا تَبْتَغُونَ عَرَضَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّـهِ مَغَانِمُ كَثِيرَةٌ ۚ كَذَٰلِكَ كُنتُم مِّن قَبْلُ فَمَنَّ اللَّـهُ عَلَيْكُمْ فَتَبَيَّنُوا ۚ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا﴿٩٤﴾
ای کسانی که ایمان آوردید
وقتی که در راه خدا ( به تجارت یا به نبرد ) میروید دقت کنید و به کسی که به شما
سلام میکند نگوئید که تو مومن نیستی تا زندگی ناپایدار دنیا را بدست آورید در حالی
که چیزهای با ارزش بسیاری پیش خداوند است شما از قبل بدان گونه بودید و خدا بر شما
منت گذاشت پس مراقب باشید که قطعاً خدا به آنچه میکنید آگاه است ﴿۹۴﴾
لَّا يَسْتَوِي الْقَاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَالْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ ۚ فَضَّلَ اللَّـهُ الْمُجَاهِدِينَ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ عَلَى الْقَاعِدِينَ دَرَجَةً ۚ وَكُلًّا وَعَدَ اللَّـهُ الْحُسْنَىٰ ۚوَفَضَّلَ اللَّـهُ الْمُجَاهِدِينَ عَلَى الْقَاعِدِينَ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿٩٥﴾
مساوی و برابر
نیستند بازنشسته گان از مومنین که ضرر و زیانی نمی بینند و مجاهدین در راه خدا که
با اموالشان و جانهایشان کوشش و جهاد میکنند خدا نعمت و فضیلت داده بر مجاهدین (کوشش
گران) با مالهایشان و جانهایشان نسبت به نشسته گان مرتبه و منزلتی داده و کلاً همگی
را خدا وعده نیکویی داده و خدا مجاهدان را نسبت بر بازنشسته گان نعمت داده پاداشی
بزرگ ﴿۹۵﴾
دَرَجَاتٍ مِّنْهُ وَمَغْفِرَةً وَرَحْمَةً ۚ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿٩٦﴾
منزلت هایی و مراتبی از او و آمرزشی و رحمتی و خدا آمرزنده مهربان است
(﴿۹۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ ظَالِمِي أَنفُسِهِمْ قَالُوا فِيمَ كُنتُمْ ۖ قَالُوا كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الْأَرْضِ ۚ قَالُوا أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللَّـهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُوا فِيهَا ۚ فَأُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿٩٧﴾
کسانی که بر خودشان ستم کردند وقتی ملائکه جانشان را گرفتند به آنها گفتند در چه چیز بودید ؟ گفتند ما در زمین ضعیفانی بودیم و ملائکه گفتند آیا زمین خدا
وسیع نبود تا در آن مهاجرت کنید پس جایگاهشان جهنم است و چه بد بازگشت گاهی است
(﴿۹۷﴾
إِلَّا الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ لَا يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلَا يَهْتَدُونَ سَبِيلًا ﴿٩٨﴾
غیر از ضعیفانی از مردان و زنان و کودکان که هیچ کاری نمی توانند انجام دهند
و نمی توانند راهی پیدا کنند و نه راه به جایی برند ﴿۹۸﴾
فَأُولَـٰئِكَ عَسَى اللَّـهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَفُوًّا غَفُورًا ﴿٩٩﴾
پس امید است که خدا آنها
را ببخشد و خدا آمرزنده بخشایش گر است ﴿۹۹﴾
وَمَن يُهَاجِرْ فِي سَبِيلِ اللَّـهِ يَجِدْ فِي الْأَرْضِ مُرَاغَمًا كَثِيرًا وَسَعَةً ۚ وَمَن يَخْرُجْ مِن بَيْتِهِ مُهَاجِرًا إِلَى اللَّـهِ وَرَسُولِهِ ثُمَّ يُدْرِكْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَى اللَّـهِ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا﴿١٠٠﴾
و هر کس که در راه خدا در زمین مهاجرت کند سرزمین
های بسیاری و گشایشی پیدا میکند و هرکس که از خانه اش هجرت کننده بسوی خدا و رسولش
بیرون میرود اگر مرگ به او برسد پس حتمآ اجرش بر خدا واقع شده و خدا آمرزنده ای
مهربان است ﴿۱۰۰﴾
وَإِذَا ضَرَبْتُمْ فِي الْأَرْضِ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُنَاحٌ أَن تَقْصُرُوا مِنَ الصَّلَاةِ إِنْ خِفْتُمْ أَن يَفْتِنَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا ۚ إِنَّ الْكَافِرِينَ كَانُوا لَكُمْ عَدُوًّا مُّبِينًا﴿١٠١﴾
وهر وقت در زمین سفر میکنید مشکلی بر شما نیست که نماز را کوتاه
کنید اگر میترسید کسانی که کفر ورزیدند شما را به فتنه اندازند قطعآ کافران برای
شما دشمن آشکاری هستند ﴿۱۰۱﴾
وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِن وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا﴿١٠٢﴾
و وقتی در میان آنها بودی نماز را برایشان بپا دار و باید گروهی ازآنها با تو (نماز) بپا دارند و باید (گروهی دیگراز آنان) سلاح هایشان را بر گیرند تا وقتی به سجده میروند مراقب پشت سر شما باشند و سپس بیایند گروهی دیگر که نماز نگذارده اند و با تو نماز بگذارند و باید آمادگی هایشان و اسلحه هایشان را برگیرند . کسانی که کافرند دوست دارند از سلاح هایتان و توشه هایتان غافل شوید تا بر شما تجاوز کنند تجاوزی به یکباره پس مشکلی بر شما نیست اگر برایتان اذیتی از باران باشد یا مریض باشید که سلاح هایتان را زمین بگذارید ولی آمادگی خود را حفظ کنید البته خدا برای کافران عذابی خوار کننده را آماده کرده ﴿۱۰۲﴾
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا ﴿١٠٣﴾
سپس وقتی نماز را گذراندید پس خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایتان یاد کنید تا وقتی که به جای مطمئنی رسیدید نماز را به پا دارید که نماز بر مومنان نوشته ایست وقت شده (دراوقات معین) ﴿۱۰۳﴾
وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِن تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّـهِ مَا لَا يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١٠٤﴾
و در تعقیب کردن آن قوم (دشمن) سست نشوید اگر به شما رنجی میرسد پس به آنها هم رنجی میرسد همانگونه که به شما رنجی میرسد و در حالی که شما از خدا امید دارید آنچه را آنها امید ندارند و خدا دانای حکیم است ﴿۱۰۴﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّـهُ ۚ وَلَا تَكُن لِّلْخَائِنِينَ خَصِيمًا ﴿١٠٥﴾
به یقین ما به سوی تو کتاب را به حق فرستادیم تا بین مردم حکم کنی بدان چه که خدا به تو نشان داد و برای خیانت کاران دشمنی کننده ای نباش ﴿۱۰۵﴾
وَاسْتَغْفِرِ اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٠٦﴾
و از خدا آمرزش بخواه البته خدا آمرزنده مهربان است ﴿۱۰۶﴾
وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا﴿١٠٧﴾
و با کسانی که به خودشان خیانت میکنند مجادله نکن قطعاً خدا دوست ندارد کسی را که خیانت کاری گناه کار است ﴿۱۰۷﴾
يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّـهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرْضَىٰ مِنَ الْقَوْلِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا﴿١٠٨﴾
آنها میخواهند از مردم مخفی کنند ولی نمیخواهند از خدا پنهان کنند و او با آنهاست وقتی که شبانه سخن چینی میکنند آنچه را که از گفتارشان راضی نیست و خدا بدان چه میکنند محیط است ﴿۱۰۸﴾
هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللَّـهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا﴿١٠٩﴾
حالا شما اینهایی هستید در زندگی دنیا از آنها دفاع کردید اما چه کسی ازآنها در مقابل خدا در روز قیامت دفاع میکند یا چه کسی وکیل آنان است ﴿۱۰۹﴾
وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّـهَ يَجِدِ اللَّـهَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١١٠﴾
و هرکس عمل بد کند یا بر خودش ستم کند سپس از خدا طلب آمرزش کند. خدا را آمرزنده ای مهربان میابد ﴿۱۱۰﴾
وَمَن يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۚوَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١١١﴾
و هرکس گناهی را کسب کند پس حتماً آن را برای نفس خودش کسب کرده و خدا دانایی با حکمت است ﴿۱۱۱﴾
وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا ﴿١١٢﴾
و هر کس خطایی کسب کند یا گناهی مرتکب شود سپس آن را به کسی که بی گناه است نسبت بدهد البته که بر خودش تهمتی و گناهی روشن حمل کرده ﴿۱۱۲﴾
وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ ۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيْءٍ ۚ وَأَنزَلَ اللَّـهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُن تَعْلَمُ ۚ وَكَانَ فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا﴿١١٣﴾
و اگر نعمت خدا و رحمتش بر تو نبود حتماً گروهی از آنها تلاش میکردند که تو را گمراهت کنند و گمراه نمی کنند مگر خودشان را و نمی توانند به تو از چیزی ضرر برسانند و خدا بر تو کتاب و حکمت را فرستاد و به تو آموخت آنچه را نمی دانستی و نعمت خدا بر تو بزرگ بوده است ﴿۱۱۳﴾
لَّا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّـهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١١٤﴾
در بسیاری از نجواهایشان خیری نیست مگر آن کس که به صدقه ای یا کار خوبی یا اصلاح ( صلح ) میان مردم امر میکند و هر کس که آن را برای جست و جوی رضای خدا انجام دهد پس به زودی پاداشی بزرگ می دهیمش ﴿۱۱۴﴾
وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿١١٥﴾
و هر کس بارسول مخالفت کند بعد از آنکه هدایت برایش روشن گردد و غیر از راه مومنین را پیروی کند. به آنچه دوست دارد می رسانیمش سپس جهنم را به او می چشانیم و بد بازگشت گاهی است ﴿۱۱۵﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١١٦﴾
و یقین بدانید که خدا نمی آمرزد که به او شرک ورزیده شود ( کسی را همتای خدا قرار دهیم ) و غیر از آن را برای هر کس که میخواهد می آمرزد و هرکس که برای خدا شریک قائل شود البته که گمراه شده است گمراهی دوری﴿۱۱۶﴾
إِن يَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَّرِيدًا ﴿١١٧﴾
آنها نمی خوانند ( دعا نمی کنند ) به غیر از او (خدا) مگر مونث هایی را و نمی خوانند مگر شیطانی متمرد را﴿۱۱۷﴾
لَّعَنَهُ اللَّـهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا ﴿١١٨﴾
خدا او را لعنت کرد و گفت حتماً از بندگان تو سهم معین شده را میگیرم﴿۱۱۸﴾
وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّـهِ ۚ وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللَّـهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا﴿١١٩﴾
و گمراهشان میکنم و آنها را در آرزو می افکنم و به آنها دستور می دهم که گوش های حیوانات را بشکافند و به آنها دستور میدهم تا خلق خدا را تغییر دهند و هرکس که به غیر از خداوند شیطان را به سرپرستی خود بگیرد البته زیان کرده است زیانی آشکار﴿۱۱۹﴾
يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا﴿١٢٠﴾
به آنها وعده می دهد و در آرزو هایشان می اندازد و شیطان به آنها وعده نمی دهد مگر به فریب ﴿۱۲۰﴾
أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا﴿١٢١﴾
جایگاه آنها جهنم است و از آن راه فراری را پیدا نمی کنند ﴿۱۲۱﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّـهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّـهِ قِيلًا ﴿١٢٢﴾
و کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند بزودی آنان را در باغهایی داخل میکنیم که از زیر آنها رود هایی جاریست در آن برای همیشه اقامت می گزینند . وعده خدا حق است و راست گو تر از خدا درگفتار کیست؟ ﴿۱۲۲﴾
لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللَّـهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿١٢٣﴾
به دلخواه و آرزوی شما نیست و نه بدلخواه اهل کتاب هر کس که عمل بدی کند به آن جزا داده می شود و غیر از خدا برای خودش نه ولیی و نه یاوری پیدا نخواهد کرد ﴿۱۲۳﴾
وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَـٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا ﴿١٢٤﴾
هرکس از شایسته ها عمل میکند خواه مرد باشد یا زن در حالی که مومن باشد آنها داخل بهشت میشوند و به اندازه سوراخ ریزی ستم نمی شوند ﴿۱۲۴﴾
وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّـهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّـهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا﴿١٢٥﴾
و چه کسی دینش بهتر از کسی است که رویش را به سوی خدا تسلیم کرده در حالی که نیکو کاری میکند و از آئین ابراهیم یکتا پرست پیروی میکند و خدا ابراهیم را دوستی صمیمی گرفت ﴿۱۲۵﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا ﴿١٢٦﴾
و آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است مخصوص خداست و خدا به هر چیزی محیط (یا مسلط ) است﴿۱۲۶﴾
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّـهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا﴿١٢٧﴾
و از تو در باره زنها فتوا میخواهند ( نظرمیخواهند) بگو خدا در باره آنها فتوا میدهد ( نظر میدهد ) و آنچه بر شما خوانده شد دربارۀ زنهای یتیمی که آنچه را که برای آنان نوشته شده به آنها نمی دهید و تمایل دارید که با آنها ازدواج کنید و با کودکان ضعیف و ناتوان بچه سال (هم تمايل به ازدواج با آنها را دارید) در حالیکه (به شما دستور داده شد) که برای یتیمان به عدالت قیام کنید و هر کار خیری بکنید قطعاً خدا به آن آگاه است*{ ازدواج با کودکان ممنوع
وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِن تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا﴿١٢٨﴾
و اگر زنی از نشوز شوهرش میترسد ( از سرکشی شوهرش) احساس خطر میکند یا از رویگردانی اش پس مشکلی بر آن دو نیست که با صلح میان خود را اصلاح کنند و صلح بهتر است نفوس را تنگ نظری فرا گرفته ( آماده شده بخل و تنگ نظری در جانهای مردم ) و اگر نیکو کاری کنید و رعایت کنید البته خدا به آنچه میکنید آگاه است ﴿۱۲۸﴾
وَلَن تَسْتَطِيعُوا أَن تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ ۖ فَلَا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِن تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٢٩﴾
و شما هرگز نمیتوانید که میان زنان به عدالت رفتار کنید اگر چه بر این کار حریص باشید پس میل نکنید ( منحرف نکنید ) علاقه مندی خود را به یک طرف و طرف دیگر را ( آن زن دیگر را ) بلاتکلیف ( سرگردان) رها سازید و اگر صلح کنید ( اصلاح کنید ) و رعایت کنید البته خدا آمرزنده و مهربان است*{ زدن زنها
وَإِن يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّـهُ كُلًّا مِّن سَعَتِهِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ وَاسِعًا حَكِيمًا ﴿١٣٠﴾
و اگر ( آن زن و مرد ) تصمیم به جدایی گرفتند خدا هر کدامشان را از گشایشمندی خود بی نیاز میکند و خدا گشایشگری با حکمت است ﴿۱۳۰﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّـهَ ۚ وَإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ غَنِيًّا حَمِيدًا﴿١٣١﴾
و مخصوص خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به یقین به کسانی که قبل از شما به آنها کتاب داده شد وصیت کردیم و همچنین به شما که حدود خدا را رعایت کنید و اگر انکار کنید بدانید آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است برای خداست و خدا بی نیازی ستوده است ﴿۱۳۱﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا﴿١٣٢﴾
و مخصوص خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و خدا اگر وکیل باشد کافی است﴿۱۳۲﴾
إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرًا﴿١٣٣﴾
ای مردم اگر (خدا) بخواهد شما را می برد و کسان دیگری را می آورد و خداوند بر آن کار تواناست﴿۱۳۳﴾
مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّـهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ سَمِيعًا بَصِيرًا﴿١٣٤﴾
هر کس که ثواب دنیا را میخواهد پس ثواب دنیا و آخرت پیش خداست و خدا شنونده بیناست﴿۱۳۴﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّـهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّـهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَن تَعْدِلُوا ۚ وَإِن تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١٣٥﴾
ای کسانی که ایمان دارید قیام کنندگان بر دادگری باشید شاهدانی برای خدا اگر چه بر علیه خودتان باشد یا (علیه) پدر و مادر و نزدیکانتان باشد اگر بی نیاز یا فقیر باشند پس خداوند سرپرست آن دو است و پیروی هوا و هوس خود را نکنید که از حقیقت عدول کنید و اگر سرپیچی کنید یا روی بگردانید البته خدا به آنچه میکنید آگاه است﴿۱۳۵﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنزَلَ مِن قَبْلُ ۚ وَمَن يَكْفُرْ بِاللَّـهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٣٦﴾
ای کسانی که باور دارید به خدا و رسولش ایمان بیاورید و کتابی که بر رسولش نازل کرد و کتابی که از قبل نازل کرده و هرکس بخدا و ملائکه اش و کتابهایش و رسولانش و روز آخر کافر شود حتماً گمراه شده است گمراهی دور﴿۱۳۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللَّـهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا ﴿١٣٧﴾
قطعاً کسانی که ایمان آوردند سپس کافر شده اند سپس ایمان آوردند سپس کافر شدند (مرتد شدند) سپس کفررا افزایش دادند خدا آنها را نمی آمرزد و آنها را به راهی هدایت نمی کند﴿۱۳۷﴾
بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٣٨﴾
به منافقان خبر بده به آنکه برای آنها عذابی دردناک است﴿۱۳۸﴾
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعًا﴿١٣٩﴾
کسانی که کافران را دوستان و نزدیکانی غیر از مومنان میگیرند آیا عزت و سربلندی را نزد آنان می جویند البته عزت و سربلندی همه اش مخصوص خداست ﴿۱۳۹﴾
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّـهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚإِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا ﴿١٤٠﴾
و قطعاً بر شما در کتاب نازل کرد که وقتی (در مجلسی) شنیدید به آیات خدا کفر ورزیده می شود وآن (آیات) مسخره می شود پس با آنها ننشینید تا وقتی که در سخنی غیر از آن وارد شوند که ( اگر با آنها بنشینید ) مطمئن باشید که در آن هنگام مثل آنان هستید به یقین خدا جمع کننده همۀ منافقین و کافرین در جهنم است﴿۱۴۰﴾
الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللَّـهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّـهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَن يَجْعَلَ اللَّـهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا ﴿١٤١﴾
کسانی که برای شما انتظار می کشند پس اگر برای شما از جانب خدا پیروزی باشد میگویند آیا ما با شما نبودیم ؟ و اگر برای کافران بهره ای باشد می گویند آیا از شما مراقبت نکردیم ؟ و شما را از مومنین دور نکردیم و خدا در روز قیامت میان شما حکم میکند و هرگز برای کافران راهی را بر مومنان قرار نمی دهد ﴿۱۴۱﴾
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّـهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّـهَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٤٢﴾
به یقین منافقان با خدا فریب کاری میکنند و او (خدا) فریب دهنده ایشان است و وقتی که به سوی نماز قیام میکنند با کسالت قیام میکنند وبا مردم ریا ( خود نمایی ) میکنند و جز اندکی یاد خدا نمیکنند ﴿۱۴۲﴾
مُّذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَٰلِكَ لَا إِلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ وَلَا إِلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا ﴿١٤٣﴾
میان آن سرگردانند نه به سوی اینها هستند ونه به سوی آنها و هرکس را که خدا گمراه کند هرگز برایش راهی پیدا نمیکنی﴿۱۴۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَن تَجْعَلُوا لِلَّـهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا﴿١٤٤﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید کافران را غیر از مومنان به عنوان سرپرستانی نگیرید آیا میخواهید برای خودتان از جانب خدا توانایی ( دلیلی ) روشن قرار دهید ﴿۱۴۴﴾
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا ﴿١٤٥﴾
قطعاً منافقین در انتهای پستی (پایین ترین درجه) از آتش هستند و هرگز برایشان یاوری پیدا نمیکنی ﴿۱۴۵﴾
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّـهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّـهِ فَأُولَـٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖوَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا﴿١٤٦﴾
مگر کسانی که توبه کردند و اصلاح کردند و به خدا پناهنده شدند و دینشان را برای خدا خالص کردند پس آنها با مومنین هستند و به زودی خدا به مومنین پاداشی بزرگ میدهد ﴿۱۴۶﴾
مَّا يَفْعَلُ اللَّـهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ شَاكِرًا عَلِيمًا ﴿١٤٧﴾
ا گر ایمان بیاورید و شکر کنید خدا شما را عذاب نمیکند و خدا ستودنده ی داناست ﴿۱۴۷﴾
لَّا يُحِبُّ اللَّـهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ سَمِيعًا عَلِيمًا ﴿١٤٨﴾
خدا بلند حرف زدن به سخنان بد را دوست ندارد مگر کسی که به او ستم شده باشد و خدا شنوای داناست *{لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعاً عَلِيماً [النساء :۱۴۸] بعضی از دوستان این آیه را دستمایه ای برای توهین و فحاشی کردن در مقابل کافران و ناباوران که به آنها توهین و فحاشی میکنند قرار داده و توهین و فحاشی را جایز میدانند در حالیکه این صحیح نیست آیات متعددی وجود دارد که فحاشی و توهین را نهی میکند .
﴿۱۴۸﴾
إِن تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَن سُوءٍ فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا ﴿١٤٩﴾
اگر خیری را آشکار کنید یا مخفی اش گردانید یا بدی را عفو کنید بدانید که خدا عفو کننده ای تواناست ﴿۱۴۹﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّـهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا﴿١٥٠﴾
قطعاً کسانی که به خدا و رسولانش نا باورند و میخواهند که بین خدا و رسولانش فرق بگذارند و میگویند به بعضی ایمان می آوریم و به بعضی کافر می شویم و میخواهند بین آن راهی را بگیرند ﴿۱۵۰﴾
أُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿١٥١﴾
آنها کسانی هستند که به حقیقت کافرند و برای کافران عذابی خوارکننده آماده کردیم ﴿۱۵۱﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُولَـٰئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا﴿١٥٢﴾
و کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده اند و بین هیچ یک از آنان (رسولان) فرقی نگذاشتند بزودی به آنها پاداششان را می دهد و خدا آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۵۲﴾
يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚفَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّـهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُّبِينًا﴿١٥٣﴾
اهل کتاب از تو در خواست میکنند که کتابی را از آسمان برای آنها پایین آوری مطمئن باش که از موسی بزرگ تر از آن را خواستند و گفتند خدا را به ما نشان بده دیدن رو در رو و بخاطر ظلمشان گرفتار صاعقه شدند سپس بر گرفتند (انتخاب کردند) گوساله را بعد از آنکه برای آنها روشنگری ها آمد سپس از آن (خطا) عفو کردیم و به موسی تسلطی کامل دادیم ﴿۱۵۳﴾
وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا﴿١٥٤﴾
و کوه طور را بخاطر پیمانشان ( محکم شدن پیمانشان ) برافراشتیم و به آنها گفتیم از در سجده کنان وارد شوید و به آنها گفتیم که در روز شنبه از حریم تجاوز نکنید و از آنها پیمانی سخت گرفتیم ﴿۱۵۴﴾
فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بِآيَاتِ اللَّـهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّـهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٥٥﴾
سپس بخاطر شکستن پیمانشان و انکار آنها به آیات خدا و (بخاطر) کشتن پیامبران به ناحق و (بخاطر) سخنانشان که (میگفتند) قلب های ما در غلاف (پوشش) است البته بدلیل کفرشان خدا بر آن (قلبها) مهر زده است و غیراز تعداد کمی از آنها ایمان نمی آورند ﴿۱۵۵﴾
وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا﴿١٥٦﴾
بدلیل کفرشان و سخنشان که تهمتی بزرگ بر مریم زدند ﴿۱۵۶﴾
وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّـهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَـٰكِن شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ ۚ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا﴿١٥٧﴾
و بدلیل سخنشان که گفتند ما مسیح عیسی پسر مریم رسول خدا را کشته ایم در حالی که او را نکشتند و او را به صلیب نکشیدند ولیکن برای آنها شبهه شد و البته کسانی که در آن اختلاف کردند در مورد آن شک دارند در حالی که هیچ دانش و آگاهی در مورد آن ندارند غیر از پیروی کردن از حدس و گمان در حالی که یقیناً او را نکشتند ﴿۱۵۷﴾
بَل رَّفَعَهُ اللَّـهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا﴿١٥٨﴾
بلکه خدا او را بسوی خودش بالا برد و خدا عزتمندی حکیم است ﴿۱۵۸﴾
وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا ﴿١٥٩﴾
و در زمره اهل کتاب نیست مگر کسی که قبل از مرگش به او ایمان آورد و در روز قیامت بر آنها شاهد خواهد بود ﴿۱۵۹﴾
فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ كَثِيرًا﴿١٦٠﴾
و بخاطر ظلمی از سوی کسانی که یهودی شدند بر آنان حرام کردیم پاکیزه هایی را که برایشان حلال شده بود وبخاطر اینکه بسیاری را از راه خداوند باز می داشتند ﴿۱۶۰﴾
وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴿١٦١﴾
و بخاطر ربا گرفتنشان و در حالی که از آن نهی شده بودند و بدلیل انکه اموال مردم را به باطل میخوردند و برای کافران از آنها عذابی دردناک است ﴿۱۶۱﴾
لَّـٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَـٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا﴿١٦٢﴾
لیکن ثابت قدمان آنها در علم و دانش و مومنان ایمان می آورند به آنچه بسوی تو نازل شد و به آنچه قبل از تو نازل شد و بپا دارندگان نماز و پرداخت کنندگان زکات و ایمان آورندگان به خدا و روز آخر آنها هستند که بزودی پاداشی بزرگ به آنها میدهیم ﴿۱۶۲﴾
إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ ۚوَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا﴿١٦٣﴾
البته ما به سوی تو وحی کردیم همانطوری که بسوی نوح و پیامبران بعد از اووحی کردیم و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق ویعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی کردیم و به داوود زبور را دادیم ﴿۱۶۳﴾
وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِن قَبْلُ وَرُسُلًا لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّـهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا ﴿١٦٤﴾
و رسولانی که قصه های آنها را برایت گفتیم و رسولانی که داستانهایشان را برایت نگفتیم و خدا با موسی سخن گفت نوعی از سخن گفتن ﴿۱۶۴﴾
رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّـهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾
رسولانی بشارت دهنده و هشدار دهنده تا بعد از رسولان برای مردم دلیلی و دست آویزی در مقابل خدا نباشد و خدا عزتمندی حکیم است ﴿۱۶۵﴾
لَّـٰكِنِ اللَّـهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنزَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا ﴿١٦٦﴾
لیکن خدا شهادت میدهد بدان چه که بسوی تو فرستاده شد آن را با دانش خود فرستاد و ملائکه هم شهادت میدهند و شهادت خداوند کافیست﴿۱۶۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٦٧﴾
به یقین کسانی که کافر شدند و از راه خدا جلوگیری کردند قطعاً گمراه شدند گمراهی دور ﴿۱۶۷﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّـهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا﴿١٦٨﴾
قطعاً کسانی که کافر شدند و ظلم کردند خدا آنها را نمی آمرزد و آنها را در راه هدایت نمی کند ﴿۱۶۸﴾
إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرًا ﴿١٦٩﴾
مگر به راه جهنم که در آن برای همیشه اقامت می گزینند و آن کار بر خدا آسان است ﴿۱۶۹﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚوَإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١٧٠﴾
ای مردم مطمئن باشید که از جانب پروردگارتان رسولی به حق برایتان آمد پس اگر ایمان بیاورید برای شما بهتر است و اگر کافر شوید . بدانید آنچه در آسمانها و زمین است مخصوص خداست و خدا دانای حکیم است ﴿۱۷۰﴾
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّـهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّـهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚانتَهُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّـهُ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا﴿١٧١﴾
هرگز مسیح امتناع نمی کند که بنده ای برای خدا باشد و ملائکه ی مقربین هم همینطور انکار نمی کنند که بنده خدا هستند و هر کس از بندگی او انکار و امتناع کند و طلب بزرگی جوید پس بزودی آنها را بسوی خود جمع میکند ﴿۱۷۲﴾
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿١٧٣﴾
سپس کسانی را که ایمان آوردند و عمل نیکو انجام دادند پاداششان را به تمام به آنها میدهد و به آنها از نعمت اش نعمت میدهد و اما کسانی که امتناع کردند و ادعای بزرگی کردند بزودی عذابشان میکند عذابی دردناک و برای خودشان غیر از خدا ولی ( سرپرستی ) و نه یاوری را پیدا نمیکنند ﴿۱۷۳﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا﴿١٧٤﴾
ای مردم البته برای شما دلیلی از جانب پروردگارتان آمد و بسوی شما نوری روشنگر را نازل کردیم ﴿۱۷۴﴾
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾
سپس کسانی که به خدا ایمان آوردند و بسوی او پناه بردند بزودی آنها را در رحمت و نعمتی از خود داخل میکند و آنها را بسوی راهی راست هدایت میکند ﴿۱۷۵﴾
يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّـهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ ۚ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَا إِن لَّمْ يَكُن لَّهَا وَلَدٌ ۚفَإِن كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ ۚ وَإِن كَانُوا إِخْوَةً رِّجَالًا وَنِسَاءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنثَيَيْنِ ۗ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمْ أَن تَضِلُّوا ۗوَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٧٦﴾
از تو نظر میخواهند بگو خدا به شما درباره ی کلاله نظر میدهد اگر مردی بمیرد که فرزندی نداشته باشد و برای او خواهری باشد برای خواهراش نصف آنچه را به ارث گذاشته خواهد بود و آن مرد از آن زن ارث میبرد اگر آن زن فرزندی نداشت ولی اگر دو نفر زن باشند برای هرکدام از آندو دو ثلث است از آنچه به ارث گذاشته شده و اگر برادران یا خواهرانی مردانی و زنانی باشند پس برای مرد مانند سهم دو زن است خدا برای شما بیان میکند که گمراه نشوید و خدا به هر چیزی داناست ﴿۱۷۶﴾
وَإِذَا كُنتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِّنْهُم مَّعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِن وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُم مَّيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِن كَانَ بِكُمْ أَذًى مِّن مَّطَرٍ أَوْ كُنتُم مَّرْضَىٰ أَن تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا﴿١٠٢﴾
و وقتی در میان آنها بودی نماز را برایشان بپا دار و باید گروهی ازآنها با تو (نماز) بپا دارند و باید (گروهی دیگراز آنان) سلاح هایشان را بر گیرند تا وقتی به سجده میروند مراقب پشت سر شما باشند و سپس بیایند گروهی دیگر که نماز نگذارده اند و با تو نماز بگذارند و باید آمادگی هایشان و اسلحه هایشان را برگیرند . کسانی که کافرند دوست دارند از سلاح هایتان و توشه هایتان غافل شوید تا بر شما تجاوز کنند تجاوزی به یکباره پس مشکلی بر شما نیست اگر برایتان اذیتی از باران باشد یا مریض باشید که سلاح هایتان را زمین بگذارید ولی آمادگی خود را حفظ کنید البته خدا برای کافران عذابی خوار کننده را آماده کرده ﴿۱۰۲﴾
فَإِذَا قَضَيْتُمُ الصَّلَاةَ فَاذْكُرُوا اللَّـهَ قِيَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِكُمْ ۚ فَإِذَا اطْمَأْنَنتُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ ۚ إِنَّ الصَّلَاةَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا ﴿١٠٣﴾
سپس وقتی نماز را گذراندید پس خدا را ایستاده و نشسته و بر پهلوهایتان یاد کنید تا وقتی که به جای مطمئنی رسیدید نماز را به پا دارید که نماز بر مومنان نوشته ایست وقت شده (دراوقات معین) ﴿۱۰۳﴾
وَلَا تَهِنُوا فِي ابْتِغَاءِ الْقَوْمِ ۖ إِن تَكُونُوا تَأْلَمُونَ فَإِنَّهُمْ يَأْلَمُونَ كَمَا تَأْلَمُونَ ۖ وَتَرْجُونَ مِنَ اللَّـهِ مَا لَا يَرْجُونَ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١٠٤﴾
و در تعقیب کردن آن قوم (دشمن) سست نشوید اگر به شما رنجی میرسد پس به آنها هم رنجی میرسد همانگونه که به شما رنجی میرسد و در حالی که شما از خدا امید دارید آنچه را آنها امید ندارند و خدا دانای حکیم است ﴿۱۰۴﴾
إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ لِتَحْكُمَ بَيْنَ النَّاسِ بِمَا أَرَاكَ اللَّـهُ ۚ وَلَا تَكُن لِّلْخَائِنِينَ خَصِيمًا ﴿١٠٥﴾
به یقین ما به سوی تو کتاب را به حق فرستادیم تا بین مردم حکم کنی بدان چه که خدا به تو نشان داد و برای خیانت کاران دشمنی کننده ای نباش ﴿۱۰۵﴾
وَاسْتَغْفِرِ اللَّـهَ ۖ إِنَّ اللَّـهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٠٦﴾
و از خدا آمرزش بخواه البته خدا آمرزنده مهربان است ﴿۱۰۶﴾
وَلَا تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ ۚ إِنَّ اللَّـهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا﴿١٠٧﴾
و با کسانی که به خودشان خیانت میکنند مجادله نکن قطعاً خدا دوست ندارد کسی را که خیانت کاری گناه کار است ﴿۱۰۷﴾
يَسْتَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَلَا يَسْتَخْفُونَ مِنَ اللَّـهِ وَهُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرْضَىٰ مِنَ الْقَوْلِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِمَا يَعْمَلُونَ مُحِيطًا﴿١٠٨﴾
آنها میخواهند از مردم مخفی کنند ولی نمیخواهند از خدا پنهان کنند و او با آنهاست وقتی که شبانه سخن چینی میکنند آنچه را که از گفتارشان راضی نیست و خدا بدان چه میکنند محیط است ﴿۱۰۸﴾
هَا أَنتُمْ هَـٰؤُلَاءِ جَادَلْتُمْ عَنْهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَادِلُ اللَّـهَ عَنْهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيْهِمْ وَكِيلًا﴿١٠٩﴾
حالا شما اینهایی هستید در زندگی دنیا از آنها دفاع کردید اما چه کسی ازآنها در مقابل خدا در روز قیامت دفاع میکند یا چه کسی وکیل آنان است ﴿۱۰۹﴾
وَمَن يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّـهَ يَجِدِ اللَّـهَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١١٠﴾
و هرکس عمل بد کند یا بر خودش ستم کند سپس از خدا طلب آمرزش کند. خدا را آمرزنده ای مهربان میابد ﴿۱۱۰﴾
وَمَن يَكْسِبْ إِثْمًا فَإِنَّمَا يَكْسِبُهُ عَلَىٰ نَفْسِهِ ۚوَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١١١﴾
و هرکس گناهی را کسب کند پس حتماً آن را برای نفس خودش کسب کرده و خدا دانایی با حکمت است ﴿۱۱۱﴾
وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا ﴿١١٢﴾
و هر کس خطایی کسب کند یا گناهی مرتکب شود سپس آن را به کسی که بی گناه است نسبت بدهد البته که بر خودش تهمتی و گناهی روشن حمل کرده ﴿۱۱۲﴾
وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكَ وَرَحْمَتُهُ لَهَمَّت طَّائِفَةٌ مِّنْهُمْ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنفُسَهُمْ ۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيْءٍ ۚ وَأَنزَلَ اللَّـهُ عَلَيْكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمْ تَكُن تَعْلَمُ ۚ وَكَانَ فَضْلُ اللَّـهِ عَلَيْكَ عَظِيمًا﴿١١٣﴾
و اگر نعمت خدا و رحمتش بر تو نبود حتماً گروهی از آنها تلاش میکردند که تو را گمراهت کنند و گمراه نمی کنند مگر خودشان را و نمی توانند به تو از چیزی ضرر برسانند و خدا بر تو کتاب و حکمت را فرستاد و به تو آموخت آنچه را نمی دانستی و نعمت خدا بر تو بزرگ بوده است ﴿۱۱۳﴾
لَّا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ ۚ وَمَن يَفْعَلْ ذَٰلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّـهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿١١٤﴾
در بسیاری از نجواهایشان خیری نیست مگر آن کس که به صدقه ای یا کار خوبی یا اصلاح ( صلح ) میان مردم امر میکند و هر کس که آن را برای جست و جوی رضای خدا انجام دهد پس به زودی پاداشی بزرگ می دهیمش ﴿۱۱۴﴾
وَمَن يُشَاقِقِ الرَّسُولَ مِن بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُ الْهُدَىٰ وَيَتَّبِعْ غَيْرَ سَبِيلِ الْمُؤْمِنِينَ نُوَلِّهِ مَا تَوَلَّىٰ وَنُصْلِهِ جَهَنَّمَ ۖ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿١١٥﴾
و هر کس بارسول مخالفت کند بعد از آنکه هدایت برایش روشن گردد و غیر از راه مومنین را پیروی کند. به آنچه دوست دارد می رسانیمش سپس جهنم را به او می چشانیم و بد بازگشت گاهی است ﴿۱۱۵﴾
إِنَّ اللَّـهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ۚ وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّـهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١١٦﴾
و یقین بدانید که خدا نمی آمرزد که به او شرک ورزیده شود ( کسی را همتای خدا قرار دهیم ) و غیر از آن را برای هر کس که میخواهد می آمرزد و هرکس که برای خدا شریک قائل شود البته که گمراه شده است گمراهی دوری﴿۱۱۶﴾
إِن يَدْعُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا إِنَاثًا وَإِن يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطَانًا مَّرِيدًا ﴿١١٧﴾
آنها نمی خوانند ( دعا نمی کنند ) به غیر از او (خدا) مگر مونث هایی را و نمی خوانند مگر شیطانی متمرد را﴿۱۱۷﴾
لَّعَنَهُ اللَّـهُ ۘ وَقَالَ لَأَتَّخِذَنَّ مِنْ عِبَادِكَ نَصِيبًا مَّفْرُوضًا ﴿١١٨﴾
خدا او را لعنت کرد و گفت حتماً از بندگان تو سهم معین شده را میگیرم﴿۱۱۸﴾
وَلَأُضِلَّنَّهُمْ وَلَأُمَنِّيَنَّهُمْ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُبَتِّكُنَّ آذَانَ الْأَنْعَامِ وَلَآمُرَنَّهُمْ فَلَيُغَيِّرُنَّ خَلْقَ اللَّـهِ ۚ وَمَن يَتَّخِذِ الشَّيْطَانَ وَلِيًّا مِّن دُونِ اللَّـهِ فَقَدْ خَسِرَ خُسْرَانًا مُّبِينًا﴿١١٩﴾
و گمراهشان میکنم و آنها را در آرزو می افکنم و به آنها دستور می دهم که گوش های حیوانات را بشکافند و به آنها دستور میدهم تا خلق خدا را تغییر دهند و هرکس که به غیر از خداوند شیطان را به سرپرستی خود بگیرد البته زیان کرده است زیانی آشکار﴿۱۱۹﴾
يَعِدُهُمْ وَيُمَنِّيهِمْ ۖ وَمَا يَعِدُهُمُ الشَّيْطَانُ إِلَّا غُرُورًا﴿١٢٠﴾
به آنها وعده می دهد و در آرزو هایشان می اندازد و شیطان به آنها وعده نمی دهد مگر به فریب ﴿۱۲۰﴾
أُولَـٰئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَلَا يَجِدُونَ عَنْهَا مَحِيصًا﴿١٢١﴾
جایگاه آنها جهنم است و از آن راه فراری را پیدا نمی کنند ﴿۱۲۱﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ اللَّـهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّـهِ قِيلًا ﴿١٢٢﴾
و کسانی که ایمان آوردند و عمل شایسته کردند بزودی آنان را در باغهایی داخل میکنیم که از زیر آنها رود هایی جاریست در آن برای همیشه اقامت می گزینند . وعده خدا حق است و راست گو تر از خدا درگفتار کیست؟ ﴿۱۲۲﴾
لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللَّـهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿١٢٣﴾
به دلخواه و آرزوی شما نیست و نه بدلخواه اهل کتاب هر کس که عمل بدی کند به آن جزا داده می شود و غیر از خدا برای خودش نه ولیی و نه یاوری پیدا نخواهد کرد ﴿۱۲۳﴾
وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَـٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا ﴿١٢٤﴾
هرکس از شایسته ها عمل میکند خواه مرد باشد یا زن در حالی که مومن باشد آنها داخل بهشت میشوند و به اندازه سوراخ ریزی ستم نمی شوند ﴿۱۲۴﴾
وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّـهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّـهُ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا﴿١٢٥﴾
و چه کسی دینش بهتر از کسی است که رویش را به سوی خدا تسلیم کرده در حالی که نیکو کاری میکند و از آئین ابراهیم یکتا پرست پیروی میکند و خدا ابراهیم را دوستی صمیمی گرفت ﴿۱۲۵﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا ﴿١٢٦﴾
و آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است مخصوص خداست و خدا به هر چیزی محیط (یا مسلط ) است﴿۱۲۶﴾
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاءِ ۖ قُلِ اللَّـهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاءِ اللَّاتِي لَا تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُوا لِلْيَتَامَىٰ بِالْقِسْطِ ۚ وَمَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِهِ عَلِيمًا﴿١٢٧﴾
و از تو در باره زنها فتوا میخواهند ( نظرمیخواهند) بگو خدا در باره آنها فتوا میدهد ( نظر میدهد ) و آنچه بر شما خوانده شد دربارۀ زنهای یتیمی که آنچه را که برای آنان نوشته شده به آنها نمی دهید و تمایل دارید که با آنها ازدواج کنید و با کودکان ضعیف و ناتوان بچه سال (هم تمايل به ازدواج با آنها را دارید) در حالیکه (به شما دستور داده شد) که برای یتیمان به عدالت قیام کنید و هر کار خیری بکنید قطعاً خدا به آن آگاه است*{ ازدواج با کودکان ممنوع
وَابْتَلُواْ الْيَتَامَى حَتَّىَ إِذَا بَلَغُواْ النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْداً فَادْفَعُواْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَأْكُلُوهَا إِسْرَافاً وَبِدَاراً أَن يَكْبَرُواْ وَمَن كَانَ غَنِيّاً فَلْيَسْتَعْفِفْ وَمَن كَانَ فَقِيراً فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُواْ عَلَيْهِمْ وَكَفَى بِاللّهِ حَسِيباً [النساء :۶]
وَيَسْتَفْتُونَكَ فِي النِّسَاء قُلِ اللّهُ يُفْتِيكُمْ فِيهِنَّ وَمَا يُتْلَى عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ فِي يَتَامَى النِّسَاء الَّلاتِي لاَ تُؤْتُونَهُنَّ مَا كُتِبَ لَهُنَّ وَتَرْغَبُونَ أَن تَنكِحُوهُنَّ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الْوِلْدَانِ وَأَن تَقُومُواْ لِلْيَتَامَى بِالْقِسْطِ وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِهِ عَلِيماً [النساء :۱۲۷]
برای بررسی بیشتر اینجا کلیک کنید} ﴿۱۲۷﴾ وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا ۚ وَالصُّلْحُ خَيْرٌ ۗ وَأُحْضِرَتِ الْأَنفُسُ الشُّحَّ ۚ وَإِن تُحْسِنُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا﴿١٢٨﴾
و اگر زنی از نشوز شوهرش میترسد ( از سرکشی شوهرش) احساس خطر میکند یا از رویگردانی اش پس مشکلی بر آن دو نیست که با صلح میان خود را اصلاح کنند و صلح بهتر است نفوس را تنگ نظری فرا گرفته ( آماده شده بخل و تنگ نظری در جانهای مردم ) و اگر نیکو کاری کنید و رعایت کنید البته خدا به آنچه میکنید آگاه است ﴿۱۲۸﴾
وَلَن تَسْتَطِيعُوا أَن تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّسَاءِ وَلَوْ حَرَصْتُمْ ۖ فَلَا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوهَا كَالْمُعَلَّقَةِ ۚ وَإِن تُصْلِحُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا ﴿١٢٩﴾
و شما هرگز نمیتوانید که میان زنان به عدالت رفتار کنید اگر چه بر این کار حریص باشید پس میل نکنید ( منحرف نکنید ) علاقه مندی خود را به یک طرف و طرف دیگر را ( آن زن دیگر را ) بلاتکلیف ( سرگردان) رها سازید و اگر صلح کنید ( اصلاح کنید ) و رعایت کنید البته خدا آمرزنده و مهربان است*{ زدن زنها
الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلاَ تَبْغُواْ عَلَيْهِنَّ سَبِيلاً إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلِيّاً كَبِيراً [النساء : ۳۴]
برای بررسی بیشتر این مطلب و مطالب دیگر درمورد زنها اینجا کلیک کنید }﴿۱۲۹﴾ وَإِن يَتَفَرَّقَا يُغْنِ اللَّـهُ كُلًّا مِّن سَعَتِهِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ وَاسِعًا حَكِيمًا ﴿١٣٠﴾
و اگر ( آن زن و مرد ) تصمیم به جدایی گرفتند خدا هر کدامشان را از گشایشمندی خود بی نیاز میکند و خدا گشایشگری با حکمت است ﴿۱۳۰﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَلَقَدْ وَصَّيْنَا الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَإِيَّاكُمْ أَنِ اتَّقُوا اللَّـهَ ۚ وَإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ غَنِيًّا حَمِيدًا﴿١٣١﴾
و مخصوص خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به یقین به کسانی که قبل از شما به آنها کتاب داده شد وصیت کردیم و همچنین به شما که حدود خدا را رعایت کنید و اگر انکار کنید بدانید آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است برای خداست و خدا بی نیازی ستوده است ﴿۱۳۱﴾
وَلِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا﴿١٣٢﴾
و مخصوص خداست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و خدا اگر وکیل باشد کافی است﴿۱۳۲﴾
إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآخَرِينَ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ قَدِيرًا﴿١٣٣﴾
ای مردم اگر (خدا) بخواهد شما را می برد و کسان دیگری را می آورد و خداوند بر آن کار تواناست﴿۱۳۳﴾
مَّن كَانَ يُرِيدُ ثَوَابَ الدُّنْيَا فَعِندَ اللَّـهِ ثَوَابُ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ سَمِيعًا بَصِيرًا﴿١٣٤﴾
هر کس که ثواب دنیا را میخواهد پس ثواب دنیا و آخرت پیش خداست و خدا شنونده بیناست﴿۱۳۴﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاءَ لِلَّـهِ وَلَوْ عَلَىٰ أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ ۚ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيرًا فَاللَّـهُ أَوْلَىٰ بِهِمَا ۖ فَلَا تَتَّبِعُوا الْهَوَىٰ أَن تَعْدِلُوا ۚ وَإِن تَلْوُوا أَوْ تُعْرِضُوا فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿١٣٥﴾
ای کسانی که ایمان دارید قیام کنندگان بر دادگری باشید شاهدانی برای خدا اگر چه بر علیه خودتان باشد یا (علیه) پدر و مادر و نزدیکانتان باشد اگر بی نیاز یا فقیر باشند پس خداوند سرپرست آن دو است و پیروی هوا و هوس خود را نکنید که از حقیقت عدول کنید و اگر سرپیچی کنید یا روی بگردانید البته خدا به آنچه میکنید آگاه است﴿۱۳۵﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا آمِنُوا بِاللَّـهِ وَرَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي نَزَّلَ عَلَىٰ رَسُولِهِ وَالْكِتَابِ الَّذِي أَنزَلَ مِن قَبْلُ ۚ وَمَن يَكْفُرْ بِاللَّـهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٣٦﴾
ای کسانی که باور دارید به خدا و رسولش ایمان بیاورید و کتابی که بر رسولش نازل کرد و کتابی که از قبل نازل کرده و هرکس بخدا و ملائکه اش و کتابهایش و رسولانش و روز آخر کافر شود حتماً گمراه شده است گمراهی دور﴿۱۳۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْرًا لَّمْ يَكُنِ اللَّـهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلًا ﴿١٣٧﴾
قطعاً کسانی که ایمان آوردند سپس کافر شده اند سپس ایمان آوردند سپس کافر شدند (مرتد شدند) سپس کفررا افزایش دادند خدا آنها را نمی آمرزد و آنها را به راهی هدایت نمی کند﴿۱۳۷﴾
بَشِّرِ الْمُنَافِقِينَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿١٣٨﴾
به منافقان خبر بده به آنکه برای آنها عذابی دردناک است﴿۱۳۸﴾
الَّذِينَ يَتَّخِذُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَيَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّةَ فَإِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّـهِ جَمِيعًا﴿١٣٩﴾
کسانی که کافران را دوستان و نزدیکانی غیر از مومنان میگیرند آیا عزت و سربلندی را نزد آنان می جویند البته عزت و سربلندی همه اش مخصوص خداست ﴿۱۳۹﴾
وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِي الْكِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّـهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ ۚإِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّـهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا ﴿١٤٠﴾
و قطعاً بر شما در کتاب نازل کرد که وقتی (در مجلسی) شنیدید به آیات خدا کفر ورزیده می شود وآن (آیات) مسخره می شود پس با آنها ننشینید تا وقتی که در سخنی غیر از آن وارد شوند که ( اگر با آنها بنشینید ) مطمئن باشید که در آن هنگام مثل آنان هستید به یقین خدا جمع کننده همۀ منافقین و کافرین در جهنم است﴿۱۴۰﴾
الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللَّـهِ قَالُوا أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ ۚ فَاللَّـهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۗ وَلَن يَجْعَلَ اللَّـهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا ﴿١٤١﴾
کسانی که برای شما انتظار می کشند پس اگر برای شما از جانب خدا پیروزی باشد میگویند آیا ما با شما نبودیم ؟ و اگر برای کافران بهره ای باشد می گویند آیا از شما مراقبت نکردیم ؟ و شما را از مومنین دور نکردیم و خدا در روز قیامت میان شما حکم میکند و هرگز برای کافران راهی را بر مومنان قرار نمی دهد ﴿۱۴۱﴾
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ يُخَادِعُونَ اللَّـهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُوا إِلَى الصَّلَاةِ قَامُوا كُسَالَىٰ يُرَاءُونَ النَّاسَ وَلَا يَذْكُرُونَ اللَّـهَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٤٢﴾
به یقین منافقان با خدا فریب کاری میکنند و او (خدا) فریب دهنده ایشان است و وقتی که به سوی نماز قیام میکنند با کسالت قیام میکنند وبا مردم ریا ( خود نمایی ) میکنند و جز اندکی یاد خدا نمیکنند ﴿۱۴۲﴾
مُّذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذَٰلِكَ لَا إِلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ وَلَا إِلَىٰ هَـٰؤُلَاءِ ۚ وَمَن يُضْلِلِ اللَّـهُ فَلَن تَجِدَ لَهُ سَبِيلًا ﴿١٤٣﴾
میان آن سرگردانند نه به سوی اینها هستند ونه به سوی آنها و هرکس را که خدا گمراه کند هرگز برایش راهی پیدا نمیکنی﴿۱۴۳﴾
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِينَ ۚ أَتُرِيدُونَ أَن تَجْعَلُوا لِلَّـهِ عَلَيْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِينًا﴿١٤٤﴾
ای کسانی که ایمان آورده اید کافران را غیر از مومنان به عنوان سرپرستانی نگیرید آیا میخواهید برای خودتان از جانب خدا توانایی ( دلیلی ) روشن قرار دهید ﴿۱۴۴﴾
إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَن تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرًا ﴿١٤٥﴾
قطعاً منافقین در انتهای پستی (پایین ترین درجه) از آتش هستند و هرگز برایشان یاوری پیدا نمیکنی ﴿۱۴۵﴾
إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّـهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّـهِ فَأُولَـٰئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖوَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّـهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا﴿١٤٦﴾
مگر کسانی که توبه کردند و اصلاح کردند و به خدا پناهنده شدند و دینشان را برای خدا خالص کردند پس آنها با مومنین هستند و به زودی خدا به مومنین پاداشی بزرگ میدهد ﴿۱۴۶﴾
مَّا يَفْعَلُ اللَّـهُ بِعَذَابِكُمْ إِن شَكَرْتُمْ وَآمَنتُمْ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ شَاكِرًا عَلِيمًا ﴿١٤٧﴾
ا گر ایمان بیاورید و شکر کنید خدا شما را عذاب نمیکند و خدا ستودنده ی داناست ﴿۱۴۷﴾
لَّا يُحِبُّ اللَّـهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ سَمِيعًا عَلِيمًا ﴿١٤٨﴾
خدا بلند حرف زدن به سخنان بد را دوست ندارد مگر کسی که به او ستم شده باشد و خدا شنوای داناست *{لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعاً عَلِيماً [النساء :۱۴۸] بعضی از دوستان این آیه را دستمایه ای برای توهین و فحاشی کردن در مقابل کافران و ناباوران که به آنها توهین و فحاشی میکنند قرار داده و توهین و فحاشی را جایز میدانند در حالیکه این صحیح نیست آیات متعددی وجود دارد که فحاشی و توهین را نهی میکند .
وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ [الأنعام : ۱۰۸]
مسخره کردن و دادن لقبها ی بد در قرآن نهی شده
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا يَسْخَرْ قَومٌ مِّن قَوْمٍ عَسَى أَن يَكُونُوا خَيْراً مِّنْهُمْ وَلَا نِسَاء مِّن نِّسَاء عَسَى أَن يَكُنَّ خَيْراً مِّنْهُنَّ وَلَا تَلْمِزُوا أَنفُسَكُمْ وَلَا تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْإِيمَانِ وَمَن لَّمْ يَتُبْ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الظَّالِمُونَ [الحجرات : ۱۱]
هرزه زبانی و هتاکی در قرآن نهی شده
وَيْلٌ لِّكُلِّ هُمَزَةٍ لُّمَزَةٍ [الهُمَزَة : ۱]
قرآن مومنان را از کارها و سخنان لغو نهی میکند
وَالَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ [المؤمنون :۳]
در مقابل اینها قرآن مارا به نیکی در گفتار و سخن گفتن استوار و متین و محکم و متقن دعوت میکند
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلاً سَدِيداً [الأحزاب : ۷۰]
ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ [النحل : ۱۲۵]
وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَاماً [الفرقان : ۷۲]
اما این آیه قرآن چگونه توجیه میشود و معنی آن چیست در مقابل ستمگری که آشکارا ستم میکند و از حدود خدا تجاوز میکند اَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعاً عَلِيماً [النساء : ۱۴۸] جهر بسوئ یعنی آشکارا بد بودن ستمگر را اعلان کردن و گناه او را بطور علنی برای شناسایی گفتن غیبت در قرآن بسیار بد است و قرآن میگوید : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا كَثِيراً مِّنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَلَا تَجَسَّسُوا وَلَا يَغْتَب بَّعْضُكُم بَعْضاً أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَن يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِيمٌ [الحجرات : ۱۲]
اما افشای اعمال کسی که تظاهر به ستمگری میکند و حیا نمیکند بلا اشکال است و سخن گفتن و بد گویی در مورداعمال و رفتار انسان متجاوز و ستمگر ی مانند فرعون که بطور علنی فساد و تباهی میکند و آدم میکشد دیگر غیبت نیست و در جهت اصلاح رفتار فردی درجامعه است البته در این مورد هم باز جایز نیست که حتی به فرعون هم فحاشی کرد و باید مراقب حدود خدا بود}
إِن تُبْدُوا خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُوا عَن سُوءٍ فَإِنَّ اللَّـهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا ﴿١٤٩﴾
اگر خیری را آشکار کنید یا مخفی اش گردانید یا بدی را عفو کنید بدانید که خدا عفو کننده ای تواناست ﴿۱۴۹﴾
إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ وَيُرِيدُونَ أَن يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّـهِ وَرُسُلِهِ وَيَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَنَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَيُرِيدُونَ أَن يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَٰلِكَ سَبِيلًا﴿١٥٠﴾
قطعاً کسانی که به خدا و رسولانش نا باورند و میخواهند که بین خدا و رسولانش فرق بگذارند و میگویند به بعضی ایمان می آوریم و به بعضی کافر می شویم و میخواهند بین آن راهی را بگیرند ﴿۱۵۰﴾
أُولَـٰئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُّهِينًا ﴿١٥١﴾
آنها کسانی هستند که به حقیقت کافرند و برای کافران عذابی خوارکننده آماده کردیم ﴿۱۵۱﴾
وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِّنْهُمْ أُولَـٰئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَكَانَ اللَّـهُ غَفُورًا رَّحِيمًا﴿١٥٢﴾
و کسانی که به خدا و رسولانش ایمان آورده اند و بین هیچ یک از آنان (رسولان) فرقی نگذاشتند بزودی به آنها پاداششان را می دهد و خدا آمرزنده ای مهربان است ﴿۱۵۲﴾
يَسْأَلُكَ أَهْلُ الْكِتَابِ أَن تُنَزِّلَ عَلَيْهِمْ كِتَابًا مِّنَ السَّمَاءِ ۚفَقَدْ سَأَلُوا مُوسَىٰ أَكْبَرَ مِن ذَٰلِكَ فَقَالُوا أَرِنَا اللَّـهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ بِظُلْمِهِمْ ۚ ثُمَّ اتَّخَذُوا الْعِجْلَ مِن بَعْدِ مَا جَاءَتْهُمُ الْبَيِّنَاتُ فَعَفَوْنَا عَن ذَٰلِكَ ۚ وَآتَيْنَا مُوسَىٰ سُلْطَانًا مُّبِينًا﴿١٥٣﴾
اهل کتاب از تو در خواست میکنند که کتابی را از آسمان برای آنها پایین آوری مطمئن باش که از موسی بزرگ تر از آن را خواستند و گفتند خدا را به ما نشان بده دیدن رو در رو و بخاطر ظلمشان گرفتار صاعقه شدند سپس بر گرفتند (انتخاب کردند) گوساله را بعد از آنکه برای آنها روشنگری ها آمد سپس از آن (خطا) عفو کردیم و به موسی تسلطی کامل دادیم ﴿۱۵۳﴾
وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِيثَاقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمُ ادْخُلُوا الْبَابَ سُجَّدًا وَقُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُوا فِي السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُم مِّيثَاقًا غَلِيظًا﴿١٥٤﴾
و کوه طور را بخاطر پیمانشان ( محکم شدن پیمانشان ) برافراشتیم و به آنها گفتیم از در سجده کنان وارد شوید و به آنها گفتیم که در روز شنبه از حریم تجاوز نکنید و از آنها پیمانی سخت گرفتیم ﴿۱۵۴﴾
فَبِمَا نَقْضِهِم مِّيثَاقَهُمْ وَكُفْرِهِم بِآيَاتِ اللَّـهِ وَقَتْلِهِمُ الْأَنبِيَاءَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَقَوْلِهِمْ قُلُوبُنَا غُلْفٌ ۚ بَلْ طَبَعَ اللَّـهُ عَلَيْهَا بِكُفْرِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿١٥٥﴾
سپس بخاطر شکستن پیمانشان و انکار آنها به آیات خدا و (بخاطر) کشتن پیامبران به ناحق و (بخاطر) سخنانشان که (میگفتند) قلب های ما در غلاف (پوشش) است البته بدلیل کفرشان خدا بر آن (قلبها) مهر زده است و غیراز تعداد کمی از آنها ایمان نمی آورند ﴿۱۵۵﴾
وَبِكُفْرِهِمْ وَقَوْلِهِمْ عَلَىٰ مَرْيَمَ بُهْتَانًا عَظِيمًا﴿١٥٦﴾
بدلیل کفرشان و سخنشان که تهمتی بزرگ بر مریم زدند ﴿۱۵۶﴾
وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّـهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَـٰكِن شُبِّهَ لَهُمْ ۚ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِّنْهُ ۚ مَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ ۚ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا﴿١٥٧﴾
و بدلیل سخنشان که گفتند ما مسیح عیسی پسر مریم رسول خدا را کشته ایم در حالی که او را نکشتند و او را به صلیب نکشیدند ولیکن برای آنها شبهه شد و البته کسانی که در آن اختلاف کردند در مورد آن شک دارند در حالی که هیچ دانش و آگاهی در مورد آن ندارند غیر از پیروی کردن از حدس و گمان در حالی که یقیناً او را نکشتند ﴿۱۵۷﴾
بَل رَّفَعَهُ اللَّـهُ إِلَيْهِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا﴿١٥٨﴾
بلکه خدا او را بسوی خودش بالا برد و خدا عزتمندی حکیم است ﴿۱۵۸﴾
وَإِن مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ إِلَّا لَيُؤْمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكُونُ عَلَيْهِمْ شَهِيدًا ﴿١٥٩﴾
و در زمره اهل کتاب نیست مگر کسی که قبل از مرگش به او ایمان آورد و در روز قیامت بر آنها شاهد خواهد بود ﴿۱۵۹﴾
فَبِظُلْمٍ مِّنَ الَّذِينَ هَادُوا حَرَّمْنَا عَلَيْهِمْ طَيِّبَاتٍ أُحِلَّتْ لَهُمْ وَبِصَدِّهِمْ عَن سَبِيلِ اللَّـهِ كَثِيرًا﴿١٦٠﴾
و بخاطر ظلمی از سوی کسانی که یهودی شدند بر آنان حرام کردیم پاکیزه هایی را که برایشان حلال شده بود وبخاطر اینکه بسیاری را از راه خداوند باز می داشتند ﴿۱۶۰﴾
وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ ۚ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا﴿١٦١﴾
و بخاطر ربا گرفتنشان و در حالی که از آن نهی شده بودند و بدلیل انکه اموال مردم را به باطل میخوردند و برای کافران از آنها عذابی دردناک است ﴿۱۶۱﴾
لَّـٰكِنِ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ مِنْهُمْ وَالْمُؤْمِنُونَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ ۚ وَالْمُقِيمِينَ الصَّلَاةَ ۚ وَالْمُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالْمُؤْمِنُونَ بِاللَّـهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ أُولَـٰئِكَ سَنُؤْتِيهِمْ أَجْرًا عَظِيمًا﴿١٦٢﴾
لیکن ثابت قدمان آنها در علم و دانش و مومنان ایمان می آورند به آنچه بسوی تو نازل شد و به آنچه قبل از تو نازل شد و بپا دارندگان نماز و پرداخت کنندگان زکات و ایمان آورندگان به خدا و روز آخر آنها هستند که بزودی پاداشی بزرگ به آنها میدهیم ﴿۱۶۲﴾
إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَىٰ نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ ۚوَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْمَاعِيلَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ وَالْأَسْبَاطِ وَعِيسَىٰ وَأَيُّوبَ وَيُونُسَ وَهَارُونَ وَسُلَيْمَانَ ۚ وَآتَيْنَا دَاوُودَ زَبُورًا﴿١٦٣﴾
البته ما به سوی تو وحی کردیم همانطوری که بسوی نوح و پیامبران بعد از اووحی کردیم و به ابراهیم و اسماعیل و اسحاق ویعقوب و اسباط و عیسی و ایوب و یونس و هارون و سلیمان وحی کردیم و به داوود زبور را دادیم ﴿۱۶۳﴾
وَرُسُلًا قَدْ قَصَصْنَاهُمْ عَلَيْكَ مِن قَبْلُ وَرُسُلًا لَّمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَيْكَ ۚ وَكَلَّمَ اللَّـهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا ﴿١٦٤﴾
و رسولانی که قصه های آنها را برایت گفتیم و رسولانی که داستانهایشان را برایت نگفتیم و خدا با موسی سخن گفت نوعی از سخن گفتن ﴿۱۶۴﴾
رُّسُلًا مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلَّا يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّـهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿١٦٥﴾
رسولانی بشارت دهنده و هشدار دهنده تا بعد از رسولان برای مردم دلیلی و دست آویزی در مقابل خدا نباشد و خدا عزتمندی حکیم است ﴿۱۶۵﴾
لَّـٰكِنِ اللَّـهُ يَشْهَدُ بِمَا أَنزَلَ إِلَيْكَ ۖ أَنزَلَهُ بِعِلْمِهِ ۖ وَالْمَلَائِكَةُ يَشْهَدُونَ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا ﴿١٦٦﴾
لیکن خدا شهادت میدهد بدان چه که بسوی تو فرستاده شد آن را با دانش خود فرستاد و ملائکه هم شهادت میدهند و شهادت خداوند کافیست﴿۱۶۶﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوا عَن سَبِيلِ اللَّـهِ قَدْ ضَلُّوا ضَلَالًا بَعِيدًا ﴿١٦٧﴾
به یقین کسانی که کافر شدند و از راه خدا جلوگیری کردند قطعاً گمراه شدند گمراهی دور ﴿۱۶۷﴾
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَظَلَمُوا لَمْ يَكُنِ اللَّـهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ طَرِيقًا﴿١٦٨﴾
قطعاً کسانی که کافر شدند و ظلم کردند خدا آنها را نمی آمرزد و آنها را در راه هدایت نمی کند ﴿۱۶۸﴾
إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۚ وَكَانَ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّـهِ يَسِيرًا ﴿١٦٩﴾
مگر به راه جهنم که در آن برای همیشه اقامت می گزینند و آن کار بر خدا آسان است ﴿۱۶۹﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِن رَّبِّكُمْ فَآمِنُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚوَإِن تَكْفُرُوا فَإِنَّ لِلَّـهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّـهُ عَلِيمًا حَكِيمًا﴿١٧٠﴾
ای مردم مطمئن باشید که از جانب پروردگارتان رسولی به حق برایتان آمد پس اگر ایمان بیاورید برای شما بهتر است و اگر کافر شوید . بدانید آنچه در آسمانها و زمین است مخصوص خداست و خدا دانای حکیم است ﴿۱۷۰﴾
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَا تَغْلُوا فِي دِينِكُمْ وَلَا تَقُولُوا عَلَى اللَّـهِ إِلَّا الْحَقَّ ۚ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللَّـهِ وَكَلِمَتُهُ أَلْقَاهَا إِلَىٰ مَرْيَمَ وَرُوحٌ مِّنْهُ ۖ فَآمِنُوا بِاللَّـهِ وَرُسُلِهِ ۖ وَلَا تَقُولُوا ثَلَاثَةٌ ۚانتَهُوا خَيْرًا لَّكُمْ ۚ إِنَّمَا اللَّـهُ إِلَـٰهٌ وَاحِدٌ ۖ سُبْحَانَهُ أَن يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ ۘ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۗ وَكَفَىٰ بِاللَّـهِ وَكِيلًا﴿١٧١﴾
ای اهل کتاب در دینتان غلوّ نکنید ( زیاده روی نکنید ) و بر خدا جز حق را
نگوئید (سخن خدا را تحریف نکنید) و مطمئن باشید که مسیح عیسی پسر مریم فقط رسول
خداست و کلمه ی او که آن را بسوی مریم افکند و روحی از جانب او (که بسوی مریم
فرستاده شد) پس به خدا و رسولانش ایمان بیاورید و نگوئید سه تا . اگر دست بردارید
برای شما بهتر است غیر از این نیست که خدا خدایی واحد است او منزه است که برایش
فرزندی باشد آنچه در آسمان ها و آنچه در زمین است برای اوست و کافیست که خدا وکیل
باشد ﴿۱۷۱﴾
لَّن يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبْدًا لِّلَّـهِ وَلَا الْمَلَائِكَةُ الْمُقَرَّبُونَ ۚ وَمَن يَسْتَنكِفْ عَنْ عِبَادَتِهِ وَيَسْتَكْبِرْ فَسَيَحْشُرُهُمْ إِلَيْهِ جَمِيعًا﴿١٧٢﴾هرگز مسیح امتناع نمی کند که بنده ای برای خدا باشد و ملائکه ی مقربین هم همینطور انکار نمی کنند که بنده خدا هستند و هر کس از بندگی او انکار و امتناع کند و طلب بزرگی جوید پس بزودی آنها را بسوی خود جمع میکند ﴿۱۷۲﴾
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَيُوَفِّيهِمْ أُجُورَهُمْ وَيَزِيدُهُم مِّن فَضْلِهِ ۖ وَأَمَّا الَّذِينَ اسْتَنكَفُوا وَاسْتَكْبَرُوا فَيُعَذِّبُهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا وَلَا يَجِدُونَ لَهُم مِّن دُونِ اللَّـهِ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿١٧٣﴾
سپس کسانی را که ایمان آوردند و عمل نیکو انجام دادند پاداششان را به تمام به آنها میدهد و به آنها از نعمت اش نعمت میدهد و اما کسانی که امتناع کردند و ادعای بزرگی کردند بزودی عذابشان میکند عذابی دردناک و برای خودشان غیر از خدا ولی ( سرپرستی ) و نه یاوری را پیدا نمیکنند ﴿۱۷۳﴾
يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُم بُرْهَانٌ مِّن رَّبِّكُمْ وَأَنزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُّبِينًا﴿١٧٤﴾
ای مردم البته برای شما دلیلی از جانب پروردگارتان آمد و بسوی شما نوری روشنگر را نازل کردیم ﴿۱۷۴﴾
فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّـهِ وَاعْتَصَمُوا بِهِ فَسَيُدْخِلُهُمْ فِي رَحْمَةٍ مِّنْهُ وَفَضْلٍ وَيَهْدِيهِمْ إِلَيْهِ صِرَاطًا مُّسْتَقِيمًا ﴿١٧٥﴾
سپس کسانی که به خدا ایمان آوردند و بسوی او پناه بردند بزودی آنها را در رحمت و نعمتی از خود داخل میکند و آنها را بسوی راهی راست هدایت میکند ﴿۱۷۵﴾
يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّـهُ يُفْتِيكُمْ فِي الْكَلَالَةِ ۚ إِنِ امْرُؤٌ هَلَكَ لَيْسَ لَهُ وَلَدٌ وَلَهُ أُخْتٌ فَلَهَا نِصْفُ مَا تَرَكَ ۚ وَهُوَ يَرِثُهَا إِن لَّمْ يَكُن لَّهَا وَلَدٌ ۚفَإِن كَانَتَا اثْنَتَيْنِ فَلَهُمَا الثُّلُثَانِ مِمَّا تَرَكَ ۚ وَإِن كَانُوا إِخْوَةً رِّجَالًا وَنِسَاءً فَلِلذَّكَرِ مِثْلُ حَظِّ الْأُنثَيَيْنِ ۗ يُبَيِّنُ اللَّـهُ لَكُمْ أَن تَضِلُّوا ۗوَاللَّـهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿١٧٦﴾
از تو نظر میخواهند بگو خدا به شما درباره ی کلاله نظر میدهد اگر مردی بمیرد که فرزندی نداشته باشد و برای او خواهری باشد برای خواهراش نصف آنچه را به ارث گذاشته خواهد بود و آن مرد از آن زن ارث میبرد اگر آن زن فرزندی نداشت ولی اگر دو نفر زن باشند برای هرکدام از آندو دو ثلث است از آنچه به ارث گذاشته شده و اگر برادران یا خواهرانی مردانی و زنانی باشند پس برای مرد مانند سهم دو زن است خدا برای شما بیان میکند که گمراه نشوید و خدا به هر چیزی داناست ﴿۱۷۶﴾
بنده خدا ۱۳۸۸/۱۱/۱۷
سوال: سوره نسا ایه ۳۴ را چگونه ترجمه می کنید ؟
میگوید زنان سرکش را بزنید
ج:با ذکر ایه وبا توجه به ایات قران میگوییم ضرب معانی گوناگونی دارد
وترجمه مترجمین را که به غلط ضرب را در اینجا به معنی زدن ترجمه کرده اند را غیر
توحیدی و مخالف با سیاق آیات میدانم زیرا در هیچ کجای قرآن برای اطاعت دیگری
از شما ویا از خدا امر به زدن نمیکند و ترجمه ضرب در این ایه به
معنی رها کردن یا صرف نظر کردن است
نسا ۳۴
الرجال قوامون على النساء بما فضل الله بعضهم على بعض و بما انفقوا من
اموالهم فالصالحات قانتات حافظات للغيب بما حفظ الله و اللاتي تخافون نشوزهن
فعظوهن و اهجروهن في المضاجع و اضربوهن فان اطعنكم فلا تبغوا عليهن سبيلا ان الله
كان عليا كبيرا (۳۴)
مردان، تکیه گاه زنانند بدانچه خدا بعضى از مردان را نسبت به
بعضى ديگراز مردان نعمت داده و بخاطر خرج هایی كه از اموالشان مى كنند.(تامین
مخارج زنان) و زنان شایسته، فروتنند،وانچه را باید محفوظ باشد، حفظ مى كنند. و (
آن دسته از زنان را كه از سركشى و نافرمانی اشان بيم داريد، پند و اندرز دهيد! (و
اگر مؤثر واقع نشد،) در بستر از آنها دورى نماييد! و جدایشان سازید و اگر از شما
پيروى كردند، راهى براى تعدى بر آنها نجوييد! قطعا" خداوند، بلندمرتبه و بزرگ
است. ۳۴
سوال : کلمه ضرب به معنی زدن است چطور می گوئید صرف
نظرکردن یا جدا کردن؟
ج :با استناد به ایات قران کریم وفرهنگ
لغت در زبان عرب که کلمه ضرب به معانی مختلف از جمله جدا کردن یا رها
کردن بکار میرود مثلا (ضرب الدهر بیننا=روزگار بین ما جدایی انداخت )یا(ضرب بینی و
بینه الایام = زمان بین من و او را جدا کرد)اما در قرآن هم ضرب به معانی
مختلف آمده از جمله صرف نظرکردن و جدا کردن در
زِِِِِِِِِِِیربخشی از این ایات را که ضرب معنی غیر از زدن دارد می اوریم
رعد ۱۷ ۱۳:۱۷
انزل من السماء ماء فسالت اودية بقدرها فاحتمل السيل زبدا رابيا و مما
يوقدون عليه في النار ابتغاء حلية او متاع زبد مثله كذلك
يضرب الله الحق و الباطل فاما الزبد فيذهب جفاء و اما ما ينفع الناس فيمكث
في الارض كذلك يضرب الله الامثال (۱۷)
خداوند از آسمان آبى فرستاد; و از هر دره و رودخانه اى به
اندازه آنها سيلابى جارى شد; سپس سيل بر روى خود كفى حمل كرد; و از آنچه (در كوره
ها،) براى به دست آوردن زينت آلات يا وسايل زندگى، آتش روى آن روشن مى كنند نيز كفهايى
مانند آن به وجود مى آيد -خداوند، حق و باطل را چنين جدا میکند اما كفها به بيرون پرتاب مى شوند، ولى آنچه به مردم سود مى
رساند ( آب يا فلز خالص ) در زمين مى ماند; خداوند اينچنين مثالها را بیان میکند (۱۷)
دقت در آیه فوق نشان میدهد که ترجمه های غلط که مترجمین با کپی کردن از
یکدیگر چگونه قران را تحریف کرده و از مفاهیم و معانی اصیل توحیدی فاصله گرفته
انددر این آیه ضرب دو بار تکرار شده که بار اول بمعنی جدا کردن حق از باطل است
وبار دوم بیان کردن مثال هاست
زخرف ۵ ۵/۴۳ا فنضرب
عنكم الذكر صفحا ان كنتم قوما مسرفين (۵)
آيا صرف نظر میکنیم از شما و در می گذریم از
ذكر ( قرآن) بخاطر اينكه قومى اسرافكاريد؟! (۵)
در این ایه ضرب به معنی صرفنظر کردن است یا باز داشتن است
نسا ۱۰۱... ۴:۱۰۱
و اذا ضربتم في الارض فليس عليكم جناح ان تقصروا من الصلاة ان خفتم ان يفتنكم الذين
كفروا ان الكافرين كانوا لكم عدوا مبينا (۱۰۱)
هنگامى كه سفر مى كنيد، گناهى بر شما نيست
كه نماز را كوتاه كنيد اگر از فتنه كافران بترسيد زيرا كافران براى شما دشمن
آشكارى هستند. (۱۰۱)
اینجا ضرب به معنی مسافرت است
کهف ۱۱... ۱۸:۱۱
فضربنا
على آذانهم في الكهف سنين عددا (۱۱)
و پوشاندیم بر گوشهایشان در غار بشمار سالها
داستان اصحاب کهف است که ضرب به معنی حجاب و پوشش است
طه ۷۷.. ۲۰:۷۷
و لقد اوحينا الى موسى ان اسر بعبادي فاضرب
لهم طريقا في البحر يبسا لا تخاف دركا و لا تخشى (۷۷)
وقطعا" به موسى وحى فرستاديم كه شبانه بنده هایم را با
خود ببر وجستجو
کن براى آنها
راهى خشك در دريا نه از دستگیر شدن بترس و نه از غرق شدن در دريا (۷۷)
در اینجا هم ضرب به معنی یافتن و جستجوست . آیات مشابه این ایات باز هم در
قران هست که فعل ضرب به معانی دیگر آمده و در کلام عرب نیز همینطور مانند ضرب
الدهر بیننا = روزگار میان ما جدایی انداخت ضرب بینی و بینه الایام روزگار
میان من و او جدایی انداخت ضرب در فرهنگ لغات عرب به معانی گونا گونی آمده و ضرب
فقط به معنی زدن نیست
هرگز در قران توصیه نمیشود کسی را با تنبیه وکتک به هدایت دعوت کرد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر